장음표시 사용
171쪽
Nico LAt Co PERNI cIN xxi.scru. Librae, ubi sere Te obseruatiois nostrae reperiebat. Obliquitas autem radiaci di declinationes eam habent raistioliem, quod cum scrupula proportionum fuerint LX. excessus in Canone declinationum sunt appositi, differentiae inqua iub maxima minimad obliquitate, in solidum adduntur suis partibus declinationum. Hoc autem loco unitas illorum seruispulorum addit obliquitati tantummodo secunda XXIIII. Qua re declinationes partium ligniferi in Canone posa toe,ut sunt, ducant hoc tempore propter minimam obliquitatem iam nobis appetentem, mutabilis alias euidentius. Quemadmodum uerbi gratia, si anomalia simplex suerit xci x partium, qualis erat in annis Christi Dccc LXXX. Algyptiis, dantur per ipsam scrup. proportionum xxv. At sicut LX scrup. ad xxiiii. differentiae maximae & minimae obliquitatis, ita xxv. ad X. quae addita xxvi in colligit obliquitatem pro eo tempore existe tem pari. x XIII. scrup. XXXVIII. Si tunc quoq; alicuius Partis Eodiaci, utpote tertis gradus Tauri, qui sunt ab oesinoetio grad. xxxiii declinationem nosse uelim,inuenio in Canone partes XII scrv. xxx Ii. cum excessu scrupuloru XII. Sicut autem LX ad xxv. ita xii. ad v. quae addita partibus declinationis faciunt partes XII. scrup. xxxvii. pro xxxiii gradibus Eodiaci. Eodemodo circa anuulos sectionis nodiaci fi aequinoctialis,ac ascensio nes rectas tacere possumus si non magis placeat per rationes trianguloru sphaericorum, nisi quod addere illis semper oportet, his adimere,in omnia pro tempore prodeant examinatiora. De anni Solaris magnitudine dc differentia. Cap. X ri tavod autem praecessio aequinoctiorii conuersionusse se habeat,quae ab inflexione axis terrae, uti dixi,
rerum mus motus quom annuus centri terrae, qualis circa
Solem apparet,de quo iam diserendii nobis est, coiirmabit,sequin miruoportet,ut cum annua magnitudo ad aliterum aequinoistioru uel solsticiorum fuerit collata, fiat inaequa
Iis, propter inaequale ipsoru terminor6 permutatione: sunt emhaec cohaeretia inuicem. Quamobre separadus est nobis,ac deis finiendiis
172쪽
RgvoLvTIONvM LIB. II T. finiendus temporalis annus a fidereo. Naturale quippe seu temporalem vocamus annu,qui nobis quaternas uicissitudines temPerat annuas. Sidereu uero eum,qui ad aliqua steIIarum non errantiu reuoluitur. Quod aut annus naturalis, quem etia uerteIristem uocat,inaequalis existit, priscorum obseruata multipliciter
declarant. Nam Calippus, Aristarchus Samius, de Archimedes Syracusanus ultra dies integros ccc Lxv. quartam diei partem continere definiunt,ab aestiua couersione principiu anni sumerites more Atheniensiu. Verum C. PloIemaeus animaduertens dissicilem esse. 5 scrupulosam soliticioru appraehensione haud satis coiisus est illoru obseruatis,contuliij se potius ud Hipparchum,qui no tam Solares conuersiones,qua etiam aequino iain Rhodo notata post: se reliquit,d prodidit aliquantulit dee se quartae diei. Quod postea Ptolemaeus decreuit esse trecentesimam partem diei, hoc modo. Assiimit enim Autumni aequinois e tum, qua accuratissime ab illo obseruatu Alexandris, post exiscessiim Alexandri Magni, anno cLxxvi I. tertio intercaIarium die secundu Argyptios in media noeia,quam sequebatur quaratus intercalari u. Deinde subiungit Ptolemaeus ide aequinocticia se obseruatum Alexandriae anno tertio Antonini, qui erat morte Alexandri annus cccc Lxiii. nona dies mensis Athyr Egyptiom, tert una hora fere post ortum Solis. Fuerunt inter hac ergo, d Hipparchi cosideratione anni aegypt a cc Lxxx vdies LXX. horae vii. aequinta pars unius horae, cu debuissene esse LXXI. dies,de sex horae, si annus uertens suisset ultra dies integros quadrate diei. Defecit igitur in annis cc LXXXV. dies umnus minus vigesima parte diei. Unde sequitur,ut in annis ccc intercidat dies totus. Similem quo ab aequinoelio Verno sumit conie stura . Nam quod ab Hipparcho annotatu meminit Alexadriannocti xxviii. die xxvn. Mechir sexti me sis Hisgyptioru in ortu Solis,ipse in anno eiusde cccc L si I. reperit septimo die mesis Pachon noni secudu Agyptios post meridie una hora,& paulo plus,at 3 itide in annis cc Lxxxv.die unum deesse minus vigesima pie diei. Hisce Ptolempus adiutus indiciis, definiuit annu uertente esse dieru ccc Lxv. scrup.primor Vm I. secvdorti x L viii. Post lisc Machometus in Areta Syrin
173쪽
Nico Lar Co PERNICI non minori solertia post obitum Alexandri anno M. CC. VI. arci noctium Autumni considerauit, inuenit*ipsum suisse post: se,ptimum diem mensis Pachon in nocte sequente horis vii.&duabus quintis fere hoc est,ante lucem diei octaui per horas iii iaci tres quintas. Hanc igitur considerationem sua ad illam Pto, lemaei concernedo facta in anno tertio Antonini, lina hora post ortum Solis, Alexandriae quae decem partibus ad occasum distat ab Arata,eam ipsam ad meridianum stitim Aratensem coaequauit, ad quem oportebat fuisse una hora de duabus terti js ab ortu Solis. Igitur in interuallo squaltu annorum DCCXLIII. erant dies superfluic Lxxv m. horae x v I i. Stres quintae, pro aggregato quartarum in dies CLXXX v.& dodrantem. Deficiisentibus ergo diebus septem, de duabus quintis unius horae, ut sum est centes mam&jextam partem deesse quartae. Sumptam ergo cseptem diebus de duabus quintis horae secundum annorun umerum septingentesimam de quadragesimam tertiam parte, dc sunt scrupuli horarij xiii. secunda xxxvi. reiecit i quadrante, e prodidit annum naturalem continere dies CCCLX v. ho ras v. scrup. prima XL vi. secunda xxiita. Obseruauimus& nos Autumni aequinoctiu in Fruebureo, Anno Christi nati
N. D. xv. decimo octauo ante Calend. Octobris, erat autem post Alexandri mortem anno Agyptiorum A . DCCC. XL. sexto
die mensis Phaophi hora dimidia post: ortum Solis. At quo.niam Areca magis ad oriente est hac nostra restione quasi XX v gradibus, siticiunt hor. II. minus triente. Fueriit ergo in medio tempore inter hoc nostrum& Machometi Aratensis aequino. e tum ultra annos Algyptios D cxxx III. dies CLIII. horae VI. dodrans horae loco dierum C Luris.&vi. horarum. Abissa
uero Alexandrina Ptolemaei obseruatione ad eundem locum dc lepus nostrae obseruatio is sunt anni Agyptij n. ccc LXXVI. dies cccxxxii.&hora dimidia: disici inausem ab Alexandria quasi per horam una. Excidissent ergo a tempore quidem Mais
chometi Arateils nobis in D cxxXIII. annis,dies vaninus una hora & quadrante, ac per annos cxxv m. dies unus. APto, Iemaeo autem in annis N. ccc. LXX v I. dies XII. fere, sub an,
nis cx v. dies unus. est rursus utrobissi factus annus in squalis. Accepimus
174쪽
sequente a Christo nato M. D. X v s. iiii. horis & triente post mediuna noctis ad diem quintum ante Idus Martia sunt 3 ab illo uerno Ptolemaei aequino estio (habita meridiani Alexadrini ad
nostrum comparatione) anni Agypt a M. Ccc. Lxxvi . dies cccxxxii .horae xv l. cimi triente, ubi etiam apparet impares
esse aequino stiorum uerniec autumni distantias. Adeo multu interest, ut annus Solaris hoc modo sumptus aequalis existat. iod enim in autumnalibus aequino e fas inter Ptolemaeum denos, prout ostensum est,iuxta aequalem annorum distributio,
ne incentesima de quintadecima pars desuerit quadranti diei, non congruit Macho metano Araten si aequino stio ad dimidium diem, Nec3 quod est a Machometo Aratesi ad nos,(ubi centesimam vigesimam octava partem diei oportebat deesse quartae consonat Ptolemaeo,sed praecedit numerus obseruatum illitis aequi nosti iam ultra diem totum, ad Hipparchum supra biduum. Similiter & Machometi Arateli ratio i Ptolemaeo sumpta, per biduum transcendit Hipparchiaum aequinocstium. Reditus igitur anni solaris aequalitas a non errantium stellarum sphae ra stimitur, quod primus inuenit Thebites Chorae filius,& eius
maenitudinem esse dierum ccc LX v. scrupulorum primortina v. seci indorum XX HI. quae sunt horae v ta scrup prima IX. se cunda R ii. proxime sumpto uerisimiliter argumento, quod iii aequino ictiorum conuersionum occursu tardiori longior an ianus uideretur, quam in uelociori, ido certa proportio e. Qtiod feri non potuit, nisi aequalitas esset in comparatione ad fixarustellarum sphaeram. Quapropter non est audiedus Ptolem cusin hac parte qui absurdum de impertinens existimauit annuam Solis aequalitate metiri ad aliquam stellarum lixarum restituatione, nec magis congruere, si 1 Ioue uel Sarurno hoc faceret aliquis. Ita in promptu causia est,curante Ptolemaeul Ovior fueritannus ipse temporarius, apost ipsum multiplici digeretia factus est breuior Sed circa annu quas eroterida siue sidereum
potest error accidere, in modico tame ac Ionge minor eo, quela explica timus, idcia propterea, quod idem motus centri terrae circa Solem appares etia inaequalis existic alia duplici diuersitate Quarum
175쪽
Nico LAI COPERNI ci Quarum disserentiarum prima atos simplex anniuersariam ha, bet restitutionem: altera quae primam permutando uariat,lonago temporum tractu percepta est. Quocirca ii ecp simplex ne facilis est cogi iitu ratio annuae aequalitatis. Nam si quis simpli, citer ad certam alicuius stelis,locum habentis cognitam distatitiam, uoluerit ipsam accipere (quod fieri potest usu Astrolabi
mediante Luna, quemadmodum circa Basiliscum Leonis explicauimus no penitus uitabit errorem, nisi tunc Sol propter motum terrae,uel nullam tunc prosthaphaeresim habuerit,uel fimilem de aequalem in utroq; termino sortiatur. Quod nisi eueis nerat, & aliqua penes inaequalitatem eorum fuerit disserentia, no utim in temporibus aequalibus aequalis circuitus uidebitur accidisse. Sed si in utram termino tota diuersitas deducsta, uel pro ratione adhibita fuerit, perseetum opus erit. Porro ipsius quom diuersitatis appraehensio, praecedente med a motus,que
propterea quaerimus, exigit cognitionem. Ueruntamen ut ad resolutionem huius nodi aliquando ueniamus, quatuor omnis no causas inuenimus inaequalis apparentiae. Prima est inaequaalitas praeuentionis aequinoctiorum quam exposivimus. Altera
est qua Sol signiferi circumferentias inaequales intercipere uidetur,quae sere anniuersaria est. Tertia, quae etiam hane uariat,
quam secundam diuersitate uocabimus. Quarta superest, qugmutat absides centri terrae summam & infimam, ut inserius apis parebit. Ex his omnibus secunda solummodo nota Ptolemaeo, quae sola non potuisset inaequalitatem annalem producere, sed caeteris impIicata magis id facit. Ad demonstranda uero sequa, iitatis & apparentiae Solaris disserentiam, exactissima anni ratio non uidetur necessaria, sed satis esse si pro anni magnitudia
neccc Lxv. dies cum quadrante caperemus in demonstratio,
nem, in quibus ille motus primae diuersitatis completur. Quandoquidem quod e toto circulo tam parum distat, in minori subsumptum magnitudine penitus evanescit. Sed propter ordinis
bonitatem ac facilitatem doctrinae motus aequaIes annuae reuoIutionis centri terrae hic praeponimus,quos deinde cum aequalitatis & apparentiae disserentns per demonstrationes necessariisas astruemus. De aequa
176쪽
Nni magnitudinem & eius aequaIitatesquam Thehith Benchorae prodidit,uno duntaxat secudo scrupulo inuenimus esse maiorem, Sterti s R. ut sit dierum CCCLXV. scrup. Primorum xv. se,undorum xxiiii. tertiorum X, quae sunt horae aequales vi .scrup. prima IX. secunda x L.pateatu certa ipsius aequalitas ad non errantiisum stellarum sphaeram.Cum ergo ccc Lx.unius circuli gradus multiplicauerimus per ccc Lxv. dies,&collectum diuiserimus per dies ccc LXmscrup. prima x v. secuda xxi n. teri. X. habebimus undus anni AEgyptq motu in sexagenis graduu quinT, gradibus LIX. rvp. primis XLIIII. securidis T LIX. terti v VII. quartis INI. Et sexaginta annorum similium motum, reiectis integris circulis, raduum Sexagenas v. gradus XLIIII .scri P. Prima XLIX. secunda vII.tertia iiii. st ursuin si annuum motum partiamur per dies ccc LX v.habebimus diarium motum scrv. primorum LIX. secundorum v I H. tertiorum xi. quartorum
xxii. Quod si mediam aequalem. aequinoetiorum praecessionem his adiecerimus, componemus aequalem quod motum
dem motum Solis ut uulgari uerbo utar, simplicem aequalem possumus appellare,hunc uero aequalem compositum quos etiam in tabulis exponemus eo modo, prout circa praecessionem aequinoctiorum fecimus.Quibus additur motus anomaliae So
lis aequalis,de qua postea. x Tabula
177쪽
Nico Lai Co PERNI ciabula motus Solis aeqlis simpL in annis de sexagenis annominiani MOTUS.