장음표시 사용
201쪽
CAPUT LXXV. - Ι' Post hanc Epistolam su a verba posuit Irenaeita, dicens ita.
HAEc quidem de literis ex AEgypto tam ad Antiochenorum Praesulem, quam ad alios Sacerdotum, hic qui Thyanensem regebat Ecclesiam scripsit. Ioannos vero Omne , quidquid poterat, agens persistebat, & scribens ut ad sententiam propriam transduceret universos. Propter quod& ad Servum Dei Alexandrinum mox de his ipsis similia scripsit. Et haec dum de prioribus literis haesitaret.
Hic prius notandum de Epistola Eutherii, quia Orien ris Episcopi non credebant Nestorii illas Epi. stolas vel sententias, quas ex ejus nomine Synodus Ephesina damnabat. Quod si ejus esse probarentur, parati erant dc ipsi, & hujusmodi ejus Scruptis anathema dicere , sicut & Theodoreti atte-uantur Epistolae. Demum qui cum Nestorio perstiterunt, Ioannem &Theodoretum inter fidei
- proditores &ante pacem notare nitebantur Ec-
'clasar: Quia Theodoretus fidem Cyrilli Epistolae
ad Acacium valde laudabat, quam cuncti isti de Irenaeus apertillime Haereticam scribunt. Constat igitur, quae sit Theodoreti fides, quia literis in melioribus consonans a deterioribus valde dissentit.
202쪽
Epistola Ioannis Archi Episcopi Antiocheni ad Alexam drum Episcopum Hierapcbianum, quam rescribis
de literis ex AEgypto, propter ea per culpatu Sab Andraea Samiotens Di copo.
LIxeras tuae Religiositatis accepi, & hoc ipso quod susceperim, laetificatus sum. Solent enim literae piorum, qualescumque sint, gaudium suscipientibus exhibere. Legi vero & illas ., quas ad Dominum meum , perque omnia Sancti ssimum communem Patrem Acacium Episcopum direxisti: Et vidi subtilitatem , magis autem minutiarum Dialecticae minuti silmas, quae in Epistola ferebantur. Non tamen hanc subtilitatem video praesenti tempori utilem. Dum enim vos oporteat deIectari, eo quod de comedenti exierit cibus,& ex amaro dulcedo,& ab eo, qui non sapit ea quae nostra sunt, illa quae nostra sunt, illa quae sapimus nos , patimini illud, quod in Proverbiorum libro di inim est i Is qui vincit, negavit se esse victorem. Homo Dei Commemora temetipsum, quoniam totietas haere sis Apollinarii in naturarum mixtione &confusione omnem consistentiam habet. Ipse vero id latius repulit, anathematizans mixtionem, quae apud eum jacet in multis ejus , sicut & ipse nosti, Conscriptis , α confusionem naturarum. Et alterum dicens esse Divinitatem ,. alterum corpus. Sic enim supersignans adjecit: Quia impasbilis est Divinitas , quia dua natura. Quod nullus hactenus eorum, qui nunc sunt in Ponto habitantes, aut dixit aut sapuit. Et sunt haec manifestissime convictio contra eos. Et utinam contingat eum, qui est ex vicinis tuis, occurrere in hanc confessionem, & alios qui ultra Taurum sunt: Et omnia ipsis quoque soluta sunt. Vides enim quia omnino his quae illi dicunt, & his quae
203쪽
quae ipse in Capitulis posuit, se ut ista contraria. Ucrum ne se monem producam , ad aliud corum , quae nobis visa sunt, venio. Fui in Berrhaea , & dum multa nobis h ic exercitatio facta fuisset, de communis Pater, Dominus meus , Acacius Sanctissimus Epis.copus omne bonum moveret, ut Ecclesiarum status in semeti sum redeat, placuit ut rogatus a nobis Dominus meus Religi sissimns , dc communis Frater Dominus meus Episcopus Paulus ad .Egyptum iter assumat pro pace universali, ut ibi confli h bito per vivam vocem , quae dicuntur ad majorem manifestati nem clarioremque perveniant. Ut illud fiat, quod ab his , qui foris sunt, Sapientibus dicitur : Ea qua de Deo dicuntur, o sapius audiuntur, vix tandem sicut aurum purgantur. Noli ergbesse pusillanimis, quaeso. Sufficiens est enim Deus inchoatam suavitatem & clariorem reddere dc firmiorem , dum facta fuerit ista profectio ad bonum, sicut arbitror, Ecesesiae Dei. Et vere magnum est, ut adsumat animum Dominus meus Paulus , despiciens & infirmitatem corporis, Sc senectam , & multa mitilia fluctuationes, quas dinumerare facile non est , ac semetipsum committat & Provinciae peregrinae, & viro qui non parum est exasperatus a nobis , licet non ex nobis. Si vero dicis , quia crucifixus sis Mundo, & Mundus crucifixus sit tibi, ad te quod ben Ese habet, ad Mundum vero id nihil est. Nec enim Philosophiae nunc, nec Martyrii tempus est , sed correptionis totius Orbis te rarum , α perturbationis Ecclesiasticae. Significo Deo Amabilitati tuae, quod Piscator demissus sit,in gis vero sublatus,& quieverit turpiter. Adfert vero id non modia cam consolationem. Valde enim eum & iquidem sic se habent. Deo Amicissimus vero Episcopus Archelaus, & si pro Dogmate nihil est passus, verumtamen per orationes tuas multatus est ad octo missi a Solidorum ab Augustino Seleuciae. Et placuit ut describerent universi. Para igitur quantum devotio tua suggesserit. Quod si non habeas , vel legitima ei prospice. Peremptoricenim addi ctus es. sicut cognovimus a Magi striano,qui venit, i scribens. Haec per Epistolam scripsimus ictus nostros mitigemus , habeamus. Haeca AEgyptus e Xecratur,
204쪽
Epistola Ioannis Archi. Episcopi ad Alexandrum Episcopum de Paulo Episto
ARbitratus sum me aliquid utile incepisse: Quia vero Religiositas tua necessaria quidem meae Epistolae reprehendit ut prava, reliqua vero velut in sina projecit melius est me aequiescere tui S , quam te illa, quae mea sunt, dure lascipere. Tamen vel hoc unum tibi ut placeat, quaeso : Quia iter Domini mei Religiosissimi & communis nostri Fratris Pauli Episcopi non sit superfluum, sed utile ac necessarium. Verisimile est enim euntem ipsem obtinere aliquid, quod non discrepet a nostra sententia. Propositiones enim meas illas decem, quas communiter composuimus, portans recessit. Et verisimile est , quod vir ille velut majorem quandam satisfactionem perficere si1- per eas impetrabit. Amat quippe colloquium multas dissicultates adimere. Si igitur aliquid votivum per gratiam Dei obtinens remeaverit , bene se habet : Alias communiter nobis deliberandum est, quid agi oporteat.
205쪽
Epistola Dorothei Metro olitani Maria, j ejusdem Pr
Inciae iscoporum , ad Ioannem Antiochenum Patriarcham de ipse Legatione Pauli ad flexandriam pergentis.
BLnedictus Deus, qui & olim sub Apostolorum temporibus
novum & benedictum nomen quasi aroma quoddam , id est, a vcstra Metropoli in omnem orbem terrarum diffudit, ut Christiani vocentur. Et nunc autem festinante Adversario evertere orthodoxiae confessionem , moX VOS arm vit zelo Divino, & opposuit contra omnia machinamenta nequissimi, ut nostra, quae a Patribus ad aures nostras missa est , haereditas fidei inconcussa servetur, pro qua de multum studium e Xercentes minime fatigamini, omnia propter Dominum sustinentes , ita ut debili corpore ad Deo Amicissimum iter assumeretis Acacium, & per eum Deo Amicissimum Comministrum nostrum, Emesenorum civitatis Episcopum Paulum dirigeretis :Et eum sic transmitteretis AEgyptio , sicut Medicum ad languentem. Quin potius , ut arbitror , putridum , ut in ipso providentiam facientes Ecclesiasticae totius Orbis tranquillitatis. Haec namque universa per literas vestrae prospici agnovimus Sanctit tis: Et valde nobis , quae a vobis provisa sunt, placuerunt. Praecipue vero circa hanc partem, qua cum pia cautela & recta nostra confessione curare Anguem festinatis , ut duae naturae Domini Christi in confusae per confessionem dicantur, rationabiles occasiones ab ipsis, qui reciderant a pietate, sumentes. Dignetur vero Amatrix Christi Sanctitas vestra, sicut & coepit, ante omnia, ut illa pars piae confessionis nostrae muniatur, neque aliqui duas inconfusas Christi naturas negent, neque hi, qui eas orthodoxc
206쪽
praedicant, abjurentur ab eis, neque manus abiter his, qui lubricatiunt, porrigatur, nisi scandala in Scripto peremerint, anathema- tirantes Capitula , quae impie ab eis exposita sunt ι & omnia quaecumque Orthodoxae piae nostrae Religioni &ipsi subintroducere absque probatione tentarunt, & quae introducta ab aliis receperunt: Subscriptionibus ea roborantes , quae aliena sunt ab Orthodoxa fide. Haec non tamquam praecipientes scribimus , Deo Amicissime, sed sicut filii Patribus damus consilium sueee-
207쪽
VARIORUM PATRUM CAPUT LXXIX. .... IO
Ad m festandam dimi nem eorum,qui cum Ioanne Amtiochenorum Archi. Episco sentiebant, ἐν eorum qui Nestorium eam ejus Dogmatibus, qua ἐν ipse negam rat , post istam Epistolam Prooemium Ire ι,de quom Ie diximus, transcribamus. Ouod itas habet.
TLrtia , inquit, pars hujus Codicis continet illa, quae acta
sunt in Alexandria, quando inter se consenserunt. Et Cyrilli circa ea malas artes. Et Pauli ad eum impias pa-Siones. Et ut in Summa dicatur,ea quae ante sunt gesta, quam Paulus & Aristolaus ad Antiochiam remearint. Post quam Codicis partem ea , quae de ipsa Antiochenorum uisepia primum per literas ubique scripsit, nihil eorum , quae cum AEgyptio eis composita sunt, iaciens manifestum Sacerdotibus Orientis. CAP.
208쪽
Episola prima post Eccle scissionem , quam Ioannes amtiochenus Epis opus per Paulum Eme senum Episcopum Cyrillo Alea auirino Episcopopro pace
IPse salvator & Dominus noster Iesus Christus & alia quidem multa millia salutarium Praeceptorum tradidit Discipulis suis, &duo ista, quae quidem videntur esse ad invicem quasi e regione contraria , omnem verb inter se consonantiam servant. Dico vero pacem & bellum. Bellum quidem pro semetipso, Sc pro pia , quae de ipso est , confessione. Pacem vero, quae ab eo est ad eos cem, secundum quam cunctorum constans conjunctio ubique fidelium una intelligatur Ecclesia. Eorum , qui inter gentes ac Barbaros ubique per totum Mundum intel-ctum pium conservant. Ipsis vero potius aequivocibus est utendum , per omnia sanctis , in quibus bellum initur, & suam nobis tribuit pacem : Non veni mittere Dcem in terram , sed gladium. Et pacem meam do νοbu. Hanc tunc quidem , quando discerpserit pia in Christo confessio , hoc melius bellum est : Et eos qui conteruntur , salvos facere novit, dum non defendunt illa , quae sua sunt, sed illa quae Domini. Quando vero pia Confesso intro missa est, tunc idem sapientium pax totius Ecclesiastici corporis salus est. Haec a me sic simpliciter dicta sunt, neque honoris amore. Lonile enim hoc a consuetudine mea est , sed ut ostendam , quia divitio quidem, quae contra te , Deo Amicissime Frater, in tempore facta, est pro veritate magis , non pro re aliqua corporali, nec inimicitiis vel pusillanimitate proveniens . Erat enim quaedam nobis ad invicem , amplius quam aliis scilicet, circa nos dilectio& affectus, quem licet secundum faciei adspectum non
209쪽
plantaverat collocutio , sed unitio rerum , valde optime atque firmissime , suis cienterque contigerat. Sed accepi discordiae caussam illorum Capitulorum transmissionem , quae utinam nunquam sui siet, effectam. Credere enim mihi tua a Deo Amabilitas debet, quia in tantum nos obstuporem miserunt, ut nec put remus tua haec esse inter ipsa principia dc utique forsitan cognovit id Sanctitas tua ex Epistolis nostris, quae ad aliquos scriptae essent sed alicujus eorum, qui non illa, quae nostra sunt, id est , Ecclesiae, sapiunt. Et hoc , inquam , suspicati sumus, super eis valde turbati. Quorum Capitulorum non modica salvatio facta est. Et spem vero adhuc nobis praestant persectae sanationis ea, quae nupet a te, Deo Colendissime, scripta sunt. Quae ii recta quidem sunt ad Dominum meum Deo Amicissimum , communem P trem Acacium. Laetificaverunt autem cunctos, qui sunt pacis Ecclesiasticae Amatores. Super quibus & nos nimis sumus super modum affecti. Licet conjuncta essent multis quidem , quod a tinet , fraternis accusationibus , praestabant enim nobis satisfactionem quandam non modicam. Et indigent non multo addi-menro,quod ipse te peracturum esse promisisti,illud dicens: Quoniam cum pax fuerit facta, adhuc amplius excandificabitur , quod ad satisfactionem pertinet. Plus autem nos illud laetificavit, quia Beati & communis Patris Athanasii Epistolam gratissime sulcepisti , quae sufficiens est omnes discordias solvere , eo quod non solum recte contineat, sed & ob hoc, quod ille, dum fide sit dignus , auferat conflictus earum. Sit enim nobis hic interpres , cui merito debeat credi illius fidei, quae in Nicaea a Patribus Sanctis exposita est. Eo quod sint quidam vel eorum qui intra Ecclesiam sunt, vel illorum qui foris Ecclesiae , qui proferunt eam tanquam quoddam magnum juvamen ferat hominibus , divertat vero eorum , quae impia sunt quorundam , ad proprium sensum : Et ad id, quod ii pliciter unicuique placuerit, sussicit hoc tantummodo dicere. His igitur bene inchoatis, Illa per quae inter nos ad invicem fuerat facta diversitas, de reliquo jam quiescant, illa vero quae ad pacem pertinent, maneaut. Occurramus laborantibus per univer-
210쪽
sum Mundum Populis per diversas opiniones, quibus huc atque
illuc distrahuntur , dum multi eos distrahentium nesciant neque quid loquuntur, neque de quibus affirmant. Exundant enim tib que Anathematismorum nimbi ingenti numero, & eontumeliae , quas fratres adversus fratres, & Sacerdotes adversiis Sacerdotes
exquirunt, dc in Populos Populi. Nam alii quidem Iudaeos nominant Christianos. Est Apollinarii ista contumelia , contra universalem Ecclesiam , quem cum
sensu ejus plurimi susceperunt. Ille enim impius & Adversarius
Dei oppugnantes errores suos , dico autem Patres Ecclesiae, Judaeos nominare minime reveretur. Alii vero istos Paganos, Gentilibusque deteriores appellant , qui forsan saepilis una secum communionem sumpserunt ineffabilium Mysteriorum. Et nihil est aliud videre fieri per omnem terram, nisi perturbationem, bellumque infandum , & iram irrevocabilem , & crudelitatem , quae omnem superat inhumanitatem Barbaricam. Et non est qui condoleat super contritione Ioseph , invicem Voluptatem praestantes hostibus pictatis. Et haec dico non velut illos quidem inculpans, hos vero a culpa excipiens , sed omnia deputans confusioni, quae facta est propter peccata communia. Proficient namque Evangelio. Et Paganis atque haereticis imminentibus necessaro contra nos , pietatis inimici desaeviunt, qui praesentis perturbationis tempus ample Si impudenter omnia corruperunt. Unde ipsi usimet Christianitatis reverentia conculcata est, inimici vero Dei subito sonuerunt, le-Vaverunt caput super Populo Dei, dc adversum te cogitaverunt consilium. Propter haec omnia meum Fratrem, tuae vero Deo Amabilit
tis Dilectorem , Dominum meum Sanctissimum Episcopum Paulum ego & Dominus meus Sanctissimus Episcopus Acacius invitavimus , ipse vero libenter arripuit, ut ad vestram pervcniret Sanctitatem. Ut qui semper inter Ecclesiasticos exstitit clarus, dc sciens rebus competere & verbis, & habens ad Dominum re- Verentiam, qua utens praeclare saepilis in commune profuit, repente se Deo. Magis vero prodest propter eam, quae sibi inserta est,devotionem. Hunc adspicere dignare suaviter,confidens ter