장음표시 사용
341쪽
CAPUT CL. .... 2;8 Initium S nodicae Eccles de Proclo factae.
Non minui , quam quandolibet, etiam nunc opportune ostendit gratia Dei suam manifestissim ε bonitatem, contra malitiae magnitudinem, Ecclesiaeque aegritual-nem virtute clementi resistens t Et dum grave profundum metueretur, veloci efficacique medicamine curans, & futurum periculum admirabili &insperato quodam salvationis modo praeveniens. Quoniam quidem multa medio tempore tempestas tenuit seditiosorum, qui .ex corruptificis seminibus Doctrinae Nestorii surrexerunt, & insistebant, dum pro sanctissima Ecclesia in medium staret sanctae memoriae Maximianus, qui omni quidem diligentia usus est ad hujus mali peremptionem, nec tamen suffecit hanc mesam plantationem eradicare. Igitur dum subitd idem Beatissimus a praesenti vita migrasset, tanquam facultatem praesumptionis susciperent, qui hanc parturinant seditionem , neque in occulto habere , neque absconditam nequitiam suam continere dignati sunt,sed coacervatae Multitudines in multis partibus civitatis Nestorium publico clamore reposcebant. Et urbi pericula, Ecclesiaeqne minabantur incendium. Et certe ista etiam sub illo beatae memoriae , huic repugnante Ianguori.
342쪽
Epistolis, inquit, Theodoreti ad Deo smicissimum Episcopum Alexandram, quam scri it in icam, qaod multa oportet cogitare de pace, ἐν maximo quia certi sent, qui Thronis eorram in diarent r.
ΡRaestitit gratia Dei regressum Domini mei R verendisiunt, dc Deo Amicissimi Donati Presbyteri, S: Acacii Diaconi. Et ab illa. qua defrucbamur contanebamurque , . cura liberavit. Quae vere, sit eqrum, qui sursum sunt, i tentio , ex allatis ab eo literis tua Sanctitas noscet. Omnes enim , vel in quocumque nobis serre adjutorium desistentes , pro pace nobis consilia obtulerunt. Qui vero valdE sunt zelotae , verentes hoc pestinaum tempus, nec literis nos dignos esse duxerunt. In tegrius ve- haec addiscet Sanctitas tua a praedictis Deo Amici simis viris. Quae agnoscens rogo , ut quod Ecclesiis expedit, in . commune cogitetis. Instantia enim nostra, ut video, ad nihil
suave proficiet, sed perturbationes Ecclesiis, dc Populos , qui pas
cuerunt a nobis, lupis cruda vorantibus tradet. Claret enim quod exitus nostros intendunt. Et erunt producendi pro nobis. Et timor est, ne pro hac nimia acribi a poenas Deo solvamus, ea quae nostra sunt intendentes, & non considerantes quod Populi expedit. Omnia ergo pensans dc librans Sapientia tua ,&lucrum . lucro, dc damnum damno contraponens, cligat majus lucrum, dc minus damnum. Sic enim dc Deo, ut putet , placebimus, dc conscientiam minime vulneramus , de eis, qui ubique in nos adspiciunt, proderimus , dc commissos nobis populos non per icinus. Sufficiens verbest Dominator omnium Deus, de sanctarum G bernator Ecclesiarum, quid agi debeat, per tuas nobis orationes ostendere , Sc ab his multis ac pessimis nos voluminibus liberare , dc modicam nubis serenitatem, tranquillitatemque donare.
343쪽
CAPUT CLII. ....et oti ola, inquit, Deo Amicissimi Episcopi Alexandiri ad
Theodoretum, quam re scripsi rogans quidem non Mi de eisdem feri importunitatem , dirigens vero ei literas' a constantinopoli Deo Amicissimi Monachi Partherii.
Vin saepς tuae scripserim Sanctitati de his, superfluum
puto eadem de eisdem rescribere. Rogo igitur Religi statem tuam legere EpistoIas , quas tibi ante transmisi , - . & non mihi existere imp rtunum. Vivit enim Dominus Deus, lucrum conserens lucro praefero ante omnia desiderium Dei, & Regnum coelorum honori & gloriae saeculi hujus. Et damnum damno comparans approbo magis eam, quae hic est, expulsionem, es exilium, & temporalem mortem, & Opprobrium hominum, & irrisiones aeterno tormento. Non. vero miretur Religiositas tua: Quod tu quidem scribas illa,quia Cyrillum putas orthodoxum ; ego verb ista, quia Cyrillum habeo haereticum ab omnibus , quando expellebant temporibus nostris Beatissimi Episcopi, ut pauca de pluribus dicam, Meletius, Eusebius Barses , ct reliqui omnes. Sciebat haec Deus , & prae omnibus pro Ecclesia cositabat. Et rationem non exegit ab eis, qui idcirco propulsi sunt. Quare non communicantes haereticis non per-nianserunt in Ecclesiis suis. Et ideo, consortante me Deo , paratus sum cum omni satisfactione & coram Principibus, & Praesidentibus, & coram Synodis de sola nostra spe fiducialiter agere.& omnia, si Deus permiserit, sustinere. Quidquid ergo tua Sanctitasmovit expedire Dei Ecclesiae, quae tibi commissa st, id agat: Meam .namquc sententiam novit Deo Amabilitas tua. Verumtamen ea, quae mihi sunt scripta a Deo Amicissis o Presbytero, & Archi-Mandrita , servς Dei Parthenio, Religiositati tuae transmitto, hoc necessarium putans. QN a CAP.
344쪽
et aligoti, inquit, Parthenis Presbyteri Archi Ma m. dritae,ad Deo amici 1 tim Episcos ins Alexandris.
Scripsit mihi Sanctitas tua ,.quia diminutum sit tuae Sanctitatis gaudium , ed quod ego de his , quae transierunt inter hos dies, tuae Religiositati non scripterim : Quasi nos r missiores utique fuerimus esse cti Hoc ergi, cognoscat Sanctitas tua , quia quaelibet insurgat tribulatio contra nos, sicut Mmultae per dies singulos excitantur , quas & tacemus, ne are panter fingere aliquid videamur , non nos evertunt a recta co
tessione , quam tetiemus in Christo. Et quod ita dispositi simus , ipse Dominus vobis innotescet. Sicut enim qui quotidie incipit pati, sic stamus, scientes quod & mercedis Retributor finem cujusque sustineat: Quia non inchoare tantummodoranumquem- . que apud eum, sed & perficere facit esse laudabilem. Quod Mina nos Sanctitas sene edocuit cum Sanctussimo illo , & Deo Honorabili Archi-Episcopo nostro , & teste Christi , Domino Nestorio.
scito Domine mi, quod hi qui hic sunt, proficiunt magis in reprobam mentem. Nunc quidem impassibile id quod Divinum
est, praedicantes, nunc autem velut ex poenitentia aut oblivione evertunt id , quod paulo ante dixerunt, & dispensationem denegantes praedicant phantasiam : Et omnia omnibus de dicere licet . m. ii. & facere. Et sicut scriptum est . Labia nostra a nobis sunt: Quis noster Dominus est. Volunt autem & nos sibi communicare ad hominum deceptionem. De credulitate autem dicunt: Habe qualem vis dem tantum communica nobis. Sed absit, ut nos a veritate alieni esse patiamur usque*ad vitam & mortem. Veritas vero est confiteri
Dominum nostrum Christum Filium Dei vivi, Deum persectum, bominemque persectum. Et damus passiones quidem humani
345쪽
lati Christi, Divinitati verb miracula: Unum Christum, unum Dominum praedicantes, qui descendit, pas Ius est secundum Casenem , venturus in gloria Patris judicare vivos & mortuos. tenemus fidem, quam & a vestra Sanctitate didicimus. Et in ipla persistimus. Et ab hac confessione usque ad vitam & mortem nullus nos poterit separare. Constantia enim Sanctitatis tuae eitca veritatem clausit omnibus os , & excitavit etiam dormientes. In uno enim climate Orientis existens usque ad Occidentem, & ultra perlucens, clarior conspiceris a Sole visibili,illa qua Christum diligis charitate. Dignare vero orare pro nobis, & b num nuncium de optabili tuae Sanctitatis incolumitate praestare,
346쪽
Epistola, inquit, Amici similisculi Alexandri ad
Acilinum Barbatio Episcopum qui iudica erat ei, quod multam instantiam subhneret Magnificent imi Loci Sematoris Titi,his qui sunt in Castro mandantis,
. M ahi praeparent eum introire ad Antiochens , ani de eodem tauro propellerent.
Τ eadem scribam , mihi quidem segnities non est , tuae autem Religiositati est munimen. Sciens ergo Sanctitas tua, quia & permansionis & exitus tui rationem reda tura est Domino Christo, id faciat quod cum tractatu & deliberati ne perspexerit. Hanc Epistolam vero scripsi, non quod mihi usi liceat tuae Sanctitatis actio , absit ; sed potius ut quae me muni. p, dispensarem. Si verb illa etiam nunc firma sunt, quae prius indi caveras, iussi, ut minime contristeris. Iuxta Apostolum namque dicet m cst : Non sunt condigna hujus rem' peris passiones ad suturam glo velabituran nobis. Et quia nobis donatum est , non sitim ut in amemnus , sed θ patiamur pro eo. Ego vero hoc scribo , quod & praesente Religiositate tua crebr5 dicebam quia duae me caussae ab omni ambiguitate perliberant: Quod mihi conscius non sim esse me militiae desertorem, & Christi
ovium relictorem , ut aut Imperiali necessitate compellar , aut ab universo consonanter meo Grege repudier. Quaeso igitur, ut haec ipsa apud te etiam ipse confirmes, & aut publicam necessi talem, aut resutationem tui Castri sustineas.
347쪽
oti, inquit, Meletii ad Deo Amici simum Epi copum
Alexandrum , quam1cripsi cognostens, quod post in troitum Deo Amici sim ui copi Theodoreti in Antiochiam common Cilicia de rebus proposi3 diversa tra
CL re Deus tuae revelat Sanctitati, Se non nulli abscondere'. volunt, quod omnes quae sua sunt quaerunt, non quae Iesu Christi. Ego autem promissionibus credet x eorum, qui haec a tua percunctati sunt Sanctitate,id est,utrumne oporteret sci ibere , an minime. Lrant enisa nimii L& esse videntur, pro pie te omnia gerere proauurent . . c praesumpsi tuae pridem scribere Sanctitati , ut minim E pio ares usque ad nos iter assumere. Nescio autem quomodo contra verba propria venientes , in rebus alio temporς alias p0bis s mas ostendunt, perturbationemque animae. Idςs , , quae cis ex necessitate placuerant. Quippe Hex is a naonstrantes, & nunc quidem ista interrogantes , nunc. vexh. ali/ tiroponentes, quia nullam stabilitatem suae sententiae habent: si ut de illis animalibus sertur, quod in adspectu cernentium colorum varietates subito mutent. Et videtur mihi, quod eos taedeat, quod & usque ad praesens simulationem servaverint, α non primi aliorum Diabolo semetipsos addiderint. Sed quidem quid alii velint, nos satagere non oportet. Nam & prius mandantes, si oportet dirigi eas, quae dicuntur, Benedictiones, an non, & ex mea sententia cogno iacentes non modo eas disegi non debere, sed nec ab eis suscipi literas, O innia contraria peregerunt. De me autem noverit, Deo Amicissime Domine mi, quod ex quo cognovi factam cum Impi'. Irillo conjunctionem ab Antiocheno , semel tantum per
348쪽
Magistrianum literas ejus accepi, quas & in Latoris faciem ieci, ita ut nec ipse praesumeret a nobis reciprocas poscere, neque ille nobis ulterius Scripta transmitteret. Omnem , quae cum tua Religiositate est in Christo , Fraternitatem ego, A qui mecum fiunt, plurimum salutamus.
349쪽
Epistola, inquit, Deo Amicissimi Episcopi Alexandri ad
Deo Amici imum Episcopum Meletium, quam scrufit,
eum quidem a probans pro tali consantia, reliquorum vero inconstantiam reprobans, indicans persecutionem factam Deo Amicissimo Episcopo scilino.
QVi Cilices, paucis exceptis, semper& calidi 8c teridi
fuerint, ut non dicam , frigidi, & sublimes & humiles, quales etiam nunc inventi sunt apud nos, tuam non latuit Sanctitatem : Quae & meam de his sententiam novit. Semper enim,dum ad eos scriberem,in tuae Sanctitatis judicio posui, utrum haec eadem dirigerentur, an non. Habemus Vero etiamnunc,per gratiam Dei eandem de Cilicibus consolationem, sicut & prius habuimus. Hoc est, Divinitus datam constantiam ,& invincibilem zelum sanae fidei, tuam Sanctitatem. Suffecit enim Deo & unus, quando submersit Orbem generale naufra- pium : Et tres in Babylone, quando per terrorem fornacis accensae omnes Idolo servierunt. Rogo igitur Sanctitatem tuam, ne refutes saepius nos ad praesens instigare certamen. Ecce enim clare videmus illud Isaiae impleri Prophetae, quod ait: Contritio Oinfelicitas in viis eorum, o viam pacis non cognoverunt. Et non est judi- ροι. 1; .ciam in viis eorum. Semita namque eorum, per quas ambulant, perverse '. sura, ct nesciunt pacem. Ideo Iudicium recessit ab eis. Et Beati, ac ter
Beati, qui oppugnantur a talibus per Ecclesiam malignantibus. Quapropter beatisco nunc Dominum meum Deo Amicissimum Episcopum Acilinum, a Barbatisso ab eis expulsum qui pariter est nobiscum , & olim coronas emeruit. Sole enim clarius fere ab incunabilis conversatus est, nunc vero per calumnias & factiones a sua abjectus Ecclesia per Magni ficentissimum loci Servatorem , atque fortissimum. Sed ora,quaeso,& pro hoc ipso,qui me rogavit id scribere: Et pro constantia, ut Dei voluntatis signaculo robo retur. R r CAP.
350쪽
Dibula. , inquit, Rochii costabalios Di cepi ad Epi-
sopum Nebrium, indicans quod persuase Antiocheno , ut in hieris nihilsupersuum poneretur, id es, de Nestorti de fione, Personae communicaverint hi, qui erantea secunda Cincia.
SIcut illic de praesenti tuae Religiositati promiseram, quae in
causa contigerint, nunciare , studui per has literas id in plere. Convenit igitur per pratiam Dei Christi, ut his , quae in illa Epistola superflue legebantur, exclusis, suscipiantur illa,quae bene & Apostolice dicta sunt a Domino meo per omnia Deo Amicissimo, & Sanctissimo Ioanne. Ut M Sanctitate ejus perfeci, ut per has nunciemus , & quae sint, quibus assensimus ,& quae, a quibus abstinemus. Sciat autem subtiliter Sanctitas tua ex his , quas ad eum dictavimus literis, quarum destinavi Rescriptum. Et dignare , quaeso, quod tamen non ut ministrans consilium scribo, sed ut commemorans, sic de hac caussa tractare, sicut λ sancto ac beato Domino illo nostro nutritus: Ut modis omnibus maneat in disruptum corpus Ecclesiae Domini Christi.