Apologia cardinalis Bellarmini pro iure principum. Aduersùs suas ipsius rationes pro auctoritate papali principes seculares in ordine ad bonum spirituale deponendi. Authore Rogero Widdringtono catholico Anglo. ..

발행: 1611년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

291쪽

iv RE PRINCIPUM. 23

politicam veniunt, ut RUes, ac Principes nant, atque Regali diademate coronentur, recipiuntur cum pacto expresso,vel tacito, ut fidem Christi tueantur, & polliceam se Christi fidem seruaturos,&desensuros. cum maiori prosecto probabilitatis specie. locutus fuisset. Nam Imperator Romanus, antequam coronatur, praestito iureiurando pollicetur , se Romanam Ecclesiam desta-surum,& protecturum: Et forsan apud a. e mentinalias etia nationes vetus consuetudo inoi uit, ut Principes Catholici, quando. pri- do. im consuetis Regni ritibus initiantur,&Regali diademate coronatur pondeant,ac iurent se Ecclesiam Catholicam proteist ros esse. Caeterum, quod talis promissio

si promissio proprie accipiatur a Principibus baptizandis exigi debeat cum ad eLfectum Baptismi consequendum nequaquam sit necessaria, non satis firmiter a Card. Bellarmino commonstratur.3o8 Et licet interdum apud antiquos Patres scriptum reperiamus, inter baptiZ tum & Christum, seu Ecclesiam Christi sponsam, iniri pactum cum promissipne; Vnde Urbanus primus,4Hortamur inqUit, Osostio , quam Domino i Baptismose' 4ectetit

292쪽

tamen illorum plenum dominium iurisductionis, & de illis disponere potest,si id exigat Reipublicae necessitas. 297 . Si vero sermo sit de difficultate maiori separationis a subiecto, potestas Principis in populum subiectum proprie

diaeta, ratione cuius ipse subditis actu impe rare potest, & illi tenentur obedire, non est minoriquam potestas viti in uxorem: illa Gi Nu.1og tenim Vt Cardinalis Bellai minus superius

asseruit,a Principe infideli, ipse inuito, separari non potest, nisi in casu,quo subditos

ad infidelitate pertrahit;at haec potestas,ratione cuius vir uxori actu imperare potest.& illa obedire tenetur,in pluribus alijs casibus a viro separari potest, nempe in ijs sere omnibus, in quibus coniuges quoad th rum, & habitationem separari possunt. 298 Velsecundo, per potestatem intelligitur illa ratione cuius S.Paulus I.Cor. 7. mulierem non habere corporupuipotest tem se disrsi similiter se virum non habere voris sui potestate, se mulier . quae potestas nihil aliud est, quam ius illud, quod v-t rque coniugu habet ad petendu, & reddenda debitu coniugale, quaeque non est maior in viro,quam in muliere.Et si de hae

293쪽

iv RE PRINCIPUM. .

potestate loquatur Car. Bellar.parum adiu- uat eius sententiana,tum quia haec potesta coniugis in c iugem,quoad difficultatem se rationis,non est maior, quam sit potestas Regis in subditoc: Nam potestas haec coniugis in coniugem facilius, di in pluribus casibus separari p0test,quam possit potestas Regis in populum subiectuvi,'r iam supra dictum est. inoad exte0ssonem v

ro hae potestates.. zomm0de, comparari

non possunt: ium etiam qui ratiune huius potestatis nec vir est Dominus: mulieris, nec mulier viri, sed ambo quoad hanc potestatem fiunt aequales, at. Praestiis controis uersia tantum est de potestate imperinduratione: cuius Princeps verum, proprium, de supremum dominatu in subditos habenaso Vel tertiodemque, per

intelligitur ipsem matrimonij vinculum, quod consistit in mutua quadam obligat, ne, qua vir efficitur marinis unius stem,nae, ut no' possit esse alterius ilia vivente,' & mulier ita efficitui uxor unius viri, ut illo vivente non possit esse alterius. Et si de hoc vinculo loquatur Gardinalis bςllarminus, Dicimus primo, vineulum hoc non adeo

propriὲ dici potestae , illam potestatem

294쪽

n Cap.duὁdde conuersione coniuga torum.Spue ster verbo Di uortium, Momnes alij.

intestigendo , quae actu imperare potest nam licet potestas supponat vinculum, &ex eo ut plurimum consequatur,tamen ratione ipuus vinculi praecise, nec mulier est sub potestate viri, nec unus corporis alterius potestatem habet,ut patet in ijs praesci tim coniugibus, qui ex mutuo consensu in Religione approbata professionem emittunt, qui iuxta legem Canonicam V ita se, parantur, ut nunquam etiam ex utriusque

consensu simul cohabitare possint. Atque ita uxor soluta esse potest a potestati viri, &ab obedientia, quam illi debet, vinculo coniugij non Bluto ; at praesens difficultas non est de alio vinculo, quam de vinculo potestatis & obedientis,quod multo maius est inter Principem &subditos,quam inter

maritum & uxorem. 3oo Dicimus secundo, non esse maius vineulum coniugis infidelis & fidelis, quam sit Regis infidelis & populi fidelis, sed saltem esse aequale etiam ex Principijs ipsius Cardinalis Bellarmini. Nam sicut coniunx fidelis libera est ab obligatione manendi cum coniuge infideli sellim in cassi, quo eam ad in elitate pertrahit, ita

populus fidelis liber est a iugo Regis infid

295쪽

lis solum in casu, quo eum a fide amouere conatur, ut ipse Bellarminus superius η do- α cuerat; In hoc autem argumento solum loquitur de vinculo coniugum infidelium, non fidelium. Immo inter fideles vincu-' luna coniugale potest quodammodo dici minus,quam vinculum Regale: nam coniuges fideles post matrimonium contractu, sed non consummatum possunt etiam iuxta ius Canonicum y quoad vinculum sep ' ν Cap.Vetu. rari, si uxor marito etiam inuito, vel e con- & O . ex 'ueris Religionem approbatam intra duos mentes a die matrimonij llam ingrediatur, iugit. atque in ea professionem emittat; at subditi per Religionis ingressum a Principis secularis potestate non liberantur, sed eum pro supremo suo Principe in rebus ciuiliabus deinceps 'uoque recognoscunt. Tertio denique, si ratione vinculi tecte fieret comparatio mariti &vxoris,ad

Regem & populum sibi subiectum si de Principibus baptizatis loquamur, de quubus potissimum praesens controuersia insti- tuitur) haec similitudo a Cardinale Bellata mino allata plurimum nocet suae sententis, ut stuperius η diximus:Nam sicut coniuges x

296쪽

coniugali, etiamsi alter alteram a fide auocare conetur, ita nec populus Christianus liberari potest a vinculo potestatisPrincupis Christiani, tametsi populum ad haere- . sim vel infidelitatem pertrahere studeat. Atque hinc patet rationes omnes Cam 'dinalis Bellarmini,quibus probare contendit penes populum fidelem esse auctoritatem deponendi Principem haereticum aut infidelem, qui alios ad suam haeresim aut 'infidelitatem pertrahere conatur, esse valde insuffcientes, & propterea totam hanc teris: tiam eius rationem, quoad singulM illius parte esse debilissima, 3oa - Quarta ratio Cardinalis Beliarm 'undo Reges Principes ad Eec iam

memunt, ut Chrisiam fiant, recipiuntur cum

με pacto expreso mel tacito, ut septra sua sabhetant Christo, o postueamur β Adem Christi seruaturos, se defiesros etiam sub pumape 'dendi regni t ergo quando gunt heretici. i. religioni obsunt, passunt ab Ecclesia iudicari,

etiam deponi a Principatu, nee usta eis imis is fiet, si deporantur. Vam non es idoneus Caeramento Baptiseni , qui πρη est paratus Christo seruire, opi opter ipsum amistere,

297쪽

iv RE PRINCIPUM α33 Si quis venit ad me, &non odit Patrem,& matrem. & uxorem, & filios, adhuc au- ,, tem di animam Pam,non potest meus esse si disciput . . ' dis Hai a Melesia nimisgrauiter mar issa Qtures aliquem Regem, qui vellet imΡ- is nefouere quamlibet flectam defendere ha- ,,

raucos, ac euertere religionem: - ἱ

. Haec est quarta ratio Card. BEGlarmini,quam Mattham Tortus supra*r latus tanti aestimauit ut eam solam pri car ' teris es erit tanquam omnium potissistat.& maximε sufficientem ad aui,oritatem Papalem Principα haereticos Principatu pellendi comprobandam dicunt tamet a teris multo immior sit ex ijsdem suis

principijs Blui possit , quibus satisseetium

est rationb praecedenti, ut ex dicendis me-hinconstabit Risse detur igitur , tam haἡc a gu-mεtationem non habene plus virium,quam praecedentes, cumn he antecedens propositio era sit, neque si vera esset, ex ea recte colligeretur quod ipse deducere con

: Et prinabi, quod attinet ad propositiornem antee tem , In ei duo asseruntur

M . Primum

298쪽

. APOLOGI A PRO .

Primum est,Reges, & Principes, quando ad tacita veniunt, ut Christabi fiant, ' recipi cum pacto impressis vel tacito, ut sceptra sua subhciant Christo, & poli eantur se fidem Christi inuaturos, , dctem '

Secundum est,huic pacto esse annexam poenam perdendi regni, si fidem violauerint.' ' 3o cirransmum: Quamuis haeretiei, quando ad Ecclesiae unitatem redeunt, Multa a. debeant iuxta ius Cisonicum di tum hae haeretieis. ωm abiurare', tum stapto polliceri se deinceps fidem Catholicam seruaturos si sint mus , Baram, Rectores , Consules cmit um, Elammiscreum mina comm . mmm scorum, aestito corporister iuramento, inbem mseum promture, quod Miser, is efficaciser, cum ab eis fuerint quisii , Ecclesiam contra haeretiem or eorum complices adiurabunt bara fide iuxta. -

-,opse F um i Attamcii ,quando RG ges, &Principes, aut alii quieunque primum Christini fiunt, &Baptismum suLcipiunt, non potest udo iure, aut talione proini, eos ad talepactum expressum, ltacitum obligari, side μω, ruinis

299쪽

ivRE. PRINCIPUM. 23s

ne propriε loqui velimus. : Nam in adultis vera fides , & contritio est sufficiens dispositio ad Baptisimi gratiam consequenda, neque ex sententia Theologorum requiritur paetum aliquod . aut promissio, quam puetiam includis, ut Baptismus rite suscipi, tur. Multo minus ab Infantibus tale pactu exigi potest. 3os i Et quamuis Sacerdos baptiZandum interroget An abienunciet Sathanae, M omnibus pompis eius ipse, aut Patrini vice eius, respondeant Abrenuncio: iubhac tamen verborum sermula,non pactum

aliquod, aut promissio,sed nudum ramum propositum, quod multum a promissione diffisi, continetur i ut sensus sit, An abr nucias Sathanae. & omnibus pompis eius id est, An propositum firmum, atque intentionem deliberatam habes Sathanae nuncium' remittendi, & nullis eius operibus comunicandi : ipse Respondet, Ab-rehuncio, id est, talem animi intentionem,& tale propositum iam teneo. Qua locutione clarum est, noti promissionem ali. quam sedpropositum duntaxat significari. 3μ immissio enim propositum

ita inter sedistinguuntur,quod propositum

i, i latius

300쪽

latius pateat, quis, proiniffici; siquidem omnis promissio propositum quodda est,

non tamen vicissim omne propositum estv Thomas z. promissio,' quia propbsitum in sola volun-2.q η - talis actione perficitur, & nihil aliud est, ista hi ,'dE quam constan, quaedam intratio volunt, volo. Vide iis aliquid faciendi,ves cauendi,quae inten- sayxum m nullam obligationem inducit: sed pro-bb.ε.eanc mimo preter dictam intentione superaddit iudicium rationis, seu affirmationem, aut

negationem intellectus , quo se obligat ad illud faciendum, quod apud animum proponit suum. Atque ita qui promissum non

kruat, mendax dicitur,quia non adimplet facto, quod mentis verbo faciendum deis creuit, sed qui propositum mutat,non metitur,quia nullae mentis actioni contradicit, mentiri enim est contra mentem ire

Quo i si fortasse aliqui Reges, quando ad Christi fidem conuersi sacro Baptismatis fonte tincti tuerint, maioris deuotionis ergo talem promissionem fecerint,non debet unius, vel alterius exemplum pro regula generali caeteris assignari. 3o7 'Verum , si Card. Bellarminus propositionem siuam conuertisset, atque

dixisset, Quando Christiani ad Remputapoliticam

SEARCH

MENU NAVIGATION