장음표시 사용
71쪽
tur δt eommuni in sorte ex viduis initio Ec- te autem adhue erant sateulo XIII. ineunte, etesiae , nempe ex viduis illis quas rvinnisi sed in sola CP. Eeelesia, in alii, veto Orien- monogamaς & sexagenarias volebat Paulus iis Ecelesiis dudum fuerant extinctae, T. LII.
eligi. T. III. e. 3o. n. Io. Postea tamen pe- e. 47. n. o. yaeque ex virginibus & viduis, nona. 8. v. vi- Diensis Valentina velisis, vid. indicduis autem semper monogamis, e. IO. n. Sy. Geograph. o. e. II. n. v seu vero virgines , seu viduae Diὸν Dominicus.
essent ab Episcopo solo velabantur. qui ce. Ex Caesario Arelatensi, si toto die Domiteras tamen viduas non velabat , T. lII. e. ni eo tellioni insiti eis & Deo supplicare ne- o. n. Ir. tia Nigris indutae eνant vestibus, n. Eligimus, non leviter in Deum peccamus , 6. In Hispania .velum iis erat vel purpureum T. II. e. 79. n. 7. Uult Theodulphus Aurelia- vel nigrum; n. tr. Numerum earum in Ee. nensis ut ea die praeter orationes & Miltielesia i pia CP. Iustinianus ad quadraginta rum solemnia & ea quae ad vescendum per- coerceti c. 3 r. n. a. Earum domo. idem ipιe tinent. nihil aliud fiat, e. 8'. num. i. Nulli interdicit eontubernio omnium virorum nisi nisi orationi vacandum Foroi iense ann. 79I. parentum, liberorum , fratrum, alioramve Conei lium edicit, n. 3. Tantummodo Deo va-
ex quibus nulla posset oriri suspieio sinistra . eandum Triburiense Concilium , ibid. Con-
n. 4. Erant e numero Beneficiariorum Eecle. tinentiam ab uxoribus citatum iam Concisae, Cleroque a Coneilio Nieaeno & Epipha- lium Foroiuliense eo die indicit, ibid. v. --nio adlegabantur, quippe quae & fiebant ora pra tit. Cι ni inentia. Communione vult Laicis dinatione & manus impositione . st & Dia- interdici Canon Eliberinus . si tribus eonticoni ipsi, quamquam tamen nullam obtine- nenter Dominicis diebus abunt a sacris My-bant sacerdotii portionem . T. III. e. Io. n. I 2. steriis, T. VI. c. 8 . n. II. c. II. num. 2. Ad Synodum usque Chaleeis Dignitatis. donentem in utraque Ecclesia non ordinaban. Ut iam antea Regularibus Eeclesiis , harer nili annos sexaginta natae .ssitatem illam & saecularibus postquam sob Pipino & Car iis a Synodus ad annos quadraginta contraxit, lo Magno in communis vitae societatem cole. 32. n. I. a. q. I. Ita quoque a Iustiniano lett. ae sunt, communes fuere Dignitates Princautum est, quamquam olim ab eo aliter, e. positi, Deeani, Celerarii , oeconomi, san- 3. n. I. Eandem solum annorum quadraginta toris a Camerarii , Thesaurarii & Sacristae . aetatem Trullana Synodus exegit: & in oe- T. III. c. 7ci. n. r. . seqq. Qui has alias ei dente Comilium Alathenis ae Caesaraugu- Dignitates obtinent , non sunt ex Capitulo,
stanum, e. 32. n. q. Si post factam sui ordi. nisi Canoui eatum quove habeant : & unde nationem nuberent, intorsit Synodus Chal- id factum, n. . 8. q. Erant hae olim sive incedonenia anathema in eas , & earum illos Monasteriis , sive in Canoni eorum , sorte inrasos, seu potius adulteros, ibid. Immo eas quamdiri communem vitam vixere , capit cum illis Iustinianus iubet ea pite plecti, b lis, ad nutum revorabiles, T. III. c. 7 num. naque earum fisco omnia addici, e. st . u. 4. i. & io. g. Statuta. Dignitates quaelibet C Concilium vero Epamense tum iubet eas , pitulorum eonstringuntur lege residentiae, T. tuae supereram, excommunicatione percelli . vi. e. 34. n. it. Vetuit . Nisi ex iis sint, i nuberent ; nec eommunioni restitui nisi quae non sent participes redituum Mensae acta poenitentia , & facta coniugum illorum Capitularis. sed sepositos habent proprios inseparatione ; tum propter illam frequentem ventus, ssuntque Dignitates istae cum odiearum incontinentiam iubet nullas dei neem neficiis Curatis retineri, e. 34. n. I . g. 3. Si in illa regione Diaeonissas eonsecrari . nee quae sunt Capitulorum Dignitates , qua umullam iam impendi viduis benedictionem, ni a nee iunctio nee jurisdictio ulla sit r iisque si poenitentiae, si eonverti voluerint, T. III. adiuncta sit eura Parochiae ruris , possent in c. II. n. I . Atque hoc statutum amplexi aut Capitnio vel in par hia residere : Quamdiu imitati videntur ceteri Galliarem tune tem . autem in illa residebant, distributionum aeque poris Episcohi: adeo ut ea aetate, scilicet sae- partieipes erunt, ac si praesentes adessent, T. eulo sexto, intereiderit in Gallia Diaeonissa. VI. e. 34. n. ra. Dignitates temporales Comi-rum ordo, ibi . Paulo diutius substitit in Hiis tum , Dueum ae Principum Epii copis conspania ; sed ea interposita est ibi cautio, ut testae sub Imperio Caroli Magni , de dein-
continentiae promissionem scripto firmarent, ceps, T. VII. e. 26. ῖ . 3 r. n. I R. Non tamen ante saeculum decimum Dimissoriae Litterae.
aut duodee:miam obsolefacta penitus est earum Com Episcopus per octo erima Ecclesiae ordinatio in Occide te, e. 49. n. 8. In Orien- saecula homini jam Clerico Dimissorias da-- bat
72쪽
o Indo Rerum prae uarum. lbat ad alterum Episcopum Litteras , ut DL nullius Dioeceseos, T. II. e. 4 .etrum. I . Qui4 lset ab eo ulterius ordinari, iam tuo in eum liceat Epit copis in doca nullius Dioeceseo; , tute se exuebat , contra quam modo fit , di T. III. e. 4o. n. 3. 4. dc num. 7. 16. lios illius ad .secundum illum trantibat Epi- Disc/ρIina. scopum, T. IV. e. n. q. e. 2O. n. 2. Sique sui euique temporis laudanda ti se uenda aliquis ab aliquo primum Urdinatus Epii co- est disciplinx Ecelusiae, T. I. e. 48. n. i T. T.
m. ab altero iam line illis eius Dimittoriis It s. c. n. 39. T. l U. c. 43. n. II 4. T. Q dinabatur, manebat temper .primo illi ad- VI. e. 2o. n. II. 3. Alteram, T. VI l. cap. 43. 1dihius Epii copo & ab eo repeti poterat, T. num. I. Vii. c. I. n. a. c. 2. n. T. e. q. n. I. e. q. n. 8. 4. Diiciplinae vocabulum in Capitulatibus &f. Fortuniatus , v. tit. Or.Iι tio . Non deeii Coiiciliis noni saeeuli pro illa eorporis flares- tamen IX. saltem laeculo pretentis disciplinae latione significanda ut pabatur, T. VI. cap. evemplum T. 1 V. c.f. n. 6. ὲd fas vel nefas I . n. I a. h. I u. . fit, aut fuerit olim Epii copo aut minii tris Dispensationer primum generat;m. eius, exigere vel accipere pro litteris Dan ii Dubent elle ex earitate & Eeclesiae neeen lsorii T. Vii. c. 6o. n. a. o. T. 9. N tot c. 62. state . hacque eessante debent dc ipse eeiIa- A medio usque Leculo decimos exto hortantur re, T. IV. e. 6 i. n. 8. α 63. n. 4. Fit tamen Epitc. pos Concilia ut nemini dent Dimii. e contra ut inductae ex Ecclesiae necellitate, sorias ad ordines , nisi per praremissum ante usu veterascant, convalescant, Fc in conlue- lexamen probato , nec super eo conscientiam ludines praescriptas evadant. T. IV. e. o. n. lEpiscopi ordinatoris onerent. Atque & ipsa V. μ. Uui non pugnatcir contra aeternam Dei lTridemina Sunodus ita iitrosiue sancivit. T. legem , poteti elle dispentationi locus , cum IV. c. 7. n. 7. Hortantur item eos iConcilia, timetur paci Ecelesiae, T. V. e. 32. num. 3.
ut non ad omnes collectim ordines , sed ad Exempla dispensationum Prineipibus etiam lsingulos seorsim dent Dimissorias, & quidem negatarum, T. II. c. 7o. n. R. T. t V. e. 84. . non nisi ad certum usque tempus valituras, I . Redeo δt L Veritum. Faeilius olim &. n. 8. dc L . . estusius dispensabant Episcopi quam Romani l
i Quod nos iam Gallice Dioecesim dicimns, spensationes ut plurimum Eeelesia Romana
Id antiqnitus Paroelii a vocabatur. Di creeiecis olim eoneedebat in praeteritum solum, sed ut vero nomen Gracis sis nita cabat I radium quen. perperam facta condonarentur, non autem iudam ingentem , multis tum Provincias tum iuturum . iam tamen Gregorii IX. tempore Metropolitis coni lantem , uni cuidam supre. in his quae in suturum lunt praebuerat se fa-ano Metropolitae subiectum, T. I. e. 3. n. I 2. ciliorem , T. IV. c. M. n. I. h. Redeo. D
Sex erant olim huiusmodi Dice ses, eaeque ctrina Theologorum &Canonii arum gravis- in Conei lio 1 l. generali memorantur, tres simorum de Dispensa ionibu , Pol berti, tu antiquae, Roniana, Alexandrina , ct Antio. nis, Lan franei, Anselmi, Petri Uenerabilis, .chenat tres item recentiores Asiana, Ponti . Gomidi Vindoeinenss &e. Eius ea est ium- . ea ti Thraeica. Cum e contra Latinis olim ma, quod non debeat esse nee tuto dispensa-λ pr V sertim Africanis Dioeces eos nomen id tioni locuς , nisi ubi ex necessitate aut utili- significaret quo modo Parochiam appellamus, tale Ecclesae fit compensatio, T. VI. cap.29. ibid. Qua in ultima significatione sumitur toto . Pretio vetantur addi ei dispensationes , etiam in Coneilio IV. Aurelianensi , T. II. T. VII. e. 6 n. s. 6. -&. e. 6 I. n. I
.e. . n. s. & in Agathensi, T. III. c. 8. n. I. e. 62. n. α 7 . n. I.
Parochia vero pro eo quod iam Dioecesim De dioensatiouihi 3 per ρr ma quinque saecula, dicimus, sumebatur adhuc in Gallia octavo T. VI. e. Σφ l&.nono laeculo, T. t V. c. 6. n. a. 4. Immo Per tria prima ipsa Eccletiae laevia Epist & undecimo laeculo, e. r. n. , De Dioecesi- se ipsi , nullo Ponti fiee Romano aut Conei- lbus civilibus Conifantinus de, Cicero , T. I. lio Provinciali interveniente , omnia , ubi
C. IT. n. R. c. sq. n. 12. oc lῖ. Loca, quae in opus erat , relaxabant , quod nulla tune aut inulla lunt Dioecesi Concilium Tridentinum perrara fieri possent ob perieeutiones Conci- lmptiori Epitcopo subiecta esse voluit: aiae Iia.. Ubi vero exeunte sareulo tertio Sc ineun- lvero intra Dioeces alicuius fines , nullius te quarto , coeperunt frequentari Coneilia . ltamen sis dicunt D a cesecis , ea Dioecesano Episcopi et visum eli eonlultissimum , si ad ea lipsi Ep bono iubjucit, T. I. e. 27. n. V. Quid dii pensationes referrentur : licque ius illud lacus nullius Di celem, Ac unde, T. Ili. e. Epite potum pristinum 'sensim exolevit . Si- l36. n. o. oc 7. n. I. uotuplex genus loei militer dc pollea sensim a Conciliis Provin
73쪽
eialibus traductae sunt ad Romanum Pontificem dispensationes, T. VI. cap. 24. n. Iq. Id ut factum est , e. 24. n. 3. 8. 9. Ια II. I 2. I 3.n iis etiam a quibus possent vel Episcopi vel Provinetarum Concilia dispensare , saepiuscule primis quinqne saeculis adibantur Romani Pontifices, T. VI. e. 24. n. a. 3. 8. 9. Io. Ir. I 2. i I. Exempla dupensationum quas Romani Pontifices per eam aetatem undequaque ringati sunt. T. VI. e. 24. n. a. usque ad finem capitis. Et iam a tota Africana Eeclesia , a. 3.7. Etiam ab oriente, n. I . 19. Confirma. tae a Conciliis Oecumeni eis dispensationes Romanorum Pontificum, T. VI. c. 24. N. II. I Non dispensabatur ea aetate nisi de commissis jam eontra Catianes; raro admodum veto de committendis, c. 24. n. 3. 8. 2o. Non diLpensabatur nisi ad utilitatem Eeelesiae, num. I. 2α Quam tallicite servarent Pontifices Ro. mani , servandosque ab aliis eurarent sacros
Ecclesiae Canones, e. 24. n. q. 8. 9. Io. r. I
D. optimo , G octavo Eccisis saeculo . T. VI. cap. 23. Ab Episcopis quidem & maxime congre alis in Conciliis Provincialibus dabantur ad.
ue ea aetate dispensationes, T. VI. e. 23. n. Io. i . led tamen in maioris momenti rebus eonveniebatur summus Pontis , u. I. z. t Etiam ab Oriente, num. v. io. Agnoscebatur
etiam a Conciliis Oeeumeni eis in Romano Potiti Me potelias dispea sandi ab ipsorum Decretis, T. VI. e. 23. n. 24. I . Hanc potestatem non exerebant summi Pontifices nisi in bonum Ecclesiae, n. a. 4. 7. Nee nisi in aedificationem iis est eoneessa, n. 12. Erant Ca- nonum observantissimi. n. o. 9. Quamquam& ad humanitatem utique propenu, m i3. De Di pensationibus octoo, nono, decimo saeculis. T. VI. c. 26. Perrexerunt adhuc ea aetate Episcopi, seu singuli, seu synodice congregati. sua uti potestate dispensandi: sed tamen ita ut frequenitus in dies Romana Sedes adiretur, c. 26. n. i. eam ipsi Imperatores S. Reges adibant .
cum eorum caula vertebatur, n. 2. 6. in Adeam ipsimet Episcopi.& Concilia mittebant, in gravissimis praesertim causis. & quare, n. 3. 4. 3. 8. Q. Agnoscebant inesse Romano Pon. tifici potestatem ab eorum statutis dispensandi .uum. I. 8. Haecce potestas in orientem se porrigebat, & ab Oecumen ieis ipsis Conciliis
eirea sua etiam statuta agnoscebatur , N. I. 6. Canonum erant obtervantissimi Pontifices komani. T. VI. eap. 26. n. 12. Et re debent eorum executioni invigilare . n. 16. Re-eanda . Quamquam & ad humanitatem ipso etia m Eptico cum testimonio debent veta mac uarum. 7 fre, n. 3. L . Si tamen pliu quam par erat eo propendebat Romanus Pontifex, ita non dissimulabant Episcopi, n. Ethevulphum Subdiaconum Leo IV. abisivit a Subdiaeonatu, Angliae Regno non alioqui potitum, Π. 7- De Dispensationibus ab an mlilesimo tisquν ad ducentesmum fuma millesimum,
Episcopi ipsi & Concilia etsi poterant dic
pentare, ad komanum tamen Pontificem camsas solebant amandare, dum erant vel spin sissimae, vel novae & inauditae, vel momenti pravissmr. e. an toto. Non dispensabatur ab ipso nisi tum ob Eeelesiae necessitatem vel utilitatem', rum super praeteritis , ibid. n. q. ρ 3. Canonum observandorum erat studiosi; Iamus, n. 6. 8. Et si in Regum negotio facili res se praebebant Romani Pontifices, de prin
re is debebant, n. 13. II. Non tamen eo rum semper acquiescebant votis , n. 6. Aut cum acquies cebant, non re tamen inconsulta
prius & indi ulsa, c. 28. n. 7- Dispentandi licentiam expetit ab Urbano I l. oc Palchale
II. Anselmus Cantuariensis, C. 27. num. lo. ut 2. Non vult dilpensere Alexander II. super Illicito hominis cum consanguinea inito coniugio , etsi ingentem ille ieiuniorum , orati
num dc erogationum promitteret compens tionem, n. 3-
De Dioe ationibus ab anno ducente σμpra millesimum, T. VI. e. 23.
Lapsu temporis pars dii pentationum Ionge maxima uni sedi Apostolicae reservata suit , non has ad la attrahentibus Romanis Pontufieibus . sed volentibus ipsis tum Episcopis , tum Conei liis , e. 18. n. l. Quasdam Sedr Apostolieae Lateraneo se IV. anno 12t . Co cilium reservavit , ibid. Quasdam Concilia quaedam alia. n. 9. Ex iis, quae ei reservatae sunt, nonnulli adhue alicubi Episcopi aliquas
perrexerunt sbi retinere, num. 8. cel Iatione Conciliorum Provincialium . quibus bene mulistae fuerant reservatae, bene quoque multae iam Romano Pontifici reservari coepere, n. Antiquo. Summa lex ea est dispensationum a Canonibus . necessitas vel utilitas Ecclesiae , haneque Romani ipsi Pontifices adseruere . n. 2. δ. S. 6. 7. Hane item Concilia Coi, miense dc tridentinum, n- tr. Purgant solum verbis, non sensu, qui Romanum Ponti fieem hine dicunt esse supra Canones , esse domunum Canonum inde eontendunt subesse C nonibus, esse solum dispensatorem dc moderatorem Canonum . Utrique concedunt inesse
ei potestatem dispentan/i . & id primi illi
74쪽
nieat Regulas, seu ex Ecclesiae necellitate vel nonicis interessent r eaque ei hodiernarum utilitate, & id secundi vocant sudetle Cano- di: tributionum origo, n. 3. Id mestae eo semetii bus, T. VI. e. 23. n. I. 14. f. Quod . Quo saeculo imitatae sunt Ecclesiae: & eum sutu censu dixerit Innocentius Ili Roma:ia in iron- lis Canonicis sua esset Praebenda , solis iis . tificem posse supra ius dispensate, n. 6. Ma- qui Horis Canonicis intererant, dabantur tu loi seM. Potest Regum haberi ratio in dii pen- lae panis ae vini dii tributiones, ibo. . t n. 3α sitionibus, sed ita ut cedat id in utilitatem Alicubi de pecunia praeter iita iis dii tribueba- Ecelesiae , num. 8. Nee tamen aequo mollius tur , n. I. Huic distributionum uiui omnes eum ipsis agendum , e. 20. n. li. Poteil dc NO fere Ecclesiae medio iam iaculo decimoquar hilium & litteratorum haberi ratio: cum ea- to se accommodaverant, n. 6. Statuit deei modem eauilone, 28. n. I. 12. Concilium. Non quinto seculo concilium Basileense , ut innetant Romano Pontifici potetiatum dii pen- quibus Eeelesis nullae adhue singulis Homis indi a Canonibus Concilia Constantiente . Canonicis adjudicatae ellent dii tribution si eae
Basileense, Florentinum, T. VI. 28. n. - . qu1m primum decernerentur. & ex commuar. Dil pensatio a Quarto gradu in nuptiis te- nibus fructibus decerperentur,n. 7. Voluit pore Innoeentii III. iam erat Pontifici R - Sennonense anno 1323. Concilium , ae Commiano reservata, n. 3. Primus omnium Mar- citium Tridentinum tertiam saltem provenistinus V. licentiam tribuit , ni da ceret quis tuum partem m dii ributiones illas dioidi, T. sororem prioris suae coniugis, scilicet Fu Vlli. c. ῆ6. n. 8. q. Uetant Coneilia quem- comiti, n. ια Paschalis i s. creditur primus quam earundem dii tributiones Horarum in aperuis te ianuam dispentationiblis super con- duabus Ecclesiis consequi, num. 7. 8. Statuta sanguineorum nuptiis, α 29. n. io. vid. tit. varia tum circa dii tributiones, tum eirea eos inlatrimonsam. Pecunia, q'ae Romae colligi- qui misent iis frui, tum eirca fraudes quae iatur ex coniugiorum di Ipen lationibus, in Mon- iis possent intervenire, n. 3.'seqq. Cavenis te Pietatis asservatur . non nisi piis operibus flus in Ais simoniaeus affectus, n. tr. Prolixe insumenda, T. VII. c.τ4. n. 13. adhuc Sc copiose de dilfributi onibus, T. VI.
Reditus Beneficiorum prima Ecclesiae aetate Cougreflatione. Distributio rerum temporalium In solis sporrelis & distributionibus esculent in in Episcopos, Clerum , reparationes, pauperes. rum ae poeulentorum, &c. fuere T. VIII. c. T. vi II. a c. I 2. ad e. 23. U. hic tit. Bona a 3. n. I. Et hae Cypriani tempore erant men- Ecclesis, 3. Disributio lsuorum. limae, seu cuique in menses singulos datae , Doctores.
4naequales tamen ex Constitutionum Aposto- Doctores primi omnium suere Episcopi .jiorum auctore pro euiusque merito , ordine deinde & Presbyteri, tum postea Diaeoni, &, labore. T. III. e. r. n. a. Sub Clia ovaei& aliqui etiam aliquando ex inferioribus Cleria stirpis ejus Imperio, etsi coepere agri quibus- eis : quin etiam aliquando Laisi tum Aleia
iam e Clari et x in usum fructum Lari, perre- xandriae, tum in Africa, T. IU. e. 92. n. g. xit tamen-pristinus ille usus distribuendorum I 2. II. sq. Ubi conflatae sunt Universitates . cuique estulentorum, &e. perrexit de sub Im- earum Doctores ecepere primum coniunctimperio Caroli Magni ae Ludovici Pii . sub quo cum ipso loci Episcopo erroribus , aut libris
ram Congregationes Canonicorum in commu- eensuras inurere, isque erat usus frequentionne viventium conflatae sunt i perrexit & exeun- At postea tandem 3c id seorsim praelittere iaete saeculo undecimo, ae duodeeimo ineunte , quod praesertim ab aevo Gersonii videtur ec an quibus Congregationes aliae restoruerunt , ptum, T. lv. c. I I. n. q. s. o. T. VIII. e. 33. n. l. 2. Uid. tit. Cougregatio- Dote sis Fecisa , v. indie. Geograph. ωes Clericorum, tit. Capituia, & tit. Cammia Dominus vobiseum..i . Circiter duodecimum illud saeculum tum Non debet isthae e formula in oseio m pleraeque illae Congregationes Clelieorum a termitii ab eo qui plures licet non alloqui
iuriori suo deflexere pro sto . tum ubique tur, T. II. e. 84. n. acta est bonorum Eeclesiae ipsos inter Cano. Domnus. lnicos parittio , ita ut sua tu que essent Prae- Hoe nomine inter Monachos solum olim fhenda pradiave iba, T. VIII. c. a M. Io. Re- Abbas vocabatur, eeteri voeabantur a iunio- frigestente vero tune frequentia Ciloti & Psal- ribus Nonni, si seniores erant , vel fratres , linodiae di inae, primus Ivo Carnotensis Epi- si juniores, T. III. e. 66. n. ret. vid. tit. Nonni. lscopus Prepositurae tam vaeantis reditus de- Dona.
dieavit distributionibus panis , qu ibus ii soli Dona annua , quae fierent Regibus Galliae
75쪽
sub Imperio Caroli Magni de stirpis eius a T. IX. e. 8. n. o. g. anquam. Quo senia Magnatibus. Episcopis, Abbatibus, T. VII. dici possit Eeelesia & Regibus & Epis se. 38. In donis gratuitis pol sunt haberi ipsae commissa, T. VI. 91. n. 2. II. ILE decimae, quas coepit Clerus exsolvere propter clesia . quo divitiis erevit . eo virtutibus ex vel Reipublicae Christianae vel uniuscuiusque Hieronymo minor facta est, T. VII. eap. 4. Regni aut Regis necessitates T. VII. c. ε . num. I. n. th Ubi decimae coeperant esse annuae & Suas ante Constantinum & quidem magni- ordinariae, alia quoque νam fuerant dona sicas habebant Ecelesiaet Christiani, T. VII. tuita . Horum donorum historia per secuta c. a. n. II. e. q. n. 4. De Eeelesiarum dedica- deinceps saecula . n. l . Excusantur haec talione. v. in editatis Eeetesiarum. Exceptis dona, n. 16. maioribus urbibus , ut Roma , Alexandria ,
Dro . . . Antiochia. Constantinopoli , vel similibus . omnis Metensis Episeopi . filii Caroli urbes aliae tere Eeelesas habebant singulae sin- Magni , & patrui Lotharii Imperatoris mo- gulas , & plerumque in minoribus urbibutdellia in Apollolim vieariam, quo eum Sese unus erat solum eum Episcopo Presbyter, T. gius II. insigni erat, abdicando , cum videret II. e. . n. 7. Iubet Iustinianus, ut si quis Mineum non probari Metropolitanis Galliae, ipsum etesiam extruere vel restaurare coeperit, eam sibi praefici gra a te serentibus, T. L cap. 33. ipse aut haeredes ejus perficere compellantur. num. 2. T. VII. e. I9. n. a. Cum Ecclesia aedificaba-Ducatus a tur nova , nihil antiquior amittebat de iure suo : & quae ei prius exhibebantur deeimae . Dueatus ante Caroli Magni tem ra non pergebant eidem exsolvi, T. I L e. 9 . num.&erant nisi urbium aut Provinciarum Praeli,'u- Jam tum Gregorii Turonensis tempore Eerae.& quidem ad nutum amovibiles . T. VII. etesia saeris interdicebatur , si humana eaede cap. 26. n. r. Dueum aliquando & comitum cruentabatur, T. I l. e. 73. n. q. νromiscue habita sunt nomina r aliquando ea tisimum. Quam Clericos Eeelesia semper vo- distincta ; quod Comitatus esset minoris Re- luerit a fundendo sanguine alienos esse , T. giuneulae dominatio temporalis; Ducatus ve- IV. eap. 66. n. ro. O uam Episcopos xo dominatio majoris , qua & plures conti- noluerit saevire in suos etiam iubditos . licetuebantur Comitatus, c. 3o. n. 37. reos , nee morte nec membrorum mutilati ne . T. IV. e. 69. num. I. 2. q. Horrenda E
E eleliae faeies per totum incidentem , saeculo X. & XI. ex limonia & Clericorum inco Ebti. tinentia, T. IV. α IO. n. I. c. 6 L. u. a.
EB nis Archiepiscopi Remensis varia soriat una , T. II. c. 63. n. a. T. III. cap. IO num. 6.
Eeelesia ex Cypriano est Plebs Saeerdoti adunata & Pastori suo Grex adhaerens, T. LC. I . n. 9. Aut ex Augustino Christiana societas, quae per sedes Apostolorum & sueeecsiones Episcoporum certa per Orbem propagatione diffunditur, e. n. I. Eeelesia non est ex Hieronymo , quae non habet Sacerdotem, id est, Episcopum, e. 32. n. m. Ecclesiae omnes ex Hormi lda una sunt, T. I. c. n. 6. Eiseit unitas Ecclesiae ex Augustino ut
uisquis alicui laeo sancto bona sua impenisit, ea ubique erogasse censendus sit, ae undecunque iam possit aeeipere ibi neeessaria ;ruippe a quo bona Christus accipit , is iam ignus est, qui ubique bona Christi accipiat,
Elictio . De electionibus Episcoporum , v. tit. Diascli, De Discoρarum electioue. De electionibuς Abbatum & Abbatissarum,
in tit. Abbates, tit. Abbatia, tit. Abbatissa,& tit. Concordata. Eiectores Imperii. . Circiter medium taculum deeimum te tium numerus septem Electorum videtur defixus, cum antea ius Imperatoris eligendi esset penes universos Germaniae Principes, T. VIL
guem ν a. Eleemosynarum legem tulit Deus ex Chrysostomo non tam propter ipsos pauperes , quam divitum ipsorum ergo, T. IX. cap. 27.
76쪽
ras eriminum emendas arrogare sbi pos-sm Epistori, T. VII. c. 74. u. & T. VIII. e. I Emeritensis Metilia, in indie. Geograph. Emphte es. De Emphyteofibus, T. II. e. 28. n. 6. f. o prius, T. VII. e. 8. n. I
. En eromeni in Concilio XI. Toletano, &in Caroli Magni capitulatibus declarantur irem
Eulares, seu vetantur Altaribus lacris ministrare, T. IV. e. 79. n.&e. 82. Ita quoque apud Graeos, e. gr. n. 2. Apud quos tamen
iis Balsamon Eucharistiam permittit in lucudis ipsorum intervallis. 1bis. Ephesus, v. indici Geograph. Dil tici .
Eseleptiei , aliive similes in Toletano XL Concilio Ordinis sui, si quo iam initiati sint,
exercitio prohibentur e donec per annum de
reddita ipsis sanitate constet Episcopo , T.
S. υἰρhanius Tisinensis. S. Epiphanii Tieinensis Episcopi variae le
De Episeopis & Epileopalibus sedibus agitur, T. I. c. V . ad calcem usque eiusdem libris Epistopatus non est mera quaedam ordinis presbyteralis extensio , ut non paucis plaeet
Theologist sed immo ordinum omnium &Dignitatum Ecclesiastieatum plenitudo, falli pium , tons & origo. Liquet id ex primis ipsis Episcopis, Christo videlicet animarum
nostrarum spiscopo , & Apostolis ab eo in
earundem Episto institutis. T. I. e. I. n. s. & ς. Cum presbyter in Episcopum prom Vetur, non prior eius dignitas extenditur , sed tota illi plenitudo superfunditur Saeeia iii , ibid. n. Io. & e. a. n. Io. & I . Ut Epist yatus presbyteratum superat dignitate , poteare, auctoritate, saecunditate, T. I. c. I. n. 3. ωιρρ. & toto e. I. Unum est ex Symm cho Papa Sacerdotium per diversos antistites e. q. n. 6. Ecclesiae omnes ex Hormi lda una
sunt. ibid. Episcopatus. quo sensu, & qua explicati ne a quibusdam e Patribus dictus fuerit posse desiderari. T. IU. e. 63. n. 2. de 7. α 66. n. 1. Quam tamen ab eo desiderando tum se praebuerint alienos , tum alios deterruerint
gravissimi quique Patres , quantum eo in munere si periculi, quam si gradus ille H. piandus, eoqye sit indipnus, qui ipsum non fugit nec ordinatur invitus: Praeclarissimae eo Indis Remm prae stuar m. pertinentes Patrum sententiae, T. V. e. 64. R. 3. usque ad n. 2α & e. 67. exempla plurima eorum, qui vel inviti ordinati stant, vel a
tem adhibuere ne ordinarentur, c. 2. n. II. la.. 3. I 6. n. 6.9. Io. II. II. IT. α 67. n. r. 2. 3. .
8. '. Quam id se suens esset Augustini tempore ut Episcopi inviti, & vi ipsis facta o
dinarentur, T. U. e. z. n. II. Non debet tamen quispiam ad Episcopatum quaestus relactari nimium, aequiescere ue tandem debet
Probatur id patrum & dictis & exemplis .
T. V. e. 66. n. I. usque ad n. I 2. & c. 67. n. I.
a. 3. Nisi sua si ei apertissima indignitas,& ad functiones obeundas habilitas nulla, c.
Episcopatuam ere: iis, unio, divisio, translatio. In novis per prima quinque Eeelesiae sae- eula Episeopatibus erigendis non interveni bat in Oriente auctoritas Regia, T. I. e. I . n. 7. Nec in iis item intervenit in Oeeidente intra quingenicis a Christo nato annos, n. 8. At nec necessaria Romanae sedis auctoritas habebatur, n. io. & 14. Videlicet in Oriente Metropolita quisque novum , ubi res p sulare vi4ebatur , eonstituebat in Provineia sua Episcopum, saltem eousentiente Concilici Provinciali, n. 3. Immo nee illum Provinetalis Coaeilii eonsensum sibi neeessario re Pirendum existimabat nee requisivit Basilius, T. I. c. 34. n. 4. Nec Remigius , c. I6. n. 4. Ipsique non raro Episcopi tum Orientis tum Oee identis alios intra Dioecesin suam creabant Episco , pia sollieitudine alii , alii
ambitione acti, e. n. 6. & 9. Ex quo fiebat, ut in agris & in locis ignobilioribus o dinarentur Episcopi, e. J4. n. 6. de Q. Cum tamen ex Majoram traditione , At nanasio teste, non deberent iis in locis inlii tui, n. I l. Hine tum Synodus Laodieena , tum Sardi-eensis, tum II. Carthaginensis edicendum extinstima Uerunt, ne in villulis, agris, vicis, aut modie is ei vitatibus deinceps ordinarentur, nis6. O. II. Nee id propterea moris dellitit apud Africanos, n. IO. 11. Necellaque habuit Lecidatis ad eos litteris, tum iterato rem et Cain nonibus prohibere, tam praecipere ut minuaseuli illi omnes Episcopatus supprimerentur .
eum primum eorum quiquρο vacarent, n. Decreverant tamen Sardicensis ael I. Carth
pinenss Synodi Asrieanumque Coneilium, ut in cuius Episcopi Parochia plebs inveniretur, populosa, hute suus institueretur Episeopus eonsensu Concilii Provincialis, T. I. c. 34. n. l. ia. & 14. Solius Primatis tui mentionem xeit Augustinus, eum Fussalensem in finibus Ris initituit Episeopum, n. I . Id autem cori ditionis apposuere Cartbagine sis illa Syn d
77쪽
Index Rem praebi intra . 734M & Concilium illud Asileanum dictum , me undeeimo saeculo. e. 18. n. 8. Epistopatus ne intra unius Episcopi fines novus siquis multi in aliis extra Itadiam Regnis . nouerearetur Episcopatus , nisi ex prioris illius intropolitanis suis , sed Romano Pontifiei Episcopi eoniense , n. ia. 14. Episcopi ipsus immediate subiecti, & quare, T. III. e. t.
C,Ythaginensis intra Africam aliquando inter n. IT. . . ponebatur auctoritas . quippe Primatis ibi- Quod in regionibus , quae steriores ad dem Primatum . at nata tame a neeessaria fidem eonversae sunt , rariores & remotio ea habebatur, n. l . 4. alii ab aliis sunt Episcopatus , quam ia re-
Saeculo VI. Ull. & VIII. nulli aut fere gionibus aliis, id ortum eis ex memorato illo nulli creabantur Episcopatus novi, nisi de Me- Conciliorum & Romanorum Ponti fleum deis tropolitani, Provine alis Synodi , Principis . ereto de Episeopis non instituendis in moditi Papae consensu, T. I. c. 33. n. i. Variis id eis civitatibus, ne vilesceret Episcopi nomea,
per totum illud caput eomprobatur exemplis. T. I. c. 35. n. 3. Alia item eo pertinentia potieriorum laeces Graecorum Concilia Imperatoribus suis porrum exempla, c. 36. n. l. 7. 8. c. 7.&38. testatem tribuere novos Episcopatus erigendi , Nulli item aut fere nulli iis circiter tempo- Episeopos potestati Metropolitanum eximen-ribuq vel in plures scindebantur, vel in unum di. Episcopis facultatem dandi , ut Pontifi- coaleseebant, vel alio tra afferebantur, nisi ex ealia in alienis Dioecesibus , ineonsulto licet Metropolitae & comprovincialium Episcopo- loci Episcopo exerceant, T. I. c. 16. num. 6.rum alienis, Principum interventu, & Roma: Quin & Conciliis ipsis eripuere Graeci potenorum Pontificum auctoritate , c. 37. & 38 ubi itatem novos creandi Episcopatus injussu Implura eo proferuntur ex ei rata . Quanquam peratoris, ibid. non desunt , sed pauca ea iunt . vel erect Episcopatus duos Noviodunensem & To rum vel divisorum absque Principum allantia, naeensem tenuit sanctus ΜMardus . & ejusta s7. n. II. & α 8. n. 6. Germaniae Episcopas per annos 6 . & amplius succei res . ex ordinatus Bonifacius a Cregorio II. Papa , eonsensu etiam Romanorum Pontificum. Ut potestatem a Gregorio III. accipit Episeopa- tamen istud nihil haberet hodiernae pluralita- tuum in ea instituendorum. A se autem ex iis Beneficiorum, T. I. e. I. n. 2. &T. VLilla potestate institutos e firmari curat a Za- e. a. num. 7. Duo item Aquensis & Alexantharaa Gregorii hujus laeeellare, T. I. c. 33. drinus in Italia ab uno Ehiseopo , ita iudi- n. 3. . . . Ex Episcopalibus olim in Africa, eante Innoeentio III. administrati sunt , T.& quinto, sexto, septimo . octavoque saecu- I. e. 38. n. io. Dum smiliter Apamiensem &
lo in Hibernia, Anglia , Frisia , Germania. Tolosanum Romano Pontifice e sentiente Bavaria fundatis ab Episcopis Palladio, Au- administravit S. Ludovieus Episcopus ex Regustino. Theodoro , Bonifacio, Villibrordo. gio sanguine ortus, c. 37. n. II. Adi uno item ibiniano & aliis e' directis, per Innocen- Episcopo aliquando administrati sunt Graiatii Ponti fieis Romani decelsores, perque Coe- sensis oc yeueiensis Epistopatus ex Romani testinum , Gregorium , Honorium , vitalia- Ponti fieis assensia. e. 3 7. n. s. Contra unitis num , Sergium , Gregorium II. non abs re olim in Palaestina in unam duabui ei vitati-eredi potest, in Romanos Pontifices similiter bvς Epistopalibus . Gaeta de Maium . . duo referendos esse Episcopatus in Hispania A in una ei vitate illa remanserunt Epistoe Gallia primo. secundo & tertio saeculo insti- tus, a duobus item Epistoris administrati ,
tutos, T. l. e. II. n. R. q. 6. T. D HOC '-- T. I. e. I n. T. & T. V. e. 33. n. 8. Quibus deque saeit eontextus Gregorii Turonensis de eausis Epistopatus duo possint uniri, T. v I. Episeopis in Galliam Roma direEtis , n. o. c. a. n. P. II. II.
Ut sedes oecidentis Dii copales & Archim De Disi ἰs . piseopales pleraeque a Romanis Pontifieibus De Episeopis & Epileopitibus agitur Laut eorum iussu constitutae diei Pessint, c. 42. tom. per extrema decem capita.
n. 3. & 4. Longa temporum serie & rerum Discoporum innum , dignitas vicissitudine facium est, ut novi Episcopatus Eqiscopi nomen a verbo . quod est creandi potestas sit penes solum Pontificem superimendere : ideoque nomen est operis Romanum t nee id ipse servavit sibi, ut Epi. non honoris A inustino, T. V. c. 63. num. 16.
scom m imminuta iurisdictione angeret suam. Oificio Episcopi nihil laetius & acceptabilius Aperitur via ratione multiplex qua id factum hominibus , si perfunctorie agitur , nihil au-
est, T. I. c. s . n. 4. & e. 36. n. 8. toto, & tem tune apud Deum damnabilius . Item praesertim istius num. 3. Prelixiore . item e. nihil laboriouus aut perieulosius, nihil tamen II. n. I. c. 8. num. I. Isque usus ccepit maxi- apud Deum beatius, si ut iubet Deus admia K a nistra.
78쪽
76 Dadex Rerum praeclauara, . , lnistratur , ex eodem August. T. I. e. 37. n. t. de item ibid. n. 6. n 7. & c. 37. n. 4. Relatis Qua ratione visum est quibusdam sanuis Pa- Iitur Ioannis Seldent eommentum , Alexat tribus posse desiderari , r. U. e. num. 2. drinam fineentis Ecclesiam tribus primis sae
T. e. 66. n. r. Quam e contra refugi debeat, culis a solis presbyteris administratam, e. 33. T. V. e. 63. n. g. utque ad n. 2 . dc c. 67. n. r. n. 5. Explicatur item Liberati locus de Alea
a. 3. 7. 8. v. Licet non plus aequo, nisi sua sit xandrini Praesulis inii allatione , cap. 33. num hqmini indignitas apertistima , e. 66. n. I. 6. 7. Obiicit Montanii iis Hieronum , quod ulque ad n. io. & e. 6 . n. I. a. Primus apud eos Episcopi non sint nisi in testicimesbyteros Episcopis a quavit Aerins Haere- loco , cum apud orthodoxos loco sint Ap Iiarcha, T. I. e. a. n. I. I:los iisdem aequipa- stolorum , 3c primum locum teneant , T. I. ravit apud Augustinum Auctor quaestionum e. 32. n. 3. Sic optatus Diaconos in tertio utriusque Testamenti , qui Ac refellitur , c. gradu, aut ut ait, iacerdotio, presbyteros in n. 3. & . Quantum Eqiscopi presbyteros secundo, Episcopos in apice ut omnium Prindignitate, potestate, auctoritate, foecundita. cipes tonitituit, c. 32.n.3. Eundem init ordinem te superent, T. f. e. r. n. io. Or seqq. dc toto e. Hieronumus, Luciferianosque irridet , apud
a. Scilicet ex Epiphanio eum Eeelesiae generet quos iidem Epitcopi qui cic Laiei, n. io. Exsolum filios presbyter, Episcopus filios de patres Ignatio, Dionysio dc Simeone Thessalonicenis
generat, c. a. n. I. Ex Clemente quantum in- si nulla in re non pendent ab Epileopo pres- lterest Regiam inter de civiles ceteras Digni- byteri, T. I. e. r. n. a. s. Antiquitus Pre rates, tantum Episcopos inter 8c reliquas DL byteri ea etiam quae pre, byterorum sunt mu- lynitates Ecclesiasticas, n. a. Ex Ignatio; ut nia, nonnisi vel absente , vel iubente Epi- lChristus Patri morem gerebat , ite Epitcopo icopo exequebantur. cap. l. n. I 2. Sc c. a. n.
debent presbyteri morem gerere t quodque Pluribus laeculis soli Poenitentiae Sacramen- olim inter Apostolos Christus, id inter pres- inm adminiitraverunt Episcopi, saltem sum
byteros Episcopus, e. a. n. Ex eodem Ign, ad publicam attinet poenitentiam , T. II. c. tio, Paeiano Barei non euit, Simeone Thessa- 7. n. v. dc 6. c. n. I. Soli item Baptismum
Ionicensi, Guillelmo Parisiensi, de Petro Au. solemnem administrarunt per plura saecula . xelio ipsos Episeopi referunt Apostolos, quin sive in Oriente . sive in Oce idente , e. 23.& Christum . quin Sc Patrem ipsum di Aho- num. 3. ia. 34. Soli ex Ch 2sostomo & Hissolorum ut sunt laeeessores ae Vicarii , ita ronymo possunt ordinare , T. I. cap. II. n. I . iis eommissum est, quidquid illis fuit: utque c. 2. n. 7. A lo. c. ῖ. n. 3. Ipsam Episcoporum appellationem eum Cirri- Quos creabant Presbyteros Apostoli , eon No communem habent . sic dc euiusque mo. dem vel semper vel frequentissime Episcopos di potellatem δe auctoritatem : demum Patris simul inaugurabant, T. I. c. . n. 6. 7. 8. Epiis ipsius ipsam de obtinent δc imitantur pater. scopos tamen non instituebant nisi in locis di- l
fmiliter habent ut Apostolorum suecellores Constituti sunt in sedibus ipsis Apostolorum.
ae Vicarios , Tertullianus, Cyprianus, Fir- e. q. n. s. 3c c. I . n. I Eorum inlii tutio niti-Hilianus , Paulinus . Hieronymus, Augusti- tur iure divino, c. 7. n. e. l4. n. . 3c toto c. nus, Theodoretus , Julianus Pomerius , 8c 3o. Quo sensu possint etiam dici suam a Ro- lmulti alii, e. IO. n. I. S. I c. r. n. t. t. o. e. 3 a. mano Pontifice iurisdictionem habere . T. ln. r. c. R.n. . 8c e. I6. n.2. Ex Hilario, Uptato & IV. e. . 7. n. q. Vetuere Canones antiqui Epi-
aenea Parisiensi, in Episcopo omnes ordines, scopos in locis ignobilioribus institui : id quod
apexque ipse est 3c omnium pri neem . e. a. tamen non usque adeo fuit semper observa- n. 8. dc io. Presbyteros ubi Episeopis fere tum, Vid. tit. Est sc status, β. υwroyatuum Duare videtur Hieronymus , longo tamen erectio. Duo; in una civitate esse Episcopos illo iisdem subiicit intervallo, dum videlicet Concilium Nicaenum prohibet, T. v. c. 33. Episcoporum propriam facit ordinandi poteώ n. 7. Ea propter cum Latini multas orie statem , dum in eminenti de ceteris superio. talium civitates belli sacri temporibus ace
ri ipsa Episcopi dignitate 8c potet a te salutem pissem, sicque duo iam in iis essem populi Ecclesiae eonstituit , de dum Episcopos habet Graecus 3c Latinus: statutum est in Coneilio
Apostolorum successores, T. I. c. I. n. II. e. a. III. Lateranensi an. 32II. ut unus tamen iis N. 6. dc T. e. IO. n. q. 1. 6. e. 32. n. 6. 7. 8. 9. ro. praeesset Episcopus , sed qui alterum ignotae
Episcopi nonnis ordinatione fiunt , e. 32. n. linguae populum per ejusdem linguae Vicarim i 8. e. 33. num. 3. 4. I. 6. Explicatur Hieronymi reaeret; aut si tandem alterum Episcopum Joeus pristinam referentis Praesulum Alexan- eligere eoderet necessitas, eum prior de prindrinorum instat lationem, c. I a. n. 8. 9. Io. Via ceps Epircopus eli ret ac inititueret , velutimini.
79쪽
ministerii sui Viearium, nee iniussu suo quid
quam ausurum, T. I. e. 29. num. I. & 2. Non
tamen semper seu ante seu post Lateranente illud deeretum haec obtinnit consuetudo: Omninoque duobus alicubi diversae linguae populis suus cuique fuit Episcopus , alter ab altero neutiquam pendens, n. & 7. Quid eautum olim ab Epistonis Africanis ne duo in una civitate ellent Episcopi, cum Donatillarum
plebes, & Episcopi in Eeelesiae Catholicae si .
num se reeipiebant, eod. n. 7. & c. 26. n. 7.
poterat &- id statutum in Con-ellio Florentino eirea duos Patriarchas Constantinopolitanos Graeum & Latinum , c. 29.
n. Exempla tamen duorum in una ei vita. te, unius etiam linguae, Episcoporum primis ipsis laeulis, T. U. e. 33. n. 8. 9.l I 2. II. e. s. n. 8. c. 37. n. MEpiscopi Titulares. Duo Episeopomm Titularium genera. Alii enim Episeopi Titulares prollibiti ὸeereto Co eilii Viennensis. quippe vagi & mendiei h mines selum Episeopalium quarumdam Ee-elesiarum titulum ha nte , une populo, Cimro, & reditibus, T. I. e. 27. num. i. Hos ab Epilavis ad obeunda ipsorum munia Episco. palia Synodus I. & II. Ravennas vetat ad-niberi, num. 2. Ordinationes, quae ab iis ab que Episcoporum allania fierent , Synodias Υridenticia mittit in irritum. n. 6. Iilis Epuscopis amnis erant aliqui Hiberniae Episeopi. de quibus quaeritur S. Anielmus . nisi quod nee Titulares erant, nulla ve iis Sedes fuerat destinata, c. 27. n. 8. 3c cap. 28. n. q. Et istis quoque affines erant in Galliis alii de quibus vermetiaeensis & Uerbensis Synodi Uaeruntur, c. 28. n. 3. Similes etiam olim Petili,nus Donatista in Collatione Carthaginens orthodoxis obiecerat . n. χα Alii vero Episeopi Titulares non pmhibiti . Tales Latini illi Patriarchalium orientis Ecclesiarum a Tureis vel Saraceniς Meupatarum Episcopi, quibus aliae eommittuntur Ecelesiae Cat nedrales administrandae. Tales etiam quos in Germa.
nia sibi cooperatores & ministerit Collegas a se istunt ii vel Archiepiscopi vel Episcopi , qui Eeelesiis sbi ereditis non possunt quantum satis est invigi Iare. c. 27. n. 4. Tales ii, tui ex concessu etiam Concilii U. Laterane is Eeelesias regunt Cathedrales, quae Cardinalibus sunt commendatae, c. 27. n. s. Tales etiam olim tam multi, qui oppressa a Mauris Hispania ereari perrexerunt illarum urbium Episcopi , quae a Mauris suerant occupatae , Τ. I. cap.27. n. 8. Horum smiliumve Titularium creandorum militas , n. io. Quod eorum debet esse ossicium . & quae cura erga praelauariam. 77
dissitas illas in Infidelium restionibu Eeelesas sibi commissas , n. 7. in nn. De Titula ribus Episeopis multa ex Fagnano , num. 7. Oeeu atis per Infideles seu Patriarchalibus seu Epistopalibus Ecelesiis , ideo creari perrexerunt Episeopi qui earum gererent Titulum , tum quod spes eas aliquando reeuperandi sub. elset , tum quod sub oeeupatis vel Patriarchalibus vel Metropolitanis Eeclesiis aliquae nondum a Barbaris occupatae superessent vel Metropoles vel eivitates Episcopales, quarum Episeopi non omnino essent delfituendi praesidio sui Patriarchae vel Metropolitae , itemi piarum etiam occupatarum civitatum Episcopalium quaedam aut urbes, aut oppida aut rura superessent nondum occupata , quibus
proinde suam adhue posset Epii copus curam commodare e tum ut iuris in eas inu Eccle . falliei seu Imperatorii perenne esset moni mentum, T. I. c. 26. num.6. 3. Alinus, & c. 28. n. 6. 9. I . I .m tum a tempore Trullanae Synodi erant huiusmodi Titusares Episcopi, qui videlicet ad eas urbes essent ordinati ad quas non possent aceedere : iisque suum vult illa nodus honorem auctoritatemque suam servari, T. I. c. I9. n. 3. c. 28. n. T. Immo iam tum a tempore Ancyrani & Antiocheni Co ciliorum, quorum illud, ut Trullanum, suam iis tuetur dignitatem dc aestoritatem ; illuo
vero eos inter Presbyteros amandat, num. 2
Imperator Graeeus ex Balsamone agebat Bal samon tempore Isaae Angeli Imperatoris voluit ex fico deeerat reditus annuos Titul ribus Episcopis urbium a Saracenis erinugnatarum . e. 23. n. 12. Aliud erat genus Titul rium Episcoporum , eorum nempe qui suaς ipsi abditabant Eeelesias , ut otio & quieti indulgerent: Hosque negat ranaras posse vel debere Episcopalia servare insgnia , ut qui suum ipsi nomen eiurent , nomine Episcopi hominem sonante qui aliorum saluti totus i vigilet . n. I4. In Titularium quoque numero
ii haberi possunt Episcopi . qui tuas abdica-
bini Ecclesias ut vitam amplecterentur 11 nasti eam. Id ultra ab iis fieri vetat Coailantinopolitana sub Photio habita Sy γ dus , autem sua privandos dignitate d nunciat, D. I . Negabatur olim a Gallis nostris Episcopug eia se . qui in nullum Episcopatus titulum sua in
ordinatione fuisset adoptatus, T. I. c. 28. n. r. Treet tamen refert Maomenus Monachos provectos in Episcopoς , nulli alligatos loco vel titulo, sed ut selum ea dianitate coronaretur
virtus eorum eximia, T. III. c. R. n. I9.
De Episcoporum electionibuς. Veliatur istud argumentum, T. V. a c. I. usque ad c. Non i
80쪽
Non debent Episcopi nisi de Dei iudicio, populo partes in Episeoporum electione usque
sententia, voluntate ordinari, T. V. e. l. n. ad sextum 1 ficulum , ita ut tamen Optim c. 33. n. 4. Eorum eled ioni se Gregor us faci- tum et Magit ramum ratio potior haberetur, te non inunilaebat, T. IV. e. U. n. l . Se ei T. V. cap. a. ot r. Atinus in Oriente quam in similiter non inserebat Adrianus, oc in sui Occidente videtur licuisse populo cirea Epi- exemplum provocabat Carolum Maenum. T. scoporum electionem: ideo hic diutius qum il-IU. e. 42. n. q. Episcopus antiquitus ex iplis lie differebatur, oc d;: scilius peragebatur α'. n. vel Presbuteris vel Diaconis Ecclesiae ili os as . Ad ha e duo coarctabatur ius m poli ut ejus dehebat eligi eui praeficiendus erat . T. IV. testimonio aures preberent Episcopi, rene ei c. 86. n. 33. T. V l. c. pl. toto. Vel certe ex invito alisuem praficerent Episcopum . e. r. Epitcepis spectara' probataeque fidei, sua iam n. 4. dec. . n. 3. Sola fere plebs civitatis Epiis
casu aliquo Ecclesia exclusis. e. n. 3. Ex scopalis non autem Parochiarum ruris conruis Subdiaconis etiam polle Episcopos eligi de- lebatur, C. 3. n. a. & c. n. I. Potiores erant Uaravit tandem in Beneventano ann. twl. in Epit copi ele tione partes Cleri quam p Concilio Urbanus 1 l. modo raro fieret , ac puli, c. 2. n. 7. 3. 9. dc c. 3. n. I. Eceur prior iras
dispentante Metropolitano vel Papa iplo, T. Leculis in Episcoporum eleetione mentio fiat IV. e. 37. n. a. Ubi deerant , cui digni Epi- fere solorum Epitcoporum Ac populi, non au-ticipatu essent c letici , iam aliunde arcei tem Cleri , e. 2. n. 9. Pr.ecipua oc summa iahantur . I . VI. e. num. 8. t . Ut vel ab negotio auctoritas erat penes Episcopos, c. i. initio pricti huive freulis in Episcopalibus ele- q. , item e. o. n. 9. Nempe erat penes eos Elionibus fuit ambitioni locus, T. V. α I. n. de Episcopo expetito & eligendo iudicium .
T. e. R. n. R. 7. 8. 9. e. q. n. . c. 6. n. a. 13. L. δ eorumque erat dirnum ab indignis decernere,n 1. o. Sanctuς Gallns maelesti ivlla a Rege e. q. n. 3. Ac n. Ea propter optabant Nicaeni F piscopatum Arvernorum petit ae impetrat, Canones ut huic electioni ad ellent omnes E- T. V. e. 4. n. 4. I res intra menses electio pii copi Provinciae, e. n. 2. Optabant Carinem F pii copi Concilium Chalcedonente fie- rhaginensis III. Concilii Patres , ut saltem xi iubet, T. V. e. q. n. 8. &T. V l. e. 33. n. duioecim interessent i ut septem saltem Syrr. Non id forte adeo rei glose fuit observa- nodus Arelatensis, e. 4. n. 9. Nic. aenis tamen eum apud Latinos. Illius tamen usus memi- Patribus satis erat, si ob vel rei difficultatemnere Gregorius . Concilium XII. Ze XII l. vel itineris longinquitatem tres adessent, a Toletanum di H mcnarus : ac iam tempore lentibus per teripta consentientibus: satis item .Concilii II. Lateranenss communiter obli- erat dc Arelatensibus, e. q. n. 9 & II. & e. nebat, T. V. e. 8. n. lo. Quin dc Cemeitium 3. n. 2. Immo duo satis suillent Canonibus
IV. Lateranense electionem Episcopi a Ca- Apostolici, T. II. e. t. n. 7. Quin & in m pitulo tres ultra menses n linam devolvit xandrina Eeclesia Discopus a Clem 4ρὶ noti ad immediatum ejus superiorem, id est , si ex pestatis vicinis Episcopis aliquandiu soli
summum Pontifeem non habeat superiorem electus &quare,n. 6. I pios amem inter Epi- immediatum , ad eius Metropolitanum , T. lam praecipua erat ea in re Metro litae
IV. e. sq. n. I. Coucimum , dc num. 3. D auetoritas ἔ adeo ut tum citra ejus vel prae-
volutioni tamen locum nisi post sex menses sentiam vel allensum fieri non posset Epis: non dederat Juilinianus , n. 33. Immo in pi electio ordinatiovet tum si comprouincia- Africa annus etiam electioni concedebatur, lium eligentium Episcoporum ab euarent tuis T. V. e. q. n. 3. Electo Episcopo Concilium diei a , posset ipse unus iis intercedere t tum II. Lugdunense menstruum tribuit spatium ut in suffragiorum dimidio innectet eius sentenis
electioni suae assentiatur: ni faciat, eum suo tia, T. V. c. δ. n. 7. c. 4. n. I. 6. 7. IO.& l . iure spoliat, T. lv. c. I . n. f. c. 3. n. 2. & 3. 3c e. 7. tot De Fpiseopori m et Hione ante Constantini tem- De Episcoporum elaesione ab anno sco. ad goo.pora m dei Meps ad annum utque I . Suae populo ea aetate perrexerunt esse par-Is erat per universaς fere Provincias ante tes in Episcoporum electione, T. U. e. 9. n. Comiantini tempora usus , ut Epitcopus ell- I. 3. In Oriente iam ea vigebat alietibi conperetur a vieinis quibusque Provinciae Epi- suetudo, eamque Justinianus confirmavit, aeuopis Clem item ipso eui praeficiendus erat, ubique voluit obtinere, ut a Ciero depopulo& plebe ; ita ut tria illa concurrerent. aucto- tres deligeremur, ex illis vero is a Metroporitas Epilcoporum, vota Cleri, Ac testimonia litano aut Episcopo eius vicem tenente eli- populi, T. V. e. I. ni m. a. p. q. Quo sensu geretur , quem crederet di issimum, n. 2. z. Cypriano diceretur Epilcoporum electio esse q. s. Isque usus visebat adhue tempore Bal-
a plebis poterite, n. i. Perrexerunt suae esse inmouis, id est, duodecimo taculo, c. 26. n. 7. Eleis