장음표시 사용
81쪽
ν. Electionibus tamen se saepe implicabat Im- Clericis sumatiorem serendorem saeuitas inperatoris iusso . dc praeteriim in iedibus PM Episcoporum elemones, T. V. e. zo. Sua item triarehalibus , quamquam nec sine Cleri ρο- sub Ludovi eo Pio, e. at. Sua sub Carolo Calpulique suffragiis, c. 17. n. 2. . seqq. vo, & reliquis Carolinae familiae sueeessoribus,ineidentem vero quod speciat: Canonem e. at. & 23. Sua quoque iisdem temporibus ici edidit in Hispania Synodus Barcinonensis ann. Germania. Italia. & Anglia, c. 24. Sua Se ορ. Iustinianae illi Sanctioni prorsus similem, in Oriente, c. 26. Nee lotus iis temporibus T. U. c. io. n. dc cap. 13. n. a. Toletanum suffragia serebat Clarus eivitatis ipsius Epise vero IV. Concilium anno 6ῖῖ. habitum Cle- palis, aderant & Cleri et M Parochorum niti populique votis Comprovincialium Epit ris, e. 22. n. r. Sua quoque erant Monasteriis potum assensionem & Metropolitani auctoria civitatis suffragia ibia. & n. 4. Sua deniquo
to ante Concilium xl I. Toletanum ann.6si. 8. Quam toto sub hoe Imperio Caroli M habitum . Hispaniae Reges electionem Episto, gni re Regiae eius prosapiae in Episcopali sporum sibi sumpserant, e. 33. n. a. ιu , electionibus dominaretur Episcoporum pol n. 3. In hoe autem XII. Toletano id cauti in stas, c. 27. tot. Quae vero Regum ea tempe-nis adhibitum est, ut quem Rex Episcopum state partes , dicetur hic paulo post tit. De nominaret, non prius ab Episcopo Toleta . Principum potesate .aonlaetaretur ei enim potestas ibidem colla- Ab anno milissimo. ta est omnium eonfecrandorum Episcoporum Ab anno imo. ussue ad illi. perrexere ita
quam ab eodem examinatus & dignus habi- fieri in Gallia electiones Episeoporum , ut tus suisset, Mi s. n. 3. In Asrica Epii copi elo primarii ipst electorex essent Episcopi, saltemctio tota erat penes Clerum ae populum, 'ui Ipse Metropolitanus: Cleroque plus tribuerebus tamen praeerat Episcopus ouispiam rei in- tur quam populo, ae Regis consensus interinvisitans. T. U. e. lo. n. 19. In Italia se res si- veniret, i. v. e. I t. toto. Ita quoque ab aris militer habebat, vocabaturque Episcopus ille no Ilii. usque ad ann. lχω. c. 32. toto. Fasta Vistator, α Io. n. r. 6. 7. & e. I 6. n. l. 3. Con- adhue aliquando in Concilio Provinetali legia talium. Si in vaeantis Sedis civitate non - tur electio Episcoporum ipsorum praesemperiebantur idonei qui eligerentur , tum e tim Archiepiscoporum, ri. .7. v. Sc IM&c. y r. Clem tres mittebantur Romam, qui ibi quem n. 4. Sed & suae etiam deprehenduntur suis.
iudicarent dignissimum, eligerent, c. IO. n. 9 is Monaehis partes in Episcopi electione r& 4. Aut civitati illi ipse Romanus Ponti- adeo ut sanxerit etiam Concilium II. Latm ex eligebat ae mittebat, e. I. n. l. 6c z. In ranen se irritas lare . ouae iis praetermissis fie- Gallia vero a Clem & poquio fiebat electio: rent Episeoporum elemones: quod tamen sta- at & ei intererant Episcopi Comprovinciale tutum diu non viguit . e. 32. n. lin& s. Iam
eo eum discrimine , quod astinat omnes si ineipiebat populus suis se stilitiosissimis tam
de Metropolitae ageretur electione r ii vero nibus ab istis electionibus exeludere. T. Rotios Metropolita iusserat adesse , si de Epi- e. 32. num. Q. At populum prorsas α G- eopi electione ageretur, T. V. c. n. 8. 9. provinetales Episeopos ab Miseoporum et in ii. tr. 13. Erant autem in iis partes ΜTo- ctione arevit taenis XIII. Inaoeentius II Lpolitani potiores r adeo ut citra eius eiecit aut potius usum istam iam invalestentem fi nem assensumve Concilia Gallicana vetarent mavit. & rem totam ad solum ipsum Cath
fieri electionem Episcopi, e. ix. n. q. dc 8. Eius drale Capitulum reς avrit, uti & paulo posterat praeelle suffragiis, ae eum urbi praeficere Gregorius IX. etsi pristi usus aliqua adhue
Eficopum . in quem plura tonsentirent suffra- saperfuere vestigia, e. 33. n. I. 2.3. Quem erra GaI. n.8. ae autem esset in ea aetate a- so induxit firmavitque Innocentius IH. usum,
oritas Regum Galliae istis in electionibus, in is in Gallia tum obtinuit , sed ea tamen le- hie paulo poli tit. De potestate Principum in ge, ut electus a Capitulo Episcopus a Merai coporum electionibus . In Illyrico & in tro itano confirmaretur, n. 4. At Conco Anglia res in Comprovinei alium Episcoporum data tandem inita sunt inter Leonem X. P Synodo peragebatur e quamquam tamen dc pam Se Franciseum I. Reeem . eaque in Co illle Imperatoris de hie Regis jussio quoque ei lio U. Lateranensi confirmata: quibus n
eoepit intervenire, T. V. e. Ir. n. r. 6. c. 36. minationes Episeopatuum Regi , electionum n. I c. I . n. I. Quare non solus ipse Me- vero nominationumve eonfirmationes Pontia tropolitanus aderati e. r. n. 7. fici Romano tribuuntur et aboleturque Prag- Ab anno Octingentesimo ad mill simum . mattea Sanctio - quae Capitulis electiones olim
Sua sub Carolo Magno in Gallia e stitit sub Carolo VII. Rege, ut di Basileense Concilium,
82쪽
go Ddo Rerum cilium, asseruerat, restitueratve, T. V. c. 37. n. 7. & 8. U. tit. Caricordata. Immo Iam anteipta Concordata istamque per ea factam in Concilio illo Lateranensii abrogationem Fragmaticae Sanctionis, electiones Epitcopales toto sere Regno fuerant abrogatae , n. 8. In Anglia quomodo se haouerint Episcopo- eum elestiones anno millesino. Ut modo in iis viguerit, modo & saepius quidem opprella fuerit libertas, T. V. c. ῖ toto. Ec tempore devictae per Duces Normannos Angliae , soli s-e Epitcopi eum Rege & Proeeribus elegerunt Episcopos : non multum in iis po-auit Clerus, multo minus populus, nec imus aliae propemodum fuere partes, quam eleel o. nibus adplaudendi, c. 33. n. l. b. Ex hac, dcae. S. Nee liberas videtur Clerus Anglicanus
electiones habuit se nisi post taculum duodecimum quo & ipsi Epilcopi tuo electionum
iure poli memoratum innocentii III. deermium exciderunt, n. 8. Quamquam & riculo sequente ut Episcoporum nominationes in Anglia sibi reservabant Romani Pontifices rata de eas vicissim sibi Reges vindicabant,
in Motia qui se ab anno millesimo habuerunt Episcoporum electiones, T. V. c. 3 n. s. Erant penes Clerum 3c populum : at non absolutam iis Reges relinquebant libertatem, ibid. In Hibernia sanetus Malachias Armachanus Episcopus eleetiones rellituit in in te.
In Hispania sim liter post annum millesimum tuae erant adhue populo, Clero , Episcopis de Regibus partes in electionibus Epistoporum, T. V. e. 33. Immo Petrus Aria. roniae Rex iis se nullatenus voluit immiscere,
latitque ei fuit , si elisus in Episeopum se ipsi ipsiuique sueeellaribus silleret , suae in
Regem fidei specimen editurus , c. II. n. l. am tamen Iuculo decimo quinto in omni-hus Hispaniae Remis aut Reges Romanis Pon- aificibus, aut Romani Pontifices Regibus praesentabant; expunctiique propemodum electi nibus, communi eorum consensione dabantur Episcopatus, n. 8. At tandem per Concordata Carolum V. inter & Adrianum UI. couis ventum est . ni penes Hispaniae Reses esset Nominatio ad Epistopatus & Abbatias, In Italia qui factae fuerint electiones Episeoporum ab anno milles , T. V. e. 36. In Episcopalibus Metropoleos Eeelesiae Romanae Sedibus debebat intervenire consensus Romani ipsius Pontificis, T. 36. n. 2. Interveniebat aliquando in electionibus auctoritas Imperat sis , eum Ecclesiarum pollulabat necessitas , M. Utra uias aliasve causas viguerunt ad-
hue in Ita lia electiones ineunte saeculo deeimo tertio, ita ut tamen arctatam ellet iuxsuffragii ad totum Cathedralium Eeelesarum Clerum, Abdiates, Cam: a , dc Epileopos Pro. inciae, populis in partem earum nullam adicitis, n. 7. Ioannes XX l I. an .lῖ22. mu, omni uin reservavit tibi collationem Epia scopatuum omnium in Provinciis Aquileiae . Mediolani. Ravennae. Genuae , Pilatum de Neapoleos ob diis ensiones in electionibus otiari iolitas, n. η. In patio quod Innocenti
VII L eum Ferdinando Rege Neapoli iniit
ann. I 486. conventum est, ut illius Regni Episcopatus oe Beneficia a Pontifice eonserrentur. Atque ita quoque fit apud alios Italiae Prindipes, n. ll. In Stellia ut se ab anno millesimo habuerint Episcoporum electiones, T. U. α 37. Pepigit eum Willelmo Siciliae Rege Adrianusi V. ann. IlI9. ut electiones Episcoporum essent liberae, eoque solo contentus Rex esset, ut flagitato eius assensu poli modum confirmarentur, C. 37. n. l. Hoc tamen electionum couis
firmandarum privilegio exuti sunt eius successores, quod eo impotenter uterentur , tua. sed de eam Siciliae Regno donatus est C rolus Andium Comes ab Intvicentio IV. ana. Que . de a Clemente IV. ann. t 263. id conditionis appositum est, ut nec ipsius necis eiseelsorum eius consensus requireretur, sive ante, sive post Episcoporum electionem, n. 3. H norius i V. legitur omnium primus ann. 128 sibi retervasse integram collationem omnium Siciliae Episcopatuum, n. 4. Idem ana. 1 4ΡClemens UL praestitit, cap. 6. num. 9. CH liguntur tamen restitutae fuisse paucis post annis electiones , sed ea eum dupliei eonditione , tum ut nee ante nee post elemonem requireretur consensus Principum , tum ut maneret Pontifici ius illibatum vacantes Ee-
Hetat sibi reservandi, eum id sibi conducibi.
Sirdiniae fit corsi eae Regno eum donavit Bonifaeius VIII. Joannem Arragonium an . 297. consuluit quoque electionem libertati reantumque est ut nee ante nee post electi nem requireretur Regis assensus, T. V. cap.
In Germania qui se habuerint post annum millesimum electiones Episcoporum, T. V. 33. Tres Ottones Imperatores de Henrieus I. qui iis laceessit. Epis cm ut plurimum n
minarunt, cap. 38. n. I. b. me. Sed tum ipsi aut superiores Imperatores fundaverant plures
ex istis Episcopalibus , tum sanctos ut plurimum praeficiebant Episcopos , tum non sem per electionem excludebant. ibid. At in Cqn-
83쪽
edio I. Literanensi sub Callisto II. & Hen- auctoritatem sbi vindieavit Constanti nux .Heo U. ann. ti 22. conventum e.t . ut hinc contra vero p'uries Constantius. n. it. Ad se
Imperatoribus relinquerentur in vellitum, lau- ab Episcopis delatam Episcopi Mediolanensi domum tamen tantum Imperii . & quidem electionem Ualentinianus L recusa rit . ut eui non iam per annulum & baculum Patiora- se parem negaret, num. 7. 8. Suam et erenitiem, ted per sceptrum ti inde vero ut ab iis Theodosius authoritatem in Gregorii Na, laniadem Imperatotibus liberae relinquerentur ele- eteni dc Nectarii electione, Arcadius in Chr Miones, T. U. c. 38. num. Quin dc Ulto sostomi, Theodosius II. in Neitorii, Theo .. IV. sub Innocentio lil. ann. iro'. se etiam doricus in Felicis lV. Pape . n. q. ra. tr. is. exuit iure quod Henrico V. relietum fuerat, Ita fieri fuit aliqua nectilitas 3e Eeelos e uti seu elestiones etiam concordes assensu suo fir- litas, n. 3. 4. I. lo. ia. ly. l8. Ut Nellarius
mandi. teu discordes diiudicandi ae d;rimen- tamen a Concilio , Clem de Populo , aadi , n. H. Denique Concordatum initum est Chrysostomus a Clem item & populo diei ann. 3448. inter Nicolaum V. dc Erideri cum poterunt electi, lieet re ab Imperatoribun ele-Ill. Imperatorem . quo sancitur liberas fore est fuerint n. . it. Qui Nei orio Constan Episcopatuum 5c Abbatiarum eleei Mnes. ita tinopolitano 3c Dioscoro Alexandrino Epist ut tamen sex menses alternatim in iis habeat piς depolitis sub tituendi erant , hos aiune summus Pontifex is incipiendo a mense Ianua- Concilium Ephelinum de Chalcedonense Imrio, δι is etiamnum est Germaniae usus. T. peratorum nutu iubili tuendos, n. l . II. V. cap. 38. num. II. Habet adhuc Beneficia Ab anno oo. ad goo
omnia tum in Curia , aut intra duas ab ea In Gallia damnavit Arverna ann. uer . SODi aetas morientium , tum omnium qui vel nodus electiones Episeoporum , quae Princi- Cardinales sunt , vel aliquod habent in Cu- pum favore fierent. Eas quidem Aurelianentia Romana officium , ouocumque decedant sis V. Synodus ann. 3w. decrevit fieri eum joco, ibid. Denique & electiones ipsas a Ca- voluntate Regis , at modo eae fierent iuxta pitulis factas debet eonfirmare, immo Sc eas electionem Cleri Sc Plebis, T. U. e. t 3. n. iapotest rejicere, si digniorem substituat, num. Si qui vero se per solam Regis voluntatem 4I. 8c Ita . curarent ordinandos, praetermi ista Cieri popu- In Sueeia qui ab anno millesimo se ha- lique electione, ae Episcoporum Comprovin-buerint electiones Episeoporum. T. V. e. χη. Halium de Metropolitani voluntate hos ne num. 13. Reges electionibus eorum eum Cle- gat Parisiense i II. ann. 337. Concilium abro de populo se inserebant: eas autem ad so- aliis Episcopis reeipiendos, Ac eorum ordinatos Canonicos Innocentius IV. coarctavit , tionem Parisiense v. ann. 613. irritam decer-
ibid. nit, num. a. de 3. Quin & conellii istius RIn Norvegia ann. 3273. Rex ius omne in Parisiensis acta connrmavit Clotarius II. ele- electiones Episcoporum 1e Abbatum abdica. Etiones assentiens iuxta Canones fieri r illud-vit, Arehiepiscopo Nidrosiensi ius rariter omne que solum adiiciens . tum sibi silendum qisi in Regum electionem abdicante De enim con- a Metropolitano, Clem , & Populo eliger
ruentum erat, T. V. e. q8. n. Iῖ. tur, ut v dienus esset per Regiam ordinati
In Polonia a Capitulis eliguntur Episcopi, nem suam ordinaretur ; tum si qum ipse de ibid. . Palatio eligeret ac nominaret , ii ab Epila In Oriente ut se habuere Episeoporum ele- pis deberent admitti , postquam ab illis dictiones ab anno Io . ad hoc usque tempus, scussum ac exploratum fuisset eorum meriturei, V. e. 4 . toto. T. V. c. ιῆ. n. 6. Poenis muniariis mulctat
Summa eonvenientiae Ze discriminis inter Rex Charibertus Provincialis apud Sanctonaς Orientales 3c incidentales Episcoporum elm Concilii Episcopos quod pulso ab illius urbis
est es , c. qt. n. 32. . Episcopatu Emerio quem eo Restis istius Pa-De potestate Principum in D coporum ter donaverat . alium nomine Heraelium subis electiones. stituissent, c. Iῖ. n. 3. Multa peream aetatemi Versatur istud argumentum, T. IU. eap. 6. proferuntur exempla Episeoporum Resis et 2 3. I l . 16. 17. 2O. usque ad e. 18. e. 3a. usque et ione, iussione & auctoritate in Galliis erea-34 c. a. torum, cap. I R. n. '. usque ad fin. eap. Alia Per priora V. Ecclesie faecula. itidem proferuntur exempla. e. I Exeusaα-
Cum votorum Populi in Episcoporum elm tur ista vel molliuntur multiplici ratione , e. Etionibus haberetur ratio : eum maior adhuc i4. n. 7. 8. Immo illi prineipum elestioni optimatum : non poterat non haberi magna iussioni ve eomitabamur plerumque Plebis , Principum, T. U. e. f. n. i. Nullam ea in re Cleri, dc Episcoporum suffragia, T. U. I Ind x Gen. Tom. X. L n. 6.
84쪽
n. 6. 3e 7. Carolomannos Dux & Princeps ab Episcopis iam factae vel a robatae , e. 34. Francorum , Pipinusque eorum item Dux & n. Si rex, ut aliquando ne i , e Palatio Princeps Episeopos urbibus praeficiunt , sed suo mitteret , cui percuperet Episcopatiam
consilio ae eoniensu aliorum Episcoporum , imum tribui, in esus tamen mores ae ct tu Cleri ae optimatum, cap. t tinum. 9. Io. In nam a Metropolitano ibi licite inquirebatur . Hispania eum Epitcoporum ebretio antea pen- T. V. e. 22. n. 7. 5t . e. al. n. 6. & 9. e. 19.deret ex Episcopis . Claro , & Populi testi. n. 4. Si quisquam haud dignus a Rege obismonio, eam sibi sumplere Reges paulo ante trudebatur iubet Concilium III. Ualentinum Toletanum XII. ann. 68t. Concilium . In adiri Regem a Populo&Clmo, ae si neceia isto autem id conditionis appostum est , ut se sit a Metropolitano eum Provinetae Epiuquem Rex nominaret , non ante consecrare. scopis , quo tantum ab Eeclesia dedecus a tur , quam ab Episcopo Toletano examina- teat, T. I. e. 4 i. n. 4. Ad Regem suffragiaretur & dignus haberetur, T. V. c. II. n. r. electionis deserebantur, tumque electus conis
a. 3. 7. In Anglia iussio Regis eum Episem Detabatur , si Regis aecedebat assensus, T. Porum suffragiis interveniebat, c. I r. a. o. & U. e. 22. n. l. Se similiter in Germania Reis c. 36. n. In Afri ea Reges Vandalorum vel ses electionibus implicuere, sed servata tamen nullas patiebantur ab Orthodoxis fieri electi, tua Clem populoque ferendorum suffragiorum nes Episeoponam , vel iis . quas fieri patie- facultate, T. V. e. 24. n. l. de a. Ita & in hantur, se non implicabant, c. lo. n. i 1. & Italia, n. 3. 4. I. n Anglia, n. a. Et iur 3. Contra vero in Oriente & in Illyriis iis Oriente per totum illud Carolinae familiae im- se implieabant Imperatores iussionibus suis perium, toto e. 26. Uetant quidem Canones haud tamen sublatis Cleri Pcinulique suffra. septimae 5e octavae Synodi generalis electi mis , T. V. eap. II. num. I. Κ cap. II. toti nes fieri a Principibus, easque mittunt in irritimam modeste Gregorius de ista loeutus sit tum: at eas nimirum , in quibus aut ista se
Principum auctoritate, MI 6. n. 7. & 8. c. 7. exereret Principum auctoritas, aut certe prae-
Ab VHI. faculo .. Quomodo ettea istud idem elactionum umTaetarias Papa Pipino Regi permisit no- gotium se gesserint ab anno iocis. in Oriente minationes ad Episeopales sedes : at dispen. Imperatores Graeci , ae in Gallia , Anglia , satio id soIum fuit, ob urgeatem tune tem. Hispania . Italia & Germania Phinei pes e
Poris necessitatem, non vero gratia, quae apud rem. Vide hie paulo ante in ipso titi OLPosteros elus esset manatura, T. V. e. 2o. n. scoporem electio, , Ab imo. o. .7 Carolus Magnus in Capitularibus luis Da confirmatione electiomu υνθροοrum , iussit Episcoporum electiones fieri a Clem seu a Met meo iram , seu ais Exarcho, di Populo, n. 4. Eum suci ante exemplo hora seu a Patriarcha, seu a Romanatatus suerat Adrianus Papa ne Em scoporum Pontifice .
electio ibus se immiseeret, n. r. Exploditur Tractatur istud argumentum, T. U. e. 7. 8. Sigeberti sabula de eoncessa ei ab Adriano I 8. 9. 29. 3α Φῖ. 43. in Coneilio Romano potestate eligendi Ro- Probatur elisionem Episcoporum per petis
manum Pontinem , ae Episcopos & Archie- ma V. saecula cocifirmandam fuisse a Metr piseopos nominandi ae invelliendi , T. v. e. politano, e. 7. toti Praecipua erat tum eius in n. I. 6. 9. c. 23. n. Σ. Non tamen sine eius auctoritas in eorum electioner nee eitra eius sequentiumve Principum lieentia fiebant Epi- vel praetentiam vel assensum fieri poterat, αscoporum electiones , seu non sine eius iit n. 6. 7. loel . & e. I. n. E. & 3. P atur ean-rumve Principum licentia Clerus Populusque dem fuisse a Metropolitano saeculis sevio, se. ad has electiones faciendas eonfluebant . e. mimo, de octavo eonfirmandam, T. U. e. 18.2α n. v. Ludovicos Pius . etsi Episcoporum tot. Si Metropolita electioni Episeopi non electionibus se ipse impii abat, eas tamen es. interfuerat, debebat eam litteris suis e fir- se liberas , seu ex Cleri Populique suffragiis mare, nee eitra ejus assensum poterat ordi seri volebat . . Ut illa non pugnant secum , nari, eodem e. n. a. Excepti sunt tamen Q 2I. tot. Similiter sub Carolo Calin de se- septimo taeulo ab hae lege Hispani EpiseopLquentibus Carolinae familiae Principibus . α Etsi enim Concilium iv. Toletanum anno 22 dce. 23. Ut stabat electionis libertas eum 613. habitum Metropolitani aestoritatem de interveniente illa Prineipum auctoritate , e. nsonem in Episcoponim electione adhue
a a. n. Φ c. 23. n. 7. optassent tamen utique requiserar: quia iam tamen Episcoporum et
Episcopi, ut non aliae fuissent Regum in istis ctionem sibi sumpserant Reges Hispaniae aluelectionibus partes , quam assentiri electioni quanto ante Concilium XII. Toleonum anu.
85쪽
ωrat R-m preeipa am. 83Mi. habimm ; statutum est in isto eodem erant Exareharus; ab Heraeleae . qui Traei-Conei lio XII. ut quem Rex Epis pum no- et, item ab Episcopo Thessaloni emu . Episto. minaret, is ab Episcopo Toletano, si dignus pi omnes inlius Exarehatus, Apollolielve Ui.
ei videretur, post et ordinari, ea solum eam cariatus, i. v. e. 8. num. 3. 6. Qui ve-tione. ut tertio poli ordinationem suam men- ro a Romano Pontifice, iam iam infra. se eoram suo se sileret Metropolitano, T. Metropolitae similiter ab eo eui suberant . V. e. iis n. I. 3c R. bt c. I 8. n. 7. Probatur de Primate vel Exarcho, debebant eonfirmari.
sub Imperio Caroli Magni ae Regiae ejus sa- Ita res se habebat ad sextam usque saeculum.
miliae confirmandam fuisse a Μetropolitano T. V. e. s. num. 2. t. I. 6. Ita quoque ab 'electionem Episcoporum , c. 29. tot. Immo ann. 3- ad 8 . se nabedat, e. IR num. 3.& eoc rigido pultabat examine. Forma illius Μetropolitanos plures Romani Patriarchatus, examinis, eod. c. 29. n. l. Idem in Oriente quibus nulli praeerant Primates, vel Exarehi. factitabatur a Metropolita, N. 7. Etiam post Romanus Pontifex confirmabat , e. I9. num. ann. millesimum hodierno Detretalium iure 4. s. o. 7. 8. Non tamen seu in Gallia 3e i αν indieatur Metropolitanis jus antiquum vo- Anglia, seu in Hispania , seu in Alii ea , candi electum Episcopum ad examen, Ze vel n. v. lini'. r4. Nec a vieariis quoque Ap hominem eonfirmandi , vel electionem ejus stolieis eonfirmabantur Metropolitani Galliae iureiiciendi, T. U. e. 42. n. r. Si forte vaeabat Ia. sed a Concilio Provinetali, n. p. tum tedes Metropolitana, Capituli eius erat Episcopos vero nullos nisi Patriarctatus sulexaminare dc eonfirmare electum Episcopum, eonfirmabat Romanus Pontifex, euia nee sui n. 13. Vetabatur electus Episcoeus in ullam Patriarchatus universos eonfirmabat, sed eos se partem adminii rationis seu in spirituali. solum, qui in Provinciis erant suburbicariis, bus, seu in remporalibus, antequam confir- T. v. e. 8. n. 2. I. I. rr. Et si autem ita se res matus esset , insistere , quocumque nomine haberet ordinario ut electi extra Italiam Epi- vel eolore quaesito, seu ceeonomatus, seu alio: scopi non eonfirmarentur .a Romano Pontifi- Deus si faciat, eleesionem eius Concilium II. ee , laeus tamen fieri , saepe neeessum fuit . Lugdunense reddit irritam. c. 42. n. . Urius seu eanonicae euiusdam devotionis iure , sea solum mensis spatium ei ab eodem Concilio quod Apostolica opus esset dispensatione, seu matur. suae ut electioni consentiat, eam- obteis cujuspiam non aliter removendi interque alioqui nullam elis sancit. n. y Ubi au- ventu , e. 3α toto. Hine vero sensim is illetem strum praebuit assensium, tres intra men- inolevit usus, qui nune est, ni pene in om-ses suam postulet confirmationem necesse est, .nium ubique Episcoporum ordinatione exa- ibid. Confrmatus vero, etsi nondum eonis. men Ze confirmatio Romani Pontificis exineratus, tum poteli inter Episeopos sedere , pectanda sint, e. ῆo. n. I. Pristinum quidem tum potest Episcopales omnes obire functim morem Episcoporum a Metropolitano oc Menes. non quidem quae ad ordinem spectant tropolitanorum a Concilio Provinciali eonfir
Episcopalem, sed quae ad iurisdictionem, e. mandorem restituit Synodus Basleensis . At . n. 6. dc T. Addit Bonifaeius VIII. modo ista eluq decreta nee diu nee multis in locis Pontificiis iam Bullis sit instructu . Alioquin obtinuere, T. U. e. 43. num. Iet. Ut hodierno eum se administrationi Eeelesiae suae quantu- illo usui , quo iam a solo Papa omnes penelumeumque inierentem spoliat parto sibi per orbis Christiani Episcopatus dii pensantur , dcelectionem iure, n. io. Post Concordata . qui. unus ferme obtinet prisca ipse omnia Metri bus Episcoporum de Abbatum nominatio in politarum iura . potest patrocinium ex anti- Reges, de promotio ac confirmatio in Ro. qnitate areemri , T. V. e. 8. n. 7. Ut hunc manos Pontifices confertur , iure iam electi osum non tibi sumpsere Pontifices Romani , nis Episcoporum confirmandae videntur ex ei- - eo sensim pervenere, ipsa rerum adducti
disse Metropolitani, n. II. Scitieet Bullae Pon- necessitate, eap. 3 . n. 4. 6.8. 9. 31. n. 4. 9. c.
tificiae id iam sunt, seu Episeopis, seu Me- 32. n. I R. e. ἶ4. n. 8.tsopolitanis, Pod sua iis erat olim electio de De Episcopo meo ereatione ordimatione . confirmatis, T. V. e. 43. n. r. Prioribus Eeelesiae taeulis universis Provin-Nee a suis solum Metropolitanis Episeopi, elarum suburbieariarum Episeopos ordinabat sed δι a suis seu Primatibus, seu Exarehis , Romanus Pontifex t universos item Hevpti, seu Patriarchis confirmabantur e stitieet ab Thebaidos. Lybiae 3e Pentapoleos Episcopus Alexandriae Episre,pi ii , qui erant Patriar. Alexandrinus ; sibi in Patriarchatu suo pro-chatus Alexandrini, ab Antiochiae, qui erant piores Episeopus Antiochenus, remotiores suis Antiocheni; ab Ephens Episcopo, qui erant eonfirmare litteris contentus. T. U. e. 8. n. z.
Exarchatus Asiae ἱ ab Caesareae , qui Ponti ei 3. Non a suis etiam Metropolitis ordinabantur L a trium
86쪽
etrium Asae, Ponti gi Thraeiae Episcopi . sed
ab ipsis tribus earundem trium Dioeceseon Exarchis, Ephesino, Caesariensi & Heracleeρ- si , n. 4. At in Concilio Chalcedonensi, in quo ex tribus illis Exarehatibus conflatus eli Patriarchatus Constam inopolitanus , eorum Metro litani omnes ab ipi, jam Conii a tinopositano Episcopo ordinari iussi iunt cum omnibus Barbari earum circumpostarum Re- sonum Episcopis : ipsi vero eorumdem trium xarchaluum Episcopi ab ipsis iam Metropolitis suis permissi sunt ordinari. n. 4. Sexto adhue laeuis Gregorius iubet ad se Romam ordinandum mitti Episcopum Ariminensem Ravennatensi Metropolitae obnoxium , post uam ab isto eonfirmatus fuerit r ex illa sci-icet veteri lege, qua Pruvinciarum omnium
sisburbieariarum Discopi a Romano Pontifi-
ce ordinabantur, T. V. e. IS. n. I Q. Metropolitanos , Ravennatensem, Mediolanentem &Aquileiensem ex eadem lege olim ordinabat Romanus Pontifex . At Mediolanensi de Aquileiensi pollea indulsit , ut se mutuo pollant conliseraret sed Metropolitani Ravennatensis consecrationem sibi diutius rethiuit, T. V.
Carthaginensis Episeopus poterat omnes Afri- eae Episcopos ordinare , T. I. e. 2o. D. S. in Illyrico incidentali Episcopi a suis ordina. bantur Metropolitis , c. 8. num. F. Denique extra iam memoratas exceptiones is erat Leelesiae usus , ut non nisi a Metropolitanis suis, vel cum eorum consensu , aut delegatione ordinarentur Episcopi 1 e. 4. n. 6. 7. ,
II. c. I. n. a. c. 8. n. 12. Statuit Emeri tensis in
Hispania bynodus, ut a quolibet Metropolitano , modo eum Metrupolitani sui contensa possent ordinari, e. t 3. n. χ. g. Ino At Synodus tandem X l I. Toletana ann. 63ι. iacultatem Episcopo Toletano tribuit omnes deinceps Hispaniae Episcopos ordinandi, ea ib-lum cautione , ut suum iiii Metropolitam tertio poli ordinationem suam mente , adi
cilium omnino iubet Episcopum a suo Metropolitano & duobus aliis eiusdem Provinciae Episcopis in sua vel alia eiusdem Provinciae Eeelesia ordinari , T. V. c. q2. n. II. Dum optavere seu Pontinces ieu Coneilia, ut vel omnes vel plurimi Provinciae Episcopi interessent ordinationi Episcoporum i id adaptam cornm electionem magis quam cons crationem pertinebat, T. V. c. n. 6.9. II. e. t. n. 2. c. 8. n. II. c. II. n. 7. Tres vulgo Episcopos in unius ordinatione requirebant Canones. e. 4. n. 9. Hinc una e caulas rescindendae a Concilio Regiens ordinationis Ar-
mentarii Ebrodunensis Episcopi, ea fuit, quod abique trium Episcoporum praesentia fulictor dinatus, n. IO. in Metropolitani emiseratione omnivo Comprovincialium Episcop, tum praesentiam Concilium I l. Aurelianense tanquain ex institatione ami qua requirit . c. iv. n. 0. Addit Concilium lil. Aurelianense, ut a M tropolitano quopiam fieret iii haee Metropolitani e secratio, ibid. Duobus tamen Episcopis in cuiuslibet Episcopi ordinatione eontenti sunt Canones Apoli 3lici, e. q. n. 9. Immo unus re sufficit ut valide celebretur rsique plures requirant , id magis dii ad pompam ac solemnitatem , quam ad rei necessitatem : unusque solum ex iis consecrator est,
alsistentes alii, T. V. e. 4. n. 9. α8. n. II. c. II. n. 7. e. I 2. n. t. a. q. 3. 6. 7. g. 9. e. ol.
n. q. f. Eo Fiebat autem Episcopi conlecratis plerumque ilatim post eius electionem, & ab ipsis electoribus, nis ubi alicuius erat con sensus expectandus. Uetabatur certe diis rei e secratio ultra tres menses sine gravi neeen state. T. U. c. 8. n. r 1. Ni post tres a sust ptis provisioniDs mentes ordinetur , iubetura Rotomarenti ann. t 38 . Concilio, dc a Triis dentino, fructiri perceptos rellituere, T. Re. ΦΣ. n. l . & l2. Qiod si tribuς adhue aliis mensibus suam diiseri ordinationem, illum sancit Tridentina Sunodus Episeopatis exciville . n. it. Dies consecrandorum Episeoporum fuit semper dies Dominicus de quoia libet quidem anni tempore, T. U. c. I a. n. Io. II. II. Dies autem ille dominiis intelligebatur tum vespertinum ipsum Sabbati tem. pus . tum ipsam diei Dominicae maturinum , protracto eo usque ipso Sabbati ieiunior adeo ut alterutro illo tempore fas esset Episeopumeonsecrari, ibid. Quo die consecrabatur, Hamis mas populo largitiones faciebat, quas tandem ad certam summam revocare necesse habuit sexto seculo Athalaricus, quanquam nee ista fuit modica, T. v I l. e. 33. n. 6. Recolebatur autem dies ille quotannis ab Episeopis r quam pie ab Autullino, T. U. α 8. n. I 3. Loeum consecrationis suia attinet, debebat in Gaul lix Episcopus in ima illa ei vitate consecrari, cui priae ficiebatur. e. l8. n. v. In Hispania fi bat olim in ipsa Metropolitana civitate, nee in ei vitrute alia nisi ex Metropolitani consem su, num. 6. 7. Sed in Concilio IV. Tolet no statutum est, ut in Metropolitana quidem ei υitate sua ordinaretur Metropolitanu . Epustori vero ipsi ubi eligeret eorum Metropo.
litan , c. a. num. O. At Ordinari set tandem
Episcoporum in Hii pania coniserandorum i euς evasit Toletum, eum in Toletano Xl I.
Concilio potellas data fuit Toletano ipsi Epi
87쪽
ndis Rerum scopo unive os, ς cri Rex eligeret , examitat, & eoniserandi , e. 18. n. 3. Porro si ordinatus Episcopus suam detreta abat Ecclesiam adire, eum Sunodus Antiochena iubiici vult exeommunicationi, T. IV. cap. I n. 5. In allia poliunt Epileopi anno malis 17. ex Edictis Blesen fibus iuxta Concordatum ordinari, T. H. c. 7o. n. 8. q. Aurel/a-e. Vide infra titi indis es , 3. De De Episcoporum residentia , v. tuis Rudi
Episcopi qoique sanctissimi quarto α quinto taculo in Oeeidente uel erant ex Monachis assumpti, & Monas ieam pergebant ii vitam
colere r ve, Monaiticum tune primum arripiebant propositum , cum Episcopalem latcInam urbibant, T. II. e. 43. num. Io. re 13. Vel communem eum Clem Luo agebant Vl- tam , quae a Monastica parum aberat, 'ei. num. 4. II. i5. Similiser in oriente pars Epistoporum magna illis iisdem seculis erant ex Monachis assumpti, & Monaiticae disciplinae
erant implicati, T. II. e. q. n. 8. Exempla Monactorum in Episcopos provectorum Metotum solum virtus eximiae coronaretur , α ideo nulli Tituloe illigatoriam, T. III. c. Iῖ. num. lm Et si uirtutes Monasticas excoluere Basilius , Getegorius Nazianetenus , Amphil chius , Chrysostomus , Augustinus t haud t men Monaehorum status, propositum , instι
Multae sedes Episcopales olim ante & post Caroli Μami temtina Monachis Epistopis
aut omnino, aut alternis addictae, T. lΙ1. e. 18. num. r. k 3. Nonnisi sere ex Monachis Episeopos habent Sectae omnes per inientem isarsae, T. III. 63. n. Σωμ Episcoporum antea Monaehoram isse, T. VIII. g. . Voluit Innocentius i. a Monachis , dum ad Episcopatum pervenirent larvari prioris vitae propositum. c.' n. a. uoluit & Caro.
Ius Magnus in Aquilgranens Capitulari , &Londinense anni ras. Concilium , aut naeerat Innoeentii l Io Legatus, v. 1.& 2. Epi scopi qui ex Monachis antiquitus allum prarumnt . pristinam vestium retinuerant 1 peciem N asperi ratem, seu in Occidente seu in Oriente.
& T. II i. e. 7. n. tr. 23. Vestem Monasticam a Monaehis ad Episcopatum prouehiis in .eentius III. in Concilio IV. Lateranens san- civis servandam, n. 3. k iti Voluere eli alia
poli modum Concilia, αι, Plurima: exemyla
eo pertinentia, n. r. 2. I. Io. II. Adlcisci ab iis vesti Monasti eae singularia quaedam Episcopalia ornamenta permisere fiat ut a Clacr- cientia , Led tum vilia , tum ejusdem cum
Monastica veste sui coloris. T. vlli. e. N. n. 6. Satis postea visum est , si Episcopi ex Monachis assumpti colorem vestis sunt olim
Montificae servarent, n. 12. A. Caerem'ntale .
A tempore tamen Comitioram Cleri Gallis cani ann. 1663. eoepit tolli illa distinctio, non vestis solum ted. & eoloris inter Galliae Episcopos, n. 12. Nee: Improbatum id olim fuisset ab Innocentio L At fuisset adprob tum Coelestinoe l. qui gestatas olim a Gallis canis Epilcopis velles Monasticas reprehendi n. 12. 3- uiad & T. LI. c. 3. n. t. ει α Elli seopos qui vitam Monasticam amplectebantur Constantinopolitana sub Photio Synodus dignitate tua privandos decrevit, T. I. c. 23.
Episceptrum mores, Dumttas, scimus . . Episcopum vetat Concilium Atticanum iasia Dioecet eos tuae Ecclesia demorati diuq aut sedem Mere quam in Cathedrali tua. T. IV. e. 19. n. o. Potest se tamen aliquando pi Ni eis Ecelesiae uiae otheiis Labducete . T. I L.
c. 76. D m. IS. Episcoporum caritas in mis ros quoscumque m tuitio iisdem ab eiς i, pensa per prima quinque saeuia . T. Ul. ca αου - toto- ltem per tria, alia 1 aecula, cap. 88. . - Rursum per prima. v. saecula ergarem ,. captium, aere alieno obstrictos, aliosve
ad asylum Ecclesiae confugientes, cap. 93. 9α Per tria s uentia saecula , & ab anno denuque millesimo, c. 97. de 99. Sed tamen suquam certorum criminum exceptionem Gr gorius adhibebat, c. 97. n. q. castitas quam Episcopis commendetur. Eorum domus ab Dentatione mulierum debet esse adhue m qis aliena quam Clericorum aliorum domus, T. II. c. o n. r. Legem tulit Iustinianus --
perator , ut Episcopus e Sede ejiceretur sua, si quam in Episcopiti domo lateretur icemi.
nam, etiam ex iis .. quas ex Nicaeno Canone aliis permittebat Clericis, c. 63. num. a.
Episcopos vetat Concilium I. Matisconensequamcumque mulierem in suum eubiculum admittew, nisi aiutat Presbyteri vel Diaconi duo, cap. 62. n. 4. Huc pertinebant Syncelli olim in Episeopis assumpti. Vide tit. Duensi. Episcopum semper seu in cella, seu ubucumque ex Concilio II. Turonens cingehu Clerinorum tu M. αει n. 3. Istisque Cleri- eis potestatem facit anciendi mulieres , quae familiarius eum eo eohabitarent, ibid. Exempla cautionis, & diligentiae adhibitae ab Ai
gustino, ab Etherio Lexoviensi Episcosto . a
88쪽
Indo Rerum maea stum m Caesitio Arelatensi, T. II. cap. 6 l. num. n. dentina Synodus c. 62. n. l. & 7. Lapsus duorum Epileopotum, m. acum uxoribus suis eorumdemque poenitentia, c. 62. n. V. Luxas Epilcoporum quantus erat Tio 3o seeuto, T. IX. c. 4o. n. q. Item XI. de Xi I. saeculo, e. 43. n. ει α Episcopoς cultusta ornatus studiosiores egregie des oribit Hie. Fonymus, T. II. e. 44. n. 13. O uid Episcopis cum Aula, vid. tit. Auta. Un4ecimo laeculo proeedebant Episcopi ingenti militum turma cincti, eaque erat illorum temporum necessitas, T. VII. e. it. De militia , quam olim Episcopi ducebant ad exercitum Regium, vid. tit. M ιitis. Simplieitatis ae paupertatis Eni. cnpalis exempla in Lateranensi III. Conei-lio, quo unus venit e Scotia Episcopus eum uno solum equo , alter inde quoque venit , p ses 5e eum uno solum pedissimuo : unus it m ex Hibernia venit , cuius annuus prinventus tribus constabat vaceis , quas sui ei subminii rabant Dioeeelanii T. VII. αῖo. n. 17. Ouas. Episcopos vel provocatos Con.
cilium T v. Carthaginense vetat ilitigare , T. VIll. e. 38. n.8. q. fam. Eos Concilium IV. Lateranense sub Innocentio IlI. iubet in publicum non procedere, nisi eum superindumentis lineis sicut in Eeclesia, T. VIII. e. 3O. n. 3. Mensae suae olim quidpiam semper legi ea.
rabant . T. IX. c. 83. num. I. 6. IO. I s. c. 4 . n. 16. c. n. 6. II. C. 48. n. I. II. Quanta
debeat eue eorum, ae Clerieorum moderati & temperantia in mensa, ex omnibus hucuseqne Conei liis & Patribus, a cap. 34. usque ad C. 62. item, C. 8. n. I. Episcopum quam d erit hospitalitas, T. II. α M. n. II. c.9o. n. a.
In Episcopos eligi vetuit Justinianus eos, quihus essent liberi vel uxores , ne bona Ecclesiae in illos transferrent. T. VIII. e. 6. n. II. a 3. Hane legem abrietavit Leo Sapiens Im. Perator, e. 8. n. 9. Eius veniam iam fecerat Pelagius Papa, talesque eligi permiserati sed . armilla ab iis sponnone, fore ut tum nihil norum Eeclesiae in domus suae privatae uti- Iitatem derivarent , tum quidquid deinceps ni Epistose omnes essent Doctores, vel Licentiati in Theolmia , aut in iure canonico, e. 9 I. n. Ita Episcoporum est errores censuris suis configere , T. IV. e. Iol. num. 4. & Episcopales Scholae . e. 96.
n. r. a. e. 9s. n. a. c. v. tr. 2.3. c. I l. v.
Episcoparum i ignis , ritiai, confusus, honores iis habitia Episeoporum Annulus . Baeulus Pastorali Corona, Crux palloralis, Mitra, vid. unum. quodque suo sub titulo. Prioribus Ecelesie iseatis e munia sue. runt omnibuς Epistoris nomina . Apostoli.
Apostolies . Amitalarua , Sedis Apostolicae ,
item ili Papae, T. l. c. g. n. l. 1. 3. q. c. I . n. 6. 7. 2. l . dc e. n. l. Ac eorum usui
ad sexti usque saeculi initium , immo ple-
.rumque ad Caroli Magni usque tempora pedi duravit . c. q. n. r. & Io. & c. n. I 4. Et si vero iis erant communia , dum tamen Papa
simpliciter . vel simplieiter Sedes Apostoliea dicebatur; Romanus Pontifex eiusque sedes intelligebatur etiam ab antiquissimis temporibus, ut in Ambrosio, in concilio Toletano & in Concilio Chalcedonensi, n. 3. 9. Quando PVae nomen ecepit eue R mano Pontifici ungulare , e. 4. n. I in Solo fidelium usa in Romani Pontificis supra Epia sopos alios eminentia fundato contigit , ut nomen illud , tum alia iacta tandem aequirerent, noci haeredibus suis , sed Eeele-sae transmitterent, T. VIII. c. s. n. 8. nam. Episcopum dedeceat litterarum hum
n. 4. Quam debeat in Seripturis saetis assiduus
esse, Q. . n. q. q. s. c. m. n. g. e. v . n. 12. Ca nonum debeat esse peritus, c. 89. n. 6. e. 9 . n. I. g. e. 9 I. num. . Ιχ. Summa Episcoporum
in Oriente ignorantia odi avo saeculo ob I Melastarum haeresim , cap. 9o. num. 9. Summae peritiae in Epit eooo anteponenda est medioeris peritia virtutidus cincta non mediocribus, T. IV. g. 9 . num. I. 3. Edixit Tri- fuerint ei singularia , α 3α n. 13. Episcopi olim multi scribentes Presbyteris vel Diac nis eos appellabant Compresbyteros & C-
licet Dod intelligerent maximam esse utrique huie tardini eum Episcopatu eonjunctionem& eognationem, illi ne esse Sacerdotii Ap stolatusque sui quaedam veluti membra quasdamque rtiones, e. 33. n. 3. Fallitur itaque Auctor Quaestionum ex utroque mixtim T. stamento apud Augustinum , dum Diaconos ait ab Epistoeis nunquam appellatos fuisse Condiae os, abid. De usu illo . quo se inseriolarem Apostoli eae sedis gratia Episcopos, v. nie paulo post in sequenti titulo. Episeopus in Eeelesia sedebat vel iam ab initio in Presbyterorum eonsessu sublimior, T. II. c. g. n. r. Episeopus quolibet loco sedens ex conellio I v. Carthaginensi Presbyterum stare non patiaturi seque intra domum agnostat Presbyterorum Collegam, ibid. Episcopos iussit Gregoriux ineundum ordinationia suae tempus, sive in Conciliis sedere , siue
subseribere , eum antea id usque adeo non observaretur, T. I. e. I. n. S. Carthaginensis tamen Canon iam sedendi ordinem praeseripserat ex ordiciationis tempore, e. qq. uum. 8.Simiis
89쪽
dido R-m pro varum. 87 similiter 8t Canones Toletant ac Maccaren- re t haneque sedendi eminentiam affectaveres et , e. 49. n. ita etiam olim factitabatur deinceps ac retinuere omnes Principes Regiae a Graeei nisi quod alicubi certae sedis Epi- prosapiae. e. 34. n. 12. Sed & in Regum nu- seopus primum in Provincia sua post Metro ptiis, aut selemnioribus eorum epulis , Ar- politam tuum obtinebat locum, ideoque Pror chiepileopos vel Episcopas, qui nuptias ipse tothronus appellabatur e de fimiliter alicubi contraxerat, aut Millam celebraverat , priapod eosdem , eerire Sedis Metropolita pri- mus alsidebat mensae. etiam suma Regem , mum in Exarchatu . vel Patriarchais locum e. ιδ. n. 7. Μutatum id cum Franeticus I. m. Exarehum , Patriarchamve obtinebat, Cariaum U. Imperatorem convivio excepit , Frmothronuique dicebatur, c. 44. n. 6. 9. e. 49. Mid. Oseulo exeipiebantur Epistopi ab Annum. 7. Ses & vaeantem sui vel Metropoli- gliae Regibus, T. V l. c. d . n. 4. I. Fideles iistae, vel Exarchi, vel Patriarchae sedem rege- olim & dici pedes oleulati sunt, e. 6 s. n. r. bat iste Pmtothronus, α' n. 6 Leo tamen & 3. Unde id oriri potuit, D. 11. Canutus Sapiens imperator hune sedendi ordinem ab Rex Daniae. ut maiori apud Datios suos h ordinationis tempore petitum mutavit , & nori essent Episcopi, iis omnibus primum in. suum cuique Sedi & Eeclesiae locum ac ordi- ter Proeeres locum perinde ac mei bus assionem assignavit. T. I. e. 4. n. 7. Fortasse quod Enavit. T VII. e. 3o. n.9. Non sine muneribus ob numeram Episeoporum Constantinopolim nab Imperio itirpis Caroli Magni a Parochis
confluentium res nimis operosa fuisset inter suis eos rempore congruo visitantibus adiban-noistere , qui quos ordinatione antecederent, tur, T. Vil I. e. 32. n. i. Epistopo extra Dicenum. q. Patriatehalibus sedibus suus semper cesim tuam hospitanti offerebatur loeus saeri- fuit ordo, nec ab ordinationis tempore rege- fieandi, & honor eoocionis ad populos haben-hatur. Similiter & Metropolitani, etsi mdl- dae, T. Iviae. iv. n. q. Eum tamen in aliena natione iuniores , Episcopis tamen omnibus Eeelesia vetat Concilium Sardi cense ultra tres semper anteeessere , im. Alexix Patriarcha hebdomadas demorari, ibid. Constantinopolitanus ut omnem inter Ed- . De hac Episcoporum inlcriptione . aps scopos de honore eontentionem tanquam iis ιica Sedis eratia. indignam praes aret, edixit ut secundum or- . Primus qui se Dei s κρηβοΓ eae sedisdinem Metri litarem suorum in Synodis , tia Episeopum interipserit. oecurrit Arehiepitu eonviviis cie ubique sederene Episciud , e. seopus Nieoliensis Latinus in Cypro insula iu . num. 7. Apud Latinos , etsi , uti im Constitutionibus a se editis alio. rast. quod ter Episeopos, ita 8: inter Metropolitas se- & alius feeit eiusdem Sedis se seopus Lati-dendi ordo ex ordinationis tempore peteba. nus in Concilio cui praeerat, T. I. c. 6 o. a. v. tur. illud tamen erat satis commune, ut plus Tum Archiepiset ei Ravennates ab anno IIIo. honoris Metmpolitae loeo & sedi depender It I3i . in Epistolis de Conciliis suis: tum tur . quam per nae ordinationisve tempori , hostea Narbonensis Archiepiscopus ; atqne in-.bia. u. t α &-eiusdem Pro. de alii tum Archiepiscopi , tum Eptinopi , vinetae Episcopos similiter antiquis illis Ca- num. Iin Adeo ut cum illa usi formula pri- non ibos apud Latinos , etiam post Gregorii mi legantur Archiepitem . ea sorte fuerit tempora, non paucis in locis vel consuetudi- eius ratio , quod eum Epileoporum potestasne vel privilesio dematum est , primusque sit immediate a Deo, Archie, se oram au-3MI Metropolitam locus non ex ipsis ordina- Moritas non sit. nisi imitatio quaepiam veltionis aevo repetebatur, sed certae cuipiam participatio privilegii, quo Petrum supra Ap sedi erat alligatus. Plura hujus rei exempla stolos oe Episcopos Christus evexit: Epistomin Anglia & Gallia. T. l. e. 4'. toto. vero forte haud ignari ea ratione motos uis. De nonore antiquitus Episcopis a Regibus. se Archiepiseopos, dum illa usi cnt formu-Prineipibus, Imperatoribus, δια habito, T. la, eadem ipsi suam in Apostoli eam cedem
V l. e. IV. n. . c. 38. num. 2. 3. in II. I a. e. reverentiam signifieare larsitan voluere , T. u. 13. I 4. e. 6 . toto, e. 6 l. e. f. . tot . I. αεαε .im In euius fine vide aliam, quae
Et iam habenas equi, quem tonscendebat o. potuit esse . consuetudinis istius eausam . Ummas Cantuariensis. manu tenebat Henriens ge vero crebrior coepit esse illa eonsuetudo ,
II. ibid. n. 4. Sedebant olim Epistori supra ex quo ad Resum praesentationem a Roma- omnes Regii etiam sanguinis Principes, ex. no Pontifice Episto. 'fieiuntur Eeelesiis reeptis latum Rege ipso. Regina, ae filiis fi ex quo item Romani Pontifices complurium
liabusque Regis, T. V1. e. 64. n. 6. Coepere Epitcopatuum collationem per varias refers tandem supra omnem Clerum in Restni - tiones sibi vindieave 1 t. abid.
mitiis quatuor patrui Caroli VI. Resis stam De Episeopis Sedis Apostoli Delegatis.
90쪽
88 Indis Rerum De Episcoporum potessare , iurisdictisne,
iudicio. Episeoporum potestas summa in administratione honorum temporalium Melesiae , T. VIII. e. i. ad e. II. Eorumdem Dielias temporali et in ei vili urbium & Provinciarum adprima quinaue Ecclesiae saecula. T. VII. e. 16. toto. Inὁe utque ad tem-vuq Caroli Maoni. e. 27. Urio. Item sub im. perici Caroli Magni, e. 28. Denique ab an-nri millesimo. e. 3α & ῆ . . tanta eillat olim Nispar,rimm Episcoporum auctoritas in Judlces T. VI. e. 8 . n. l. 2. q. Eos volebat Juiti. nianus esse excubitores cst censores Iudicum. c. 97. n. l. Ita & Clotarius Primus, n. 9. Qiud vossent in Diiseeseos suae visitatione exigere
Iub Impos o Caroli Magni & Regiae eius prosapia . T. VIII. e. 32. Quid post uin nummillesimum. c. 33. Quid etiam extra visitationem , e. 72. num. o. & c. J4. Non poterat eum Episcopus eommunione privare, qui quod
crimen ipsi consessus sui stet , postea publice
denegaret, T. IV. cap. II. n. I 6. Et si Epist pi non possunt in Collegarum Dioecesibus eo i-tentiosam exereere iurii dictionem , possunt Tamen voluntariam Medite . sye indulgendis ratiis , sive poenis decernendis , dummodo erga subiectas sibi per innas . Quin & contentiosam possum , petito Collegae contentu etsi non impetrato, dum eam in Dioecesi tua exereere vi aliqua prohibentur, T. l. e. M. n. 9. Quae seu olim seu modo potestas Eqiscopo in eonserendis Beneficiis , vid. in .lit. Ben cium . Beneficiorum coliatio . Poterat Clerico Benefetariosve suos alio transsene , aut aliis etiam Episcopis concedere, sed non invitos, T. IV. c. l9. n. 3. De Episcoporum iurisdictione prolixe inuatit. Iurisdit ιo. Episcopi in Cleri eos suos iudicium non ex .eius pendebat arbitratu , nec eos pro libito poterat deponere, aut revocare, sed certis ea in re constringebatur aequitatis legibus de sor.
mulis, T. IV. e. I . toto, c. I 6. toto, c. II.
Toto, & e. 38. Episcopρο vetat Ecclesia audi. tare per sese in subditorum suorum causis criminalibus . Eos iubet meritana svnoduseausam illorum Iudiethus sat eularibus dimiti Te iudicandam i ita ut tamen de severitate
poenae iis ab illis irrogatae postmodum remi 'tant, T. IU. eam '. n. I. Quanta debet esse eorum humanitas in subditos licet reos . uel in suos inimicos, n. I. a. q. 4. Exempla istius humanitatis, n. 3. Alia S. Dunsiani Cantuariensis Episcopi & Joannis VIII. Papta,
quae superioribus contraria videri possint, T. iv.ε. I. u. 2.3. I. 7. 3. Possunt tamen alibyrae pustum . quando Episcopi ob eliminum atrocitatem iubere , ut leges robur obtineant, c.7 t. num 6. Et iam ubi iurisdictionem habent temporarem , si eommi ilum eli homisid:um aut crimen aliquod aliud, polunt Iudicibus suis i jungere, ut ea super re veritatem inquirant,& iustitiae debitum exequantur; cum id olim ipsis non licuillet, T. i , . e. 6. n. l. 4. Q aucti minum emendas arrogare ibi p ilint Episeopi , T. Vis. c. 74. n. & T. VIII. c.34. n. io. In Anglicano ann. I 26 i. Concilio iubentur habere emeres, in quibus per totam vitam eos concladant Clericoς , qui crimina perpetrant , quae in laicis .morte plactantur ,
Ubi de eansa Episeopi agebatur , debebat
a F2. Episcopis ex z Uricanis Conciliit iudicari, T. IV. c. I . n. 9. Alibi a .rr. Episcopi praeter ipsum adhue Metropolitanum , qui
causae debebat praeelse, cap. II. n. r. 9. Cum
deponebatur Episcopus erimi uis ea sa , non iam ei Pre byteratus lanctiones permittebantur. T. III. c. T. n. it. Fuit tamen & ea in .re aliquando dispensatum , T. II. c. 8i . num. 3. A nono saeuio primum de Episcoporum criminalibus ea s iudieium summo Ponti fiet servatur e qua in re sua tamen est Ecclesiae Gallicanae libertas, T. I. c. g8. n. II. Su cessorem sibi an possit Discopus dei ere . Reseruntur exempla eorum qui sibi lueeeLsorem delegerint per prima V. iseula & deinceps , T. V. e. 33. n. L 2. I. I. c. 36. n. I. ῖ. I. c. l. 13. c. IT. n. 4. 3. cap. I9. n. 3. Haec tamen succetaris designatio non impediebat , quominus libere fieret eius electio, post mo nem eius, a quo fuerat designatus delectusve, T. V. e. 33. n. R. I L. 36. n. s. o. Vetabat quidem Canon Antiochenus ab Episcopo moribturo succeIIotem sibi deligi sed si nimirum res ita fieret, ut succei lar iste ante illius Episcopi mortem constitueretur, id est ordinar
tur, c. n. O. Altera eiusdem Canonis explicatio , c. 36. n. I. g. Ωρibus. Eius scopos , n. 7. Quamouam nec defuere Episcopi . sui quem tibi deligebant successorem , se vivis fecerint ordinari , aut jam alibi ordinatum
n. 6. Qui exeusari potest istud eorum saltum,
T. V. cap. 46. num. q. 7. 9. II. Fuit etiam ali-ruando & in certis rerum commissuris necesiae ita fieri, e. 37. n. O. c. 38. n. 6. I. c. 39. n.3. Ut Episcopis adhuc viventibus ii annuerenis tur , quos deligebant successores , & interim Coadiutores, nondum scilitum erat recurri ad Romanos Pontifices ante annum octingente