장음표시 사용
261쪽
barius, eicherius disputaVerunt, quae tamen, eum ex unico fonte Epistolae Horatianae hausta sint, hic describenda esse non puto. Quintium enim aut ex
Horatio aut prorsus non cognoscemuS. POSTUMUM quendam, amicum suum, instantis mor
tis admonet Horatius Libr. Π Carm. 14.:
Eheu fugaces, Postume, Postume, Labuntur anni nec pietas moram Rugis et instanti senectae Adseret, indomitaeque morti:
itaque hortatur illum, donec liceat, ut recte lauatur
Linquenda tellus, et domus, et placens Uxor neque harum, quas olis, arborum Te praeter invisas cupressos, Ulla brevem dominum sequetur. Absumet heres Caecuba dignior Servata centum clavibus, et mero Tinguet pavimentum superbo Pontificum potiore enis.
Postumus ceteroquin ignotus est, nisi sit illo Postumus, ad quem Propertius Libr. I. Eleg. 10.
Postume, plorantem potuisti linquere Gallam lesiles et Augusti sortia signa sequi 'Tantino ulla fuit spoliati gloria Parthi, Ne faceres Galla multa rogante tua
quom verisimile satis eundem 1isse dicas, qui consul fuit suffectus a. 759. pleno suo nomine C. Vibius Postumus dictus. a. 762. pro consule Illyrici partem 495 subegit et triumphum meruit . Sitno vero hic ostumus Horatianus, non satis liquet, itaque Interpretes alii negarunt, alii affirmarunt. Sed mira Dacorii opinatio fuit, Postumum a Iulio Floro, de quo modo
vidimus, non esse diVersum. TORQUATUM quoque Libr. IV. Carm. 7. mortis futurae admonet Horatius, ut ille, dum liceret, gaudia carpat in diem, securus futuri. Cum semel, inquit Horatius S. 21. Sqq. ,
Cum semel occideris, et de te splendida Minos Fecerit arbitria; Non, Torquate, genus, Don te facundia, non te Restituet pietas.
Eundem ad coenam invitat Libr. I. Epist. .:
Si potes Archiacis conviva recumbere lectis, Nec modica cenare times olus omne patella: Supremo te sole domi, Torquate, manebo. Vina bibes iterum Tauro diffusa palustris Inter Minturnas Sinuessanumque Etrinum. Si melius quid habes, arcesse vel imperium fer. Iamdudum splendet lacus, et tibi multa supellex.Μitte levis spes et certamina divitiarum, Et oschi caussam.
Torquatus quis fuerit, dissentim Interpretes. Plures enim Torquati Horatii aequales fuerunt. Fuit L. Manlius Torquatus , quo consule a. 689. natus est Horatius. Hunc Cruquius cogitabat, quamvis ille iam mortuus fuisset ante Ciceronem Filium eius
Velleius Libr. II. c. 116. mi Cassius Libr. LVI. e. o. CLPighius Annal. T. III. p. 34 et 538. Vid supra p. 202. Cieero in Bruto e. 8.
262쪽
496 cognominem isse moratii Iorquatum macerius 'ad Libr. IV Carm. 7. . Miolandus, aliorbeckius , Meyerus , alii contenderunt. Is Vero praetor a. 705. Pompeium in Graeciam secutus in Mica periit a. 708. , utique diversus igitur fuit a nostro Torquato. Id ipso quoque Dacerius ad Libr. I. Epist. 5. demonstravit ex Ciceronis Epistola ad Atticum Libr.
XIII. 19. ubi declarat Cicero, omnes, quos loquentos introduxerat in libris de Finibus, eo tempore mortuos iam esse Introduxerat aut L. Torquatum, Epicuri doctrinam tuentem in Libro I. Itaque loco allato, huius filium, nepotem consulis illius a. 689., excogitavit acerius, quem Sanadonus, Vanderburgius aliique secuti fuerunt, quamvis dubium sit, utrum L. Torquatus, praetor, omnino filium reliquerit. Aliam viam Woicherius ' est ingressus, arripuitque C. Nonium Asprenatem Torquatum, de quo Suetonius in Vita Augusti c. 43. In hoc Troiae ludicro C. Nonium Asprenatem lapsu debilitatum, aureo torque donavit passusque est, ipsum poSterosque Torquati ferre cognomen , ii quem Vero non alia de causa induxisse videtur eicherius, nisi quod alium Torquatum non invenisset, quem in oratii Carmina inducere OSSet.
Disp. de C. Asinio Pollione p. II. Orat Lat. Fragm. p. 2I8. id. r. Cicero ad Atticum Libr. IX. e. 8. Caesar de Bello Civili Libr. I. e. 24. Libr. III. e. II. inlatius de Bello Asricano e. m. Perperam Orosius Libr. VI. e. Is illum Caium vocat. Cf. quoque Cicero in Bruto c. 76. De Vario et Cassio P. MI sqq. secutus Marcilium. CL Dio Cassius Libr. V. . .
Equidem semper miratus sum, Interprete non O-gitasse ulum orquatum, de quo Nepos in Vita Attici c. 1. tot Atticus etiam post proelium Philippense interitumque C. Cassii et M. Bruti, in
lum orquatum, ceterosque pari fortuna perculsos instituit tueri atque ex Epiro his omnia Samothraciam subportari iussit,i qui, quam opportune Suum ocum cum Horatio obtineat, nemo non videbit. Innotuerat ille Horatio in castris Bruti Cassiique potuit Attici interventu veniam redeundi Romam ab Augusto impetravisse, ibique facundia, quam laudat oratius Libr. IV. Carm. I. v. 23. . innotuisse, etiamsi eo nomine apud posteros notus non fuerit. Jam genus Torquati, quod honorifice signifieat Horatius . L, quam nobile fuerit, neminem latet, qui non alia de causa, puto, Horatius Vina, quae Torquato oblaturus erat, ita significavit Libr. I. Epist. 5. . . q. q
uiffusa palustris Inter Minturnas inuessanumque Petrinum,
crescebant autem iis in locis nobilissima vina, Caecubum, Falernum, Setinum, alia , quam quod grata eorum locorum commemoratio orquato futura esset, cuius unus e maioribus cf. a. 15., testo Livio Libri VIII. o. 11. Latinos adeo vicera uad Trisanum, inter Sinuessam Minturnasque is locus est ut dederent so mnes Latini, deditionemque eam Campani sequerentur. ii Pietate denique, quam in orquato laudat Horatius Libr. IV. Carm. 7. V. 24. , insignis illo, credo fuit in patrem . orquatum,
263쪽
s - 498 aequalem et amicum Ciceronis, qui praetor fuerata. 702. postea Pompeium secutus est, denique, hocce superato, Athenis exulavit, suoque infortunio vehementissime fuit amictus . - 7.
In Epistolis prodit LOLLIUA, Libr. I. Epist. ., filius, ut videtur, eius Lollii, de quo supra vidimus , m. a. 733. cui Horatius Libr. IV. Carm. s. inscripsit:
Troiani belli scriptorem, maxime Lolli, Dum tu declamas Romae, Praeneste relegi:
quo in loco vocabulum maXime, magnam ad inte protandum habet difficultatem. Alii, Lollio cognomen Maximi fuisse statuerunt, quod Vero non nisi diu post Lolliorum genti accessit ' alii, Lollium natu maximum fuisse inter fratres, quod uti esse potuit, nulla tamen erat causa, quare Horatius illum in initio Epistolae suae ita appellaret alii denique, ab oratio magnitudinem animi in Lollio significari, quae vero appellatio non conveniebat adolescentulo, quem Ho-
o Aseonius a Ciceronis orat pro Milone e M. Cicero ad Atticum Libr. V. Epist. . et t. Libr. L Epist. I. Libr. VILEpist. 14. et Libr. IX. Epist. 8. a Diversos Libr. I. Epist. 1. ., de Finibus Libr. II. c. 22. e quo loco claro apparet, A. Torquatum non fuisse fratrem L. Torquati illius, quocum prolaetus est ad Pompeium, id quod Ernestius statuerat, uti bene ostendit rellius Hie vero sine causa A. Torquatum, qui memoratur in Epistola ad Atticum Libr. IX. . seiungit ab altero, qui ceteris in locis vld. Madvigius ad Ciceronis Libr. II. de Finibus . 22. Pag. 262 et 20 sq. Massonus in Vita Horati p. 265.
ratius praeceptis vitae bene agendae erae instituturus, ut adeo incertum maneat, quid de ea appellatione sit statuendum. Cognomen Lollii, quam fere Interpretes, Torrentium ducem secuti, Palikani fuisso statuerunt, fuisse Paullini, Obbarius docuit L Fueritne Ver ipse, an unus e fratribus, pater illius Lolliae Paullinae, Caligulae uxoris famosae, neptis M. Lollii consularis' non constat, omnino do Lollii conditione prorsus ignari sumus. Sed constat de liberrimo eius ingenio, deque indole, vel a specie adulationis aversa, ex altera Horatii ad illum opistola Libr. I. 18.:
Si bene te novi, metues, liberrime Lolli, Scurrantis speciem praebere, professus amicum.
ubi ab Horatio, experto magistro, docetur, quemadmodum inter potentiores vel adeo in aula principis versans, integritatem tamen animi libertatemque servare possit. Ex eadem epistola s. 5 sqq. apparet, Lollium sub Augusto in Hispania militasse:
Militiam pus et Cantabrie bella tulisti Sub duce, qui templis Parthorum signa refigit Nunc et, si quid abest, Italis adiudicat armis.
Fuse docteque, pro more suo, de eo cognomin disputat in Horatii Epist. Edit Fasc. II. p. 133. Addam de meo locum o Sexti Rufi Breviario c. II., qui ita legitur in Cod Burm.: Eam Galatinminprimus M. Lolius paulinus administravit, pro vulgato e Lolliua pro praetore, suid Verhenii di Eutropii, quae lectio profecto orta non est ex errore librariorum. Plinius Nat. ist. Libr. IX. e. 35. Sect 58. Taeitus Annal. Libr. XII. c. I. Suetonius in Vita Caligulae e. 25. in Vita Claudite. 26. Dio Cassius Libr. IX. c. 2 et 23. Solinus e. 53., ibique Salmasius p. 826.
264쪽
tum quoque Datrem illi fuisse, de quo ero aeque ignari sumus atque de Lollio ipso:
Quamvis nil extra numerum secisse modumque Curas, interdum nugaris rure Paterno. Partitur lintris exercitus Actia Pugna, Te duce, per pueros hostili more refertur: Adversarius est frater lacus Hadria donec Alterutrum velox victoria fronde coronet.
Lacum, in quo Lollius cum fratre Actiacam pugnam reserebat, Lucrinum fuisse, haud male coniecit Cap- martinius ex Ausonii Id. X. V. 208. Sqq.:
Tales Cumano despectat in aequore Iudos Libera Quum Venus, Actiacis Augusti laeta triumphis, Ludere lascivos sera proelia iussit amores, Qualia Niliacae classes Latiaeque triremes Subter Apollinea gesserunt Leucados arce,
ut adeo Ausonii adhuc temporibus eiusmodi ludos edi solitos in eo fuisse appareat. N ICI Libr. I. Epist. . inscripsit Horatius:
Nil admirari, prope res est una, Numici, Solaque quae possit sacere et servare beatum.
quocum Vero Simul absolvi, quum prorsus nihil de Numici innotuerit. Neque admodum clara Numicia gens, quamVis patricia fuit. Eadem res est cum BULLATI ad quem Libr. I.
Quid tibi visa Chios, Bullati, notaque Lesbos' Abbas Capmartim de Chaupy. in deo veri de a malam de
Campa e PHorace, T. I. P. 298.
qui ero Varias Interpretum sententias do Bullatii indole moribusque fueritne homo morosus, sua ipsius
conditione sive reipublicae Statu non contentus, an vero locorum notorum taedio captus in OVOS peregrinaturus, seu denique in Oriente degens, ab Horatio, iussu Augusti, invitatus, ut in patriam rediret, qui eas discere velit, adeat Cl. Obbarium, qui omnes omnium in sua Epistolarum Horatianarum editione collegit. Rogat Horatius Libr. I. Epist. 15. Num ami
cum Suum: Qua sit hiems Veliae, quod caelum, Vala, Salerni, Quorum hominum regio, et qualis via:
Vala in omnibus fere SS. Vocatur C. Numonius Vala. Est autem denarius Q Numonii natae, in cuius altera parte Vir pugnans pro Vallo, cum Oeenala est expressus L Is originem cognominis Valae illustrare videtur, sive illud noster Vala, sive unus maioribus primus accepit. Fuit Numonius Vala, legatus Quintili Vari, qui a. 763. in Germania cum exercitu Deriit Hic vero propter aetatem ViX noster Vala esse
polost. Sed reporta os Philis, Aegypti oppido in Thebaide in templo Isi dis inscriptio Latina :
265쪽
- 502 quae Numonii Valae, Horatii familiaris esse potest, ut is adeo, d. m. a. . Apr. a. 752. locum illum cum rebonio adierit. Agmen amicorum claudit SCAEVA, aeque ignotus, quem vero pulcherrima Epistola Libr. I. 17. don vi Horatius:
Quamvis, Scaeva, satis per te tibi consulis, et scis, Quo tandem pacto deceat maioribus. uti; Disce, docendus adhue quae censet amiculus ut si Caecus iter monstrare velit tamen aspice, si quid Et nos, quod cures proprium secisse, loquamur.
Scaevam equitem fuisse Romanum tradunt Scholiasino . Nomen illi Lollii eaenae dant Acron et Porphyrion Perperam Scare enim Iuniorum et Cassiorum, non Lolliorum cognomen, uti recte monuit Torrentius. Error ex eo natus fuit, quod hanc Epistolam cum sequenti ad Lollium, in imam coniunXerant librarii.
icis subiungam sodales Horatii , OnVisas, Compotatores, in amicorum cenSum non temere admi, tendos Inter illos prodit THALIARCHUS cuius nomen sitne verum an fictum, an muneris, ut idem sit atque συμποσtaρχος , diSSentiunt Interpretes.
Alter designatur a sorore, Opuntiae frater E-GILLA ' Soror autem Megilla notior non est quam Dater, cuius nomen tacetur, sed procul dubio inter
Fuit Scaeva, vir sortissimus in exercitu Caesaris, id de Bello Civili Libr. III. c. 3.
Libr. I. Carm. 9. Libr. I. Carm. 27. V. s. sqq.
-- 03 cinaras Cytheridesque, virorum epulas equentare solitas est reserenda. XANTHIAS, Phoceus captus erat amore PHYLLIDIS
ancillas suae. Q ne sibi dedecori ducat, hortatur Horatius Libr. II. Carm. 4. Scilicet, si quis ancillae amore tenebatur, id turpe ducebant Romani eumque virum humilis et sordida libidinis, ancillariolumque
vocabant. Ita Ovidius , quamvis ipse idem in Cypasside passus fuisset. ita Seneca et Martialis
Casune vero an consilio laetum est, ut Xanthiae nomen servile contigerit.' Xanthiae enim nomen, ut Tibii, Sosii Davi Getaeque servorum propria fuisse testatur Aristophanis Scholiastes . Sequens Carmen Libr. II. .:
Nondum subacta ferre iugum valet Cervice, nondum munia conparis Aequare, ne tauri ruentis In venerem tolerare Ondus.
in Cod. Turic. GABINI est inscriptum, quem igitur inter Horatii sodales recipiemus. Erat autem puella, cuius amore tenebatur Gabinius, nondum matura viro, iam vero, inquit Horatius s. 15 sqq.:
iam proterva Fronte petet Lalage maritum: Dilecta quantum non Pholoe fugax, Non Chloris albo sic humero nitens, Ut pura nocturno renidet Luna mari, Cnidiusve Gyges 3 Amorum Libr. II. L . . s. q. De Benes Libr. Ι. . . . Libr. XII. Epig. 8. Ad Aebam. v. 242. CL El. 7. v. 9 sqq.
266쪽
LAGEN, PHOLoeN, CHLORIDEM , hodie ignoramus Suam quoque habuit Horatius Lalagen de qua infra agemus. Pholoes saepius sit mentio. Ita Libr. L Carm. 33. . . Sqq.:
Insignem tenui fronte Lycorida Cyri torret amor Cyrus in asperam Declinat Pholoen: sed prius Appulis Iungentur capreae Iupis,
Quam turpi Pholoe peccet adultero.
LYCORIS alibi non prodit, CYRUM ero, ut Pholoe, ita Tyndaris quoque aspernabatur , ut infra videbimus. Matrem CHLORIDEM a superiore diVerSam, patrem, sive vitricum, IDYCU Pholo habebat Ipsa usque adeo capta erat amore NOTHI, hominis ignoti, cuius nomen fictum ab Horatio videtur, ut eiussores fregerit, quemadmodum Lydia Horatii ' cuius rei nostris moribus minus usitatae, Xempla apud veteres Benileius collegit. Eadem autem Pholoe, siquidem recte eandem cogitant Broukhusius, Ianius, aliiquo in Tibulli Libr. I. Eleg. . Marathum quoque alterum amatorem, miSere VeXmit, quem a nostro Cyro diversum non esse Golberius censuit. De GYGEPorphyrion annotat it de huius pueri pulchritudine etiam Ovidius locutus est, ii cuius ero nomen hodie
non legitur in Ovidii Carminibus, quare haud male
Notabilo est scholion Cruquianum a Carmen allatum: Haec numina Lalage, Pholoe, Chloris, pro eaeemplis posuit. π Libr. I. Carm. 17. V. 24. q. Libr. III. Carm. 15. V. I. Libr. III. Carm. s. v. 19 sq. Nisi potius I. I. v. 20. cum l. Peerlhampio pro reiectae, egimus reiecto.
505 Gesnerus coniecit, Scholiasten cogitasse Metam Libri IV. v. 322 sq. ubi est de egeaea:
sacies, quam dicere Vere Virgineam in puero, puerilem in virgine possis.
et alterum locum, ibid. Libr. IX. V. 11 sqq. de Iphido:
sacies, quam sive puellae, Sive dares puero, fieret sormosus uterque.
qui recte cum Horatiano de Gyge V 21 sqq. conferri possunt:
Quem si puellarum inserere choro Mire sagaces falleret hospites Discrimen obscurum, solutis Crinibus, ambiguoque voltu.
Diversum ab hoc alterum GYGΕ puto, cuius absentiam ASΤΕΒΙ moerebat quam Horatius erigero conatur Libr. III Carm. 7. Illum deperibat CHLOE, Oricina, diversa ab illa, de qua modo Vidimus, monet autem Horatius sterien ut ad instar Gygis, fidem servet, Enipeum amatorem ne audiat. Nomen ENIPEO, fictum credo, fluminis dedit, uti quoque HEBRO , in eiusdem Libri Carm. 12. NEOBULAE inscripto. Sed ego semper miratus Sum, Gygen magistrum navis et mercatorem adeo fuisse in Horatii Amiliaritato, ut hic vel absentis curam gesserit eius- quo amores cordi habuerit. alias enim Horatius, ut cives quoque eius , id genus hominum non tanti a
Macedoniae, Livius Libr. XLIV. e. 8.et 20. Thessaliae, Strabo Libr. VIII. p. 357. Libr. IX. p. 432. Cicero pro lego acilia . .: Μaiores vestri saepe, mercatoribus ac naviculariis iniuriosius tractatis, bella gesserunt.
267쪽
506 ciebat, quos vel cum institoribus, eo tempore despectissimis, componit pod. XVII. V. 20. ubi Varius ad Canidiam:
Amata nautis multum et institoribus.
tum quoque Libr. III. Carm. 3. v. 29. ubi de matrona Romana contumeliose:
iussa coram ' sine conscio Surgit marito seu vocat institor, Seu navis Hispanae magister, Dedecorum pretiosus emtor.
quar Carmen laudatum e Graeco fuisse expressum puto, paullo tantum inflexum, ut campum Martium fluviumque Tiberim Graeco cuidam campo fluvioque substituerit Horatius . Eademque ratio est alterius Carminis 12. Neobulae inscripti, captae amore in Hebrum, quorum nomina ceteroqui non leguntur apud Horatium . Ita vero ab una ad alteram puellam
earundemque amatores eram progressurus, relictis Horatii sodalibus, quibus hunc proprium destinaveram
TELEPHUS, quamVis non Sua culpa, Horatii amoribus obfuisse videtur Phyllidum Horatius Libr. IV.Carm. 11. finem suorum amo um, uti loquitur s. 31. sq. , unde recte colligimus, illum aetate iam provectiore illud Carmen composuisse, secum in villam abducere cupiebat. Hae autem amore in Telephum tenebatur, quem illi expellere conatur Horatius Ita
Torrentius Libri II Carm. . declamationem esse censebat. Conseri Senecae Controv. Libr. II. 15. Cf. ut annus Mythologus . . p. 315. Vanderburgius et Orollius de ad eobulen, μονολογον esse censent.
507 Lydia antea, summo cum Horatii cruciatu Telephum deperibat quamvis dissentiant Interpretes, utrumido hic atque alter illo elephus fuerit, an diversus, qua de re nuper multum Tuusfelius et eberus disputaverunt. Idem si fuit, habebat prosecto quod ga deret elephus, quem RHODE quoque petebat, cuius semel tantummodo fit mentio, Libr. III. Carm. 19. v. 25 sqq. Telephus autem subtilioribus antiquitatis investigationibus deditus erat , quare Horatius eum
hortatur, ut Oenam curet, cuius effusam hilaritatem describit Vs. 18. Sqq.:
Insanire iuvat cur Berecyntiae Cessant flamina tibiae' Cur pendet tacita fistula eum yra' Parcentis ego dexteras Odi sparge rosas audiat invidus Dementem strepitum Scus, Et vicina seni non habilis Lyco.
Quem LYCUM, quare ita in transitu carpserit Horatius, non apparet Telephus autem ad Vs. 1. Graecus po ta ab Acrone incertum quo iure, Oeatur. Cum Telepho YRRHUM componam, quem in Se
quenti Carmine Libr. III. 20. ita alloquitur Horatius:
Non vides quanto moveas periclo, Pyrrhe, Gaetulae eatulos leaenael Dura post paullo fugies inaudax Proelia raptor: Cum per obstantis iuvenum catervas Ibit insignem repetens Nearchum: Grande certamen tibi praeda cedat Maior an illi.
Libr. I. Carm. 13. CL supra P. 213 sq.
268쪽
ilde quo vero, ut neque de NEARCHO, quid dicam prorsus non habeo. Carmem e Graeco expressum
Subiungam denique UTRAM SEPTICIUM et SABINUM, quo una cum Torquato, ad coenam invitaturus erat Horatius Libr. I. Epist. 5. V. 26. Sqq.:
Butram tibi Septiciumque Et nisi cena prior potiorque puella, Sabinum,
ubi olim legebatur Brutium-Septimiumque Benileius Vero Butram-Septiciumque legendum esse ex Cicerone o inscriptionibus ' probavit Sabinum, alii cogitaverunt esse Aulum Sabinum, vidi familiarem , cui diu Heroidum 1. 2 et 5 attributae fuerunt , Ialinius vero agnovit Sabinum Tironem, qui mroυρικῶν librum, teste Plinio , Maecenati dicavit.
In Verrem Libr. ΙΙΙ. c. 14. Vid Gruterus p. LXXI. n. 4. Ex Ponto Libr. Iv. Epist. 16. V. 13. Sunt vero Angeli Quirini Sabini, scriptae circa a. 467. at Hist. Libr. XIX. e. o. ecl. 7.
Est sane argumentum, in quo versabimur, per seminimo gravo, nec iniucundum. Dicendum enim erit de Horatii amoribus, quos gratissimis iucundissimisque coloribus nobis depinxit. Prodeunt dulce ridens Lalage, proterva Glycera, Lycoris tenui ronte Lydia candida cervico insignis, Pyrrha simplex munditiis, Chlo dulces docta modos et citharae eiens, prodit, verbo puellarum chorus, qualem poeta nullus praeterea suis carminibus induxit. Audimus suspiria, Susurros, querelas, reconciliationes. Cum Neaera,
propter perfidiam, conquerimur in gratiam cum Lydia odimus, festum agimus cum Damalido et Cisnara rustieamur cum Tyndarido et Phyllide. Sunt
proelia virginum, sunt amplexus, oscula nectare V neris imbuta sunt ludi innumeri, risus locique, ρομbus, si quis non movetur, erit ille persectus sapiens e Xenocratum disciplina prosectus. Verum idem argumentum tot tantisque quaestionibus agitatum est a V DD. amaveritne oratius
269쪽
omnes illas puellas, quas cecinit, an Ver nonnullas tantum ex iis celebraveritne eas sub proprio nomine, an sub ficto nominaveritne unam eandemque uno semper eodemque nomine, an diversis nominibus;
quibus temporibus et quibus in locis singulas amaverit, et quoties, offensione interposita, redierit ad
veterem amorem sintne inter puellas, quae prodeunt in carminibus, fictae quaedam, an omne Verae personae habendae sintne quaedam inter Carmina amatoria Xpressa e Graecorum poetarum carminibus; Verbo, quoque Vertas, tot in e Sunt quaestiones, dubitationes, dissensiones, ut nullum argumentum hodie magis siccum sit aridumque. Sod hoc gaudeo, quamVis non eiusdem constantiae in amore fuerit Horatius, qua in amicitia fuit,
quod in eo tamen quoque cavit, me quid committeret, cuius eum merito arguere possemus amavit puellas, nisi omnes quas celebravit, at bene multas;
ipse sibi obiicientem mille puellarum amores inducit Damasippum sed amavit libertinas, quarum Onditio moresque quales fuerint illis temporibus, nemo verius exposuit accuratiusque quam Walehenaerius, qui quoque, ut Francicus, de tota Horatii amorum ratione iucundissime et elegantissimo disputavit . Nec in eo quidquam Horatius fecit praeter morem nihil nisi permissum vel a gravissimis severissimisque Viris Matrimonii vero sanctitatem numquam Viola
invectus ex adulteriis morum corruptelam, reique
publicae incommoda in Libri III. Carm. . deduxit; idque aperte, quamvis procul dubio haud ignorans,
quantopere ipse Caesar Augustus adulterii crimine
Taedet me quidem pigetque, sed tamen cum nihil
do me habeam, quo inter tot tantasque dissensiones, quas modo vidimus, pronuntiare possim, satis habebo breviter varias sententias reserro eorum, qui data opera domoratii egerunt. Primus, quod sesam, inter eos est Francicus quia
dam, qui nomen suum tacuit, in peculiari libello . Inter puella Horatii primum locum dat 1 -
rapaci, cui vel immunis Horatius placebat. Secuta est LYDIA, inconstans, quaΘ, quum mox Sybarin , postea Telophum , denique Calain, Horatio praeferret, hic CHLOeΝ adiit, quam vero breVI postea reliquit, seque denuo ad Lydiam contulit Telophus toro Chlose deporibat , quam oratius, cum Lydiam fastidiret eripere, sed frustra ' est o
Mabr. II. Sat. 3. . 25. Histolae emraee, T. I. p. m. m. Vid supra p. 255. Suotonius in Vita c. s. Les amoura 'mmee Cologne. 728. ' Libr. I. Caran. I. v. 3 sq. Carm. 13. v. 20 sqq. br. . Mist. I. v. 27 sq. Epist. 14. v. m.
Ibae. . . sqq. v. s. q. Libri I. Carm. a. et Libri III.
270쪽
- 12 natus. PYRRH- post eam, LALAGEN MYRTALEN INACHI hau , num illam libidinosam, nigris dignissimam barris , deinceps amavit. Tum LYCISCUM ,
nam puerorum quoque amores Horatio scriptor illo imputarit. Deinde LYCΕΝ, nuptam aeVO Viro , qui vero ΡΙΕm pellice saucius erat' ut adeo reus
adulterii factus fuerit Horatius. Sed prorsus fallitur
ea in re Francicus noster, siquidem viri nomen libe tinae quoque amatoribus dare solebant, ut ex Ovidio aliisque poetis notissima res est. Hane, quamVis Penelope non esset, nata patre Tyrrhen ' quum
Libr. I. Carm. 5. Libr. II. Carm. 5. Libr. I. Carm. 22. v. 10. Est scholion ad
hunc locum Porphyrionis: Canto Lalagen compono est librum Lalagm. Da liber Maeli rei Collyra inscribitur eo, quod de Collyra amisus scriptus sit. Etiam nos si plerumque loquimur. Sehol. Cruq ibid. in Cruqui Edit Horat p. 689.): et Isber uellii decimus sertus Collyra inscribitur, eo quod de Collyra
amica ua scriptus sit. Doct. Heusdius, in libro suo Studia Critica in C. Lucilium, Cap. X., scholio Cruquiano usus est ad sententiam stabiliendam, Lucilii Satiras olim in duos tantummodo Iibros fuisse divisas, alterum Concilium Deorum, alterum Collyram dictum. Sed de Heusdii sententia alibi iam egi. Libr. I. Carm. 3. Epod. XI. v. 5 sq. Epod. XII. v. 14. q. s. vidius Amorum Libr. III. Eleg. 7. v. 23. Philodemus Epigr. XII. Brunck. Mai. T. II. P. G. Epod. XII. Epod. XI. V. 23 sq. Libr. III. Carm. 10. Lyce a Graeco λυκη, propter saevitiam, ut censet Bothius. Ibid. s. 15. Alii Pieriae nomen proprium, alii gentis esse putant. De Tuscorum libidino et luxuria vid Athenaeus Libr. XII. e. d. p. 5IT. D. s. uellerus die Etruaker, T. I. p. 76 sq.
513 Carmine παρακλαυσιειρ flectere non potuisset Horatius, postea, cum vetula esset sacta, misere laceravit , eodem Carmine, quo C in laudibus extulit, virentem et psallere doctam. Horatius autem
repulsus a Lyce, LICYMNIAM ' meretricem, uti risum est Francico, sed breve tempus ammit, O captus amore
ΤYNDARIDIS, filiae Gratidiae, quam olim iambis suis laceraVerat , nunc Vero, scripta palinodia' secum reconciliare studebat Post in villam suam Tyndaridum ducere conatus est, deinde GALATEAM amavit . . Tunc in CHLORIDΕΜ, quam olim lauda-
Eiusdem generis exempla affert acerius ex Aristophane in Eccles. v. 960 sqq. ex Theocrito Carm. XXIII. Addit inius ex Plauto Curcul. et Ι. c. 2. v. 60 sqq. e Propertio Libr . Ei 1 v. 17 sqq. ex vidit Amorum Libr. I. Eleg. s. ex Tibullo, uamvis minus recte, Libr. I. Eleg. 2. CL quoque Callimachi Epigr. XV in Branck Anal T. I. p. 464. et Persu Sat. V. V. 165 sq. Lib IV. Carm. 14. Nomen Chiae legitur in Inscript Gruterip. XV. n. i. i. XLII. n. 5. P. CCCCXI. n. 7. p. DCXLII.
Libr. II. Carm. 12. In pod. XII secundum Francicum. Libr. I. . Carm. 16. Gratidiae inscriptum est teste choL Cru- quiano, ipsi Tyndaridi secundum Acronem et Porphyrionem. Libr. I. Carm. 17. UM III. Carm. 27. Sanadonus, cuius sententiam non Improbavit Grotelandus in Erechii et ruberi Al . Enmelis Sect II. Tomo. p. 468. Galateam censebat esse etiam I. Aeliam GaIlam uxorem Postumi, de quibus Propertius Libr. IL Eleg 10.
Eandem Libr. IV. Eleg. 3. induci putabat sub nomine Arethusae, scribentem ad Lycotan, i. e. Postumum, eo tempore e patria abs entem. Idem statuit Burmannus ad Propertii l. I. sed contra Vanderburgius in Horatii dit T. II. p. 363 sqq. Postumum autem eum sequi vellet Galla, Carmen allatum scripsit oratius. Nitschius, teste andecturgio I. I. p. 365. cogitabat Octaviam in