장음표시 사용
181쪽
o De Primatu Petri singueari. Lib. II.
aut eas, aut earum posses res aequales esse: ita neque ab Unitate iundatoris , omnimoda in caeteris Ecclesiarum illarum aequalitas,vel Episcoporum concludi potest.Non video igitur u . de perfectam aequalitatem Petrim Pauli inae Erant-εμ p PH praepollere possit argutari TERTIO. Vnitas illa Sedium trium Patriarchalium petitur ab Unitate Auctoris seu land toris earumdem Ecclesiarum, Romanae, Alexandrinae, Antiochenae, ut ex contextu allato
clarum est. Atqui S. Gregorius docet ibidem Solum Petrum, non vero cum Petro Paulum, fuisse illarum Auctorem & fundatorem : ait enim. Itaque cum multi sint Apostoli, pro ipso tamen Principum oti eclostolorum Principis si des in auctori tateconualuit: qua in tribus locis unius est: Ergo illa Unitas sedium solius Petri quidem potestatem supremam , non vero Pauli cum eo perfectum aes alitatem probat: quod sinistre concludit Era-SG PM- nistes: a quo alienissimus est S. Gregorius qui hiEt Paulum Petra minorem σ Petrosubditum dixit. II. Dic igitur clare, dic audacter quid sentias, Eranista. Aut vis tres illas sedes aequales esse:atque ita nihil mihi tecum Schismaticor aut ino quales fateris Romanae sedi duas: atque ita adaequalitatem,'quam in Petro Pauloque vis probare, nihil conferunt. Tametsi vero nonnunquam illae sedes co
182쪽
'Argum. assessibus Patriarchal. mertinentap. IX. D seni videantur inter se Patriarchales: Rcimanae tamen sua iura, sua --Gα, sua me A, sua προῶμα supremiae toto orbe Pontificiae potest iis, ultra Patriarchalem Occidentis dignita- . tem, illabefacta seruantur : ut toties ac toties vixi docti ad Canone Nicaenum vi. Constanti nopolitanum & Chalcedonensem docuerunt. Quocirca tres olim,quinque postea Patriarchas Caput vel Capita Ecclesiet absolute dici nolunt: quamuis enim admissa inter eos erga Roma num subordinatione, Catholico animoTheodorus studita apud Baronium dixerit Ecclesiam esse πι-ύφαλον quinticipitem : id tamen suspe- '' ΤΤ' etiam Orthodoxis qui eamdem in Balsamone Antiocheno Schismatis signifero, locutionem
damnant. Hic enim Eccletiam τα κορυzον cumscripsisset sic exponit: Postea quinque illa capita Vnum Caput essicere , cuius iunt veluti quinque sensuum organa. π ά άγ---Πα - - .visse G..
E MMdν που λου. Sanctissimos quinque Patriarchas nouimus esse VNvM CAΡvT corporis omnium Ecclesiarum Dei. Caue schismaticum hunc facum &virus. Quid autem Eranistes Duo Capita VNvM CAPvT essicere. Solo numero ab altero
i II. Praeclara quidem effata Ss.stini, Symmacitu, sed errori suoypriani, Augu-
183쪽
να De Figulari Petri Primam. Lib. II. trocinatura recitat Erinistes. Ille, inquit sic d T stas cernit, Episcopatus unus est, cuius asingulis in Solidum
pars tenetur. Malum omen Eranistae, quod hoc L--G. loco haeretici aduersus Ecclesiae Monarchiam de R. poni. primum abusi sunt, adeo vestigiis ipsorum t
- - tus insistit. Vnus Episcopatus, teste Cypriano inquiunt, ergo pares Apostoli omnes, pares Episcopi Eranista vero, Gus Episcopatus, ergo Petrus & Paulus pares, imo unus Episcopus. Haereticis quomodol Catholici respondent. M Episcopatus quomodo Ecclesiacuna est,
quomodo una arbor ex multis partibus heterogeneis & inaequalibus constans, ramis, trunco, radice ut ibidem habet S. Cyprianus. Sic Eccle-β prima& suprema pars radicis & Capitis in caeteras partes influentis instar est Ecclesiae Romanae sedes: caeterae partes inaequales, dissimilares, a singulis Episcopis in solidum tenentur
cum relatione Si ordine dependentiae a Roma na vi a Capite inquente tam in uniuersas quam
in singulas Ecclesias quae in se spectatae, in solidum a singulis Episcopis qui inaequales etiam
sunt, tenentur. Quid respondebunt vero Catholici ad Eranistam Z Idem plane: ac proinde nihil de aequalitate sive Ecclesiarum, siue Episcoporum vel Pontificum duorum simul in ea . dem sede illi co Medenti & in Uno illo Episcopatu Vniuersali non duplex aut ex parallelispersonis compositum, sed unicum δc singulare Caput asserent. Addit
184쪽
Argum. ab sestentriarcf. diluitur. Ca,. IX. 73Addit Eraniae, : ex S. Augustino , Omnes s Alpiscopi unus Pastor, omnes oues Chri Esuntvna Oub, deri .c.is Ergo a simili duo Pastores Petrus & Paulu, unus Pastor. Quale, o Theologi, argumentum Merus paralogismus est: Quo enim 1ensu unum ςsse vult Caput, Petrum & Paulum a ratione scilicet potestatis non solum aequalis, sed unius omnino qui probat 3 ab unitate quae inter oue, Christianas, inter omnes quoque earum Pasto-
dei et aec alitem unitas o uium de
otestatis: quae in ovi Dus nulla eIt : in vallori
uus vero giuersa S ianpari unitas igitur illa est fidei, Charitatis, comm ionis mysteriorum, quae contesseratio dicitur a Tertullia . Α tota italem concedunus in Petro & Paulo; non vero unitatem potestatis, quan tum ad Primatus seu
cum sit unitas ovium & Pallorum Eccletiae, duos debere vel posse Pontifices esse, parem unamque sortientes in Ecclesia potestatem: quod tamen vehementer eluctatur paulo post Eranistes. Similis imbecillitas ratiunculae huius: Ioui Ero p D. plantat di qui rigat unum lunt: Idem igi-
185쪽
De Primam Petri singulari. Liἶ. II. M tur Petrus & Paulus fuerunt qui Ecclesiam
G Romanam aeque fundarunt.J Quomodo Au ιμ ro qui plantat hoc est qui Catechumenum & rigat, hoc est qui baptizat , ut exponit Sanctus Augustinus, unum sunt 3 Dde, Religione , Charitate , non potestate: Alias Lectorem, Diaconumque Presbytero, Presisterum Episcopo lapius aequaueris. Asde quod . Paulus eo loci non comparat inuicem eum qui plantat & eum qui risgat , in potestate: sed potius in defectu potestatis in quo aequales sunt peius Deum absque auxilio cuius , t Neque qui plantat, neque qui rigat , s id est neque doctrinam pCedens, neque eam excolens est aliquid, sed qui incrementum dat Deus. J praeclare S. s.cι- Chrysostomus ad eum locum , ἰ- in
-, που αὐξ ramo, in ne qDis contra alterum imsolescat, unum ait eos utrumque esse vipareat vim
que Ubii spe ab suDeo qai dat incrementum.
186쪽
gum. ex censortis Imperii explia tur. Cap. N. 73CAPUT X.
imperii Remi O- Romuli aliorumve Imp. Olympiadas reuoluit, & vetera Palilia vel P rilia , quibus auspicia Romae facta sunt, coram Christianis celebrat. LMira, inquit similitudo inter fundationem Vrbis Romae & Ecclesiae 'Romanae fundationem: quia Vrbs Roma sundata est a G eminis Remo & Romulo:& a duo- i .
bus Regibus qui ex aequo Regnum possidebant.J siccine vero Eranista .glubis magnanimos Remi nepotes 3 Sic urbis aeternae totum orbem amplexae imperio, ab ipsis natalibus illudis 3 Nesecis res Romanae antiquissimum scriptorem soli Romulo,non autem Remo fundat et Vrbis gloriam tribuere λ Varronem lege. Alij vero soli Vam rei Remo eamdem tribuunt : alijsimul eos conditores vocant, sed malis auibus. Imperium vero num & comune, nemo unquam mortalium. Regnum, inquis, exaequoristidebantQm' addis,&Vt Regnum ex aequo possideri posse testatum facerent,unus alterum interfecit Z De nominis exemplis, exploditur. I
187쪽
ω cum affictante: postea ad augurium prouo- cinini, MNulee pMdpit dissidium ut pugnam
inierint. Do qua cet sus Reibus; aliter etiam nar- rari scribit Dionysius: Remum quidem Rom lo principatu cessisse: muros alitem cum transt-
uatur'S. CYPRiANus libro quod idola dijs C ri . tibis sitit. I Quando unquam Regni societas ι φυρμ' aut cum fide coepit aut fine cruore desiit sic ' ' Thebanotum germanitas rupta, & permanζR rogis dissidentibm eruim in rte discordia:&Romanos geminos unum non capit regnum, quos unum ut ri 'coepit hospitium.
I nunc Danista & nobis cunabula urbis Ro- unum que Remi & Romuli imperium bilfiteturi naturinunquam fuit, somnio'
ne. Dicam equidem libere , tam parum apruix est quam exemplum Abelis & Caini.
188쪽
sed, triduis, Ptiamnurn imperium permam
sit Monarcntiat, etiam apud plures Imper tores : quia erant consortes imperis ,id est idem jus suprenium possidentes, nec ut ab inuicem pendentes, sed tanquam subiecta duo eamdem auctoritatem obtinentia , siue seorsim ellent. siue simul. Vnde altero diem extremum obeum te, imperium non vacabat, omnisque potestas suprema in superstite superstes erat: cui libe-rum, alterum Collegae tui succe rem eligere; vel singulariter imperare. J Haec Eranistes. Politicam noua T heologia dignissimam mi raris Lector; nec Historiis dissimili petitia adornatam. Percontor itaque, quo primum tempore Romanum imperium duos Imperatores vidit ac tulit 3 Primus Antoninus Philosophus Lucium Verum nouo beneuolentia genere in partem AuraL Via impensas t. Recte inquies , hoc contendit Eranista. Sed caueat sibi deinceps. - Lucius Verus ab M. Antonino ascitus quo Modo cum eo imperauit ut Proconsul, vel ut Legatus cum Proconsule. Iulius Capitolinus in eius vita fratrem sibi participem in imperio desi- Iot cristat
diar. O Larem atque inustum dixit: atque ex eo edit. GL perunt Remp. regere. Tunc e primum Romanum .
perium duos e fugustis habere eruit , feliciter hactenus ad votum Eranistae. At idem Historis Eus rem declarat in vita L. Veti. Marcus in
189쪽
τη De PHmam Petrisingulari. Lib. II.
si eum omnia contulit, participatu etiam Imperatoriae potestatis indulto: sibique consortem
si fecit, quum illi soli senatus detulisset impe-
Arium. Dato igitur imperio & indulta tribunitia ,, potestate,Proconsulatus etiam honore delato: ,, Lucius Marco vicem reddens, si susciperet, o, ,, secutus ut Legatus Proconsuli, vel Praeses Im-
is pcratori. J Id est quoties Marcum Lucius susciperet , eique in negotiis concurreret, semper obsecutus est. Quale vero est Imperium obsequentisZ idque ut Legatus Procoruuli ut Praeses imperatori obsequitur.Vnde & L.Verus in SPriam profectus insignia ac ornamenta Procomsulis luscepit. Imperator igitur crat nomine ac Honoris 1pecie tenus, sed reuera potestate secundus Antonino. Quapropter toto imperij cursu nihil praeter vitam voluptuariam egit; qua & ante M. Antoninum, a quo imperii insignia tantum acceperat, exutus est , & ictu sanguinis extinctus. III. De caeteris imperatoribus, qui socium partimcipemque Dignitatis sibi adlegerunt , non aliudiudicium ferendum est, ut de Gordiano primo qui Gordianum filium: de Vibio qui Volusianum F. de Valeriano qui Gallienum
F. Augustos fecere. Summam enim rerum, Principemque potestatem ac ditionem sibi rotinuerunt: Alu diuersis locis, ac proinde diuerso
190쪽
' Argum exem=rtis preti expi Pur. Cap. X. 79 velut imperio regnarunt, quod instituere tandem coactus est Constantinus:iuxta cuius mandatum, Ad tres, inquit historicus, O rbis Romani dominatio redacta est : Hi singuli has partes regendas habuerunt: Constantinus iu- nior cuncta trans Alpes: Constantius a fieto Propontidis Asiam atque Orientem: Constans Illyricum, Italiamque& ADicam, Dalmatiam, Thraciam, Macedoniamque & Achaiam. In- terim ob Italiae Asticaeque ius dissentire statim GConstantinus & Constans coeperunt. Con- stantinus latrocinij specie dum incautus foede que temulentus in aliena irruit, obtruncatus
est,&c.J Qvqd ad haec Eranistes 3 Pares Aquilas reperiet, sed longo tractu dissident ex illam deinceps in Occidente, hanc in Oriente volitantem. Atque ita nullum est imperij eiusdem consortium, quale sibi delicate fingit.. CAPUT XI. ERANISTAE PERNITIOSUM DOG
T Ericulosam de Monarchia disceptationem
inuitus attingo : ac primum omnem lausediar suspicionem abhumano Lectore, maxim