Athanasii Kircheri e Soc. Jesu Ars magna sciendi, in XII libros digesta : qua nova & universali methodo per artificiosum combinationum contextum de omni re proposita plurimis & prope infinitis rationibus disputari, omniumque summaria quaedam cognitio

발행: 1669년

분량: 525페이지

출처: archive.org

분류: 철학

31쪽

TABULA

Totius Λrtis talphaebetari e a Lusio concinnatae.

nes.

Principia absoluta. Principia respectiva. subjecta. VirtuteS. vitia.

Utrum. Bonitas.

Iustitia.

Haec omnia unica litera B. significantur. l

dantia. Angelus. Prudentia. Gula. Haec omnia unica litera C. significantur. l

Quare Duratio. ContrarietaS. Coelum. Fortitu

Haec omnia unica litera D. signisi l

cantur.

cantur.

tio. Medium. Imaginativa

FideS. Acedia. Haec omnia unica litera v. signis

cantur.

Finis. Sensitiva. Spes Invidia. HaeC omnia unica litera G. signisi

cantur.

Quale virtus.

Haec omnia unica litera H. signifi

cantur.

Haec omnia unica litera I. signisi

cantur.

Haec omnia unica litera K. fgni fi

tativa. stantia. cantur.

Hanc Τabulam, ut quis Cum promptitudine , & sine ulla haesitantia discernere possit, memoriae impressam habere necesse est, una cum omnibus, quae ad dicta re

vocari possint. Hisce peractis proceditur ad Figuras Artis praeticas ; quarum prima Figura A dicitur, & indicat de Deo primario, ejusque praedicatis ; estque illa, quae sequitur. Figura dividitur in novem partes, in quarum singulis una ex supradictis Alphabeti literis ponitur θ, Deinde in secundo circulo significata ponuntur literarum, id est, novem principia essentialia, concreta, & abstracta, ex quorum divisionum punctis singulis ad reliqua ordine posita divisionum puncta lineae trahuntur, & emergit multiplex triangularis juxta combinationis leges, constitutio, qua innuitur principium quodcunque assumptum in Divinis, de alio quovis ordine praedicari posse a quemadmodum postea fusius declarabitur in praxi ; Et uti principia haec absoluta , transcendentalis cujusdam eminentiae elatione fulgent, itε inter se semper convertuntur,adeo ut de praedicato subjectum , & contra de subjecto praedicatuiri fiat, Cyclica quadam demonstratione per terminos, uti dixi, convertibiles, quorum ope Lullus non solum Divinae essentiae unitatem, Triademque, sed & caeteros fidei articulos ostendere conatur. Unde non in congrue hanc primam Figuram circularem esse voluit, tum ad supramundanae sphaerae nullis limitibus terminatae archetypon sugnandum , tum ad circulares humanae mentis in ratiocinando motus scite exprimendos; fiunt enim tres gradus, quibus veluti per scalam quandam ascendendo, descendendoque intellectus ex unitate in multitudinem diffinditur, ex multitudine in unitatem iterum refusus. Primus gradus est specificus; Secundus subalternus; Tertius vertisseneralissimus; in quibus vel per ascensum

32쪽

fise COMBINATORIAE, LIB. I.

contrahuntur , vel per destensum distrahuntur omnia; per specificum ex individuis ascendimus in species, ex speciebus in genera, & ex his in genera universalissima, &ex his denique per haec in ultimas rerum numericas differentias descendimus; & si int praecipua hujus Artis Sacramenta; Ita Bonitas V. G. quae gradum habet generalissimum ad contrahendum, vel distrahendum, specificatur ratione illorum principiorum,quibus contrahendo nectitur, vel 1 quibus distrahendo removetur. Idem de omnibus novem principiis essentialibus dicendum est. Notandum vero , principium subaltem natum magni esse ambitus, siquidem omnia illa, quae indicantur inter principium omnino generale, & principium omninti specificum, juxta ultimam suam specificationem dicuntur principia subalternata. Sed de his plura in Metaphysica Combinata. secunda Figura Τ. litera signata, quam Lullus in Arte sua ponit, continet principiorum relativorum enneadem ; & sunt Differentia , Concordantia , Contrarietas,

Principium , Medium , Finis , Majoritas,

AEqualitas, Minoritas; quae trina triangulorum implicatione comprehenduntur, utiet. Species in praesenti signo apparet. Deinde alia in

qu dbh circumferentia loculamenta distinxit , intineat. quibus Continentur singulis principiorum triadibus tres propriae species generales, V.

G. Uni trigono principiorum relativorum, quae sunt Differentia, Concordantia, Contrarietas, in ambitus loculamentis, sensuale & sensitiale, sensuale & intellectuale, intellectuale & intellectuale, universales rerum distinctiones annexas habet ; quibus ostenditur , trina differentiarum positione

distinctionem rerum totius naturae exhauriri ; siquidem differentia, quae datur inter sensuale, & sensuale, corporeae & sensibulis naturae longe lateque exporrectum ambitum respicit; quae inter se varie comparata , singula ingentem rerum scite distimguendarum materiem, sive numericos, sive

specificos , genericosque gradus respicias, suppeditant ; verbi gratia , sensibile , de seni bile, distinctionem inter Coelum , dc

Terram, inter pyrum, & pinum, inter P trum , & Joanneya &c. praebcnt. Altera primi trigoni species, est differem 2. Speciestia inter sensibile & intellectuale, qua nova Nygoni distinctionis ratio fundatur, dum materiale cum immateriali, sensibile cum intellectuali, corporeum cum incorporeo Comparatur , cujusinodi est disterentia inter ani-B mam

33쪽

1o ARTIs MAGNI SCIENDI

mam & corpus, iliter formam & materiam,

inter subjecta corporea, & virtutes Corundem materiales , inter hominem denique,& Angelum , Deumque multiplici distinctionum combinatione assignatur.

Tyigoni. Tertia primi trigoni species generalis, est fpςς' ς) disserentia inter intellectuale & intellectuale, cum multiplici distinctionum ratiocinio, inter animam & Angelos, inter Angelos &Angelos, inter Ordines & ordines Hierarchicos, inter nos denique &Deumn sto. Hisce enim in notitiam veniet, quomodi, singula disserant, concordent, & inter se contrarientur , unde propositio universalis nascitur: omne ens est vel sensibile tantum;

vel sensibile & intellectuale , vel intellectuale Angelicum vel divinum; vel sensibile intellectuale divinum, uti Christus; quorum disterentiae novemplici distinctionum genere eXplanantur, de quibus omnibus &singulis in sequentibus.

2. Princi- Secunda principiorum Trias triangulo,

pjorum Principii, Medii , Finisque comprehenditur, cujus species singulis apicibus angulorum Correspondentes sunt, Causa, Quantitas , Tempus. Causia competit principio ;est enim omnis causa principium, sed non

contra , Cum principium, quam causa latius extendatur, & eX novem praedicamentis accidentalibus patet, quae principia, non tamen causis dicuntur, excepta sola substantia, cui inhaerent. Nam Omne genus generalissimum accidentale in sua coordinatione est principium, prout mediante substantia principiat omnia contenta sub eo, non tamen causa dici potest, eb quod illi nulla competat activitas per se, sed ratione substantiae, ad cujus specificationem teste Aristotele omnia specificantur , & ifidi viduantur accidentia. Sed revertamur ad species trigoni secundi explicandas, quae sunt Causa Causa, Quantitas, Tempus. Causa duplex

tuor, Materiesis, Formesis, uiciens, finalis: Causa per accidens est Casus & Tortuna; Unde ingens resultat de Causis varietas, &multitudo; Idem de Quantitate, & Tempore , quae uti omnia ad principium, Medium& finem reducuntur, ita non spernendam argumentorum copiam suppeditant, praesertim si novem subjectis applicentur; V. G.

An Deus , Angelus, Coelum, Elementa,

Homo &c. principia sint & Caune,vel quid,

aut quomodo causent, quyrum omnium applicationem Ars docet,etiamsi confuse & in tricate . sed de his uberrime in sequentibus. Medii spe Porro Medium pariter principium generalissimum suas species habet, & tres sunt;

Medium Conjunctionis, Mensurationis, Extromitatum. Medium conjunctionis investigatur in omni re, quam ambitu suo ens tranascendens complectitur , neque Creati, is tantum, sed di Deo ad intra competit. Medium mensurationis & Extremitatum, Omnibus magnitudine pollentibus rebus convenit : Datur enim in omnibus rebus non tantum quantis, Medium respectu extremorum, sed in Moralibus, 3c Physicis. Tinis Princi- principium generale, tres species habet: prirnain, finis perfectionis, cujus gratia dii- spe es.

quid fit, siquidem teste Philosopho, finis& bonum convertuntur, de alibi, finis est optimum rei ; atque ideb in essentialiter

subordinatis consideratur . Nam ille finis. qui est per primam intentionem . nobilior& perfectior est illo, qui est per secundam, ut patet in fabro , qui intendit clavum persecundam intentionem , dc pecuniam per primam, δc intendit pecuniam per secundam , dc panem ex ea per primam de secundam , ut vivere per primam Ze secundam, Zc Deum intelligere dc amare per primam,

3c sic Deus est finis perfectissimus, de per

primam intentionem unice desideratus; Deus enim , teste Dionysio, omnia ad seipsum tanquam ultimum fin em convertit; dc Aristoteles 4. Phys. Omne bonum secundum se, 6- suam naturam, I is es. Altera species est terminationis, quia omne EnS creatum suas terminatur limitibus; In Deo verti consigeratur, in quantum ii, qui eo frum4tur , jam terminum appetitus consecuti dicuntur. Finis Vero prii attonis creatis rebus potissimum competit; Nam unam quamquerem, quae in praeteritum transit, tandem finiri dc consumari necesse est, ut vita, mo te; visus, coecitate; urbes dc Regna, vastitate ι in Deo locum tantum habet denominative, in quantum reprobi ordinati ad ipsum, visione privantur. Trigonus Tertius continet in se tria pari- Trigonus ter principia respectiva, quae ad omnia eX-IH. QuLtenduntur; dc sunt, Majoritas, e quesitas, Minoritis: Nam Majoritas per omnia novem subjecta , per Omnia praedicamenta, per omnes scientias, dc res Mundi deducitur ; Est enim magnitudo in Deo essentialiter, in reliquis creatis participative. 1AEqualitas pariter & Deo di Creatis competit a Minoritas vero solum Creatis, juxta gradus dignitatis 3c excellentiae , quibus unum alterum excedit, competit. Habent verli r

censita principia tres species; vel enim comparatur substantia cum substantia, vel substantia cum accidente, vel Accidens cum accidente, qua comparatione, uti semper Majoritas , AEqualitas, Minoritas intervenit , ita haec omnem quoque rerum creatarum ambitum merito exhauriunt. Verum

haec omnia in sequenti tabula expressa vide. Trigo

34쪽

se COMBINATORIAE, LIB. I.

Trigonus I. principiorum Rel

livorum.

vorum.

Disserenia tia

Sensibile & senia sibile.

dantia, Inter

Sensibile & intellectuale.

Intellectuale &intellectuale.

Causa ls

Principium cujus species Quantitas ΤempuS

fax l

Medium cujus species Mensurationis. Invest1- dgat ea. Extremit

Finis cujus species

Trigonus III, l

Minoritas.

Coelum & Terram , Elementum & Minerale , Lapidem & Plantam, Plam tam & Animal. Animam dc Corpus,Subjecta &Virtutes naturales inter Hominem J Angelum. Animam & Angelum, inter Angelum MAngelum, inter Angelum & Deum. Quadruplex Causarum genuS. Quaecunque ad quantitatem, magnitudinem & extensionem rerum quovis modo revocari possunt. Quae ad durationem rerum respiciunt,& temporum conditionem.

onjunctionem subjecti de praedicati,

unionis rationem, & modos. Medium in omni quanto, centrum figurarum, centrum magnitudinis,gravitatis, & virtutis. Distantiam ab extremis, proportionem medii ad extrema, media coelorum,& Elementorum. dum conducunt, & quaecunque ad bonitatem revocantur. Quaecunq; ad terminum adepti finis r ducuntur,ut gaudium, fruitio, subjectio. Omnes negationes , & privationes; omnia adversa & mala, tam in physicis quam moralibus

s Substantia substantiae, juxta novem sit e sta universalia,

Substantia accidenti, juxta novem praedicamentorum se

riem.

Accidens accidenti, juxta novem praedicamentorum acciat dentalium conditionem. Atque haec sunt prima Artis Lullianae fundamenta hisce duabus figuris comprehensa, quibus & totius Artis theoriam exprimit ; quae profectci nisi alia methodo tra Dissicul- dantur , fieri non posse videtur, ut Tyro est ' quispiam ex his solis ad aliquam scientiarum notitiam perveniat, cum procedat per principia omnium abstractissima , & non nisi prius, quam optime instructum, & ad ab stractiones assuefactum intellectum requirat a quod in pueris, & tyronibus aliisque, qui vix extremis labris scientiarum principia degustarunt, arduum , & perquam difficile esse videtur, nisi aliis modis, & rationibus ad captum eorum accommodatis, informandis juxta artis regulas propositionibus, ratiociniisque rite adornatis juventur,& promoveantur, quod nos facturos pollucemur , ubi prius Lullianae Artis praxin e posuerimus.

Ch p UT II. praxi aemi se Theoriae a Lusio praescriptae.

ad praxin, quam ostendit in figura, quam tertiam appellat, ex prima & secunda figura compositam, selisque creatis rebus applicat; Est autem Tabella triangularis, in qua principia essentialia per binas singulas literas indicantur, uti in sequenti figura patet.

g. I.

Figura Tertia Lustia . Constat haec Figura 36 Cameris , seu loculamentis , ct in ea ad propositiones formandas triplici modo, descensivo, transverso, & diagonali, id est, vel ex L in M. B a vel

35쪽

vel ex Lin N, vel Min proceditur. In praedictis tribus modis, unum principium

per literam B. indicatum, de notat subjeci um respectu omnium aliorum , eo quod praedicatur ab iis ; literae verb adjectae huic, praedicatum designant ; quid porro literae significent, jam ex superius tradito Alphabeto constat ; siquidem juxta Lullum in

unaquaque Camera secundum significatali terarum , et quaestiones , 12 propositiones, & totidem media formari possunt: quomodb verti haec applicentur, non nisi paucis explicat ; verbi gratia, B C. indicat hic propositionem , Bonitas est magna , eo quod informata sit a magnitudine ; &BD. Bonitas est durans, quia informatur a duratione; &B E. Bonitas est potens, quia informatur a potentia, & sic de caeteris ordine propositionibus per binas singulas literas in- dicatis, uti ex sequenti Tabella patet, in qualiterae in singulis Cameris occurrentes CX-

ponuntur. BB. Bonitas est bona. BC. Bonitas est magna. BD. Bonitas est duranS. B E. Bonitas est potenS. BF. Bonitas est sapiens. BG. Bonitas est appetitiva. BH. Bonitas est virtuos a. B I. Bonitas est vera

BK. Bonitas est gloriosa. CD. Magnitudo est durans. CE. Magnitudo est potens. CF. Magnitudo est sapiens. C G. Magnitudo est volens. CH. Magnitudo est virtuosa. C I. Magnitudo est vera. CK. Magnitudo est gloriosa. DE. Duratio est potens. lDF. Duratio est sepiens. DG. Duratio ost Volens. DH. Duratio est virtuosa. D I. Duratio est vera.

DK. Duratio est gloriosa. EF. Potentia est sapiens. lEG. Potentia est volens. EH. Potentia est virtuosa. E Ι. Potentia est vera.

ΕΚ. Potentia est gloriosa. FG. Sapientia est volens. FH. Sapientia est virtuosa. FI. Sapientia est vera. F Κ. Sapientia est gloriosa. G H. Voluntas est virtuosa. G I. Voluntas est vera. G Κ. Voluntas est gloriose. Η Ι. Virtus est vera. ΗΚ. Virtus est gloriosa. I K. Veritas est gloriosa. lCONfECΤARIUM I.

Ex his patet, Figuras in Arte Laeliana nil

aliud esse , quam terminorum mixtionem seu compositionem; conjunguntur autem in aliqua Figura subinde duae , interdum tres, vixque ad plura se extendit, cum tres Expositio termini ad Syllogismum sussciant. Hinc Figur. IIL oriuntur duce figurae, quarum priori dux μμ literae tantum competunt, uti est praesens, 3c constat novem Columnis , quia novem

sunt literae Alphabeti Lulliani, & quaelibet

litera suam habet Columnam , ut B. Columnam primam ; C. secundam, & sic deinceps. In prima Columna sunt novem cellulae, quia litera B. conjungitur cum semetipsa, & cum octo sequentibus. In secunda Columna sunt cellae odio, quia litera C. cum semetipsa connectitur & cum septem sequentibus. In tertia Columna sunt septem cellulae ; in quarta sex ; in quinta quinque; in sexta quatuor ; in septima tres ; in octava duae ; in nona una : nulla enim cellula

est, in qua litera prior Alphabeti subjicia

i tur posteriori, ne bis eadem literarum con junctio ponatur : V. G. nulla est cellulal C B. in secunda Columna, quia esset eadem cum cellula B C. quae ponitur in prima. Quaelibet Cella multa attributa, & propositiones continet ; quaelibet enim litera sumitur vel ex prima, vel ex secunda Columna Alphabeti ; unde oriuntur quatuor modi hujus figura: ; Nam in quavis cellula vel accipitur utraque litera ex prima Alpha-heti Columna, vel prima litera accipitur exprima Columna Alphabeti, & secunda ex secunda ; vel e contra prima litera sumitur ex secunda Columnae, & secunda litera exprima ; quaelibet autem literarum in eadem Columna Alphabeti multos significat te minost ut B. bonitatem, bonum, boni fificans, bonificatum, bonificabile, bonificationem : quaelibet denique litera vel attriabuitur , vel subjicitur secundae ; Verbi gratia : in cellula B C. continentur haec attribuesa, ut sequitur. BC

36쪽

se COMBINATORIAE, LIB. I.

- o I Bonitas magna.' c Bonitas magnitudinis. st C Magnitudo bona.

'Τ Magnitudo bonitatis.

Differentia Concordantiae. Concordia differentiae. Concordia disserens. Bonitas concordiae. Concordia differentiae. Concordia differens. Bonitas concordiae. Consensius bonorum.

M snitudo disserentiae. Viri boni consentiunt. Disterentia exigua. Concordia est bona. Bonitas magnifica. Differentia est Magnitudo est bona. Magnitudo differt. Res differentes in quibusdam concordant. Concordes interdum disientiunt. CoNfECTARIUM II.

Ex his patet secundb, B C. non tantis min hac tabula denotare Bonum, MagΠum; sed insuper quaestionem, Utrum, Differentiam , Deum, Justitiam , Avaritiam , &haec omnia per literam B. designata. Per C. vero annotantur Quid, Concordantia, Angelus , Prudentia , Gula ; quae quidem omnia simul in unum confusa uti inextricabiles dissicultates pariunt , ita verius tormentum, quam ullum ingeniis emolumem tum adferre nemo non videt.

Tertici patet ex hac Tabella, quam Tyroni dissicile sit si iturum, hisce selis, & non nisi pauculis instructum, sibi de omnibus disceptandi notitiam polliceri; tametsi enim Omnia in ea implicite, & virtute, quae in

natura rerum existunt, contineantur ; a

duum tamen omninti ne dicam existimo, ab eo qui non exercitatus est in theoricis scientiis, in hac Arte quidquam laude dignum praestari posse 1 si enim quaerat quispiam Artista ; An arbor sit bona λ R 1 pondebit assirmative. Quare ρ ex eo, quod honitas sit magna , sit durabilis , sit potens, &c. quia tum p nihil dicis, hoc enim primci noramus; nisi itaque per alios termi-

De Figura quarta Lusitana. Quarta Figura Lullianae Artis tribus circulis constat , quorum superior est immobilis seu fixus: duo verti interiores sunt mobiles ut in praesenti Figura apparet. Verum hoc loco solum primas septem revolutiones ad Lectoris directionem apponam eo modo, quo ex circulis extractae sunt, ut Combinationis ratio facilius intelligatur. nos , qui naturam arboris proximd respiaciunt, propositam quaestionem demonstr veris, nihil novitate dignum praestabis. At ex tempore cum industria novos, & appropriatos, quibus id probetur, terminos invenire, pueri non est, nec inexperti, sed Viri

Philosophi, jam in palestra scholastica diu

multumque eXercitati. Non ignoro ingent m rerum, argumentorum, quaestionumque farraginem in Arte Magna Lulli exhiberi; sed quod semper improbavi, sine applicatione & methodo facili, quam omnes

desiderant di Accedit stylus barbarus , obscuritasque in explicando inextricabilis; de mirum non est, Artis exercitationem

adhuc latere, & a nemine hucusque fuisse plene comprehensam. Fateor tamen instutulum Lulli admirandum & ingeniosissimum; si fuisset, qui applicationis methodum facilitati junctam tradidisset. Quaeritur itaque in hac Arte modus facilis, & e peditus , quo, ad quamvis propositam quaestionem fine haesitatione respondeas , quem in nostra Arte nos Deo dante tradituros pollicemur ; Ubi & aliam tabulam uberiorem,& ad quaestiones formandas commodiorem nos exhibituros confidimus. Sed procedamus ad quartam Figuram. ii Tigura

37쪽

Figura quarta Lustiana.

Revolutio Prima. Secunda. Tertia. Quarta. Quinta Sexta. Septima.

Genesis harum Columellarum haec est: si immobilis circuli exterioris literae B. ad medii circuli literam C. applicueris, de deinde inferioris circuli literis ordine a D. incipiendo, literis B C. admoveris, nasceIur prima Columna septem Camerarum. Hoc peracto, si B. submoveris D. in secundo circulo. & in tertio circulo literam E. admoveris literis B D. ex revolutione circuli infimi nascetur Columna secunda. Si iterum B. in secundo circulo E. de in tertio circulo iis admoveris literam F; ex revolutione hujus circuli nascetur tertia Columna : & sic de caeteris ; Et sunt et 8. quae per 3. multitiplicata dant 8 . & haec iterum multiplicata Per 3. dant ab a. Cameras, totidem videtucet sedes argumentorum. Atque haec est methodus 1 Lusso praescripta, pulchra fand,& quae ingenium sapiat, si terminorum roducibilium applicationem clarius &δερως docuisset. Quod ut fiat, nos aliam tabulam combinatoriam in sequentibus ex hibebimus , qua quaecunque intra hanc Ar tem desiderari possunt, continentur. Sed jam ad praxin ejus procedamuS. Duplicem hujus figurae praxin praescribit Lullus , una, quae fit per Circulorum revOlutionem ; Altera per Tabulam; per Circularem figuram omnes quaestiones scibiles,& peregrinas determinari , & examinari posse putat, de ad conclusionem formandam plures rationes adduci ; atque in hac consistit . ut termini impliciti reducantur ad terminos explicitos, quae sunt Octodecim principia partim absoluta, partim respectiva, & novem subjecta, de quibus primo loco. Secundo per Tabulam, quam generalem vocat, & ut supra distinguit, ex trium circulorum revolutione conficitur cum addito T.

quae respectiva principia post se denotat si1 menda, & est illa quae sequitur. TABULA Generalis Lussi.

c d t C i

gith

o et C e

h fg b

38쪽

Haec est celebris illa Tabula Lulliana, quod subjectum est, in quo intellectus , ut

ille dicit . se facit universalem , &quod intelligit, & abstrahit ab ipso multa particularia omnium materiarum, discurrendo per principia , applicando cuilibet quaestionia o rationes, declarandoque suam quaestionem , & a qualibet Camera ipsius Columnae abstrahitur una ratio. Tabula habet septem Columnas, in quibus implicantur 8 Columnae explicatae in praecedentibus. In ipsa Tabula S. significat, quod literae, quae praecedunt Τ. pertinent ad primana Figuram; re quae T. sequuntur, pertinent ad secundam Figuram. Per Tabulam, uti ait Luillis, intellectus ascensivus & descensivus fit: ALCensivus est, quandb ascendit ad priora, &generaliora ; Descensivus verti quando ex universalibus descendit ad particularia. Est& Copulativus, quia adjungit Columnam. V. Gr. B CD. cum C D E. & sic de Caeteris. Hisce deinde jungit aliam praxis methΟ

dum , quam vocat multiplicationem quartae Figurae, & hisce subjectis regulis de inventione principiorum , & regularum, quas applicare docet novem subjectis universalibus : Apponit tandem his 1 oo formarum applicationem ; quibus omnibus rite cognitis, ait; quemvis ad omnium notitiam pervenire posse; praxin arcanumque, ab omni obscuritate solutam in III. Libro demonstro ;quia etsi quandoque mysteria sub ipso latentia prodat, adeo tamen obscure & confuse Ca Proponit, ut quid velit, nisi ab exercitatissimo intelligi vix possit ; ne itaque hoc loco & in principio hujus operis statim caliginem Lectori offundam, arcanae methodielucidationem consulto in Lib. III. distulimus. Nostrum enim est , non Lullianam methodum hoc loco docere, sed principiis

ab eo mutuatis novam condere, multb Lulliana faciliorem, expeditioremque ; quod jam dante Deo nos praestituros confidi

39쪽

SIVE

LIBER SECUNDUS.

expeditior in meliorem formam reducitur. ΡΑRs I.

Modus & ratio novae doctrinae CXpo

cum sperato fructu ad aliquid in Arte pret standum , pertingat; Unde ipsemet Lullus aperte fatetur, neminem ad Artis perfectionem pertingere posse , nisi & subtilissimo

ingenio, tenaci suma memoria, & naturali quadam mentis sagacitate imbutus fuerit; Hanc summam penetrandae artis dissicultatem, Cum plures mihi proposuissent, tum in excellenti dignitatis gradu constituti, tum ex celebrioribus Academiis Viri, omniliterarum genere ornatissimi, & num ad faciliorem methodum, tam intricatum negOtium redigi posset, a me quaesissent; ego verti 1 natura ita comparatus sim, ut nihil laude dignius existimem, quam conclamata pene, quae in Scholis passim in omni scien tiarum genere occurrunt, argumenta, ad incudem revocare; & si quidem ingenii Vires non deficiant, novo inventionum cumulo adornare , ita & artem Lullianam nova methodo, eaque commodiori exorn tam bono publico exhibere, ut inventum sublime , quod ab illuminato Lullo, laud bili conatu inceptum fuit, mea opera cominpleatur. Ab ovo itaque rem ordiamur.

Issicultatem Lullianae methodi in tribus consistere, si pra docuimus; quorum pri- lmum in Alphabeto novem literarum BCDEFGHI K

consistit, quarum unaquaeque diversa rerum significata notat ; Verbi gratia: B. notat Bonitatem, Utrum,DCum, Differentiam, Justitiam, Avaritiam. C. alia, uti supra ex Alphabeto Lulliano patuit . quae res dici non potest, quantam in Tyro-lnum animis confusionem in tanta ad novem l haec principia absoluta, caeterorumque re- lducibilium terminorum implicitorum mul- ltitudine pariat. Secunda dissicultas in hoc consistit, quod dissicillimum, & perarduum sit, terminos sex Enneadum ad suas singulis congruas literas , earumque significata reducere. Tertia est, quod divinam memoriam habere oporteret, qui regulas, terminos , propositiones , distinctiones, definia ltiones , Figurarum inter caetera significa

tionem, tot conversiones Figurarum, Centumque formarum positiones, perfecte, &sine confusione menti impressas teneat, &CAPUT

40쪽

sce COMBINATORIAE, LIB. II

Una itaque proprio eXperimento, di cultates in Arte Lulliana supra descriptas didicissem, serio mecum pensitavi, qui ingeraiosi Viri inventa nonnullum tandem in Republica Literaria usum obtinerent. Ad confusionem itaque vitandam, & ad omnia majori cum distinctione dilucidanda, prim6 Chara res Lulli mutavimus ; id est, nova Alphabeta praescripsimus: Enneades tamen, tum erΟ-tematum, sive quaestionum, tum principiorum , tam absolutorum, quam relativorum, eo ordine , quo eas Lullus posuit, veluti unicum totius Artis fundamentum, paucis immutatis, retinuimus, Figuris tantum alio modo dispositis . unde differentes a Lullo,& Circuli, & Pinaces, seu Abaci Combinatorii emerserunt. Praedicata quoque singulis triadibus literarum propria , veluti media quaedam argumentandi adjunximus, ne quicquam deesset, quod negotio, omni ex parte summam facilitatem conciliaret. Quae omnia ordine prosecuturus, ea, qua licebit, brevitate perstringam.

Um nihil sine Quaestione in negotio

Literario confici possit, recte primo loco Enneadem Erotematicam positi mus , tanquam primum omnium fundamentum. Lullus hanc Enneadem communi Alphabeto suo, non sine confusione Legentium inseruit, ita ut B. literae tribuat quaestionem Utrum: C. Quid: D. de quot &sic de caeteris ordine quaestionum circumstantiis, uti ex Alphabeto ejus supraposito patet. Nos ad confusionem vitandam , peculiari Alphabeto hanc Enneadem, videt icet per novem numerorum naturali ordine procedentium , Figuras exornabimus: ita ut per T. quaestio Aia: per a. Quid: per 3. Cur, per . Quantum , & sic de caeteris, sint indicatae. Retinemus autem hic Enneadem Erotematicam , sive quaestionariam , sed ordi nem tantum permutavimus; Enneas sequitur unico Versiculo comprehensa.

X. T. 3. 4.

uale. Ubi. Mando. ciuibuscum.

i Ad hanc Enneadem Erotematicam, quidi quid sub quaestionem cadere potest, comprehenditur , ita ut nihil in rerum natura sit cognoscibile , quod non hac quaestionum Enneade exhauriatur; unde magni in hac nova Arte momenti est, & merito primum i inter Enneades paulli ante expositas locum meretur; Cum inquisitio rerum ante omnia naturaliter sibi insita habeat harum quaestionum circumstantias; ut si de Platone V. G. inquisitio facienda sit, Ante omnia quaeri solet; An Plato vere talis fuerit, qualis describitur: quid fuerit, quid egerit; Cur Pl to vocatus ; quantus, & qualis fuerit; quando , ubi, quomodo , quibuscum vixerit. Hoc pacto in omni quaestione, de quacunque re instituta, procedendum est. Quam Enneadem , qui rite calluerit, is innumerabiles sibi argumentorum, rationumquC Π l varum sedes praeparatas inveniet, ad disce piationem propositam, multis variisque mota dis urgendam , uti poste, in praxi videbitur. Sedjam singulorum principiorum definitiones , divisiones, distinctiones ordine describamUS.

CAPUT

SEARCH

MENU NAVIGATION