장음표시 사용
281쪽
munem eum ulum adducenda . Ergo neque illa quae a patre filio donantur titulo militiae spiritualis. IX. Secunda, & probabilior sententia adfirmat: quoniam, quando patrimonium excedit legitimam portionem , pater dominium non habet eum excessum libere donandi ; & si donet , laedit ius aliorum fratrum , illorum portionem diminuet
do . Porro quod cum aliorum damno, & detrimento fit, iure naturae vetitum est. Coscilium vetat alienari patrimonium iuste, non iniuste assignatum . Paritas militiae terrenae firmat sententiam nostram. Nam, si bona hoc titulo donata excedant legitimam debitam filio cum detrimento fratrum; tunc, si consistant, in acervum copserenda sunt; si sint consumpta, impotentia excusat. Plura alia quae ad hanc pertinent materiam, suo loco fusius tractabuntur.
CAPUT XIII. De bonore quo eui debent ecclesiastici viri a Laicis , ct de ossicio Ecclesiasticorum in jubditos.
I. I. T Omine patrum veniunt potissimum parentes spirituales , quales sunt Pa-L stores animarum, Praelati, Episcopi, & Sacerdotes omnes , qui sacrificia pro animabus Deo offerunt . Scribit enim D. Paulus ad Corinth. I. cap. Iv. Vsunt confundam vos, haec scribo; sed ut Aios meos carissimos moneo. Nam, si decem millia paedagogorum habeatis in Christo , sed non malios patres - Nam in Christo σι per Evangelium ego vos genui . Tenentur ergo fideles honorare, & revereri Sacerdotes, ac potissimum Pastores, ut filii parentes suos spirituales. Debent eis obedientiam praestare in iis quae muneris eorum sunt . Pastoribus ministrare necessaria debent, eosque ab Oppugnatoribus defendere. II. Nec vulgaris excusatio, quod aliqui Sacerdotes, & Pastores mali sint, a debito honore, & reverentia fideles subditos eximit: quia ob eorum dignitatem &gradum, quem malis actionibus non amittunt, sunt honorandi. Christus Dominus , inquit S. Cyprianus epist. ad Rogatianum Episcopum , usque ad passonis diem femvavit honorem Pontificibus, is Sacerdotibus , quammis in nec timorem Dei , ne agnitionem Christi servassent. 'cam eum leprosum emundasset, dixit illi: Vade, demonstra te Sacerdoti, & offer donum . Humilitate ea qua nos quoque esse hamiles docuit, Sacerdotem appelZabat . . . Dem sub ictu prisonis , cum alapam accepisset , On ei diceretvν , Se respondes Pontifici nihil illa contumefiine locutus es in pe fonam Pontificis . sed magis innocentiam suam tuitus es , dicens : Si male locutus sum, exprobra de malo; fi autem bene, quid me eaedis HIIL Peropportuna sunt quae stribit L Augustinus epis. lxxv LII. alias ccxxxv Ir
282쪽
ad Clerum & Episcopum Hipponensem. Ad q*id aliud sedent isti, is quid aliud
eviant, προ ut, cum quisquis Discopus, Tu clericus , vel Monaehus , vel Sanctiis monialis ceciderit, omnes tales esse credant , iactant, contendant , sed non omnea posse manifestari s Et tamen etiam ipsi, cπm aliqua maritata invenitur' adultera . nee proiiciunt uxores suas, nec occusant matres suas. Cum autem de aliquibus qui sanctum nomen profitentur, aliquid criminis, vel falsi sonueris, via veri patuerit instant, satagunt, ambiunt, ut de omnibus hoc credatur. Mos ergo, de nostris dο ribus suavitatem D.e malae linguae captantes , facile est ut iEis cauibus comparemus , si forte in malo intelligendi sunt , qui Petebant Munera pauperis ilgius qui
ante ianuam divitis iacebat, is quo que veniret ad requiem Mus Abrahae, lab riose, is indigna omnia tolerabat. IV. Exemplum magni & piissimi Imperatoris Constantini laicos omnes deberet maxime ad honorem , reverentiamque erga Dei ministros excitare. Siquidem . eum ad ipsum allati libelli fuissent Win Concilio Nicaeno adversus Sacerdotes catholicos, eosdem comburi iussit, inquiens : Deus vos constituit Sacerdotes, is potesatem dedit de nobis quoque iudicandi I is ideo nos a vobis recte iudicamur . Vos autem non potestis ab hominibus iudicari . Ovapropter Dei solius inter vos eripectate iudicium . is vestra iurgia , quaecumque sunt , ad Utad divinam ferventur examen . Vos enim nobis a Deo dati estis dii e , conveniens non es ut homines
iudicenι deos ; sed itae stas de quo dιctum es : Deus fetit in fanagoga deorum et
in medio autem deos diiudicat. Rufinus Lib. L hiae eccles. cap. I. V. Pastorum erga oves ipsis concreditas officia plurima sunt . Potissimum est oves pascere , ut docet ipse Christus Dominus Ioannis xxx. Simon Ioannis amaε me ' Pasce oves meas. Clarius hare munia exprimit Apostolus I. ad Timoth. IV. Exemplum esto fidelium in verbo, in conversatione, in caritate, in fide, in castitate . Innumera sunt quae Deus Prophetarum ore Pastoribus commendat . Nam Per EzechieIem cap. xxx m. haec praecipit. Fiat bominis , speculatorem dedi te domui Israel. Audiens ergo ex ore meo sermonem . annuntiabis eis ex me. Si me d/cente ad impium : Impie morte morieris et non fueris Iocutus , ut se custodiat impius a via sua et ipse impius in iniquitate sua morietur I sanguinem autem eius de manu tua requiram . Si autem annuntiante te ad impium , ut a viis suis convcrtatur , non fuerit, conversus a via sua; ipse in iniquitate sua morietur. Porro tu animam tuam liberasi . Pastoribus vero qui munia sua obire negligunt , haec minatur
Dotis per Isaiam cap. lv I. Speculatores eius eaeei omnes , nescierunt universi r c nos muti non valentes latrare, videntes vana, dormientes, is amantes somnia ...
Ipsi Pastores ignoraverunt intelligentiam . Omnes in viam suam decimaverunt :um quisque ad avaritiam suam, a summo inque ad nomissum . Et laudatus Ezechiel ecl. xxxiv. in similes Pastores haec affatur : Vae Pasoribus Israel, qui pascebant
283쪽
se bant semeti os . Nonne greges a pastoribus pascuntur Z Lac comedebatis, is tuini, operiebamini, quod crassum eru occidebatis gregem autem meum non pa- fiebatis. Quod infirmum fuit , non conssidastis i is quod aegrotum, non sanasis ;quod confracttim es , non algigastis ; ἐν quod abiectum est , non reduxistis; is quod perierat , non quae is : sed cum austeritate imperabatis eis , is eum potentia . Et dispersu sunt oves meae, eo quod non esset Pastor : is factae sunt in devorationem
omnium besiarum agri . . . Propterea Pastores audite verbum Domini . Haec dicit Dominus Deus : Ecce ego ipse super Tastorer requiram gregem meum de manu eο-rum , is cessare faciam eos , ut ultra non pascant gregem , nee pactant ampliut Tastores semetipsos : liberabo gregem meum de ore eorum, is non erit ultra eis iη escam, VI. Non minori servore D. Paulus enumerat , inculcatque Pastoribus omnibus gregis custodiam . Consolari aftflictos praecipit , sanare aegrotos , ignorantes instruere , superbos reprimere : Praedica Cerbum , insta opportune , importus , a sue, obsecra, increpa in omui patientia, ἐν doctrina ... Tu .vero Tigila , in omni has labora, opus fae Evangelistae , ministerium tuam imple. L Timoth. Iv. Admonet Titum cap. I. Episcopum optimum esse eum qui amplectitur sanam doctri nam, & fidelem sermonem , ut potens fit exbortari in doctrina sana, is eos qui contradicunt , arguere. Item ad Timoth. II. cap. II. Sollicite eura te ipsum proba bilem exhibere Deo, operarium inconfusibilem , recte tractantem verbum veritatis . Additque , hoc verbum veritatis esIe verbum Dei , seu Scripturam sanctam . Omnis Scriptura ditiniius inspirata utilis es ad docendum , ad eorripiendum , ad erudiendum in iusitia . Sollicitudinem, labores, & conatus Pastorum in cluaerendis ovibus lucrandisque optime describit Augustinus serm. xlv I. de Pasti cap. VII. Et contumaces sunt oves , quia qu/eruntur errantes , alienas se a nobis dicunt errore
suo, ἐν perditione sua . Duid vultis ς Quid nos quaeritis r uuasi non ipsa ea a
fit quare eas velimus, is quare quaerimus , quia errant, is pereunt . Si in errore
sum inquit ovis s in interitu , qui vis f Quid me quaeris 8 Quia in errore es ,
revocare Tolo; quia persi , invenire volo. Sis τοlo errare, sic Tolo perire. Sic vis errare, sic vis perires' uvanto melius ego nolo. Prorsus audeo dicere, i ortunus sum. udio enim dicentem Apostolum e Praedica verbum , insta opportune , impo rune . Opportane itaque volentibus , importune nolentibus. Tu vis errare , tu vis perire I ego nolo. 'n vult pestremo illa qui me ter ret. Si voluero , vide quid diacat, quid increpet : Quod errabat, non revocastis, Ec quod periit, non inquisistis. Ne Tecabo errantem , requiram perditum . Velis, nolis, id agam. Et fi me i quirentem lanient vepres silvarum , per omnia angina me coarctabo . Omnes sepes excutiam . Quantum mihi virium terrens Dominus donat, omnia peragrabo . Re
284쪽
Innumera adferre documenta possem ex aliis Patribus . Legatur Concilium Tria dentinum sese. q. de refor. cap. II. i
ct de forum erga illos obedientia, oe cultu.
I, Fficium Principum erga subditos eo potissimum spectat ut isti pacem ,
tranquillitatem bonum commune laveant, promoVeantque . Subditorum debent mores ad leges iustitiae, & aequitatis reformare . Quare Regius Psaltes sic alloquitur supremas Potestates : Et nune Reges intelligite , erudιmini qui iudicatis terram. Servite Domino in timore, is exultate et eum tremore. Apprehendite disciplinam , ne quando irascatur Dominus, pereatis de via iusta. Psalm. H. D. Augustinus Lib. V. de civ. Dei cap. xx IV. longo sermone describit supremarum P testatum in subditos munia : inquit enim : Neque nos christianos quosdam Imperatore, ideo felices dicimus , quia vet diutius imperarunt, Vel imperantes Nios mον-
te placida reliquerunt be. Sed felices eos dicimus, fi iuste imperanta, si inter finia guas sublimiter honorantium , is obsequia nimis humiliter salutantium non exto luntur , sed se homines esse meminerunt si suam potestatem ad Dei cultum maxime dilatandum , maiestati eius famulam faciunt; si Deum timext , diligunt , colunt; fplus amant Hlud regnum , ubi non timent habere confortes I fi tardius vindicant , facile ignoseunt; fi eamdem vindictam pro necessiate regendae , tuendaeque Reipublieae, non pro saturandis inimicitiarum odiis exeruntis eamdem veniam non ad imis
punitatem iniquitatis , sed ad spem eorrectionis indulgent ; si quod respere plerumque coguntur decernere , misericordiae lenitate , im beneficiorum largitate compensant ; si uxuria tanto eis es castigatior , quanto posset esse liberior ; si malunt cupiditatibus pravis quam quibuslibet gentibus imperare ; is si haec omnia faciunt , non propter ardorem inanis gloriae , sed p opter earitatem felicitatis aeternae, si pro suis peceatis , humilitatis , , miserationis , is orationis sacrificium Deo suo vero immolare non ulligunt. Tales ebristianas Imperatores dicimus esse felices interim De , postea re fa futuros, cum id quod expectamus, advenerit. II. Subdit idem Augustinus ossicium Regis esse bona quae in communem in
duorum utilitatem cedunt , praecipere, & mala quae huic communi tranquillitati ossiciunt , prohibere . iustis legibus. Quia homo es inquit epist. clxxxv. alias l. ei servili vivendo fideliter : quia vero etiam Rex es , fervit leges iusta praecipientes, is contraria probibentes, convenienti rigore sanciendo ; sicut servivit Execbias lueos is templa idolorum , is ilia excelsa qus contra pracepta Dei fuerant eo Tom. IV. R str
285쪽
furi, destruendo; fur servivit Iosias, talia ἐν ipse faciendo; sicut sermisit Reis
Winivitarum , universam cisitatem ad placaη um Dominum compelgendo ; sicut ser-mivit Darius, idolum frangendum in potestatem Danissis dando; Mut fervivis buchodonosor, omnes in regno suo positos a llasphemando Deo lege terribili prohibendo. In boe ergo serviunt Domino Reges , inquantum sunt Reges , eam ea faciunt ad fertiendum illi quae non possunt facere nisi Reges. III. OEeium Principum est non modo temporalia Reipublicae promoveri dominos; verum etiam Ecclesiam, eiusque iura, & regimen tueri, defendere, iuvare, ut praestiterunt piissimi Principes , Constantinus , Theodosius , Carolus Maiagnus, Ludovicus Pius, aliique Imperatores, .& Reges sanctitate praestantes. E elesiae res & iura protegere , ac defendere debent ut Dei ministri, ut advocati ,
ct defensores strenui; non dominia earumdem Ecclesiarum invadere, atque regimen sibi appropriare. Advertit P. Natalis Alexander Lib. IV Theoc dum. art. Σ. . 3. iudicium caussarum ecclesiasticarum, quae potissimum fidei controversias, sacramentorum administrationem , sacros ritus , disciplinam sacram spectant , nullo modo ad Principes laicos pertinere . Quare inseri , gravis peccati reos esse, dum ad thuribulum manum admovent, & sacram arcam contingere audent , caussarum videlicet cognitionem sibi usurpantes , & Sacerdotum munia assumentes . Exempla allegat Core , Dathan , Abiron , aliorumque , qui thus Domino adolere ausi sunt, tametsi non essent de genere Aaron : dc idcirco severissimas luere poenas. Sic & Oza, qui ad arcam Domini manum extendit , repentina morte percussiis suit. Innumeri alii sunt Reges, & Principes, qui gravissima supplicia sunt perpessi , quia profanas manus ad saera Ecclesiae iura , & ossicia extendere V
IV. Alterum Principum munus est , iustitiam administrare , viduas , pupillosque , veluti communes parentes , tueri , civiles caussas ad sua tribunalia delatas diligenter examinare, & cognoscere, nullo habito personarum respectu . Opportuna sunt quae leguntur Iob cap. xx Dc. Quando procedebam ad portam civitatis, in portis civitatum tum iudicia habebantur m in polea , parabant cathedram mihi . . . . Auris audiens beatificabat me, is oculus videns testimonium reddebat mihi : eo quod liberassem pauperem vociferantem, ἐν pupillum cui non esset adiutor . Benedictio perituri super me veniebat, ἐν eor Viduae eonflatus sum . Iustitia indutus sum, is vestivi me,sievi vestimento, ἐν diademate, iudicio meo. Oculus Οἱ caeco, is pes claudo . Pater eram pausterum : is causam , quam nesciebam , dii gentissime investigabam . Conterebam molas iniqui , is de dentibus tigius auferebam praedam. Plurima id genus legi possitnt Proverbiorum cap. xx. ἐγ xx Ix. item Sapientiae cap. I. is v I. Gravis peccati propterea rei sunt qui scientia , prudentia , de lassicienti acumine destituti, adeoque ad cognoscendas, dc diiudicandas caus fas
286쪽
las inepti , iudicis munus assiimunt e neque in tali statu possunt absolvi, nisi abdicent se huiusmodi ossicio
vendunt e Resp. Disputant in: utramque partem Theologi . Adfirmant plures :quoniam officia etiam saecularia debentur dignioribus, ratione iustitiae distribuentis. Praeterea officiorum venalitas , maxime iurisdictiooem habentium , origo est plurium malorum: hinc enim latrocinia ,. iudiciorum. venditio , oppressiones, &- incommoda plurima seqnuntur. VI. Negat secunda sententia , quam defendere videtur D. Thomas π c. xx I. ad Duciliam Brabantiae. Quinto quaerebatis de basi vis, ἐν Gisialibus vestris, fi liseeat eis oscia vendere , vel mutuo ab eis recipere aliquid certum , donec tantum
recipiant ex osciis . Ad quod dicendum videtur quod quaestio ista duas di cultates habere videtur : quarum prima est de Ulaioram venditione Circa quam eonfiderandum videtur , quod υο olus dieit quaΞ musta IFrent quae non expediunt . Cum autem bat is , is viscialibus vesris nihil committatis , nisi temporalis σῖ-cium potestatis, non video quare buiusmodi oscia non lireat vobis vendere L dummodo talibus vendatis de quibus possit praesumi quod fini utiles ad talia oscia exercenda, is non tanto pretio vendantur oscia , quod. recuperari non possit De
gravamine vestrorum subditorum . . Sed tamen tam venditio expediens non videtur . Primo quidem' qaia contingit'
frequenter quod illi qui essent magis idonei ad huiusmodi Ulaia exercenda , funt
pauperes , ut emere non possint; is, fi eIiam sunt divites Ussi qui meliores, sunt , . talia. incia non ambiunt , nee inbiant ad Laera ex ineio aequirenda .. Sequitur igi- η quod ut plurimum illi ineia tu terra vestra . fuseipior qui sunt peiores , . ambitio, is pecuniae amatores ; quos etiam probabile est subditos vestros opprimere, is vestra etiam commoda non m fideliter proeurare . Unde magis videtur expediens ut bonos bomines, ἐν idoneos. ad suscipiendum vestra incia eligatis. , quM etiam inu tot, s necesse fuerit , compellatis : quia per eorum bonitatem, indorum' maiora accrescent vobis, is subditis vestris , quam de praedicta inpiorum venditione ac- εν re statis. Et hoe eo Arum dedit Most eius cognatas . Provide tibi de os ipstbς Viro , sapientes , is timentes Deum , in qsibus fir raritas , is qηi st eristaTaritiam ;. is constitue ex eis tribundis, is renturiones, is quinquagenario/ , is de canos qui iudicent populum omni tempore. . Opusculum istud non' esse germanum
D. Thomae fetum , pc uias est . . Duo in reeensita doctrina distinguuntur. ORficiorum absoluta venditio licita asseritur , si osseia absolute spectentur u quoniam sub hoc aspectu non aliud praeserunt praeter temporalis potestatis exercitium et propterea esse valent venditionis subiectum. Ceterum, si officiorum venditio reis pia consiueretur omnibus indata conditionibus , plurium est eaussa malorum .
287쪽
Quid, si haec ossicia plus offerentibus conserrentur Tum qui abundarent pecu niis, non qui iudicio, prudentia, dc integritate praediti essent , eadem ossicia aD sequerentur . Isti vero deinde, ut solutum Pretium recuperent, iustitiam vendunt , viduarum , pupillorum, & pauperum facultates expilant, aliosque variis modis opprimunt, & exspoliant. vII. Quare illi ipsi Theologi qui licitam ossiciorum venditionem defendunt , plures conditiones requirunt . Prima est, ut Vendantur ossicia haec personis diagnis, immo, quantum fieri potest , dignioribus. Secunda , ut venditio necessaria sit bono publico . Tertia , ut sat pretio moderato . Quarta , ut vendens haueeat legitimam potestatem . Ceterum communis sententia est , in praxi dissicile contingere posse ut haec venditio licita sit ob indicata mala quae reapse cons
VIII. Ego distinguerem duo dignitatum , seu ossiciorum genera : alterum quolest merae executionis ; alterum quod iudicium secum defert . Existimarem ossicia quae nihil iurisdictionis , & iudicii admixtum habent , licite vendi posse e quoniam in his nullum est iniustitiae , oppressionum , acceptationis personarum periculum . Negarem vero de ossiciis quae adiunctam habent iurisdictionem, & administrandae iustitiae onus e quia huiusmodi ossicia vendita adeo sunt avaritiae , rapinis , corruptelis , pauperum, & pupillorum expilationibus annexa, ut vix ab his malis in praxi separentur . Ad haee obeunda munia viri probi, docti, & integri deligendi sunt. Alioquin supremae potetiates omnium flagitiorum quae ue
ditionem consequuntur, poenas dabunt. IX. PP. Salmanticenses tract. xxiv. eap. unie. punct. 6. g. r. hanc versant Con
troversiam , nulla distinctione iacta , di sustinent , praefata ossicia vendi possie ;quamquam & ipsi fateantur, id non expedire ob rationes allatas . Venalitati tamen valde lavent, argumentaque contraria solvere nituntur . Dieunt enim numeri Ioi. quod, si ministri iustitiam vendunt, ex illorum malitia oritur. Verum ,
ut vel ipsi concedunt , Principum est in subditorum regimine spectare id quod communiter accidit. D. Thomas , ut alibi animadvertimus , ex ipso Platone do cet, de medio tollendam esse legem illam quae k quamvis absolute in se spectata bona sit, re tamen plura induxit incommoda. Et haec est commonis doctriana Idcirco subdunt & ipsi Salmanticenses , nullo modo licitam esse ossiciorum
venditionem, quando ut plurimum evenirent recensita mala . Hinc ego in sero , reipsa numquam licite in praxi vendi haec ossicia r quia suapte natura , spectatis omnibus, haec mala sequuntur. Et hanc nostram sententiam docent communiter graviores Theologi , Dominicus Soto Lib. m. m. ins via art. q. eonclusia D , 2. Bannez a. et. quaest. Ixi I i. art. 6. dub. 6. cocos a. , 3. lyrado Tom. II. cap. XIX. quoL M. g. a. numeri 16. Tapia Tom. II. Lib. VI. quaest. V1. artic. a. Vasi
288쪽
DIS S. VNI C. DE HON. PAR. 1 ci
vasqueκ υ c. mor. tract. de Benes cap. D. F. 3. Caietanus very D eion venana1as, Lellius Lib. II cap. xxx D. dub. q. nurn. 321. dc plures alii a Salmanticensibus laudati.
X. Quaest. II. Sunt ne saecularia osscia dignioribus conferendae Resp. In super tori quaestione sermo nobis suit de ossiciis quae propria sunt ipsorum Principum . seu Reipublicae , & supremae Potestatis : in praesens ossicia illa ad examen veniunt quae subditis conserenda sunt vi iustitiae distribuentis , tamquam praemia simul, dc ministeria ab illis exercenda. XL Convenit penes omnes, eligentes indignos peccare mortaliter, quia maximum damnum inserunt Reipublicae . Dignum eligendum esse, nemo est qui ambigat. Disputant vero, sit ne eligendus dignior I an satis sit eligere dignum, diagniore neglecto . Prima sententia defendit , satis esse eligere dignum , nullo ad digniorem habito respectu : eo quod haec ossicia non sunt instituta tamquam mi
histrorum praemia, sed in bonum Reipublicae , suntque eiusdem Principatus propria . XII. Opposita probabilior, mihique vera, sententia digniorem eligendum docet ad ministeria Reipublicae , puta ad regendas civitates , provincias , regna , & alia ossicia, seu dignitates inferiores. Quoniam haec' ossicia sunt instituta de in optiumum Reipublicae regimen, & in praemia subditorum . Sunt enim & honorifica , dc utilia. Porro bona communia Principatus dignioribus tribuenda sunt, ut ipsa naturae ratio dictat , praescribitque . Principes, Reges, Respublicae, dc supremae
Potestates omnes iure naturali , divinoque tenentur promovere scientiam , iustitiam , pacem, dc felicitatem subditorum . Hunc vero finem vere assequi baud possunt, nisi digniores ministros eligant . Cum euim nullus homo sit numeris omnibus praeditus ad gubernandum humanum genus I sed cuiusque capacitas, &aptitudo inferior semper sit ad tantum munus cumulatissime implendum : parum curaret Reipublicae felicitatem, seu non intenderet finem proprium supremae Potestatis, si, mediis validioribus contemptis , minus apta seligeret . Regnorum , Principatuum, dc Rerum publicarum decrementa, & iacturae ex ineptis ministris Proficiscuntur . Accedit supremas Potestates non pollere absoluto , dc arbitrario dominio in Principatu, seu Regno dirigendo; sed hae conditione gravato, ut Videlicet in communem Reipublicae utilitatem, dc commodum omnia administrent , Procurent, ac disponant . Hanc sententiam defendit Dominicus Soto Lib. III. D.
rustis. qu. s. v I. artio. q. Salonius a. a. quaest. lxIM. artic. a. contri s. Banneae a. a. quaest. lx m. artis. 2. du.. 6. eone . i. Lessius Lib. II. cap. xxx II. dub. 3. Salman licenses tradi xx Iri cap. unie. punct. 6. F. a. num. I . dc alii penes ipsos.
XIII. Prioris sententiae iundamenta nulla sunt. Siquidem principium cui innitiatur opinio illa , nempe recensita ossicia propria esse Principum , dc non com-
289쪽
munia, samum omnino est . Sunt enim instituta primum in bonum eommune Reipublicae, deinde in praemium civium de Republica optime meritorum . . Quod reponunt, posse dicta ossicia a Principe Vendi, atque adeo ad libitum illis conse xi quibus Princeps maluerit, salsum pariter est. QMamvis enim vendere Princeps valeat quaedam ossicia quae merae executionis sunt , quaeque propria sunt ipsius Principis ministeria; tamen illa quae iurisdictionem annexam habent, vendere ne
quaquam potest, ut sup probatum est. Et iidem ipsi Theologi qui venditionem
ossiciorum licitam absolute defendunt , addunt requiri ut venditio utilis sit , &necessaria bono communi Reipublicae. Hoc autem numquam accidit in venditio ne ossiciorum de quibus nunc sermo est. XIV. Subditorum erga Principes, supremasque Potestates ossicia sunt reverentia, honor, & obedientia. Obvia sunt divina testimonia quae id evincunt . D. Petrus Epist. I. cap. II. Subiecti igitur estote omni humanae creatuνAE propter Deum s fve Regi , quo praecellanti; sive ducibus, tamquam ab eo missιs . . . . Deum timete, Regem bo- ηον eate. Et S. Paulus Epist. ad Hebr. cap. x m. Obedite praepositis vestris, is subiacete eis. Item Epist. ad Titum cap. m. Admone Mos Principibus , ω Potesatiabus subditos esse, dicto obedire. Haec obedientia, hicque honor non exteriori tantum obsequio mititur; sed obligationem praeterea importat, reditus, tributa , vectigalia ad Regis, & Principatus, seu Reipublicae conservationem necessaria, solvendi, ut idem S Paulus admonet spissi ad Rom. cap. xI II. Reddite omnibus debita', cui tributum, tribatum ; cui vectigia, vectigal. Obedire quoque tenentur subditi Principibus, ipsos ad bella necessaria, & iusta mittentibus . Neque ab obedientia, honore, & reverentia excusantur subditi , quod improbi sint, & scelesti eorum Principes. Dicit enim D. Petrus Epist. I. cap. H. Servi. Ivbditi sors in omni timore dominis, non tantum bonis, is modestis, sed etiam discoctis . In Principibus , quae praecipiunt, spectanda sunt. Si iusta praescribunt , & utilia bono communi Reipublicae, parendum est ipsis, sive boni sint, sive mali r quoniam illorum bonita , aut malitia tune illarum personas assicit , nec communitati nocet. Haec autem obedientia necessaria est ad publicam tranquillitatem . ordo rerum non modo in naturalibus caussis, verum etiam in civili regimine necessarius est. Talis autem est rerum ordo, ut infimi superioribus , superiores supremis obtemporent. Ordinem hunc non aufert , sed firmat lex evangelica , ut seite Angelicus docet a. a. quaest. civ. art. 6. Fides Chrsa es iusitis principium , is causa, seondum iliud Rom. ii 1. Iustitia Dei per fidem Iesu Christi. Et ideo peν fidem Iesu Chriasti non testior ordo iustitiae, sed magis firmatur. Ordo autem iustitis requirit ut infer- .iorer suis superioribus obediant : albeeν enim non posset humanarum rerum flatus conservari. Et ideo peν fidem Christi non excusantur fideles quis Principibus Dev Luibus
290쪽
De fervorum erga dominos obligatione. i. τ, α ἡά- bis hium ., , se Q; uti, genera distinguenda . Triplex ς' - 'it'
a iuxta commune Doctorum placitum, naturalis, legalis, conductitia . Naturalis ea est qua voluntaria deditione imbecilliores ignobilioresque subiiciuntur nobilioribus, atque sortioribus viris, ut ab his gubernentur, & regantur, illisque obedientiam, & famulatum spondent, rependuntque. Legalis , seu civilis ea est quae legibus introducta est, & qua homines subiiciuntur dominis in eorum utili- eatem , dc commodum. Conductitia est ea qua homines conducuntur ad certas operas faciendas. Prima servitus nullum ius in personam, aut actiones importat . Secunda e contrario tum in personam, tum in actiones iure potitur . Tertia nullum affert ius in personam, sed in operas tantum & iunctiones quasdam exhibendas. II. Servitus Iegalis multiplici titulo invecta est. Primo iure gentium ad temporandum belli furorem. Iure siquidem belli hostes occidi possunt. Porro, ut hominum vitae, quoad fieri posset, consuleretur , cautum est ut homines bello capti servarentur ad vitam, sed victori subiecti manerent. Primus ergo titulus quo hareservitus contrahi potest, est ius belli, secundus venditio, tertius nativitas , quartus crimen. 'III. Qui iusto bello capiuntur, suat servi r eum enim deberent occidi , mors in servitutem commutatur. Licita est haec servitus, ut ex pluribus Scripturae sanctae documentis patet. D. Paulus q. ad Timot. cap. m. Iuleumque sunt sub iugo. feret, dominos suos omni honore dignos arbitrentur , ne nomen Domini, is doctrina blasphemetur. Similii habet L ad Corinth. vi. ad Collis vi I. & alibi. Quod etiam colligitur ex cap. Si quis servum xv II. quaest. Iv. Igitur qui iusto bello capiuntur, iure gentium servi fiunt, ut patet ex I. Transfugam ff. de acquirend. rendom. s. Item ea, ubi haec habentur : Quae ab hostibus eapiuntur, iure gentium nostra fiunt , adeo ut liberi homines in servitutem nostram. redigantur . Secus , si bellum sit iniustum. Si Vero bellum ambiguum fuerit, aggresseres servi fiunt, si capiantur; secus qui defendunt. Si tamen constaret postea belli iustitiam stare a Parte aggretarum, tum capti liberi evadetent.' Infantes innocentes in bello iusto capti servi fiunt. Occidi Iicite non possunt; sed illorum servitus iusta est. Eorum qui pe libertas inter bona. Victi Principis reputatur . Quapropter cum licitumst in iusto bello bonis expoliare inirificum, licitum quoque erit innocentes, quemadmodum & sontes, in servitutem redigere.