장음표시 사용
201쪽
Nico Lai Co PERNICI De anomasiae Sosis emendatione, &de socis eius praefigendis. Cap. XXIII. si subtraxerimus ab annuo motu simpsici, quirat graduum ccc LIX.scrup. Primoria XLIIII,secuus dorum XLIX. tertiorum vita quartorum III i. remanebit annuus anomaliae motus aequalis, ccc Lix. scrup. prima x LIIII. secuda XXI . tertia FLUI. quarta L. Haec
rursus distributa per c cc LX v. diurnam porta onem,exhibebut
scrup. prima L ixi secunda v I I r. tertia v I siquarta xx I I. Consertranea illis quae in tabusis supra exposita sunt. Hinc etiam habe, bimus Ioco principiorum constitutorum,a prima Olympiade incipientes. Ostensum es enim , quod X vii I. Calend.hris Olympi DLXX sit anno secundo, dimidia hora post ortu Sosis fuerit apostaeum Solis mediu grad. LXXI. scruP. XXXII. unde Solis distillia aequaIis partiti LXXX iii. scrup. III. Sunt a prima Olympiade anni R gyptijic X c. dies CCLXXXI.
scrup. XL v I. in quibus an omasiae motus est,reiectus integris circulis,grad XLII. scrup. LIX. Quae ex LXXXI H. gradibus aetii .scrup .ablata,relm quiant gradus XL. scrup. xlim ad prima Olympiadem anomaliae locum, ac eodem modo uti superius, annorum Alexandri locus grad.c Lxvi. scrup. XXXI. Caesaris
ccx I. scrup. iiii. Christi grad. ccx I. scrup. XHIta Expositio Canonica differentiarum aequalitatis de apparentiae. Cap. XX HINT autem ea quae de disserentiis motuu Solis aequalitatis o apparentiae demonstrata sunt, usui mi agis accomodentur, eoru quo tabulam exponemus,sexaginta uersus habentem, ordines autem siue colum
neIIas sex. Nam bini primi ordines utritis v hemicyci', ascendentis inquam x descendetis,numeros continebunt coagmentatist tria das graduu,uti superius circa aequinoetioru motus fecimus. Tertio ordine scribent partes differentiae motus a popaei Solaris
202쪽
RgvoLurro NuM LIB. III. st Solaris, siue anomaliae, quae disserentia ascendit ad summani graduum vii.de dimidii, quasi prout unicuim tripertio graduucongruit. Quartus locus scrupulis proportionum deputabitur, quae sunt ad summam LX.Et ipsa penes excessum maioru proasthaphaereseon annuae anomali eaestimantur.Cum enim maximus earum excessus sit scrup. xxxii.erit sexagesma pars secunda xxxii. Secundum ergo multitudinem excessus (quem per eccentroleta eliciemus per modum superius traditum apponemus numctum sexagesimarum singulis suis e regi oe tripertqs. Quinto singulae quos prosthaphaereses,annuae,ac primae di ferentiae, secundum minimam Solis a centro distantiam constituentur.Sexto acultimo excessus earum, qui in maxima eccenintroiete contingunt. Est. tabula haec.
205쪽
Nico et AI COPE RN ic I De Solaris apparentiae supputatione. Cap. XXV. X his iam satis constare censeo, quomodo ad quod currum tempus propositum Iocus Solis apparens numeretur. Quaerendus est enim ad ipsum tempus uerus aequinocstia verni locus, siue eius antecessio, cuanomalia simplici sua prima, uti superius exposuimus. Deinde
medius motus centri terrae simplex, siue Solis motum nominauere uelis, ac annua anomalia per tabulas aequalita motuum, quae
addantur suis constitutis princip s. Cum anomalia igitur prima ac simplici at peius numero in primo uel secundo ordine tabuIae praecedentis reperto, uel propinquiori inuenies sibi oc. curretem in ordine tertio a nomaliae annuae prosthaphaeresim di sequentia scrupula proportionum serua. Prosthaphaeresim aute addito anomaliae annuae, si prima minor fuerit semicircuisio,seu numerus eius sub primo ordine copraehesius,alioqui subistrahe. Quod enim reliquum aggregatumue suerit, erit anoma alia Solis coaequata, perquam rursus sumito prosthaphaeresam orbis annui. quae quintum tenet ordinem, cu sequenti excessu.
Qui quide- excessus sa per scrupula proportionum prius seruata,fecerit aliqvid,semper iddatur huic pro fila aphaereia,fiet ipsa prosthaphaeresis aequata,quae auferatur 1 medio loco Solis,sa numerus a nomaliae annuae in primo loco repertus fuerit, siue minor semicirculo. Addatur autem si maior fuerit, uel alterum numerorum ordinem tenuerit. Quod enim hoc modo residuucollectiumue fuerit, uerum Solis locu determinabit a capite Ariisetts stellati sumptum, cui si demum ad aciatur uera aequinoe querni pfaecessis,confestini etiam ab aequinoctio ipso Solis locum ostendet in signis: dodecatemorijs de Wadibus signorum circuli. d si alio modo id est cere uolueris, loco motus simplicis compositum sumito aequalem,de caetera quae die a sunt facito nisi quod pro anteocssione aequinocti ri, eius tantummodo prosthaphaeres m adda metreinuas, prout res postulauerit. Itale habet ratio Solaris apparetiae per mobilitatem terrae, consentiens antiquis ac recentioribus adnotationssitis,quo magis etiade futua
206쪽
Ravo Lurro NVN LIB. II I. scde suturis praesum tur 1a esse praeuasum. eruntamen ta quod non ignoramus, quod si quis existimaret centrum annuae reuoIutionis esse fixum tanquam centrum mundi, Solem uero more
hilem duobus motibus similibus S aequalibus eis,quos de centro eccentri demonstrauimus, apparebunt quidem omnia quae prius, isdem numeri, eadem. demonstratio,quando nihiI aliis ud permutaretur m eis, quam ipsa positio, praesertim quod ad Solem pertinet. AbhIutus enim tunc esset motus centri terrae, ac simplex circa mudi centru,reliquis duobus Soli cocessis, mala nebit m propterea adhuc dubitatio de centro mundi,utruit Iole sit,ut a principio diximus . , NeoAlitat in Sole uel circa ipsum esse centrum mundi. Sed de hae quaestione plura dicemus, in quino stes Iarum erraticarum explanatione, quas pro posse nossero etiam decidemus, satis esse putantes, si iam certos numeros minimem faIlaces adsciuerimus apparentiae Solari. De Nuas iii, hoc est diei naturalis disserentia. Cap. XX ur. Estat adhuc circa Sosem de diei naturalis inaequali tate aIiquid dicere, quod tempus XX HII. horaru ae qualium spacio compraehenditur,quo quide hae eis
nus tanquam communi ac certa caeles tum motuum
mensura usi sumus.Talem uero die,aId quod esse inter duos Solis exortus, tempus definiunt,ut Chas dei antiquitas Iudaica, AIq inter duos occasus ut Athenies es: Alia a media nocte ad media ut Romani:Alii a meridie ad meridie, ut AEgypt . Manifestum est autem sub eo tempore reuolutionem propriam globi
terrae compIeri, cum eo quod interea annuo progressu superadditur penes Solis apparentem motum. Hanc autem a dieisione fieri inaequalem,ipsius in primis Solis apparens cursus inaequalis ostendit, de praeterea quod dies ille naturalis in polis circuli aequinoctialis contingit, annuus uero sub signorum circulo. Quas ob res tempus illud apparens communis certa inmissura motus esse non potest, cum dies diei, ac sibi inuicem ab omni parte non constent, de idcirco medium quendam deaeis
qualem in his eligere diem oportunum fuit , quo sine serupuIomotus
207쪽
Nicotar Co PERNI cI motus aequaIitatem metiri Iiceret. Quoniam igitur sub totiu,
anni circulo sunt CCCLXV. reuolutiones inpolis terrae,quibus
adiectione cotidiana per apparentem Solis progressium accre scit illis tota ferme reuolutio supernumeraria, consequens est, ut illius cccLX v. pars ea fit,quae ex aequali supplet diem natuis ralam. Quapropter definiendus nobis est at separandus dies aequalis ab apparente diuerso. Diem igitur aequalem dicimus eum,qui totam circuli aequinoctialis reuoIutionem continet,&tantam insuper portionem,quantam sub eo tempore Sol aequali motu pertransire uidetur. InaequaIem uero apparentemo diem,qui unius reuolutionis occa x.tempora aequinoctialis Q, praehendit,d praeterea id quod cum progresstu Solis apparenis te in horidonte uel meridiano conscendit. Horum differentia dierum,quamuis permodica sit,nec statim sentiatur, multiplicatis tamen diebus aliquot, in euidentiam coalescit. Cuius duae sunt causae,cu inaequalitas apparentiae Solaris,tum etiam obliquitatis signiferi dispari ascensio, prima quae propter inaequalem Solis apparentemo motum existit. Iam patuit, quoniam in semicirculo in quo summa absis mediat, deficiebant ad partes
rodiaci secundum Ptolemaeum tempora IIII. cum dodrante uinnius,ac in altero semicirculo, in quo infima absis erat, abundarabant totidem . Totus propterea excessus semicirculorum unius ad alterum erat Ix. temporum de dimidi j. In altera uero causa quae penes ortum BL occasum,maxima contingit disserentia inister semicirculos utrius P conuersionis, quae inter minimum ac
maximum existit diem,diuersa pIurimum,nempe unicui 3 reagioni peculiaris. Quae uero a meridie uel media nocte accidit, sub quatuor teminis ubicue continetur. Quoniam fi xvi. gradu
Tauri ad xiiii. Leonis, LXXXVIII. gradus temporibus XCII isere pertranseunt meridianum,dca quartodecimo Leonis ad xvi. Scorpii partes xcri. tempora Lxxx v II. Praetereunt, Ut
hic quin y deficiant tempora, iIlic totidem abundent.Ita quidein primo segmento dies collecti, excedunt eos qui in secundo decem temporibus,quae iaciunt unius horae partes duas,quod similiter in altero semicirculo cernis uicibus sub reliquis teraminis e diametro oppositis contingit. Placuit autem Mathe malicis
208쪽
malicis diei naturalis principium non ab ortu uel occasu, sed a meridie uel media nocte accipi. Nam quae abi horiEonte sumi, tur differesia, multiplicior existit, utpote quae ad aliquot horas sese extendit,oc praeterea quod ubiq; non est eadem, sed secun dum obliquitatem sphaere multipliciter uariatur. Quae uero ad meridianum pertinet,eadem ubicue est,at V simplicior. Tota ergo disserentia,quae ex ambabus iam dictis causis, cum propter Solis apparentem progressum inaequalem, tum etiam ob inpera
qualem circa meridianum transitum constituitur, ante Ptole imarum quidemst medietate Aquarii diminutio is sumens priniscipium, dia principio Scorpq accrescendo tempora v tria entem unius colligebat. Quae nunca vigesimo gradu Aquarques prope,addecimii Scorph diminuen do: a decimo uero Scorpij ad vigesimum Aquarii crescendo, contracta est in tempora
septem,scrup. XLVIi I. Mutantur enim & haec propter perigaei. d eccentro tetis instabilitatem cum tempore. Qitibus demum si maxima quo differentia praecessionis aequinoctiorum cciis parata fuerit, poterit tota dierum naturaIem disserentia supra decem tempora se extendere sub aliquo annorum numero. III quo tertiae causa inaequalitatis dierum latuit hactenus, eo quod aequinoctia Iis circuli reuolutio ad medium aequalem aequinoractium aequalis inuenta est,non ad apparentia aequinoctia,quae ut satis patuit, non sunt admodum aequalia. Decem igitur tem pora duplicatae ciunt horam unam cum triente, quibus aliis quando dies maiores excedere possunt minores. Jaec circanuum Solis progressum caeterarumo stellarum tardiorem motum citra errorem manifestum poterant forsitan contemni. Sed Propter Lunae celeritatem,ob quam in dimidio gradu tertia possit error committi,nullatenus sum contemnenda . Modus igitur concernendi tempus aequale cum diuerso apparente, in qomnes differentiae congruant, esst iste. Proposito quovis temispore, quaerendus est in utroq; termino ipsius temporis, princiscipio inquam de sine,locus Solis medius ab aequinoctio per medium eius motum aequalem, quem compositum diximus, at etiam uerus apparens ab aequinoctio uero, considerandumio quot Partes temporales pertransierint ex rectis ascensionibus
209쪽
Nico Lar Co PERNICI Irin meridiem noctemue mediam, ues interfuerint eis, quae primo loco uero ad secundum uerum. Nam si aequales fuerint illis, qui utroq; loco medio intersunt gradibus, erit tuc tempus asiumptum apparens aequale mediocri. Quod sa partes tempois raIes excesserint excessus ipse apponatur tempori dator si uero desecerint,ipse defeci us tempori apparenti subtrahatur. Hoc enim lacientes,ex ijs quae collecta reiicitive fuerint, habebimus tempus in aequalitatem commutatum, capiendo pro qualibet
parte teinporali quatuor scrup. horae uel X. scrup. secunda uniisus sexagesimae diei. Atqui si tempus aequale datum fuerit,nos, sed uelis, quatum tempus apparens illi suppetat,e contrario faciendum est. Habuimus autem ad primam Olympiadem Iocu Solis medium ab aequinoctio Uerno medio in meridie primae diei mensis primi secunduna Athenienses Hecatombgonos gradus Rc. scrup. LIX.&ab aequinoelio apparete gradus o. scrup
xxxv I.Cancri. Ad annos autem Christi medium Solis motu
viii .gradus, ta .scrup. Capricorni. Uerum motum v III. grad. XLvm .scrup. eiusde. Ascendui igitur in recta sphaerasto grad. xx Tv I. scrup. Cancri , ad VIII. LvIH. Capricorni, temporac Lxxxvi I i. LIIII. excedentia mediorum locorum distantiam in temporibus i. Liri. Quae faciunt unius horae scrup. v II. s. Et ac de caeteris, ubus exaetissime possit examinari cursus Luanae de qua sequenti libro dicetur.
210쪽
NICO LAI CO PERMNICI REUOLUTIONUM
sv M in praecedentisibro, quantum noststra mediocritas potuit, exposuerimus quae Propter motum terrae circa Solem uiderentur, sitq propositum nostrum per eandem occasionem stellarum errantium omnium motus discernere nunc itaterpeia
sat cursius Lunae,ad' necessario, quod peream,quae diei nos iso particeps est, loca quaecun P Iarum praecipue capiuntur de examinantur: deita
de quod ex omnibus sola reuolutiones suas,quamuIs etiam dis uersas ad centrum terrae summatim conferat,situ terrae cognatata maxime,Et propterea quantum in ipsa est,non indicat aliud de mobilitate terrestri nisi sorsitan de cotidiana, quin potius crediderunt eam ob causam,terram esse centrum mundi, coma mune omnium reuolutionu. Nos quidem in explicatione curiasux lunaris no disserimus a priscorum opinionibus in eo quod circa terram fit. Attamen alia quaedam adducemus, quam quata maioribus nostris accepimus,magis. consona, quibus luna rem quod motum quantu possibile est certiore constituemus, Hypotheses circulorum Iunarium opinione priscorum. Caput I.
maris igitur cursus hoc habet, quod mediu Diioi rum circulum non sed atur,sed proprium inclinem, i qui bifariam secat illum, uicissime3 secatur, a qu - transmigrat in utram latitudinem. Quae serme se habent,ut in annuo motu Solis conuersiones, nec mirum,quo niam quod Soli annus,hoc Lunae est mensis. Media uero loca secstionum eclyptica dicuntur,apud alios nodi. Et coitinctiones oppositiones 3 Solis Lunae in his conlisagentes eclypticae l. B uocan.