장음표시 사용
281쪽
stati viri sui, Sub viti, erus. dominabitur funi ratione cuius pol statis, in dicitur caput mulieru ad Ephess. Et haec potestas coniugis in coniugem non
est maior, sed potius multo minor; quam potestis Principis in populum sibi subiectutum quoad extensionem,tum quoad separationem a suo subiecto. . 296 Et quod attinet ad extensionem, si sermo sit de bonis quae ad corpus pertinent, potest Princeps plura & maiora praecipere sicis subditis,quam vir uxori:& Primceps habet potestatem ordinariam subditos seos delinquentes poena carceris,membrorum mutilationis,atque extremo etiam motiis supplicio afficiendi, quae tamen potestas marito non competit. Si vero de bonis fortunae loquamur: dicimus bona illa, quae propria sunt uxoris, ut Paraphernalia, id est,quaecunque habet mulier praeter d tem, ut successiones haereditariae, & l taei,vel donata, posse uxorem iuxta ius ciuile vendere alienare, aut donare absque li-ο cod. ὀου centia mariti, neque ea magis esse sub ρο- pact condete
testate viri,quam sint bona lubditorum sub potestate Principis, qui quamuis illorum non habeat dominium proprietatis, habet
282쪽
tamen illorum plenum dominium iurisductionis, & de illis disponere potest,si id exigat Reipublicae necessitas. 297 . Si vero sermo sit de difficultate maiori separationis a subiecto, potestas Principis in populum subiectum proprie
dieta, ratione cuius ipse subditis actu imperare potest, & illi tenentur obedire, non est minoriquam potestas viri in uxorem: illa Ni Nu.1os. tenim Vt Cardinalis Bellai minus superius
asseruit .a Principe infideli, ipse inuito, separari non potest, nisi in casu,quo subditos ad infidelitate pertrahit at haec potestas,ratione cuius vir uxori actu imperare potest.& illa obedire tenetur,in pluribus alijs casibus a viro separari potest, nempe in in sere omnibus, in quibus coniuges quoad th rum, & habitationem separari possunt. 298 Velsecunia, per potestatem intelligitur illa ratione cuius S .Paulus I. Cor. 7. diiciet,mulierem non habere corporis flui poteram sed viru; similiter est virum non habere corporis sui potestaιe, sed mulier ῆ quae potestas nihil aliud est, quam ius illud, quod v-Drque coniugu habet ad petendit, & redadendu debitu coniugale, quaeque non est maior in viro,quam in muliere.Et si de hac
283쪽
potestate loquatur Car. bellar.parum adiu uat eius sententiam,tum quia haec I otestas coniugis in coniugem,quoad difficultatem se rationis,non est maior, quam sit pote-
Regis in subditos : Nam potestas haec coniugis in coniugem facilius, di in pluriabus casibus separari potest,quam possit potestas Regis in populum ubiectum. yr iam supra dictum est. oad extensionem v
non possunt: tum etiam qui ratiune huius poteritis nec vir est Dona inus: mulieris, nec mulier viri, sed ambo quoad hanc p.
testatem lant aequales, at . Praesens controis uersia tantum est de potestate imperandi, ratione: cuius Princeps verum proprium,
- de supremum dominatu in sit itos habet. aps tertio denique, per p est temintelligitur ipsium matrimonij vinculum, quod consistit in mutua quadam obligat, ne, qua vir efficitur maritus unius scemu, ut non possit esse alterius illa vivente,' & mulier ita efficitu uxor unius viri, ut illo uiupnte non possit est e alterius. Et si de hoe vinculo loquatur Gardinalis bςllarminus, Dicimus primo, vinculum hoc non adeo
propriis dici potestat , illam potestatem LL 3 in
284쪽
intestigendo , quae actu imperare potest nam licet potestas suppobat vinculiam, &ex eo ut plurimum consequatur,tamen ratione ipuus vinculi praecise, nec mulier est sub potestate viri, nec unus corporis alterius potestatem habet,ut patet in ijs praesertim coniugibus, qui ex mutuo consensu in Religione approbata professionem emittici legem Canonicam u ita se de conuelfio. parantur, Vt nunquam etiam ex utriusque ne conlupa consensu simul cohabitare possint. Atque
e rua potest a potestati viri, deuortium, M ab Obedientia, quam illi debet, vinculo omne3 3 ij, coniugij non Bluto ; at praesens dissicultas non est de alio vinculo, quam de vi ulo potestatis & obedientis,quod multo maius est inter Principem &subditos,quam inter
3ω Dicimus secundδ, non esse maius vineulum coniugis infidelis &'fidelis, quam sit Regis infidelis de populi fidelis, sed saltem esse aequale etiam ex Principijs ipsius Cardinalis Bellarmini. Nam sicut coniunx fidelis libera est ab obligatione manendi cum coniuge infideli seium in cassi, quo eam ad infidesitatε pertrahit, ita
populus fidelis liberena iugo Regis infid
285쪽
lis solum in casu, quo eum a fide amouere conatur, ut ipse Bellarminus superius docuerat; In hoc autem argumento solis loquitur de vinculo coniugum infidelium, non fidelium. Immo inter fideles vincu- tum coniugale potest quodammodo dici minus,quam vinculum Regale: nam coniuges fideles post matrimonium contras tu, .sed non consummatum possunt etiam lux ta ius Canonicum I quoad vinculum sep ν Cap.Ver rari, si uxor marito etiam inuito, vel e com & cap. uerso Religionem approbatam intra duos Pth 'ti menses acie matrimonij initi ingrediatur, iugii. atque in ea prosessionem emittat ; at sub- iditi per Religionis ingressum a Principis
secularis potestate non liberantur, sed eum pro supremo suo Principe in rebus ciuil, hut deinceps quoque recognostunt, i. M Tertio denique, ii ratior vinculi rem fieret comparatio mariti εἰ uxoris,ad
Regem & populum sibi subie m si de Principibus baptizatis loquamur, de quia 'bus potissimum praesens controuersia insti tuitur) haec similitudo a Cardinale Bellam mino allata plurimum nocet suae sententiς, ut superius ydiicimus Nam scin niug imium non possunt liberari a vinculo ic αε i
286쪽
coniugali, etiamsi alter alteram a fide auo care conetur, ita nec populus Christianus liberari potest a vinculo potestatisPrincupis Christiani, tametsi populum ad haere- .sim,vel infidelitatem pertrahere studeat Atque hinc patet nitiones omnes Cam 'dinalis Bellaimini,quibus probare contendit penes populum fidelem esse auctoritatem deponendi Principem haereticum aut infidelem, qui alios ad suam haeresim aut 'infidelitatem pertrahere conatur, esse valde. insufficiente, & propterea totam hanc te tiam eius rationem, quoad singula; illius
pane esse debilissima'. n. 3oa Quarta ratio Cardinalis Bellarm. ε ndo Reges Principes ad Ecclesiam veniunt, ut Chri am fiam, recipiuntur cu-
pacto ex ebs,vel tacito, ut sceptra sua bubseriant Christo, θροβueantur si si is Christi seruaturos, se defessuror etiam sub pumape 'dodi regni i ergo quando gunt haereti aurreligioni obsunt, Ecclesia iudicari,
etiam deponi a Principata, nee usta eu imiuria fiet, si deporantur. Nam non es iam, usgaeramento Baptismi , qui πρη est paratus
287쪽
iv RE PRINCIPUM H Si quis venit ad me, & non odit Patrem,& matrem. & uxorem, & filios, adhuc au- ,, tem di animam Raminon potest meus esse si discipulus. , ' . ' Halma Melesa iurauiter inaris . , si a riuret aliquem Regem, qui velut imΡ- is nefouere quamlibet sectam defendere ha- ,, micos, ac euertere religionem'. - ἱ 3o3 . Haec est quarta ratio Card. BEGlarmini,quam Matthae virtus supra δα- latus tanti aestimauit ut eam solam prae cas' - teris Elegerit tanquam omnium potissinaa, .il& maximε lassicientem ad aui,oritatem Papalem Principes haereticos Principatu pellendi comprobandam di cum tamen. teris multo infirmior fit ex ijsdesn suis
principijs Blui possit; quibus sitissemim
est rationi priecedenti, ut ex dicendis me hiis constabit. Rest iniur igitur; tam hanc argu-mεtationem non habere plus virium,quam praecedentes, cum neque antecedens propositio era sit, neque si vera esset, ex ea mcte colligeretur: quod ipse deduceret'
: Et primbi, quod attinet ad propositi nem antee tem, in ea duo asserunturr Primum
288쪽
Primum est,Reges, & Principes, quando ad Ecclinam veniunt, ut Chris i fiant, recipi cum pacto ie 1reta vel tacito, ut sceptra sua subhciant Christo, & polliceantur se fidem Christi inuatur , & dctem '
Secundum est,huic pari esse annexam. poenam perdendi regni, si fidem dat m violauerim. . ' 3o Cir primum: Quamuis haereti. ei, quando ad Ecclesiae unitatem redeunt, s. ita a. debrant iuxta ius Cisonicum ' tum hae- haereticis: mm abiurare', tum stapto polliceri se d ine n fidem Catholicam seruaturossintcomites ,Baron's , Rectores,o Us
tionem soporum, aestito corporaliur iuramento, derim i per promittere, quod deliter, is efflcmur, cum ab eu fuerint m uisiti, Mi iam contra hinniem is eorum compsim adiurab- bara fide ivictaami um,o passivumi Attamen ,quando Reges, &Principes, Hilath quicunque primum Christisi fiunt &Mptismu iusicipiunt, non potest ullo iure, aut Nilone pro ii, eos ad talepactum expressum, vel
tacitum obligui, fide paω,ιpromissi
289쪽
ne propriε loqui velimus. Nam in adultis vera fides , & contritio est sufficiens dispositio ad Baptismi gratiam conssequenda, neque ex sesitentia Theologorum requiritur pactum aliquod, aut promissio, quam pactum includit, ut Baptismus rite suscipi tur. Multo minus ab Infantibus tale pactu exigi potest. 3os i Et quamuis Sacerdos baptiZandum interroget An abrenunciet Sathanae, M omnibus pompis eius ipse, aut Patrini
vice eius, respondeant Abrenuncio: sub hac tamen verborum sermula,non pactum
aliquod,aut promissio,sed nudum tantum propositum, quod multum a promissione differt, continetur i ut sensus sit, An sar nucias Sathanae. & omnibus pompis eius id est, An propositum firmum, atque intentionem deliberatam' habes Sathanaen cium remittendi, & nullis eius operibus c5municandi & ipse Ressumdet, Ab-rehuncio. id est, talem animi intentionem,& tale propositum iam teneo. Qua locutione clarum est, noti promissionem ali. quam e propositum duntaxat significari. 3o6 Hromissio enim propositum
ita inter se distinguuntur,quod propositum
290쪽
latius pateat qu- promissio ; siquidem
omnis promissis propositurii quodda est, non tamen vicissim omne propositum est. Thonia, 1. promissio,' quia pmp.situm in sola volun- xq η8.ar L.&-actione perficitur, & nihil aliud est, constan, quaeciam intcntio volunt koto. vide tis aliquid faciend vel cauendi,quae inten-Sayrum in nullam obligationem inducit: sed pro-2 ... si ' missio preter dietam intentione superaddit iudicium rationis, seu afirmationem , aut negationem intellectus , quo se obligat ad illud faciendum, quod apud animum proponit suum. Atque ita qui promissiim non seruat, mendax dicitur,quia non adimplet facto quod mentis verbo faciendum decreuit, sed qui propositum mutat,non metitur,quia nullae mentis actioni contradicit,
tiri enim est contra mentem ire ', ' i
Quo isi fortassis aliqui Reges, quando ad Christi fidem conuersi sacro Nptita
tis fonte tincti tuerint, maioris deuotionis ergo talem promissionem fecerint,non debet unius, vel alterius exemplum pro regula generali caeteris assignatii 3o7 Verum , ii Card. Bellarminus propositionem suam conuertisset, atque