장음표시 사용
231쪽
Gesnerus ovo vocabulo legere Voluit eaeauctionum, putans finitam et peractam auctionem aeque Xauctionem dici posse, atque persectam aedificationem eae discationem. Exactores quidem in auctionibus rerum venditarum pretium ab emtoribus cogebant , erant tamen alii quoque, publicanorum ministri, qui vectigalia exigebant. Vectigalium exactionum Oaetore rem satis amplam congerere poterant, Siquidem in decimis exigendis, contesimam sortis sibi ipsi 'gebant . Pater autem Horatii, seu in provinciis, publicanorum minister, tributa erigendo, Seu Romae venditoribus pretium ab emtoribus cogendo, questum secerit, Venusiam concessit, ibique sibi agellum comparavit, qui Vero post eius mortem, incertum autem est quando obierit, non pervenit ad filium, quandoquidem Venusia quoque fuit inter octodecim oppida illa, quorum agri a triumviris bello Philippensi, militibus destinati fuerunt . Itaque Horatius Libr. II.
me dimisere Philippi Decisis humilem pennis, inopemque Paterni Et laris et fundi.
Quae sequuntur in Horatii Vita is ut vero creditum est, SalSamentari cet. , n ea ab inepto quodam librario adiecta fuerunt. Horatius enim quovis melius patris sui vitae genus nosse debuit. comma autem erat in salsamentarios iactari solitum, quod cubito se pro
Cicero pro Cluentio e M. Id pro Rabirio . II. Appianus de Bello Civili Libr. IV. . . Auctor ad Herennium Libr. IV. c. 54. Plutarchus Conviv. Disp.
435 Pater autem ille egregius noluit filium in I Avis euiusdam ludi magistri oppidi Venusiae, ceteroquin ignoti, mittere, ubi leviter primis disciplinarum elementis imbueretur, quamvis eo filios suos mitterent magni centuriones Magni, ipsi sibi scilicet, praecivibus, prae libertino praesertim isto, Horatii patre, magni; ut Menas, magnus eques, prae plebecula, primis sedilibus sedebat L Centuriones quantum literas fastidire solerent, Persius ostendit Sat. V. v. 189.
Dixeris haec inter varicosos centurioneS; Continuo crassum ridet Vulsenius ingens Et centum Graecos curto centusse licetur.
Sod Horatii pater Romae puerum instituendum Curavit artibus,
quas doceat quivis eques atque senator Semet prognatos,
dodit illi vestem servosque sequentes, paedagogos nempe capsariosque , quum contra magnorum illorum centurionum pueri, Venusiae in scholam euntes
ipsi loculos tabulamque suam gestarent. ioculi, hic
Libr. II. Quaest. 1. . . Macrobius Saturn Libr. VII. c. 3. Idem de patre suo praedicabat Bion Borysthenites, id Diogenes Laertius Libr. IV. 46. commatis rationem, sed perperam, reddidit Eustathius ad Homeri Iliad. Libr. VIII. v. 457. salsamentarios ita lacero fuisse solitos: διὰ τι μὴ δειν λαζ τουτο ποιεῖν τρχειρ ὰσχολουμέν περ αλέσπαρτα, η neque enim ceteri homines, quamvis manibus quoque occupatis, ita facere solebant. Sed salsamentarii cubito se pro manu emungebant, quia haec, multo ale insecta, tenuem narium cutem suerat corrosura. Epod. IV. v. 15. q. Sustonius in Vita eronis . 36.
232쪽
- 436 capsae sunt seu thecae calamariae vel graphiariae tabula, ut recte Acron, buxum, in quo Scribere meditabantur. Cum hoc apparatu servi illi Sequentes puerum comitabantur in scholam Tales in puerum sumtus fecit ille, macro pauper agello, cui Venusiae asses octoni in annum ad puerum instituendum suffecissent. Dicit aera, Vs. 76. prO: δά-8 Horatius, et ita Gaius Instit. Libr. I. o. 6. 3. : Is, qui mancipio accipit, aes tenens ita dicit,n pro as8em cet. . Assis quoque Romae, Iuvenalis certe temporibus, sed in infimis scholis, merces erat institutionis, non sane in iis, ubi equitum Senatorumque filii erudiobantur vid. Sat. X. V. 114. qq.:
Eloquium ac famam Demosthenis aut Ciceronis Incipit optare et totis Quinquatribus optat, Quisquis adhuc uno partam colit asse Minervam.
Assem autem octonis idibus reserebant, id est, octies unoquoque anno Iduum die, 8Sem magistro pueri Venusini solvebant, quia feriae quadrimestres erant apud Romanos . Puerorum illorum cum tabulis suis loculisque imaginem oratio in mentem revocabant senes illi Romae, cum tabulis suis Xpensarum, Oculisque nummorum plenis, ad Ianum quotidie convenientes:
Virtus post nummos haec Ianus summu ab imo Prodocet hae recinunt iuvenes dictata senesque, Laevo suspensi loculos tabulamque lacerto . Id in Vita Claudi c. m. In Comm. Libr. I. I 19. ex Od. Veron.: martialis Libr. X. Epigr. 2. Libr. I. Epist. I. v. 54 sqq. aren tenens ita dicit. .
437 Quod Ianus prodoceat, quod iuvene senesque dietata recinant, ea quoque prorsus ad similitudinem puerorum Saevi dictata magistri memoriter reddentium in scholis, conficta Sunt. Est haec egregia utriusque loci, Libr. I. M. 6. v. 74.-76. et Libr. I. Epist. 1. V. 53.-55. antea nemini recte intollecti, interpretatio, quam debemus Vir Cl. C. F. ΙuRΜΑΝΝΟ in rogrammate, edito Macturgi a. 1838. . Ex praeceptoribus suis unum commemoravit oratius, ORBILΙ- nobilem Grammaticum, de quo Libr. II. Epist. 1. V. 69. Sqq.:
Non equidem insector delendave carmina Livi Esse reor, memini quae plagosum mihi parvo Orbilium dictare:
ut Horatius orbilium plagosum vocat, ita Domitius
Si quos Orbilius serula scuticaque cecidit,
erat enim naturae acerbae cum in discipulos, tum quoque in antisophistas, teste Suetonio, qui nobis eius Vitam reliquit . Iam grandis natu fuit, cum oratius in ius disciplinam traditus est, Cicerone enim
consule a. 691., cum Romam transiit, annum agebat quinquagesimum Mortuus est anno demum centesimo prope Pauper ViXerat, post mortem Ver Statua marmorea honoratus fuit.
Diverso tamen V. l. interpretatur illud nurynia e centurwm ωι orti. Vid. p. 18 sqq. Dissentit rellius a Madvigio, aera apud Horatium non singulos asses in mensem, sed minerva quantumVis significare putans. id eius Edit Horat. Praes T. I. P. VIII. De Illustr. Grammaticis e. s. Do milio s. quoque Marius in Ialini Jahrb. d. IX. p. 364 sqq.
233쪽
Pergamus ad ceteros, qui necessitudine quadam cum Horatio coniuncti fuere, Vicinos, SerVOS, RSSentatoreS; qui vero eius familiaribus adscribi non possunt. Inducit Horatius CERVI , vicinum suum in Sabinis, Secum coenantem, convivis sabulas narrantem, Libr. II. Sat. 6. V. 77, Sqq.:
Cervius hae inter vicinus garrit aniles Ex re fabellas si quis nam laudat Arelli Sollicitas ignarus opes sic incipit olim Rusticus urbanum murem mus paupere sertur Accepisse RVO, cet.
ARELLIVS quis fuerit, non constat. Videtur in vicinia habitasse, suas autem divitias malis artibus On- traxiSse Cermus erat fortasse unus ex illis quinque
patribus, qui Horatii praedium habitabant, ut ipse significat in Epistola ad villicum suum, Libr. I. 14.
Villie silvarum et mihi nae reddentis agelli, Quem tu sustidis habitatum quinque socis, et Quinque bonos solitum Variam dimittere Patres.
Erat Varia vicus in Sabinis, iodie Varo, non procul ab eo loco, ubi Digentia, ad quem iacebat Horatii villa, in Anienem influit. atros autem illi coloni
erant, quibus Horatius certa penSione, Seu nummorum, seu Ductuum partis, fundum collocasse videtur. Iisdem acerius satis probabiliter adscripsit VINIUM, cui Horatius sua Carmina tradidit, ut ad Augustum perferret, Libr. L Epist. 13. . .:
It proficiscentem docui te saepe diuque, Augusto reddes signata volumina, vini;
Si validus, si laetus erit, si denique poscet. No studio nostri pecces, odiumque libellis sedulus importes, opera vehemente minister. Si te sorte meae gravis uret sarcina chartae, Abiicito potius, quam quo perferre iuberis Clitellas serus inpingas, Asinaeque paternum Cognomen vertas in risum, et sabula fias.
Vinni, idem Dacorius cum Seholiastis legere volebat, negans, gentem Visiam adhuc isso Augusti aetate; magno errore. Mit enim . Ninius, a triumviris proscriptus , sit postea quoque . Vinius consula 22 vite o praetoria familia ortus erat, teste Tacito Hist Libr. I. c. 48 Utrum ad hanc praetoriam miliam pertinuorit Vinius Horatii, non liquet certe ingenuus, paternum enim ei cognomen erat. Ab Acron omnius d. a J Vinnius Fronto vocatur et ita quoquo a Scholiasta requiano; unde ero nomen illud rescierint, prorsus incertum est. Porphyrion eundo vocat lanium Asellam, quod cognomen ora-itu eum sibi ita vidorotur, in Asinam mutare potuit. Ibi aut eognomon tradi gentis Corneliae , Asellionis Semproniorum, Claudiorum Aselli, ut iam
Torrontius annotaVit. . Ad Villieum quoquo suum, ut modo vidimus, Epistolam scripsit Moratius, sive potius scripsisse
Suetonius in Vita Octavii c. 27. Appianus de Bello Civili Libr. IV. e. 44. quibus in locis Casa onus, ad Suetonii locum a latum, pro Iunio, Vinium legendum esse docuit ex Dion Libr. XLVII. 'suhioniti, in vita Galba e 14. in vita Vitellii . . , T diis
ruacrobius Saturn Libr. I. c. s. me Vinio Asella s. eichertus in Loci Venus. libello P. 78 sqq.
234쪽
- 440 finxit, Libr. I. 14. Inconstantiam ei exprobat Vs. 14.
Tu mediastinus tacita Prece rura petebas: Nun urbem et Iudos et balnea villicus optas. Μ constare mihi scis et discedere tristem Quandocumque trahunt invisa negotia Romam. Non eadem miramur eo disconvenit inter Meque et te nam quae deserta et inhospita tesqua Credis amoena vocat mecum qui sentit et odit, Quae tu pulchra putas fornix tibi et uncta popina Incutiunt Urbis desiderium, video; et quod Angulus isto seret piper et tus ocius uva; Nec vicina subest vinum praebere taberna Quae possit tibi; nec meretrix tibicina, cuius Ad strepitum salias terrae graVis.
Egregia villic pictura, cui nihil de nostro addi
potest Horatius autem, ut festive rellius observat, in villico instituendo, immemor fuerat praecepti Columellae Libr. I. . . H. et . si Praemoneo, ne
villicum ex eo genere SerVOrum, qui corpore placuerunt, instituamus ne ex eo quidem ordine, qui urbanas ac delicatas artes exercuerit. Socors et Omniculosum genus id mancipiorum otiis, campiS, circo, theatris, aleae, popinae, lupanaribu ConSuetum, nunquam non eaSdem ineptias somniat ii Fuerat illo mediastinus in familia urbana erant autem inter ruSticos quoque Servos mediastini, ut idem Columella testatur Libr. I. . . fra et . et Libr. II. c. 13. G. Mediastinorum enim nullum certum sinisterii genus fuisse videtur neque honestissimum servitutis locum occupabant . Octo servi in Horatii familia rustica erant, uti no-- 441 vimus ex verbis ipsius ad DAVUM, servum urbanum,
qui libertate Decembri abusus fuerat ad dominum perstringendum, donec illo impatiens :
Unde mihi lapidem Quorsum est opus Unde sagittas 3 Aut inAanit homo, aut versus facit. - Ocius hinc te Ni rapis, accedes opera non agro Sabino.
quem Sermonem nunquam habitum fuisse, confictumVer a poeta, non pu esse credo, ut moneam.
vus ipse sese ad vivum depingit Vs 2 sqq.:
Mancipium domino, et rugi quod sit satis, hoc est, Ut vitale Putes.
non talo suum ipsius ingenium, modeste, praedicans, ut, quod solent magna atque praeclara ingenia, morte
Habuit parasitos quoque suos Horatius. Quid mi
rum Pascebat Diogenes mures' Collocandos autem illos censemus infra servos, insta Davum praesertim, philosophum, Suo more, agentem. Itaque dum domini vitia insectatur, MULVIUM quoque ceterosque eius assentatores, sed parcius, perstringit t. l. S. 32 Sqq.:
iusserit ad se Maecenas serum sub lumina rima venire Convivam Nemon' oleum fert ocius ecquis Audit cum magno blateras elamore, furisque. Mulvius et scurrae, tibi non referenda precati, Discedunt etenim lateor me dixerit ille, Duci ventre levem nasum nidore supinor: Inbecillus, iners, si quid vis, adde popino. Tu, cum sis quod ego, et fortassis nequior, ultro Insectere, velut melior verbisque locorisobvolvas vitium'
235쪽
- 442 Parasitorum autem et scurrarum ingenia moresque egregie ipse Horatius, pluribus in locis depinxit, ut infra videbimuS. Inter Horati assentatores reserendus quoque Siquidam, ille, cuius nomen tacuit, in Libr. I. Sat. .
Ibam sorte via Sacra L sicut meus est mos, Nescio quid meditans nugarum, totus in illis. Adcurrit quidam notus mihi nomine tantum; Adreptaque manu, Quid agia, dulcissime rerum ΤSuaviter, ut nune est, inquam; et cupio omnia quae Vis. Cum adsectaretur Numquid vis occupo at ille, Noris nos, inquit, docti sumus Hic ego, Pluris Hoc, inquam, mihi eris. Nisere discedere quaerens, Ire modo ocius, interdum consistere, in aurem Dicere nescio quid puero cum sudor ad imos Manaret talos O te, Bolane, cerebri Felicem, aiebam tacitus.
totam vero imprudens Satiram, dum summam poetae artem satis nequeo mirari, deseripturus eram. Egregie illam illustravit Wiolandus, qui quoque nebulonis illius ingenium obtusum et summam nequitiam allidissime exposuit. Vulpius in sua Properti Editione, quam non vidi, Propertium ab Horatio irrisum fuisse censuit. Doct. Heusdius nuper Demetrium illum, de quo Libr. I. Sat. 10. V. 90. ubi componitur cum Tigellio Hermagono, haud diversum, secundum AO-liastas a simio illo, de quo est in s. 18. BOLANUS, quem obiter Horatius perstringit, ignotus est. Recte, procul dubio, Scholiastes inquimus: si Bolanu'oξυχολος nussius ineptias ferebat, sed latim, vel in δε-- 443 et , -mvis reprehendebat, vel de eo, quid entiret, non dissimulabat, i quae tamen ex ipso Horatii loco
petita 8se, nemo non Videt Bolanum prorsus ignoramus, neque enim esse potest M. Bolanus, quem Cicero, ut Virum bonum et fortem, Omnibusque rebus ornatum, Suum Veterem amicum, commendat P.
Sulpicio, Libr. m. Epist. 77. scripta a. 709. Eich-staeditus, quod miror, comprobavit sententiam Oederi , qui putat fictum esse Bolani nomen a Graeco βάλλει seu BΟΛΕΙΝ. Est enim nomen formae usitatae apud Romanos, derivatum a nomine oppidi Bois in Aequis, ut Cumanus a Cumis, Noninnianus Montento, Firmanus a Firmo, Fundanus a Fundis, multaque alia. Praeter Bolanum Ciceronis, notus quoque est Vectius Bolanus, Britanniae praefectus'
Importuno illi interpellatori, de quo modo Vidimus, subiungemus ROSCIUM, quem Horatius inducit Libr. IL
simul atrus Ventum est Esquilias, aliena negotia centum Por caput et circa saliunt latus. - Ante secundamRoscius orabat sibi adesses ad Puteal cras.
Roscius, cui legitimum suum locum tribuere non possum, quisquis fuit, Horatium, ut Sponsor pro se proximo die apud argentarium adesset, rogabat. Ita Naevius apud Ciceronem, pro Quinti c. ., ι Suos necessarios corrogat, ut ad tabulam Sextiam sibi
De hoc Ioco, deque illo inportuno f. supra p. 400, M. A. C. an Heusde in Symbol. literar VI P. 8. Parudoxonmorat. II. p. 7. Mederi narrationem Criticam de Horatii Libr. I. Sat. . quam laudat ElchMaecllius, non vidi Tacitus Annal. Libr. XV. . . Hist Libr. II. c. o. et 7. in Vita Agricolae e. 16. Statius Sylv. Libr. v. Carm. 2. v. l. sqq.
236쪽
- 444 adsint hora secunda postridie .u Ad puteal conveniebant oeneratores, itaque Horatius Libr. I. Epist. 19.
V. . Sq.: Forum putealque Libonis Mandabo siccis,
res orenses et argentarias sobriis unice relinquendas
Antequam aggrediar recensionem familiarium Horatii, amabilissimi coetus sanctissimorum Virorum, pauca quaedam e eius carminibus colligere iuvat, quae, qualis eius de amicitia sensus fuerit, maxime illustraro possint. Ut enim Horatius omnino haud alienus suisso videtur ab Epicureorum doctrina, certe, uti iam supra significavimus, in amicitiis contrahendis et tuendis fuit sententia ab iis prorsus aliena. Felix prosecto, cui talis amicus contingat, qui Vere profiteatur :
Nil ego contulerim iocundo sanus amico,
cuius talis sit indulgentia in amicos :
amatorem quod amicae Turpia decipiunt caecum vitia, aut etiam ipsa haec Delectant veluti Balbinum polypus Hagnae. Vellem in amicitia sic erraremus et isti Errori nomen virtus posuisset honestum. At pater ut gnati, sic nos debemus, amici Si quod sit vitium, non lastidire Strabonem Adpellat Paetum pater et ullum, male ParVus CL pro Caecina c. 6. Libr. I. Sat. 5. v. 44. Libr. I. at 3. v. 38 sqq.
Si ui filius est, ut abortivus sui olimSisyphus hune Varum distortis cruribus illum Balbutit Scaurum, pravis fultum male talis. Parcius hic vivit frugi dicatur ineptus Et iactantior hic paullo est concinnus amicis Postulat ut videatur at est truculentior atque Ρlus aequo liber simplex lariisque habeatur. Caldior est acris inter numeretur. Pinor, Haec res et iungit, iunctos et Servat amicos.
indignatio vero citi eos, qui amicitiam Iraesentes simulant :absentem qui rodit amicum; Qui non defendit, alio culpante solutos Qui captat risus hominum, famamque dicacis; Fingere qui non Visa potest conmissa incere Qui nequit hic niger est limi tu, Romane, caveto.
qui, quum multa patri deberet, tum hoc inprimis
si et vivo carus amicis; Causa sui pater his;
cui vel perpetuo curae erat, qua ratione maxime placeret amicis :
neque enim, cum lectulus aut me Porticus excepit, desum mihi: Rectius hoc est: Hoc aciens vivam melius: sic dulcis amicis.
Iam quid dicam eius consolationes amicorum Oe-
Libr. I. Sat. 4. v. l. sqq. Libr. I. Sat. s. V. 70 sq. Libr. L Sat. 4. v. 33 sqq.
237쪽
rentium et amictorum, Virgilii , Valgii , Lamiao 3 quid sollicitudinem et tristitiam in profectione Virgilii , Variiquo offasum gaudium in reditu Plotii
Numidas ' o Pompoti Vari y tot cohortationes et admonitiones amicorum, pro sua cuiusque indole, ingenio moribusque Sunt prosecto haec egregia documenta, quali Horatius animo fuerit erga amicos. Quae si quis minus capiat, maligneve detrectet, si illi pro
poena, ut ne umquam in mutua amici caritate et benevolentia conquiescat.
In recensendo Horatii familiares initium ducturi sumus a nobilissimo illo loco, Libr. L Sat. 10. v. 1.
Sqq. ubi se comprobatione amicorum consolaturum osso dicit de obtrectatorum calumniis:
Plotius, et Varius, Maecenas, Virgiliusque,Valgius, et probet haec Octavius, optimus atque Fuscus et haec utinam Viscorum Iaudet uterque: Ambitione relegata, te dicere Ossum, Pollio te Messalla, tuo cum fratre simulque Vos, Bibule et Servi simul his te, candide Fumi; Conpluris alios, doctos ego quos et amicos Prudens praetereo quibus haec sunt qualiacumque, Adridere velim doliturus, si placeant spe
Prima lotii, Vari Virgiliiquo mentio fit in descrip- 447
br. I. Carm. 24. Libr. II. Carm. 9. Libr. I. Epist. 14. v. s. sqq. Libr. I. Carm. 3. Libr. I. Sat. 5. v. 33. Libr. I. Carm. 6. Libri II Carm. 8.
tione itineris Brundisini, quod una cum oratio, in
comitatu Maecenatis susceperunt a. 717. , Libr. I. Sat. 5. V. 40. Sqq.:
Plotius o Varius Sinuessa Virgiliusque occurrunt, animae, qualis neque candidiores Terra tulit, neque quis me sit devinctior alier. qui conplexus, et gaudia quanta suerunti Nil ego contulerim locundo sanus amico.
Pauca de LOTI nota sunt UCC ei cognomentat. Est scholion inter fossas Pithoeanas ad Persii Sat. II. v. 42. ur et a pud Gallos Cisalpinos bubula dicitur caro, condimendis utibusdam ramis oblita ac maceratae et ideo toto anno durat. - Hinc Plotius, Virgilii amis , in eadem regione est nom imitus uoeta L. Tueea. , Vox autem uee a Pueetum derivari nequit, uti recte observavit ossius L Itaque melius in scholio, quod Scaliger ' edidit, uectum derivatura Tveeα u M. Plotius ueea Cisalpinus dierus, quod ubia eondimentis qui adam crassis oblua et macerastra, quae a Cisa inis et popularibus ipsius Meae vocab
tu unde Turitum. 9 Plotium o Gallia Cisalpina oriundum suisse, verisimile reddit cognomen gentilis situ L Ploti Galli, qui primus Romae Rhetoricam Meuit Quantopere Virgilius Plotium et Varium
Vid supra p. 327 sqq. G. I. Vossius tymol tu V0ς τμος I. L Scaligor Animadu in Chronol Eusebii p. III. d. Amst.' Suetonius do illustr. Rhet e. 2. Hieronymus Chron. Ol. CLXXIII. Idem ortasse atque poeta ille C. Mario iucundus, id Cicero pro Archia c. s. Diversus vero a lautio, Comoediarum poeta, de quo Gellius Libr. III. c. 3.
238쪽
diloxerit, docet Donatus in Vita Virgilii c. XV. 46. t
u medes feeit e dimidia parte Valerium Proeulum, statrem eae alio patre, ea quarta Augu8lum, eae duodecima Maecenatem, eae reliqua L. Varium et lolium P eam. a Idem quoque de utriusque opera, ne Vi
gilius Aeneidem suam ante obitum deleret, c. XIV. 52. usui Virgilius eum gravari morbo e8e entiret, erinia aepe et magna in8tantia petivit, cremarum Aeneida quibus negatis, testamento comburi i sit, ut rem inemendatam imperfectamque Verum Tucca et Varius monuerunt, id Augu8tum non permissurum. Tunc eidem Vario, a simul uecae, scripta sub ea conditione legavit, ne quid adderent, quod a d dirum non esset, et versus etiam imperfecto8, i qui erant, relinquerent ii
Fidem huius narrationis praestant Plinius' Gellius et Macrobius , qua vero ratione Plotius et Varius Virgilii versus emendarint, exempla praebent Onatus Serviusque . VARIUA VIRGILIUSque saepius ab Horatio componuntur ' Maecenati ab iis fuerat commendatus, uti narrat Libr. I. Sat. 6. V. 52. Sqq.:
felicem dicere non hoc Me possum, casu quod te sortitus amicum: Nat. Hist. Libr. VII. e. 30. Secl. 1. Libr. XVII. c. 10. Saturn Libr. I. e. 24. Cf. quoque Hieronymus l. XC. ., Sulpicius Carthag. apud Donatum . . e. XV. 57. et Phocas in Epigr. apud Hernium in Edit. Virgilii T. I. p. LXXXIV. d. pr. L. I. c. XV. 60. In Praes Comm. in Aeneid. ad Libr. II. v. 567. et ad Libr. V.
Ita quoque a Martiale Libr. XII. Epigr. 4 et a Salei Basso in Paneg. ad Pisonem . 218 sqq.
Νussa etenim tibi me sors obtulit optimus olim Virgilius, post hunc Varius, dixere quid essem.
PerVenerat autem Horatius, ut supra vidimus , in familiaritatem Maecenatis a. 16. s. 717. mox iter Brundisinum cum eo suscepit. Comitabantur Maecenatem quoque Virgilius Variusque Capuae, narrat Horatius, in descriptione itineris, Libr. . Sat. 5.
Lusum it Maecenas, dormitum ego Virgiliusque: Namque pila lippis inimicum et ludere crudis.
Virgilium stomachi eruditate laborasse, testatur quoque Donatus in Vita c. I. g 19.: Fuit - valet udine --ria. Nam plerumque ab stomacho, et faucibus, ac dolore apitis laborabat. i, Ut hoc loco Vitium corporis,
ita testibus Scholiastis, Virgilii cultum habitumque nimis neglectum tetigit Horatius Libr. I. at 3. V. 30.
rideri possit, eo quod Rusticius tonso toga defluit , et male laxus In pede calceus haeret at est bonus, ut melior vir Non alius quisquam: at tibi amicus at ingenium ingens Inculto latet hoc Sub corpore.
notat Acron ad Vs. 31. male Laeus μὰ dieb-tur pulsares Virgilium, Gui indecori et corporis et ha-
Vid. p. 397. Est cronis commentum ad hunc versum: Quidam leunt de Caesare Me latum esse, quia fuebat tua emper toga, id est, non rat se in bene eo osita et imperito to ore utebatur. Cogitabat Acron, sine lubio, de Caesare Augusto, et mirum sane est, Spoh-nium, apud Isinium in oratii dit sec. p. 253. scholion retulisse ad C. Iulium Caesarem, qui morosior circa capilli curam erat,vid. Suetonius in Vita α 5. Augustus contra incuriosus in capite comendo, ut idem ait in Vita . 79.
239쪽
450 bitus fuit, ii Cruquianus ibid. ii De Virgili ho dierum esse volunt, quod fluebat emper eiu toga, non bene eomposita, et ut eiu imperis tomore. a et ad VS 33. :uiterum hae ad Virgilium referuntur, qvi habitu erat incomposiani, ii quae scholia eichertus docta disputatione ab omni suspicione vindicavit . Suum comitumque in itinere Brundisino, amorem in Varium egregie expressit Horatius . l. s. 3. :
Flentibus hie Varius diseedit maestus amicis.
Varius inducitur, inter comites Maecenatis in Onvivio Nasidieni, cuius picturam, Libr. II. M. ., Fundanius exhibere fingitur Vs 20 sq.:
Summus ego, et prope me Viscus Thurinus, et infra Si memini Varius.
Varius mappa conpescere risum Vix poterat.
In Libr. I. Sat. 9 V. 22 sq. importunus ille oratii interpellator Viscum Variumque, ut Horatio amicissimos, nominat:
Si bene me novi, non Viscum pluris amicum, Non Varium facies.
Floruit Varius maxima fama, cum inter aequales, um apud posteros etiam, pauca tamen de eo nota sunt. Quaecunque pertinent ad eius Vitam, res, poemata. ea omnia diligenter collegit recensuitque
Leet Venus. Partie Q. Contra iudicavit Cl. Madvigius Opuse. Acad. P. 70.
451 Woictorius in libro de Gesi Varii et Cassii u menm Carmino . Lucii ei praenomen fuisse constato Scholiasti Rufi cognomen habet in odice quodam Parisiensi, ut inse videbimus Natalem eius annum mortisque ignoramus ' Carmine epico de Μoris Iulii Caesaris Panegyrico Augusti, primis vero hyeste tragoedia ' inclaruit. Laudat eius picam poesin Horatius Libr. I. Carm. . . .
Scriberis Vario sortis et hostium Victor, Maeonii carminis aliis, Quam res eumque ferox navibus aut equis, Miles te duce gesserit. Nos Agrippa, neque haec dicere, nec gravem Pelidae stomachum cedere nescii, Ne cursum duplicis per mare Ulixei, Nec saevam Pelopis domum Conamur, tenues grandia cet.
notat ad s. 1. Acron: Dirit πω : invales s terrestres istoriae sum serionitur a Vario perfecto Oratore, ii Porphyrion: Fuit - . Rarius sic et ipse ea sinu, fragoediarum et elagarum auisor, Ut gilii eo ubemalis, et Cruquianus: Fuu Fama
Porphyrion admoratii Libr. Ι. Carm. . . . L. Narsua sic), Donatus in Vita Virgilii e XV k56. Mul acremium saturn. Libr. ΙΙ. . . pro Luesua, gravia tragoediamin se tor, dudum lestitur Lurius Varius tres. or. ia,eiehortus Varium aetato multo grandiorem Virgilio oratioque suisse eenset, aequalem vero Cinnae, amici Catulli, qui mentio nem eius laeti Carm. X. Vid supra p. 203. Cuius fragmenta servavit Macrobius Saturn Libr. VI. e. I. et . Quintilianus Instit. Orat Libr. X. e. M. Diat de Orat. e. 2. 29
240쪽
- 452 Tragoediographu nobilis, nec non Eclogarum eriptor, Horatii Virgiliique contube alia. 3, Unde Acron Oratoriam facultatem Vario tribuerit, prorSus incertum. Porphyrion et requianus inter bucolicos poetas illum reserunt, ea de causa sertasse, quod Virgilius Bucο-lica scribens se Vario et Cinnae inferiorem fateatur, Ecl. IX. V. 35. Sq.:
Nam neque adhuc Vario videor, nec dicere Cinna Digna, sed argutos inter strepere anser olores,
ita vero inter Epigrammatum scriptores quoque re
seretur, propter Martialis locum Libr. VIII. Epig. 56.
Horatium l. l. . . ad Varii tragoediam Mesten respicere, putant cron et Schol. Cruquianus, idemque Rutgersius censuit. Mira Sane res est,' rium hae sua tragoedia, duplici modo plagi suspicionem incurrisse, cum alii, ut vidimus' eam Cassio Parmensi, alii Virgilio tribuerent ' hyeste edita Varius laudem obscuravit epica sibi poesi partam, cuius ante Virgilium principatum tenebat. Ita Horatius Libr. I. Sat. 10. V. 43. q.:
soris epos Reer Ut nemo Varius ducto molle atque acetum Virgilio adnuerunt gaudentes rure Camenae, Leet Ven. p. 246. Edit. 1609. Pag. 117 sq.
Donatus in Vita Virgilii . XX. I. Servius ad Ecl. II, v. m. s. Donatus ibid. c. V. AEI. et Pseudo-Servius ad Ecl. VI. v. Fus hac de re disputavit eicherius I. I. I4 et 5. De hoe loco s. Quintilianus Instit. Orat Libr. VI. . . , 20.
453 ubi haec recte Scholiastae, cron: Virgilio oneesserunt Musae Georgica scribere. Apparet, illo tempore Virgilium adhu Bucolis et Georgica scripta habuisae , aieademque fere Porphyrion et Scholiastes Cruquimus. ObserVandum autem est, quo tempore Horatius illam Satiram composuerit , Virgilium nondum absolvisse Georgica sua, quibus non ante a. 724 ultimam manum imposuit . Ex Panegyrico, quem scripsit Varius ad Augustum, Im1pta Sunt, quae legimus apud oratium Libr. I. Epist. 16. V. 27. Sqq.:
ne magis salvum populus velit, an populum tu, Servet in ambiguo, qui consulit et tibi et Urbi, Iuppiter;
ubi annotant Scholiastae Acron umec enim Varus de Augusto scripserat, a Porphyrion si verm rite notissimo Pariegyrico Augusti, ii et Cruquianus: si eae Panegyrico Augusti, scripta a Varo, ii quibus in locis iam dudum Rutgersius Varium, pro Varo
Varium Virgilio superstitem fuisse, supra iam Vidimus, quando Vero ipse supremum diem obierit,
prorsus non constat. Interpretes fere statuunt, utrumque mortuum fuisse, eum Horatius scriberet ad Augustum Libr. II. Epist. 1. V. 345. Sqq.:
At neque dedecorant tua de se iudicia, atque Munera, quae multa dantis cum laude tulerunt, Dileeti tibi Virgilius Variusque poetae,
quod tamen, cum in vivis adhuc esset uterque recte
i id supra p. 97. . . Sequitur hoc ex Libr. IV. v. 559 sqq. id. assonus, Iani Templum reseratum p. 7.