장음표시 사용
241쪽
- 454 quoque affirmare potuit. Contraria ratio est loci in te Poetica V. 53 sqq. ubi loquitur Horatius delicentia nova vocabula fingendi:
quid autem Caecilio Plautoque dabit Romanus, ademtum Virgilio Varioquel
ubi uterque adhuc inter vivos recensetur . notat Scholiastes requianus ad locum priorem: Quia iam his singulis donaverat Augustus decies Se/tertium, a quod unde rescierit, non constat. Virgilium ditissimum fuisso ex liberalitatibus amicorum, tradit quoque Donatus . De Vario autem logitur in illo Codie Bibliotheca Parisiensis, ex quo Qui- cheratius edidit poema de Figuris: Lucius Varius
cognomento Rufus thyesten tragoed. . . magna Cura absoluto post actiacam Victoriam aug. . . . ludis eius in scaena edidit, pro qua tabula sestertium deciens accepit. 3Donatus ' narrat, Virgilium a. 735. prosectum in Graeciam fuisse, ut ibi manum ultimam Aenoidi imponeret, cum Vero Athenis Augusto occurrisset, una cum illo in Italiam fuisse reversum. Quo eum per- Venisset, morbo, in quem in itinere inciderat, diem Brundisii obiit a. d. X. Kal. Oct. Virgilio in Graeciam proficiscenti prosperam naVigationem precatus est Horatius Libr. I. Carm. .:
Si in Diva potens Cypri, Si fratres Helenae, lucida sidera, Vid supra P. 292. In Vita e VI. 34. L. l. c. XIII. 50 et 1.
Ventorumque regat pater, Obstrictis aliis praeter Iapyga; Navis, quae tibi creditum Debes Virgilium, finibus Atticis Reddas incolumem, recor, Et serves animae dimidium meae.
Irrita autem Horati vota fuerunt, ut modo iam vidimus. Egregiam quoque sui in Virgilium amoris significationem exhibet Horatius Libr. I. Carm. 24. quo illum do morte Quintilii, communis amici, solatuSost Sed do Quintilio supra iam egimus . Diversus a Virgilio poeta, quamquam alii eundem esse statuerint, fuit Virgilius ille, quem ad coenam inviis Horatius Libr. IV. Carm. 12. . . Sqq.:
Iam veris comites, quae mare temperant, Inpellunt animae lintea Thraciae:
Adduxere sitim tempora, Virgili: Sed pressum Calibus ducere Liberum S gestis, iuvenum nobilium cliens, Nardo vina mereberis.
Iuvenum nobilium cliens, seu intelligas cum choliastis Tiberium et Drusum, seu cum Benuei nobiles iuVenes quoscunque, non recte dictus fuisset Virgilius posita, Augusti ipsius sodalis.
Nardi parvus onyx eliciet cadum, Qui nunc Sulpiciis adcubat horreis, Spes donare novas largus, amaraque Curarum eluere emcaX.
242쪽
- 456 Galbae, i, et ita quoque Porphyrion ii Sulpita Galbae horrea dieit, hodieque autem Galbae horrea vino et oleo
similibusque aliis rebus referta unt, ii quae me antiquissimam produnt aetatem. Notaque sunt praeterea H rea Galbana ex inscriptionibus . Quae equuntur S. 25. ea quoque prorsu moneadunt in Virgilium poetam:
Verum pone moras et studium lucri; Nigrorumque memor dum licet ignium, Misce stultitiam consiliis brevem: Dulce est desipere in Ioco,
Virgilii enim liberalitas ox Donato nota est . Ridiculo tamen Scholiasta Acron et requianus hunc Virgilium negotiatorem, Landinus myropolam ' Α-ciunt rectius fortasse in scholio apud Vandecturgium ' negotiator et medicus Neronis Vocatur, modo illud negotiator omittamus; sed totius Carminis rationem bene explicavit Doeringius collato Catulli Carmine XIII., quo Fabullum ea conditione ad coenam
In Notitia utriusque Impcrii, in Graevii Thesauro T. VII. p. 1797. prodit Curator Horreorum Galbanorum. Erant haec in Regione XIII. Urbis, vid. P. Victor, in Graevii Thesauro T. III. p. 48. et Curiosum Urbis Romae in Beckerimanra. d. oeni Al- treth. T. I. P. 15. I. M. Est inscriptio aput rellium n. 4092. HORR. GALBAN apud Gruterum p. LXXV. . . in qua mσrea Gama in commemorantur. Eadem esse possunt Galbana atque Gamana. A nomine Galbae enim cum Galbianua, tum quoque Galbanus deducitur vid. Tacitus Annal. Libr. I. P. 1. In Vita c. I. 35. Unde onich. . Ein albenhaendier mi 500,000 L . Diemma Lyra. P. 49. T. III p. 98. Cf. eiusdem disputatio de Virgilio Libri IV.Carm. 12. T. II. p. 390. Sqq.
invitat Catullus ut ille vinum asserat, ipse unguentum sit praebiturus. VALGIO, qui sequitur, Libri II Carmen . , scripsit Horatius, quo eius luctum ex Ustae morte susceptum alleVaret. a Semper, ait S. s. qq. ,
Tu semper urgues flebilibus modis Μysten ademtum; nec tibi vespero Surgente decedunt amores, Nec rapidum fugiente solem.
Erigore illum conatur novo Carminis argument proposito, S. 17. Sqq.:
desino mollium Tandem querelarum; et potius nova Cantemus Augusti tropaea
Pauca admodum testimonia de Valgi poetica facultate supersunt. Elegos et Epigrammata , testibus grammaticis, scripsit Epicis quoque poetis annumeratur a multis propter locum Auctoris Panegyrici in Mossallam :
Est tibi, qui possit magnis se accingere rebus, Valgius, aeterno propior non alter Homero.
Ut hiemessallae laudos, ita Horatius, ut modo Vidimus, Augusti tropaea Valgio, ut celebret, demandat, omissis flebilibus modis, querelisque mollibus, i. e. elegis, quibus Mysten mortuum lamentabatur. Servavit Servius duos Valgii versus , incertum ex
Servius ad Virgilii Ecl. VII. v. 22. Aeneid. Libr. XI. v. 457. Charisius Instit Gramm Libr. I. p. 84. d. Pulschii. Inter Tibulli Carmina Libri IV. I. V. 179 sq. Ad Virgilii Georg. Libr. ΙΙΙ. v. 177. Philargyrius ibid.
243쪽
- 458 quonam eius Carmine petitos duos quoque Isidorus sed alios, nonnullos Donatus, in Vita Terentii, ex eius Actaeone , cuius Carminis argumentum, titulique ratio prorsus ignorantur. Scripsit quoque prosa oratione, de natura plantarum et de rebus per epistolam quaesitis . Apollodori, rhetoris Pergament, magistri sui , praecepta latino tradidit Consulatu sunctus est a. 742. suspectus Messallae, ut ipsi Caninius fuit Hac de causa consularis Oeatur a Scholiastis ad Libri II Carm. ., quod tamen Carmen eum illi ab Horatio inscriberetur, nondum e magistratu functus erat In Valgi persona describenda, mirum quantum
turbatum est a Viri Doctis. Nomen C. Valgi Saturnini Glandorpius illi in Onomastico, C. Valgi Saturnini Rufi Pictius in Annalibus, quamvis dubitan
ter, tribuit 'oorrentius, nullo argumento, distinxit intor C. Valgi. Rulam, consulem, proSae rationis scriptorem, et . Valgium Rufum, poetam Titi praenomine huic prorsus de suo, tributo. Secuti tamen
Libr. XIX. e. 4. De iis versibus es uigersius Var iaci p. 17. d. IGI8. Plinius at Hist Libr. XXV. . . ecl. 2. mollius Libr. XII. e. 3. De eo Strabo Libr. XIII p. 625. Suetonius in Vita Augusti
Quintilianus Instit. Orat Libr. II. c. I. De aetate Carminis vid supra P. 49. Glando ius in Onomastico p. 878. Pighius Annia T. III. p. 522 ad a. 74I. Fast. Uterque propter nummum Golgi in orellii Thesauro, quem edidit avercampius T. I. Tab. XXXIV. 5. in quo egitur a VALGI C. F. . . in aversa parte SATURNIN.
459 sunt Broukhusius , ossiusque , quibus omnes doinceps Horati Interpretes fidem habuerunt , quin tertium Valgium, comicum poetam, duobus illis Bothius adiecit , donec eicherius tandem' docta do Valgio disputatione, pervicit, unum tantummodo esse Valgium scriptorem, eundemque eonSulem a. 741., pleno suo nomine dictum C. Valgium Rufum 'ΜY8υς, quem Valgius deflebat, vera potissimum eius puer fuisse videtur Mystes enim Servile nomen, quod sine causa in uiscum mutare voluit Reighius '; itaque illum, ut Cicero Sositheum suum amavit Valgius neque enim necesse est, ut Mysten inter pueros delicatos reseramus; sed solebant Romani vernarum licentia et procacitate otium oblectare L Ita Horatius Libr. II. Sat. 6. V. 66. q.:
Vernasque Procacis Pasco libatis dapibus.
Ita quoque Tibullus Libr. I. Eleg. 5. V. 25. q.
Ad Tibulli Libr. IU Eleg. I. v. 80. De Poetis Latinis p. 241. T. III opp. d. 696. Ita Dacinus, Sanalonus, Heynius a Tibulli LL, Ianius, it- scherlichius, Vandecturgius Doeringius, Iahnius, . . . Ernestius in Clavi Horat. Baehrius Geseh. d. mem Litter T. I. p. 82.
Poet Scen Lat. T. V. p. 201. Poet. Lat. Rei p. 203 sqq. Landinus Valgium Furem vocat, unde nescio. Prodit apud a sarem, de Bello Hispaniensi c. 13. A. Valgius, apud Ciceronem ad Diversos, Libr. XIII. Epis 76. C. Valgius Hippianus. Α Antholog. Constant Cephalae p. 243. Mulae nomen stequens est in pueris Meleagri. Ad Atticum Libr. I. Epist. 12. Suetonius in Vita Augusti e M. Seneca Epist. XII. s. cf. de Providentia c. I. m. de Const. Sap. c. I. d.
244쪽
- 460 Deliam suam cum vernis pueris ludentem videre se putat:
consuescet amantis Garrulus in dominae ludere verna sinu .
Dacerius, quocum secit Sanadonus, Mysten filium Valgi fuisse putavit, ita dictum, quod reVera esset μυστης, initiatus Ianius, aut filium aut filii loco fuisso colligit e comparatione, quam Horatius instituit inter Valgium et Priamum Nestoremque, filium utrumque suum deflentem iurius, Mysten Tibullum poetam
Pergamus ad ceteros Horatii amicos, quos in Libri I. Sat. 10. composuit VS. 2. q.:
probet haec octavius, optimus atque Fuscus et haec utinam Viscorum laudet uterque.
Sunt qui vocem optim , coniungendam SSe censeant cum Oetavius nos Vero, duce Benileio, cum Fuscum, coniungimus, eadem prorSus ratione, qua Libr. IV.Carm. T. V. 15. dives et Ancus, Libr. I. Sat. 5. V. 27. sq. optimus atque Cocceiu8 et Libr. I. at 10. V. 28 sq. Poplicola atque Corvinus, recte quoque componuntur. Ι noramus, quis Octavius fuerit. Suspicatus est Victorius , et recte fortasse, hunc esse eundem Octavium, cui Virgilius Culicem suum inscripsit, cuiusque mortem immaturam Epigrammate deflevit, in quo multa eius scripta, inprimis vero istoriam Romanam laudibus fieri .
CL Dio Cassius Libr. XLVIII. c. 44. 3 Plura eiusmodi commenta in sua Horatii editione, Paris. 777., qua aegre carui, protulit oinsine de ivry. Variar. Leet Libr. XIV. e. 7. Burmannus Anthol. at Libr. II. Epigr. 5. . . p. 222 , Heynius in Virgilii Edit T. IV. p. 162. d. 775.
Cruquius hunc Octavium haud diversum statuit a Caesare Octaviano, quod idem quoque secisse Videtur Bonueius L Fuit M. Octavius, aedilis curulis a. 704. , Pompeianus , post in pugna Actiaca inter duces Antonianos , hic vero Octavius esse non potest, cui puero Virgilius, annos quindecim natus, suum Culicem inscripsit Nec Fuscus notior est. Pleno suo nomine ARISTIVA FUSCUS vocatur, Libr. I. Sat. 9. V. 61., e quo loco ingenium eius promtum et iocosum pulchre cognoscimus. Inscripsit illi Horatius Libr. I. Carm. 22.:
Integer vitae, scelerisque purus Non eget Mauris iaculis, neque arcu, Nec venenatis gravida sagittis, Fusce, phaIetra.
tum quoque Libr. I. Epist. 10. quae egregiam Suae in illum amicitia significationem habet:
Urbis amatorem Fuscum salvere iubemus Ruris amatores hac in re scilicet una Μultum dissimiles ut cetera pene gemelli, Fraternis animis quicquid negat alter, et alter: Adnuimus pariter vetuli notique columbi, Tu nidum servas; ego laudo ruris amoeni Rivos, et musco circumlita Saxa nemuSque.
Fuscus ab Acron ad hunc locum Tragoediarum eriptor, a Porphyrione Comoediarum a Cruquiano Gram-
id supra p. 473 requium refellit Burmannus . . Cicero ad Atticum Libr. V. Epist. I. Libr. I. Epist. 1., et. ad Diversos Libr. ΙΙΙ. Epist. 4. Libr. VIII Epist. . et . Caesar de Bello Civili Libr. III. . . et . de Bello Alexandrino c. 42. 7. de Bello Africano c. 44. Plutarchus in Vita Antonii c. 65. Vid. s. 25 sq. s. Donatus in Vita Virgilii . VII o 28.
245쪽
- 462 maticus 1isse dicitur Ad Libr. 1. Sat. 9. V. 1. Grammaticus praestantissimus a tribus omnibus Scholiastis vocatur Glando ius in nomastico, mirum sane hunc fuisse Augusti in Hispania legatum censuit, qui a Diones et Floro ' Carisius vocatur, quod
nomen in C. Aristium mutandum esse putabat. VISCORUM quoque uterque ignoratur. Annotat Acron is Dei duo fratres fuerunt, optimi pomae Alii dieunt erifieos fuisse Pater eorum tam Viscus, quamuis et divitiis et amisitia Augusti clarus esset in equeεstritamen ordine perduravit, eum Eoa uos senatore feri et, ii eademque Scholiastes requianus. Incertum quoque est, utrum VISCUS THURINUS, qui commemoratur inter convivas Nasidieni Libr. II. Carm. . V. 20. alter horum Viscorum fuerit, an diversus ab illis Thurini cognomen derivatum est a nomine Thuriorum, Lucaniae oppidi. Idem cognomen Augusto insanti, incertum qua de causa, datum fuerat ' Viscus denique, seu unus e hisce, Seu tertius quartusVerecensetur inter Horatii intimos amicos, ab illo nebulone, de quo supra Vidimus, Libr. I. at 9. V. 22. q.:
Si bene me novi, non Viscum pluris amicum, Non Varium acies.
ubi haec do eo annotavit Acron: u Deus disert illius temporis homo. Nonnulli poetam dicunt, amicum Horatii. ii Porphvrion: Non Fuscum, et Fuscum et Varum l. Varium moratius amicos habuit. De Meo infra dicetur, ii quod tamen a Porphyrione non factum
- 463 est Pro F eo, Glareanus apud eundem legerat: T eum. Scholiastes requianus 3 inter utrumque nomen , et Fuse fluctuat: Et Deum et Varium Horoesius amicos habui . De F eo infra dicetur ii Wolchortus ' propter hae scholia utroque m loco, Libr. I. Sat. 9. v. 22. et Libr. II. Sat. 8. V. 20. pro: Viseo, Fuscum Aristium reponendum esse putabat. De Pollione, Messalla eiusque fratre iam Vidimus, itaque pergamus ad Bibulum, Servium Furniumque.
nii Bibuli is a. 695 Quatuor, ut mihi videtur, huius filii ab historicis commemorantur. Duo maIO- res patre vivente, intersecti fuerant ab iis militibus ou sis Gabinius, cum a. 699 Ptolemaeum regem Aegypti in regnum reduxisset, Alexandriae relique-ra Tortius, L. Bibulus, in castris Bruti Cassii-ouetierat, post mortem eorum, cum MeSSalla Simul,
ses Antonio reddidit, qui saepius illo usus fuit legato ad Caesarem, Syriaeque illum praefecit, ubi mortuus est, ante quam Saxa victus interfectusque fuerit Parthis 4. 14. De hoc igitur in Satira 10 Libr. ., qua illo tempore scripta nondum iuit, cogitare non possumus; sed filii praeterea filius Bibuli, quem Plutarchus, in Vita Bruti c. 13. tradit puerulum adhuc fuisse, quo tempore mater eius Porcia, IOSt mortem
Bello Civili Libr. IV. e. 38., 104. et 36. de Rebus Syr. e. l.
246쪽
- 464 prioris viri, nupserit Bruto. Is diversus fuerit necesseos ab illo Bruti Cassiique socio, neque enim is, qui ante a. 14. praefectus Syriae obiit, a. 710. παίδιον ικρδυ fuit. Memorabilia Brut conscripsit, quibus ipse lutarchus est usus l. l. c. 23. Is igitur recte apud Horatium cogitari potest.
SERVIUs filius osse potuit Servii Sulpicii Rufi, Iureconsulti illius celeberrimi Ciceronis amici, qui
consul fuerat a. 703. obierat autem a. 711., cum
legatus missus esset ad M. Antonium L aec corte probabilior sententia est quam Ernesti Braunh dique , esse Servium grammaticum, qui teste Cicerone , a. 694. Vita functus iam fuerat. Servii autem filius, propter probitatem Virtutem, studia et doctrinam Valde gratus atque acceptus erat Ciceroni Subscripserat accusationi L. Murenae, qui
Cicero a Diversos Libr. X. Epist. 28. Libr. XI. Epist. ., Libr. XII. Epist. 4. 5. et 24. ad Atticum Libr. XIV. Epist. 18., Phil. IX. c. I. T. Appianus de Bello Civili Libr. III. c. I sqq., Dio Cassius Libr. XLVI. c. s. Pomponius L. 2. Dig. de Orig.
In nomasticis Horatianis in Oee. Ad Atticum Libr. I. Epist. 20. De eodem ad Div. Libr. X. Epist. G. De eo Suetonius de claris Grammat. . . cf. Plinius Nat. Hist. Libr. XXV. . . Sect. 7. Laudatur a Gellio Libr. XIII. e. 22. Eundem rellius in Onomastico Tulliano cogitat, atque eum, quem nominat Rufinus p. 2720. Ed Pulschii, inter scriptores de re metrica. Equidem potius Marium Servium Honoratum a Rufino significari puto. Ad Diversos Libr. IV. Epist. 3. et . Libr. XIII. Epist. 27., Phil. IX. c. . et G. Non video, qua de aura Ernestius et rellius ad Servium filium retulerint locum Libr. XI. Epist. . ubi sermo est de Servio D. Bruti consobrino. Rectius enim, ut mihi vide tur Servius pater intelligitur. Filius significatur Epist. 24. scripta,
cum Servius pater mortuus iam esset.
- 465 consul creatus fuerat, cum pater Servius repulsam
tulisset Contra Pompeium, Italia decedentem, a
patre missus fuit, idque hunc postea, cum de Sua ipsius ad Pompeium profectione cogitaret, Valde eXabat Filius eam expeditionem non imitu SuSeepturus fuit, 'uippe quem postea in castris Caesaris fuisse legimus Cotorum do eo nihil compertum habemus. Tradit Pighius, eum tribunum plebis fuisse a. 707. , id quod tamen o Ciceronis Epistola ad Atticum Libr. X. 3. quo provocat ighius, colli
gere non OSSum. simul his te, candide FURNI;
Animi candorem Furnii, quem sine amoris Significatione praeterire non potest Horatius, ex uno Senecae loco de Benes Libr. II. c. 25. e illo ero penitus cognoscimus: Nullo magis Caesarem Augustum
demeruit, et ad alia impetranda lacilom sibi roddidit
Furnius, quam quod quum patri, Antonianas partes secuto, Veniam impetraSset, dixit: si Hanc unam, Caesar, habeo iniuriam tuam, effecisti ut viverem et morerer ingratus i a Pater eius C. Furnius, trib. pl.
a. 704. primum in Caesaris comitatu deinde Planci legatus' post tempore belli erusini, inter
. At Attieum Libr. IX. Epist. 9. Libr. X. Epist. 3 et 14. Ibid. Libr. IX. Epist. 18. Annal. . ΙΙΙ. p. 451. Egregie de voce eandidus disputavit telandus, Horazm Satyren, T. I. p. 183. Cicero ad Atticum Libr. V. Epist. . et 18. Id ibid. Libr. IX. Epist. 6. Planci Epist inter Cic. ad Div. Libr. . . s. ibid. Epist. .,
247쪽
- 466 duces Antonianos fuerat L Antonium denique adiit, a quo missus contra . Pompeium, hunc, cum itio, altero Antoniano duce, saepius superaVit. tandem vivum cepit Veniam Furnio, vidimus, Antoni, superato. filius impetravit a Caesare Octaviano, qui hunc praeterea illi honorem habuit, ut,
quum antea consul designatus, consulatu Vero functus non esset, illum inter consulares retulerit a. 725 . Quo anno designatus fuerit, non constat, praeturam autem a. 710. cum petere vellet, id illi Cicero dissu sit . Hanc igitur, Antonii gratia, serius adeptus fuit. Utrum pater an filius, uterque enim C. Furnius Vocatur, Cantabros a. 732. Vicerit' incertum est; ma- is tamen verisimile est, patrem, iam dudum in armis Versatum ab Augusto contra populum bellicosissimum
filisse missum, quam filium, qui nulla Belli scientia inclaruit. Filius' autem consul fuit cum Iunio Silano a. 737. quo anno ludi seculares celebrati fuerunt ab Augusto ' ater et filius, uterque eloquentia, clari fuerunt. Filium, consularem ante patrem obiisse, Hieronymus auctor est y. Laudatur praeterea ab Horatio in eadem Libr. .
Appianus de Bello Civili aibr. V. i. 30. ii Cassius Libr. XLVIII. c. 13. Appianua l. l. e. I 40 et 142. Dio Cassius Libr. XLIX. c. 7. et I 8. Orosius Libr. VI. c. 18. Dio Cassius Libr. LII. e. 2. Cicero ad Diversos Libr. X. Epist. b. et 26. Florus Libr. IV. c. 12. I. Dio Cassius Libr. LIV. α 5. f. supra p. II. D. I. Censorinus de Die Natali c. 7. Ol. CLXXXVI. I. i. e. I 8. s. Is Varr. es Plutarchus tu Vita Antonii c. 8.
Arguta meretrice potes, Davoque Chremeta Eludente senem, comis garrire libellos Unus vivorum, Fundani:
Eundom Libr. II. Sat. 8. Horatius inducit, Suo rogatu . Nasidieni convivium depidissime marrantem. Fundanius, quam magnus poeta Horatii tempore fuerit, hodie certe prorsus ignoratur; neque per nosmetipsos iudicare possumus, quam apte M personam induxerit CHREME M eludentem. Nec a Quintilian, inter poetas numeratur Habet 'o autem commune cum Pollione, qui in Versu eodem, ut tragicus praestantissimus, effertur, adeo ut de hisce quoque, ut de Luciliori diverso ab Horatio iudicavori Quintilianus. Fuerat C. Fundanius, socer . Terentii Varronis, cuius Cicero meminit in Epistola a Q. Fratrem Libr. I. I. scripta a. 695. huius filius Fundanius comicus fortasse fuit, qui tamen . Fundanium, quem Cicero defendit a. 689. patrem habere quoque potuit, ut suspicatus est Ialinius Fuit C. Fundanius eques, quem a Sexto Pompeio ad Caesarem translagisse a. 709. narrat Auctor de Bello Hispan. c. 11. Mic quoque comicus ille Horatianus suisse potest, quam coniecturam, ex opinione ei- chorti , aliquatenus firmat coniuncta Pollionis mentio, qui, ut ille, finitis belli laboribus, in otio Musis
id supra p. 3. . . Poet. Lat. Rel. p. l. n. l.
248쪽
- 468 3 5. Cum hisce Horatii familiaribus, qui prodeunt in Satira 10. Libri I. simul absolvimus de omnibus iis, qui in utroque Satirarum Libro commemorantur. In Epodis unius ΕTTII nomen legitur, quod alibi non invenitur, Epod. XI. V. 1. Est homo aliunde ignotus, qui tamen inter familiarissimos Horati esse debuit Pro Petti, legitur quoque Pecti, frequentiliterarum te cum et permutatione. SiVrius Vocem Pete interpretatus est πέττot, ut tesseras Horatius fuerit allocutus. Sed pergendum est ad Horati s miliares, qui in Odarum libris laudantur. Cum enim idoneam rationem non haberem, qua potiSSimum re-CenSerentur, commodissimum visum fuit ita facere secundum libros Horatianos, in quibus eorum mentiosacta fuit.
Erat AELIU L-I intor intimos Horatii amicos, qui non uno loco egregiam suam in illam amicitiam significavit. Ita Libr. Q. Carm. 26. quod illi inscripsit, V. 6. Sqq.:
quae sontibus integris Gaudes, apricos necte flores, Necte meo Lamiae coronam, Pimplei dulcis.
Eidem inscripsit praeterea Libr. III. Carm. 17.:
Aeli, vetusto nobilis ab Lamo Quando et priores hinc Lamias serunt Dinominatos et nepotum Per memores genus omne astos
Auetore ab illo duci x originem, Qui Formiarum moenia dicitur Princeps, et innantem Maricae Litoribus tenuisse Lirim Late tyrannus)cuius versu 2. 3. 4 et 5. expunxit Sanadonus, totum vero Carmen Horatio abiudicavit Cl. eorthampius Gens elia, sive Ailia, quamvis plebeia, antiquissima tamen et nobilissima fuit Iulia gens ad Iesum, aeneae filium, antoni ad Anteonem, Herculis, aliae ad alium heroem semideumve originem reserebant, ita Aelia Lamia ad Lamum, Neptuni filium, Laestrygonum regem, conditorem urbis ormiarum ' Hac de causa indignatur Cicero, hominem quendam obscurum, Staienum, se Aelium fecisse , Lamiasque Iuvenalis in exemplum nobilissimae sa- miliae proponit Horatii tempore duo Lamiae fuerunt. Alter L. Aelius Lamia consul fuit a. 756. cum M. Servilio, mortuus autem est anno demum 786. , quum cenSuram quoque et urbis praesecturam gessisset' alter
Q. Aelius Lamia m. vir monetalis sui Erant
Dindite pro uela egregie . einsius vid Benueius. t. quoque Elchstaeditus Paradoxon orat VII et uenteterus riti M. πι-hlaerun a. dem d. Horaz, P. 181. Fulvius Ursinus, Familiae Romanae, P. 4. Homerus Odyss. Libr. X. v. l. Cicero ad Atticum Libr.II. Epist. 13. Ovidius Metamorph. Libr. XIV. v. 233. Plinius Nat. Hist Libr. III. α 5 Sect. 9. In Bruto c. 8 cf. pro Cluenti c. 26. Sat. VI. v. 385. IV. v. 54. ibique Schol. f. Valerius ax. Ubr. IV. . . . . Dio Cassius Libr. LVIII. I9. Tacitus Annal. Libr. VI. c. i. vid nummi in Thesauro Μοrelliano, ibique Havercampius. Hic,
249쪽
- 470 filii L. Aelii Lamiae, Ciceronis summi amici, aedilis
a. 709., qui praetura quoque, Sed incertum quo anno, functus est . Itaque Lucius designatur Libr. I. Epist. 14. . . Sqq.:
Μ quamvis Lamiae pietas et cura moratur Fratrem maerentis, rapto de fratre dolentis Insolabiliter;
uter vero ceteris in locis sit intelligendus, non constat. Aelium Lamiam quendam a Scholiastis inter scenicos poetas referri, supra iam vidimus Anno 27. Aelius Gallus Roma, ab Augusto, missus fuit, ut Aegypto praeesset, bellumque Arabibus inferret '. Arabes autem, inprimis Sabaei, divitiis affluebant, quas sibi comparaverant ex mercatura . Sabaeos, Arabiae elicis incolas, nullus adhue Romanus imperator aggressus fuerat' quamvis cum aliis Arabiae gentibus bellum iam gessissent Pompeius
nescio qua de causa, T. II. . . et 484. Lucio . . consuli, praetoris filio, duos dat filios Lucium et Quintum Doeringius Lamias perperam refert ad gentem Aemiliam. Cicero pro Sestio ει 12. in Pisonem c. 27. post red in Sen. e. B., ad Atticum Libr. XIII. Epist. Q. ad Diversos Libr. XL Epistos et 17. Valerius ax Libr. . . . n. 2. Plinius Nat. Hist. Libr. VII. c. 52. Sect 53. Diversus est L. Aelius Lamia de quo Cicero de Oratore Libr. II. c. m. Vid. p. 308. I. p. I. n. 7. Itaque Camon Libr. I. 29. reserendum est ad eundem annum Vid. assonus in Vita oratii p. 196 sqq. s. Iosephus Antiq.ROm Libr. XV. C. s.
471 et Gabinius . Cum Gallo prosecturus quoque erat ICCIUS, cui illa occasione Horatius amicus Libr. I.
Icci, beatis nune Arabum invides Gagis et acrem militiam paras Non ante devictis Sabaeae Regibus.
Uud belli studium Iecius cum philosophiae studio,
quo antea tenebatur, permutaverat, itaque oratius
quis neget arduis Pronos relabi posse rivos Montibus, et Tiberim reverti: Cum tu coemtos undique nobilis Libros Panaeti Socraticam et domum Mutare loricis Hiberis, Pollicitus meliora, tendis lGallo comitibusques prosperam sertunam precatur Horatius Libr. q. Carm. 35. insolidissima vero oorum Expeditio 1it. milites fame, laboribus, o bis ot itinoris difficultate sunt consumti, quamquam hostos, imbellissimi homines, ubique superati filissent . Inter superstites fuit Iccius, cui a. 735 Agrippa Qso tempore in Sicilia procuratori Epistolam Libri l. 12 eo consilio Horatius scripsit, ut illi amicum suum
Ρompeium Grosphum commendaret:
Cicero ad Atticum Libr. VII. Mist. l. V1d. snpra P. 44 32 Strabo l. l. p. 80 sqq. Plinius l. l. Libr. VI. e. - ri qu riui aliter atque Strabo, Aru'
17. Dio Cassius Libr. LIII. c. V., qu bes pugna quoque Romanos fuisse superiores tradit. Vid supra p. 4I0. N. 4.
250쪽
Fructibus Agrippae Siculis, quos colligis, Icci, Si recte frueris; non est ut copia maior Ab Iove donari possit tibi tolle querelas: Pauper enim non est, cui rerum suppetit usus Si ventri bene, si lateri est, pedibusque tuis nil Divitiae poterunt regales addere maius.
Videtur Iccius sorte sua minus contentus fuisse, ΗΟ- ratius contra summum illi bonum, ex sententia Academicorum, contigisse contendit quippe cui Virtute adhibita, primis a natura datis seu liceres. Academiae autem nomen suum dedisse Iecium, recte, ut mihi quidem videtur, ex illa Academicorum dubitatione colligimus, quam in sapientiae studio adhi-bobat Iccius Ita Horatius S. 12. Sqq.:Μiramur, si Democriti pecus edit agellos Cultaque, dum peregre est animus sine corpore velox ΤCum tu inter contagiem tantam et contagia lucri Nil parvum sapias, et adhue sublimia cures: Quae mare conpescant caussae quid temperet annum: Stellae sponte sua, iussaene vagentur et errent: Quid premat obscurum unae, quid proferat orbem rQuid velit et possit rerum concordia discors: Empedocles an Stertinium deliret acumen. Verum seu piscis, seu Porrum et caepe trucidas, Utere Pompeio Grospho et, si quid petet, ultro Deser, nil Grosphus nisi verum orabit et aequum. Vilis amicorum est annona, bonis ubi quid deest.
Male, sed iniuria, Iccius ut homo Sordidus et avarus apud interpretes audierat, iam inde a Scholiastarum temporibus, donec eius memoria a Iacobsio omni crimine liberata fuit Pro nomine: Ieio, Ursinus ' istium substituere volebat, qui in denario nomen
Fulvius Ursinus, Familiae Rom. p. 12. aes avercampius dMorellii hesaurum . . . 200.
L. ibi invenerat, diu autem, ιι , Ictiva, Iccius inter se permutari potuerunt, ut Acciumquoque, Actiua, Arius, Atius et similia Iccius Horatianus quis fuerit, ignoratur. Sed diversus fuit procul dubio ab illo M. Iccio, qui M. Antonio consule a. 710. Sortiente, Siciliam praetor sortitus est LNeque notior est POMPEIUS GROSPHUS, quem Iccio amico suo commendat Horatius. Α Scholiasta Cru- quiano ad i. l. eques Romanus fuisse dicitur, ex Sicilia oriundus et ita quoque a Porphyrione ad Libri II. Carm. 16. Grospho inscriptum:
otium Divos rogat in paten Prensus Aegaeo, simul atra nubes Condidit Lunam, neque certa fulgent Sidera nautis: Otium bello furiosa Thrace, Otium edi pharetra decori, Grosphe, non gemmis, neque Purpura Ve
Prodit quoque rosphus quidam, Siculus, apud Ci
ceronem in Verrem Libr. m. c. 23. si Eubulides est Grosphus, Centuripinus, homo cum virtute et nobilitate domi suae, tum etiam pecunia princeps. v Hunc Eubuliden postea ius civitatis Romanae, Pompei beneficio obtinuisse, eiusque nomen, de more, adS-sisse, quod filio suo nepotive, Grospho Horatiano, relicturus fuisset, cum magna Veri specie docuit Vandecturgius Noster enim quoque Grosphus magnas in Sicilia habebat possessiones, uti apparet X S. 33.