장음표시 사용
31쪽
tenim vestigiis, si qua, salva veritate sensuum testinionio manifestaria,liceat, insisto , eos quantum licet camdide interpretor , in eorum authoritate quousque fas est acquiesco. Ne dum aequum aut justum arbitror, ea magna mundi lumina, Hippocratem, Platonem, Aristotelem, Democritum, Galenum, &c. qui, quantum in se erat, neque sine magno suo labore ac studio, qui quid iis notum videbatur posteris fideliter communicarunt, tanquam veritatis osores aut hostes humani generis traducendos aut prosequendos esse: nimirum quod iis omnia ab initio non inuoluerint; quod in nonnullis lapsi aut decepti suerint 3 quod multa iis ignota a posteris inventa fuerint. Imo oportet nos esse insigniter ignavos Sc stupidos, si tanto temporis tractu eorum inventis nihil addiderimus. Quid igitur dicendum est Si mihi daretur optio, nee veterum authoritas vilesceret, nec neotericorum industria flaccesceret; sed veritas undicunque, vi Z. omnibus viis D modis, pervestigaretur. Haec enim, seposita animositate, optimh consistere posse videntur. Prolegomena absolvimus.Jam Tractatum hunc in manus tuas (ingenue Lector trado, eundemque,& quicquid ei hic praelusi, judicio tuo subjicio. A praejudicio
apprime cave : hominum etiam acutissimorum mentes frequenter occaecat. Scis, qu im sumus mortales 3 labi, errare,perinde mihi ac tibi pronum est. Utere humanitate tua. Verum plurima hic perpensa & sepius trutinata proponuntur: nh ergo praepropere judices. Utcunque candidam tuam interpretationem prae rigida censura expetendam judicat tuus ex animo Amicus,
32쪽
tuI eoumip Odi, Fundamenta duo inadaquatorum eonceptuum , praesentia, di absentia
3. Duo alia fundamenta , se militudo, ct dissimilitudo. . Similitudinu Abim iv quid- Aialitiam, O quodditativam. s. Di miIitudinu Abisa infimpliciter, dismiliter dissimilem. o. Modarum invexiendi similii
dives rerum T. Primum nostrum tentamen de
vita Naturae, an hi substantiata.
8. Animas materiales esse modos materie. p. Ea primum rudimentum vita non adferre.
prima vita modifatione. xi. Uuomodo pereeptio natu
I a. Primam vitam esses stantialem. Virtutis plastiea origo. 13. Explicario sententia Seaιigeri.i . Perfectiones naturalis peraeeptioni , ejusdemque impersessio
is. Hartiem quoque exponitur. xε. Dari pereeptionem prioremeassensus. II. Animam materiatim noueesse primam vita originem.
Iy. GeneraIia Deililia incurrere in sensum quam partu bri 2 o. Nova inventa non necessamrib subruunt authoritatem veth
sia in iransiendentatim, di pia dieamenta em ibid.3. Substainia transitudini aseseritur. a. . Suarium eam agnostere.
33쪽
De variis acceptionibus subsistentiae, substantialitatis, suppositalitatis, personalitatis, naturae, essendi per se, & modorum
o. Natura nifationes. Io. . Eam non abstrahere totam rei entitatem. ibid.8. Naiura ditiiseo in fundamentalem, S energetieam. ibid. p. Disserunt ut inadaequati eon,
xo. Esse per se sari. sumitur.
ri. Modi di tinctio in assciem rem, unientem, P terminantem. eteni quid, I 3.32. Modi unientes. ibid. 13. Modi terminantei, ibid. x . Modi a cientei asseruntur.
CAP. Iasi natura substanti Capitum.
lis in suo conceptu includat subsistentiam fundamentam
ex parte rei disserre, pag. I A. a. Suariisententia. I S. 3 . Rus error. ibid. . Refutatur. I 6, 3. Esse perse contrahere ens ad Abstantiam. ibid. d. Et ab aeeidente distinguere. . Substantia naturam esse plicem. I S. in perpetuis. ibid. non in eaducis. ibid.8. Duplex corruptio idem prom
II. Suarii notia sententia de natura substantiae rejicitur. 2 a. ia. Sa tamiam esse eni per se substieni. 22. CAP. Iv. In qua re consistit ratio subinstentiam alis
3. Entitatem sub ratia nonean ere insta negatione. ibid. . Negatio Denta is ab
34쪽
nature eomplemenium. ibid. . Rem feri incompletam peradditionem. 2 . S. Staium Abisum non essepu
ram negationem. 28. s. Duionem continuitatis non
esse substantialem. 2'. Io. Creaturam fine sub flentia esse imo sibilem. 3 o. 11. Disiis Abmas defenditum ibid.
I 2. Communicabilitas ab uni, versalitate dissinguitur. 3I, 13. Naturas 'completas miri
1 . Principium ineommunicam bilitatu monstratur. 33 IS. Naturas ereatas uniri posse,
ao. Suarium di inguere sub-fistens a supposito 3T ai. Duplex subfipenita in Deo
agnositur. ibid.aa. Natura non opponitur sub- sntia fundamentalint 3 3'. 23 . Naturam esse eah ms positalitati . ibid.al. mmmu eunsistere is negatione sUentationis. o. 23. Animam rationatim instatu separato esse personam, non meonjuncto. 26. Idem eonfirmatur. ibid.ay. AIta eonfirmatio. 3-a8. Objectioni occurritum g oap. Ginque requisia ad suppositum, si 3 o. a uatuor priora esse eommunia , quintum esse proprium. 6.3i. Ad personam insuper rem quiri inienectum. 'ba. Suppostalitatis ea ae.
33. Mectie ejusdem, so. CAP. v. An subsistentia modalis ex par, te rei disserat 1 natura qua .
dimanato I. Sententia veterum. Pag, si a. Refutatur. : ibid.3 . Septi sententia examinaturas
sustentationi dirimu r. 33 3. Staium Abisum in fio a negatione non confidere. ibid.6. Supponere actumvitatim. s. . convere in consederationesbi fili. . . me ibid., 8. Optimi exponitur pendana Ietiam ad actionem,, Sp. confaederatio duplerum ess, SPIO. Principium indiuiduationu
35쪽
duplex s. 38.11. Ma dia sunt uniuersa,
ia. Indibiduatio distinguitur in primam, O ultimam. 6o. 33. Pniuersale O fingulare in eadem re non disserunt. 6 I. 1 . Alia ditiso indisidualionis. 62.is. Singulare &-mmunicabile disserunt. 63.16. Suppa talitatem esse prin-ebium induet uationis. 6s.
II. Probatur primp. 63.18. Idem argumentum illustratur. ibid.1'. Probatur seund3. 56. ao. probatur tertio. ibid.ar. Objectioni Oeeurritur. 68.
aa. Statas divisus in perpetuis rigid/sumendae. 6'. a 3. Non in eaducis. TO. a . Limites inditiidualionis. ibid. i. Continuitas. ibid. 23. 2. Acilio O ablation hi spectabilis. II. 26. 3. Divisum esse ab om-vibus aIiis. ibid.2 - . Manente naturae sopo, manet individuum. a. 28. s. Manente idea is, Husdem resimaeei individuum, 23. ap. Ideampsse rem anticipare. ibid.3o. D. Thama sententia emponituri 31. DIterior expostio. ys,
saviasin To. CAP. VI. Divisiones naturae substantialis.1. In Dudamentalem, O energeticam. p g T. a. In materiaIem, O immaterialem ibid. in eampletam, O ineo Ietam. ibid. Natura dicitur incompleta dupliciter. 28. 3. Forma eorporii in genere exmponitur. ibid.
. Distinguitur genus in Imile, S smiliter dismile. T'.
s. Formas subordinatas in eodem indiuiduo non disserre. 8o. 6. An forme superiores,destrumcti, inferioribus, maneant. ibid. - . Aliquo modo manere, aliquo
8. DIterior explieatio. ibid. p. Omnes formas supersires non e smiliter separabiles. 83. CAP. VII. De materia prima.
36쪽
mustratum . 8bi 'inata. go . . Nas exsistentia, ibio' a'. asserituri Ios. s. Substema fundamentali AE 3 o. Damitarem serminatam esse mutabilem. ibid. Eam usu esse modatim Abid. 3 i. Terminationem quantis
io. Materia natura energeti tis non provenire a forma, sed aea. His pereeptio asseritur. so, motu materia. Ios. ii. Non esse principium mirum 3 a. Interminatam quantitatemtationis. Si, exsistere. Io . 12. Materia prima facultatei 33. Ex flentia distinguitur , esse incompleta. ibid-ict Eabarella exponitur. Io8. I 3. Eam non esse puram poten' 3 . Interminatam quantitaliam pet, tem esse inadaequatum eoneeptum. i . An potentia materi ab Ho.entitate ejusdem disserat, . P . 3 Objectioni oecurritur. ibid.is. Materiae dignitas vindica' 36. Argumentum eonira No-iur. ibid. minales. Ita. 16. Eam esse forma eausam. 3 . Continuitatem P Abdibi- 'i, Iitalem esse interminat . ibid.
ibid.1 p. Eam differre a quanitiate. De materia secunda,&S . formata.ao. Distinguere spiritum a eor-Bre. ibid. I. Eas esse inadaquaios eamus. Sidsi moles. pS. eeptus. pag. IIS.aa. Molis essectis formaIis. a. Dari materiam serandam.
23. Nominalet refutantur. 3. Gid addit Fima. ibid.Ioo. s. Principium mutationis.Duaa . Moles includit aliquid per ejus eausae, externa ct interna, novmodum erasimenti. Ioi .itantur. IIS, II 6 25. Materiam esse ultimum ae- s. Particulares ea a. Prima,
enitum subjectum. 1oa .ri Destinata vitanrio M. Sa 6. Probatur. ibid. 6. Secunda, viM ambulonii. et . Aliquorum auidentium IIJ se subjectum immediatum. 1o3. .seterii Motisseditionis 3 ad 28. Di quantitatis intermi-l inam spectaifermeniam, ibid.
37쪽
io 8. causea generalis, qua omnel particuIaret eo tectitur. Privatio. IIT, II 8.
p. Mutatio perfectiva, O defectiva. II p.
go. Materiaformata quid. I EO. II. Adaequatux materia conme as resumitur. Ia I. 12. Materiae acceptiones inutiles. Iaa.
De forma physica materiali. I. Perpera deseriptiones forma
3. An detur formapb ea. I a , .
unico argumento hoc monstratur. 126. An omnia fiant ex aqua.ibid. . Mutatio monstratur. IET.3. Anforma sitsubstantia. 128. o. Formam eonstitueresubstan- iam. Xas
et. Communitates inter formas ct aecidentia , 13, 2'. 33. I 3 o. 8. Disserenita inter formas di .eeidentia , ISI CAP. X. De causis formae: εc primo de materiali. a. Forma ea a materiais. pag. 13as a. In qua re ea alitas materiaecus fit. Eam aliquid addere eoκ-eeptui materia i . I 33. 3, Nempe, praevias dispositu-nes: sed non eas tantum. 13 . . Per quid materia eauset: an per potentiam suam. F3s.s, Sid eoniribuunt pravia dispassiones. ibid. Madus quo determinant. I 36. d. Earum necessitas moinratur. ibid. Quod ea alitas interminata nihil operetur. ibid. . Dispanere di determinare, in idem tendere. I 3T 8. Forma non esset natura , ud ab intis promanaret. I 3 8. s. Asientitia natura debet ab originali eIigi. ibid. Naturale tripliciter dieitur. I 3'. io. An actualis ea alio mam teriae disserat a potentia ecmIeta. i ou 1 1. Actionem differre a potentia agendi. IlI, 1 a. Eductionem forma esse actionem immanentem. ibid.I3. Actionem immanentem differre a suo termino. I 2.3 . Actionem non esse modum termini. ibid. Duplex materia eausatis, actiνa, di palpua. I 3Is, An generatio activa si modus materia. Is . 36. Hune modum e materia profluere. I δ.
38쪽
1 p. Satis it obiectioni Suarinet p. Defendentiam ct inhaerertiam duplieiter aee n ibid.
go. Dependentiam non ese modum termini. Iso. vi. Nec inhaerentiam. ibid.aa. Dependentiam negationem priueativam dicere. 23. Independentia ereata duplex - .a . Dependentiam non esse modum forma, ibid.
pendet. 133. as. Inherentiam esse inadaequatum conceptum inhaerenti
a T. Madus materia et tiel actitius, vel passivus, iis, set S. Determinatio per pravius dispasitiones triplex. Is s. ap. Motis hostilis exponitur. ibid.3o. Determinatio eductitia formae. IST 3I. Conservatisaformae. ibid. sa a. Obiectiones tres. Prima.
terminet materia ea ajitatem. 16o. An forma materiam, an materia formam determinet.
36. Objectio 3. Ideam gendirantis nan mutari, 362.
De essiciente causa formae.1. vetentis nomina. pag.I 63. 2. Motu omnia feri. 16--tus seee ivus, ct instantaneus: quomodo hie eoacipiatur. ibid.3. Idearum genera. 16s- . Motum moventis ideam inferre. 166. s. Meam non reaIlier differrea motu. ibid. 6. Probatur vimp. 16T. . Probatur secundo. 1688. Moius produeit terminum.16'. p. Disserentiae terminorum.Primma, Terminis est tiel flens, vel factu1. I o. Secunda, cum, verrae victoria. ibid. Io. Terminus fluens, vel frenibid. Terminus diapstionalis, O
habituali . III II. Diviso terminorum in eorperse,&per aceidens. ibid. I a. terminum motuI praeservare ideam moventis. IJ2 13, Objectio de generatione aemquivoca. ibid.
I . In generalione defectiva avi est idea. s 3 CAP. XII. De generibus 8c speciebus
39쪽
Forma seminatisfacili.s corrumpi elementariis. ibid. . Elementa esse familias re
s. Numerus elementorum. ibid. o. An elementa prilis Derivi inmisto. IIJ, . Non de notio generari. IIS.8. An elementa sint materiae schematismi. IT'.
semper variat speciem. ISI. 1 o. An aqua sit materia pri
11. Forma seminatis disserunt ab earum reliquiis. 183. Natura forma inpetantea. ibid.32. Forma organtica natura
ejus divi p. ibid.I3. Forma accidentaIes ditii-duntur in externas, S internas. I 8 . Interne tu motum, O ter,
minum motus. mo sensu motus est furma absoluta. I 83. I . Terminus motis; quid. ibid. CAP. m. De natura substantiae energetica. I. Ratio metisdi. pag.386. a. ina sensu substantia dieitur fim x. 183. Dividitur ta-mn in inadgiuatoae conceptuI.
Capitum. 3. Sat modis aliquid dieiiurfm x. ibid. . Natura substantia infundamentatim ct energelieam di inguitu . Energetiea diridibtur. ibid. s. Naturam energeticam pro prid diei naturam. I 'o 6. Naturam esse vivam. I 'I. . Tres vita facultates esse primas ct perpetuas. Ista. 8. Bimo diuidi in tres primas facultates. , IS 3,1ys
CAP. XIV. De potentiis & facultatibus
in genere. I. Nomen potentiae retinendum. pag. Isti,
a. Disiditur in potentiam adesse, O ad operari. Iss. Triplieiter aliquid est in potentia. Pri-m o, in objectitia. ibid.3. Secundo, in potentia futuritionis. ibid. Teriib, abstracti
. Confideratur potentia tieι abstract/,νeI eonereth. ibid. i. An potentia relatio si pra- dieamentatis. Is8.6. An potentia si qualitas. ipsin . An patentia sint pure rela
8. Potentiam conereiasumptam esse exi absolutum, cum re/aiione. . ibid.'
40쪽
Nemeae matur. Io I. 1 o. Potentiassubstantialissu, m eonetreth. 2oa. 11. Potentias substantiales non rari mediante accidente. 2o3.1 a. hamado disserunt. to , et os.
1 . Ad qua praedicamenta pomtentia referendae sunt. ibid. 13. Potentiam plerumque converere si mi. Eo . 16. Divisa potentiarum. ibid.
cultatum ab aliis facultatibus vitalibus. r. meellitas distinguendi pereeptionem naturalem a sensu.
3. FacuItates distinguuntur inires series. ibid. Ruid eommune habent, quid proprium. ibid.
. Earum digerentiae. 2Io. 5. Disserentiae facultatum pereeptivarum. ibid. 6. Pereeptio naturalis a sensu dissert. ait. Disserentia prima , sensum esse organicum. ibid. . Seeunda, naturaIem perceptibnem essemplicem, sensum eom- postum. 212. amodo perceptionaturalissimi aciut percipit. a13.
8. Naturalis pereeptio adplam ra extenditur quam sensus : disse,
rentia tertia. ibid. p. Sensus errare potest, mnperveeptio natura et quarta. 2IA io. Disserentia quinta , ex parte objectorum. 21s.11. AIiae disserentia. 2I6. CAP. XVI. Vita naturae substantialis 1 priore asseritur: oc primo, causis externis , ab efficiente,em emplari, dc finali. 1. Omnes substantias vivere.
pag. 2IT. 2. Etiam materiatis. ibid. Probatur a priore. Authoritas Platonis, cte. 2IS. . Ab esseiente. ibid. i. Dari titiam materiatim, non repugnat. 2Ip. Plato exponitur. 22 6. Haec tilia non impedit natura varietatem. ibid. . Confirmatur a eausa ememplari. 22 I.
8. A eausa suasi. 222. CAP. XVII. Vita naturae substantialis 1 causa materiali probatur. I, Materiam esses ciens priu