Apologia cardinalis Bellarmini pro iure principum. Aduersùs suas ipsius rationes pro auctoritate papali principes seculares in ordine ad bonum spirituale deponendi. Authore Rogero Widdringtono catholico Anglo. ..

발행: 1611년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

181쪽

APOLOGIA PROriora bona minoribus. Ad replicationem autem in contrarium,

Dico, quod licet propter ordinem charit iis non teneatur una Respublica pati deir, mentum, ne simile dctrimentum patiaturalia Respublica nobilior, tamen, si contingeret utramque rempublicam eidem Principi subiectam esse vel Principem Reipublicae minus nobilis esse etiam subditum n biliori, teneretur Princeps ille propter ordinem charitatis carteris paribus anteponere Rempublicam nobiliorem miniis nobili.

1 r Et licet unus priuatus, qui tenetur dare omnia sua bona pro conseruatione suae Reipublicae, non teneatur similiter facere propter rempublicam alienam qua uis nobiliorem, tamen in casu, quo idem priuatus simul esset ciuis utriusque reipublicae, si teneretur dare omnia sua bona pro conseruatione Reipublicae minus nobilis, cuius ciuis est, a sortiori propter eundem

ordinem charitatis teneretur dare omnia

sua bona pro conseruatione Reipublicae nobilioris, cui etiam est subiectus. Atque ita prorsus res se habet in praesenti materia.

182쪽

iv ILE PRINCIPUM. 23'

Respublicae quas constituunt, ita simul co- iunctae sunt, ut singuli Christiani sint ciues utriusq;n utraque Respublica eidem Principi subiecta esse possit, ut patet in Papa, qui dominium spirituale super uniuersum orbem Christianum, & temporale sium a.

liquas eius prouincias simul habet. - Ira Secunda causa, ob qua Princeps teneretur mutare ratione suae administrationis in casu praedicto est, quia alioquin noceret suis suluitis , quibus malum est

mittere maiora bona pro minoribus, nempe spiritualia pro temporalibus. Ad Replicationem Respondeocliadd si non Blum subditi , sed etiam homines alterius Regni patiantur notabile damnum in spirutualibus propter administrationem temporalis. alicuius Regis Christiani, teneatur Princeps mutare suum modum administrandi, ut asserit Cata. Bellarminus,huius rei rationem non esse,quia potestas temporalis per se subiectis est spirituali, aut vir que est per se pars unius & eiusdem Re publicae, sed quia tam Rex,quam homines illi alterius Regni sunt membra etiam γiusdem corporis Christi mystici, & concuues eiusdem Regni spiritualis, propterea

183쪽

Rex ille, ne notabiliter noceat in 'iritua libus Regno Christi , cuius est concivis propter adminimtionem temporalem,t netur modum administrandi immutare. iiij . Ilaque ita Tatisfactum est primae ra

173 Secunda ratio Bellarmini duo habet membra. cc -pt primum est i Respubliea GH lassisad ος set esepe=fecta, o sibi si sciens in ordine ad G seum finem tul ui uni omnes Restablica ις διαε itin τὸ aebet habcte omnem pote- s satem necessariam adseum finem consequen-ια dum esse relisus ad De pinitaem p ιι renas mendi , c=d ponendi uumbrasibus,M quia aboquin possint mali Principes impune μ fouere haereticos . Heuertere religionem,igitur x se hane potestatem habet.

cc - , I 4 Secundum membrum est a Po-

- suffum esse debet, imperare alteri Reipublica ος nonsibisubiectae,steam cogere ad mutandam ας administrationem, immo etiam deponere eius si Principem alium instituere; quando 'non

test aliseo defendere ab eius inivrys, ergo ις 'musto magis poterit spiritualis Respublica im perare te reali Abisubiecta, se cogere ad

- i mutandam

184쪽

IvRE PRINCIPUM.

mutandum administrationem , θ' deponere ,, Primipes, o alios instituere, quando aliter non potest bonumseuu irituais tueri. . - . i s Et hoc modo inusistenda sunt . ver-, ιε S. Bernardi, tib. . de Consideratione, se dia Bonifaci Octaui in Extrauag.υnam Sanctam asia maioritate obedientia, ubi dicunt , in spotestare Papae esse utrumque,adium: sunt os re significare, Pontificem habere per proprie gladium sipiritualem, se quia gladius is temporali ιbisaius estspirituali , spe Pant,scem Regi imperare , aut interdicere Usum is gladii temporalis, quando id requirit Ecclesiae 1, necessitas. Sis exim habent B. Bernardi ver- a, ba, qua Bonifacius imitatus est. Quid tu im asquit, Papam alloqueἡs demo usurpare gla- dis diu tentes,que semebiussus es ponere in va- a ginas quem tamen, qui tuu esse negat,non rasitis mini videtur attendisse verbu Domini dicentis, Conuerte gladium tuum in vagi- ran am.Tuus ergo & ipse, tuo Arsitan nutu, Detsi non tua manu evaginandus;alibquin,si ,,

nullo modo ad te pertinet & is, dicentibus is Apostolis,Ecce duo gladij h1e,non respondissset Dominus, Satis est, sed nimis est.', terq; eigo Ecclesia & spiritualisscilicet gla- is

dius,de materialis edis quide pr. Ecclesia, di, illa

185쪽

ille vero&ab Ecclesia exercendus est: ille Saccrdotisus militis manu, sed sane ad n tum Sacerdotis, & iussum Imperatoris.1 6 Haec est secunda ratio Card. Bellarminiquam sesam, tanquam ex se potemtissimam ad temporalem Pontificis pol

statem euincendam, attulit P. R. anteae m. sn ς citatus; ex doctrina tamen superius'tra-d Nu. .so. distinctione actuum, Omciorum ciaiz. finium potestatis politicae, & Ecclesiastica'. etiam iuxta Card. Bellarmini principia,tacillime euertitur. Ad primum igitur huius rat is membrum Iis eiur,propositionem illam antecedentem,nempe Resipublica Ecclesiamea

d Misspersecta, drsibi sus sciens in ordine

adsuum meminerissimam essessi recte trire, ligatur. Sed quoniam non ita clarum est, quaenam requiratur, & sufficiant ad hoc t. Resipublica Ecclesiastica dicatur persecta. idest, cui nihil deest in suo genere, nimiru. Reipublieae si ritualis, & sit sibi suffciens in ordine ad suum finem,qui est salus arte na animarum, si quis ex tali propositione ita uniuersaliter accepta, neque sufficienter ..explicata, aliquid momenti, utputa dogma: fidei stabilire contenderet, facilem errandio occasionem

186쪽

occasionem viris in Theologia minus versaris praeberet.

i 77 Pro clariori itaque intelligentia huius propositionis, vidclicet, Respublica Eul astica debet esse mecta, atque habere debet omnempotestatem sibi se primum, est

mecessariam ad consequendumsuum finem,qui Vispiritualis, o salus aeterna animarum P . obseruandum est, in illis vocabulis i fatem si fientem, nonnullam latere aequi- uocationem: Vel enim primo iliteli i potest Ecclesiam talem haberc Potestate us entem ad consequendum lauri finem, qui est animarum salus, ita ut possit actu perducere quamlibet ammam ad Paradisum, & tollere omnia obstacula, quae salutem aeternam impedirequeunt; quem sensum habere possunt verba illa Card. Bellata

fere inum istud, quod necessarium est a em sonis de valia ducendas animas m Paradisum, est possi om--ξ comnia is edimenta remouere, quae m-- , .udeein PDamon cum omnibus seu viribus ,/. - considernio..13sonoris possunt. ε. , I78 : Et hic si ses est aperie fallas.& ibs itallero iM impugnatur a Paulo Venetos tum GL s . quia Ponusex nullum habet medium sus

187쪽

ficiens adsiluandum infantem existentem in utero matris,quem vivum ipsa parturire non potest ; neque emina aperire licet ventrem matris, ut infans baptizetur aut ad saluandum eum, qui in peccato mortali α- istens factus est insanus; nisi iterum ad metem redeat, quod tamen effcere non est in Pontificis potestate; tum quia super interis nos animi motus, qui ad salutem maxime stat necessarij, Papa nullam habetpotestatem: tum etiam,quia neque essent Turcae, neque infideles, neque haeretici, nec mali etiam Christiani absque graui Pontificis culpa, si ipse haberet potestatem esciendi totum illud, quod necessarium est ad perducendas animas in . paradisium, de ea

omnia remouendi, quae salutem: aerernam impediunt.

Hesiam habere potessat si clemenν in ora dine adsuum finem ex parte tantum ipsius potestatis, & non ex parte etiam Grum.Omnium,qus quocunque modo necessaria sint, ad hoc, ut potestas exeat inactum.SD

cut potestasNessii gratia, illuminandi in sole intelligi potest suffciens, vel respectu ipsius potentiae illuminatis,vel tabciuetiam

eorum

188쪽

iv RE PRINCIPUM. 1 3

eorum, quae quocu ue modo adstan, nationem concurrunt, quaeque si noli 4-

sunt,ipsam illuminationem impediu qualia sunt approximatio debitam, iiibiectum capax,& bene dispositum. Et lices Sol non habeat sussicientem potestaten, tollendi omnia, quae illuminationem impedirems sunt, ita enim & posses approximare sibi

corpus, &facere illud diaphonum,quae tamen non simi in eius potestate, nihilomi. nus quis propterea, negare potest Solam habere potestatem perfectam, de sibi suff- icientem ad illuminandum I8ο . Atque in hoc sensu vera est illa propositio antecedes: habet enim Respublica Christiana, seu Christi Ecclesia persediam sibi suffcientem potestatem spiritualem perducendi animas ad re mimcoelorum,quantum est ex parte)ipsiu*potestatis, quae nihilominus supponit subieetum alias aptum, di bene dispositum. Habet enim potestatem sibi a Christo tradita conferendi gratiam, qua ad regnum coelorum peruenitur; infantibus quidemi per

Sacramentum Baptismi , adultis vero. per alia etiamSacramenta praesertim Poeniten-

per quam Sacerdos , ut Chrisi Mini-

189쪽

ster virtute clauium quas a Christo acem pit, absoluit a peccatis, & gratiam confert,

haec tamen potestas, ut exeat in actum: 'ponit dispositiones quasdam necessarias ex parte subiectoru tam in infatibus, quam in adultis, quas ponere non est per in potestate Ecclesiae.181 Habet quoque Ecclesia printer hanc potestatem, quam ordinis appellant, potestatem etiam Iurisdictionis rhabet enim auctoritatem praedicandi ve bum Dei , corripiendi peccatores,condendi leges ,& trans etares poenis Ecclesi sticis, seu spiritualibus coercedi.Sicut enim

Ecclesia,& potestas Ecclesiastica est spiritualis, & finem habet spiritualem,ita quoque media ad talem finem prop'rtiohata ha

re debet.

- r82 Cone minuaque in tionem illam antecedentem in sensu explicato, sed negamus necessariam esse ad finem *iritualem potestarem utehdi, & disponisdi de rebus temporalibus omnium Christianorum, quia haec pistestas non est proporti nata illi fini, fle propterea non est verisimile propter finem spiritualem talem potestatem temporalem fuisse a Christo suae Ee clesiae

190쪽

clesiae, quae est Respublica spirituali communicatam.

183 Neque tamen subinde sequitur, quod,perperam, sibique repugnans infert Cardinalis Bellarminus, posse alioqui malos Principes impune seuere haereticos, euertere religionem. Habet enim Ecclesia, ut diximus S, potestatem eos coercendi, non quidem poena temporali & ciuili, sed poenis Ecclesiasticis & spissiualibu , nisi forsan Censurae Ecclesiasticae, di spirituales non sint dignae, ut. inter p aenas recenta ant , cum tamen yi poenae acerbissimae,& . tremendissimae ab omnibus praedicentur. Quamobrem ipsemet Cardinalis Bellarnabnus ydisertis verbisse paenum grauiorem, qua ab Ecclesia in i etesia,ev.f. potest. auam H Excommunicatio. Et alibi a l Lyb 3 4

dicit, Excommunicationem esse parnam maiorem morte temporali tque ad hoc citat S. Augustinum asserenteis, horribil- esse hin.rκε tradi Sathanae per Ex municationem, quam

deuorandum. t

pes poenas omnes Ecclesiasticas contemp

serint, non habet Ecclesia amplius quod L ' Ω-

SEARCH

MENU NAVIGATION