De responsionibus diverbii apud Aeschylum dissertatio philologica ...

31쪽

illa diem Furiamin et Apollinis inverso ordine ante v. 72Itransseruntur, ut postquam dixerit Apollo tu inhonorata es

apud omnes deos ego vineam 'Furiae respondeant ita dicis; at si non assequar iudieium molesta in hane terram revertar,

-- tum autem Apollo verba detorquens tu iudicium non assecuta virum vomes inimicis minime molestum, deniquω riae minis et conviciis cohibitis lacticia tranquillitat se finem expectare dicant. Nec vero recte aliquis in eo offendat, quod eum Furiae dixerint tu veteres deas vino induxisti, Apollo ad Hia transeat: at tu apud novos veteresque deos inhonorata es, ego autem vincam Apollo enim cum de iniuria illa Parcis inlata se . 717 satis defenderit moleste seri Furias denuo illuc reverti opprobrioque eis obiecto inde abit. Nec enim alius nexus est sententiarum in tralaticia scriptura, in qua verba quidem mi ab Apolline acerbo iterata vidisi possunt, sententia autem plane nova est. Illud συ τοι vero etiam post optime se ivinet. Plurium vero eouum corpora non componuntur nisi singulis paribus, praeter Choe . 499, ubi tamen in tribus

tectionibus ultinuis a choro ad fratres accedent pronunciatus novam partem colloquii incipit; et saepe quidem dubitare licet, utrum in paribus emponendis casus an consilium D iae agnoscendum sit. Ita bis terni versu componuntur Pem. 430 Sept. 350, ii quidem et argumento et verbis σπουδη εὶ ποδῶμ α Oppositi, Agam. 1006. Choe . 477 49 I. Eum. 228 572, praeterea Suppl. 84, si Hermannus recis suspicatus est, ante v. 585 versum excidisse bis quateramni Prona. 509, bis quinorum Prom. 332 748. bis senorum stere. Pers. 704; quin etiam maiorum numerorum aequabilitatem rest

tuit Hermanos in agnitione Choephororem 22i-- 260, priore oratione inestis per lacunam post v 228 indicatam sequenti

dictioni Electrae ii versuum aequata altera autem I 8 v.

aeque inter Orestem lectramque distributa. Cui equidem Meed nec praeterea qui in mutandum esse puto, nisi Mod versus 23 ante 4 transponendus est, ut illii μι-v

32쪽

κράτος. . nuΠέμιτό essi non ad honorem sorori restituendisnae ad domum recuperandam pertineat. Quod recte perspexit Rossbachius in progr. ratisi. 1859, qui tamen maiores turbas ei loco movit versibus 235 - 240 eum praemissa exclamatione ἰού ἰού ante v. 230 inserendis, scilicet ne Electra a fratre reprimeretur priusquam gaudium vi signis casset. Secutus est ellius misso illo io' ἰου. At ne ea quidem verba quae praeponunt, iam vehementer exclamantis sunt, ut state de matre cavenda mentionem inicere potuisset, sed

potius amorem tranquillum exprimunt. Ita tui cum v. 230.23 non solum ad Electram prae gaudio, exultantem, Sed etiam ad stupescentem et ut necessarium consilium apiat revocandam referri possint, retinendum esse puto ordinem

librorum. Sed praeter aequales versuum numeros etiam inaequales

inter se oppositi repetuntur. Ita eum seguli uerritas bini compositi sunt Prom. 39 μοι). 383 - ). 75 M i

ita Choeph. 84 tribu versibus Clytaemii estrae totidemque Pyladis contraria monentium Orestem ingulo subicere, quorum alter quidem a sequentibus quattuor ad matrem dictis abscindendus sit, ellius aeut animadvertit Iam quaeri potest, an ticho/nythiae ea inviolabilis yit. Atque sane eam aequabilitate ui a poetis vel quaesitam esse, probant versus singuli singulis inter se sententia nexis iure ieeti, quae interpellatio cum aliquotiens motui cuidam exprime luto in Servire possit, e Iut Ι'ers. 736. Sept 786. 788, tamen etiam ibi reperitur, ubi tranquillum colloquium nullam causam sermonis interpellandi habet quo pertinere vidit Fimhaberes, in diurnis antiq. a. 1841. N. ii 0. 1ii ex Aeschylo haec exempla Choeph. 109. 111. Euni. 412, quibus ae edunt Suppl. 443. 445 et Choeph. v. b22, in quo loco fortasse non cum Hermam,v. 521 inserendum, sed, b23 pro h αρ- γ οισι legendum est ι οπταργαμις τε.

Idem Firnhaberus Vero cum negaret, legem aliquam esse

stichoinrtiuae exemplis ex Sophocle et Euripide petitis, quod

33쪽

ad Aeschylum attinet nihil egit , eum hic fere semper videatur eundem Immerum per totam vel quaestionum seriem vel alterea turilem servare quam severitatem suctomythiae cum Hermannus aliquot in locis iustissime revocaverit, non reliqua sum nisi haec exempla negligentiori compositionis: Prom. 257 - 259, ubi inter singulares versus terni inseritur, sane quoddammodo a novo argumento excusatiri.

Nam haud ecte elehem in trit p. 60, app. 69, eui

Ribbeckius assensus est, medium V 258 rometheo addixit, cum gravitas non interpellati sed praerepti sermonis ab hoc dom aliena sit. Aliquam sane offensionem habet sita sente tia lare isdem verbis ἐπ αιτιάνυατι vel Otτ α ἱ-. ααίζεται iam supra v. 19 et 228 lecta quamquam Aeschylus aliquotiens tam Simplici arte reditum vel transitum ad alias res sibi parat, ut Agam. et 20 his verbis repetitis: απαλ-

Alter locus neglectae aequabilitatis est Choeph. 757, ubi colloqui mandatum inseritur quattuor versibus comprehen Sum.

Tertium interrumpitur Michomythia brevi interiectione protrimetro alteri personae tributa, quod fit Agam l266. Non minus autem quam stichomythia interrupta apud

cies aliquotiens egregie rationes ad personas diversas, de rebus diversis, animis diversis pronuntiatas distinguit, vehit Ai. 784 Xoρ. 3. Τεκυ ησσα 2. X. 2. I. i. Arri 2 - . T. 10 vel El. 660: Παιδαγco70 2. X. k-2. J. 2. Κλυταιμ'. 2. l. I. Κλ. 2. l. l. I. Κλ. 1. H. l. In l. Κλ. 2, quod postremum dis sebum simul ad paedagogi nar rationem transducit. Contra apud Aeschyllina diverbium eodem numero aequa ibiliter repetito immobilitatis et rigoris aliquid habet muta tu enim numerus his tantum locis bis in Prometheo 379:1Hεπιις 2. Προμ. 2. 2. 1 - 2. l. lxμ 3 et a x. 9ss; ΕρFZ 2. I l. 2 - . l. l. 1. 1. I. Vr. l. ) quo in Ioe eum versu divis simul πιπμυθια in

34쪽

verti, ni dehinc non Mereurius Prometheo sed Prometheus Mercurio reSpondeat Hermannus observavit semel in Ub- 0ris 473-504, ubi preos fratrum ex eorum coniurauuitur

irimetris, quibus cum iam sei hasta haec apud Diudo mini

υροττου και IJλεκτρας, πρωτο 'M 'Oρim , Hermannus hanc aequabilitatem restituit: 3. l. 1 - 4. 3. 3. L a. 3. 3; 'am responsionem cum sententiae inter se oppositae, tum voces in pari sede versus vel ab altera pera a d 483. 4M, Fiderm 485 486, α 489. 490 , vel ab eadem iteratae Ηλ καIsi 475 480, ρ. πατερ ηb. 487. 489 satis indi

eabant.

Sed in pisuum definitur Deus Hie πιν os maiore aliquo numero. Ita initium in singulamim verisimi in adisticho ut eum Hermanii latiore significatione vocis ex origine petenda utar , Suppl. 437 488. Prom. 614 623.744. Agam l634. Meph. 208 a ternimi Suppl. l .choeph. 517. Eum 197. 407 etiam duplex prooemium pra mittitur duorum binionum Suppl. 278, . ternionum ers. 788. Eum. 72 quatemionum Prom. 09; quinionum Prom. 748;-lanum Pers. 704 tetrix uel myuuam autem binorum versuum praecedit ternioch D. 044, is quidem eum inie

iectione coniunctus, quodammodo etiam Agam b9b, ex quo v. horus ad praeconem e convertit idem vero molestiore

turbatione rationis pro binione in singulis binisque versibus opponendis praemiuitur Prom. 36. 8aepius autem termin

tu Sticho mythia naaiore numero, quem scite comparaverunt

cum maiore pondere alteri utri Iancium per aliquod tempus aeque neratorum imposito. Ita singuli versus duobus comiunetis clauduntur SUN. 308. Prom. 78i Agam. 1643. Choeph. 882. 17. um 597, ternio e Pere 245, quate nione Prom. 395 524 duobus binionibus ers. 797. Choeph. 766, ternionibus Eum 228; item responsio binorum versuum

35쪽

in Milionein exu Bum 723 mis alii vero maior numeriis minore clauditur, qua ratione Sophocles i. 89 egregie Electram praecidere facit colloquium cum sorore distichis institutum. Interdum autem idem maior numeriis sellitur qui praecedit, elut binoram versuum Suppl. 318 et distictis inter perso Ita coli sequentes distributi Agam. 1634. Choeph. 159 tum quaternorum Prom. bl 3. An vero in his exemplis consilium poetae agnoscendum sit, valde dubito, cum etiam diversi numeri locos stichomythicos cingere possint, velut Suppl. 876. Ghoeph. 517. um 575. Omnino illa sticho- mythiae per paullo maiorem numerum definiendae consuetudo non ita constanter observatur, ut non interdum etiam silahomyihi non immutata vel pisodium laudat velut Sept. 700 1038, vel nova parte colloquii excipiatur, uena admodum duorum fratrum orationes inter se aequata pereborum abrumpi vidimus Choeph. 26 I. 505, vel contra in iores rationes insequantur, quarum primi versus nonnumquam argumento tam arcte cum praecedentibus cohaereant, ut paene eis adnumerandi esse videantur, velut Sept. 247. 79b Agam. 266 Choeph. 89 l. In omnibus igitur quae huc usque tractavimus eas ianium orationes aequatas vidimus, quae iuxta posita lacili opera inter se comparari poterant; iam ad locum transeamuB, in quo longe artificiosior ordo extare visus est Hermaribus enim diereationi hori et Aegisthi Ami. 1580- 1618, duabus Iacunis v. 1583 et l60 ob pravum sententiarum nexum indicatis hanc, odicam rationem cum palino sic coniunctam vindicavit:

η'V A6 libri b). ἰI. 8. i. B3. I b. AxI. 8 ll. 7). At nec sententiae illarum orationem nec paries ullo modo inter se oppositae sunt de prior autem lacuna iam Κ-stentus quattuor versus' inquit 1581 - 1585 συβ αυδρα. . ου η''. et numero et iunctura plane conveniunt eum proximo

36쪽

τέρω tov. prior enim locus aeque atque alter quaestionem et responsum, et utrumque quidem binis versitas expressum eontinet. Abruptior autem membrorum nexus conveniens est irato.' In altero esto loco pro Uημ ατω videtur, quod genetivorum praecedentium causa immutatuna osse potest μασι restituendum esse, ut a verbis ἐκ et i,vδe inde ab hoc tempore nova sententia incipiat quae quod cum praecedentibus non nexa sit, non maiorem offensionem habet, quam V. 1400. Nec vero felicius Hermanno egit Lud gius

ML Acad. Vindob. XXXIII 1860 qui dictiones uno versu distantes aequare voluit delendis xv i589 et asto, quippe

quorum prior vix cum antecedentibus posset coniungi, uter

que autem sine damno abiceretur. Quod posterius quam leviter dictum sit de v. 16lb, cuivis apparebit; sed ne in priore quidem valet, eum verbum mis*ρμεῖ sententiae causa requiratur quid vero in constructione vulgatae scripturae reprehendi possit, non video. Sed idem LMmigius etiam alia diverbiorum corpora aeque artificiose conformavit Agam 1006-1030 v. 10is. 30'0 Post v I 011 transpositis hanc aequabilitatem restituit: X. 3. 5. . . . . . At ne dicam, Clytaemnestram v. 1009 - 1011 ad chorum, v v. 10 19. 1020 ad Cassandram loqui, priore loco illud εἴπερ ἐστί. πείθω significat, binemnestram non dubitare, quin Cassandra Graece sciat altera vero addi regina, quid illisaciendum sit, si verba sua non intelligat; quae sententiae contrariae in una certe dictione non ossunt coniungi.

37쪽

consentiant neque per se prorsus reici possint v v. 499-501 tamen cur non retineamus, nulla causa est; nam imaginem

ex vita vulgari petitam quis in Aestaso reprehendet, quem

notum est ne ab hoc quidem genere comparationum absti, IIII isse cf. e. c. Agam di 7 308ὶ - Nec denique ullo modo concedi potest systema palinodicum eiu mesodo, quod ille invenit Sept. 228-216; nam nec recis sententin vernium ex utraque parte cireum v. 237 collocatomim respondere contendit, et inepte totum locum stichomythicum a praecedentibus insequentibusque abripuit. Quam autem Hermamus ad responsionem illam in eo in Agamemnonis signiscandam adhibuit diu , sit. ---αγ- Tum N δ ingulo choretita 8, ea a multis qui Aeschylum vel ediderunt vel in nostrum sermonem converterunt in plurimis vel omnibus locis quaesita est. Attamen si in certis tantum locis eam distributionem statueris, cur in aliis argumento proratus non dissimilibus non statuas Sin autem in omnibus quaeraS, cavendum erit, ne gravissime in ipsam quam secteris aequabilitatem pectes; quodU ectio videtur accidisse, qui eum perio- tam sabulam ominiemn ehoreularem δέ-ὸς ad quaternarium

numerum reVOearet, Sibi persuasit uIium versum 40 utpote

gravissimum MAttuor praecedentibus chori trimetris respondere Iisque cum omnino de singulorum choreularum partibus nihil traditum sit, eum Hermann eiusmodi distributionem locorum stichomythicorum prorsu relinquam. Sed multo etiam minus ad numerum choreularum respi-riendum est in oratioressus chori eo tanti aliq'ιο numero versuum repetitis. Ita enim intrometheo vel novies in partibus chori usurpatur quaternarius numerus vel longioribus orationibus vel partibus fabulae praemissus adiunctusve risb. 244 26 I. 473 509 632 783. 820. 1040 in quo posse remo loco ob ipsam illam quaternorum versuum repetitionem

non concedemus Schuelgio cui Hermannus quoque pene a Sensit, v v. 104I-10 3 vωγε πειθου ut interpretia

additamentum ex superioribus peium eiciendos essHim v

38쪽

quam praeter locos stie hornusticos etiam unus Versus choro tributim 746, duo tres 257. Quam quNternarii numeri

ope vitem iri novis ne tetigit, Ribbeckius repetiit coniecturaui Winisti inmerum illum ex agmine quadrato chori

explicantis. Quod quomodo fieri possit equiden non intelligo, nisi sorte singuli versus illorum quaternionum aretis- sanis inter se nexoriun singulis choreuiis tribuendi visi sunt. χ-- maternarium numerum Aesestyliis in Prometheo adamasse videtur, ut etiam aetorum ρήσεις illo comprehendere 395 513. 524. 589 610. Simile autem exemphim immeri aequalis verenum a choro actoris orationum longioribus adiectorum extat Agam. 1152 1201. 1254 quihns ei lius v. 287 I 290 addere voluit laustra, cum mortalium misera conditio secundis rebus quasi umbrae cuidam similium, adversis obscure pereunti ai egregie a viis ne superha deploretur, choriis autem cur

magis quam Cassandrae sortem res humanas miserari di- eat non appareat.

Caeterem compositi minoruni orationum eum mari Abus mini eriae regulae subiecta est nisi quod plerumque

plure Versus liter maiores ρησεις interiecti coniunguntur,

ne nimia videatur discrepantia orati num inter se opposita-riina quamquam praeter Agam. 1280, quo Hermannus usus est, ut choeph. 546, quem libri cum . 548 eoniungunt nude

se OSitun defetuleret, pilani 'hoeph. v. 643 solus inter et I 0 versus inseritur, is quidem non choro sed actori tributus.

sed in omnibus, quas adhuc vidimus responsionibus singulae ρήσεις inter se comparabantur iam ad exempla corporum aequabilium eae pluribus orationibu compositorum pergamus; quorum responsio tamen non videtur eris esse, nisi etiam sei se orationes λ- raque patri remondent. Quo pertinet Prom. 614-63l, quem locum cum iam nannus in adnotationibus tetigisset, deinde Ribbeckius egregie. explicii in Bis enim singularibus versibus septenis

39쪽

i e Prometheum ei Ionem ambulis disii iiiin Ionis prasemittitur cum forma autem conveni responsio argumenti, cam Io in priore periodo de infortunio Promethei,. . item de sua ipsius sorie quaer i quin etiam ex stygulis emi quin primi similibus sententiis convivant. Praeim ea argumenti quidem divisionem aequalem, sed forma non expressam sibi visus est invenire idem Ribbeckius in prolog Pr methei 36- 8l, ubi quindecim viribus Roboris praeserocia multantis bini versus, in prima ρήσει uno aucti et singuli Vulcatu munus sibi impositum aegre ferenti inter se opponantur dividi enim Iocum in tria corpora aequabili'rivorum primum 36-b de eulpa Promethei necessarioque ulnani in Iovem obsequi agat, alterum 52-66 Prometheum pra

ter pectus inscium, tertitum 67-8 opus Gnfectum sentineat, unumquodque autem a Roboreis'mitem impellente iu-eipiatur. quidem vero dubito, ah novae partis inimi usigniscetur . 67, quippe qui eum sententia, tum verius

υπερ στῖvὀις aretissime eum praecedente cohaereat. Sed

maius est, quod exemplum stiςh MFiniae argument in eorpora aequabilia divisae ne in iis quidem locis ex ι, - lo gam quaestionum seriem contineolas laene ordino amo ui institui poterant, velut Pers. 704-739, ubi sex Darii totidemque Atossae tetrametri et duodecies his versus Sticho- mystici, quos deinde I et 6 versus insequunt ux, ullinus tantum versibus numerum Mnarium distinguendum non ammittunt manifestoque ita distributi sunt: 6 6 3 - 1. I ;3, I. I lj. 1 I. l. 1 - 2. Nec aptiorem parsitionem praebet Ionis et Promethei ol Mi i in Prom. 758-782: i. a Moi. i. 2, quos ex sementiarum ratione ita distribuas 2, 1. in I. I 2, t. I); l. l); I. LM 2 2, vel rex Danaides de prole Ionis interrogans Suppl. 278-309, vel Modvis aliud exemp/- - ris ambitus. Postremum dicendum est de aequabilitate plurium ora tionum maioris ambitus Par ibu numeris inter e Ny ita

40쪽

rum, quam iterunt Ini in media eaque gravissima parte

Septem due--ο. J50- ω delitescere putarent Namshmei spreulatoris totidem te regis Orationes, quibus ille singulos Argivorum duces deseribat quidque vel signis armorum vel ser Inonibus minentur, hic ad Iersarios Thebanos

et praesidia a diis speranda enumeret, contenderunt a poeta ita hiis se aequatas fuisse, ut uniecique responso regis lati eripas tribuisset quam praecedenti orationi nuntii, eamque aequabilitatem satis indieatani esse in tradita librorum Iectione, qua bis numeri fationum compositarum conveniant

tantum maioribus intervallis distent III. 15:9 V. 24 13ὶ. Alii monuerunt ad argumentum ex rebus petitum, quod ineomparandis et quasi compensandis opibus Argivorum Tli bilinoremque aequo numes versuum egregie aequae loes aequae spe si is centur, accedere etiam externam causam aequabilitatis admixtis partibus hori quippe qui ternis strophis et antistrophis septem binarum orationum eorpora dispeseat, eum prius pari bis teret irimetri praemittantur, quibus hemichoriorum duces adventum speculatoris et regis adnuntient quibus sex trimetris vero quod respondere visi sunt sex illi, quibus chorus septimam moesis orationem excipit, id ne Gneedamus prohibet sententia illorum versuum, qui aperto transitum ad insequens colloquium teoclis in pugnam abituri et chori dehortantis parant. Verum universi arguatienti ex partibus choricis Meedentibus petiti vis eoibnuitur, lino tollitur, quod illae nec ambitu nee pondere se tentiarum nil modo comparari et opp0ni 088unt iambis, ut in iis locis factum videmus, qui parem numerun trimetrorum carminibus immixtorum exhibent. Aecedit, quod insula se monum coisora horicis partibus circumsaepta non inter se respondere, sed in dimidia parte aequales divisa esse dicuntur. Itaque exemplum potius stichomysticae cuiusdam responsionis praeberet illa quam volunt aequabilitas.