장음표시 사용
321쪽
Epistola, inquit. 6u dem ad Amicum Christi constantinvolitanam orthodoxorum Populum, per quam eos hortatur ad patientiam , b circa dogmata
contrario m poenitentiam declarat. QVi nauticae arti dant studIum , de in mari vivere deliis
gunt, dum pessimis tempestatibus repugnant, 1 con trariis flatibus,saevis voluminibus oppugnantur,ac mul- ta caligine detinentur, si subito eis ignis illuxerit, consolantur, & resumunt excusso terrore fiduciam, quae cos meliora sperantes desperare non sitit. Tale aliquid etiam nos perpessimunc sumus, vestris Deo Amabilitatis literas pellegentes. Multam namque Ecclesiarum concussionem videntes, & tempe states & procellas undique cernentes illidi, δc hinc volumen fer vens & accrescens, & naufragium minitans, & pinguem nebulam di sam , de quae sunt cominus conspici non linentem , velut si triculum subito quemdam, & introitum portus, vestras vidimus literas , do consolatione perfruimur, de fiduciam sumpsimus, &fortiterpatimur impetus tcmpestatis , & puram sustinemus serenitatem. Fidelis enim Deus est, qui non permittet nos tentari ultra virtu t. eis io. tem ,sed cum tentatione faciet 2 proνentum, ut si inere possimus. Et falsitatem quidem convincere valeamus , veritatem verti lucidius comprobare. Convicta siquidem nunc quoque est compositio falsitatis ,& virtus veritatis ostensa. Ecce enim qui Salisa- toris nostri Christi naturas impio sermone confuderant, fle unam praesumpserant ejus praedicare naturam , & ut Divinitati passiones deputarentur, legem protulerant,&ob hoc Sanctissimum&Deo . Amicissimum Praepositum Sacerdotum Dei Nestolium oppugnaverant , tanquam in camo & seceno mixillas confracti, & si- nidiis ad dexteram tracti,didicere veritatem, de contraria docent..tri Nn . - illo i
322쪽
ilio Ducatu retrahentes ad veritatem , quem pro veritate oppug naverant. Pro una enim natura duas nunc confitentur, de eos qui contemperationem vel confusionem dicunt, anathematizant,& Divinitatem Christi impassibilitate venerantur, dc carnis esse passiones docent, & Evangelicas dividunt voces, & excelsas quidem Demuh dignas Divinitati adseriti rut humiles verb humanitati coaptant. Tales enim nunc ab AEgypto allatae sunt literae. Sed hi, qui vix tandem veritatem dogmatis didicerunt, & Evangelicam Regulam norinamque edocti furit, adhuc sunt malevoli hactenus circa illum . qui eis horum Doctor est factus, atque illum, qui cos ab errore liberavit, & ad veritatem deduxit, ut impium & hostem & operibus de verbis impetere tentant: latr-do adversus eum satiari non volunt. Sed non suderabunt veritatem. inia res firma est veritas Ipse enim Christus est v litas. Et convicit quidem se scut dixi , adversitates mendacii,ve-aitatis radium subindicavit qui coronat veritatis Amatores et Ostensurus verb est eam satius, ct salsitatem omnino disrumpet.
Et discent qui usi sunt ea, quod sit Deus in coelo. quivi ea quae fiunt conspicit, & quae dicuntur,audit: Et ponit suis Athletis
.certamina; & leoncs fame ac furore dissuentes mansuetudinem docet, εc ignem sine mensura nutritum, dc nimis accensum, in auram roris immutat, ct incensu magno istum fugacem salvum
conservat; δc in cisternam caeni cum Propheta descendit, re quidlluc eum miserant, per bella captivos expellit; ipsum verb aeneum murum de turrim robustam statuit Barbarorum, qui ei praestat obsequium; dc in bellis vero enitescere praestat,& per duos plerumque fideles multoties dena millia infidelium fugat. Et huius rei testis est Ionathas & Armiger ejus , qui soli contra - Alienipeoas confidentes nutu Divino universa Alienigenarum . millia fugaverunt, & ab invicem fecere consuuii. Sed deficiet me tempus narrantem Dei mei Mirabilia, Sc ejus Providentiam, quaesit in nobis per singulos dies. Haec igitur scientes . Dilectissimi dc Deo Amicissimi fratres , in eum praesumite , qui dixit:=Cοὐ-
dite, o rici Mundum. Etsi enim ivis misericordia ejus sumus indig-- nt, tamen Propter David servum suum , dc Hierusalem quam elevit ,α procellas e tinguet. & tempestatem Istet, dc in directum denuo ferri praecipiet Ecclesiae navem. CAP.
323쪽
CAPUT CXXXX. ... 218 Sacra, in quit, a Ioanne Antiochiae impetrata tam comira Deo Amicisimum ρο Sanctissimis Epigcopum
Hierapolios Alexandrum, quam contra Helladium , UMaximintim , U Theodoretum, Deo Amicissimos Episcopos.
Ecclevarum pacem, S hanc procurantium diligenter om- .nimodum honorem & affectum , cunctorum caussam bonorum existere, ambiguum non est. Quia enim concor- diae & Religionis viam intactam & immaculatam custodiunt, hujus rei gratia , honore maximo , ac praecipuo fruunturi affectu. Si qui autem sub simulatione Religionis putari custodes quaerunt, praecipui dogmatis Corruptores rerum testimonio de-
324쪽
sola, inquit, Meletii ad Neotherium comitem, qui
eum per literas seuerat exhortatus, admonuerat,
ut Antiocheno reconciliarettar. IGnorare videtur Admirabilitas tua, quod nec pro pecuniis,
nec pro possessionibus, neque pro ulla alia , quae ad hanc vitam pertinet, causa sit hoc nostrum certamen. Neque ut placeamus hominibus, nunc usque perstitimus. Absit enim sic nos esse vesanos. Qua enim sub praemii spe pro propria causia eligimus moti Qua utilitate sustinemus Principum minas , distorsiones, seu eversiones , 3 praetensionem exiliorum p Aut quid eorum, quae humana sunt, praevaluit contra nos usque adeo, ut ob hoc adversum cunctos instituamus certamen λ Et certe videmus eos, qui valde contentionibus studeant, illatis sibi a M joribus violentiis cedere, etiam dum nolint. Unum tantummodo in rebus humanis invictum est: Deo dedita conscientia , illi placita ex toto corde defendens. Recolit enim futurorum spes , de eam , quae sustinetur , beatitudinem , & ad Deum confidentiam :Et alia, quae multo sunt universis hujus vitae meliora , quan to per infinita saecula porrigentur. Hinc homines universorum praesentium fiunt despectores .
sciendo quia etsi a praesenti vita solvantur, succedit procul dubio Beatitudo coelestis, & cum Domino Christo Regni conso tium. Et idcirco non solum pro nihilo praesentia deputant ouidam, sed & pro summo beneficio habent, ut liberentur ab eis, De- ne scientes quod futura obtinere non possint, nisi a praesentibus liberati. Neque nos igitur , per gratiam Dei, pro gratia vel inimicitiis cujussi bet hoc certamen inivimus , sed pro pia fidei confessione, pro conscientia Christo devota: Propter quem pro ni-. hilo ea, quae in praesenti sunt saeculo, deputamus. Et quia haec
325쪽
non fingam, audi per partes cum brevitate , qua possibile est. Capitula Cyrillus exposuit plena universis haeretibus, propter quae universus perturbatus est Orbis. Collecta est Ephesi Synodus e Advenit illuc & iste ab Antiochia. Et ad judicans tunc Expositoris insaniam, deposuit eum cum toto Orientali Concilio. Iuravit coram Principe : Quia etsi paenituerit Cyrillus, nou ei restituo Ep sivatum. Eo quod Harsarcha sit factus. Et habemus exemplaria
Reversus est a Constantinopoli ad Orientem idem Antiochenus : Collegit rursus in Tharso Concilium. Scripsit Synodicas literas, in quitius & Cyrillum deposuit,& eos qui pro eo adscenderant Constantinopolim. Quorum manifesta sunt nomina. Ad ultimum venit Aristolaus, accepit propositionem, ut anathematizaret Cyrillus ipsa Capitula, & ea quae male exposuerat universa, & esset rectae fidei consessione contentus. Suscipiens Cyrilius hanc conditionem, per Aristolaum scripsit Acacio Berrheensi Epistolam versuum plurimorum, affirmans de Capitulis quod bene se haberent, & nunquam repellerentur ab eo. Post haec misit Antiochenus ad Cyrillum Paulum Eme senum, qui vadens, ageniaque illa, quae nunc dinumerare non possum, ad ultimum reportavit Epistolam , quae Anathematismum Capitulorum nec per som- nium contineret, miniis vect deteriora Capitulis in superficie
praedicaret. Ex hac Epistola dissamabatur, jam quasi Cyrillus de
his, quae conscripserat, poeniteret: Et ab Antiocheno ita susce tus est. Haec Cyrillus addiscens scribit Constantinopolim quibusdam Clericis suis , quod neque poenituerit de his quae conscripsit, neque omnino aliquid eorum , quae exposuerat, moverit.
Sed neque rqgans quemlibet ita receptus sit, sed potius e diverso ipse rogatus Ll, & Antiochenum susceperit. Et horum omnium exemplaria detinemus. Haec ipsa vero ad Melitinensem scripsit Acacrum , quod nec submoverit aliquid eorum , quae a se exposita sunt, neque ullum de Reconciliatione rogaverit, quin potius e diverso Antioch num rogatus exceperit, ubi unam filii post unitionem dixit esse naturam. Et ipse hujusmodi per totum Mundum elamat, & singulis vicibus asseverat, quod nec respuerit quae ab eo sunt scripta, O o nec
326쪽
nee repellere patiatur usque ad mortem. Propterea notaetipsos ab Antiocheno sejunximus , ed quod Cyrillo sic existenti perve so post tanta succubuit, & per ipsam communionis cum co unitatem semetipsum comparticipem ejus effecit. Non propter aliquas quippe, quas nec habemus, inimicitias ad Joannem, sed propior conscientiam nostram, quae Deo devincta est, quam non pos . sumus pro humana decipere gratia, etsi multa millia nobis quis inferat mortium. Unde & magnopere agimus pro illa Persona, eb quod Deo vincta sit conscientia nostra. Sed dicit, quod Cyrillus Capitula illa respuerit. Ostendat ergo ejus Epistolam , nominatim anathematietantem illa Capitula, &Nicaenae fidei confessione contentam.
Sed non habet quod ostendat. Sed pro magno profert nobis
Epistolam, quae tantum differt a Capitulis, quantum non per omnia sic aperte blasphemat. Sed de nac nobis nullus est sermo. Verum si vult inter nos inimicitias solvi, persuadeat Cyrillo an thematizare per Epistolam nominatim omnia quae male exposuit.& Nicaena illa Expositione Beatorum Patrum esse contentum , sicut ea Beatus ille Theodoretus Dominus noster explanavit. Ipse enim est verus illorum , quae exposita sunt, intellectus. Aut si haec non fecerit, anathematizet ipsum cum Capitulis cjus: Haec ausus videlicet in communicantes omnes, qui eadem, quae Cy- rillus , adstruunt. Et soluta sunt omnia. Nos enim per gratiam
Domini Christi diligimus Ecclesiae pacem. Diligimus verb ita,
ut ea perfruamur devota Deo conscientia; non verb ut nosmetipsos per illam gehennae tradamus. Hoc enim non jam pax est, sed omnimoda exterminatio. Et nulla nobis alia remanebit adversitatis occaso, nisi propter piam fidei confessionem. Alioquin omni sumus damnatione digni. Et revera infelicissimi omnium, si propter viles occasiones quae sunt Divina turbamus.
327쪽
rium Titum a Gisiosissimo Magistro Mibria Dion o.
doreto , Reverendissimis viris Episcopis, definiri censuerit Imperialis Clementia , ipsae Divinae literae praefulgentes tuam Magnitudinem poterunt edocere. Quomodo vero & a nobis iidem sint commoniti, subjecta designat. Unde Diligentia tua Praeceptum nostrum suscipiens elaboret , ut omni arte & subtilissima argutia perveniant ad effectum , quae Imperialis decrevit Authoritas. Nec enim parva gloria tua
Magnitudo fruetur, si celeritatem tantae caussae afferre valueris. Pertinet ad animarum nostrarum religionem. Pertinet, ut ita dixerim , ad coelestis Divinitatis curam praesentis qualitas caussae. Unde dum tuam Magnificentiam & Divinae litexae: dc nqstra Authoritas praeparant, commoneat vero per dies ac noctes orti odoxae pietatis reverendissimus cultus , tota urbana tranquillitate servata , absque ullo strepitu ac perturbatione , Divinitus imperatis competens praebcbis obsequium. O o a CAP.
328쪽
listoni, inquit, Magnificentissimi Diony i, Magistri
Militum, quam scribit ad unumquemque Episcoporum,
qui nominantur In Sacra, ut alis constutirem bis, qua
' ab Antiocheno suntgesta , ἐν communicarent ei, aut ab
Ecclisis cir ci vitatibuS exirent. ΙNvictus Dominus non ignorat, quantum suo prosit Imperio
cultus sinceri devotio , quantamque securitatem & illuminationem Provinciis praeparet fidelis investigatio cultus orthodoxi. Hinc utique .& dignus efficitur impetrare , quidquid a propitia poscendum Deitate crediderit. . Necesse est enim, ut prospere universa contingant, si Deo paruerit ea , quae . apud ipsum definita est , veritate. Motus igitur sanctitate congrua , dum cognovisset Beatitudinem tuam Joanni Antiochenae civitatis Episcopo non adesse in Sanctis, neque communicarzin Mysterin adorandis , cocleste Decretum dare dignatur, quod i Κ his , quae sunt priora , praefulget, ut aut communices praefato , ac reiquis qui cum eo consentiunt in coelestis Divinitatis cultu, . aut recedas a civitate & sancta Ecclesia , cui praeesse dignoscetis. Igitur Divinis literis pertractatis, unum e duobus facies. Necesse est enim , ut aut communices Ioanni Episcopo catholicae Eccle- .siae, ut ablatis contentionibus sancta Ecclesia quiete fruatur ac pace , quam pepcrit, aut contendens formam Divinitus datam . subire cogaris. Privaberis enim urbe , privaberis & Ecclesia, si meliori forte obedire & assentire nolueris. Sit igitur deliberatio- nis tuae, ut Divina & adorabilia Praecepta recipias, si iram Principalem declinare desideras. P. -
329쪽
Epistola, inquit, Helladii Episcopi ad Deo Amicissimum scopom Meletium, quamst fit indicans ei, quo
sunt a constantinopoli Mandata, V de bis petensqu/ essent terenda Tractatum.
SVnx Vero , quae mandata sunt, haec. Quia δc orthodoxe docet Proesus, & Patrocinator est , dc multam habet fiduciam apud Imperatorem. Et missurus est ad Antiochenum cum Sacris Synodicam suam , ut eam suscipi ante. omnia praeparet Et quam qui non receperint, pellantur Ecclesiis. Necesse fuit, ut quae scripta sunt nobis a Regia urbe, a Religiosis.smo Com-Presbytero Anastasio, dc Reverendissimo Crin-Di cono Thartitio , ad tuae cognitionem Religiositatis perducerem. Igitur exemplaria gestinavi, ut legens atque pertractans celeriter nobis, quod placuerit, demandare digneris, dc quid agere debeamus. Nos enim ex tua Religiositate pendentes, cum tuo gerere volumus universa consilio. Ora verb ante omnia pro nobis ,
330쪽
Epistola, inquit, Diu amicissimi b Sanctissimi Dissopi
Meletii ad Helladixin, per quam rescripsi, qhod neque ipse ab eis, qua semel pie placitasunt, , ne- credere justum e set his, qui illa nunciaverunt, dum per opera ipsa docuerint, quod propter tempus a Procli sint Auscitati fautoribus.
GR xi s quidem tuae Sanctitati ago, Deo Amicissime Domine mi, quod talis curae participes nos adsciscere dig- . natus est. Ego vero ad ea , quae nunc scripta sunt, hoc remando tantummodo, quod neque hunc, qui beatificae Maximianum, qui nuper obiit, quique a Cyrillo, O eis , qui ea , quae ejus sunt sentiunt, ordinatus est , & qui eos pro impietate adversus Veritatem , quantumcumque potuit , adjuvit, neque quemquam novi, quilquis sit, qui Joannem vocat Episcopum. Neque siquid eorum , quae ab ipso dicuntur , accipio. Sed nec si Anneius de coelo , secundum beati Pauli Praeceptum , me persuadere voluerit. Nam si esset vere credendum , quod idem vir Nestorium Deo Amicissimum Episcopum haberet Episcopum, MCyrilli , deteriorisque ab eo Ioannis communionem respueret ut Diabolicam,ne tunc quidem per omnia inculpabile foret ejus ordinationem recipere, etsi multoties millies ante hoc schisma consecratus esse dicatur : Ed quod omnino haec omnia ex priori perturbatione & inordinabilitate, perquam cuncta dirupta, & in in-Vicem per partes incisa sunt, pendeant,nihilque ratum sit legitimEapud cos. Forsan tamen nihil nobis nocere videretur injustitia illa, quae in Personam commissa ab aliis videretur, quos a nostra omnino communione suspendimns ι nunc autem quomodo si rie his credere poterimus , testimonium serentibus quod existat