Ad Ephesinum Concilium variorum Patrum epistolae, ex manuscripto Cassinensis Bibliothecae codice desumptae. Item ex Vaticanae Bibliothecae manuscripto, Commonitorium Celestini Papae Episcopis & Presbyteris euntibus ad Orientem tituli decretorum Hilar

발행: 1682년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

151쪽

116 V ARIORUM PATRUM

Saturninus quidam, qui diffamabat semetipsum ab Apostatis&Praevaricatoribus Episcopum fuisse ordinatum nostrae Metropoli. Qui & per violentiam capere hanc studuit patrocinio viri praedicti- Seu Spiritus armati virtute Populi nostri Imitatores vestrarin Christo fortitudinis facti sunt. Omnia enim reliqua in prae- sc nti postponentes , intus intra sanctae Ecclesiae Septa Psalmis &Hymnis, & Canticis Spiritualibus semctipsos armantes', machinamenta Adversariorum omnia, & Saturnini artes, & concinnationes eorum , qui etiam patrocinabantur , telam araneorum Ostenderunt. Praeparaverunt semetipsos ante de vita cXire praesenti . quam nequam & impium suscipere Pseudo- Episcopum t Maxime cognoscentes, quia unam Domini & Salvatoris nostri naturam prodigiose de nuneici, alteram negans. Si enim , sicut putat, una natura est', necesse est eam aut mortalem esse aut immortalem. Et si mortalis cst haec circa eorum

impiam factionem , igitur Deus Verbum passibilis atque mortalis est. Si vero hanc impassibilem dicunt, clare circa illos Christianorum gloria est eonvicta, & salutaris Baptismi evertitur Donum. 6. Ad qui ὁ eniim jani pertinebit, quod Apostolus ait: Quicumque in Christum baptiviti sumus, in mortem ipsisu baptis ali sumus. Consepulti enim sumus ei per Baptisma in mortem 'Ubi vero est & id,quod est scriptum : Sicut plaκtati facI i sumus similitudini mortis ejus c etiam Resurre-

Propter ista igitur simili acto Reverentiae vestrae motus nostrae Ecclesiae Populus festinavit non deserere vestra vestigia. Unde &clementis Dei gratia effulgens super nos hoc praeparavit, ut om- non inimicorum conatum fumi vice dissolveret. Saturninus autem, sicut venerat, si ediscessit. His igitur ita factis,& dum praedictus Venerabilis Presbuter Martinus propter id ad Regiam pergeret civitatem justum csis arbitrati sumus per humiles literas nostras haec ipsa sicut Dilectis nobis innotescere,3 rogare amicam Christi Dilectionem vestram,ut re accendentes,per pium zelum ad Deum, pium desiderium circa Patrem vestrum , quoque Episcopum nostram, huius quidem sine oblivione habeatis memoriam vos qui per ea, quae docuit, ac docet nunc usque, dum leguntur, semper juva,

mihi.

152쪽

Permanete 3 ero in sana Consessione Patrum , qui in Nicaea congregati sunt, absque omni simulatione clamantes : Credimus in unum Dominum Iesum Christum, Filium Dei unigenitum, Ex Patre natum ante omnia Sacula. Consubstantialem nobis quippe , ut ex semine Abraham & David, 'circa humanitatis naturam. Ncque cnim quiescimus unquam dicere duas naturas in Filio. Licet non videatur Haeredibus impiae culturae Apollinarii qui dignus est exuri. Et unde tamen confitcntes Creatorem , Operatoremfi unire

frum y Secundum Deitatis rationem. E Spiritu Sancto a Maria Virgine Z Secundum humanitatis fructum. 1m Usibilem ct immori Ion 8 Secundum humanitatem. Hage incessabiliter meditamini, in his permanete': Ut profectus vester manifestus in omnibus sit. Rogamus autem vos,o amice Dei Grex Christi,qub per operationes ac deprecationes supplicetis Domino Christo, ut quantocius' hanc totius orbis terrarum. incrcpet tompestatem, & profundam nobis Ecclesiarum pa m donet. ψ

153쪽

CAPUT XLVII. .. IῖFAlia sola Neodoreti ad Populum constantinopo

litanum, commendatIna. RV pxum nos anxios iacit error eorum , qui rectam viam

dereliquerunt, tam laetificati vestrae Deo Amabilitatis fervens Zelus pro Evangelica fide. Invenimus enim &Beatum Paulum dolentem quidem nimis de i nsania inimicorum , reanimatum tamen de unitate fidelium. Unde & Tiamotheo scribens tristitiam, quam de illis habebat, revelavit &. rςfrigerium, quod de istis: , inquiensa: Nosti quia ners sunt a me omnes , qui sunt in Asia. Quorum est Philetus cν Hermogenes. Et oste dens factam sibi per illam angustiam Divinitus consolationem, mox superadjecit re haec: Det Dominus misericordiam Onesiphori Domui , qui spe me refrigeravit, ct catenam meam non erubuit. Et veniens Romam stadiosius me quasvit, o tinerit. Det illi Dominus inpenire mise

ricordiam a Deo.

Maximam igitur & nos habemus consolationem, Deo Amabilitatis vestrae ld. otionem. Et firmitas fidei vestrae dissolvit tristitiam nostram , quam parit hyems , quae comprehendit Ecclesias. Unde etiam go pius scribens festinamus etiam accipere sanctam lectionem vestram. Et indicamus quia nos nocte ac die pro pietate laborem suscipimus , re speramus nos non perdituros usque ad mortem doctrinam traditam nobis a sanctis Apostolis. Attestantur vero his litem & Domini mer sanctissimi, Sc Deo Amicissimi Episcopi Ioasties P Petrus , 8c Eliseus, & Alphius , &Jephthahe : Qui elegeruiit expelli ab Ecclesiis sibi commissis , &multa millia luctuum spectus sustinere,quam perdere Apostolicam haereditatem. Confidentes igitur , quia non sustinebimus despicere , ut vel una ollaba Doctrinae, quam percepimus, corrum a-tur , state in Fide, viriliter agite, & confortamini. Omnia veltra i in charitate fiant. Et Deus acis erit vobiscum.

154쪽

E P I s et o L I A VEpistola Daunis Antiocheni Episcopi ad Heliadum Thars scopum, quando allat ibi Maaimiavi Sindica,

noluit ejus nomen in in icba recipere.

Ondelector tuae Religiositati, quae sic claxcp; gnavit. In circuitu namque ambulantibus impiis vestra emulsit Ecclesia. Non enim pacifice ramum portabant olivae, qui venerant, sed sanguinem & mortem insatiabiles rhquitebant. Unde defendentes in omnem praedicabimini Orbem teme,& claritatem vobis universa saecula non deducent.:Tales enim sunt piorum fortes animi, iis facilius univcrsa deponant, quam piae lidei prsscssionem. Circa quam quicumque damnificati fuerint , nihil eas prodest, etiamsi totum Mundum lucrentur , iuxta Domni vocem. Qui vero lucrati hoc fuerint, haeredes quidem aeternae iunt vitaς, obtinentes possessionem , qua nihil dienum este ψrum,quae praesentia sunt,nisi futura tantum t Et quae parata sunt pus , his qui parvo PMdcit mpore habent pro pia Relistione fiducia in illum vero,qui absque sonem dc fine est, ordinem mis

155쪽

VARIORUM PAVRUM

.. a

Ium Epistola Ioannis Autiocheni Episcopi ad Cleram VPopulum Narsen s Ecclesie, quando perionuerat, quo Imperator jumet, ut inde pelleretur Helladius, eo quod minime sit cepi et Maximiani Episcopi constantinopo . urani Θnodista.

ficata, nobis etiam annuntiata est. Sive autem fama est , sive rcs, quam fore vcnit in notitiam vestram , quae benςta ac inagne inchoaeit pro Christi Fide certamina fortiter propugnare, favillam armirari ipsam Facti, quae contra vos nuntiata est, novitatem. Talia cnim novit quidem dextera Dei dissolv*re. Scit verb& ogregius animus irrisione digna monstra re. Unde rogo:vestram in Christo Matitatem, neque corpore neque anima praeter illa, quae olim nobis cognita sunx, aut sapere, aut consitam sumere. Uult enim Deus , ut ex nullare , qux

apud homines vel tristifica est vel suavis , occasionem perditioni Fidei faciamus. Nam si quae ventilantur caussae dissidii , de Sedi bus aut Praesidentibus cssent, & non de piis impiisque DogmVtibus,sorsan haberet aliquam veniam remissio animi. Si vero COR fessionis cst tempus , quaeso ut Fidem , quae sola , omnibus pr* feramus : In qua & spem salutis habemus. Pro qua hi, qui anxς nos fuerunt, & vitam despexerunt & mortem. Neque ad patiς dum quodlibet haesitantes, neque ad agendum. Ne appareat intςx Vos aliquis , qui Commune prodat in animae suae damnationem Magis autem ne quis appareat in Ecclesia vestra, qui non sit Pς sensor pietatis: Et putans bonum eta segnitiem. Decet enim N amicum Deo esse , ut omnis, qui apud vos, perstet unusquisq q

156쪽

in ordine suo & aetate ostendere fortitudinem pro pietate Religionis ad Deum, & Sacerdote sancto , & pro Civitate , quae remagnum dixerim quoque Paulum protulit : Illum , quem nul lum periculum a Christi charitate se junxit. Quamvis veI si famam vanam ,ea quae dicuntur esse, noscamus.

C A P U T L. .... Iῖ8 Epistola Ioannis Antiocheni Episcopi ad Alexandrum

Hierapositanum de Aristolao, quem pro pace faciendam . t Theodosus Imperator ad eundem Ioannem, b rillum Alexanctiae Patriarcham cum Epipolis suis , per qtias Synodis o=nibus inter eos pacem feri iussi.

Ut me vocavit ad Gnstantinopolim ,. jam in januis estia Mirandisvivus Tribunus Aristolaus. Si autem in nostrast fuerit potestate ire vel non , responsione congrua opus, est,& quae ex comi uni deliberatione deseciam t. Si vero violentum sustinuerimus aliquia , vel soc eveniat ut valedicamus ad invicem. Licet nostrum corpus ita sit fragile , ut si Cyrillus millibus contra me necessitatilvis abutatur,vias me assumere possibile non sit. Scriptum mihi est enim ab aliquibus amicis & propriis, quia & in via mihi dolus intersectionis compositus sit, si passus fuero iter assumere. Et haec agnoscens, quaeso,ut post Collectam , quae hoc tempore Cyri fieri solet, simul cum Domino meo, Deo Amicissimo Episeopo Theodoreto, & his quoscumque repereris, advenire absque mora digneris. Ea enim, quae ad fidem pertinent, si cum fastidio coeperint agi , ad extrema pervenient, dum quid sim responsurus, ignorem. Propositiones vero, quae nunc adseruntur , aperte sunt impiae. Nam Cyrilli quidem Capitula obumbratam habent incongruitatem, nunc autem qui pote

in statem

157쪽

ra et VARIORUM PATRUM

statem obtinuerunt, inimici Dei proponunt anathematizandos esse hos, qui dicunt duas uaturas : Quod nec ipse, qui primus cxstat illorum, Cyrillus dicere clare praesumpsit. Volo autem , ut dum veneritis , quasi sub occasione honoris Domini mei Magnificenti muni δ: Gloriosissimi Magistri militum veniatis. Nam de ipse Praeceptum habet, ut nobis violentus insistat de his ipsis importabilibus propositionibus. Haec autem scripsimus per Reverendissimum Presbyterum Eliam. Omnem quae tecum est frateris nitatem plurimum salutamus.

CAP.

158쪽

ra 3

CAPUT LI.

'pomvsticum Imperatoris Theodos ad Acacium Epipopum Berrhaeae.

Hoc suit a principio tuae Reverentiae opus, ut Orthodoxia maneret, & insuper augeretur. Iam enim & antc hoc tuo labore ac nisu Divina membra Catholicae ac verae fidei bene conjuncta sunt. Et nunc quia Diaboli cujus dam nequitia, & non limplici neque regulari doctrina semina disscissionis unitis, & unum idemque sapientibus sparsa sunt, vi tutem te recipere hortor illam , quae omnibus nota est , ut simul orationibus ad Deum, & circa sacerdotes consiliis collisere quae partita sunt, atque conjungere quae nec juste nec sancte in pu Da sunt, unitersa festines. Erit vero , ut arbitramur, hoc facile tuae Sanctitati , si Reverendissimum Ioannem Antiochenorum tapiscopum non contendere, neque insistere humanae voluntati, si-Ve errori, fueris exhortatus, magis verb institeris, ut ab illo recedat. Contra ejus adinventiones, novitatemque doctrinae uni- Iersi certanti Decet enim , ut in hac senectute & hoc certamen tua Religiositas exequatur. Quod dum perelaboraveris , etiam eorum, quae olim fortiter peregisti, praedicaberis victor. Z unt P n. : sibi

159쪽

eundem Arasolaum

Totam Reverentiae tuae vitam , ad Deum conve vim, Mita viventem, ut possis habere fiduciam & circa nisse jus conciliarc propitiationcm, intelligentes. , necessarie ad has nunc sumus venire litteras invitati , ut rem, quae revcra ad Divinam Providentiam pertinet, in hoc praecipuEtempore agercfestines. Dicimus vero pacem, quae bene fuerat ra dicata , firmari;litigium vero,molitione cujusdam Diabolicae malignitatis immissum, praepares amovet C. Bene autem n O-Vimus hoc futurum, confidentes de tuae orationibus Sancilitatis,& instat ilia atque hortationibus ad eos,qui fundare hanc potarunx de redintegrare )isscissam. Reverendi simus' enim Ioanncs Antiochenus Episcopus , si subscribete ejus depositioni voluerit, qui semin ontentionis i misit, & patefecerit non se consentire ipsi dogmati, vocum novitate insipientiaque praesumpto , disicissorum membrorum ru suus uelut unitio , in hoc simul concurrentibus universis. Si enim fecerichoe, dc Reverendisiuno Episcopo Alexandriae Cyrillo consenserit, cui & qui in Occidente, & qui hic sunt, &qui ubique , concurrunt, ea quae olim Divina clementia cohaerebant, nunc quoque jungentur. Molestiam namque hanc & perturbationem superflua & inutilis, magis vero & noxia seneravit illa doctrina , quae depulia ab animabus nostris , longeque fugata , rationibus vestris requiescere nos, sicut de adjutorio Dei confidimus, & reficcre poterit. Sic enim nos distolutio perturbat, ut hanc & primam causam eorum, quae dure contingunt esse putemus : Et confidimus,

Quia

160쪽

quia secundum Divinae clementiae arbitrium cuncta Imperio nostro proficiant, si Ecclesiae rectaeque Fidei membra conjuncta fuerint & unita. Ad hunc effectum & optimum certato certamen , ut superes Daemonum tentamentab Deputabitur enim tibi sic hoc ad maximum bellum , fortissimamque victoriam : Qua ob tenta eris tui sequax , ea quae professus es agens. De quibus &confidens esto,deprecatus,ut indesinenter ilitercessionibus consuetis nos, nostrumque Imperium , atque omnes qui sub nostro Principatu sunt, Deo commendes. . Quoniam nobis praecipue , qui convenientem curam pro ejus exhibemus pace , culturaei mis virtute larga bona praestantur. . It .

SEARCH

MENU NAVIGATION