Apologia cardinalis Bellarmini pro iure principum. Aduersùs suas ipsius rationes pro auctoritate papali principes seculares in ordine ad bonum spirituale deponendi. Authore Rogero Widdringtono catholico Anglo. ..

발행: 1611년

분량: 432페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

301쪽

politicam veniunt, ut Rego, ac PrincipeS fiant, atque Regali diademate coronentur,. recipiuntur cum expresso,vel tacitD, ut fidemi Christi tueantur, & polliceantur, ' .

se Christi fidem seruaturos,&defensurus, cum maiori pinsecto probabilitatis specie. locutus fuisset. Nam Imperator Romanus, antequam coronatur, praestito iureiurando pollicetur , se Romanam Ecclesiam deseasurum,& protecturum: μ Et fessan apud a- e Clementinalias etia nationes vetus consuetudo inolouit, ut Principes Catholici, quando pri-do. mum consuetis Regni ritibus initiantur, &Regali diademate coronatur pondeant,ac iurent se Ecclesiam Catholicam protest ros esse. Caeterum . quod talis promissio si promissio proprie accipiatur a Principibus baptizandis exigi debeat cum ad es- fectum Baptismi consequendum nequaquam sit necessaria, non satis firmiter a Caes. Bellarmino commonstratur.3o8 Et licet interdum apud antiquos Patres scriptum reperiamus, inter baptiZ

tum & Christum, seu Ecclesiam Christi sponsam, iniri pabum cum promissipne;

Vnde Urbanus primus, inqUit, vim i- quam Domino in Bapti θ' decietati es

302쪽

138 APOLOGIA PRO

e Lib. r.de , firmiter temuri & S. Ambrosius G3 ' inquit, promiseris, μη ση , Wibmpromiseru, cbirographum tenetur non mf Lib. .de terra,sidis caelo. Sanctus etiam Isidorus f duplicem dicit intercedere pactionem,ut ram renunciationu Diaboli, o pomparum e-, ius , alteram in Patrem, ct Filium , or Spiritum sanctum: Attamen , ut recteaduertit g Tom. r. in Franciscus Suarra Rhaec pactio, spinasio,&3 p Mi δή promissio non es intiaueri de proprio voto,

seu promistisne Deofam,sed de obligatione. quam ipsemet professio Chiina, Religionis, quam Bapti sit; inducit ratione diuinat tua Christotita Pi e Me tu Ecri a

concessae. Quin&ipse Card. Belluminus h tametsi dicat, in Baptimo om s Christia- nospromitteratae legem Dei seruaturos, atque ex eo tempore Arenuntiare Diabolo, o pompis eius,id enim se ritus Baptismi inarur, se Patres apertissime docent , tamen asserit, eampromissionemnihilalia esse, quam testificationem quandam , ct acceptationem obligatioris, quam lex Dei secum assert. Et propterea non est ex mente ipsius proprie v tum, aut promissio Deo, i Ecclesiae lactat propria enim promissio ex se vim habet o

ligandi, at promissio illa, quae in Baptisimo ses

303쪽

iv RE PRINCIPUM. Hy

fit, non habet peculiarem vim oblirandi; neque enim fideles, dum baptizantur, τι

iam aliam intentionem auι explicatam, auι implicitarie obligandi habere tenentur , nisi quantum ex ipsis Dei legibus obligantur, ut Card. Bellarminus docet eo loco.Et prointerea in fine capitis est, rima st λ μ i s.quano. latos cogi ab Ecclesia, it 'ruent legem Chiasti, no, ιam ex eorum omissone,quam ex eo,

quod per Baptismum stati simi membra,ctf-

ij Eul a ,ο-eoim membrum subiectum ess debet capiti,ct om is sibin parenti iure natura subistitur.3io Sed esto, concedamus disputat,onis gratia,quod Card.Bella inus verum esse frustra contendit , nempe R es , ac Principes, quando ad Ecclesiam veniunt, ut Christiani fiant,pacisci. id est, proprium pactum inire cum Ecclesia de fide Catholiciseruandan protegenda,quo tamen testimonio,quaue ratione verisimili proba

ri potest illud aliud pactum de perdendo

Regno,si promissis non steterint 'Nam pactum expressum inter Principes baptizam dos & Ecclesiam de perdencio Regno inutum pud neminem Blo Caes. Olarmino excepto scriptum reperi, neque in ulla auctoritate,

304쪽

zo APOLOGIA PRO , auctoritate,aut ratione iundatur. At vero pactum tacitum de Regno perdendo ex duobus duntaxat quantum con hcere valeo, colligi potest. nimirum vel ex ipsa contrition quae ad Baptismu disponit,ex qua ipse Bellarminus in probatione huius rationis,Nam non est H-ω, dee. illud colligere videtur ;vel ex ipsa promissione de vera S de seruanda, & defendenda Ecclesia C tholica, quam promissionem in Principibus baptizandis interuenire dicit quidem, sed non probat Card. Bellarminu ,ut paulo post videbimus. 33I Et primo ex natura contritionis colligi non potest illud paetum implicitum

de regno deperdendo. Nain tametsi, ut aliquis sit vere contritus, teneatur in animi praeparatione vel expresse, vel tacite seu virtute Dmnia r gna mundi contemnere, ipsamque vitam potius amittere, quam peccatum aliquod laestate committere, quia hoc ipso fit Dei inimicus, & amittitius ad regnum coelorum, atq ue dignus est ut gehennae incendi h in perpetuum: cruci- etur, & hoc ad persectam cQntritionem satis esse s praesupposita detestati'ne pecca

torum , ut suntoffensa iaci summe dilecti

docent

305쪽

docent Theologi '; Totum tamen hoc in 'vide Suarresbio proposito non peccandi in futurum, absque ulla comparatione expressa de hoc vel illo perdendo, plene perficitur, n ouep pter tale propositum ulla alia promis

uo requiritur,yt tradunt Theologi de contritione traetantcs. 3ra Immo neque formalis comparatio inter culpam ct poenam, ut optime scribit Franciscus SuareZ ad persectam contritio- k m. 4.neis, aut 'est necesariae, aut stemper utilis, aut hominibin nriu ter couersis proponenda, quan--ρη strum sit comparatio inflecte eum alia

quo malo stensibit, ut eis mors propria,aut -- oris; amiseo liberorum, honorum omnium de peraetis .ctc.quia homines regulariter loquea do mustum mouentur abi hissensibilibu , ideo verendum es, ne dum hae comparationes Ansformaliter proponuntur in nouo periculo peccandi constituantur deu recte Nauarrus in Suma,cap. I.m ς' ait nec Scripturam,nec Coralis,aut sannos Patres a nobis exigere istas comparationes paucissmis cognitis se paucis, SuaseZ. Quapropter iuxta hanc do num non esset laudandus, qui ad hoc vi Princeps baptigandus verum contritionis aestum eliceret, ipsum ,

306쪽

coniugali, etiamsi alter alteram a fide auo care conetur, ita nec populus Christianus liberari potest a vinculo potestatis Princupis Christiani, tametsi populum ad haere- . sim vel infidelitatem pertrahere studeat. Atque hinc patet nitiones omnes Cam 'dinalis Bellarmini,quibus probare contendit penes populum fidelem esse auctesitatem deponendi Principem haereticum aut - infidelem , qui alios ad suam haeresim aut infidelitatem pertrahere conatur, esse valde insuffciente, & propterea totam hanc teris' tiam eius rationeni. quoad singula; illius

partecesse debilissima r C. i litari 3oa Quarta ratio Cardinalis Bellarm. Reges Princi s ad Eec iam V M veniunt, ut Chrsiam fiant, raripiuntur

pacto expres vel tacito, ut se ra suariam CHisto o postierantur sie Adem Christi seruaturos, se destημνοι etiam sub pinna fidendi regni t ergo quando Aunt haeretici,ai. religioni obsunt, passunt ab Ecclesia tu irari, o etiam deponi a Principatu, nee usta eis imiuria fiet, si deporantur. Nam non es idoneus gaeramento Baptiseni , qui non est paratus 'Christo struire, propter 'sum amistere

307쪽

iv RE PRINCIPUM. Si quis venit ad me, &non odit Patrem, , & matrem'. & uxorem, & filios, adhuc au- ,, tem-ansmam suam,non potest meus esse iadiscipuis . M Haima Melesia n-iurauiter rerare . , saοι uret aliquem Regem, qui vellet imΡ- is nefouere quambbet sectam defendere hin ,,

raucos, ac euertere religionem - . is

3 . Haec est quarta ratio Card. Bes-larmini,quam Mattham Tortus stupra re- rlatus tanti aestimauit, ut eam solam prae caer' teris es erit tanquam omnium potissistra, '& maximε lassicientem ad auctoritateria Papalem Principes haereticos Principatu pellendi comprobandam: cum tamet ca

teris multo infirmior fit , ex ijsdem suis principijs solui possit , quibus satissemimest rationi praecedenti,'ut ex dicendis ins

itus constabit. A . . -

Respandetur igitur tam hanc argu-mεtationem non habese plus virium,quam praecedentes, cumn he antecedens propositio era sit, neque si vera esset, ex ea re ete colligeretur quod ipse deducere con

: JEt prim6. quod attinet ad propositionet, anteiae tem, in ea duo a inturr Primum

308쪽

u4 . APOLOGI A PRO .

Primum est, Reges, & Principes, quando ad Rclesiam veniunt, ut Christarii fiant, ' recipi eum pacto impressis vel . tacito, Vt sceptra sua subqciant Christo, & polliceantur se fidem Christi in uaturos, & dcfem '

Secundum est,huic paeta esse annexam poenam perdendi regni, si fidem datam violauerim. 3o Circanimum: Quamuis haereti. b cis. Ecclesiae unitatem redeunt,ia iri a. debVnt iuxta ius Canonicum h tum har- haereticis: resim abiurare', tum salpto polli ri se deinceps fidem Catholicam seruatur 'si simi mus ,Baram, Rectores, o consules,c-tatum, Hiorum sicarum i ta comm . tissem saporum, aestito corporaliter iuramento , assim i per promittere, γρι φ, deliter, is efficaciter, cum ab eis fuerint m uisi i , misiam contra haereti s ct eorum complices adiunabum bara μου λαι λαι-,sposseFuum i Attamen ,suando RG ges , &Principes, anat alij quieunque primum Christitai fiunt &But umius cipiunt, non potest udo iure, aut xatione prim , eos ad talepactum expressiim,vel

tintina obli , side paω, promissi

309쪽

ne propriε loqui velimus. : Nam in adultis vera fides , & contritio est suffciens dispositio ad Baptisimi gratiam consequenda, neque ex istentia Theologorum requiritur metum aliquod aut promissio, quam puctum includis, ut Baptismus rite suscipi tur. Multo minus ab Insentibus tale pactu

exigi potest.

3os i Et quamuis Sacerdos baptigandum interroget An abrenunciet Sathanae, de omnibus pompis eius de ipse, aut Patrini vice eius, respondeant, renuncio: iubhac tamen vernorum formula,non paetum aliquod,aut promissio,sed nudum tantum proposirum, quod multum a promissione di-t, continetur ivt sensus sit, An abr nucias Sathanae, de omnibus pompis eius id est, An propositum firmum, atque intentionem deliberatas habes Sathanae nuncium remittendi, & nullis eius operibus comunicandi ipse Resipondet, Ab- renuncio, id est, talem animi intentionem,& tale propositum iam teneo. Qua locutione clarum est, non promissionem ali. quamsed propositum duntaxat significari. 366 Promissio enim ,& propositum

ita intersedistinguuntur,quod propositumi latius

310쪽

APOLOGIA PRO

latius pateat, quam: promissici ; siquidem omnis promissio propositum quodda est,

non tamen vicissim omne propositum estv Thomas z. promissio,' quia propositum in sola volun-Σ.q.ηη. r Ι &-actione perficitur, & nihil aliud est,isThre, a. constan, quaedam intcntiri volunta- volo. Vide tis aliquid faciendi,vel cauendi,quae inten- sayrum in nullam obligationem inducit: sed pro-sα,L'' missio preter dictam intentione superaddit iudicium rationis, sieu afirmationem, aut negationem intellectus , quo sie obligat ad illud faciendum, quod apud animum proponit suum. Atque ita qui promis tum non

ruat, mendax dicitur quia non adimplet facto , quod mentis verbo faciendum deis creuit, sed qui propositum mutat,non meis titur,quia nullae naentis actioni contradicit, mentiri enim est contra mentem ire

Quo i si fortasse aliqui Reges, quando ad Christi fidem conuersi sacro Baptismatis fonte tincti fuerint, maioris deuotionis ergo talem promissionem fecerint,non debet unius, vel alterius exemplum pro regula generali caeteris assignari. 3o Verum , si Card. Bellarminus propositionem stram conuertisset, atque

dixisset, Quando Christiani ad Remputapoliticam

SEARCH

MENU NAVIGATION