장음표시 사용
161쪽
stia parte,libere latetur.' aliud esse ferendum
iudicium de corpore Ecclesiae,quod iuxta eius doctrinam ex potestate Ecclesiastica,& ρο- Iitica constituitur, se aliud de corporibus naturalibus, quae ex materia,&Drma, sicut homo ex carne & spiritu.componuntur.
39 Conueniunt igitur in hoc, quod sicut spiritus est perfectior, & nobilior ipsa
carne, ita potestas Ecclesiastica, cui uniuersi fideles, qua Christiani, subduntur, quia spiritualis est, persectior, & nobilior est politica seu temporali, cui omnes Christiant,etiam Clerici, quatenus reipublicae politicae sunt ciues, o partes quaedam, subijciuntur, ut superius ex principijs Cardin. Bellarmini ostendimus. Et in hoc potissimum consistere similitudinem illam voluit Gregorius Nazianzenus,ut ex verbis ipsius manifeste colligi potest. Nam loquens ad Praesides, hoc solum ait: Nam vos quoque potestati meae, meis subsielli lex Chrim sub- cit. Imperium enim ipsi quoque gerimus,aLao etiam praestantius, ac perfectius, nisi vero aequum est stiritum carnisessessubmittere ict
elestia terrenis cedere . Ex quibus verbis
hoc Bltim deduci potest, potestatem spiritualem nobiliorem esse temporali,& Chr,
162쪽
stianos omnes etiam Principes Seculares, qua Christi sent oues Pastoribus Ecclas sticis. in rebus spiritualibus subiectos esse, dequare inter Catholicos nulla planEco trouersia existit. et o Differunt tamen maximE , quia caro se habet ut materia, taritus' ut sermu &propterea unum quid essentiale. unamique personam constituunt: & haec est cauῶsa, quare caro sit propter spiritum illique per se subijciatur, sicut materia ex sua na rura est propter formam a qua perficitur. At vero potestas politica non se habet vemateria respectu Ecclesiasticae, neque una per se aliam respicit, ut supra ' docuit Ca , ἡ din.Bellarminus, & cohsequenter neque per se subordinantur, aut unum corpus conficiunt, sed solum per accidens,& quodammodo subiective coniunguntur, pamtim, sicut duo Regna, Angliae . exempli causa , & Scottae uniuntur in serenissimo Rege nostro Iacobo, cui utraque subsunt, ita enim potestas Ecclesiastica, de politica in Summo Pontifice reipsa coniunguntur, quibus tamen accidentarium est ita coniungi; partim quia inter Christianos utra
que potestas simul licet in diuersis peris.
163쪽
nis) coniuncta reperitur ι: sesu prorsus distineta ab alia, ita ut quilibet Christi,nus, qui in piritus s&temporalibus
Superiorem recognostis, utrique potestati simul subijciatur. Propter huiusmud, laquam unionem non recte inferetur ut supe-o Nu.83.& rius ' 'stendimus) potestatem Ecclesiasti ις'. & politicam unum corpus, seu Rempublicam constiturie,ut perperam hoc etiam loco assirmat Caes. Baarminus seu tius apta eosdem Christianos duo diuincta Regna, Christi scilicet, reperiri, quae diuersas leges, diuersi iudi cia, diuersos fines, diueris Principes h
' 1 1 Atque hinc patet, praedictam similitudinem non esse propositio Cardinali Bellamini adeo congruentem, cum M.que inde probari queat, potestatem chiilem, & Ecclesiasticam constituere 'nam Rempublicam,quodpraecipuum fere fiandamentu est potestatis Pontificiar in temporalibus, neque si comparatio apta esset, recte ex ea colligeretur,posse Principes politicos per potestatein spiritualem siris Resenis priuari, aut quando potestas temporalis
obest fini spirituali, posse spiritualem poto
164쪽
statem omni ratione,ac via, sed certa tantum a Christo praefixa temporalem pol statem coercere. Sicut enim spiritus carni praecipere potest,ut omnessium affectiones inordinatas, quη penὸ innumerae sunt, iuxta rationis normam repellat, non tamen
ipsam carnem rebellε, & sua desidena perficientem omni poenarum genere castigare poterit, ita etiam potestas spiritualis imp randi temporali,quando fini spirituali, scii animae saluti obest,est quidem pene illimutata, sicut infinita fere sunt peccatorum genera, potestas tamen coercendi, seu p aena afficiendi temporalem potestatem sibi in ijs, quae ad animae salutem spectant, contradicentem,est ad certum terminum, ex.
tra quem egredi non licet, a Christo desei et Unde Et hae similitudine potius impumari Νsset, quari confirmari eius
sententiatri si quis ita argumentaretur: Siacuis inustiritus ad corpus naturale, ira testas Ecclesiamea ad ciuilem, ut sunt a me Cardino Bellarminus,1 bsent uislictum buta pote semcorpori suo πιων li caput amputandi, ' aliud Leo rivisse M.
165쪽
het auctoritaum corpori politico caput sucis, nempe Principem adimendi,inalium vice eis russurrogandi.Vides igitur quam aptam similitudinem attulit Card. tillarminus ad suam sententiam oppugnandam potius,
- Hac similitudine declarata probat Car din.Bellarmin. in capite septimo suam se tentiatii quinque rationibus, & in capite octauo duodecim exemplis. .i 143 . Prima ratio est elusinodi. . e. Potestas ciuilis subiecta ea potestati spiritu. ιι ao, quandomtraquepars in eiusdem Reipubee sicae sibristianae, ergo poten Prisce spiritu .e sis imperare Principibus temporalibus, e dise e ponere de temporalibus rebus in oraexe adio..e nam stirituale. Omnis erim Superior impe-
ιι rare potest insteriorisuo. od autempore', .. politica non solum ut Christiana; ed etiam et tis politica sitsubiecta Ecclesiastrat vir talis est ipsi, δ.. Primo demonstratur ex sinibiis. Uriusque v. monstratio Nam finis temporalis subor atur m θυι Uxςsως αδ- tuaili, ut patet: quia friscisas temporalis am M Hi absiste ultimus Dis, ct ideo referri de , bet in faelicitatem aeternam. Constat autem ex Arist.lib. I. Eib.cap.r. ita subordinar acutitates,msubordinantur Dei.
166쪽
-A IA - Secundo , Reges, se Pontifices, Cle- Sςoxa derisi, o Lais non serium duas sedunam, idest nam Messiam I. r. I a. is in omni corpore membra sunt connexa est affindentia in um ab altero, non autem recte asseritur stiritualia pendere a tem , poralibus; ergo temporabara ritualibi pem isdmi, illisque Abyciuntur. I s Tertio . Demporalis administratio Tem d impedit si rituali bonum. Omnium iudiciste- .
netur Princeps temporares musare mam --
Δm administrandi etiam cum detrimento temporalis boni,ergo signum est Aubiectam esseu oraumpotestatemhis ali. . 'equesti ac , qui restonde- γret, tener Principemitan ad mutandam ra- tiria iis administrisionu non propter subo inutionem ad stiritualem pote uatem ,sed DsHimi vare o Qisem Charitam , quo tenta 'mur anI Mere maiorisona minoribus. Nam rapropter ordinem Charitatiι non tenetur una Re public pati detrimentum, ne iis detri- σν - mentum 'patiatur alia Aespublica nobilior. Et a ivnwpriuatus, qui tenetur dare omnia sera bo- a na pro conseruatione sua Reipublica , non tene-Utur tame similite acere pro re remp. alie quamuisnowia rem C mergo teneatur Resi
ablica temroralis pati detrimentum propter
167쪽
xxx APOLOGIA PROec non esse duas
ς uersas , O vηλου. o. eusdem parui, o mo-aberisebis . .as . Neque etiam valit, si quis aras Principem temporalem teneri paudetrimem V sum pro bonos ris A non propter subiectionem adRe ub .lpiritualem ed quia aliquinoceret suissubditis, quibuου malum est amisis, terispiritualiano temporalibuου. Nam etiam M si san 'bdiu sed hamines alterius regni patia
amur notabile damnum inspiris Mus o . tre administratianem temporalis aliculas M. os Christiari,ienetur icto mutare seum mo. di im admisistrandi , ius νυ lualia ratis
membra, or minimaiserisubierum.1 8 Haec est prima ratio Card. Bel. larmini,quae tota, ut ex dicendis constabit, est debilissima, cum supponat potestatem Ecclesiasticam, & ciuilem unam tantum Rempub. saltem apud Christianos consti- p Nixu AE tuere,quod tamen superius P ex ipsius principijs ostendimus en veritati dissentanea lum. Et propterea non opus esset sigillatim responderead tria illa membra, quibus demonstrare nititur, potestate politicam,non
icium ut Christianam, sed etiam ut polit,
168쪽
cam, subiectam esse Ecclesiasticae, ut E clesiastica est, cum ex eadem non satis pro
bata hypothesi procedant,& ex supradictis facillimὸ solui possint.1 9 Sed ne fortὸ quis existimet, praedictam Card. Bellarmini argumentationem non esse suffcienter resutata, & quoniam, ipse in eo multum insistit ut demonstret, potestatem politicam, non solum ut Christianam esed etiam ut politicam, sia, iectam esse Ecclesiasticae, ut Ecclesiastica est; quae propositio bifariam intelligi potest,& in quocunque sensu accipiatur,tum falsa est, tum Card. Bellarmini principi'
repugnat, propterea totam hanc eius rationem paulo diligentius disciatiemus. irso Et primi , propositio haec, mussas politica non flum' ut Christiana sed iatiam ut politica, e a m Ecevanica, in talos, vel sic intelliss potest, subd potestas politica, non solum apud Christianos, sed etiam praxise,& secundum se considerata, potestati Ecclesiasticae, ut Ecclesiasica est, subditast, atque ita tum falsa est, tum aperte repugnat doctrinae ipsius Card. Bebi larmini, qua superius ' docuerar, potesta' qm.13
tim politicam secundum se, & ex natura sua
169쪽
sua non dicere ordinem ad potestatem E
clesiastica vipatet in infidelibus Heu verapplevis politica sine ordine adaliquam veram potestatem Ecclesiasticam : attamen prima,&tertia demostratio antecedetis aperte hunc sensum confirmare videntur.ma I iI U Vel secundo ita intelligi potest praedicta propositio , quod potestas politutica non prficissi, & secundum se considerata. sied solum apud Christium sit per se. subiecta Ecclesiasti nam utramque potestatem sibi inuicem per accidens subijci posse, ex supradictis satis constat, &i ex dicendis magis manifestum erit. &: hic sensus, tametsi a Card. Bellarmino in propositionς antecedente expresse intendatur, illumque in secunda eius demonstratione comprobare conetur, est etiam falsus, neq; principijs ipsius consentaneus , ut superius x ostendimus , & statim etiam repetemus, Isa d propositionem igitur antec dentem respondetur, potestatem ciuilem, &Ecclesiasticam non esse partes eiusdem
Reipublicae, sed apud Christianos accidentaliter, de quodammodo subiective coniungi ad modum seperilis L explicatu, ratione cuius coniunctionis potestas ciuilis.
170쪽
iv RE PRINCIPVM. Irilis subiecta est, per accidens potestati spirituali in rebus tantum spiritualibus, & non in temporalibus, nisi quado temporalia ratione seccati annexi, quod est spirituale,
naturam spiritualium induunt. Verunt .men potestas ciuilis non subhcitur, & su ordinatur per se potestati Ecclesiasticae. enim ars, stientia, aut facultas dicitur per se subijci, seu subalternari alteri, quae essentialiter,seu necessario ex natura rei pendet ab alio in esse artis, scientiae, aut facultatis, ut constat ex Metaphysica; at clarum est potestatem ciuilem in esse potestatis ciuilis non necessario dependere a potestate Ecclesiastica, cum in infidelibus persecta ratio potestatis ciuilis conseruetur absque ubia subordinatione ad potestatem Ecclesimsticam, ut sepius diximus ex Card. Bellar-
is3 Similiter potestas Ecclesiastica
subiecta est ciuili per accidens in rebus tantum temporalibus non in spiritualibus, nisi in casu, quo spiritualia in perniciem Reipublicae temporalis, & sinis illius male administrata ratione iniuriae temporalis, quae Reipublicae politicae infertur,naturam temporalium sortiuntur. Per se tamen nem