장음표시 사용
141쪽
elactio 'ectyrum n, atque maeo di inse- Α με γυ-ordi N. xiorem Clericoriunt nisi quod populus pote. Sardieeosis Synodus edicit . ut nullus Epi- ω o inationi inter ere, si quae nota ses scopus laicum ordinet alterius Episcopi , id- esset hoo linis irregularitas, T. IV. I4. n. que firmat ut etiam in Concilio I. Cariha io. ii. ordinatoris Episcopi Ministris summa tinens a Graio Caribaonensi Episcopo, qui meuniae nee modica solvebatur in Oriente synodo illi adsuerat . T. IU. eap. r. num. tempore Iustiniani ab eo , qui ordinabator I. Coneilla tamen xlia α Romani Pontifi. s.e Episcore sue Clericus , T. V1Ι. α 36. ces per prima obto saecula, seu in Occide
n. 4. I pu item ordinatori Episcopo tem- te , seu in Oriente , non tam cavebant, utpote Iiaaei Comnent Imperatoris aureus unus ab aliquo Epistopo non ordinaretur laicus Misei, eo intuebatur qui Clericus vel Lector fim nus, quam ne ab eo Clericus alienus ordia
bat, tres ab eo, qui Diaconus, tres item ab tur, cap. I. num. I. T. cap. 3. num. l. 2. 3ω
eo qui Presbyter, c. 39. n. S. Ordinari per Immo hane Concilia potetiatem alieni latet saltum dicebatur olim non is modo qui aii. ordinanὀi liberam Episcopo faciunt, ει exem
quem ordinem luperiorem inseriori alio prae- pla firmant, e. t. n. d. I. g. 9. e. a. n. I. 1. '
termilla luscipiebat, quae hodierna eii vocis 3. Cum vero quis lai eum quempiam , seu illius signifieatio . sed & is qui statuta non ilium, seu alienum ordinaverat, iam fiebat decurrebat o dinum interstitia, T. II. eam ille illius Episcopi Clerieus. nee ab alio deinet6. n. 6. 7. Quae illicitae solum olim erant inceps poterat ordinari ut proinde per pri-ΟAinationes nee tamen invalidae, dici nihi- ma illa octo saecula ordinatione magis quam lominus solebant irrite & nullae r & quaret origine de domiellio Clerici Episcopo attriuis
T. IV. c. os. n. 6. Frequenter primis saeculi 1 gerentur, T. IV. c. l. num. 1.2. 3.7. c. a. n. vis inferebatur visis pietate conlpicuis, ut odi c. 3. n. a. 1. 3. e. 4- α α Nis quis ab illo laiciadinarentur, T. II. c. 6. n. 13. 19. T. U. e. a. set ordinatus invitus, ae in ordinatione sua
n. ii. I 2. I 3. I* 3. Ualidae hae habebantur, eonteiutus fuisset nolle se Eeclesiae Epistoridc quare T. y. cap. 2. n. Ia. II. Non tamen illius afldiei. tune enim liber sibi manebat . si homo intelligeretur prorsus repugnare. n. e. a. n. t. cl. Sed & si quis ab uno iam ordi 16. Prohibitae iunt tandem istiusmodi ordi. natus Episcopo, ab alio deinceps ordinabarinationes, ibid. Cogi tamen polle ad saeros tur, aut ab alio reeipiebatur, poterat semper
Oidines ab Episcopo Beneficiatios, non eos a primo illo repeti, c. l. a. I. c. x. n. T. c. tu solum quorum Ben eici alligatus sit ordo I .a c. 4. n. 8. 24. Fortunatus. Poena tinsacer . sed & alios ubi nostulat neeessitas. dabat Episcopus ipse miterior . qui eum in
plura ab hine saeculo duodecimo declaravere Ecelesia sua promoVerat,e. n. I. e. I9. MConcilia, T. IV. e. M. n. l4. 3. Exet a 2. Quin nee alicuius Episeopi Clelieus ab alia Ordinationum hominibus etiam incogitantibus Eegesia in Episeopum electus poterat ab in- impensarum. T. II. c. 6. num. ι4. Nullum viti illius Epistopi sui Eeelesias recedere Ε in oriente praefixum est anni tempus indiu clesiae illius adeundae causa, T. IV. c. 4. numanibus celebrandis. In Occidente vero etsi I 4. c. 2α n. 4. iam s. Donis tempore quatuor erant anni Qui dictus est fuisse per prima octo sae- tempora. nondum iis tanten alfixae erant Or- cula usus tosius Ecclesiae, is per totum C
dinationes , sed qualibet die Domini ea, id roli Magni εt eius stirpis Imperium perleve est , tum vesperti 'o Sabbati tempore . tum ravit ἔ nee vel origine vel Baptismo vel d matutino Dominicae, ieiunio totius Sabbati micilio . sed ordinatione sua Cieri ei iuniici
eo usque protracto conferri poterant. At in- bantur Episcopo . T. lv. c. n. t. a.
ter Leonis & Gelasii Pontifieatum, quod si a- o. 7. iα ia. it. Quod si ab uno quis ordina. culis fiebat Sabbatis, fieri eoepit in Oeeidea- tus Episcopo. ab altero iam ordinabatur vel te selis solum quatuor Temporum Sabbatis, suseipiebatur; poenas quoque dabat secandus vespere stilicet, aut diei Dominieae matuti- iste Episcopus, e. s. n. l. r. p. Nec in Episco.no tempore perducto, ut dictum est, eo usque pum quidem ab aliqua Eeelesa elebius CimSabbati 1eiunio, T. IU. c. 37. n. tr. T. V. α ricus poterat eam adjre absque eius Episcopi a. n. li. I 2. Pol sunt tamen illis etiam tem- assensu, a quo Clericus fuerat ordinatus , c. Poribus Ordines minores consent, immo & s. n. 3. Perseveravitque ad annum usque mil- adhue Gelasii tempore Subdiaconatus ita eon- Iesimum uius ille . quo subiiciebantur Epitc ferebatur, T. IV. e. 87. n. I R. At ad saeros poClerici non ratione vel originis. vel bapti Dordines alio tempore celebrandos solus dispem mi, vel . domieilii, sed ordinationis, T. iris re potest Romanas Pontifex, n. v. c. s. n. f. II. Nonnulla ramen nono iam lasei . . c,m Os iunxi t ieumptu. ac statuta, quib- r
142쪽
r4o Index Renim tio habebatur originis & baptismi. sed ea rara sunt, nee admodum in ulla fuere statuta hujusmodi, e. 3. n. T. 8. Ab anno iam millesimo in Ordinibus e-- ferendis erepta est non amplius haberi ratio prioris ordinationis . sed originis , T. IV.C. 7. num. I. 1. Addiit Clemens Iv. vel Beneficii, seu loel in quo quis Benefietatus existat, c.7. n. . Addit adhue Bonifaeius VIII.
alii, vel domicilii , ibid. Et quidem decennale sit illud domicilium exigit Conei-aium IV. Mediolanense, id quod ia aliis de neem Naeuit r nisi quod Tridentino Conei-lio suiseit, si quis per triennium sit cum Episcopo commoratus, T. IV. e. 7. n. 3. Tribus
istis titulis ordinationis, Beneficii & dom iei- Iii additur ex Iure eommuni & loeus ipse baptismi , si quis scilicet alibi natus , alibi ba-mtZatus siti num. Io. Statuta Congregationis
Coneilii Tridentini simr Episcopo a quo quia
possit ordinari, n. 6. Etsi vero e quatuor istis titulis possit quis eum, quem voluerit eligerer Comitia tamen Generalia Cleri Gallieant ann. Iis 3. ut omnia praevertantur mala ,
omnes Galliae Episcopos hortata sunt , tumne esset euique nisi unus Episcopus , a quo posset ordinari, tum ne alios quilibet ordinaret Em scopus , quam ex Dioecesi sua oriundos, T. IV. e. 7. n. tr. Pati nihilominus videtur hodierna Galliat Juri rudemia, ut Ca-nontei Cathedralium de Parochi possint a Beneficii sui Episcopo ordinari, c. 7. n. hJ D. Cum ante Concilium Tridentinum flat A b. bas Monachos suos ordinibus & Dimillariis indicta causa, & propter oeeulta crimina stumare , non autem suos Episcopus Clericos nisi propter publiea scelera : potestatem tandem illud fecit Episcopo Cleneos suos Ac ON dinibus & Dimissoriis indicta frustrandi eausa. Ex quo sequitur, ut si quos nolit ordinare, non possint isti ad superius Tribunal provocare, T. IV. e. 8. n. I. 6. A. Idre 4. Hine. Si tamen non de meris agitur ordinibus, sed de homine. qui Bene fietum, aut Eeclesiasti- eam obtinet dignitatem, hute si ordines aut Dimissorias reeus et Episeopus, necesse est ex
Barbosa Rotae eonsensum alleaante , causas recusatorias proferat di aut ex Fagnano Datariae Romanae usum asserente , si causae recusationis negentur ab Episcopo i potest is eu-iu ς interest , Romanum Pont ficem adire . qui eausas illas reddi & expendi curabit , n. o. ro. Ut apud Armenos ante ordinationem suam quisque sua debet eonfiteri Meeata: interrogatur postmodum uniuscuiusquo Conses.sarius ab Episcopo , sit ne ordine sacro ille dignus. Negat vero eum ille Confestarius
ordine dignum . si emis preeatum aliquod sit ei in confessione consignatum , tumque homo ille ordine sacro reeipiendo prohibetur,
T. IU. e. 8. n. 8.D. Titula ordinat ouis. ordinabatur olim nemo . nequidem e minoribus Cleri eis, nisi ad alleuius Eeelesiae vel Altaris titulum , qui dei neeps erat ei loco Benefieii , & euius similiter ministerio ipse
dei neem alligabatur, T. IV. cap. 9. n. 3. 4. 8. Irrita erat quaecumque ordinatio fiebat sine titulo r sique ita ordinatus quispiam saetis is functionibus inserebat . evadebat irremi ris, N. I. II. Innovantur. CNit Mim dum in Londinens anno tias. Cone lio ne eessitis tituli ad Presbyteros & Diaconos a
stari r Id quod imitata est synodus III. Lateranensis sub Alexandro III. anno II 79. Ateius Canonem Londinense anno Imo. C-eilium ad Subdiaconos etiam, qui mos est hodiernus , ampliavit, e. 6. n. t. q. In Concilio, S. num. χ. Bene fietum fuit semper ae etiam nune est Canon leuet ad ordinem Ilitulus. At
Titulus patrimonii ex dispensatione admissus est a tempore Concilii III. teranensis sub
Alexandro III. ex eo quod in eo statutum est, ut si Episeopus Presbyterum vel Diae num sine suffieienti titulo ordinaret, necessaria ei suppeditaret alimenta , donec ei conferret Benefietum aliquod, nisi qui ordinatus fuit. sui se patrimonii sumptibys alere possir, T. IV. tit. 9. n. I. In Conriso, n. I. II. LSuppetunt . Et primo quidem non maiorem quam eentum solidorem Turonensium titulum patrimonii exegit Biterrenis anno I 223. Concilium. viemarum librarum Parisiensium eum esse voluit Senonense anni 238. Edictum Aurelianense Io. librarum, eum modo, ut maius est rerum pretium icentum vel 3 requirantur in aliis aliisque Dioecesibus , T.
Quibus emo neuter adest vel Beneficii .el patrimonii titulust hos si promoveat Eei se pus ad subdiamnatum, vel supra, non irrita quidem, ut olim , erit ordinatio, at eorum luis sumptibus alendorum neeessitate tum i pie constringetur : tum ejus successor, tum patriis monii eius haeredes . Sique alimi plures a pluribus Epistoris ordines saeri fuerint coli eati . ea lege in solidum singuli illi tenebuntur Epistopi, T. IV. e. v. n. Ir. Nec potest citra simoniae erimen eum aliis Epileopus p eis ei ipses sumptum illum Beneficiumve ab
illo numquam requisituros , n. 4. I. Si comin
mentitium quis vel Benefieti vel patrimonii titulum Episcopo ingerat, irrita est ejus UN
143쪽
quibus suppetit titulat patrimonii, promiscui debat auctoritate per integram tamea reii sunt ordinandi . sed habenda est ratio ne- amplius saeculum non ipsum ad eos misit ni-eestitatis, vel utilitatis Ecclesiae, T. iv.ς- si, impetratum Imperatoris, licet etiamnum. 6. 7. ra. Et si vero titulum non e igit GDeci, consensum, T. II. cap. 34. n. t. X. q. Tfidentina Synodus nisi pro maioribus cim q. Et quare ὶ cap. 43. 2um. 8. 9. eap. I. . num. vieis , tum hos tamen tum etiam minores i. Aut si in eo ad aliquo. illorum mittendo Clericos vetat ordinari, quin certe cuiuspiam consensem illum eius tune temporis non ex- Eeelesiae ministerio adscribantur : idque plu- pectarunt Pontifices Romani , ut re ipsum ra postmodum statuere Concilia, e. v. num. 6. aliquando leguntur non expectasse t id ex eo 7. 8. o. e. ro. num. 6. Vetuerunt Comitia erat quod iam in illo ad mmmdem Epist
Cleti Gallicani anno i 62h Monachos dein- porum antecessores mittendo fuisset haditus,eem ordinari, nisi Monasteria sponderent sum- c. 34. num. 6. Pallium eum te tur mi tam , plus iis a se administrandos, quacumque eam non in t rum aliquod pallium intelligendamia Claustris exirent, e. v. n. IO. est, sed pallii Imperatorii solum fasciae & l Origener . ra, quae Cappae Episcopi instar torquis cir- Quare non ab uno , sed a pluribus Paldi eumdabantur. Illa nimirum tum ab Imperais stinae Episeopis dicitur ordinatus ὶ T. V. c. . torio ipso pallio euius fuerant olim segmentan. 9. Io. & cui torquis instar fuerant eireumdata, tum Osculum . . ab ipsa Episcopi Cappa cui similiter eireutri Oseulo olim exeipiebantur a Regibus Epi- dabantur, pallii nomen habuere, T. II. cap.
seopi. Unde id moris, T. VI. c. 64. n. 4. F. K6. num. 12. cap. 37. num. 3. Ea enim est pal-
Sie aliquando a Maximo imperatore Trevi. I ii origo , i plum videlieet Imperatoris palinris exeeptus S. Ambrosus, ta n. lo. Ostu- lium, aut potius illud eius segmentumi& -- lum pedum olim Imperatoribus & Regibus rum, quod praecipuum eius erat ornamentum, exhibitum etiam a proceribuet, cap. 63. n. Ita a Constantino aut aliis imperatoribus ut alia Exhibitum & Episcopis a fidelibus a primis eorum ornamenta , eum Christianis ipsis Po etiam saeeulis, eap. 6 . num. r. Media etiam lificibus communicatum, T. II. cap. 43. num. aetate Ecclesiae, n. I'. Quin & olim Diacm 8. v. io. tianus in Missa antequam Evangelium decanta- Primitus non missum est pallium nisi adret, Episcopi pedes exosculabatur . num. t 2. Metropolitas t eoque institu santur in R De eodem os lo pedibus Romani Ponti' is mani Pontificis Uiearios , ae Primatum P Regibus etiam & Imperatoribus libari selitin triarchalisque potestatis participationem supra toto illo cap. 63. . . Metropolitas alios assequebantur e & causas Ostiari s . . . . plurimas finire poterant . quae ali De eo hie plura sparsim titi Oiarnes , & qui Romam fuissent perserendae, T. II. cap. praeeipue duobus primis h. 34. num. 3. 6. Hinc, & num. λς. c. 33. num Otho Bambremvis Discopus . r. Nee nis 8. iseulo factum est ut pallium Laudes eius, T. I v. c. I num. IO. Metropolitani aeceperint , qui meri mans
rint Metropolitani. seu qui Viearii non s Ovitum, v. Ind. Geograph. cti fuerint Apostoli et . eap. 3μ num. 8. Illa enim Saeeulo pallium Metropolitae omnes Gal-P li in Synodali eonventu hortatu S. Bonifaeli
decreverunt se petituros, & re postra imp Pallium Derum. T. V. ea. ad p. 8. trarunt, cap. gr. num. I. 4. Iam illud omnes De Pallio anud Lat nos. oeeidentis Metropolitae erant adepti circa PRimum omnium Summachus Papa legitur octavae Sunodi Generalis tempus r ut Pro
Pallium in ineidentem direxisse , scili- inde salsum si quod ajunt quidam iussos iacet ad Caesarium Arelatensem Epist Dum , ea fuisse Metropolitanos illud postulare, cap. ad eiusque plores eontinenter successores a 36. num. 8. & II. f. Ex his, cap. 17. num. T. pluribus aliis Romanis Pontificibus , T.. I. Dudum vero antea quam illud Metropolitis cap. I num. 1. 2.3. q. N 6. Mittebantur au omnibus eommune factum fuisset ac eos adtem ad eos aliosve post tum magnas eorum illud petendum S. Bonifacius hori.tus suisset, preces, tum Regum ipsorum petitionem, c. quibuidam Episcopis fuerat impertitum . illua
4. num. a. s. 7. Cap. . num. I. a. T. cap. 3 . enim Gregorius ad Si aerium Auguriodunenis '
num. v. it. Et si illud se dicebat Roma- sem Episcopum direxerat, & unus e succeianus Ponti sex ad Occidentis Epiteopos aucto- soribas ejus ad Cenomanensem Episcopum ,ritate S. Petri nec alia certe illud conce- quo fiebat, ut illi Episcopi in sua Provincia essent
144쪽
ei sent Protothroni . seu primi ante omnes men iis antea item Pontificalia obire munia alios Provinciae suae Episcopos post unum Metropolitam suum consederent, T. II. cap. I num. 7. Plusculum gratiae haesit huie eidem pallio eum illud nono sareulo aliqui impetrarunt Episcopi : praeter illum enim primae in sua Provincia Cathedrae honorem , a sui etiam Metropolitae iugo eximebantur,& quamquam nullos sub se habebant Episcopos, AN chiepiscopi dicebaatur. hi neque illud summis
votiς expetebant , cap. Bertolius tamen
'Tre. irensis Archiepilcopus Catonem Episco. m Metentem Sustra aneum suum, qui eo uerat a Romano Pontifice donatus , jussit illud exuere & pervicit; T. I. cap. 43. num. I. Scriptis . Nollum erat Pallium Franci- cum ieci Metropolitanis Gallis proprium &a Romano distinctum, ut quibusdam persuasim fuit T. II. eap. 34. num. I Diluuntur eorum suspieiones, qui eredi8ere Pontifices Romanos in dando pallio quaesisse, ut Metropalitanos sibi arctius astri agerent, ac novae iis vincula servitutis injicerent.
Ne eo quidem rei ieiebant Romani pontifiges , cum in pallii susceptione octavo laeulo
coeperunt Metropolitae obedientiam iis despondere ae juramento firmare, cap. 33. num. 1. 3. 6. T. 8. 9. Ut non ambitioni l ed virtuti
servire debet pallium ex Gregorio fuse , e.
Platibus laeulis pallium Roma mittebatur seu ad Metropolitas leu ad Episeopos qui eo
donabantur. T. II. cap. 36. num. O. Atque ita adhuc satiam legitur anno io ἰ4. cap. 'T.
Num. Iam tamen post medium illud sare
lum ea erat consuetudo, ut Romam conte
derent Metrinlitae, qui erant pallio donandi , ibid. Nisi ii erant Metropolitae qui vel morsus inviti creati fueram Episcopi, atque da pallio sibi asciscendo non admodum e
rabant: vel qui ea apud se necessitate detinebantur quam is re non possent, cap. 7. num. I. Nam alioqui iis intentabantur a Homanis Ponti fieibus Censurae, ac Metr Oolitieae etiam dignitatis amittendae perie Ium . qui post tres a eonsecratione sua mentes komam petendi pallii eausa se non e-- ferebant, g. s. 8. Interea vero nee seu Epistopos, leu Ρresbutemet oedia re, nee Ca cilia cogere, nee Pontificalia demum munera poterant exertere, num. 8. Haud tamen
admodum ultra duo sueula dura Uit illa istius itineris adeundi necessitas, num. I. Ususque hodiernas is est, ut pallium pollulent Metropolitaui De Procuratorem speciali mantito instructam . G H. cap. 37. n. 9. Nec ininouam pallium acceperint . innocentio III. ita statuente, num. 8. 9. Neque vero istud n uum fuit ejus deeretum, num Jamque tempore Leonis IX. solus Carthaginensis tapileopus ordinationes Episcoporum celebrat, quod talus ex Afri ea pallio a Romano Poatifice donaretur, nam. ου. immo iam tum Nicolai I. tempore omnes Gallianam , Ge maniae , & aliarum Reeionum Archiepiseopi eodem ij, te se Nicolao, id observabant, ut ante acceptum pallium Manisi Cotym ciuisti conlectarent, N. 6. Neque tamen prima hane Roma necessitatem iis imposuit. sed in hane ipsi ultro vellere consuetudinem,& ex eonsuetudine hane sensim sibi peperere neeessitatem , T. II. cap. 37. num. 6.9. Quae potuit esse eius ratiot num. 8. 9. Iam antea id moris erat in Oriente , ut Metropolitae ante receptum a Patriarcha pallium Pontifiealia nou obirent : atque inde illa proficit ei
potuit oecidentis eonsuetudo, cap. 37. num 9. I . II. cap. 37. num. T. Cum nonniti eertis
diebus & temporibus gestari debeat & gestatum olim fuerit pallium, hane tamen hi in marus Remensis olim a Leone IV. opera Lotharii Imperatoris, antea inconcessam in ultra concedendam impetravit facultatem illud usu quotidiano geltandi , cap. 19. num. 1 . Nee vero admodum dissimilem postea impetravit S. Eruno Coloniensis Archiepiscopus. elut quoties vellet induendi num. II. f. Pomis. Coeperat Iam ex Gregorii tempore pallium ad illam , in qua modo est, formam
aecedere, cap. 33. num. II. De Pallio apud Graecos .
Pallium, quod de homosphorion graee δ:
superhumerale latine dicitur, prius apud Ee-elesiae Graecae Praesiales in usu fuit, quam apud Larinae. V tr. eap. 37. num. L. Duplex videtur distinguendum apud Graecos pallium. unum quod totum obvolvebat eorpus cappae instat, a collo ad talos usque, sine manteis seitatisque ullis, & ea solum parte apertum, qua pollet caput inseri exerique . cap. 33. m . Et de hoe videntur intelligenda quaecumisque testimonia pallium exhibent, ni Episcoporem Graecorum insigne, & ut illis omniabus eommune, quippe illis in ordinatione sua datum a Metropolitam, cap. 49. u. Dcap. 33. n. I. 6. Alterum quo de mypeie Meest sermo. non est nisi locum laseiave quatuor eirciter pollices lata, quae cingit collum . & ante pectus defluit supra easalam , pendetque infra genua, T. II. cap. 49. num 1 . Et de illo intelligenda videntur , quaecumque test usia suadeat Pallium apud
145쪽
GYxeos non fuisse antiqui rus omnium Epi- suis ipsi paniis partes diebus Domini ei, aes porrum commune. cap. 36. num. I. z. 3-4. Fellis incidere , Dat benedicantur , & post Lana, mel lino, lanaque istud conte tum Missarum solemnia iis tribuantur , qui non est, ut nul illud gestat, Episcopus memine' Communi verint, T. VII. cap. I 4. num. p.rit se Christi loeum tenere, qui impos λm Uius Graecorum ea super & num. 8.humeris ovem errantem reportavit, T. II. eap. 43. num. I 8. cap. 49. num. 13. p. 33.m Romani Ponti fieri multi quam xlieni apa.
. 3. Aliquot in Oriente saeculis atque ac in rentibus ditandis, Praeelara Adriani IV. Cl occidente non dabatur fine Imperatoris Vin mentis IV. Martini I U. Clementis VI. UNIantate , quod initio Regium fuisse indumen- bani V. Adriani VI. Μareelli II. exempla, rum, quo Imperatorum pietas Regale Chri- T. VIII. cap. s. n. 3. S. Ita i
m Leerdotium voluerit decorare, cap. 63. Pua nomen.
m. q. iam tum erat apud Graecos tempore nomen stam ab Hebraica lima tu Constantini ipsius, num. a. Eo primum do- hit originem, di patrem unificat, T. II. c. nati sunt Patriarchae , illudque acci Iuebant II t. n. II. Omnibus olim Episcopis erat comis .el kb iscopo Consecratore suo, Vel ut mune, T. I. α 4. n. 3. 4. Immo omnibus adis diu eoniicitur, obseruatum iu CP. Patriar- huc tribuitur in Graecia parochis fle presbyt ehis, ab Imperatore ipso, T. I l. e P. I 6. n. ris, T. II c. r II. n. II. io Concilio Chalcea 6. . Inde fle ipsis eommunicatum est Metro- ι ensi tribuitur ipsi etiam Eutycheti Abba- politis Gneeis: eorumque vel electionem vel ti , T. I. e. 3o. n. 14. Ita in Africa omnibita consectationem eonfirmabat Patriarcha suus, tribuebatur Episcopis , ut tamen Carthagi- misso ad eos Pallio, eum ipsos per se non nensi potissimum a seriberetur : α ita similia ordinabat. Nee ante illud εcceptum poterat ter omnibus in aegypto Episcopis , ut Ale- Metropolitanus obire Pontificalia, num. q. 8. Xandri iis tamen amatius, .Lid. Dum Papalo. Eo spoliabantur Patriarchae Metropolita- simpliciter dicebatur ab antiquis , ibius Rci. nique, dum exauctorabantur , num. 3. 1 o. manus Pontifex intelligebatur, Ita id nomia Non isti illud habuere vel Patriarchae vel nis usurmat Concilium I. Toletanum. Co
Metropolitani, sed & postea ex Episeopis ciliam Chalcedonense, S nodus VI. Genera-
non pauet. Tales octava Synodus memorat, iis, Liberatus, Avitus, &e. ivi. Immo e T. II. cap. cap. 49. num. I i. Non jam ab Im- pit ineunte sexto admodum sareulo ad R peratoribus, sis a Romanis ioss Pontificibus manum solum Pontificem revocari , quanis Iapsu temporum petiere illud Patriarchae CR quam occurrunt adhue postmodum nonnulla Eonee Theophylactus CP. Patriarcha opera pristini minis vestigia, T. I. cap. 4. n. Io.
Romani Imperatoris, patris sui a Joanne XII. Tituli quibus Romavum pontificem Papa sectio Meimo seivilegium impetravit, antiqui e ouessam. tuo posthae sinerentur Patriarchae CΡ. injus- Patriarcha ineamentem in Chaleedonensa Romani Ponti fieis uti pallio . Ex eoque Concilio inlcribitur , T. I. e. tr. n. a. Illum factum est, teste Luitprando, ut omnes jam caput appellant suum , se uero eius membra Graeci Epistopi pallio uterentur, T. II. cap. Patres e uidem Concilii, cap. Io. num. i5. Ita v. num. 3. cap. IT. num. 1 I. iis eTeeptis, qui quoque Episcopi Synodi II. Lemovicensis , ex Monachis assumpti sunt, T. II L cap. II. cap. 6. num. I. & Archimandritae laeundae Syniun. 3. At postquam Latini Constantinopo- riae, Mi n. 3. Papa ineumenicus uocatur atim & orientis Imperium ditioni suae subje- Constantino P onato Imperatore, cap. 4. u. altam statutum fuit in Coneilio IV. Late- io. Patrem suum VI. Synodus eum appellat,
ranens anno rat . ut deinceps a Romano T. I. cap. 4. num. to. Universalis Antium di- Pontifice illod Orientales Patriarchae reciρο- eitur a Guillelmo S. Benigni Abbate. cap. I. rent , tumine suis illud deinceps impertiri num. i. Solus Universalis Ecclesiae Primas a possent Suffraganeis, cap. 56. num. 6. p. 37. Remensi Concilio, e. o. num. II. Orbis Epianum. I II. . scopus & summus Pontifex a Bernardo: cap. Panis Benetiimo. 6. num. 3. Papa super Eeelesiam totius mur Pinis benedicti aut institutio . aut confir- di apud Liberatum, e. 4. num. ID. Pontifex
aeratio, ae promulgatio haberi ditest . quod & Episcopus Epistopotum a Tertulliano. sui
in Nannetensi Concilio & in Hi ac mari Ca- sanante licet, cap. d. num. 7. Omnium Epiapitularibus iubentur Pre uteri, vel ex super. scoporum pater & mapister ab Hincmaro, L. fitibus. quae ad Eucharilliam coniserandam S. num. in ii. Deus terret tis ab omnibus Re allatae haerant, oblationibus , vel de panibus suis occidentis ex Gregotio, num. 8. Sedem
quos Fideles ad Ecclesiam offerant, vel da eius inauem vocot vim L scisi Carisi censu
146쪽
toi Index Rremm prae verum censis Coneilii. T. l. cap. num. 3. Omnium mes e:us exosculatur, T. VI. e. 37. n. II. ia Eeelesiarum matrem, im iitram . nutricem , Fin. Romano Pontifici mensae aeeumbenti in doctricem , di in arus, n. s. l . Mundi ea- urbe Perusiina Rex Siciliae Carolus & Rexput Fulgentius , cap. 4. num. 3. Apostolatiis Huntariae Carolus Martellus illius filius RGIrincipatum cuilibet Episcopatui 'ponen- gio diademate redimiti ininistrant, dc pestea
um, Auguli inus, T. I. eap. o. num. P. Caput cum Cardinalibus mens, accumbunt, T. II. omnium Ecclesiarum Gr ortus, t. n. v. e. Ir4. n. Carolus Caruus Ioannis VIII. Suam ei a Christo vineam eon miliam ait vices sibi eommissas gloriatur in Concilio Po Chalcedonense Conciliam, T. I. cap. II. n. 2. tigonensi, e. li6. n. 9. Consiliarium suum idem Totius Ecclesiae euram et mmmiisam Ivo Ioannes UlII. eum instituit . de postea Lu- Cato citensis, cap. o. num. 8. Totum Urbem douieum Balbum Regem, e . toI. n. II. Papaeesia Dioecesim ejus Chariusienses, cap. s. n. nomen i a Missa iubet Concilium II. Uasi , I. Curam omnium ad eum pertinere Meto- nense reeitari, e. 73. n. 2. Pro illo ab omni-men S, cap. S. nam. 9. Dum appetitur , non bus Episcopis Hincmari tempore preces ad iam Epitcomm , sed Episcopatum vacillare Daum fundebantur, T. I. c. 43. u. I. De Cru- Avitus, cis. 4. num. Io. In Petri vicario to- ω ei praeteilanda ri titi oux Archie θορ tam laedi Christianitatem Coneilium IV. Tu- νum vocabulo Crux. Unde mos fluxerit E Tonense, ean. 3. num. a. Solliet udinem & pri- eharistiae Pontifici Romano oraegestandae eum matum totius Ecelesae divinitus ei esse com- ex Urbe proficiscitur, T. VI. c. 66. n. 7.
milium Hinemamsi c. θῖ. n. 6. Ditionem tuam tuitioni Sesis Apostolicae cvantum eius m d anitatem o auctoritatem, subiicit Magnuς Dux Lithuaniae Mindanus , seu in ribus disciplina , sea in rebus & ab Innocentio IV. per Calmensem Epa- fidei moexerint antiqui. seopum Regiis quae petierat ornatur in limII-Quantum eam suspexerint Asrieani Epi- bus, T. I. e. q. num. I. Regium nomen R
scopi Carthagine eoacti, T. I. e. 2 r. n. I. Quan- stiaque insignia a Romano Pontifice exposcunt tum Treeense L ει II. Concilium, e. . num. Magni Duem Moscoviae, T. I. cap. 23. n. I. 6. Quantum H inem arus, e. I. num. 6. Io. S. stephanus Dux Hungarorum ab eo item Ir. I 2. Quantum Theodorus Studites, num. petit Regium diadema, T. VII. e. 32. II. quantum S. Stephanus ille, qui in Ima- Regia redimitur eorona ab Archiepiscopo Μο-gInum causa mortem subiit , e. 14. num. g. guntino Cardinale Princeps Armenorum n
Quantum Concilium IV. Turonente, T. II. mine Caelestini III. & Henrici U. Imperam. II 6. n. v. Quantum II. Lemovicense ann. toris, T. I. eap. 24. n. 3. Alexander II. Ura-1Cy2. cap. I . n. 8. & T. VI. c. 27. n. I. Quan. tisiaci mei Bohemiae expetitam ab eo m tum Epii copi Graecorum apud Stephanum VI. tram misit, utendam' ue concessit, T. II. e. Papam, T. VI. c. 26. n. 16. f. Rem auda. 3 a. n. 2. Romanus alius Pontifex saeculo le-
Causas fidei quas non possunt pro diis euitate quesiti mitram qu 'ne, dat maticam , virgam, Episcopi finire, volunt ad eum referet Gre- annulum & sandalia principi Siciliae mittit ,
gorius, Virgilius, T. V. αμ. n. II. Hi ma- n. 8. Alexander III. Venetorum Duc Um-rus, T. I. c. I. n. 9. Theodorus Studites, n. bellam palero Ponti fieto ornamentum peril - 13. S. Bonisaeuis Martyr, T. V. e. I 8. n. 7. mite mittit, num. 1. Quae Zachariae U..q
Avitus Viennensis, n. 3. Leonis III. partes , cum ille pinum Honores iis exhibiti ab Imperatoribus, tuit Franeorum Regem , me Carolum ma- Retitus , Principibωs edici eoum occidentis Imperatorem ,. T. II. cap. Honor Romanis Pontificibus exhibitus ab aq. num. it. Regna olim a suis priuel bus Imperatoribus, Regibus, Prineipibus 8ce. T. vel commissa clientelae Romanae Ereleliae . VI. e. ε . n. 3. q. e. 62. n. l. 2. e. 63. toto . vel ab iisdem facta Romano Pontiliel tribu- Plurima Regum, aut Imperatorum exempla taria , Hiingaria , Anelia, Scotia, Ariagonia, libantium oleuia pedibus Romani Ponti fieis. Portugallia. &o. T. VII. e. 32. ungentium officio stratoris, aut habenas equi Da Romani Pontifkιs electione. regentium , ibid. Controversa Feiderici I. Primus omnium Adeodatus ex Subdiacono Imperatoris cum Adriano IV. Papa , quod ereatus est Papa, T. II. e. 23. num. m. Cum isti Pontifici detrectaret offetum stratoris ex- Romani Pontificis eleuio e Heri populique hibere, T. VI. e. os. n. s. Aselli , eui Caele- suffraelit semper tota perpendisset , eam tibi sinus V. insidebat, habenas regunt hine inis sumpsere tandem Got orum Reges, Odoacer, de Reges Hungariae Ee Siciliae, n. 7. Iustini, Theodoricus & Theo datuς. tum tumultuosanus II. Imperator aceidit ad genua Constan- rem electionum , tum ipsus etiam Clerico-tiai Papae a se Constantiaopolim acciti & tum ambitionis oecasione r bis tamen terve
147쪽
sellum ei se inseruere, etsi pluries ejus se eraebuit oecasio, T. v. e. t 6. n. I. 2. 3. 4. 4. Illam varo de villis a se Gothis, recuperatoque Romanae urbis principatu, vindieavit sibi Instinianus imperator, ae suis trant misit lueeess ribus . n. 6. Iuris tamen illius possessionem ita sibi asseruere illi eius sueeessores , ut li- hera Clem, & populo relinquentes suffragia, solam sibi retinerent Pontifiei elesti eonfirmationem , antequam posset ordinari . n. 7. 8. Huie eonfirmationi adiuncta erat pecuniaria quaedam pensio ab elebis Romaniq Pontificibus exhibenda'. An arvo Gregorii ha e iam penderetur non liquet rei tamen Ohnoxii fuere sue cessores erus usque ad Constantini ει nati imperium , qui eam sub Aeat hone ontifice relaxavit . & qui ipsam adhuc aliquandiu a se retentam relaxavit sub Benedicto II. eonfirmandi Pontificis potet atem, T.
U. e. lis. n. q. lo. Brevi tamen postea ob tumultuet in Canonis Pontificis electione exortos recurrendum fuit a Romanis ad Italiae Exarchum t id quod inde in mor m abiit , n. ro. A Zacharia nsque ad Stephanuni V. electiones Romani Pontifici summa eum li. bertate a Ciero & populo lassae sunt, eadem
que eum libertate tactae sunt eorum consecrationes, T. V. c. 2 s. n. t. a. q. Stephani illius tempore sanxit Ludovicus Pius Imperator, ut petitaret eadem illa utraque libertas , ea tamen conditione, ut post eonsecrationem suam novus Pontifex Leeatos ad ipsum dirigeret , qui Meem hactenus utrinque se vatam confirmarent , n. Tentatum dehine usque ad Joannem lx. Papam a plerisque Oeeidentis Imperatoribus , ut extorquerent non crinsecrandum ante Romanum Pontificem elestum, quam ab iis ipsa ejus electio eonfirmaretur,n. 3. I. Id maxime tentarunt l.otharius Im.
perator & Ludovicus eius filius , n. g. Quod ab illis Imperatoribus eatenus tentatum & lae. pius extortum sumat . fuit tandem lege sancium a Ioanne IX. rem tune postulante ruris bido rerum Romanarum statu , n. 6. Quod nec satis adhue id prospere eessisset. iuratum tandem est Ottoni l. Imperatori non factum iri Pontifieum Romanorum non modo ordinationem sed nee elaesionem nisi ex eluet .
ipsius otionis Il. eonsensu r id quod& sibi Otto III. servavit, T. U. c. 23. n. 7. 8. Nihil tamen peeoniae istis Imperatoribus 4 seque ae Imperii, hae auct late spoliati sunt,
De Romani Pontifieir potestate immediata elias extra Roma uae Messi fluerim m/diata iurisdictione. De immediata eius extra Romanae Eeeleissae fine; iuri ldi stione, T. I. e. s. toto . Rar 'fuerunt de iurisdiistione lites inter Romanose eterosque orbi ς prvsules . Pietate , carita e que inter em ut plurimum agebatur . Rciis manος Pontificeς alii praetules Oeeupabant .ae quae iurisdictionis erant, illis ultro in suis orserebant Ecclesiis , Ae vieissim Romani Pontifices nihil in aliorum Diceeeses sole. bant adgredi , quod non sperarent ipsiς πο- bandum . T. I. cap. 6. num. t. Falsi argui tum Glabri narratio de Eeclesia quadam in Toronensi Dioeces . invito ipso Turonensi Episcopo . ab alio deditata , mssu Romani Pontificis. n. 2. 4. Leo IX. Uormatiae iadie Natali Christi Millam celobrat, non autem Uormatiensis Episeopus ipse praesens , eiusdemque Episcopi praesentis Diaconum destituit ae rellituit , n. 6. Urbanus II. Ivonem Carnotensem Episcopum Romae ordinat . quod ordinationem illius de industrix in dies differret Senonensis eius Archiepiscopos , ibid. Romani Pontifices Censuras ab alias Episeopis latas non solent diis,luere sedeonfirmare , n. F. Iurisdistionis Romanorum
Pontificum in Dareectes alias argumenta sunt, tum Legati a latere ab ipsis in omnes orbisChmistiani partes mitti soliti . T. l. e. 6. n. 7. tum Censurie, quae qua iisdem Romanis Pontifieibus vel Romae vibrantur alio & in pHς etiam Episcopos . vel Rom. e rescinduntur ali bi vibratae . Hatum' in Episcopo & alios Censurarum ςxenipla , num. 8. Tum multi ludo poenitentium Romam undequaque conis volantium ad peccatorum remissonem imp trandam i qua de re quid olim litis & quare; n. 9. Tum austoritas quoscumque & ubicumque velint ligandi Se abloloendi , ibid. Tum privilegia a Romanis Ponti fieibat emiseedi solita in aliis Ioeis , ut primum quidem
ex e sensu Episcoporum hujusm Hi locorum, aliquando tamen etiam & eertas ob causas haud expectato illorum consensu n. io. Tum varia quYque munia . quae passim obiere in Pr vinetis omnibus seu oceidentis seu orientis. suas aliquando peragravere . non secus ae si
perlolvebatur; uti olim G meis Imi eratoribus in Eeclesia sua versati fuissent, n. t. Tum
solvi lolitum fuerat, num. q. Henrico I. Imreratori eoneelsum est ut eius austoritate i sthaee regeretur electio r At quod ii, qui ei saccessere , non pietatis ejus haeredes ellant. Indo Gem Tom. X. potesas & mot ordinandi aliarum Eeelesii-rum Cleri n. num. 6. 32. Tum patellas in-hi hendi interdicta Censerasve quibuς Provinetae Regnave possunt ab Episcopis suis subiici, num. 13. 13.
148쪽
ro . Dido Rerum Hane Romani Pontificia in omnes orbis
Eeclesias iurisdi stionem immediatam agnovere Bemardus, Petrus Cluniaeensis. Bertrandus Augustodunensis , Joannes Gerson , Al- mahimus, Maior, Petrus Alliaeensis, Ioannes Salisberiensis, T. I. e. 6. n. I II. IT. 18.19. q. In hune fensam, n. χα Summa rerum
ad ejus potissimum respicit summam auctoritatem & plenariam potestatem. Et gregesumversi sunt crediti . Non modo ovium ted& Pastorum , atque adeo omnium pater unus est ex Bernardo , num. II. Plenitudo potestatis super universas orbis Ecclesias singulari praeropativa ei donata est . num. I9. Per omnem Ecclesiam auctoritatem Petri habet ex Petro Cluniacensi, n. i3. Ecclesiam regit, corrigit & diligit universam, ex Joanne Salisberiens , uia. Jurisdictionem habet sine
limitatione Irii & personarum , eique parere debent omnes Chri ii iani, ex viritando A
guilodunensi, n. II. Immediatus est praelatus omnium fidelium ex Gerlonio, n. I . Duplex
ei inest elenitudo intellatis Ecclesiasticae, seu licet ordinis N iurisdictionis eirea quemlibet de Ecelesia immediate, eique soli hoc inest, quod regimen Ecclesiae sit Monarehicum. Erraretque , qui crederet unumquemque Episcopum in sua Ecclesia Papam eue vel patio. rem ita premum , ex eodem Gersonio , T. I. C. 6. n. i8. Ex institutione Chriisti habet regere totam Chris: ianitatem ex Almahino,n. I9. Poteli in quolibet Episcopatu quod in suo quisque potuit Episcopus ex Μaiore, ibid. Cum Christus Petro dixit, Pasce oves meas, ei & unicuique luccellorum eius dixit . Sis Pallor generalis, ad quem pertineat dii positio dc regimen cunerale ovium & ovilis, ex Petro Alliaeenti , ibid. Non poterat noa erui
generalis illa iurii dictio ex illis Chtilli uerbis
ad Petrum, Pasce oves meas, ibia. Regi tamen illa debet ex necessitate & utilitate E elesiae secundum Bernardum de Gersonium , D. I 4. II. i8. 2I. Jurildictionis huius exercitio
aliqui alis uando restiterunt Episeopi , sed
tum pauci, tum ne illa effuse re abique causa exereretur , tum Omnes ferme ad unum
acquieverunt, num. q. 6. v. o. I. Tum vero
nunquam taltem de isenitudine potestatis R. mani Pontificis isti dii lavere , n. 2I. Quo sensu dici a Milint Epismpi suam a Romano Pontifice iurisdietionem habete, licet jure di.
vino nitatur, T. IV. c. 47. n. 3. Dertim de Romani Pontificis Misaia , c, primam de temporali. potellas temporalis Iam per prima s. saecula Ecclesiae, T. VII. c. χ6. n. S. 6. . 1
Item inde usque ad Caroli Magni tempus
c. 17. n. I. 6. 7. 8. 9. io. Quo sensu Gregoriusi L dieitur Leoni isauri eo imperatori Romam Italiam de reliquum Occidentem subtraxisse . n. s. 8. Dixi. De potestate temporali Papae EeVelia se Romanae sub Imperio Caroli Maeni, e. 29. Post annum millesimum , cap. 32. Reedia facta ei tributaria, T. VII. c. J2.
D. spiritalI. Suprema potestas in Ecclesia universa Romano Pontifici tradita est ex Cone illo Tri
rit potestatem in Patriarchas & Concilia etiam
Orientis, T. VI. c. 24. n. 16. II. I 8. I9. Quos
olim Metropolitas & Episcopos ordinaret, v. titi Episcin, f. de υ δεπονum conferratione. De omni Ecclesia quemcumque voluerit C ricum ex Greeorio Ull. potest ordinare. T.
I. e. 6. n. la. T. IV. cap. 8. num. I. a. potest
euivis Litteras dare , quibus se curet a quo voluerit Episcopo ordinandum 1 sed tum Episeopus iste non poterit eum ordinare nisi cum litteris proprii eius Episcopi , quibus certior fiat de ejus vita di moribus, alioqui per an . num ipse ab Ordinibus conferendis; tum proprius ille eius Epitcopus eum ab altero illo Episcopo ordinatum poterit examinare, I si capacem ac idoneum reperiat, suspendere ac interdicere, T. IV. e. S. n. Quomodo factum est ut universos fere Episcopos conii mat iam Romanus Pontifex , T. U. cap. ῖ Ol. c. I 2. n. 43. Scilicet alios contigit ab eo confirmari, quod dubium quid ellat in eorum cauta. α'3. n. a. Alios quod eos nollent sui Metropolitani confirmare , n. ς. Alios quod aliqua opus haberent dispensatione , n. I. T. Alios, quod aliqua superanda esset gravis distificultas, a. 7. Non enim has ultro sibi rese
vavere confirmationes Romani Pontifices, n.
ro. Hue etiam fecit quod desere Concilia Prnvinetalia: hine quippe factum est, ut Epi- is oporum multi se a komano Pontifice eonfirmandos curarent , n. 6. praecipue inde ne-eesse fuit ab eo eonfirmari Metropolitanos , ut qui jam non possent, quod antea fiebat , in illiusmodi Conciliis confirmari, n. 7. Da
n. I l. Fateamur. Metropolitarum iura enie illibata voluere semper , quantum in ipsis fuit Romani Pontifices, x. ῖα n. lo. Ut fi dierno illi usui , quo iam a toto Pontifice Romano omnes pene orbis Christiani Epi se patus dii pensantur, & unus ferme ipse prista
omnia obtinet Metropolitarum iura. ἱ potest patrocinium ex antiquitate arcessiri , T. lv. c. 8. n. 7. Ut hunc ulum non sibi sumpsere Pontifices Romani, scd eo lensim pervenum,
149쪽
mles, aut erectas mutare. T. l. e. I. n. 6. nihilominus ea aetate apud Graecos non Sacra-7. 8.e. 44. n. I. I. c. 43. n. r. Et si non semper mentum quidem, sed tamen professio obediea.
alim in Metropolibus incidentis erigendis in- tiae Romano Ponti fiet . Diste in usu , n. i6.teroenerit eius auctoritas , v. iupra tit. -- Gregorius VII. exegit primus omnium a Me-t--tis . In Occident. Eius item est no- tropolitanis Sacramentum . & qui em nocivos Eplico patus instituere. duos in unum con- canonicie 1 olum obedientiae , sed fidelitatis flare, unum in duos secare, eundem alio trans- quale exigere solebant domini a valuitis, nihil ferre, Ut iam penes eum unum scilicet se Pontificem Romanum ab iis pata sit novi Episcopatus creandi potestas , nec surum in vita, honore dc libertate. Et quain eam sibi sumpserit, ut Episcoporum imminu- re illud exegerit. T. V. e. 46. n. 3. 8. 9. Non ta iuriidi ione suam augeret , T. I. c. 33. dum vero alii Episeohi Saeramentum illisnum. num. 8. tot. & praeiertim eiu1- bedientiae exhibebant Romano Ponti fiet te dem numera Prolixiore. Item e. 37. n. I. pore Gregorii l X. quam qui erant ei imme-
Et quando id maxime coeptum et , c. s8. n. diate i ubiecti . nee aliud illud erat , quam 8. plerolque Occidentis Epileopatus initit - quod exigunt ab Episcopis tuis eeteri Μetro. runt Pontinem Romani a primis seculis ad politani : at ex quo solus Pontifex Romanus
o lavum utque, T. l. c. I . n. R. . I. 6. 7. 8. conferre coepit omnes fere Episcopales Eceler 3. Item se deinceps, e. 36. II. 18. Ut sen- stas, sive ad Regias nominationes , sive alio sim tauis maiores fuerint iis reservatae , 5c quocumque modo . iuramentum illud exigit quae eorum in illi et auctoritas, T. lv. e. o I. ab omnibus Episcoss. α 46. n. ro. n. 34. . seqq. A nono laeulo servatur iis Cσimnarasto miri eo habenda. primum de Episeoporum eriminalibus eausis Communionis eum eo habendae neeemita iudicium , qua in re sua tamen eli Ecclesiae tem adi ruont tituli omnes, quibus eum an- Gallieanae libertas, T. l. e. 48. n. it. liqui cohonestant. hie TitMI. . Redeuntes Solus iam dispensare potest in aetate ordi- ad Ecclesiam se hismatiei Episeopi temporenibus d Benetieiis necellaria , T. II. e. m. n. s. Gretorii jurabant se in unitate Eeclesiae 4. Nec, n. 8. Concilium . diem ut sacri & communione Romani Pontifieis semper duo ordines eodem die suscipiantur , T. II. eiis mansuros, T. U. e. 4. n. 7. HuIus eom
e. 36. n. I. Ad Sacros item extra quatuor munionis necessita 1 T. l. eap. 8. n. II. Hano
Tempora suscipiendos, T. U. e. 87. n. o. Ut ipsi Graecorum Patri retiae & Episeopi nemia Episcopus item possit sibi sueeellarem delige- matem agnoscebant, T. I. c. I t. n. a. Litte in
Te, e. 39. n. I. l. 6. v. tit. Dioensationes, rae, quas ad Romanum Pontificem mittebant
ubi plurima de Romano Ponti iee. Quantum Patriarchae post electionem suam non pertia
suere Canonum observantes, ri tit. Canones . nebant ad efflagitandam ab eo electionis suae Sacramentiam obedientiae ab Discopis eonfirmationem, sed erant solum eommunio-Pom Fer Romano exhib tum . nis eum eo vineulum . Eas autem soli mi Primus omnium Sacramentum obedientiae tebant Patriarehae, Exarchi & Primates, non Romano Pontifici exhibuisse legitur S. Boni. vero ceteri Epiicopi, T. V. e. 8. n. II. Ha- faeius Germaniae Apostolus in ordinatione sua, rem litterarum millio vocatur ab HormisdaT. V. e. 44. n. q. illud deinde idem ab omni- Pontifice consuetudo vetusta , c. I9. n. t. --bus Episcopis in Gallicano a se habito Con- nere sub eo hae Patriarcharum litterae adiuncilio ei leuit , & cum iis rursus praestitit , n. Mam habere roseisionem colendae semper Ro- Io. Nihil simile tamen ab Episcoporum isto- manae tum hdei, tum communionis, Num. Forum successoribus legitur tactum, n. tr. Neqne 2. Qui in Evangelium per extera occidentis toto Imperio prolapiae Caroli Magni , e. Q. Nationes disseminandum ineubuere , plerique Si excipiatur Metropolitani Ravennatis ordi- & ferme omnes , vel a Romano Pontifice natio, in qua tale Sacramentum ipse certas missi sunt . vel Romanum Pontificem ipsi
ob causas 'ere cogebatur , eod. e. 4 . n. 9. adierunt, T. I. c. 2o. n. I. c. Mn. I. 6. c. I ω
Episcopi quidem in ordinatione sua profite- n. 3. O. P. 8. v. e. 36. n. 6. T. 8 e. U. n. 4. . bantur Metropolitano suo se ei obedituros Tutius actitari. cum quis a Pontifice Roma- seeundum Conditiorum Canones & Decreta SN no se petit in Nationes illas delegari, quam dis Apostolicae. Ast tum non erat Sacramem eum eas ultro ipse adit, credidere Malachias, tum, sed promissio . tum non Pontifici R Bernardus, Petrus Cellensis, e. 39. num. 3.mano, sed Metropolitae ipsi edebatur, n. 4. . Parasredarii, T. II. cap. 3ῖ. n. 7.
Occurritur obiectioni petitae ex formulis an- Parentes .
tiquis a Simando editis, T. U. c. 43. n. 7. Possunt Beneficia conferri parentibus , si
150쪽
Indo Rertim mae uarum digni sibi, T. IV. e. at. n. g. At res periculi impum Parisiensem, n. DAEI Q. plena est : exuerunteue maxime Concilia ab ea partamentorum historia paueis illo eap. 23. ann. ioco. ne haereditaria fierent , ibid. & λ ochi Parachia, T. I. c. 23. ad e. 18. 'C. 23. n. a. 7. 8. o. Iterum Quam periculi & T. II l. e. χα res plena sit, T. IV. e. s. n. 7. Non cens- Primis tribus laeulis nullae erant ruri E har. Est tamen & ratio eur fieri possit . n. clesae, nec in urbibus aliae praeter Cathedra- g. f. me, & n. Ια Quam muti & parci nae lem. Conjicitur id ex Epistolis Pauli & A. in parte luerunt Clemens VI. Urbanus V. pocalypsi, ex Ignatio, ex Cupriano, & ex Adrianos VI. Cardinalis Ximentus,n. xi. quae de illis iisdem saeculis memorat Eu-32. f. Ximenius. sebius, T. II. e. 2 r. n. I. a. q. Curius colliatis Hortentur filios suos parentes. ut vel Cle- tur ex Iussino, qui in apoIogia sua populos ram, vel Μonasticam vitam adeant , modo urbium & agrorum inducit in unum eum tane eosant, T. IV. e. 23. n. 2. 3. 6. Si paren- Piscopo conventum die Dominio eonvenien tes olim filios suos impuberes. vel Clem vel tes, Diaconosque inde absentibus Euehari-Monasticae vitae devovebant , non poterant stiam deserentes. n. 3. Et ex Canonibus Ais filii repugnare. Ea fuit lex non Orientis qui- postolicis, ubi damnantur presbyteri seors mpocalypsi, ex Ignatio, ex Cupriano, & ex quae de illis iisdem saeculis memorat Euis sebius, T. II. e. 2 r. n. I. a. q. Curius colligitur ex Iustino, qui in apologia sua populose anti T. lv. c. 23. n. a. 3. 6. Si paren- olim filios suos impuberes. vel Clem vel niti repugnare. Ea luit lex non Urientis qui- poliolidem , seu ineidentis , non primis quid em ab Eliseulis, T. III. c. 36. n. ir. II. Sed a quinto ejus aseeuto usque ad tempus Caroli Maῖui, n. I. go tunpostolieis, ubi damnantur presbyteri seors mab Episcopo convenientes , & alterum ab
ejus altari extruentes altare. R. 4. Solus er ejus altari extruentes altare, n. 4. Solus er po tum offerebat Episcopus, aderant & pres-2. 3. 6. 8. q. ri. Et si ultra id fieri veri erit byteri , oblationis contortes suturi; nee ue-Moguntinum ann. M p. sub Carolo Magno ro unquam Offerebant nisi vel absente . vel
Conei lium, non potuit tamen illa lex extin- iubente Episcopo, n. Immo in maximitrui ante decimum tertium saeculum, e. 36. n. etiam i pss urbibus una tune solum erat E I e. 17. n. I. 2. q. I. c. 39. n. a. q. Parentes, elesia. Porro in qualibet Eceles a unum dun dum tui iis filii moriuntur aliqui , non ipsos taxat altare nec ad altare quodli et nisi Minbonis quae ipsis erant destinata fraudare de- sa una celebrabatur, T. I l. e. 2I. n. 7. 8. Qia bent, ted ea ipsis in Gelum per manus pau. to Iam saeculo multae apud Alexandriam erant perum debent mittere, T. V l. e. 27. n. 9. Ecclesiae; in singulis autem illis multi pre Nolebat Aueuilinus eas haereditates accipere, byteri , & penes unum eorum Maecipua au quas patres iuris indignati filiis offerebant Ee- ctoritas: ut proinde iste esset Parochus, αclesiae , n. q. . 22. n. l. 2. In una tamen solum ex istis Aleis Pares Ecelisiostiei Franci . xandrinis Ecelesiis, icilieet in Eeelesia ma. Quae eorum origo esse potuit, T. VII. e. iore celebrabatur Missa , & qnidem una s g. Hoe. Ium, ipsique etiam diebus solemnioribus. cclesia . v. Ind. Geograph. nec ad tempora istum Athanasii vεbit illius iversitas, v. lnd. Geograph. Episcopi, sed & S. Leonis Pap. e. Referturri rum debent mittere, d. VI l. c. I . n. 9. Eceleuae; in lingulis at Nolebat Austullinus eas haereditates accipere, byteri , & penes unum quas patres iuris indignati filiis offerebant Ee- ctoritast ut proinde isti
. Pariseuser Ecclesia . v. Ind. Geograph. Pari sensis Giversitas, v. lud. Geograph.
. Partamentum haud aliud erat olim quamifum Consistorium Regni Consiliumve R gis , quo ei viam causas cum Episcopis de opti- ea super re tela imonium utriusque. e. 22. n. l. iuisit ea propter Leo non euidem in illis etiam aliis Alexandriae Eeelesiis Saerifi-eium offerri, sed in illa eadem majore Eematibus suis finiebat . Cum fuisset diu de- clesia iterari diebus solemnioribus t eum pluisambulatorium & desultorium Philippus Iri rima superesset multitudo quae primae non po-Pulehelve dictus illud Parisis assi xit. Primus autem omnium postea Philippus Valesiu Rex tuerat interesse, n. I. Erant quarto quoqui saeculo multae in urbe Roma Eeelesiae lea Papartamentum parisiense ab illo Consilio Con- rochiae, c. 21. n. 6. quanquam pauciores ustorioue discrevit. T.VI. c. 46. n. 6. e. n. Uam Alexandriae, e. 22. n. a. dicebanturi α Quibus initio eonstaret Parisiense parta- Tituli, in iisque sui erant presbyteri, & ad 1α Quibus initio eonstaret Parisiense partamentum , e. IIO. n. I 2. G. leu. Episcopi &Abbates iam a tempore Caroli Magni in Re-τituli, in iisque sui erant presbyteri, & ad eas unaquaeque plebs ii eommissa, eum illis conveniebat: erant adhue ibidem & sui tae-gni Comittit sedebant, de quidem ante Du- meteriis presbyteri: tum vero nondum ruriem, Comites , & Barones, potioresque erant eorum partes in distutiendis ibidem musis rhine fluxere hodierni Consiliarii Cleliei. Qua id temporum vicissitudine factum est, T. n.
cap. 2I. tot. Gaudent etiamnum Episeopi o. mnes consessu in Partamento, at non sustra- erant in territorio Romano Parochiae, tum soli Coemeteriorum illorum presbuteri saerificium poterant offerre . non autem illarum urbanarum Parochiarum presbyteri, sed id istos eum plebe sua eongregatos mittebat Episcopus de Sacrificio suo portionem, id quod
aio, praeter sex pares Eccleuastitos & Epi- Fermentum appellabatur. Hanc exhibet usum Iano