장음표시 사용
171쪽
Caro sit factus, & mortuus fuerit Carne , & primogenitus iactus
fuerit Deus Vcinum ex mortuis Carne. Sparsit vero Carnis nomen propter unius naturae consessionem.
Quod si non ita est, minime opsis est multiloquio , confitcatur quia Christus , qui e Sancta Virgine genitus est Deus namque Homo unus Filius, unus Christus, unus Dominus ) passus secundum humanitatem, crucifixus secundum humanitatem , & re- Ioann. i. suscitatus fuerit a mortuis pcr Verbi Divinitatem, quae dixit: Solvite Templum hoc , Cr in tribus diebus resuscitabo illud. Si vero perm n et in Capitulis suis haereticis atque Conscriptis , nulla nobis pars est cum illo. Certamus enim circa Tribunal Christi,& Apostolum Gentium , praecipi cutem bonum Depositum custodire , per Spiritum Sanctum, qui habitat in nobis. Licitum vero considerare volenti verba ejus ad seductionem Quia verbo quidem seducens impassibilem dicit Deum Verbum , inconvertibilem , immutabilem , inconcussibilem , habentem , ut ejus Dicto utar , in quibus est per substantiam ; in unam verbnaturam concludens duas, omnia praedicta Divinitati Unigeniti circumponit. Propter quod non recusavit interpretationem mpistolae ad Hebraeos dicere: Quia o reνixit Dein Verbum, passus Carne. Et haec verb ex aliis ejus Conscriptis , & maxime ex Epistolis c jus , quas tuae nuper Sanctitati transmisit, possibile est his possubiliter qui diligunt discere , subtiliter pervidere. Quia dicens
Dei Sermonem immutabilem subsistere, & Omnis in susceptibi-sem passionis secundum propriam naturam, passionem Daugule ter cointroducit,dicens Deum Verbum Carnem factum fuisse, non vero Carnem assumpsisse. Hoc cnim in totis fere ponit.Capitulis suis , Carnem Deum Verbum ubique factum dicens , tamquam sit ante dispensationem quidem impassibilis , post dispen-1ationem vero passibilis : Perseipsum namque , inquit, impassibilis,
C rο autem factus ut homo sustinuit passionem. Si vero consessus fuerit evidentissime duas naturas, liberat semetipsum ab haeretico sensu. Scit enim Sanctitas tua, sicut olim mihi per Epistolam scripsit, quia & in Roma coram S. memoriae Episcopo Damaso , praesente tua Sanctitate, motum est de haeresi Apollinarii: Et nobis duas
naturas confitentibus, ut non Divinitati passionem tribuamus . . dic
172쪽
dicebant hi qui erant Apollinarii, duos nos dicere Filios. Quod& isti surs im ae deorsum diffamant contra nos. Dicat igitur, quia Christus mortuus est , Filius passus est , Unigenitus passus est. Cur addit , quod Verbum Carne sit paruum ῖ Homine moriente anima carne patitur mortem p Si vero blasphemum est, ut hoc anima passa dicatur carne , ultra impietatem omnem est dicere Filium Dei, vel Dei Verbum, vel Unigenitum circa intellectum haereticorum passum Carne. In Divinis enim Scripturis reperimus , quia Christus mortuus est , Filius mortuus est , Unigenicus mortuus est , Sanctκs mortuus est , Iustus mortuus. Hae namque appellationes universae utrasque naturas ostendunt. Vox autem Dei Verbi unam naturam signat. Secundum quem sensum
nunc & Filium dixit in Epistola Carne passum, ut significaret Unigeniti passionem Divinitate. Scio autem me ab Epheso scribentem direxisse tuae Sanctitati allegationem Melitinensis Acacii, ubi sequens Cyrilli Capitula& ejus intellectum , sic in Scripto deposuit: Mentitus est, inquit,
Divinam Scripturam Nestorias, tamquam Nativitatem mortem& non Diu nitatis , sed humanitatis edoceat. Calumniatus est θ Sanctissimum Episcopum Cyrillum , tanquam Deum passibilem dicentem. Et habemus totumTOmum apud nos ad satisiactionem pro salubri fide bonae hujus instantiae. Nos igitur nullam communionem habemus cum his . qui talia docent. Si verd potuerit ostendere aliquis Sanctissimum Episcopum Nestori uim contraria Prophetis, & Apostolis,&Evangclistis aut sapuisse aut sapere , & Doctrinam ejus anathemati ramus , & ipsum, donec Orthodoxiam praedicat, quam multis in Codicibus ejus & habemus & legimuς. Nulla necessitas Christi sotcntia per ipsius gratiam violenter fici, sed parati sumus omnia sustinere, ut neque impii neque iniqui simus.
173쪽
Epistola e fidem Alexandri ad Andream Episcopum
CRedat mihi Religiositas tua,quia relegens ea quae scriptastini a Domino meo Sanctissimo Episcopo Acac o ..& ea quae ab .Egyptio illi per Epistolam scripta sunt, quae &tu omnino credo quod legeris, admiratus sum propter velocem ejus nutum ad mutabilitatem. Et oravi ut mihi terra dehi iaceret. Et nisi timor Dei retinuisset me, forsan continuo Eremum ritens extremum spatium requisissem. Meminit cnim Sanctitas tua , quales Epistolas blim Sanctissimis Episcopi ς flestinavimus ab Antiocheno persuasi,qugudo advenietite Mirandissimo Aristolao, ejuS literis cόnvocati convenimus,& euntes ad Antiochiam Concilium fecimus, & multa millia pertractantes deliberavimus, ut propter Ecclesiarum perturbationem , mollem quandam propositionem , & habentem vel modicum pietatis vestigium, pr poneremus .Egyptio. N Sed & perquisivimus, scrutati sumus, invenimus vix qualem Voluimus levem , dc rursus ab ius a molliorem , 8e denub ab hac marcidiorem. Sed breviter dedimus Clarissimo Tribuno propositiones. Complacuit vero ei ,'uas jam quae mollior esset,una,& quaa volebat Nicaena fide nos esse contentos , expulsis his , quae quod commune cst turbaverunt, sive per Epistolas , sive per Capitula. Ad quam etiam ipsam contradixit, sicut scripsit, AEgyptius. Ce tat enim, sicut vides, pro Capitulis suis , & reliquis haereticis , superbiique Conscriptis, constimans ubique, quod impossibile sit haec unquam expelli, quae ab co secundum Scripturas sint dicta. Divinas, & contra Nestorii, ut dicit, haeres m. Sed nos tentamus, ut video, sic manifestam illius hac fiducia, δc tam cruda pro
174쪽
haeres instantia orthodoxiam diffamare, etiamsi non possimus propcllere impietatis Torrentem,& in nostra defle ctere. Ego cro in Dominum Christum credo', quia oculus meus de X-ter, & dextera manus mea, si proponatur, Cyrillo neque ejiciente haeretica dogmata , neque aperte confitente Christum & Deum esse & Hominem , & passum secund in humanitatem , & resuscitatum per Dei Verbi virtutem secundum sententiam Domini dicentis, Solvite templum hoc, ct in tribus diebus sumiabo illud, abscindam potius membra mea per virtutem Domini, quam cum isiis impie agam. Quando ergo volunt, veniant: ordinent. Paratus sum ego, coram Deo dico, discedere cum omni laetitia. Sicut enim in critate credo,quia Deus est, sic & satisfactum habeo,quod pium sit manifesitaturus Ecclesiae dogma , quando novit ipse. Et verit tem non permittet absorberi. Verumtamen eorum, quae scripta sunt, omnium exemplaria tuae Religiositati direxi.
175쪽
, CAPUT LIX. . I IEpistola Andreae Episcopi, per quam respondit ad Di imiam hanc Alexandri. Rrlegons ea, quae Curillus pcr Epistolam scripsit, & quae
de his a tua Sanctitate ad Sanctissimum Episcopum Acacium sunt rescripta , sine falsitate dico , non fine Spiritu Sancto arbitratu; sum ea , quae in tua epistola rescripsisti. Nam de quod verum est , α quod subtilitas Dogmatis habet , in cis inveni, dc Obumbratum occultumque inimici dolum bene ac manifeste nudatum. ac fiduciam multam quae decet Christi se vum, qui pro sana fide certat. Consors igitur 3c ego tuae Sanctitati, uniusque sententior. Et nunquam praeter haecialia sapiam, Confortante me Deo. Quomodo enim non turpe sit, ut ille, qui notha de reproba Dogmata subinducit, tamcn pro eis certet ; nos autem pacis obtentu perdamus fidem p Admiratus vero sum &propositionem , quam in ipsis literis posuit Sanctitas tua. Si enim veri jam dogmatis est , & rectam fidem servat, de non intellectum situm fraudulenter occultat, si & duas naturas confitetur, & impassibilem Christi Divinitatem . quid prohibet, ut & Hominem eundem confitens Christum dicat, Quia passus est secundum humanitatem p Et de his quidem superfluum est multiloquio uti ad tuam Sanctitatem. Ex literis vero Sanctissimi Episco pi Acacii videntur quodammodo hi, qui sunt in Antiochia, cessisse, atque his quae scripta sunt contentisse. Et bene quidem facit Sanctitas
tua, praecipiens nobis ut minime perturbemur. Ego vero trepido , ne per eos circa ipsas res illud confirmetur somnium , quod non ante multum quidem tempus vidi, nimis autem coarctat meam animam. Videbam namque me esse cum tua Religiositate, praesentibus aliis quibusdam non paucis Episcopis , loquens vero ad me dicebas Apollinarium haereticum vivere. Me autem saepius cum admiratione interrogante, si veru viveret, confirmabas.
176쪽
eundem virum superesse. Verum quodammodb, improvise utique , in domum quandam facti sumus , in qua Apollinarius senex valde jacebat in lecto. Oportebat autem nos ad viri ipsius venire colloquium. Quod dum esset futurum , ipse ad aurem mihi dixisti, quia ille impius nunquam persuaderetur acquiescere his ,
quae dicebantur a nobis. Ego vero alterum quendam praeter ip-nim sedentem videns dicebam, quod ipse esset caussa ut Apollinarius nostris verbis minime flecteretur: Dum vero venimus ad colloquendum ego & Sanctitas tua , sedes autem ego portabam
tam mihi , quam tuae Sanctitati, juxta illius lectum subito video Apollinarium quidem stantem, & Eulogias dispertientem, Sanctissimum vero Ioannem jacentem in lecto, & suscipientem ab eo. Deinde & tuam Religiositatem supponentem ei manus, propter condescensionem inique coactam. Ego autem stans ad me ipsum dicebam: Qualis est condescenseo ista ' In Sanctum Spiritum peccat. In ipsam Domini inhumanationem impia est. Et qualis est ista condescen- μ' Et haec. dicens evigilavi. Et oro hoc , re nihil significans.
177쪽
CAPUT LX. I Ιεῖ Epistola Theodoreti Episcopi scripta ad Acacium Be rheae Episcopum, de literis qua ab AEgypto
Ego qui dona non solum vocatus, sed etiam non vocatu velis lem semper venire juxta tuam Sanctitatem. Tantum a tem ab hac intentione delinquo, ut nec tuae possim Sanctitatis literis obaudire. Rursus enim languor mihi v lide supervenit, & pessimum Tercranium post regressum demon-tuqsis partibus incidi. Super haec de Magnificentissimus atque Gloriosissimus Magister militum hic est , propter quod & veniam peto. Et innotesco tuae Sanctitati, quia in literis , quae ab Alexandria directae sunt, inveni ea quidem, quae ab eo dogmatice dicta sunt, contraria his quae olim sunt ab co exposita; consonavero magis Doctrinae Patrum. Et valde affectus sum , & laudavi Dominum Christum super mutatione , quae facta est per tua: Sanctitatis admonitiones. Aliquas vero partes Epistolae multis vidi volutionibus & multiloquiis falsis plenas. Nam dum oportereta nobis sex positas propositiones , cum breves essent,approbari ab eo , nescio cujus rei caussa multis verbis usus effugit brevem pacis viam. Sic cnim Propositionem temperavimus, ut nullis fuerat fugienda. Proposuimus enim, sicut Tua Sanctitas novit, permanere nos in fide , quae in Nicaea exposita est a Sanctis & Beatis Patribus , & in Epistola Sanctissimi ac Beati Athanasii, tamquam quae hanc subtiliter interpretata fuerit. Quae vero nuper exsurrexerunt Dogmata, seu per Epistolaes sive per Capitula, ejici, tanquam id quod commune est perturbantia: Haec relinqui, quae dissensionem praecipue fecerunt. Subscriptionem nos exi tit depositionis illius viri, cujus Iudices non sumus cffecti. Scit
178쪽
autem Sanctitas tua , quia ab omni carnifice durius nos trucidat conscientia nostra, si illa fecerimus , quae arbitramur non debere committi. Unde & Beatus Paulus dicit. Tuae igitur sapientiae sit sic dispensare caussam , ut facienda pax complaceat universis , & ante omnia Christo omnium Deo super hac ooediatur.
179쪽
Epistola ejusdem Theo oreu ad Andraeam se copum
de hac ipsa re. MIrandissimus Aristolaus direxit ab AEgypto Magistrianum cum literis Cyrilli , in quibus anathematizavit &Arium, & Eunomium, de Apollinarium, de eos qui dicunt Divinitatem Christi esse passibilem , dc eos qui confusionem & remixtionem duarum naturarum dicunt. Et in his quidem sumus affecti. Licet fuerit nostra propositio. Exigit vero subscriptionem depositionis, quae ab eis facta est , & anathematismum Dogmatis Sanctissimi& Deo Amicissimi Episcopi Ne storii. Scit autem Sanctitas tua , quia inde terminate anathematizare praefati Deo Amicissimi de Sanctissimi Episcopi Doctrinam , idem est anathematizare pietatem. Si vero convenit ut aliquid nos anathematizemus, anathemati Temus hos qui dicunt purum hominem Christum , aut qui in duos Filios incidunt unum Dominum nostrum Jesum Christum , & qui eius Divinitatem negant. Haec enim cum omni satisfactione unusquisque piorum anathemati Tat. Si vero volunt, ut inde terminate & virum,cujus judices non sumus facti, anathematizemus, & Dogma ipsius, quod novimus rectum,impie facimus, ut arbitror, si ei obediemus. Arbitror vero haec etiam tuae Sauctitati complacere , qui cgregius pietatis Propugnator existis , Sc verus atque accommodus orthodoxiae Magister.
180쪽
Epistola Andrea Episcopi,quam Theodoreto Epistolo ad suam restri t.
A Lexandrini literas legi, & a sua quidem putredine non
recessit ullo modo, sicut & tua utique Sapientia reperit, easdem literas legens. Quia vero condescensione opus est , ut solvatur orbis terrarum schisma, & non amplius discissam despiciamus Ecclesiam , forsan enim ad majus procedunt mala, u compositio nulla proveniat, bene tuae placuit Sanctitati, illius quidem propositionem sicut impiam sugere ; uti vero his quae scripsisti, de anathematigare eos qui purum hominem dicunt Christum , & qui in duos Filios unum Deum sccant. A bitror vero quod & sum criptionem modis omnibus exigat depositionis. Aliqui vero & hoc sorsitan facient. Et arbitror etiam Cyrillum , etsi omnes minime Lbscribamus , illorum fore su scriptione contentum. Scit tua Sanctitavi quia haec & ante in Iocutionem Venerint, quando in Antiochia convenimus pariter. Ora igitur, quaeso , ut nullum fiat impedimentum paci, & ordinationi Sanctarum Ecclesiarum.