장음표시 사용
91쪽
tropolitanos , & ad ipsos quandoque Prinei T. vll. e. 2M nu L9. l. IN. Nee reliquari
T. V. cap. 37. n. 4. l. 6. 9. it. Quare ad illis factum eli nisi ius exigendi a proximi , principes , n. 3. Aliquando tamen etiam ad unde redimantur a captivitate infidelium cum Romanos Pontifices , n. a. 7. Needum item opus erit, num. l . ad illos ea in re solitum erat aecurri tun lm- Ξυangelium,
berio Caroli Magni re Regiae eiuς proia piae, Evangeliam Apostoli virique Apostolici pri-
sed ad imperatoreς , aut Rege; ipsos S ad mum in praecipuas iplas orbis ciuitates . a Concilia, T. V. cae. 38. n. 6. 7. 8. & 9. Hae cui utque Provinciae Metropolim inferebant, successorum designationes ab Ecclesia prohibi- inde in minora orbis Ac Pro υinci e loca ve-tae , ne carai & Sanguini ieevirent Episcopi, luti ultro disseminandum, T. I. cap. l. n. 8. e. ac Ecclesiac suas nepoti et vel eonsanguineis 3. n. a. 3. Evangelio liberius Sc faeilius me instar hereditatis transmitterrent, c. II. n. q. totum orbem fundendo Deus Romanum i plum Illud aliquando peceavit S. Udatricus Augu- praeparaverat Imperium , ejusque fines quainstanus Epilcopus, T. II. c. 8. n. S.. Q. FaEt a quaversus produxerat, T. l. e. t s. n. 4. & I. e contra sibi potestate succussorem suum deli. Evaneelii satores in Gentibus exteris mulggendi non vult uti Foroiuliensis Patriarcha , lammatim reseruntur, qui id muneris vel avi tatis se habere dicens suorum Deci peccat erunt ultro , vel a tum mis Pontificibus su
rum rationem reddere. n. . Nonnulli Ponti- ierunt. T. I. e. 2 uum l. c. 42. num. Drices Romani suum uni luceeitorem desietnant, c. 39. num. I. I. Coepore frequentius ab anno millesimo Romani Ponti fieri ad has designa. tiones conveniri, T. V. e. 9. n. I. ' C προ- reque istae ante caleem duc decimi laeeuli haberi irritae, nisi Pontificia aecessisset auctoriis
De Episcopatuum resignationibus rem sim- .plicibus tum in lavorem , vide tit. Resignationes ,
De Episcoporum translationibus via. est.
' Equitibus Templariis hora Canonicae primitus impositae sunt . At iis mox substitutas est eertus ac definitus numerus Orationum Dominicarum, cum abessent, vel negotiis belli eis implicarentur. T. ll. c. 38. n. T. I iidem saeculo duodecimo per indulgentiam eone itur, ut a Pascha ad sellum Santiorum omnium , lineis utantur industofis iacur nonnisi laneis per
reliquum tempus uti debeant , e. IO. n. Equitum conIogatorum , quanquam tamen
Seligio rem ordines plures in Hispania. Italia & Gallia, T. II. e. n. 7.& T. IV. C. n.3. Tergemina lumina Praefectura trium ordinum miluarium, seu Equitum sancti Ja Obi, Aleamarae de Calatravae, commendata tandem fuit in perpetuum ab Adriano VI. Regibus Hispaniae, in nepotes iure haereditatio transfundenda, T. UI. z. .at. n. II. . Equi in Hieroselymitani perrexerunt parentum successiones excipere. etiam cum Regulares omnes illo iure exclusi sunt tempore caroli VII. Non diu tamen ultra perrexe- ni r idque solum ipsis datum est, ut honorem possent usum fructum habere, non haereditates ipsas adirer sed de illo quoque usus fructus iure pollea anno. II 82. excussi sunt, Ιηdex Gen. Tom. X.
I. . n. q. d. 7 8. 9. I. c. 36. n. 7. 8. c. I9. u. I. . s. dc T. II. c. 23. n. II.
Evangelium in Afrisa Lector legebat. Ex Sozomeno Alexandriae solus Archidiae us , alibi Diacon ut, in multis Ecelestis soli Meee- dotes, alimbi diebus solemnitas Epi levi ,
Eueharistia .. Erat plane iam tum saeculo sexto panis Eue riuiae eonficiendae destinatus , a pane vulgari distinctus, anundin figura rutundus ,
T. VII. e. 1 7. n. l. q. o. I1. c. I . n. a. Eum
iubet Theodulphus Aurelianensis Episcopina presbyteris ipsis, aut coram ipsis a minoribus Clericis fieri. e. .r num. 2. Fiebat a Mi nistris saeris in Secretario adhue poli annum Christi millesimum. Exiguus erat ac tenuisiis quo populus communicabature denari quantitatem in occidente non excedebat, T. VLLe. II. num. 4. Iubet Matisconente II. ana. 381. Concilium sub anathematis interinimatione omnes , sea mares , seu foeminas p nem & vinum singulis diebus Domini eis offferre, T.VU. c. rῖ. nias. Sic Ac Capitularta, α num. 6. Non semper autem communi e trit, qui panem illum offerebat , e. rr. n Me. M. n. 6. Ante Eucharistiam apud Graecos tridui ab uxoribus continentiam indixit Laheas Constantinopolitanus Patriarcha, ex Balsamono, T. III. e. 8'. n. ro. Aliquot similiter dierum eontinentiam Latinis im nun
Capitularia Caroli Magni de Theodulgni Ra-relianensi ς, n. II. Eucharis iam seeum in navi ex venia Pontificis habebat S. Ludovi neum ad bellum sacrum proficisceretur, T. II. α 87. num. 2. Unde fluxerit ritus Eucharistiae Romanis Ponti fieibus ex urbe proficileenti et aegestandae. T. VI. e. 66. n. 7. Refert Bal
iam in Latinos lateos suis temporibus sistit
92쪽
in sinu Eneharistiam gestire , & mutuo sibi Abγsui. Quamquam modo Eulyehiant illi .
tradere. T. II. e. 8 u Eucharistiamini au- seu Armeni , seu Jaeobitae , seu Cophii 5:tibus adhue tempore Caroli Magni praestaba- Αbysiati non, uti olim Eutrehes,doas Chritor . nee illis sorte ablata est nisi sub Pascha- sti confundunt commiscentve naturas. At luli II. saeculo exeunte undecimo, e. 8. Apud Graecos dabatur adhue in manux Laicis tempore Trullanae Synodi. n. p. Illix tamen iam in quibusdam eorum Eeelesiis dabatur in ore tempore Bahamonis, seu exeunte iseulodu decimor at Clelieis ut & olim ibid. Apud Latinos autem nono primum saeculo vetita videtur Eucharistia lateis poni in manibus: i*beturque i iv poni in ore nis verbi ς, Corpus &Sanguis Domini prosit tibi at die. Ut proinde nondum aliuid de pristino Clerieorum mommutatum fuisse videatur, T. II. e. 83. num. LVidia lita Communio, & tit. Mi a.
Eugenii III. in aecelssus donis animus , T.
Eulapsae dilaebantur tum olim munuscula , quibus superiores ab inferioribus colebantur . tum etiam pollea frusta pauis, quae poli Mi satra iis , qui non eommunicaverant , dabantur vel de superstitibus populi ast Euchari. stiam e seer am oblationibus, vel de parochi ipsius pane, T. II. e. 1 - n. o. I lis Eulogiis Presbyter virtutem ad precatus fuerat depellandarum emporis aegritudinum , 3c animi eupiditatum, u. I. .Eanaehi . Qui vel a Medicis ve, a Barbaris Euri fieret, is antiquitus nou haubatur irreviularis , sin is solutar , cui ut Origenes vel .eombas seipsum saceret Eunuchum. T.IU. 78. N. 6. Ita Ita quoque postea sub Imperio Caroli Magni, c. 8a n. Τ. In Oriente tametrem habet i Nares Balsamou , nisi Medic eonsilio aeredat de Epis r consensus , eap.
sa. num Prenam moriis ei intemam L res Romanae, qui quempiam ob vilas vel tu pes rati ines fecerit Eunuchum, uum. to Post
annum millesimum pergunt semper Eunuchi esse irregulares . sed ii nimirum, qui semet,
Dicti sunt & Iambitae a Iacobo quodam
Syrio, qui sub Imperio Amita sitimestri Eutychetis per totam Asiam disseminavit is Eu. chiana peste per Asiam & Asrieam quadra-
.ainta Ec amplius Regna sunt afflata. i. . e. a num. 2. vid. tita I μολω. Eutychianorum aut Semi. Eulyelitanoram soboles fuerunt A meni. vid. tit. Armeni. Eo uchiani sunt plurimi in Rigvpto, ubi Cophii dicuntur, v. titicis ii de in Abyssinorvin Impora, vid. tie. eet hine sartam & tectam Divinitatem eius, sartam oe tectam item inde ejus humanit
tem velint; ex utraque tamen ut unam peditanam , ita Se unam fieri naturam eontemdunt , sicuti una fit in nobis ex empore ἐκ anima . Quae loquendi ratio etsi eastigatior ,
nec tamen ad veritatem exacta est, nec v eant a periculo voees, T. ll. c. 24. n. I 2. Exarehi.
Exarehi Diceeeseon olim dieebantur malo. res ii Metropolite, qui pluribus praeerant minoribus Metropolitis ae Provinciis. Extat M nominis ire Coneilio Chalcedonensi . T. IlI- e. 3. n. tr. Diceces es illis primum erant, Romana , Alexandrina , Antiochena , Pontiea deeim eonstans Pto inciis, Asiana totidem, Thraei ea sex . Exarehi Ponti ei sedes erat Caesarea Cappadoci κ. Asiani Ephesus, Thraei et Furae ea . Incertum an iam erant isti tres Exarehi minores tempore Coneilii Nicaeni , immo an iam tempore Concilii Antiocheni vigeret eorum austa ita . Haud dubium tamen quia ex illius saltem Anti heni Conis etsi tempore vel instituta fuerint vel eonfinismata eum Synodus Io Constantinopolitanus
eorum agnoscat auctoritatem I caveatque s lum ne eam extra Diceteses suas proferant , T. I. cap. I . n. t. T. intercidit tamen sensimi lx eorum auctoritas illo, ipso tem ore quis fluxit imo Constantinopolitanam illam S nodum & Chalcedonensem , in qua tandem Constantinopolitano Patriarchae subiecti sunt, melicto iis sola trem Exarchi nomine, tum
eonsessus post quinque Patriarchas honore . Immo haud ita multo post desiere, eum nul- sum posthae sapersit monumentum iurisdicti nis eorum, nee Iustinianus, qui quinque Patriarchas aliquanto commemorat, iis unquam Exarchos adiungat , adeo ut vix unum ima severint saeculum , T. I. e. II. n. 6. Illa vero eorum auctoritas Exarchlea , qua prius hue. bantiar, ex eo forte processerat, rem suost alcivitatem eorum, quippe quae erat ei vilis Dic Glios caput ae Imperatorii praefecti sedes , rerum civilium caulae Ueniebant mettus Di eis Eptiuopi ae Metropolitae, illisque plerumque a loe, Pontifice patrotinium impenderetur . quo lenocinio illiciebantur , ut e vel le adlicerent , vel subesse ni tu gravarertur tum ex eo quod , ut em domestieae reprivatae eiusa affluebant ex tota Dioecesi Epui copi Ac Metropolitae , erebrius ibi habebantur Cincilia , sicque paulatim assuescebant
93쪽
.. Rerum νυν mari . M 'conellio Diceostiis fea Nati ali . cui pro quod Quintus integra eum hebdo daturo suo praeerat urbia Metropolita, T. II. c. presbytmis fuisset in illat . T. VI. e. H. n.
Exatchi instar habuit Cyprius Μetropolita.
qui vel Antiocheno Hatriarchae paruit nunquam. vel se eius ditioni subduxit . sicque li- nullis praeesset Metropolitis, nulli quoque alii suberat ipse Metropolitae. T. I. α IS. n. I. Σ. 4. vid. indici Gei aph. Instat item Exarciis habuit Episeopus Thessalonicensis , qui cum Olim . tempore videliaet Coneilii Sardicensis, Metropolitani in ista Macedonia a::eret, Vicariatu Romani Pontificis a Damalo c' οὐδε RR. Pontificibus in
totum Illyricum ad eorum Patriarcham pertinens, nobilitatus, oniaibus praerat illνrici
Metropolitis, nulli interim ine Metropolitae sub tellus. T. I. c. I 8. n. 4. seqq. vid. indici Geograeli. Habuit etiam instar Exarchi Episcopus Aeridae seu primae Justinianae, ex quo Iuliinianus, eurus ista erat patria , impetravit a vigilio Papa, ut ex Tnessalonicensi Exarchatu quin-ue sexve Proviaetae subtraherentur . & Aeri.
ae suae tribuerentur, T. I. e. IV. m 2.
Exarchi quoque instar habuit per totam Asrieam Epitcopos Carthaginensis, T. I. c. 2 n. 4. vid. Indie. Geograph Ut sotist Ecclesia E arctos creare,
Exeommunicatione in se a Vieario Arctim piseopi Toletani lata ob invasas Eeclesiae facultates Comes Alvares Henrici Regis Ca-itellae Minister respuit, T. VII. e. q. n. I. 6. Id eauus . Μinis excommunieationis sibi ab Arcti lepiscopo Ilispalea si nomine de auctori tate Greeotii X. intentatis., Alsonius Castel-Iae Rex Aellitit ab Imperatorio nomine quod sectabat contra Rodolphum Hasburgensem Imperatorem, ibid. Alphensum. Ex reis . . . Pe. E insistis, T. I l. c. 3α n. I. a. q. φ.
vid. titi oriane . Extrema tinctio. Extrema. unctio olim non tandiu , ut m
do fit, differebatur r immo Euchariuiae meis mittebatur, T. II. c. 24. n.
. Ad Episcopatum ipse a Nolanis suis expetitus, curavit eligendum Quintum presbyterum, O.. Ad sancti Felieis sepulchrum mittebamuextiam ab Episcopis rei , quorum caula no poterat aliter quam ipsorum Sacramento cognoici, T. IV. e. IS. n. I9.
Fermentum de quo tum Innoeentias Ε - sola ad Deeentium , tum ante eum Stricius& Melchiades, ipsa. erat Euchariis ia, T. II. c. 2 . n. 6. P. Io. I 2. Inde Fermentum di 'a ,.quod vel cum fermento fieret forte primis it sis temporibus Eucharistia . vel potius quia 'mystici fermenti genus est, quo dichristo ocinvicem commiscemur, n. 6. OLIM
Foti dies Laiei omnes ab Asathens Co illo iubeatur in Milis solemnioribus interesse .divinis Ostietis Melesae Cathedralis . vel Parochiarum suarum. In Epaonens & Arverno cilio iubentur spectabiliores quique cives tu Natali Domini & Pascha ad Eeii copum eo fluere, benedictione eius impertiendi, T. v L .e. 26. n. II. Festis diebus uel a primis blaeeulis exquisitius & fideles vestiebantur, & Templa
Rex fidei Almeiliom quas inter se non Pon.sent Episcopi finire, iubent Vigilius & Gr
gorius ad se referri, T. V. e. 44. num. I t. Id Avitus ait esse e legibus Synodalibus, c. 18.
Formosus Pya. Formosus ex Episeopo Portuens .fit Episcopus Romanus . Quapropter iam mortuus a Stephano UIL lacteilore suo. ει Romanae Sedis invasere. qui in electionis eius temp. re a nonnullis quoque electus ipse fuerat , eterra eruitur , Papa non fuilla declaratur. truneatur & in Tiberim proiicitur. At relii tuitur tandem a Joanne ita. eius memoria ae. dinationes eiuς quas Stephanus Ull. resciderat, T. V. e. 63. n. r4. Iam ante .eum Marintinus ex alta Sme ad Romanam fuerat an Mamptus, istae Fossarii , seu Labo tes. Ii direbant ue qui de humandit fideIium eo peribus satagebant . Eos habent Epiphanias ae Hieronymus inter Clericos, T. II. c. Io .
Figeo Remensis Archiepiseopus dira m
94쪽
m Imlax R-m T. Fuhremias. Eum mater ante voluit in lingua Graeca institui , Et omnes Hotricti libros memoriter reddere , quam in Latina sua institueretur . Monaehus emeitur. Exulat in Sardinia, ubi quoddam Episcoporum. Clericorum, & M. naehorum itidem exulum . inllituit veluti seu Seminarium , seu Coenobium, T. IV. e. isnum. 6. Quam austera ejus vivendi ratio, T.
Fundationes quibus iam sint impares Eeclesiae , potant ab Episcopis eontrahi , T. Vt L e. 73. nnm., 3. 6. Id quod etiam Conei lium Tridentinum Abbatibus & Generalibus ordinum in coitulis Generalibua permittit, num. r. Au Benefietum quis fundare Dossit ea eonditione ut iplo sit induendus, T. VII. 6
In Coneilio quodam Constantinopolitano ex Baliamone iubentur ab Omeio suspendi Episcopi . qui Maenatum vel Magistratuum lito lanctorum laudes soluta vel strictae ora.
ione recitarent: excommunicari vero Lect Bes .aut Cantores, qui in istorum funere laudes eorum in Ecclehiis decantaverint. T. VI. c. 8S. n. 22. Permissae tamen orationes funebres, sed quorum & qua conditione, T. VII. g. 63. n. 9. Im, n. I 2. 3. Sed, & A. Coneiι--.
Funerum , seu Mortuariorum , ac piorum lagatorum Innocentius Ill. ut ex antiqua consuetudine tertiam uel quartam partem Episcopis adscribit, T. VII l. c. 34. n. q. 9. Ua
GAudentius in Oriente agens fit Epist pus Brixi ensis in Italia, sed nonniti post
aalii bitam ab Episeopis, si renueret . exeommunieationis interminationem , T. V. α 56.
. Genuenses recluta , v. indie. Geograph. Georgiani, ita dicti a S. Georgio Martyre,
euo Patrono utuntur in bello . Inoribuet aedoctrina eum Graecis consentiunt . Archiepiscopus eorum , aut , ut etiam appellatur ,
Catholicus sub se i3. habet Episcopos , aut Archiepiscopos r obnoxius olim erat Archie.
piseopo Antiocheno. ab eo retem iam Iibes. est ann. Iwo. Constantinus Rex eorum ad Alexandrum VI. misit Legatum , qui comcordi e Letlesarum in Florentina Synodo initae
subieriberet, T. I. c. 24. n. Ια S. Germanων Altissio δερον sis OUc pur . Variae eius Legationes, T. V l. c. ἰ6. n. Quae ei vivenia ratio, T. IX. e. 33. n. l . S. Germanus Parisensit Di copus . Quae eius visendi ratio & quam austera. T. i X. c. I 8. n. Gistium . vid. est. matur. Gnonensis Primatur, vid. indie. Geograph. Gradensis Palpiauhaius , vid. indit. Ge graph. Geaduat . Ante armum Noo. eommendabamr solum generatim , seu a Romanis Pontificibus feci ab aliis , ut in Beneficiis eonserendit habe. retur maxime ratio litterarum, T. lv. e. r. n. r. X. 3. 4. S. 6. Al ab illo anno eremi iam
tribui Gradua is iuet ad Beneficia : ita ut tamen de collatis possent adhuc per mensem integrum deliberare. ae suis ast pinguiora reservare, n. M Ampla Constitutio Coneilii Basileensis in favorem Graduatoriam, T. IV. R. num. Alia paulo immatura Cleri Gallioni Bituricis anno i 4 8. eoactι, n. IO Concordatorem deereta super graduatis eo sentanea pene Basileensi Constitutioni & Praomati eae illi Bituricens , n. tr. minutatim pereensentur Benefieiorum Gradua is cons rendorum regulae, ibid. Excusantur Gradu ti, Noyixe, T. IV. cap. 33. num. 22. I . Siis moniae damnat Coneilium Turonense annii M. illas, quae privatim pretio tribuuntur mlitteras Graduum t di iuramenti eonfirmari
vult praeisse illis litteris publieum & rigidum
examen, n. I . 3. Anna. Cum eo olim ga detent Graduati privilegio. or Benefieta per
e turi , non εssent examini ab Episcopo subiiciendi; illos tandem ei subjici voluerunt Coneilia posteriorae & Edicta Regia , quod indestorum turba Graduatorum serperet. 1bid. f. intertur Cr fee . Ad Parochias urbium muris eiactarum obtinendas sumit . si tres anni in studiis Theoloetiae eontriti fuerim vel habitum siti Magisterium artium, T. IV.
Inter iurgia seu Michaelis Cerulisi . seu
aliorum subinde CP. Pati archarem eum Romano Pon ifice. mansit tames illibata interutram qne Ecelesam , Larinam &-Graeam, unitas fidei, ' communioni , etiam ad tempora urit1e Conditii Florentini, T. I. e. I . n.
O. o θρρ. De Spiritus sancti Processione a
95쪽
Indis gerim praeibu . Filio eadem erit irorim eum Latinis fides, statim curaverunt attonderi . T. IU. e. Σῖ. n. verbisque solum pugnabant, n. 11. 12. 8. Eius forii tudo & auctoritas dum occasio etti . Non pauet Graecoram Episcopi, postularet, T. I. c. 9. n. 4. I. T. II. e. IOI. t
ex quo sinismati sunt immersi , nec Musae to. T. lv. e. 16. n. I. 1. q. 7. 8. e. 8. n. ll. II. hem eorum Plebes paratum ad concordiam c. 3'. n. q. 4 . n. 1. 3. Humilis eius magna-
animum demonstravere, T. I. c. 23. N. 6. Quin nimitas, T. VI. e. 39. n. 8. Eius gener itas, di Niphoci CP. Patriarina tum Synodum T. Ull. e. 69. n. 7. Narrat . inuritu testem Florentinam Vere habuit orthodoxam , tum de Monachis partim laudat, partim tempe Κiouiae Met opolitam Moscovitam ad R - rat. T. III. e. 6 . num ita in I a. T. IV. c. T . tmnae Εeelesiae fidem & eomminionem ser- n. 8. lo. Apostolos dirigit in Angliam. T-ia vatis solum ritibus Graecis ampleEtendam tam c. 3 r. num. 6. v. Sollicitudo eius erga vacantestatus est, tum Graeco sub Venetorum ditione aliarum Diceeeseon Ecelesias. T- lv. e. t. n. agentes monuit, ne a communione latinorum 1. usque ad n. 2 . Non se tamen facile im- vel transversum unguem discederent, servatis miscebat E iseoporum, iis preficiendorum et Blum ritibus Graeeis, num. T. q. MM . ctio i, ibi - n. & T. U. eia io. n. 4. & I.
Graeeorum Cleri eorum cum Latinis con- Aliquando quidem in Epistopis ereandis ute- eertatio sub Photio primum, deinde sub Mi- batur jure sevolutionis sed raro , et sp eios ehaele Cerulario & deinceps, sumet barba & se offerebat oceasio, T. IU. e. 4t. n. t . usque capillis, T. II. e. M. num. 3. e. 4 . n. q. re ad n. Σ3- Libram eius Pai oralem a se obse s. De variis Graecorum ieiuniis de Quadra- vandum promittere iubebantur Episcopi ingesimis , e. 8'. n. l . Eriamnum solum ordiratione sua, T. U. c. 29. n. v. a. Non eius Missam eelebrant in unaquaque Ecclesia , C. eii qui ejus nomine circumfertur Commenta-22. num. 6. rim in septem Psalmos poenitentiae, T. U. e. Graeei Imperatoribus suis iam a pluribus xl. n. 9. 6. T. VII. e. 6o. n. ro. g. Haec . Ei usa laeulis tribuerunt potestatem novas Metr eius 3c stupenda in omnes ubique earitaς, T. uoles misendi, T. III. e. 4'. num. II. No in IX. e. 29. n. ad n. I9. Stupenda ejus hospi-Item Episeopatus ereandi, Episcopos suis Me- talitas, e. s. n.' Limpolitanis eximendi, dandi potestatem Epi- Greornr m .stostis ut Pontifiealia in aliis Diceeesibus ob- Gregorius IV. in eastris Lotharii adversis eant inconsulto etiam loci Episcopo, c. 36. n.6. patrem suum Ludovieum Pium bellantis. Qua mammatica . vero de causa, quia ab eo actum est . T. LConeilium I U. Latera nenis statuit , ut e. I. n. I 6. , Episeopus eum suo Capito is in Cathiarali G.-νων VI. Ra Ecclesia ad erudiendos Clericos Gram- Gratiamiv amea diectatur, Presbyter lumis mallem Magiltros eligeret , eique Praebendae me pietatis , qui indignatus Romanam se. unius aisnarentur reditus, T. II. c. t n. t. dem a tribus nefariis usurpatoribus profanari, G snses Melasia, vidLindie. G r ph. inuntem singulis pecuniam numeravit, ut atrampoιιι arietilla, vid. indie. Gem a pontifieam abirent e quo praestito ipse higraph. summum Pontificem, etsi nihil simile pa os, Gratianus . vist hie tie. Gremrtur in ut sanctae Sed is liberator electus est. Iniurias. Gregoriuris postea fimoniae suit aeculatus , ae eo nomine Fisit Monaehus, sed nulli tamen Regulae di positus, T. IV. e. St. n. P. T. U. q. n. d. sngulari 1ddictus. T. I H. e. 24. n. F . Quan- T. VII. e. m. n. r. atos adhibuit eonatus, ne Pontifex fieret. & G,6λων PII. quam sibi ingemuerit, T. V. e. 6 7. n. P. 1. Pa- Eius casus varii & aenimnae, T. V. c. . n. nstoralis eius lolliei o rempore pestilentiae , Gree rius me amemus . eum licet electus ad summum Pontificatum, Prima eius m. itura. Quam omni genere sperabat adhue se a Mauritio Imperatore non do9rinae esset exeuit . Anno Blum aetatis eonfirmandum te. 68. n. S. 6. Modestia eius suadragesimo ba miratus es . ae tum humanisti humilitan, r. I. c. v. n. I. a. s. q. s. λα l . se omnibuq Osciolinis subduxit , Mnnaehus B. 3α io. T. II. e. 7 . n. p. Se primus e Ro- haud fiat, Tot x. e. . num. lα II. D u r mante Pontificibus in Epistolarum luammini, luctarux t sh tre Mettur . ae in renti is tio inscripsit servum servorum Det , T. l. e. limdium eum Basilio e cedit . Episcopalem
v. n. t 6. Nullos alios miam Clericos 3c My sarcinam timens. T. V-e 6 . n. 9. Inde re
naehos in Palatio suci Pontificxli admisit, T. voea lux a Patre Greetorio Nazianeti Epise
33. Hi ac Romanorum Proceres noeinest, se motat operain, M. O . n. 9. A Basilio pillest
96쪽
N Iudex Risum crearer Salimorum Episeopus . & quare , c. I num. 7. Hanc Episcopatum qui dimittere Potuit; n. 7. 8 9. Epitcopatum Conitantinopolitanum iamiam sibi imponendum abdieat.
c. I. n. 7. c. n. q. e. m. n. 6. . 61. n. 9. Nun
quam Natianti luit Episcopus, T. V. e. I N. 6. e. 61. n. 9. Sua Antae fuga erat Aulicis admirationi & honori, T. VI. e. 38. num. r. Quam frueti & modesta esset ejus vivendi ra-MO, T. IX. c. 36. n. - , Grεgorius Tu ensis . Eius magnanimitas, T. VI. e. um. II.
HKreditatem sibi fato parentum obv
nientem potuerum adire Monachi, liticut iam 'mielsi , per . priora quinque Eeelesiae
saecula , T. Vll. c. II. Num. I. 2. 3. 4. Item a quinto sa eulo usque ad Octavum, c. 21. n. 7. 8. 9. lα c. Ita n. . . a. q. & 3. , c. II. n.
6. & 7. Immo & diu adhuc post annum millesimum. e. 23. toto. Adeo ut in Gallia non sublatus sit is nius, nis tempore Caroli VII. e. 23. n. 9. In Generati . Quia & in Provineta ipsa Viennensi ae Delphinatu nonnisi a Francisto I. ann. I 3pa. 3bιd. n. 9. 4. I anno. Vigebat vero adhue in Germania ann. I 13. & in Polonia ann. is et . Sed & diu- eius in Hispania perfluit , eod. c. 23. num. 7. 8.
Solent ex Tertulliano apostatas non sapua se promovere. ut quos veritate non possunt, Eloria eos obligent. T. I. e. II. num. L. Non Iine aliqua poenitentia recipiebantur . etsi longe ea aut ferior mat in iis qui in Melesa olim nati fuerant, seu in apostatis redeuntibus T. IU. c. 62. n. I. 3. Abllinendum est a lectione Iibrorum eorum dogmataque eoram Tatius mi ignorare, quam iniculo, ea legendo , se committere ,-c. 94. n. s. Arium Alexander Episcopus Alexandrinus eoacto ex Presbuteris suis. & alis uot forte tum Alexarmata eu-tibus Episcopis Coneilio . damnavit &.eommunione privavit. T. II. e. 22. n. I. & e. Σῖ. n. I. Iovinianum item Siri eius pacta facto io. Ium Presbν terorum . suorum Concilio damna- it, e. 1 r. n. I. Ubi Angli, qui sub .Hεatim VIII. de eientes a fide res invaserant Eeelmsiae. fidei & iE esiae se sub Maria .Regina eiusdem Regis filia recolligebant. Eeelesia iis illat relaxav tr id quod iam factum fuerat ab
Imperatore Sigismundo cum Bohemis reduet T. VI. e. Σ . n. 12. Saeculo luperiori .
tiere a Pontifice R Mo Galliae Conciliaiae.
rique eomitia, ut Epistoris resti luctetur facultas Haereticos absolvendi ab heresii Responsumque tandem est hanc fore penes unum cuiusque provinetae Episcopum , quem Comprouinciales alii deligerent, T. I L c. II. n. a. h. Aecesin. Absolvum iam tamea eos Episcopi Galliarum omnes , nec coatriaicente Romano Pontifice, aboque de consentiente, ibid. Hambuetrem Ecclesia , vid. ind. Ge graph.
Anathemate percutitur a Gregorio VII. Sc.eidem reconciliatur, T. IV. cap. IO. num. 3. Heraclea Thrae/ae , vid. indici Geograph. Hibernia. rid. indie. Geograph. Hierarchia fama. Cum Tridentina Synodus Hierarchiam s eram ait nitate Episcopis, Presbyteris & Ministris, isto maluit uti Ministrorum quam Dia-ἀ-nrum nomine, ut innueret minores omnes
Ordines . quia sunt deemptae quaedam Diaconatus portiones, divina illa Hierarchia eom- mehe di, T. I. e. 3 r. n. a. Hane Eoi pis Presbyteris & Diaeonis constantem Hiera chiam exhibent Ignatius , Auctor Constitutionum Apostoli earum , Clemens Alex1ndri- .nus apud Eulebium , tum Synodus Anti ehena contra Paulum Samosatenum habita, tum Constantinus Magnus, Origenes, Cyrillus .Hierosolumitanus, NolanZenus, T. I. c. I. n. 4 3. 6. 7. K9. Tertullianus item, Cyprianus, optatu', Hieronymus, Augustinus , Leo Papa, de Theodosius Imperator, a. I a. n. r. 3. s. 7. v. c. 4 n. I. dc a. eνemias Patriarcha Consis ι involitanus. Errores proscripst perorum nostrorum
Haeretieorum , 3c Gregorii XIII. Calendarium admisit, unde de exilium sibi eonflavit
ab Turrarum Imperatore, qui male ausurabatur de ista eius eum Papa consentione.
Eum Romanus Pontifex in Cardinalium Collegium cooptasset , si ipsum in sua habuisset potestate, T. I. c. I 6. n. I
Explieatur Hieronymi locus Episcopis Presbyteros eo mentis, T. I. c. I 2. n. 6. 7. 9. 16. Alius item de Episcoporum Alexandrinorum antiqua creatione. n. 8. Item alius de Diaconis . c. I . n. I. . Pino, c. 32. n. l. 6. dc Dordinatus fuit Presbyto invitus, nec tamen adduei potuit, ut illo suo fungeretur munore, T. U. e. 63. n. Σα Haud fuit unquam Parochus , ut putavit Sulpitius Severus , T. VI.
c. 26. n. I . la. R. I . Eius eum Ioanne Hi
rosolymitano dissidium , Mid. Gemuitiis lit-xeris ab . ineunte aetata excultus , iis postea
97쪽
IV. e. 92. n. 7. Qiam omnibus commendaret
Omnes Diceeeseos suae Cleri eos simul exeommunicatione percellit, qua in re et is in .stitiam sugillat Hinemarus Remansis, T. IV. e. II. num. Et licet caeco potestatem facie Pannes VIII. Missam aeque ae alias celeiarandi , cap. 82. num His ama Remosia misi ur. Quam honorifiee de Romano Ponti Mesenserit, T. I. c. . n. φ. Io. II. I 2. Querelae esus eum alio Hi mam nepote suo . Episeopo Laudunensi, c. 4 l. n. q. Eiu magnanimitas, T. U. e. 2 num. 4. i. V l. c. 6 I. n. z. I. T. VI l. e. 7 I. num. IT.
Hi Diosis Primatus , vid. i die. Ge graph. Hispanis, vid. lndie. Geograph.
inmieidium . Homieidium licet occultum, ut modo, ita R. olim fuit temper irregularitati obnoxium,
T. IV. e. O . n. o. c. 61-n. 6. T. IX. Clericum
etiam qui vim vi repellendo patraret homicidium, Tiburiense anni 893. Conei lium deumni iudiet, T. IU. e. 6α num. I i. Idem iuchiente Sunodi sententia decernitur, c. 7 . n. 3. Ita quoque eum Clericis agebatur iahuem inei dente saeculo exeunte .uodecimo , e. s. n. 4. & ρ. q. Irrumuro . Negat tamen tandem Poenitentiale Romanum exauctorandum esse huiusmodi CIerieumr at ab eo nihilomi. nux per totam vitam vult agi poenitentiam, eod. e. 73. n. 9. Pisis. Hanc nuiusmodi ho .rmeidiorum irregularitatem primux suilesiise videtur Clemens V. Existimavere tamen ne. eessariam adhue esse iis , qui ea perpetrave rint , dispensationem Tradentini Patres , sed eam dixerunt non posse illis recusarI, e. 7 . n. lc f. Primuν. 6c T. IX. e. 46. num. Io. i. Postquam, & num. 37. g. Us Sortuitis homicidiis Deile datur dispentatio, T. I v. e. M. n. a 3. Poenitemiae tameo olim stibi ieiebam tur , c. M. n. 24- Sunodali Constitutione iis
Oriente deeretum olim arcendo communione , quoiquot aliquem oeciderent aliqua a causa, T. IV. eap. 7α mim. 2. A sanguine fundendo adeo abhorret Ecclesia, ut qoo quot sententiis eam talibus aut promovendis, aut serendis , aut ex endis iuam commo-iane operam , ut accus tores , causidici, Iib
dices, milites , eos ordinibus prohibeat, T.
IV. cap. 66. num. lo. H. Uetant Capitularia Caroli Magni quemquam pro eo qai morte libi eonsciverat, oblationes facere: at non vetat pro eo landi preces , & eleemo senas, eo quod arcana Dei nemo possit invelligare, T. VII. e. I . n. 3. j. Q i.
Hominium praestat Carolo Simpliei Rollo
Dux Normannorum, T. U. c. 4'. n. I. A suis Praeeribus illud exigunt Normannorum D ces e fiebat autem homines manus suas ins
rente manibus Domini, ἐώd. Illud Episcopi prestabant Regibus eum investiebantur, α A. Eius iam aliquod velligium extare videtur in Episcopis tempore Caroli Calvi, T. V. e. 4as. n. ii. Qui illud in Episcopis distimulaverant Romani Ponti flees, coepere in illud exardescere oceat ire in velliturarum . Primus illud Irohibuit ab iit flati Gregorius VII. tum Uris anus II. in Concilio Clarimontano & aliis, Paschalis item Il. T. U. e. 49. num. 2. 3. Ex hibebatur tamen a sanctis etiam Episcopis , ubi ultra non poterant Regibus repugnare , num. 3. Tolerari etiam ecepit tandem a Romanis Pontifkibus in Episeopi, eum in veri turas ecepere Principes dimittere , ibid. 6. Cum tria . InUellituras dimisit Henrieus LAngine Rex , di hominia retinuit . Eadet Henrieus II. Rex itidem Angliae retinuit , renitente nequiequam S. Thoma Cantuarie si, ibid. & num. r. Hominii retinentis nassiit in Germasia de Italia Fliderieus I. Imperator, num.WCum invenituriς videri possesit & hominium quoque dimisitis tunc temporis Reges nostri , num. 4. Eidem rameamrexerunt obnoxii esse non omnes quidem, ted plerimae Galliarum Episcopi r alii vero eorum ab illo sorte ideo liberi erant , quod eorum Ecclesiae nullo Regio laudo essent d natae, aut quod Rex eas illis absolvisset G. sequiis, T. V. c.s. num. 7. g. Edit' & Cm fuems. Porro non alii quam Regi illud e labebant. etsi in iis Provinciis sitae essent e rum Ecelesi. e, ubi peculiares essent Comites& mees, uum. 7. Cooque 'M, & 33 QPam. Aliuo erat hominii genas minus invidiosum, ilicet eum ostulo νώτ. n. 6. Aliud utroque constans, osculo & manibus in Domini m
dem Epitcopos hominii neeessitate FranciscusI- abiolvit, tram. 8. Ivo Carnotensis tellatat Canciniem Carnotentes suiffr suos homines , si, quae ab illiis per manum exhibitum fuisse hominium, T. U. e. 46. num a r. Hominium quoque ea aetata reddebant Episcopis sitis Asedilis
98쪽
Hospitalia. De iis per prima octo secula .
Christianoraim Hospitalia Ailuit apud suos imitati Iulianus Apollata, T. II. cap. 89. n. r. Hospitale exis ructum a S. Basilio . ei vitatis alterius initar, n. a. 3. Io. A Chrysostomo, N. I. 6. T. I . Ab Hieronymo, n. lῖ. A Pammae ito iuxta Romam, n. ra. t 3. A Fabiola Romae, num. 24. A Severo Sulpitio , n. I 6. Multa in Oriente erant. T. I l. e. 89. nt M. Nullum exltruxit Augustinus , quia hospites Et peregrinos .ad mensam suam exeipiebat et pauperibus veru sparsis per urbem . tuam aeque
inrolpiciebat , ac . si eos in Hospitali collegi Dis . num. Io. II. Placillae Augustae Theodosii Magni coniugis summa erga pauperes de infirmos in Xenodochiis seu Hospitalibus tum caritas, tum humillitas, n. 7. Hospitalia sive ab Epileopis, sive a Lateis exstructa suberant
Episcoporum curae & potestati, e. 89. n. 4. 16. I . & c. 93. n. q.& 4. Quare, e. 89. num.9. g. 2o. II. Septimo Ac iatavo sareulo nonnuluda leguntur Xenodochia a Monachis admini strata , T. II. c. 94. D. IO. D. Hospitalabus tub Imp.rio Caroli A lunt. Ea Carolus Magnus voluit Epistoris ui recta esse, T. II. c. m. n. 2. Triplex erat genuet sundationis Hospitalium, erantque omnia illa sub Episcopi auctoritate , strictius alia , alia latius , secundum genus fundationis e Tum , n. o. T. In Monasteriis omnibus Monae eum . Monialium & Canoni earum sua e se reeipiendis hospitibus Hospitalia Aquii gra- mense ann. 8is. Concilium voluit, T. it. cap. ' n. t. Sua εc in Episcoporum quoque aedi-Bus II. Aqui ranente ann. 836. Couellium voluit esse, n. a. Sua quoque more tapitulis, cum sub Imperio Caroli Magni in eorrimunem vitae societatem collecti sunt Cleliei. litvero tum praedia assignaverunt idonea . tum canoni eorum mnque deeimas omnium yr ventuum suorum ae distributionum persolvehat. Huic autem administrationi unios eorum praeerat . dictus Hospitalarius. T. III. c. 67. n. I. 2. Haec antiquitus Clericis eommendabatur cura . de maxime Diaeonis . Hi ne multae illae Diaconiae in urbe Roma , quas Anastasius memorat, T. II. e. m. n. Io. Ac tanum. Iq. Tuitlani Regum dc Principum
straeims . Holpitalia commendabantur, ne eorum redietus ab ullo diriperentur, e. . II. 2. Pro . n. I. 3. Nec . n. o. 6ζ 8. Eorum admini ibatio.
nes uti de Abbatias saepe Reges concedebant: Nee aliud eos meabant tum Epi Icopi , nisi ut eaet fidelibus dispensatoribus tribuerent, α' n. 8. Quicumque ea admini lirarent , ea lex erat Concilii Aquisgranensis, ne res pa perum in uius suos detorquerenti n. 9. De Hospitatibus ν γ' a unum m sis num. Post annum milles mum plurima leguntur Hospitalia a Monachis administrata in Franeia. Anglia 3c Italia, T. II. c. 9 . num. I. v. . sed nee pauca ex allis a Monachis simulti Monialibus regebantur , n. 3. quin dc in
aliquibus 1 taliae , Franciae de Angliae . ipsi
quoque pauperes ae leprosi maxime Monalticam vitam Ac profitebantur de agebant, num. 4. 2. R. In Aditiario . In Oriente similiter quaedam leguntur olim a Monachis, de quaedam item a Monachis simul de Monialibus
administrata, num. q. Omnia vero fere aetatis ejusdem ut 8c superioris Coneilia suam semper asserunt Episcibi auctoritatem in H spitalia , T. II. e. 9 i. n. s. ω seqq. Concilium Tridentinum eos iubet invigilare in Hospitalitam Administratores : potestatem iis facit ea visitandi. 3e quod iam. Viennense iusserati rationes ab iis exigendi ., de in hae nospitalium visitatione eos habet ut sedis Apostoli-
cta Franeisci. I. de Henriei II. Se Francisci I Laliave deinceps,' quae Hospitalia eximunt Episcoporum potestati, δι omnem in ea iurisdictionem alias .quam Regiis Iudieibus inhibent: nisi quod Esicopis potestatem saςiunt , aliquos nomine suo mittendi , qui adsint cum rationes Administratorum Iudi eicius Regiis red dentur, T. II. e. 9 I. num. 8. Referuntur 'uae de pauperibus illa praeeipiunt Edicta, ibia. In Ludovici VIII. testamento duo adimi leprosariarum millia memorantur e in testumento tamen .Ludoviei IX. ejus Filii nonni in ingentae, T. II. c. 9 i. n. 7. In oriente Alexis Imperator Hospitale extruxit, in quo erant pauperum decem millia , n. 4. Hoipitalium quinsue genera , scilicet *ro egenis , pro intimis , pro insantibus . pro senibus , dc v
vium inde cuique Nomen, e. 93. n. 1.
misitaIitar. Hospitalitas Episcopum maxime deeet, T. II. c. 8y. n. 8. 13. De hospitalitate Episcoporum ae Clericorum item dc Monachorum us- sue ad tempora Caroli Magni . Praeclara istius hospitalitatis per id temporis exempla , T. IX. c. 47. .ueo lancti Patres tum ad hospita
99쪽
Indos Renim prae v m. isi talitatem tantopere seu Clericos, seu Lau tue, T. II. e. 83. n.
eos hortabantur, quia perrara erant tunc diversoria , eod. c. 47. num. 2O. De eadem hospitalitate Episcoporum , Capitulorum , Abbatum, Monachorum & Parcichorum lub Im.
perio Caroli Magni & stirpis eius . ae post
annum millesimum . Quantum ipsς inculca. retor, immo & Laicis, T. t X. cap. 48. So. Episcoporum mense assidebam pauperes, em 3. mim. I. 2. Menia Abbatis illa . eat assidebant holpites , necdum erat a Monasterii Refectorio divisa , Aquis ranensis ann. 8I7. Concilii tempore, vel id ibi aboletur . num. 3. Id item moris postea sublatum restituerunt ouaedam Italiae Coenobia tempore S. Peui Damiani, & Cluniacense tempore Petri Venerabilis. c. 49. n. O. Q. Et si propensius pauperes completiebatur hospitalitas, non tamen istos , sed & divites, di quare, c. q8. n. 9. c. 49. n. g. Concilium, α η. Q. οῦ γ n. Io. Quam communis & itata esset in Paro eliis hospitalitas, e. M. n. . s. Hugo Lincolnienser.
S. Hugo Lineolnienss in Anglia Episcopus cum populo suo incidens in latronem. qui ad patibulum agebatur, eum solvi & poenae exi. mi iussit .se cum populo aiens esse non aliud
quam Eee Iesiam . proindeque & asyli instar
habere. T. V l. c. 63. n. 7. re cap. 99. num. 4. Mira eius constantia & magnanimitas, c.
bitarum nomen obtinuerunt a Iaeobo Syro , qui Eutychetis haeresim per totam
Asiam sim Anastasii Imperio disseminavit :Horum Eeclesiae per Asturiam, Asiam, Mesopotamiam &.Diat ham spars, sunt, T. t e.
24. n. a. Eorum Patriarcha, qui Antiochenum Patriarcham se vult dici, ex Monasterio Saphran Sedem iratistulit in urbem Caramit, 3c habet tab se Metropolitas complures , Uter Alymitanum , Mosalensem ., Damascenum Edelfenum , Cyprium , &α Est & Alepi Episcopus Jae ita . qui se Patriareham appellat, Sub Gregorio XIII. Neomen Patriarcha Iacobitarum Romam erosectus erro. Mς suos eiuravit . sui sunt & in Afri ea Jacobitae , ibid. Octoginta familiarum millia
habent in Asia, n..9. Ieiunium. Cur non iisdem olim septimanae diebus , iis em temporibus in omnibus locis ieiunardi. Indo Gen. Tom. Mi 3. Ieiunium in Italia
solvebatur ante annum Christi millasimum hora nona , n. l3. q. Retesit . Graeci vero nonnisi ad vesperam illud solvebant, . De variis Graecorum jejuniis , & quo ea rigoee praeitent aut praestiterint , n. I3. Si votum quis emiserit de ieiunando semper certa hebdomadae feria, ae in eam Natiuitas Christi incidat , declaravit Synodus Graeea sub Patriarcha Luca non illa tune die ieiunandum, T. I l. e. 8'. n. rq. Jeiunium quod inreidebat in Dominicam ἡiem, olim non trans ferebatur, α 3. q. Geraldus. Episeopum eo laborantem morbo est contrarium esset ieiunium , districte iubet Gregorius non plus
luam septies in anno ieiunare , scilicet iaestorum solemni tum pexuigiliis , T. VI. c.
Iesu; a. Statuit Henriem IV. ut si qui Iesultarum ablegarentur a Societate, iam haereditatis adeundae eapaces essent . At statuit ann. I 646. Partamentum Divi ense. quod se alia quaeadam postea secuta sunt; ut hoe iure non gauderent nisi intra qnintum ab emissa prosei sione annum ablegentur, T. VII. c. ai. n. q.
res . T. lU. e. 8 r. n. 4. Eos ordinari vetuit
Meldense ann. 8 3. Coneilium, nisi maxima Ecclesiae utilitas , aut necessitas postularet . n. 3. Saeris eoς ordinibus Concilia Pict
viense ann. t 78. Claromontanum ann. I D& Dalmatiae an. lsq. donari vetuere . e.
n. q. q. 9. Id cautionis Pictaviense illud αGlaromomanum adhibuere , nisi hane originis sitae maculam Monasti ea professione aut regulari vita in Canoniea Congregati ne eluinsenr, num. 3. q. Quamquam nec se tamen ad Praelaturas promoveri poterant, ibid. Cirin ea Praelaturas tamen Claustrales eum huius modi Monachis iam dispensat ex Gregorii XIV. eoneessu Poenitentiaria Romana , &eum spuriis item Μonialibuς , ut Priorissae& Abbatissae ereari possint ; n. I 6. Possunt Episeopi eum illegitimis dispensare quoad mi nores Ordines , & ad simplicia Beneficia. solus vero Pontifex Romanus quoad cetera, T. IU. e. 8. n. loe I r. is. Cum filii testifim possint mediata suecessione in paterna Beneficia succedere, Ae potuerint etiam aliquando illegitimi , n. 7. 8. id illepit imis Clemens VI l. ann. 2 3o. Pontifieio .iplomate abstulit. n. II. Quin & Conei lium Tridentinum
eos arcet tum pensione omni in ea, suae pa-
per habeat aut habuerit olim Beneficia, rum N omni
100쪽
M Imaos Rerm omni Beneficiorum genere in Eeelasia illa , A. VII. mim. H. Cis viri quos E ubi ipse pater quodcvix, iue habeat vel ha- clesiae donavit agros, eos ti Cleri eos iis adisbuerit aliquando , n. II. Posset tamen fili dictos immunitate donavit, num. 34. u. Conis leti timus illegitimi Beneficiarii laecedere tu eriti ams Ecelesiae & Cisrieis a Clotario avi Beneficia , num. I i. k- Cum . Qui ante immunitas, num. - An his immunitatibus nuptias parentum istuti oc solutae procreati se Chi riens alienum praebet . num. 33. In sint, euicam e Beneficio, etiam Episcopa- Hispania un verialem in Coneilio IV. 6- tui habiles iant, si secutum postea fuerit ma- letano mi munitatem tum Clericorem tum Mimonium, T. IV. e. M. n. 36. Porro nondum resum ad eos spectantium Rex Sisenandus ante finem duodecimi laeenti ea in omnibus promulgavit, quae videlicet immunitas esset Eeelesiix receptae erat disti ina, ut illegitimi personalis, GJ num. 8.
filii ta irregularibus ess eat habendi , iisque Sub imperio Caroli Magni & Ludovia
esset necissaria dispensatio, tu i 3. Maho, Pii, oumes Eeclesiae fundi omnibus. oneri binti L Hine porro publici; erant subducti r ab oneribus item Illyrrcum, vid. Indici. Geographis pers alibus immunes erant Clarietώ T. VII.
Immunitas. e. 36. n. q. s. 7. 8. SI quae tamen' nova prae-
Versatur id argumenis, T. VIL a e. 3 t. dia oneribus publieis antea obnoxia , sibi ad e-43. eomparabat Eeesesia , iisdem obnoxia man . Sacerdotes Gentilium in Egypto a tribu- bat, α 6. Qiam vero init sub Carolo Magnotis erant immunes , T. VII. c. 38. num. 8. & Ludovico Pio immanitas Eeelesiae & Cleis Ecclesia ejusve Ministri, quod in uuam eum ricoriun . eadem suit labreliqua illorem stirisChνisso persenam eonflentur, ex is immuneu Pe. c. 37. toto, lant ab omnibus prorsus exactionibus ti me. De immunitate Cleri eorum , & bonorum ribus ultroque tributis subiiciuntur , exemplo Ecclesiae in Anglia post annum Christi mite
Christi . T. Ut F- 33. num. '. e. 3 num. Fia lesimum T.. VII. e. 4 . toto . Fundi etiam ct Conitammos generalem omnibus Eeelesiis patrimonii Clericorum immunes eram ab ex- earumve rebus & landis annuit immunitatem;. actionibus in Anslia , exceptis iis exactioni- non tamen patrimonialibus Cleri eorum M. bus, quibas ipsi in comitiis Regni assentinis . atque ista tributis manebant obam rentur, e. t. n. Immunitas Clericorum 8:xia r quamquam eos immunitat. personali rerum riclesiae post annum Christi loco. i. ab omnibus muneribus publieis ablatuit . e. Gallia, e. 42. toto. Concilia Gallicana vet. 13. n. I. 4. ro. Constantinus ipses etiam tae. bant etiam sub anathematis interminatione ricoriam agros patrimoniales itumnaliate o, exactionibus subesse tutra res Eeeleta, tum navit, non quidem quoin onera & tributa patrimonia Cloieorum , tum istos subdi pe- ordinaria, sed quais novωδe extraordinaria: da is, nisi mereatores essent , cap. 41. nuin
Gericos e ipsos ae personalibus omnibus a, 4.. Vetuit Conei lium Constantiemis Prine iis solvit oueribus Se functionibus: hau e lim pem quidvaam oneris aut tributi lateis i m. monitatem . se post Concilium Ariminensae ponere, nisi triplex i, eonsensus amectret . Te catam aut eoarctatam , restiniit paulo Uapae, Episcopi , di tam , loe illius , n. I. ante obitum situm, T. IX. e. 3. num. s. 6- Immunitas bonorum Ucletiae & meri eorum 7. Sustulit eam Iulianus Apostata . iis eam in Galli x. Italiae, α Germania, VI Leo postmodum innovavere valentinianus I. 8e 4'. De immuri tate. Clemeo honorum Gratianos, num. 3. Eam ad ipsos quoque Eeelesiae in Has ma de in Oriente post a Laicos Eeelesiarum Custodes Theodosius Μ, nam Christi millesimum, ri, ertendit, num 9. Firmavit Honorius, . 1 'ero es. arunt 8t iati eius immunitatem Clisteis Myra Imperatorem tans ex optato con stam, stilicet ut ipsi a perionali bos omni. T. vll. e. adirum. χα Imperatori Theodo bus oneribus liberi essent , agri vero emiura laeum inter Geraeos in Eeelelia negavit non ab ordinistis quidem tribotis . sed ab Ambrosius, locumque ei solum post emeeI
a traordinariis, nimirum quae pro potitium ius assignarit , quamquam antae populi' τaut itinerum resectione , aliisve similibus ex. auam Theodosius e suetudinem a bavit latuebantur, e. 34. num. t. a. 3. At ista afro. De Constantinopolim invexit . r. II. C. N. rum aut praeolorum ad Cleriem pertinentium num. I. maiores Germaniae Imperatoriis ab oneribus illis publicis immunitatem Ua- omamentis induti, quae ea n ipsa sunt lentinianus III. revocarit, num. 4. Eamdem Diaconorum. intemni per istilio th notaur-Juilinianus inivit ratioctem. e. 33. num. r. a. nis Oifieiis Natalis Christi, septimamque Ie- Gregorii tempore tributa solve init taetici , ctionem in Diaconi vicem eantant , T. N.