Ad Ephesinum Concilium variorum Patrum epistolae, ex manuscripto Cassinensis Bibliothecae codice desumptae. Item ex Vaticanae Bibliothecae manuscripto, Commonitorium Celestini Papae Episcopis & Presbyteris euntibus ad Orientem tituli decretorum Hilar

발행: 1682년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

471쪽

. a i . .

Epistola ejusdem Acacio Melisinensi

dicit : Quod venerint omnes Religiosi Orientis Episcopi in Antiochiam, dirigente eis Tomum meo Sanctissumo Episcopo Proeso, bonis sensibus & rectis dogmati-sus plenum. Erat namque sermo multus & longus de dispens tione Domini nostri Iesu Christi. Subdidit vero Sc nonnulla Capitula ex codicibus excerpta Theodori,& Nestorii malis sensibus convenientem habentia intellectum. Et hortatus est , ut anathematizarentur ab eis. Ipsi vero non passi sunt. Deinde scripserunt ad me , quia si anathematietari contigerit Scripta Theodori , ori' nino percurrere hanc maculam & ad Sanctos Patres nosti uir Athanasium vero dico, & Basilium , Se Gregorium Theoph in lum, dc caeteros. Scripserui testin, inquiunt, de ipsi quaedavi Theodoro consona. Erat necesIaxium scribere & non qualiacumque , ad eos: Quae & nota tu φ faciet Sanctitati Reserendi minus Presbyter Daniel, qui Alexandria navigat advenixe. Et

. . . eri

472쪽

'istola Acacii Melitinensis ad Grillum Iosi Θηo um

QV hi in didici qui per Dei fratiam praevaluisti percis

rationes, δc absque corporis pressentia , quae stuccbatis pro Ecclesiis obtinere , & literae Piissimi & Amatoris Christi Imperatori, directis susti ad Clarissimum per omnia virtutum Virum, Tribunum Aristolaum, praecipientes ei, ut cogat unumquemque Episcordium ita sua Ecclesia anathem tizare polluta Nestorii & Tl odori impietatis dogmata, gratias asens adorando Domino Iaco , dc muItum pro tuo studio orans, scribo prius quidum salutans Reverentiam tuam. & rogo Zelum tuum , qui circa Deum est , ut aeque quidem pro cunctis Ecclesiis cures, δc neque quamlibet Ecclesiam despicias , sed aut per: verba iplorum praeuntia, aut quosdam dirigendos cum Aa mirandisiuino dc e aris ino Tribuno fideles & zelantes viro ex tuis bdasbus cogas unumquemque publice anathematietare Nestorii The0dori Dogmata, δc praecipue dicentes duas naturas post

unitionem, umolim quamque operantem. Expertus namque cos,

qui sunt in Germanicia , inveni quidem illos dicere duos filios ,

Olim duas naturas dicere minimὸ cevitantes. Unde non conced tyrd ici ab eis de doceri , quod unaquaeque natur. .cundum semetipsam oneretur : Et haec quidem susceperit passiones, illa ve-rd impassibilis manserit. Nihil est enim aliud, nisi rursus duos G lios confiteri , duasque introducere personas. Rogo igitur compassibilem dc Deo deditam animam tuam, ut pro caussa invigiles , a Domino Christo tempus accipiens , & obtineas sanctis . Ecclesii is absque scandalo dc macula unitionem.

Post hanc jacet descripta, ut aiunt, ad hanc longa F pistola cujus initium: Res quidem es inter Fratres tablocutio dulcis,dec. Quam posuimus olim ab alio translatam, ux erat. CAP.

473쪽

CAPUT CCX lv. .. in Epistola ejUrim ad Successum Epicopum Di caesareae,

Isatiria Prose .PExlegi quidem Commonitorium , quod a tua est Sanctitate

transmissum, nimium vero sum gratulatus : Quod & dum valeas nobis, aliisque prodesse , ex multo amore doctrinae hortari dignaris , ut ea quae tenemus omnino, &ben Ese habere perspicimus, haec ipsa & scribamus. Sapinuis ergo de Salvatori4 nostri dispensatione ea, quae & San cti Patres, qui ante nos fuerunt. Legenteuenim labores illorum , sic nostra coapi mus nunc, ut illos sequamur, de nihil novi eorum dogmatum rectitudini invehamus. Quia igitur tua Perfectio percunctatur, utrum dici oportet super Christo duas naturas, an non, arbitratus sum respondere ad ista. Diocorus quidam Pneumato-Machus , id est, Spiritui Sancto repugnans erat, qui, ut dicunt, circa tempus Orthodoxorum communicavit Ecclesiae: Deponens, ut putavit, Macedonianae haeresis maculam, languorem incurrit in alterum. Sapuit enim

M scripsit , quod alter quidem semoti in sit Filius , qui est ex semine David , ex Sancta Virgine genitus; alter verd proprie H- Iius , Sermo qui ex Deo est Patre. Velut ovis autem pelle obumbrans lupum, simulat quidem unum se dicere Christum, referens nomen ad solum Dei Patris Verbum genitum, ex Deo Unigenitum. Ut vero in ordine gratiae deputat hoc, ut ipse dicit , & ei ui est ex semine David. Et Filium vocat. Unitum verb non sicut nos glorificamus, sed circa dignitatem solam , & circa a thoritatem; & secundum honoris aequalitatem Hujus Discipulus fuit Nestorius. Et ex illius obtenebratus Codicibus simulat quidem se unum & Christum , de Filium, M ominum confiteri, partitur vero Sc ipse in duo unum imparti-

474쪽

bitem, hominem dicens Deo esse conjunctum aequivoca nuncupatione , aequo honore , dignitate. Quin etiam voces , quae in

Evangelicis praedicationibus de Christo iunt positae, desinit ac dicit has quidem coaptari debere homini, manifestum est utique quod humanas; illas vero Deo Verbo singulariter convenire. Manifestum est utique quod Deo decentes. Et quoniam sequestrat multipliciter, dc quasi a parte ponit ut hominem semoti meum , qui est ex Sancta Virgine genitus & semoti in similiter dea parte Filium eum , qui est ex Deo Patre , Sermonem. Ob hoc Sanctam Virginem dicit non esse Dei Genitricem , sed Genitricem potius hominis. Nos vero non sumus ita haec se habere dinpositi, sed a Divina scriptura , & a Sanctis Patribus sumus edocti unum Filium, unum Christum , & Dominum confiteri. Id est ,

.ex Deo Patre Sermonem , gentium quidem ex ipso ante secula, Deo decenter & ineffabiliter ; in novissimis vero temporibus saeculi eundem propter nos genitum secundum carnem ex Sancta Uirgine. Et quia Deum inhumanarum & incarnatum genuit, idcirco eam & Dei Genitricem nominamus.

Unus est igitur Filius, unus Dominus Iesus Christus, de ante

incarnationem , & post incarnationem. Non enim alter est Filius ille ex Deo Patre Sermo , alter veri, rursus hic ex Sancta Vi gine, sed ipse ille, qui ante saecula, & secundum carnem ex muliere genitus creditur. Non tanquam Divinitas ejus initium quoque e sse acceperit, vel certe ad subsistendi principium per Santiam Virginem sit vocata, sed quia potius, sicut dixi, ante saecula existens Verbum ex ipsa secundum carnem natum esse dica- Iur. Propria namque erat ejus caro , sicut caetera uniuscujusque

nostrum: Et proprium eius corpus. Quoniam verb quidam objiciunt nobis Apollinarii Sectas , & dicunt: Si unum dicitis per unitionem integram & constrictam Filium ex Deo Patre Verbum inhumanatum & incarnatum, forsitan de illud utique somniatis, & cognoscitis sapiendum, quod confusio, aut contempe ratio, aut consermentatio facta sit verbi ad corpus, seu certe

corporis transsatio in Divinitatis naturam.

Ob hoc igitur & valde sapienter repellentes calumniam dici--mus, quia Sermo, qui ex Deo Patre est, uiaestimabiliter atque in- C i iii effabi-

475쪽

EPISTO LAE.

ε sabinter univit sibi corpus animatum anima intellectus capaci,& processit homo ex Virgine , non per mutationem naturae secundum nos factus , sed magis dispensativa benevolentia. Voluit enim fieri homo , & secundum naturam Deus esse non perdidit. Sed etsi in his , quae secundum nos sunt, depositus est mensuris ,& portavit formam servi,& sic permansit in excellentiis Deitatis,& in Dominatione naturali. Ad unantes igitur nos sanctae carni, habenti animam intellectualem,ineffabiliter ac sublimiter intellectum ex Deo Patre Verbum,in confuse ac uiconvertibili ter unum

Filium, & Christum, & Dominum confitemur. Eundem Deum& hominem , non alterum dc alterum , sed unum & eundem, hoc de illud existentem & intelligendum..Igitur aliquando fidem, ut homo dispensative, humane loqui tur, aliquando vero ut Deus facit cum potestate Deo decente sermones. Dicimus vero & illud, disquirentes bona arte in carne dispensationis modum , & subtiliter Mysterium calculantes videmus, quod is , qui ex Deo Patre est Sermo, inhumanatus est &incarnatus, & non sbi ex Divina natura sanctum illud corpus

rasmavit, sed magis ex Virgine id accepit. Alioquin quomodo

ictus est homo, nisi quia corpus portavit humanum p Advertentes igitur, ut dixi, inhumanationis modum, videmus quia duae naturae ad invicem convenerunt unitione indisrumpi bili incon fuse atque inconvertibiliter. Caro enim caro est , 8c non Deseras , elu Dei facta est caro. Similiter vero & Verbum Deus est ,& non caro , etsi carnem dispensative propriam fecit. Quando igitur intelligimus hoc,nihil nocemus ei, qui est in unitate, concursei. Et ex duabus naturis factum fuisse dicentes, verumtamere post unitionem non dividimus naturas ab invicem , nec in duos incidimus Christum , & ut Patres dixerunt, duimus unam natu ram Verbi incarnatam.

Igitur quod quidem pertinet ad intellectum, & ad solum animae oculorum visum, quomodo fit inhumanatus suas naturas dicimus esse unitas, unum vero Christum, & Filium , Sc Dominum Dei Verbum inhumanatum & incarnatum. Et si videtur, ad exemplum suscipiamus compositionem secundum nos ipsos , qui homines sumus. Compositi enim sumus ex anima & corpore.

476쪽

Et videmus duas naturas, alteram quidem corporis , alteram veibanimae; sed unus homo ex ambabus circa unitionem : Et non ex eo quod ex duabus naturis sit homo comi ositus, duo homines unus essicitur , sed unus homo , ut dixi, secundum compositionem ex anima constat & corpore. Nam si auferimus quod ex

duabus diversisque naturis unus de solus sit Christus indisruptus existens , unitionem dicunt orthodoxae fidei repugnantem. Si

una natura est totum, quomodo inhumanatus est , aut qualem carnem propriam fecit λ .

Quoniam vero in ipso Hypomnystico talem sermonis inveni sententiam, quod post resurrectionem sanctum corpus Salvatoris omnium nostrum Christi in totum fit sola Divinitas, oportere arbitratus sum & ad hoc respondere. Scribit Beatus Paulus , caussas inhumanationis Unigeniti Filii Dei nobis enarrans, aliquandoquidem: Quod enim impossibile erat legi, in quo in matur, mittens Deus Filium suum infimilitudinem carnis peccati, peccatum dant navit in carne, ut justificatio legis impleretur in nobis, qui non secu dum carnem ambulamus , sed secundum spiritum. Aliquando vero: Quia igitur pueri communicaverunt carni ct sanguini, ct ipse similiter comma

nicavit eisdem. Vt per mortem destrueret eum qui habebat mortis Imperium, id est, Diabolum, o liberarat eos , quicumque timore mortis per totam Prutam obnιxii erant servituti. Non enim Angelos apprehendit. Vnde debuit per omnia Fratribus similari. Dicimus igitur quoniam ex transgres. sone in Adam corruptionem pertulit humana natura, & quasi tyrannidem sustinet animus noster cx voluptatibus, seu motibus carnis insitis in naturam, necessarium Duse,ut humanam carnem corruptioni subjectam,& voluptatis amore languentem,propriam faceret. Et quoniam vim est & vivificans, destrueret quidem corroptionem , quae in ca est , increparet ver. in natura insitos motus . nos videlicet qui ad amorem provocant incongruae voluptatis. Sic enim congruebat in ea mortificari peccatum. Recordemur verbes Beati Pauli, legem peccati vocantis motum , qui nobis est insitus. Igitur quoniam caro humana propria Verbi est facta quievit quidem corruptionem sufferre. Et quia peccatum nescit ut Deus , ipse eam faciens propriam , & suam, sicut dixi, monstra-

yit, illa desiit & voluptatis amore languere. Et non sibimetipsi ia

477쪽

impetravit, sermo unicus Dei est enim , qui est semper, sed utique nobis. Si enim subjecti sumus his malis , quae sunt ex transgressione Adae, venient modis omnibus in nobis & ea , quae sunt, in Christo : Id est, incorruptibilitas mortificati peccati.

Ergo factus est homo , non hominem recepit, ut videtur Nestorio. Et ut factus homo crederetur, dum certe permaneret quod erat, utique Deus secundum naturam, ob hoc & esurire dicitur, & laborare , & sustinere. Sustinere vere, & somnium,& perturbationem, atque tristitiam, & alias irreprehensibiles passiones. Ut putem rursus satisfaceret videntibus se , quia homos mul erat & verus Deus, Divina operabatur signa, increpans mare , suscitans mortuos , & alia inopinato perficiens. Sustinuit

verb& crucem, ut carne patiens mortem, & non Divinitatis natura, fieret primogenitus ex mortuis , & iter Ierueniendi ad incorruptionem panderet humanae naturae, & Infernum spoliansmisereretur animabus,quae illic tenebantur obtrusae. Post resurrectionem vero idem quidem corpus, in quo paulo ante pertulerat , veruntamen non habebat in sese infirmitates humanas. Non enim de caetero esurit, aut famis, vel laboris, aut cujusibet talium

esste susceptibile dicimus, sed de caetero incorruptibile. Et non hoc tantum, sed & vivificum: Vitae siquidem corpus est. Id est , Unigeniti. Effulsit vero dc Deo decentissima gloria Et intelligitur Dei corpus. Igitur & si quis dixerit id Divinum , sicut & hominis humanum , orationis decore non deviat. Unde arbitror & Sapientissisti um Paulum dixi me : Si vero ct cognovimus secundum carnem Chria istu,n , sed nunc non cognoscimus. Dei enim , sicut dixi, corpus existens proprium omnia humana transcendit. Translationem vero vel transitum in Divinam naturam corpus ex terra pati, possibile

non est, sed est impossibile. Alioquin Divinitati derogabitur quasi factae , & quasi recipienti id in seipsam , quod ejus necundum naturam proprium non sit. AEquum namque est dicere , quod mutata caro in Divinitatis naturam . & dicere . quod mutatum sit Verbum in humanam naturam. Nam sicut impossibile est hoc , inconversibilis namque & immutabilis est , ita de alterum.

Nec enim dici potest in Divinitatis substantiam ves natura Π

478쪽

et VARIORUM PATRUM

posse quamlibet ex creaturis transire e Creatura verd & illa caro. Ergo esse quidem corpus Christi DiVinum , quia, Dei est corpus ,& ineffabili gloria illustratum , incorruptibile , sanctum , vivificum ; quod vero Divinitatis mutatum ut in naturam,neque Sanctorum Patrum sapuit ullus, neque nos ita sentimus.

Non ignoret vero & illud Sanctitas tua , quod Beatae memoriae Pater noster Athanasius, qui fuit tunc Alexandrinus Episcopus, motis tunc temporis aliquibus, scripsit Epistolam ad Epictetum Corinthi Episcopum , per omnia recta fide resertam. Quoniam vero & ex ipsa convinccbatur Nestorius, & rectae fidei Aia sertores legentes hanc ipsam, Vincebant eos qui similia sapere voluissent, ad convictiones suas ex ea quid dicere non habentes , amarum quiddam machinati sunt, & impietate haeretica dignum. Corrumpentes enim candem Epistolam , & alia quidem subtrahentes, alia vero adjicientes edidcrunt, ita ut videretur ille praedicandae memoriae vir consona sensisse Nestorio dc similibu , ejus. Erat igitur necessarium, ne forte & illuc perferantur quibuscumque corrupta, de exemplaribus,quae apud nos sunt, paria sui pia tuae Religiositati dirigere. Etenim Reverendissimus & Religiosissimus Emesenorum Episcopus Paulus, ad Alexandriam veniens movit de his sermones,& inventus est habens quidem exen litar illius Epistolae,sed corruptum ab haereticis & insectum, ita ut iapplicaret, quatenus ex nostris exemplaribus Rescriptum dirigeretur his, qui sunt Antiochiae: Quod & destinavimus. Sequentes igitur per omnia Sanctorum Patrum sententias, contra Nestorii dogmata scripsimus codicem , & contra aliorum quorundam Capitulorum , quae sunt vituperanda, virtutem: Et ista tuae Religiositati transmisi , ut si qui sunt alii confideles &unanimes Fratres nostri, quibus quorundam multiloquio sit se reptum, & putent quod poenituerimus de his , quae contra N storium scripsimus, ex lectione addiscant, quia bene & recte cor- ripuimus & increpavimus ut errantem. Et nunc nihilominus resistimus ubique ejus blasphemiis repugnantes. Tua vero Persectio, quae & ultra valet intelligere, tumseribendo, tum orando nos quoi jurabit.

Aliorum quorundam Capitulorum, quae sunt viti

479쪽

EPISTOLAE, 4 3peranda, virtutem dupliciter interpretari quis potest, ut etiam dicatur contra alios quosdam , qui accusiati erant illorum Capitulorum virtute: Ut

de suis id intelligatur dixisse Capitulis. Ubique

tamen de omnibus hujusmodi Scriptis, ubi una sonat ex duabus dicta natura, hoc generaliter dico quia multa satis potui non perfectissmae acribiae Dicta monstrare contra eos, qui velut ex hujus viri aut horitate opiniones impetunt & memorias Patrum. Nisi quia nunc hoc propositum non est: Ex nodicum quippe, non Apologeticum solum scripsimus. Et hic , prout inveniuntur apud diversos diverta, absque integrioris inquisitionis praejudicio collocamus.

480쪽

CAPUT CCXU.

Epistola secundu Uusdem Sanctifimi C rilli Episcopi Al

xandria ad eundem Sancti simum Episcopam Dio-cae Dreen emi h ivriae.

Laram quidem semetipsam constituit veritas diligentibus eam , abscondit vero , ut aestimo , & tentat latere intelligentias Versutorum. Non enim dignos semetipsos pronunciant,ut eam claris oculis cernant. Et immaculatae quidem fidei dilectores quaerunt Dominum in simplicitate cordis, ut scriptum est; qui autem per distorta & aspera itencra meant,& cor habent sinistrui , seu vanum , sicut in Psalmis scriptum est , perversis intellectibus multiplices coacervant sibimetipsis occasiones, ut pcrpertant vias Domini rectas, & avertant animas lampliciorum ad ea , quae non licent, quasi liceant sentienda. Et haec inquam tuae Sanctitatis Hypomnyuicis agnitis , & inveniens in eis quaedam incaute proposita ab his , qui nescio qualiter falsae scientiae dives falia diligunt. Erant vero naec. Si ex duabus nataris, inquiunt, collectus est Emmanuel, post unitionem Vero una natura Verbi incarnata, sequetur omnino.dici oportere pati eum in

sua natura.

Beati Patres, qui Sanctum rectae fidei Symbolum nobis definierunt , inquiunt ipsum ex Deo Verbum , quod ex ejus est su stantia Unigenitum , per quod facta sunt omnia, incarnatum atque inhumanatum , & quemadmodum dicemus nescisse illos Sanctos,quia unitum Verbo corpus erat animatum anima intellectuali λ Consequitur ex hoc ,ut qui incarnatum dicit V erbum,non absque intellectuali anima illam fateatur carnem,quae unita est ei. Sic enim, sicut quidem arbitror,quin potius ut cum fiducia dico,&Sapientissimus Evangelista Ioannes Verbum carnem factum dixit, non tamquam , quod absit inanimatae carni unitum sit, seu

SEARCH

MENU NAVIGATION