De Cathedra seu primatu singulari S. Petri in ecclesia catholica apostolica et romana libri duo Isaaci Haberti..

161쪽

ueo De Primatu Petri singulari. Lib. II. les habebat Petrus. Qua ratione peculiari P trum a caeteris discriminat S. Cyrillus Catech.

xi. & xv I i. ut antea fidem fecimus.

Grauior paulo controuersia est, quoad Ecclesiam ut Romana est, a M. Antonio de Dominis ex antiquioribus Patrum excitata.ExCMjo primum & Dionysio Corinthio apud Eusebium. Ille sic habet in disputatione cum Paulo Cataphryge, verba Graeca, ideo pono, quia ex versionibus proletariis mirificas nobis ambages aduersarij struxerunt in iά πο-iα

δε M. Ego possum tibi Apostolorum trophaea ostendere qui hunc Ecclesiam fulciuerunt. Petri scilicet in V ticano: Pauli in via Ostiensi. Hic autem in epi stola ad Romanos. δεα EA

Haec simpliciter ita reddi dcbent. Hac viveadem cemsilio coniunxistu , Romanorum scilicet Corinthiorum a Petro m Paulo factam plantationem. Ambo eium sierentes etiam in nostra Corintho, mutati ter docuerunt. Hi vero loci sic conuersi nihil amplius dissicultatis exhibent : nihil enim aliud volunt quam Petrum & Paulum Romae docuisse Euan elium, quod ultro confitemur, Paullam vero Ecclesiae totius Caput non Pr

162쪽

nstim a patrum disciuiuntur. Cap. VI. 31bant: bene vero Coapostolum & adiutorem Petri, primi Ecclesiae Romanae funestoris, su- . premi vero uniuerta Ecclesiae Pastoris. Addo ero, quantum ad Vniuersalem Ecclesiam attinet, Paulum exter sive ut Philosophi vocant, ob amplitudinem Prouinciarum M Nationum quas peragrauit & in quibus Ecclesias fundauit, Petrum superasse. Vnde oriu

Et λης αα qui post Christum Ecclesias fundarit. interpres de suo: praecipuus Ecclesiaram fundator. VI. Verum aliquid amplius S. IREN Eus , inquit S IN M.f. M. Antonius; is enim scribit Petrum o Paul 'Romae Euangeli asse refundasse Ecclesiam: deinde I 'm M. 3, Gnosticis successionem Episcoporum primae Ecclesiae scilicet Romanae lic opponit. t Maai-

mete & antiquissimae & ab omnibus cognitae a vi gloriosissimis duobus Apostolis Petro re Pau- . to fundatae & constitutae Ecclesiae eam quam re habet ab Apostolis traditionem, & annuntia' cc tam hominibus fidem, per successionem Epis recoporum peruenientem usque ad nos indican- retes confundimus eos, qui quoquo modo vel ciper sui placentiam malam, vel vanam gloriam, cevel per caecitatem di malam sentcntiam, praeter tiquam oportet, colligunt sid est synaxes fa- iaciunt.) Ad hanc enim Ecclesiam propter po- μtςntiorcm principalitatcm, necesse est omnem ιι

163쪽

1 et De Primatu Petri singulari. Lib. II. 'conuenire Ecclesiiam hoc est eos, qui sunt unduis que, fideles: in qua semper ab his, qui sunt undique, conseruata est ea, quae est ab Apostolis, Traditio. FuNDANTEs igitur & limruentes si beati Apostoli Ecclesiam, Lino Episcopatum

is administrandae Ecclesiae tradiderunt,&c. Duo ex hoc loco colligit M. Antonius. Primum quidem Ecclesiam fuisse Romae fundatam non solum a Petro, sed etiam a Paulo. Alterum est, non solum Petrum, sed etiam. Paulum fuisse & habitu&actu ut vocat, Episcopum Romae. Ad haec respondere perquam facillimum est, si modo reuocemus in memoriam primo qui- . dem omnes Apostolos, praeter illam funda menti peculiarem Petro rationem de qua lib. i. incommuni quadam inter se ratione esse fundamenta Ecclesiae, quia per Euangelij praedicationem & ministerium quod primi obierunt, Ecclesiam funditus aedificare coeperunt. Secundo Ecclesiam non uno die fundatam dici, sed toto illo decursu praedicationis Euangelicae

quam Apostoli suis quique locis primi pere

gerunt, ita ut Petrus Ecclesiae Romanae fundationem extremo vitae die absoluerit, quo & sanguine suo eamdem imbuens veluti caementauit. Tertio Petrum primum omnium Apostolorum sub Claudio Romam venisse, ibique S dei pr dicationem & ministerium exorsum

164쪽

Te simonia Patrum Jiscuti an Cap. I. 33

fuisse, antequam Paulus Romam accederet quod contigit solum sub Neronis annum ut examussim probauit contra Parachronismos M. Antonij, Doctissimus Petauius. Quarto demum statuendum est Paulum qui Petro Romae diu collaborauit, cum eo Apostolatum exercuit, Gentiles & Iudaeos conuersos Petri

Ecclesiae aggregauit, & pro Christi fide mortem oppetens eodem quo Petrus anno ac die Martyrium fecit, Ecclesiae fundandae operam quoque insignem cum Petro, sed sub Petro tamen nauasse, ita ut primas in omnibus Petrus semper retinuerit, quas nec alteri, quum iure diuino sibi collatae essent, cedere aut concedere poterat. Attamen quia Societas ordinem aut Dignitatis & Iurisdictionis Primatum non imPedit, ut mox ostendemus , Petro Paulus etia m fundator additur , ut secundus primo, nota ut ςqualis.

Alterum quod a M. Antonio concludebatur,Paulum non minus Romi Episcopum fuisse, quia S. Irenςus dicit ambos Episcopatum admini uenundae Ecclesiae Lino tradidisse, pendet ex iis quae ad proximam S. Epiphani j auctoritatem dicturi sumus. VII. Hic est tandem Achilles Antonij de Domi nis: Locus S. Epiphanij contra hqresim Car

. Epiphan.

165쪽

ue De singuiari Petri Primam. Lib. II.

Κλητος, tam Κλην, s. Roma fuerunt primi P. reus O

Paulus e postolu ijdem Cr Epipovi: deinde Lium: po stea Clitus: post hunc Clemens. Quamprimum Liber Eranistae in lucem eripit, occurri Illustrissimo Viro, R. in Ch. P. A chiepiscopo Corinthio, Parisiensi Coadiutori dignissimo, Doctrint super qtatem Virtutumque dotibus meritis , qui nostri Timotheo: hunc Epiphanij locum tractabat cum eruditis

quorum assidue corona cingitur; lati stimum ille discrimen obseruabat inter Episcopos τῆs P εως, quod non habet Epiphanius, & -σκόπια 6 Pἀμη quod habet Epiphanius de s . Petro, Paulo narrans. primum quidem soli petro directisque eius succetaribus: ut reuera Anice tum P a s Em οπιν vocat: ὶ alterum non soli Petro, se d Paulo etiam extraordinario & adue titio veluti Rome Episcopo,& a Petro propter Apostolatum pro tempore adiutori,conuenire. S. Leo ser. I. de Ss. P. Sc P. Bratus Coapostoluι tuus Petre, ura Semonis O specialis A sagister Gentium tibi consecratus. Neque enim dubium est s.

Paulum ut Apostolatus munia circa fidei pr dbcationem sic & Episcopatus Apostolatui perimpositionem manuum sibi adiuncti, ossicia plurima & ministeria pr stitisse: quum a Petro Linus, 5: Cletus, Episcopi ordinati, Episcopales etiam functiones obierint. Nec ambiguum

166쪽

Testimonia Parri-d curturitur. Cap. VI. Best, Petrum honorificentiori quodam mogo Paulum, propter Apostolatus dignitatem, sibi adiutorem optasse atque asciuisse, quam Linum aut Cletum. Atque ideo apud Epiphanium nominatim a Petro Apostolo& Episcopo, ut Paulus Apostolus quoque & Episcopiis assumptus duntaxat adjuto x jungitur: non au Euseb in rem ut eiusdem sedis Episcopus proprius,ut vo si' σCamus nunc, titularis. Nunquam enim sanctis sima illa Ecclesiae , multisque minus ab ipsis primordijs violata est: nunquam labefactata Sponsiunius surgularitas: de qua paulo si ,

post ex professia

Praeterire tamen haud possum, quod in lectione sancti Epiphanii prima fronte deprchendi : non videri verba illa, totumque contextum sequentem', ubi de illa incessione Episcoporum agitur, esse sancti Epiphanij, sed alterius, ut ipsi assicitet, fragmentum auctoris. Contemine caussa haec est : scriptor ille qui hunc Episcoporum Romanorum Catalogum

Desione Marcellina quaedam ad nos aliquando venit, quae Aniceti Romae Episcopi tempore plero rue labefa-muit. Aniceti inquam illius qui Pis aliisque ante eum

superioribus fure r. Atqui Epiphanius ab ea

167쪽

16 De Primatu Petri singulari. Lib. II.

Marcellina & ab Aniceti tempore multis ad norum centenariis distabat, non videntur igitur illius haec verba, sed auctoris alterius: Eusebij putat esse Vir Doctus, sed hic etiam loniissime ab Aniceto. Utcumque vero se haec ha- eant, cum nec Epiphanio improbentur, facile , ut antea, expediri possunt. Tandem vero, ut apud omnes in confesso sit S. Epiphanium Petro Paulum adiungere non ut supremum Pontificem, sed ut Coapostolum, S. Epiphanius idem omnino de S. Iacobo ait in haeres. xLi. Cerdo, inquit, Hygini Papae tempo

solorum Iacobi, re Petri Paulique successione m- num locum tener. Atqui nemo inde nisi absurdissime induxerit Iacobum fuisse Romae Epise

pum: ergo nec Paulum. inae ex Petro Damiano de S. Cathan Senensi subijcit Eranctes , ad Auctorum recentiorum examen pertinent sub libi i finem

reponendum.

168쪽

' Paulus missis litusticlesiaci t. Cv.VII. 1 CAPUT VII. S. PAULUM SEORSIM .A S.

Petro memoratum, nunquam Apostolorum Princi

pem, Ecclesiae Caput, Giuersalu Ecclesia Pastorem furemum, nunquam Roma primum Elissopum, MPetrum, ab Orthodoxii vetusti que praescrtost ptoribus appellari.

Non solum proprij Apostolatus sed

etiam summae dignitatis Pontificiae r diis, Paulum Petro conjunctum aliquando coruscare non abnuimus: quemadmo)um sidera luae perenni ambitu Sol percurrit, ipsius collu- ratione plurimam luminis ac virtutis accessionem suprema sui parte tercipiunt. Quandocumque vero Paulus per se, solusque memoratur, nelcio ubi Gentium apud Orthodoxos priscosque scriptores,Apostolorum omnium Princeps, Vniuersae Ecclesiς Caput, sis premus ovium Christi Pastor, Romanς domum Eccles et primus Episcopus usquam νω

quam sit nuncupat .

Petrus, etiam solus, Apostolorum Priseipis iis tuto exornatur. Frequentituma omnium Ecclesiae testimonia libro superiori comprobarunt: Fibus addi possunt Hippolytus,origenes E D

169쪽

'Phimam rarising dari. Lib. II. . Πν .bi, G sebius & Basilius iterum: Ephraemius in Pano ἴ- ij. pia, Andreas in Apocal7pum, Maximus diat. de Incarnatione, Pnilippus Presbyter in Cona in Ephesimo, s Paulinus, Cassianus Chr3solo,c πυνια gus, Minue innumeri a quibus , eo quod alio

rum labore collecti iam hierant, consulto a M. 'cis stinuimus: qui certe omnes s. Gregorio concuse I- nunt: SANcTo & OMNivM APOsTOLORUM S.Inserit. PRINCIPI APOSTOLO ET . de inst. Paulus vero, solus ubi celebratur, cui Ss. Pa-:,' ' trum Apostolorum omnium Princeps dictus. sit, nec Antonius de Dominis, nec Erisiste. ostendi M. Antonius quidem Chrysostomum

citat, sed falso. lPaulus vero ubi communibus cum Petro emcomiis excipitur, aliquando in huius tituli par tem venit, non eo sensu, ut supremus Aposto lorum, sed ut inter eos eximius una cum Petro sc M. Celebratur: S. CHRYsosToMus I λαι η Πα

lumnae Ecclesiae, Cor phaei e o lorum, in calo pese

cotv. . celebres, Orbis terra maenia , commune terra mari

aiar 'in ' propugna eum. Latini crebris Pontifices ipsi

xm Cr Nicolausi. Ioannesum. qui tamen se B. Petri Visarium, nunquam vero Pauli nominat. Ad Lambertum Comitem scribens: Sedem e Post E mr a eiu omnipotenssupra Petra sui --

170쪽

Paulas napia Vrinae putat ritur Cap*Π.syθη redirna tui est,mm iam Reges o Principes ter erum etiam Imperatores Auxusti totius Orbis Domini fuis apicibus, ut se Caput omnium Ecclesi rum Dei, honorauerunt, dignisque praeconiis eius Ponti ces , VICARIOs sCaLICET B. PETRI A μυ-rum Principis laudauerunt. Paulus vero nunquam ita solus Apostolorum Princeps appellatur: sed . forte ut Iacobus Petro additus dicitur propter

summitas antiquissima & suprema Theologorum, id est Apostolorum ut exponit S. Maximaa in cap. 3. Dionys. de divin. nominibus. II., PETRus etiam solus, Caput Apostolorum, Ca

sed quis nac de re Catholicus addubitat s. a z. Paulus vero solus ubi Aristobrum vel EM DCaput dicatur, doceat Eranistes. Immo vero, ubi Paulus & Petrus simul C pita vel caput Ecclesiae vocentur, prorsus ignoro : nis apud Eranistent nec ullus enim O rthodoxus, nec Haereticus, nec ipse M. Antonius de Dominis cuius succentor est de id ausus est comminisci