De Aurelio Augustino, adversario Donatistarum ...

91쪽

etiam extra eam adesse et accipi posse defendit B tismi enim administrationem non pendere, dicit, ab administrante, sed ab eo, an nomine Trinitatis factus sit. Hoc si locum obtinet, legitime traditur extra E clesiam, nec repetendus est, si ad Ecclesiam Catholicam accedit extra eam baptisatus. At vero negat eum eum metu ibi administrari, quippe extra Ecclesiae unitatem. Fructum tum demum habere, si haereticus vel schismaticus ad illam unitatem veniat. - Haec mrum capita nunc enucleatius exponemus a). Diximus, Augustinum Donatistis consentire in eo, unum esse baptismum, ab iis vero dissentire, quod non ad unam veram Ecclesiam eum adstringat. Ipsum audi mus Augustinum. Et nos , inquit, unum baptisma, quod est in Sancta Ecclesia, credimus. Si enim de me

singula quaererentur, utrum esset unum baptisma: re ponderem unum esse. Deinde si interrogarer, utrum hoc esset in Ecclesia sancta responderem hoc esse. Tertio si quaereretur, utrum hoc baptisma crederem: responderem ita me credere ac per hoc unum baptisma, quod est in Ecclesia sancta, me credere re om rem. Si autem quaereretur, utrum in sola sancta esset Ecclesia, et apud haereticos vel scitismaticos non esset: non me ita credere cum tota Ecclesia responde-sIDAliis Bonatistas debellavit opetatus Ino retinebat EooIesiae Asticanae opinionem, legitimum esse baptismum haeretioorum at vero ostendebat, non illegitimum esse haptismum, sive Bonatistarum, sive catholicorum, cum utraqu. para. eamdem teneat fidem, atque hapilamum nomine Trinitatis adis ministret quare ooeatum ensendum esse, si repetaturhaptismus Cf. opus it. Lib. V. o. 4.

92쪽

-e a). In Catholis Pudent Ecclesia est, sed non

in sola πι mereticis enim cum ea communia sinumeramenta f. Falsissimum esse dicit, ex eo, quod unus sit baptismus, efficere velle eos, qui non sunt in una Ecclesia, unum baptisma habere non posse. Nam unus quidem Deus est, sed etiam extra Ecclesiam colitur ille una est fides, sed ea etiam gaudent homines extra

Melesiam H. Aliis etiam similitudinibus rem illustrat

ac probare conatur. Sicut boni et mali'', ait, non habentes unam spem Possunt tamen habere unum baptisma ita quibus non est communis Ecclesia, potest haptisma esse commune'' 5 . Et rursus: Sic est unum baptisma, quomodo est una columba, Cum P aint, qui non sunt in columba communiter, aptisma tamen habere communiter' f. Baptisma etiam extra Ecclesiam est, ut aqua Euphratae flutam etiam extra

paradisum fluxit 7 . Ipsorum exemplo Donatistas futare studet, provocans ad concilii, ab iis habiti, decretum, quo agnoscitur baptismus Maximianistarum, qui schisma a parte Donati secerant 8).

93쪽

Trini us a). in si fiat, haptismus non traditur Aministrantia, sed Chriam a). Nihil enim ad baptianuintegritatem facit de suscipiantia aut ministri f. Nec etiam, num justi sint adminisurantes i. Per se

ipsum considerandus est baptismus, non adjuncta, aut permixta ulla perversitate atque malitia sive accipientis, sive tradentis. Non spectandum est. ' inquit, quia

det, sed quid det aut quis accipiat, sed quid accipiat; aut quis habeat, sed quid habeat D. Quapropter haereticus et schismaticus, imo et impius baptismum tradere potest Φ. Hinc dicere potuit: Si de aliquare, ad fidem Christianam et Catholicam pertinente, si de ipsa etiam Trinitatis unitate dissentientem haereticum invenio, et tamen Evangelica et Ecclesiastica eo. gula baptietatum, intellectum hominis corrigo, non Dei violo sacramentum 7 .' Id enim etiam agit August. nus, ut refutet Donatistarum opinionem rebaptisse dos esse eos, qui ad Memm Ecclesiam Meniant, quamvis jam extra eam baptizati sint. Provocat ad baptismi unitatem 8 ac monet, nusquam

1 In eo prohindo toto sere Libro III de hapt. --tur. 2 c. liti Petil. Lib. II. Lo et res de bapti Lib. V. Diff. de unit. Eool l 5 seqq. a Bo bapt. Lib. III. Lassoq. Iam satis,' inquit, Bootendimus , ad baptismum non pertinere oriusquam, vel dantis vel Oolpientia errorem, sive de patre, sive de filio, sive de spiritu sancto aliter sentiat, quam o Iestis doctrina insinuat.

94쪽

va miliae Episcopi auctoritati, ἀ-- provinine eoncilio praeserendum est ρ'' I Non dubitat Augus.

tinus , quin sententiam suam conmutasset Cyprian , si quis et valida argumenta obmovisset a). Bonam vero ea de re sentiendi rationem ei non aperuissem minum, ait: utrius pia et humilitas, et caritas in m todienda salubriter Ecclesiae pae patesceret, et non

solum illius temporis Christianis, sed etiam posteris ad medicinalem, ut ita dicam, notitiam signaretur '.' Quamvis autem extra Ecclesiam baptismum admini trari posse perhibeat Augustinus, negat tamen ibi eum fruem fi . Quomodo utrumque sinis Verum esse possit, similitu dine e re militari petita illustrat. Intueatur quis)ζ' invit, similitudinem notae militaris, quia extra militiam a desertoribus et haberi, et accipi potest; sed tamen extra militiam nec habenda, nec accipienda est, et reducto vel perducto ad militiam nec mutanda, nec iteranda est ψ.' Comparatio etiam Ecclesia eum paradiso nos docet, baptismum accipi quidem posse extra clesiam, ibi vero salutis non participes fieri ba tisatos. Flumina enim paradisi etiam foras manarunt, non tamen bi tae beatitudo Risse legitur, qualis in paradiso. Ea non nisi intra eum filii. Sic emo,

inquit, baptismus Ecclesiae potest esse extra et sI Ibid. Lib. II. Pa. sa Ibid. Lib. II s 5, 13.i3 Ibid. Lib. I. I S. s. Lib. III 8.s4 Ibid. Lib. I. s .

95쪽

siam , munus autem beatae vitae non nisi intra Ecclesiam reperitur I).' Aqua Ecclesiae fidelis et salutaris et sancta est bene utentibus. Ea vero bene uti extra Ecclesiam nemo potest a) ' Non enim solo baptismo, dicit, peccata mundari, ad illud vero multum sacere caritatem. Hanc autem extra Ecclesiam nemo habet, nec haereticus, nec schismaticus mi eam accipiunt, cum ad Ecclesiae unitatem veniunt: nam tum demum accipitur spiritus sanctus, per quem diffunditur illa a)., Cum veniant ad nos vestri,' ita dicit ad refc nium. i, desistentes esse vestri, incipientes esse nostri, accipiunt, quod non habebant, ut salubriter habere incipiant, quod tanto emiciosius, quanto im dignius habebant. Accipiunt enim primitus ipsam Ε clesiam, et in ea pacem, caritatem, unitatem Persontem eius proprium atque invisibilem spiritum an tium, sine quibus utique nullo dubitante interiissent,

quidquid aliud apud vos, quod de Ecclesia soras trahi

potuit, habuissent.'

96쪽

Definitur Controperaiae α umentum. DONATIGAB, ut supra jam bre iter notavimus , a gumentum Pro sua causa ex e etiam petebant, quod persecutiones patiebantur, Catholici vero eas inserebant. Eam enim communionem, dicebant Ecclesiam eram Se quae Psrascutionem patitur, non qua facit I). Itaque cum persecutiones Donatistis inserant Catholici, fieri non posse, ut apud eos vera sit Christi Ecclesia; cum vero persecutiones Patiantur Donatistae, necesse esse, ut horum communio sit vera illa Ecclesia. Nam qui persequitur, eo ipso ostendit, se caritate, prim xia, quam religio Christiana commendat, Virtute, C rere: non enim persequitur.' ait Petilianus a), carbias, non Mersum ceteras animas Imperatores inflammat, non aliena diripit, non etiam homines, quos si Augusti ad Bonat. p. collat s o. set August. o. iiit. Petil. Lib. II. s 73.

97쪽

spoliarit, occidit. V Qualis fides in vobis est, quae non habet caritatem 1 8' Ubi lex Dei, ubi Christianitas

Vestra est, si caedes et mortes facitis ac jubetis α)8 Atque ex eo rationem concludit. Sic sies. ' inquit, Mimprobe persecutor, quocunque te velamine bonitatis obtexeris, quocunque nomine pacis bellum osculis geras, quolibet unitatis vocabulo hominum genus illicias; qui hactenus salsis ac decipis, vere diaboli filius es, dum moribus indicas patrem 3).

Hanc Donatistarum argumentandi rationem me tere studens Augustinus, id agit, ut ostendat, Persecu- nem facere ea uis pati non accensendum erae notis, quibus vi noscatur Ecclesia. Facere enim persecutionem,' inquit, non est inbquitatis indicium, quia et boni iaciunt malis, et mali bonis s.' Ipsi etiam Donatistae multis ac magnis, sis Catholicos affecerunt g), ipsique persecutiones Maximianistis intulerunt f. Quapropter iis dicit:. Defendite vos ipsos a persecutione, quam passi Sunt a vestris, qui cum Maximiano se a vobis separo rimi et illic invenietis defensionem nostram 7). Nec etiam pati persecutionem est justitiae documem tum, quia eam non soli boni pro pietate, sed mali pro iniquitate patiuntur 8). ab eo omnia pendent, utrum iI Uid. Lib. II. ITl. 2 Ibid. Lib. II. 3 214. sa Ibid. Lib. II. s 38.

98쪽

propter justitiam pera utionem patiatur quis. Non enim tantummodo dicitur beatos esse, qui persecuti nem patiantur, sed additur propter Iustitiam. Hoc vero dici non potest de Donatistis. Illi enim pro ipsis suis facinoribus sceleratoque schismate mala patium tur i). Non enim et Catholici justi dicendi sunt, quoniam tam multa et magna mala a furiosis clericia et cimuumeellionibus partis Donati patiuntur, sed quoniam ista pro Christiana veritate, pro Christi pace, pro Ecclesiae unitate perpessi sunt. Aut persecutio non omnis. 'i 'ait, injusta est, aut non est persecutio dicenda, cum justa est a).' Cum vero Donatista etiam ex Apostoli effato a Tim. III. a): omnes, qvi in Christo

probam vellant, persecutionem pati indicium esse vim tutis ac pietatis, respondet Augustinus: non dixisse Apostolum necesse ast, sed omnes patientur a Don listas iis non esse accensendos, quippe qui exemplum Apostoli, persecutiones effugientis, non sequantur. At vero si vel concedatuae recte eos intelligere verba, indosequi, Donatistas, qui regnante Imperatore Iuliano vixerint, impie vixisse, cum persecutiones non Passi sint Apostolum autem talem, qualem sibi fingebant,

persecutionem non intellexisse, sed tenuitionem, quam omnes boni experiuntur, ire rebus adpersis, sise

99쪽

Sin vero eoncedatur persecutionem pati indicium esseveritatis celesiae, tum et pars Maximiani vera sit Ecclesia necesse esse, quippe quae una cum Donatistia persecutionem Pateretur, quam tamen eam non esse ipsi asserebant a). Ex hisce vero sequitur, eos martyrio gloriari non posse. Non unumquemque emm, qui poenas propter religi, nem luat, martyrem esse censendum, non emm Christi martyrem facit poena, sed causa' sa). Me solum hoc, sed martyr, ut in caritate rixerit, ac in Ecclesiae unitate mortuus sit, necesse est 3): Don listae vero poenas tantum inobedientiae leguminper

toriarum iuunt M. Haec autem disputans, crimen Persecutionis a C tholica eclesia avertere simu conatur, dicens: si verum sit, quod Catholicis objiciunt Donatistae, se ab illis persecutiones pati de sise illud non pertinere ad Melesiam toto orbo diffusam, sed ad eos, qui pro paeo unitatis in Ecclesia tolerantur. Propterea Petilianodacere potest: non habes, quod objicias frumentia Dominicis, paleam suam usque ad ventilationem uti, mam sustinentibus 5).' Eo enim non pertinere ad semen Abrahae, quod est in omnibus gentibus non pertinere ad dominicum triticum. Palea. ' inquit,

100쪽

sit r).' Non aliter Donatistas persequuntur Catholici , nisi quemadmodum veritas persequitur salsitatem. Si aliter fiat, si modus Christianus excessus sit, non ad Catholicam Ecclesiam pertinet, sicuti nec admon listas, si qui eorum similiter faciant a). Haec contra Donatistas in medium protulit Augustinus; at vero omnis disputatio in illud tandem com

ertebatur, ut quaereretur, num se uti liceat in rebus sacris Utramque partem ea de re nunc audiamus Donatistarum Sententia.

Donatistae 3 prorsus negabant cuidam jus esse plutendi in rebus Sacris, omnemque suam argumentati nem in eo ponebant, quod non tantum adversetur illud exemplo et monitis Iesu et Apostolorum, sed etiam omni religionis Christianae indoli. Dicebant enim non siniis nulla in sacris litteris praecepta exstare, quae Pera cutionem in aliter sentientes jubeant, vel et suadeant si, sed etiam inveniri , quae eam prohibeant. Affert millianus locum viti. X. 3, ubi Dominus discipulos praemonet de persecutionibus, quos subituri essent. sI Ibid. Lib. III 24, s M. sa, c. Ilit. Petil. Lib. III Ia1.

s3 Eano oontroversiam a parte Bonatistarum praeprimi agit mn PETIMAntis et Aunar Trus , omin Episcopi.

4 August. o. Iiti Petu. Lib. III IM.