장음표시 사용
251쪽
Epistola, inquit, Theodoreti ad Alexandrum, per
quam promittit anathematizare quae circa Ioannas perlisnae doctrinam , nec ipse eorum pariterommunicator existere. Has ad hoc praecipue posui, ut notum sit,quae sint, unde impetitur vel Beatus Iheodoretus, vel quisquis conscripsit.
SV x , qt: ms minime dixero , quia propterea& Marbathimas prius, & in Hierapolim tunc adveni , et nul lus alterius rei caussa, nisi ut communiter tractaremus, se A qu Wδgς dςbςrςmus. Et quod convenisset, mancipareturui. Quia igitur tuae Sanctitati complacuit , ut convenireri. φ . ηςugm-xς , Sanctitatem tuam , ut minime disseras.
n. . '' ἡ 'φ ' ς siderat Religiositas tua, ut spero , facienda, ' uno tuae Sanctitati resistet. Omnes enim & ut
vatrem, & ut Dominum & reveremur, & reveriti sumus, &venerabimur. Quaeso igitur iterum Sanctitatem tuam, fatigari dignare. In veritate enim credo , quia bonorum Author Dcus, quae ad nos attinent, dispensare dignatus est. Nec nos relinquet, ut aut offendamus in eum , aut confundamur apud homines, illuminans mentem n Q stram.& quod placitum ut ostendens. Nam&olim vestr Sanctitati dixi, quia anathemati paverunt dogma Domini mei Sanctissimi, & Deo Amicissimi Episcopi Nestorii. meque ego his, qui hoc fecerunt, communicabo. Et si tuae com-
Wς 20l exi, re hoc inseri literis, quae 1 nobis sunt diri-2 11: si hQς. Noli igitur immorari, quaesio , pervcstigia
252쪽
α18 VARIORUM PATRUM CAPUT C. .... IS
Ejusdem irenaei. Epistola, inquit, Alexandri ad Theodoretum, Wrqva suum rati conditione promisit ad*entum, si eis perliteras Disseret de bis, propter quae satisfactionem nitebatur exigere.
ET tua Religiositas novit, quod propter ejus rectam Idmetiam nolim ct nunc venire,ct tractare vobiscum de his qua aguntur ut paria. Quoniam vero cognovi de reliquo, quae jam data sit ab eis forma damnationis ejus personae, nimis mihi ridiculum videtur anathematismum Capitulorum petere a viro,qui Orthodoxum cum suo dogmate condemnavit. Et maxime quia tuae quidem Religiositati. videtur inmutatum fuisse Cyri lum. Et nihil distat, an quis te condemnare compellat, si communicaveris ei, qui damnavit Orthodoxa praedicantem. Verumtamen quae tunc in Antiochia inter nos collocuti sumus, dicentes , Quod si Cyrillus illam conditionem susceperit, abjeceritque Capitula pacem fieri convenit, scientes videlicet illud haec diximus, quod haereticorum Capitulorum ejectio sit & rectae fidei to-bur , & eorum quae contra illam personam sunt gesta , subverso, & scandali generalis solutio. Quia igitur certum habeo , quod impius Cyrillus magis impius apparuerit ex his, quae modo sunt scripta, & ipse non mutatus sit, sed eos , qui ei adjecti sunt, ut
suos receperit, quomodo est possibile , ut ego ab eo anathematismum Capitulorum petam, qui per ipsam communionem cum Cyrillo initam & personam deposuit, ac damnat, sicut integerrimet credimus pContinuo namque veraciter & opprobrio dc ridiculo erimus L
253쪽
s postquam prodiderimus Orthodoxam fidem , nunc derisoriam
satisfactionem voluerimus exigere. Haec necessario arbitratus sum innotescere tuae Religiomati, ut mihi des veniam , quod nusquam fatiger. Si autem quae dictavit Religiositas tua, voluerit dirigere , & addatur etiam de ipsa persona , ut Antiochenus per sua nobis Scripta satisfaciat de anathemate illorum Capitulorum , & quia Orthodoxiae Praedicatorem nec ipse damnat, &nobiscum resistit usque ad mortem eis, qui expetunt ejus condemnationem L non propter Personam , ted propter Orthodoxiam , quam praedicat illa persona θ et dictaveris haec mihi, quae direxeris,ut & scriptum eorumdem exemplar accipiam cum subscriptione omnium vestrum, qui estis ejusdem Dioecesis Deo Amicissimi mpiscopi, insuper autem & illud Authenticum, quod ab ipso trans.
mittitur, si tamen voluerit satisfacere nobis, non abnuain fatigari. Dominus enim Nestorius non propter pravitatem vitae circa eos
cst condemnatus, sed propter haereticam damnatus est fidem. Qui igitur eum condemnat, & ejus fidem pariter damnat. Ego igitur dupliciter scandaligor in Domino Ioanne , tanquam qui Sc fidem prodiderit, & damnaverit eum , quem novit orthodoxum, cum propria fide. Si autem vos nullo modo haec offendunt, superfluE
ego de caetero vobiscum convenio.
254쪽
Epistola, inquit, Andrea ad Deo amici num D copis
Alexanaerum , quam scripsis io'itans elim, lix mox contentiret adfactam pacis composioum
AB hac, tuae Sanctitati scribo , Provincia exii, multis ad-Versus nos pcrturbatis ex calumniis Geniollini & Ra bulae satisfacere volens. Unde modo praecipue ins-stens, quaeso Sanctum Caput tuum , ut vel nunc consa derans opportunae condescensionis utilitatem, cogites. de communione ae pacc cum caeteris Sacerdotibus ineunda. Nec enim vel ipsi a veritate recedentes , neque nos prodita pietate amploi sumus pacem, sed duarum naturarum confessionem reperientes in
Scriptis, & impa sibilitatem Divinitatis , quod maxime prius erat oppositum , seu resistens. Si vero non sunt anathematizata capitula ab illo , qui secerat ea, maxime quidem dc illa respuit ea, quae post facta est, recta confessio Cogitet vero tua perfecta in Christo Sapientia, quod nec erat possibile illum sic accusatorem suum fieri evidenter, qui suspectus erat periculi sui. Et idcirco pax & conjunctio Ecclesiarum provenire non poterat, sed in suo statu schismata permanebunt, & contra invicem cujusque nostra contumacia, & adversus Ecclesiam a Paganis, & Iudaeis, & Η reticis risiis. Nunc verb intendat Divinitas tua, quia ex quo in hoc con de scensio facta est , quiescunt quidem scandala universa. Sopi, tur vero & quae nunc usque diffusa est adversus Deum blasphe mi a , mortalem Divinitatem dicens, ut in Ecclesia adstruunt sacerdotes. Quantum igitur bonum est , ut per ipsas Alexandrini literas suadeatur universis , quod impassibilem & immortalem Divinam naturam oporteat confiteri Haec ex multo assecta, quem
255쪽
quem circa tuam habeo Sanctitatem, scribere audeo. Licet enim instar Capitis in omnibus nos praecellam, sed integre nosti, quod& a minimis membris saepe solatium adseratur. Et si volueris, Domine, sit assis a ne bis aliquid paululiam cedere, non longo temporis intervallo videbis , quanta utilitas cx hac caussa proveniet. Omnes tuae proprios Sanctitatis ego, & qui mecum sunt, valde plurimum salut M.
256쪽
CAPUT CH ID Epistola, inquit, Deo Amicissmi Di vi flexandri,
quam rescripsit rogans, ne de hoc ei alterius instar
tur ab eis. DE hoc Ecclesiastico negotio nihil tibi habeo quod scribere
valeam , ab his quae tuae Sanctitati olim per epistolam intimavi. Biennii enim tempus est, ex quo universa assecutus,quae Scripto & absque Scripto a contrariis, vel a nobis prolata sunt, comprehendi, ut arbitror , Propositum Cyrilli haereticum , & rectae Fidei, quae vindicatur a nouis, comtrarium. Si vero cuicumque aliter videtur de Directis sive Reumonsis, suae quisque voluntatis est Dominus. Hoc vero dedi R sponsum & Dominis per omnia Deo Amicissimis Episcopis, Domino Theodoreto , qui scripsit, ut haec ipsa sentirem, quae &tua Sanctitas scribit. De caetero igitur est supervacuum , ut aut ego scribam , aut tua Sanctitas aliquid super hoc indicet. Volo enim nosse tuam Religiositatem , quod nulla si mihi pars cum communicantibus eis. Relinquere verb Ecclesiam propter vi lentiam saecularem ob hoc differo tantum, sub testimonio verit iis , ne videar veluti desertoris , & proditoris ovium Christi i currere adjudicationem.
257쪽
Dimia, inquit, Andreae, quamsuperbis restrisis Deo
Amicthymo Episcopo Alexandro,iterum rogans
eum, ut caeteris adpen. Iret. MUltum contristox de Sanctitate tua , Domine , cogitans
quantam festinationem , maestinationemque instruat Daemon ad perturbandam Dei Ecclesiam , quae tuo est commissa regimini,invidens ei, quod sub te valde profecerit. Pro qua re ego vinctus in Lecto ad has literas prosilivi. . Et rogo Sanctitatem tuam , & tango vestigia, ut accommodum sive aptum tuae vitae praeteritae etiam nunc facias cogitatum, committens Deo exitum rerum. Non enim ita vixisti, nec talia sunt uae per omnem Vitam peregisti, ut despiciaris a bono Deo. Necc eum coluisti,ut de te omnino non cogitet. Sed valde confido , quia exitum quemdam mirabilem inopinatumque praestabit his hujus temporis tristibus , quem nos interim cogitare non pon sumus. Quia ipse , sicut solet, post augmentum pessimorum p test solatium suum erga proprios Cultores ostendere. Quaeso igitur, ut neque turberis , neque ab Ecclesia exire disponas. Hoc enim nimis est impium,& Mercenarii potius quam Pastoris opus. Nec inultum tot prodere animas, sic d eversionem cunctorum,quae prius mirabiliter operatus es, habens. Cogita vero , ut dixi, p tentiam Dei: Et quia ille, qui & ea quae in Coelo, & quae in terra sint, reconciliavit ad pacem , & membra Ecclesiae divisa conjunget , dc dabit tuae satisfieri Sanctitati, ut aliis Sacerdotibus com- munices atque consentias. Quia& nos non simpliciter, nec velut si quis dicat, impie ad hanc intentionem respeximus , sed cogitantes quid expediret Ecclesiis
258쪽
culpans eum , quod cum recta praedicant,
commum cent ramen Cyrillo, nullo modo cedenti ab haeresi GR ti s quidem tuae admonitioni ago . venienti ex affectu
benevolentiae; ut autem non multam chartam propter nos expendas , quiesce quaeso , a Monitis. Nam quia &impius Cyrillus haereticus est , & qui ei, sicut scripsit, illam chartulam obtulerunt, Cooperatores facti sunt, magsque Principes perditionis contra orthodoxam fidem, it amans Deum anima tua. Nam & ea, quae pertinent ad Sanctissimum Episcopum Nestorium, qualiter disposuerint, suis an imabus nequaquὶm parcentes , Omittantur, Dei Iudicio reservanda. Forsan vero δ ille injustitiam committit, qui Religiositatem vestram velut irritantem accusat. Nam & Orthodoxi estis , & rectam fidem praedicatis, & estis operati confusionem, & dispensative orthodoxiae haeresim miscuistis.Unde quiesce, quaeso,monere nos: Nec vobis enim, Deo me confortante , nec Cyrillo communico , non an thematizanti evidenter hanc haeresim , neque communicantibus ei. Vos autem quod ad vos attinet peregistis, festinastis , cucurristis , Ovem perditam requisistis. Non vult ipsa inveniri , dereliquo quiescite. Coram terribili enim illo Tribunali utique vis debimus invicem.
259쪽
maniciae , quis militer eum pro pace rogaverat.
ET olim vestro congregato Conventu in zeugmate , id est,
Deo Amicissimorum Episcoporum atque Pastorum , ad quaerendam salvandamque Ovem,quae perierat,& Omnem Pastoralis disciplinae speciem ostendentibus, dum ego non possem ad altitudinem praestitae vobis scientiae pervenire , Minspicere penetralia poenitentiae abominationis AEgyptiacae, multis aliis inter haec motis, ut propositiones vestras minime repetam & poenitudines, cognovistis quod adjaceat mihi, cooperante ineo, qui & lumen scientiae nobis rectae fidei donat omnem piam tondeicensionem recipere , & impiam dispensationem refugere , quae fit sub pacis obtentu. Et nunc autem nihilominus eandem tenemus sententiam. Intentio enim mihi est , ut ubique inconcussam conscientiam servem , & ab omni haeretica mixtione discretam terribilem Mysteriorum Divinorum & Coelestium communionem. Si autem mihi, quod absit praeceptum namque habemus Dominicum , ut oremus, ne intremus in tentationem in ex Imperiali necessitate jubeatur, ut aut impii illius communionem amplectar modo enim nobis, ut exercitatis in aliis caussis facilia videntur universa P aut decem millia mortes excipiam, Deo me& tunc denub roborante, noscetis quod vos ad persuadendum nobis sitis infirmi, sedros proclives non simus ad perdendum, quod accepimus a Domino Christo , DepQsitum. Cujus procul dubio α restitutionem deposcemur ab eo.
260쪽
C A P V T CVI. ... I uiola, inquit, An rea ad oeconomos Deo Amici mi
Episcopi Alexandri, quod communica erit Antio- clienis, . reliquio omnibus. AUdio quod valde irascatur Sanctissimus Episcopus, &
per multa loca contra nos Epistolas dirigat, quasi vid rimus Religiosissimum Episcopum Rabbithun. Quod quidem nondum contigit. Quod si & evenisset, nerucio si quid commune commissum sit, unde indignari debuerit. Qui enim semel communicavi Sanctissimo Episcopo Ioanni pacemque amplexus sum,ab ejus communione,& colloquio, pectuque repulsu, repulsurus sum & hanc ultionem mihi imponere majorem. Nec si impie,quod absit,egissem,mihi imponere valuisset.. Quippe qui & judaeis colloquitur & Paganis , in praetentiam nostram venire non pertulit, quia Sanctissimo Episcopo Joanni communicavimus, quem dixi Orthodoxum. Forsitan vero&pet singulos Episcopos expetendus sum singulas ultiones. Igitur ne semper noviter perturdetur , ecce aperte dico , sicut & olim scripsi, quia & postquam allata est ultima Epistola ex AEgvpto , Gare continens Orthodoxae fidei Dogmata , ego & amplectorPacem& omnibus ubique Sanctissimis Episcopis communico : Et Sanctissimo Episcopo Sixto, & Cyrillo, & Maximiano, & Rabbulae,& Melitinensi , & omnibus Ponticis,a nullo discissus sum,
dum apud eos omnes obtineant Dogmata veritatis unitio a
que pax Ecclesiae ad gloriam Dei pertineat. Et confiteor Domi-num Christum Deum esse atque hominem , duas naturas, unam Personam , humilia & sublimia de eo Divinis Scripturis inserta : Haec quidem ut de homine , illa vero ut de Deo, inconfusa un: tate i. btinente, & uno existente, ut dixi, Domino & Christo. Si exeo vult de caetero ipse ut Catholicus cum Catholicis amplecti pacema.