장음표시 사용
141쪽
ss . APOLOGIA PRO Iem coercentem nec actu, nec habitu, nec
regulariter nec casualiter, non selum dis. ponendi de bonis temporalibus, aut Principessuis regnis priuandi, sed neque etiam propter crimina mere Secularia excomis municandi, aut alias poenas Ecclesiasticas infligendi, & consequenter nec praecipiendi quoad vim coercentem Principibus ut: cuiuis Dico in causis pure temporalibus; sed Blum habere potestatem quandala idendi, innuendi , seu, ut alij loquuntur,durigendi in sensu supradictis: quam sententiam sequi videtur I .Parisiensis,eamque ut probabilem tenet Almainus, ut iam via
i' Secunda sententia est , Pontifice habere quidem potestatem coercentem non Bltim in causis spiritualibus, sed etiam in temporalibus in quantum tMm talia saturi spirituali obsunt, eaque ration ad naturam spiritualium accedun sed poe-' nistantsim Ecclesiasticis,& potestati spirituali proprijs; nullam tamen habere tot statε disponedi de temporalibus; aut Prin cipes Seculares propter crimina siue spiri tualia, siue temporalia sila Regnis, &idominijs temporalibus priuandi, & 'hanc etiastarentiam
142쪽
sententiam quamplurimi Doctores superius citati amplectuntur. . Tertium vero illud dictum, quod in poneriori illius secundae sententiar mebroas seritur , a nullo Doctore Cath'licu astruitur.Et nihilominus haec tria in una eademque sententia a Card. Bellarmino simul confunduntur, quasi nullum ex tribus illis pronunciatis ab ipse in priori illius secundae sententiar membro relatis ab ulla A ore Catholico defenderetur. Ii 7 Quapropter, si Card. Bellar mi nus secundam senisntiam Mrsevis nota inurendam esse velit, quia assirmat Pont ficem ut Pontificem ,& ex iure diuino nullam habere temporalem potestatem,ncque
posse Principes Seculares suis Regnis &principatu priuare; curii praeIertim nullam Ecclesiae definitiqnet' ad hoc dii irripvgrianda afferat, proculdubio nitali rigidus
Censer a multis merito reputatur, iis propere viros doctisiim s At verbis Couar- rutilae ' utar hae nota denos esse censuit. Si- m In Regula quidem et si opinio communi Asi
143쪽
tum in hae cotrouersia EMUL Giholies nivit sed de eo certat Scholastici, & adhueh Sopx v 33-Iudice lis est, ut ait Trithemius pre i reafi distulationi locus est absique viti hare- seMissicione. Immerito igitur Card. Bcblarminus in posterioribus operum suorum editionibus vocabulum illud haerest,s s cundae sententiae apposuit, quod in prioribus editionibus penitus praetermisit, cum tamen nihil prorsiis de nouo ad suam sententiam corroborandam, illam lue secundam consutandam apportet , quod prius
118 At multo longius progressus est Anglus quidam Iesulta,qui in libro, quem sub ementito Philopatris nomine diuulga---uit, ' ultra qu credi potest, praecipitanter locutus est. Hinc, inquit, inferatur uni uersa Theologorum, ac Iurisconsultorum sichola,ct est rarium,se destri,quemcunque Primcipem Chrsianum , si a Reliuione Catholica manifesὶ deflexeritiniatos auoc e voluerit, exciderestatim omni poterute, ac dignitate ex ipsa vi iuru, tum humani, tum diuini sto que ante omne nuntiam, emi Pastoris,
ac Iuditas contra imos prolatam, o sebiisti Ρscunque liberos esseab omni iuramenti ob-
144쪽
ligatione, quod ei de obedientia tanqua 'in
vires habeant) inusisodi hominem tanquam satam, haereticum,ac Christi Domini δε- seriisem, is Reipublica inimicum, hoRem
ex hominum Christianorum dominaturistere, , ι' ne alios inficiat, vessivo exemplo, aut imperis
auertat. Atque haec certa, de ira, oindabitata doctissimorum sententia doctrime Apostolica consormis plane,ac consonasMarui tenus Philopater. 119 Quae verba quam temere,in n-
siderate,&absque ullo penitus fundamento ab eo prolata sint, quiuis, in rebus The- nlogicis vel mediocritor veriatus, facillim8 deprehendet. Nam, praeterquam quod tim Iurisconsulii, quam Theologi piaecla rissimi contra ipsum sentiunt, nullos omni- ino haereticos ut taceam Principes, qui scicundum regulas turis Canonici, quod ad poenas attinet, clausulis generalibus comprehendi non solent, & iuxta in rum Patrum doctrinam legibus humanis, seu poenis ciuilibus non subijciuntur) priuari dominio suorum bonorum etiam ex ipsa vi Iuris pqsitivi lex Chrimund ut rectὸ duct Caid. Atilluminus neminem priuat eap2.
145쪽
APOLOGI A PROHo iure is ante sententiam Iudi- cis declaratoriam ; inter quos est Siman- eas i Antonius Gomes Victoria ', a iust nis que insignit sui ordinis Theologqs Gabrii 'R I orisquee 'Si iste Auctor attente perpe
dinmellarminimaliorum pluriumrequi-α rantur ad hoe,ut aliqua definitio vel Papae,
OVδ'v I etiam Concilij generalis lit de Iide tenenda, non adeo confidenter,Dei sorsen pz iet quoes. aelo, sed certe non secundum scientiam. de potest. P3'iuam tam exorbitantem, ted -
a,.ς tiosiam,summissi, Principibus iniuriosim,
dςιος,3ςλses atque nullo prorsus vel Scripturae lacrae, et iti lib., euanctorum Patrum testimonio nixam, de Onias, sed ab Ecclesiae primitiuae praxi, quae tum ς ξ ' paginae, tum veterum Patrum doctrinae conformis est,penitus alienam pro- sedisset: cum neque ex Sacris literis, nec Apostolorum uaditione, nec Eccl altim definitione, nec aliqua ratione Theologi. ca satis constare possit , Supremum totius Ecclesiae Pastorem ullam: omnino habere auctoritatem ex Christi institutione P -- - -- acipes Secubres, etiam ob crimirab Nub
aut Apostasiae manifestum, suis mi
146쪽
D definitam, indubitatam, de fide tenen dum. A na ctolicae piane conformem. atam uniuersa Theologorum, o Iuriscon=.Liorum Eerissi linumschola receptam,Prim ripes'manime bisericos , antevstam sentem tiam Summi Pontificis declaratoriam, ex ipse vi tam diuini, exciderestatim omni potestateae dignitate. Si sorsari Auctor iste, qui interim graui, utpote, quae ad obedientiam s.' premis Principibus iure diuino praestanda pertinet, tanta confidentia, tantoque ver borum impetu locutus est,alias vel rationes magis validas,uel definitiones magis aperatas ad haec noua sua dogmata,quae Reges
legitinios, eo ipse quod a fide mat,ifestE;
descistant, Tyrannos & iniustos Regno si 'usurpatores ex vi Iuris diuinieti statuunt, confirmanda, reconditas habuisset 'quam' quae hactenus caeteris iapraecedentium Se-culorum Theologis in in uni maxima profect6yniuersae tum G
Iurisconsultorum is in. si eas in mediunt proniussis, vel hoe FBri,int,mith in Philopatris in triligniri l
147쪽
buisset, ne dum conficto Philopatris nomine compellari cupiat, & nihilominus tapestifera seditionis semina,qusq; effignato populosetque ad tumultus prς cipiti,aperta ad rebelliones,atq; Regicidia via muniunt, spargere prssumat,perfidi,tum patriae,tum Principi suo proditoris,ut ne quid grauius dicam,& re,& nomine gaudere mereatur. 121 Veium & illud quoque nonnihil admirationis mihi affert, qua de causa Cardin. Bellarminus in his etiam suorum operum editionibus postremis, inter suae sententiae Patronos adduxerit Ioannem Parisiensem, Iacobum Almainum, aliosque nonnullos, quorum in prioribus editionubus mentionem nullam fecerat, cum tamen ipsi, presertim Parisiensis quod idciti quoque de Alexandro Alensi paulo infe-s Na.IV. rius sannotabimus)contrariam potius sen- .
tentiam satis expresse amplecti videantur. Nam praeterquam quod Ioannes AZoriust Nu. . in loco superius' allegato tam Almainum, quam Parisiensem. citet pro opposita sen-k-ν ' Ioadnes Parisiensis Η quod attinet ν it. ἰ ad controuesam principalem, an scilicet penes Papam sit potestas per sententiam definitivam Principes deponendi) procul-τ u dubio
148쪽
dubri sententiae, quam sequitur Cardin. Bellarminus,apertissimὸ aduersata i& vetabis disertis asserit, Excommunicationem, vel aliansmium poena piritualeesse visimam, quam Iudex Ecclesiasticus in re prius.Licet m,n,inquit, Iudex Ecclesamnis habedi h
mines in Deum reducere a peccato retraherre, hoc tamen non habet nisisecundum viam
a Deo sibi datum, qua est sepa'Mo a Sacia
mentis participatione fissilium. Iaa Quin etiam Almainus' quanta ex propria sententia loquitur, non exponens scripta aliorum, sententi. Card. Bel Iarmini titis clare refragari videtur Nam inprimis in libro subde auctoritate Ecclesiae, cap.a. ita scribit: Consequenter ex dicto multiplex haberi potes Ufirmita inter pom satem Mel anteam ursia Bonu in sis exteriori, o testatem Latiam prima ex parte inmtutionis, m va E sit naturai. quantum ad inmium, eia, altera operiat raiassecunda expuris se, is enim est aa
finem naturalem altera ad puperaraturalem,
tertia ex parte pariar. , qua in gi ρή πη per bas potestates , quia per unam corporan aena duntaxat, peraturium ιν spirii
,riisti Deinde in tam de Iraminio nis ii 4 rasi
149쪽
' tali, ciuili, di Ecclesiastico, ἀclusione si cunda dicit, Dominium Ecclesia am, heu
Euangelicum ex institutione diuina nullam habere in temporalibus Iurisdictionem annexam. Et paulo infra 'in probatione illius conclusionis: De rati σe,ait, testatis is posse ραηa ciuilem infigere, ut sisnt mors, exiliu bono upriuatio, c. sted nusiam talem poena ex institutione diuina infigere toto p i stas Ecclesia ca, immo nec incarcerare, ut
piarisquoin octoribus placet. Ρὰ insulam ρα-
nam spiritualem extenditur m alia Exco municationem, reliquae autem poena,quibus utitur, ex iurepurepstiuosunt
a 23 Sed&plures alijeά antiquioribilis praesertim Theologis,quos Cardin.Bellar- minus in his tantina pbsterioribus opinisuorum editionibuspro sua sententia aside industria citat, ne Arsan opinio eius 1 recentioribus sollim Theologis pmpugnari videretur, commode honi pissiunt, ut intelligant, Summulis Pontificem 4n hoc sensu habere potestatem temporaleis inordhae ad bonum spirituale, non quidem disponendi de temporalibus, in eo sensu quo verbum disponere a Caes. Bella tho
accipitur, id est, priuandi Principes silo iu-
150쪽
re, quod in remporalibus habcnt; sed soluinnuendi, ordinandi,&diiis edi Principes
temporales, quomodo temporalia recte,&sine aeternae salutis periculo gubernare debeant,atq; etia praecipiendi, eosq; cogendi poenis tantu Ecclesiasticis, & spiritualibus, ne cum salutis spiritualis dispendio temporalia administret, absque eo quod Pontifici tribuatur potestas Reges,ac Imperatores Dominijs suis, & Principatibus priuandi.
Card. Bellar minus pro sua sententia refert, potius fauet Canonistis,& dominio Pontificis dircise in temporalibus, quam ipsi Bellarmino, & supremo Pontificis dominio temporali solum in ordine ad bonum spirituale; unde a Thoma Boetioy, & Alexandro Carei io μ acerrimis huius directi do. E 'minij defenseribus, tam Alensis, quam Z Depotest. Hugo de S. Victore,quqs etiam Card. Bellai minus in suae sententiae patrocinium adducit, pro sententia plane opposita quae Canonistarum est, asseruntur. Sed reuera, si verba Alexandri diligenter expendantur, facile comperietur, eum. neque BOZij, neque Bellarmini , sed nostrae potius sententiae apertissim e suffragari. Nam quantum