Homeri nepenthes seu de abolendo luctu liber in quinque divisus partes, quarum I. Parasceuastica de frugalitate. II. Historica de medicamentis. III. Allegorica de consolatione. IV. Anagogica de virtute. V. Symplerotica de avocamentis ... / Auctore P.

191쪽

I cID CONsOLATIONE. oculosque spectantium detinebant, his Sirenibus , atque Lotophagorum cibo aequiparat δε quamuis ex utrisque apud

Homerum obliuio inducatur, nihil a men cum nostro pharmaco. Etenim τοῖς Homer. σασαν λεκο- - ἡ τε ε δώς, κν λακροάσεως τά π3υου, ij qui lotum degu fauerant, ac Sirenas cantistantes audierant, exitio fuit manducationis est auditionis prolubium. Obliuionem liquidem rerum domesticarum, negotiorum praesentium in agnitionem inducebant; sicut in Iliade, sub Latonae fabula aliam nocuae obliuionis speciem , ut auctor est Heraclides, indicauerat. At Ne Her poni.

penthes malis atque doloribus obliuium imis β'

facit, ut tantum hoc commendatione dignum , quantum a Vituperationi obno

xia me ex his minus verum esse apparet, quod supra cum Athenaeo annotauimus Musicam in Odyssea minime receptam, nec approbatam. Sed his Sirenis atque huiusmodi modulationibus consulto pre terna illis, quamam haeC Musica πα/go Ἀ-χκ 1 nobis considerandum. Et quidem non ea est , dicam cum Maximo Turio, Max. Tyr.

quae tibiis aut cantiunculis , aut pedum motibus, aut sola vocis innexione, sine

I verbis

192쪽

is PAR TERTIA

verbis animum penetrat haec enim mo- idem dis dulatio, ut idem alibi inquit,voluptatem quidem aliquam ab ipsa arte mutuatur, quia tamen sine signiticatione ulla, sine verbis est vocibus, nihil dignum animae delectatione adfert. Si quis enim pulchra comparatione addit, eam quae ex sola modulatione constat voluptatem cum alte x illa quae ex oratione verbisque hauritur,velit conferre hanc cibo,illam odori similem videbit quorum illi quidem validissime nutriunt idor vero, qua odor est, res est vilissima, Gad nutriendum ni

hi confert, aut parum. Ciborum autem

genera duo sunt, alia quidem ad gustum

tantum comparantur, alia ad salubrita

' ωκει της γ υ', L II των , Οἰενοφων, A i ης Ego et plenam voluptatem consi-quar, an, pasci volo sermonibus fanum requiro cibum,quali Socrates au Plato aut enophon, aut Aeschines in curanda valetudine t. deinde dissertationem concludit Mihi vero et Homerin, vel Hesiodras, aut , is alius Poeta diuinus e Dcum canat, i mederipost morbis animi. Hancque ve

193쪽

retinuimin, eram byam Helicomam musam haberest, nos arbitramur, quae amica Howcra,magistra Hesiodi,Orphei materfuit. Ex quibus eam Musticam laudari,cCIC Terent. in brariq; facile constat que, idem cum Poeta pyψ ψg

tIC dici potessi Nec ignotum Musicum det

ituatum, artem Musicam appellari at Nwm que ad duo hax pariter tendat eis ο-ποιιιινή L et λαν, hoc est, ad rithmum se docZrinam respiciat, ista ad vitae institu

silium, vivere hoc est, Doctissi mus Daniel Heliasius ex veteribus ob er P tel

194쪽

i o PAR TERTIA Hη μα ad vitam,vities innitutum tilia oconducibilia dicere qua pars diutius Poetarum fuit,adeoque ut Philosophorum sententiae, in quibus de moribus, de Deo, de virtute gerunt, quae ad hanc doctrinam spectabant ασμα , αἰδο , dicti fue rint; unde Thaletis o αα Chilonis, S

aliorum, haec carmina a veteribus Latinis Helns ibi dicta Heliasius scribit. Hinc apud Dionysium Catonem, Si Deus est animus obo ut carmina di

cunt.

Carmina, id est dicta Philosophorum exponit S causam esse, quia dicta illa breuia, quibus sententias suas de Deo deque reliquis includebant, oi J dicebant. Quod licet cruditissime, atque elegantissime dictum, non undique tamen mihi satisfacit. Omnino autem eam reiicio in- Ioseph in telligentiam quam illustris caligerii at-Gx ς Opyi tribuit, qui Graece Catonem exprimens, ut carmina dicunt,ως σία φης παλα , ut oracula pandunt, ct vaticinia antiquorum

transfert. Siquidem illud pro comperto habeo, quod doctissimis viris haud fortasse in mentem venit, coici sti Menans. Iust de dri locum in Adelphis , quem lustinus Μ00 Pςi l lartvr seruat, Catonem ess cxiste soli

195쪽

DE CONsoLATIONE ITItus enim hic Poeta sententias ad omnia utiles poematibus immiscere, o φιλ φιαι, ut Dion notat Chrysostomus ita Dio. Clii γ, ut qui philo ophetae non fuerit ineae ' Ox-ς

Vox autem σοφος Poctis Conuenire,Vel Sciab. li. I.

est clara imo tamquam propria cis attri

buta , idem Heliasius docuit. Hanc isIitur de Deo sententiam, cur potius in Philo sophorum ασμασι , quam in Ocrarcina' θυῖο ς repertam dicendum sit, non t-de, re vera Isi tale fuit harum artium di scrimen, quale Tyrius narrat, . Gro τὸ Tyr dys-κη τι - η pin φία τώ μ H νω ταλιυ τῆ δε , ονία φ εαῖ , ii δὲ

philosephia tempore vetu fur, harmoma f- trica , sententia fabulis Disoluta ' profecto magis Poetarum monita; cum echi S,tram propria Ocis notione Dionysium te licisse dicendum erit. Fuit enim his poema' ibus abunde veteribus consultiam rutam omnium, qui antiquisti mi Poete V Θη

196쪽

Isocrat inruagora. schol in Pyth.K. Pindar in Pyth. Io. Scal in

distic. Catonis.

Vid. Fabri

Tetrast.

ut inquit Isocrates,

mrin tale vetustissimum illud Chironis pocina haud enim malis auibus saepius in hunc Chironem incidimus in quo Achillem puerum instruebat ob vetustatem Hesiodo,ut Pindari inquit Scholiastes, attributum, in quibus hypothesis, primum

omnium praeceptorum a cultu Deorum

incipiebat, ut Pindarus canit , eiusque principium, licet sententia diminutum, seruat Scholiastes supplet vero, atque hunc in modum concipit illustris Scaliger: c l inde butia ' Π se,

Recte haec singula frutare Peleis I Supplica primu quidem Dise immortalibm.

Et ab hoc praecepto omnis parametica pocilis incipit, ut Pythagorea, Phocili dis,&horum exemplo haec Catonis, hisque omnibus non inferior quam Graece Mo- retus, altera, qua idus Faber tetrasti cis Gallice edidit, floride satis,ac nitide a F orente Christiano Graxis , Latinis Versibus cxpressam, acetiarii heroicis ab Augustino Preuotio redditam:& nos talicam facere aliqua do ausi sumus. Itaque ne alio deflectamur, illud necessario ex

discussis

197쪽

DE CONsOLATIONE. 73 discussis oriri videtur: luod sicut, cum de eloquentiae viribus dicterebamus,Nepenthes ex philosophia praeceptis oriri arguebatur ita in hac disceptatione ultro sese olfert concludendum matenus Musicam,atque Poeticam ad Nepenthes pertinere, quatenus Musica νεπαφίαΠκ ac, imn φιλα φου , ut Themistius loquitur,& non alia potissimum ratione, nisi via et no se habet, circa animum no strum utiliter , atque efficaciter versari, nec aliter Musis amictis, Ioctarum auditor tristitiam ablegabit quod Horatius,&Henodus dicebant. Nec quia antiqUO S.Empiri-rum cantiones laudes Heroum,Deorum cui Gαι-qlle Continerent, unde pietas, fortitudod bonorum, ut inquit Sextus, emulatio: diuinitus hanc Nepenthus vim recepisse credendum est, ut cum Homero dicamUS: Homer.

nonsane cantores

In causasurus interdum Iuppiter in causa est. Quemadmodum de sacris hymnis, Vero omnipotenti Deo dicatis verussit measserimus, sicut de isto lapso e coro psalterio di

198쪽

orbe cantabitu ita modulatumpro animae sis tate composuit, ut his hymnis mentis vulnera sonentur is diuinitatis Ogularis gratia conquiratur. ηι α γηρ si θυρω μ' ο', άδε - ον ο κ ουο υαμ verbium namque Dei est quod animi cogitatione, quod carminis praelato quod canii ne ipse celebratur

ut non immerito omnium rerum, quae inli ac ira tristes, S luctu olae accidunt piis asserat medicinam itaque i boni illi Petrarche lamoris remedium Ecclesiasti cum Breuiamum dono missu in autumantes, id hoc respexCre , non Ornnino mehercle abcri 11 ut . Nam ii Theocrito teste Gentilium Musis hoc datum:

Nusium contra amorem est remedirem aliud O Nicia, quod aut inungi meo quidem iuricio aut a tergi possit, 'uam Pierides. sine ullo prorsus dubio, Dauidicam lyram, Dei, Diuorumque laudes continentia carmina , passionis huius nequitiam retundere. repellere ponunt. Recte proinde sibi consuluit summus ille Italicorum leporum artifex, d non mi

199쪽

DE CONsoLATIONE. Tynus amice, luam Venuste amatori,S Poetae alteri extulit. Horper altro Helicon. nde a ciet a i, tam deita i carmi it gran Cantor Hetreo.Quamuis igitur nec Musica, nec Eloquentiam Nepenthes asseramus verum

P oedia ac Philosophia penderes non ita

tamen ab eo illas artes seiungimus, ut in totum explodamus de qua re nonnulla posterius dicemus. Nunc cum nostrum hoc pharmacum vino ab Helena misceatur: 7 Cολικῶς hoc Vlnum quo dulcius , atque suauius orationem, vel musico, vel pedestri numero concinnam denotabit. Quodcumq; enim ad vitam pertineat documentum , CH apientum dictis haurire necesium est at

vinum magnus Poetarum C UUS,V Ni CC Nicer in

ratus dicebat, hoc suo calores, ac vi spiri tuum peculiare sibi vendicat, ut loquenta tiam bibentibus faciat. Tincundi calices quem non fecere Vertum P0- ροι Et cum mollis quidam suauis. in venas /h- p.rmeans sit liquor, factum est, ut hac tia similitudine ad καψιε, αν. v Nonius ait ad sensilocum illecebrum derivetur.

nonne de vino Canit Horatius λ Hor Io.i.

200쪽

In venas animum, meum quod ei a L, infret, sed quomodo vinum in animum manare possit, quod in Poeta dubitationem Fiemunde facit , satis accommodate Sicinus edo xx pus νὴ cuit - 1iatuor inquiens esse elementa, quibus spiritus alatur, Vino, eius odore,& cantu similiter atque lumines vinum enim estpro terra nquit nobilissiimus hic Philo sophus, odor i e vini vicem gerit aquae, cantus rursum,o sonus agit aerem, lumen autem pr cra incum c motum Hinc igitur apud

Plaut in Plautum blanda,& sex animis meretricu- larum orati , ducto a vino tardi PD Ne ς vocabulo, Detula appellatur.

Tene salutando consuescunt compestando blanditer Osculando oratione vinula enu Iula. Et quandoquidem Martinalia instant, tertio Idus Novcbris contingit haec scriberes libet altero Plauti loco,partem hae claudere. Is est in Pseudui, ubi adolescens amator, Adelphatis, quam deperibat, verba admiratur, c ad Milphionem

scrutina conuersus,esoquitur:

obsecro her se ut mul a loquitur. Mulsum enim ex vino confici, addito melle,satis est notum. Respondet seruus: I