Hieronymi Mercurialis Variarum lectionum libri quatuor. In quibus complurium, maximeque medicinae scriptorum infinita paenè loca vel corrupta restituuntur, vel obscura declarantur. Alexandri Tralliani De lumbricis epistola. Eiusdem Mercurialis opera,

발행: 1570년

분량: 309페이지

출처: archive.org

분류: 약학

111쪽

1 L I n κ' R etarent eum successiones temporum nempe Autumpi, Hiemis, Veris,& Aestatis intellexisse,quos Galenus etsi grauissimis rationibus refellat, deq. peculiaribus temporis constitutionibus ipsum locutum es se monstret, placet tamen citis sententiam Herodoti testimoni' confirmare; qui cum eadem aetate vixerit, simili q. dialecto,quo Hippocrates usus sit, haud ab im fuerit illius testimonio, ad augendam Galeni fidem in eadem prorsus re uti. Itaq. in Euterpe de Aegyptiorum moribus sermonem habens, haec scribit, pisti, δε - τοι-δε

in Latino codice uulgato exprimuntur, hic a nobis, ut debent, conuersa subnectam. Hoc autepa vitae genere utuntur singulis mensibus, per tres dies continuos pin tione corpus purgant, clysteribusq. ac vomitibus sani talem conseruant, putantes nimirum quoscunq. morbosa nutrientibus cibis hominibus euenire: Nam Aegyptii alioquin sunt omnium, poli Lybias, virorum sanissimi ob temporum ut ego puto constitutiones,quae ibi non variantur; Nam in mutationibus quarumcunque rerum,&praesertim temporis constitutionum homines a morbis maxime tetari constat.Quid autem astiquis scriptoribus συρααύειν significaret, vidcre est apud Erotianum, & Galenum in antiq. Vcr. expoli. quorum ille purgationem factam, ex raphanide cum muria συμ- μου κον , hic vero moderate factam ventris purgatio nem vocatam tradunt: praeter quos Diocles

112쪽

cho factos a non ullis συρμασμους vocatos memorat mi - ριαίαν. tamen significare scimus quoque potum ex aqua& hordeo, necnon opsonium, ut apud Diodorum Siculum,& apud nautas facere syrmatam est comparare opsonia μελανο ραπιοι:λεως apud Aristophanem in Thesmoph. teste Suida Aegyptii sunt: nam auctor est Plinius, Aegyptios hoc genere potus usos. His adiicere placet, quae a Galeno de anni secundum Hippocratem partitione sci iptis tradita sunt in principio Epid. commentariorum,quod ideo lubens ago, quonia futurum spero, Vt quampluribus Hesiodi , ac Homeri locis ex Galeni verbis quandoq. maior lux afferatur, quos cum Hippocratem quadrigentis annis praecessisse ex Herodoto sciamus, ab illis vel uti auctoribus maximis m ulla

ipsum mutuaste, quamuis nunquam citet, vero simile videtur, Galeni oratio haec est. θαυμαθιν δ' clara δει,

gere licet Hippocratem, atque alios quosdam totum

113쪽

annum in septem partes diuisisse , Ver , Aestatem,

Oporam, Autumnum,Sementarium, Hiemem,& Plantarium. Ver inchoabat ab Aequinoctio, vR. ad Pleia, dum exortum: ab hoc Aestas erat ad Canis ortum: a cane opora v'. ad Arcturi exortum durabat: Autumnus vero ab Arcturo usq. ad Pleiadum occasum extendebatur : reliquum temporis tractum in cies partes partiebantur, quarum primam Autumno continuam S mentarium,quasi seminibus iaciendis aptam; mediam Hiemem; postremam & Veri adiacentem, Plantarium, quasi tunc plantae colerentur, vocarunt. Oporam de qua Plutarchus etiam meminit 8. sympo. probi. I o. maxime omnium calidam, atq. siccam, & proinde hominum virium consumptriccm fecerunt medici; & i ii co Galenus, qui in A. de acutorum victu com.scripserat hisce temporibus non esse e vena sanguinem mittendit,licci aeFer in vigenti actate,& morbus magnus sinci in primo ad Glauconem libro narrauit,quotquot inter Canis ortum, & Arcturum phlebotomati fuerun plane interiisse: Non defuerunt tamen, ut probare conati sint, hoc tempore &is fuit Theopnrastus primo de

caussis plantarum corpora plantarum & hominum humescere,adducti his rationibus, quod fructus plantarum tunc perficiantur ,& homines febribus putridis, ventrisq. lutionibus tententur; quae certe nihilo magis id monstrant,quam sudores, qui copiosissimi in Aestate e corporibus feruntur : sed alias refelli opportunius poterit tam grauis auctor; que defendere aequius possumus, quando Autumnum calidum &humidum

fecit: quoniam si principium Autumni aestimemus, &forsan etiam medium, argumenta maiora caliditatis de

humiditatis, quam frigiditatis & siccitatis se se offerent. Quod sacerdotes Ammonis ut est apud Plutarchum in lib. de desectu oraculorum annorum inaequalitatem pro

114쪽

probarent ex eo,quod Lucerna eius templi inextingui

vilis, unoquoq. anno olei minus cosumeret, infirmum sane argumentum erat, quoniam poterat inultis rationibus tum ex parte olei, tum ex parte aeris id euenire, uanquam etiam erat potius consentaneum ab eiusmocii euentu annorum imminutionem, & mundi corruptionem, quam inaequalitatem colligere. Theophrasti loca ex Albenaeo,ct Plutarcho correcta, de fida, de leguminibus, de periculis Theophrasioe Galeni contradictio descorpionibus Cap. q. Vario de hist. plant. cap. II. Theophrastus na rans in Orchomenio lacu multas arbores nasci,

veluti oleagnum,sdam,&similia: de sida in

verba transferens GaZa,ut similitudinem papaueris seruaret,vocem illam κυτινωδες omisit, sicq. errorem errori addidit. Quis autem non videat sidam arborem cum papauere nullam similitudinem gerere posse Θ Itaque textum Theophrasti corruptum esse faciliter,qui vis intelliget, eo magis quod Athenaeus I . lib. dipnos. citans hunc Theophrasti locum,sdam ex ipsius sententia non papaueri, sed punicae malo similem ficit, ut rationi magnopere consentit,ita fuisse appellatam ob similitudinem punicae, quam veteres sidam nominasse praeter Athenaeum; Plutarchus quoq. s. sympos probi. 8.testatus est, ubi Empedoclis versum exponens,

Epitheton illud punicorum iccirco a philosopho excogitatum scribit, quoniam illae Autumno deficiente, aestuq. iam extincto,fructum perficiunt ; siquidem aestiuo tempore debilem ipsarum, ac minime viscidam hi miditatem

115쪽

. et La I B 8 , χmiditatem haud quanquam concrescere sinit, hisnee frigidior cuaserit: propter quod Theophrastis a. litibde causis plant. cap. 9. scribit hanc solam arborem in umbra melius, atq. citius fructu in concoquere, su iungam his a Ruellio male Dioscoridis ea uerba de acido punico fαι αος, - δυκτικηJ interpretari fora, gingruasq. laeduntJ nempe quae a Marcello Serapionem imitante melius sic uertantur, feademq. ori ingrata,adstringunt,J quis ignorat, quaeso acida punica multum at esse, ut laedant, cum gingiuas laxas, & Ora inflammata. mirifice confirment,& iuuent, quae tamen ori austeritate sua, & aciditatc displicent. Est & alter Theophrasti locus quarto de causis planta. cap. Iq. qui in graeco codice corruptus, nec a GaZa cognitus cst De fabis nam q. Phili eporum sermoncm habens, ita inquit, ἰαν

μεταβα triν. Sed Plutarchus P. sympo. probi. a. ubi multa ad uerbum ex Theophrasto adducit; pro απηθα-

λο αενοις, αττοκε μενοκ legit, quemadmodum uere legendum puto ; non tantum enim fabas in area cum p leis suis sepositas, uerum etiam triticu omniaq. fere legumina conseruari inoffensa in iisdem libris palam momstrauit Theophrastus . unde quid torrefactae paleae ut conuertit Gaga ibi apte designat e ualcant,non satis intelligo. Addam his Theophrastum a. de caussis plant rum cap. 22. uoluisse ex sanguine corrupto pediculos gigni, quos ipsius praeceptor A ristoteles ex carne corrupta nasci,quinto de histo. animal .cap. 3 a. maluit: sed neutrum seselli sic omnibus illis putare licet, qui utroque modo animalcula illa produci, & carnu ipsissimum sanguinem es. cogitarint. Illud non praetereundia, scrilitum esse ab Apollonio in histo. mirab. quod Aristote-

cs uoluerit pediculos in morituris capita eorum deso rere, atq. in puluinaribus inueniri ; cuius euentus cama . Alexander

116쪽

pediculi nutrimento atq. tepore ex sanguine opus h beant, quoru utroq.in morienti b.deficacte, eosdcscrutmeliorem locu sibiipsis quaerentes.Quomodo vero noomnino contraria Theophrastus & Galenus sentiant, dum alter4.de causis plantarum cap. Io.homine ascora' t V, pione ictum non interire, alter interire sacpius scribit, ad huc ignoro, nisi dixerimus, Theophrastu de Italicis scorpionibus, ac non ullis alijs meminisse, quos immcuos esse alfirmat Plinius.

De riis antiquorum edaliis Aristotelis laetis ea minatus, de came Camelina quumme de turta nomne. CAp. V.

Atulorum lastentium carnes pro cibo veteribus aliquario fuisse praeter Plinij testimonium haec lib. a 9.cap.q scribentis, Catulos lactentes adeo puros existimabant ad cibum, vi ctiam placandis numinibus hostiarum vice 'rerentur,has Hippocrates quoq. grauissimus auctor pluribus in locis monstrauit, ubi eas in varijs aegritudinibus ab ipso non parum commend3ri clarum ei quemadmodum etiam Oribasius in primo Collect. ex sententia Mnesithei Atheniensis laudauit. At Camelinae quomodo us'. in usu esse potuerint,vehementer dubito, Galeno praesertim in lib. I. dc alime

σὶ δἰ οἱ - τά των κ quasi innuat rem extra hominum mores fuisse, ut quis camelorum camibus vester tur, nempe quas in 3.lib.Vt malas valde damnat; Vnde

quae Aristoteles.6. de hist. animalium scripta reliquit, carnes scilicet & lac camelarum v* ueq uo conceperint, omnium suauissima esse mihi semper suspecta fuerunt, credidiq. τακρεα ab aliouo ex marginibus interserta, quando Plinius lib.8 solum lac, & non carnes camela Κ mur

117쪽

rum ab hominum lacte dulcissimum facit: quod si vulgatis philosophi,codicibus fidem placeat adhibere, necesse est fateamur illa ex aliorum relationibus ipsum dixisse; ex Quibus maiorem librorum de animalibus partem conflatam putan eruditi inmus: IUQuou. a me lae plus notatum est, ranarum carnes,quod ederent pro cibis maiores,a nemine fuisse proditum, eas tam e hac tepestate veluti delicatissimas degustant multae nationes,& praesertim Itali, quos hac ratione a Graecis aliquando βαῖρα χοφαγους vocari animaduerti. Quod enim ranae ventrem Archestratus apud Athenaeum laudet,i

Iud de rana pisce intelligendum eae tempore Plutarchi

cerebra animaliu manducari coeperunt,quae antiquos

uti abominatos proiecisse affirmat 8.symp. probi. 9.quo in loco vulvas quoq. quas Horatius & Plinius mirum in modum praedicarunt, pro iucundissimo edulio tunc habitas scribit; at eas qui nostra tempestate in suasmensas recipiant, nulli, aut sane pauci inueniuntur, sicuti nullus tere est,cuius palato grues hodie admodum arrideant, cum & Galen us fibrosam ac duram carnem habere dicat, quas tamen tanti fecerunt interdum maiores ut ex Melo insula eas quod refert Gellius ex Varrone maximis impensis Romam vehendas curarent; qui nimmo eis pinguibus reddendis magnum studium adhibuisse ostendit idem Plutarchus in a.de carnium esse declamatione,ubi quem describit ventrem porcae nuper foetae una cum mammis baculo percutiendi inopem v anguis,lac,& caro simul mixta iuclidiora uIae uaderet, Is est, quo nostra tempestate sumatas populari vocabulo appellatas faciunt, naud multum ab antiquo suminis nomine dc flectentes, quod etenim vetustiores abdomen vocabant Publius minorum poeta sumen primus vocavit,ut scribit Plinius lib.8.cap. 3 I & lib. I I .cap. 3T-

ubi cum dicat antiquos non consueuisse scientes Occide

118쪽

SECUN DV s. 38 re priusqua abdomen calleret,id innuit, quod damnatuest a Plutarcho in a. de carnibus declamatione ue, videlicet suo tempore homines iam partui vicinas sues occidere solitos,atq; ventres percutere,quo mortuo foetu, lac simuli, & sanguis in carne commixta edi possient, ut Turnebi correetioncm non contemnendam omnino putem, qui lib. 23 aduer. cap. ao loco s id seientes 1 inscientes restituendum voluit, quamquam Hermolaum Barbarum ,& Gesnerum aliter sentire non mela teat. Sumen inter delicatiores cibos, non infimum lol. cum te nui ille omnes Latini poetae attestantur, quasi uno verbo dicere liceat, de cibis quod Horatius de voacabulis cecinit.

Multa renascentur, quae iam cecidere, eadent . Quae nunc sunt in honore.

Auctor est in Onomastico Erotianus imον κροιαν,ab Atticis appellatum esse panem ex pinguibus palmulis farina, & aqua consectum, nec non in caIido cinere co- ctum. quem etiam σούρταν uocata dicit. Quo in loco facile assentirem doctissino, & de medicinae studiis optime merito Bartholo meo Eustachio, nostrum tortae populare nomen veteres Romanos habuisse, si quemq. alium eorum temporum scriptorem monstrasset,qui id nomen usurpasset, ut verisimile videtur, alios etiam &praesertim Plinium, Athenaeum, Pollucem debuisse illius mentionem facere, si nomen simile habuissent, quocirca fortasse vox ea apud Erotianum deprauata est,aut ab aliquo recetiore in margine haec clausula notata Dτάρταν καMυσιν,deinceps a librario ignaro aliis verbigantecedentibus adnexa fuit: quanquam etiam non me lateat sacrae Bibliae interpre

119쪽

Lato 8. de legibus dialogo fructuum ης οπωρ leges condens uuarum, & ficuum s νωων memtionem facit,ubi mitius eos puniri iubet,qui limiusmodi fructus praedantur,quam qui alios. propterea quaestum est apud Athenaeum in I . quaenam a Platone generosae uuae,& ficus appellatae sint. Mastis ius respondet Γννααλεγειτά άγενῆόφιλο-οφος 9 AM 'Pς, ρελθε,- ναῖο μεις: η ὶ γεγενηss . . id est genero sos ficus dicit philosephus vel nobiles,quemadmodu SArchilochus, Accede,es.n. nobilis vel post genitos: Sed qui sint nobiliores ficus,ac vitae, quas multis alijs postponere videtur Plato nondu ex his Masurii verbis certe costat, attam e rationi consentaneu videtur, sic esse appellatos ficus, qui post primos,& praecoces, siue in ijs dem,siue in diuersis arboribus nascuntur, ceterosq; plerumq. suauitate antecedui. Quae vero diceretur uuae generosae, siue nobiles omnium clarissime explicuit Gal. a. de alim. Dc. ubi sic ait, ινομα ου δὲ δογενεὰ

uvas eiusmodi generosas , in quibus acini humidam quidem substantiam habent exiguam, solidiorem autem non paucam ; quamve carnem acini esse diximus: Atq. iis utuntur eas variis modis in fine aestatis reponentes: Quo in loco interpres qui pro κατὰ το τῆς ο-πορας κορον autumnum vertit, ignorasse videtur, quae proprie fuerit apud veteres opora,cuius Plato meminit , & quam nos alias ex Hippocrate monstrauimus esse

120쪽

esse dies illos, qui inter canis ortum &ariaturum numerantur: itaq. ficus vocavit Plato gener os qui nobiles, laetosas appellauit no-

biles quide ed quae paru humidae substatiae, durioris r o Loee

plusculia habet: quaeve ededo sunt; neq. vinis factedis idoneae habetur, sed ut ceteri fructus autumnales, logo tepore coseruari possunt; ut no inique egerit, si mitius in eos animaduertedu statuerit, qui uuas,faci edis vinis minus idoneas, licet co seruationi aptas furaretur. Devitis generosis loquitur Ouid. z. de remed. amoris..,li . Est tibi rure bono generosaefertilis. ael a Vinca, ne nascens νua sit Ula time.

Quod de ficubus scribitur a Plutarcho,est sane cognitudignum, qui in caussis naturalibus tradit Mnesitheum medicum a Galeno in proh emio lib. ad Glauconem comendatum narrasse, quod qui in principio pulmonariae morbi caepas appetunt teruantur,qui uero ficus intereunt,eo quia appetitus temperaturas, temperaturacautem morbos consequuntur. Galenus inter legumina& frumenta illud discrimen ponit, quod ex his panes conficiantur ex illis non : Fabam deinde cum inter i gumina recuseat,manifesto videtur indicasse, antiquos eo pane fabaceo minus uictitasse, quo hodie apud varios populos magna rusticoru parte uesci co sipicitur:sed sersian id de Graecis dumtaxat intelligere dixerit alsequis;quadoquide Plinius lib. I 8. cap. I a. scribitetia ex fabis pane esse tentatu ; ubi monstratqtioq. sua tempestate pleras l. gentes frumento fabam miscuisse in panis usum,quemadmodum hodie fit. Quod porro essetfabae Aegypti ac pondus, cuius Deciuentissima mentio a Galeno,atq. aliis Graecorum medicis habetur, docuit

Soranus Ephesius et . cap. suae isagoges; ubi eam cotinuisse scrupulos duos tradit; quod ideo verisimile puto, quoniam ex Plinii loco nuper citato granum Aegy- .ptiae

SEARCH

MENU NAVIGATION