장음표시 사용
231쪽
sequenter ut indicationes ad Vomitoria, recensentur, praecipua haec sunt: anxietaS Circa praecordia, dolor
in regione ventriculi , ructus foetidi , nidoro si , frequentes , amaritieS OriS , nausea , anoreXia , habitus icterodes, lingua sordida, dolor capitis, vertigo, Vomitus spontanei. Verum enimvero rarissime, immo fere nunquam, & in morbis, ubi vomitoria necessario requiruntur, omnia haec symptomata simul juncta incidunt, saepe , praeterquam vertigo, dolor capitis, amarities oris, obpressionis sensus circa praecordia, nulla alia signa biliosae corruptelae adsunt. Ab altera parte plurima horum , supra recensitorum, symptomatum adesse possunt & nullam tamen inde, ad usum ometicorum, indicationem formare licet. l. DE HAE N , qui in usu emeticorum vituperando multus es R. II. T. III. I1. 22. , luculenter satis , quam incerta haec signa sint, demonstrat, atque ube riorem hujus argumenti expositionem superstuam reddit, utpote in praxi Versatissimus. - In omnibus , ait, fere morbis sermo est vero illi de acutis) nausea, vomituritio, praecordiorum anXietas , Os amarum foedUInque plus minusve adest, si id turgere dicendum , tur-gebje in omnibus fere morbis materies; enarrata ad praecordia symptomata oriri solent aliquando a deglutito epidemiarum naiasmate. Paucis tantummodo exemplis dicta corroborare liceat. In morbo nigro &vomitu cruento, antequam morbus declaratus, symptomata ex supra recensiliis pleraque praecedunt. In Vol-vulo saepius vomitus spontanei, lingua sordida, ructus, dolor in regione ventriculi, dolor capitis, amarities oris , &c. initio praesto sunt, absque dolore locali. Quam facile haec omnia Μedicum non bene exercitatum eo deducere possunt, ut emeticUm, quod certe
232쪽
in his morbis incongruum est, immo causa mortis osse potest, administret; praesertim , si contraindicantia ma-
xime Oblatira observatoris oculum simul effugiunt Τ Ca- sus memini, non solum vomitus cruenti ob vomitorium perverse datum lethalis, sed & alius, quem huc perti- nere credo , & qui memoratu haud indignus videtur. Aliquot ante menses obcurrit mihi femina LVIII. annorum H. , quae de amaritie oris, sensu plenitudinis circa praecordia , nausea, doloribus capitis, que- rebatur ; vomitu simul ejiciens biliosas sordes , quae quidem una cum lingua sordida indicationes pro emeticis videbantur, siquidem de dolore in abdomine loca- li, de hernia, vel quacumque alia Pathematum causa nulla omnino suspicio nascebatur. Eccoproticis in cas- sum adhibitis, jam in eo erat, ut vomitorium aegra sumeret, quum sua spQnte, die septimo, sub usu ecco-
Proticorum continuato , maXima vehementia vomitus vere stercoraceos , alvo pertinaciter Obstructa , patere-
tur, & volvuli tunc demum signa manifeste adparerent. Extrema simul gelida erant , sensus aboliti , summa obpressio virium, nec dubia amplius manebant volvuli exquisitissimi phaenomena , qui interim heroicis remediis, ut opto, oleo lini, enematibus e fumo tabaci, sale amplicano , ac aegre quidem , sanatus est. Expertus etiam Medicus saepius in praescribendo
emetico hallucinari potest, & dubitanter agat necesse est, s. constitutionem aegroti, aut morbi genus, cte. nondum satis perspexerit.
indici , incommodum toties ex emesi nascens quum viderint, summo studio emeticorum dosin exami-
233쪽
I2O8. ΕΜΕΤ1c A. 229narunt. Videtur etiam ea ita jam definita esse, ut Nedicus experientia doctus in hac re errare facile non possit. Accidere tamen potest, ut vel exercitatissimus haesitet, ea qua solet docti praescribere evacuantia. Subest fors an idiosyncrasia quaedam , Corporum tenerior habitus, vel alia quaedam causa. Damnum praeterea , quod ex fortiori dosi emetici provenit, magnum saepe est, nascuntur enim nonnunqualia inde haemorrhagiae, apoplexiae, abortus, herniae, prolapsus.
cd S. 656.) narrat exemplum, in quo mors atrocissima effectus emeticorum male adsumtorum fuit. Dosis emeticorum tum adeo incerta es , ut ex minima subin-
de inreparabiles laesiones Oriantur; quum e contrario maximam dosin aliquoties mitis modo effectus excipiat. Mulierem vidi viginti, & quod excurrit, annorum, quae, adsumtis per errorem drachmis duabus pulveris radicisipecacuantiae, vix semel vomitum, nec quidem vehementem , experta fuit : ut similes Casus taceam, in
quibus plura tartari emetici grana ne sonaci quidem ventriculum subverterunt, ut in Maniacis, aliisque ).
Frequentia quoque, non solum dosi, adsumtorum emeticorum peccatum fuisse, demonstrat inter alia notum illud exemplum , quod BOERII AA-vius de nobilissimo Ba ne PE WAsSENAE R in libro singulari, cui titulus est: atrocis, nec descripti prius morbi hi loria, Lugdun. Bataνor. MDCCXXIV. eleganter narrat. Videantur hic, quae circa hanc retin aditili in Toeso IV. ogeris hujus , pag. 438. M
234쪽
De emeticorum usu in refracta d i.
Haec quum ita sint, merito Medici aliam quae-sverunt methodum , qua emetica , certe ex numero
medicamentorum non rejicienda , tutius administrari possint. Subpetit quoque j in alia methodus exhibendi ometica, nuJli incommodo obnoxia tutiorque. Solent nimirum praeclari Medici ex non longo inde temporis spatio emetica in refracta dos praescribere; prae sertim in vitiis primarum viarum, ubi celerrima eVacuatio, aut etiam drasticorum usus, non indicatur. Sane in statu bilioso, quando sordes vel plane nondum mobiles sunt, Vel ex parte crudae, vomitorium, una dosi
vel semel datum, raro evacuando omnia ita e ventriCu-
Io & vicinia eliminat, quin ista hinc inde adhuc hae
Praestat igitur non solum, partitis dosibus evacuantia illa exhibere, sed & certior erit tunc Μedicus, hoc modo nunquam nocere se posse; quod quidem maximi omnino momenti est. Accidit forte, quod nec prima, nec secunda dosis emetici per epicrasin administrati, ventriculum ad vomendum irritet, id quod non solum non nocet, sed multo magis e re est, sordes turgescentes , nondum satis mobiles , digerendo , &, quam primum ad evacuationem aptae sunt, eliminando, sicque instar digostivorum sine incommodo aegroti tutius& emcacius evacuationem producunt, quam si consueto more, prius digestiva & postea evacuantia, tum iterum digestiva, & sic porro, adhibentur. Vomitus etiam fiunt faciliores , non ita adficiunt aegrotum, quam ubi emeticum semel datum esset , quod saepius , sor, dibus nondum turgescentibus , vomitus inanes facit, νῆro.
235쪽
Gegrotum summopere debilitantes. Vis quoque esaetici, dum in refracta dosi datum fuerit, in manu Medici est; quam primum videt', satis evacuatum esse, subsiistore potest. Jam igitur in morbis plurimis, in quibus evacuatio per os indicata est, melius emetica refracta dosi , quam una majori, administrantur, nec desunt summi ex arte medica viri, qui hanc methodum commendarunt, PRINGLE, PYL, STOLE, &C. Νon est, quod addam, dari casus, quibus haec methodus minime conveniret, e. g. poSt Venenum deglutitum ti in paucis aliis morbis, qui celerrimam depletionem exigunt, & facile a gnaro dignoscentur. Ut vero clarius sat, quid per methodum, emetica in refracta dosii administrandi, intelligam, subficiat formulas adferre. Solvuntur e. g. in unciiS quatuor aquae men-thae s. Vin. grana duo tartarini emetici & de hac mistura quater per horam, & saepius, cochlear sumitur, donec emesis valida satis sat & sordes sursum eliminatae esse videantur. In nos comio Viennensi solet solutio granorum quatuor tartari emetici in libra una aquae adhiberi,
cujus quartam partem singulo horae quadrante aegri potant STOLI , Rat. med. T. I. p. 58.) Eadem ratione & radix ipecacuantiae per opierasim adhiberi potest, sicuti nonnulli in dysenteria ea usii sunt; de quare iusta ulterius. s. IV.
Vis resolvens emeticorum in genere.
Jam de vi resolvente, quam possident emetica, si refracta dosi exhibeantur, disputandum est. Hac
virtute omnino emetica vulgatiora, ut tartarus emeti
cus , scilla & radix ipecacuantite, ea dosi exhibita, ut
236쪽
nec vomituritiones , nec Vomitus eXCitent, pollent. Νam tum mox eccoproticorum, mox diureticorum,
mox expectorantium & diaphoreticorum virtutem adsciscunt; quae vires praesertim in radice ipecacuantiae juxta observationes quorumdam Medicorum hujus aevi eminent. Gaudet praeterea haec radix vi etiam anti- spasmodica, immo in quibusdem morbis ut specificum quasi agit; quod quidem argumentum uberius eXcutiendi animus est. S. V. De tartaro emetico. Tiartarus emeticus innotuit jam anno 1662. , quo tempore HADRIAN Us A MYNsscitae in libro suo, Armamentarium medico-chymicum inscripto , primus de illo agit. Historiam ut & varias methodos illum parandi tradidit, praeter infinitos alios, nuperrime CLOsi BRΜANN, Di l . de Tartaro emetico, G aett. 1776. Partes constitutivae sunt acidum salis tartari & partes sulphureo regulinae antimonii. Multi sunt Μedici, qui ad emesin ciendam tartari emetici usum illi radicis ip Cacuantiae praeserunt; gustus non adeo nauseolas est; unde etiam non adeo cito, sed emcacius, quam haec radi X operatur. SYDEN ΗΑΜυs antimonialibus solum ad emesin movendam usus est CL BARER , qui una
cum CL ARAN si DE dysenteriam 1762. Londini epi-demicam in singulari libro de catarrho D d senteria epidemica descripsit, loco radicis ipecacuantiae in hoc
morbo tartarum emeticum adhibuit. CL ARI ISTRON R
95. ) in tussi convulsiva etiam hoc medicamentum radici ipecacuantiae anteponit. Praeter vim emeticam
237쪽
12O8. En ETIc A. 233 enim possidet purgantem potenter resolventem, diaphoreticam pituitam incidentem. cl. BR1sΗΑNE Selet Ecases p. 5IO A Severat, ait, metallic substances, and particularly mercury and antimonν when disibi-ved and united to saline substances - sems to mix east lymith the animais fluids acting , as it mould appear , not olily as evacuant and by irritation, but also byresolving and deobstruent pomers. In morbis a sordibus primarum viarum ortis, optimum resolvens tartarus emeticus in par a dosi praebet; irritatione , qua adscit intestina, adhaerentes, & tenaces sordes incidit &eluit. Obcurrunt saepius morbi ab obstructione viscerum abdominat una , chronici ac difficillime sanabiles, Praecipue melancholia, inania, epilepsia, hydrops &e. in hisce tartari emetici protractus usus, ea dost, Ut UO mitur itiones, emesis vero raro, essiciatur eLKur , validissimum est remedium. Nota est Gallorum usita'tissima methodus, grana quatuor tartari emetici in libris quatuor aquae solvendi eamque solutionem , ad nauseam USque, resolvendi scopo, porrigendi: l'emetiqne en la-ν age Vocant. Effcacia ejus, quae in his morbis, eπobstructione viscerum abdominalium oriundis, magna Ob serVatur, videtur quoque antispasmodica, tollit spasmos intestinorum & viscerum vicinorum. Dossis ea esse potest, ut tartari emetici grana quatuor solvantur in aquae cujusdam unciis octo, atque hujus misturae omni bilio-rio, aut tri horio, cochlear unum, aUt duo , porrigantur. Addi possunt extracta amara, resolventia, salia media, secundum indicationem; cui satisfacere e re ost.
In convulsionibus infantum aliisque morbis spasmodicis extollit Cl. Hi pzscΗΕΕ Qedansen die fallendebe tres diab, Θ. 42. B. V Εp1 Novius p. T. IV. p. 726 , ejusmodi solutionis adhibebat Cochlearia duo, iisque insultum epilepticiam , per plures horas continu-
238쪽
as jam durantem, eodem momento substaminavit; aegro- tus per aliquod tempus Iiber redditus est, nullo inde vomendi conatu excitato. Certe in hac parva docti, in his morbis, ubi emetica & purgantia adeo dissicilli-
me operantur rarissime, aut nunquam , Vomitum faciet. BR1sBANE l. c. bis hydropem, naScentem ex mensium obitructione, hoc medicamento sanavit; quoti- die dosin auxit; adeo, ut denique grana decem sine ul- Ia emesi dederit. In hoc morbo summam cssicaciam exigua ista dosii expertus est Do NALD MONRo. Similem observationem narrat quoque os TER MANN l. c. & Lal. BALD1NGER Adnotat: ad ma maciam Edi I.
bribus remittentibus non solum ut emeticum, sed ob vim suam diaphoreticam & laxantem. SYDEN Η ΑΜΟ& vis ejus in febribus innotuit, ut & CI. BRISBANE , cui in morbis culaneis etiam satisfecit. DUNc AN Me- dica L EJs s) scillam & tartarum emeticum in parva docti, in phthisi pituitosa, aut catarrho chronico, emcacissimum remedium esse ait. In paralysi omnium gene rum saepius illa methodus profuit. In amaurosit, quae plerumque paralysis nervi optici & curatu dissicillima es, Cel. Scit ΜυcRER Chirurgische rochriaehinungen, T. E. U. 447.), Gl. THEDEN, & fit. Ricis TER OV chirur . faso. H. tartarum emeticum in parva doli administratum emcacissimum remedium esse, observationi- Bus suis demonstrarunt. In peripneumoniae illo stadio, quo fracta phlogosi vires aegrorum languebant, & sputa ob deje- ctas vires protrudi non poterant, solutio tartari emetici ea dosii exhibita, ut nec vomitum, nec alvum moveret, STOL'
Iu R. M. T. I. p. 16.) satisfecit.
239쪽
Prostat in pharmacopoliis alba & rubra radix, haec vera usitatior, essicaciorque est. Scilla ut medicamentum V. V. jam innotuit Μedicis. AυRELIANUS Edit. AMMIANa , p. 355. y in paralysi commendat: PLIN1us XXII. 2.) in surditate aurium : in libro de Eaporistis c lib. III.) qui plerumque GALENO adscribitur, de aceto scillitico multa praedicantur. Inventor hujus medicinae PYTHAGO-κAs esse dicitur Praeparatio radicis usitatissima olim haec erat, quae etiam in Pharmactis variis, ut Augustana p. 4I6., Argentoraten sit p. 128. , & AEQUINcY l. c. p. 134. narratur: radiX recens scillae pastae panis involvitur, eaque in clibano ad panis consistentiam coquitur; exemta cultro ligneo, aut osseo, in laminas dissecta, quae filo trajiciuntur, ut una alteram non adtingat, loco sicco siccatur. Μe thodus illa adhibebatur, ut acrimonia radicis tempere tur. Quum vero maxima pars Viriuin sic pereat,
apud Anglos in desuetudinem abiit , nec in pasta farinacea involvunt, sed minori aestu siccant Cons. Pharmac. Coll. Regal. Londin. 1763. p. 22. QUIN cxcl. c. . LUDwIG. A Dei sar. medicο- pract. T. II. p. 695. tunicas radicis in partes discerptas, lente & per aliquot menses in umbra siccatas, adhiberi suadet. VAN Sw1RTEN Comm. I m. IV. P. 259 recentem magis commendat. Possidet scilla multas partes mucilaginosas, in uibus Vero vires propriae non sunt, ut nec in partibus spirituosis & resinosis: sed potius partes gum t Osae abscondunt principium activum eidemque pro 'prium ,
240쪽
prium, quod nervos adficit eosque singulari stimulo irritat. In pulvere adhibita saepe gracium unum UO-mitus ciet LUD 1 s. l. o. sunt Vero etiam, qui grana quinque sine vomitu serunt. cel. SPIEL MAN NUS med. P. 229.) scrupulum dimidium prodosi significat; quae vero nimis magna erit, nisi deradice tosta sermo illi sit. Si in pulvere adhibeatur radix, quod quidem rarius sit, plerumque cum nitro praescribitur; saltem ST AHLIo & Hospes ANNO in usu id erat. Nitrum scilicet, ut observatum est, eX- tollit vires scillae ejusque saepius , ubi per se non essicax est, potentiam auget. Rarius scilla ut emeticum, saepius autem ut resolvens, stimulans, diureticum adhiberi solet, ac magis praeparata, quam in substantia, nisi usum ejus & praeparatorum in adse stibus infantum, ubi emetica indicata sunt, excipias, ideoque hic potissimum uberius examen meretur. In ter praeparata bru PuS WUR TENDER GENS MI I , Pu vis conpesitus Sae AHL11 , trochiSci ANDROMA cisi, & multa alia ejusdem indolis, nullam Flane
merentur adtentionem; alia vero frequentius omnino in usu sunt magnique aestimanda, ut acetum,
Aeetum scissiticum est infusum radicis Cum
aceto, quo PRrtes agentes extrahuntur. ED IMBURGENSI UM formula prae aliis nobis adridet: haec est :radicis scillae siccatae uncias quatuor, aceti destillati libras duas, spiritus vinosi tenuioris uncias duas: macera scillam cum aceto per dies octo , dein adfunde spiritum & quum faeces subsederint, defaecatum effunde. Est quidem praeparatum ossicacissimum, sed
protracto usu nimis nauseolam. O mel scilliticum laudes illi certe praeripit: mel, quod in hoc praeparato est, vim resolventem radicis auget; est