장음표시 사용
271쪽
terreri, qui non fiant in praedicto morbo assuetiaqui etenim alias euaserunt, non desperant, quapropter illis optimum consilium praebet Sap. prou. 2 ., quando
inqnit . Si desperaueris lapsus m die aingustiς, imminuetur fortitudo tu . Cur noti si usa vero,propter quam magis peri- assueti esitantur illi, quibus morbus secundum
magis pe nullum illorum conuenit, est, quoniam rictuεtur nimium confidentes suo robori, nu Ira quam desinunt errore S committere ι etIi
respondit quod habetur Ecclesiastes cap.7. Hrc quoque vιdi m diebus vani. statis mee, iustus perit in iustitia sua , ct impius multo vivis tepore in malitia flua. Ne impie agas multum , dymi i esse stul-rtis , ne moriaris in tempora non tuo . Et cap. sequenti. Omni negotio tempus est,
ct oportuni as es multa hominis afflictio, quia ignorat preterita, ct futura nullopotestscire nuncio. Non est in hominis potestate prohibere spiritum,nec habet ροι esAtem in die mortis, nee sint ur mi cere ingruente bello,nee saluabir impietas impium. Vidi impios sepultos, qui etiam eum adhuc uiuerene in Deo sancto erant, is laudabantur in civitate, quasi iustorum operum. Sed Θ hoe vanisas est,
etenim,quta non profertur cito contra malos sententia absque timore ullo fili, hominum perpetranι mala ; attamen peccator ex eo quod eenties facie malum, is per patientiam sustentatur. Ego cognoui quod erit bonum rimentibus Deum , qui Nerentur faciem eius. Est autem anse, in aduertςndiun non aliam ob causam, . db
272쪽
dixisIe Hippocratem aphorismo F. Pri Nimismae sectionis. Propterea etiam sanis ste aeeuratarieulosus existis valde exquisitus victus, di volupis constitutus quoniam errores grauius tuosa vi- ferunt, ut scilicet hinc colligeremus m- ued n rmis aecuratam vivendi normam esse periculo is m, atque eo magis si fuerit voluptuosa . Cui respondet quod habetur apud Hieremiam Trenos . Ruivo vivos Uscebantur. in vise interierunt; qui nutriebanor in eroeeis , amplexati
A P H. XXXV. In quovis morbo partes ad umbilicum, Oi-m Nemrem attinentes crassest inem habere melius es ; mu tum vero extenuari, re contabes
re prauum. Sed hoc quoque ad imseriores iurgationes Eericulosum. R Atio est, quoniam huiuscemodi
partes sunt dicatae natritiqnia atque proinde si crassitudinem habeat, optibmam esse illarum conititutionem demonstratur; si vero multum extenuens tur, colligitur oppositum . Huic est analoga sententia, quae habetur m Ec: clesialtico cap. I 3. Bona est substanti .eui non es peccatum in conscientia,'ne
quissima est paupertas in ora impij . Est
inquam analoga , quoniam Hippocrates non laudat salsam crassitudinem, quae scilicet prouenit a vitio saccorum,
273쪽
sed veram, quae ab illorum valido ealore innato proficiscitur. . . r
A P H. XXXVI. Qui salubritatem corporis habent, cum per medicam ta purgantur, cito exolvuntur; σ qui strauo utuntur cibo.
Non quilibet usus praui victus res.
puit medicamentum purgans, sed qui sunt ille,qui Rerit ex longo tempore come- prauo t1 tus, atque habitualis factus , quoniam corporis stilicet illius earnes i nde nutritae suo runt ἡ Non secus contingit animo iam inpo. praua in disciplina, atque pessimis mo- sueti tesis vibiis habiti ato , iuxta illud Sap. proia. uut me cap. I. Quia vocavi, ct renuiuis, ct ex.lsam reoi manum meam, o non suis, qui a xR ' pieere ιι despexistis omne consilium meum, ιncrepationes meas ne exsis . Ego quoque in interim vestro ridebo, ΘΛb- fannabo, eum id, quod timebatis, vobis adueneris. Quod vero pertinet ad priorem aphorismi particulam, eius expli-eatio in subsequeti habetur aphorismo . Interim tame o non est ignorandum
quod de corporis salubritate dictum suit ab Hippocrate, esse intelligendum non absolutE, sed vi dicunt Logici . secun dum quids non etenim datur salubre simplicite: , quod etiam habetur prou. Cur non Lo. Quis potest dieere mundum est φον. x. h mmm, purus sum a peceato Illa tam vn
274쪽
eorporis salubritas, quae in Aliquibus inῆ Atti . s. dividuis est omnium optima, ranti est Iubritas facienda, ut Hipp. id tanquam magni ta in eoemomenti in pr senti aphori sino expres- pore uaserit s id quod etiam habetur EeeIesiastis in animae cicap. 3o. Melior est pauper sanus, fortis viribus, quam diues imbecillis, o flagellarus malitia. Salus anima insanctuare iustitia, ct melior est omni auro,ct Artento , corpus validum , quam cem sus immensus, non est census super cen sum sauris ereporis non es talea morum super cordis gaudium .
cui bene se hasem crepare, dilatister
QVi bene se habent corpore issicuti
ter serunt medicationes,quoniam qui bene carent prauis, seu'nox ijs humoribus,qui se haMaindigent expurgarione. Non seeus, qui ta corpo bene se habet, animo, non indiget ei uia νς . Ist mdem expurgatione; quoniam Dominus oeustodit illos. Id est, quod ammaduer seat me. tit Sa p. prouerb. cap.2., quando inquir. dieatio- Dominus dat sapientiam, is ex ore Mus M. prudentia, O hientia, eustodiet resorum salutem, is proteget gradientes simplieiarer,seruans se ias iustitig, Θ viassa forum eustodiens. Verum,quod praeciis pud habetur tam in anteeedenti, quam etiam praetam aphorismo, est medici, nam esse aegris tantum corporibus Me cnssariam, quod manifeste colligitur exi i H P.
275쪽
eap. 38. Ecclesialiιci, quando inquito Honora medicum, propter necessitaremetenim illum ereavis Altissimus. Cui cssonat vulgatissimum illud evangelij monitum. Non es opus medico bene va
A P H. XXXVIII. Parum deterire potus, ct cibus, uror autem, metioris a quidem, seu minusseauibus, est praeserendus.
qui videtur quodammodo paradoxoz, praecipue fuit conscriptus ab Hippocrate ad nimium seueritatem euitandam. Non secus animaduertit Sap. in Ecclcsiaste eap. 7. Noli esse multum iustus. Coelem m quere admodum pIa dictus aphorismus prudentissimis tau- tum medicis tamquam verissimus recipitnr; sic non auaris. atque ignaris, sed tantum prudentissimis quibusque viris, pro verissima, atque utilissima recipitur sententia ν quae habetur Rrou. xx. -- lius est nomen bonum, quam diuitie mul-rgs super argentum , is aurum gratia bona . Multo antem magis aliquibus videbitur paradoxum, quod hebetur cap.17. Meliora sunt vulnera diligentis, quam fraudulenta Oseula odientis. Non tamen sent huiusmodi sententiae par doxae 3 nam quod ad sacras attinet , quamuis iustitiae partes ieres , nimi rum distributiua , commutatiua M
276쪽
punitiua , non possint esse nimiae, quoniam scilicet sunt virtutes, potest tamen iudex esse in illarum aliqua multum iustus , & consequenter oecipi ; nam cum leges non sint de singularibus, ut neque scientiae , neque artes , lauta haec sunt infinita. atque quotidie nascuntur , & inte Teunt , atque uniuersale non possit
deficere in multis singularium , necesse est, ut iudex in multiς aliquid condonare debeat , atque quandam seruet aequitatem , quae nihil aliRd aquili, est ex Aristotelis quam emendatio quin, legis in eo, quod deficit ob uniuersale s hoc est, detrahere aliquod ei, quod lege sancitum est ob circumstantiam aliquam , quam legislator non praevidit . Verum quemadmodum praedicta Sapientis sententia est de omnibus iustitiae partibus intelligenda , non secus praesens aphomrismus fuit tantum de iustitia
commutatiua conscriptus 3 aphorismus decimus septimus de parte distributiva est intelli - .gendus .
vero de punitiva, quem admodum ibi demonstratum fuit. ι
277쪽
Α P H. XXXIX. Senes iuuenibus magna ex parte aegrotant minus. μι vero morbi ipsis accidunt longi, maxima ex parte comtantur ad mortem.
IN praesemiaphorismo recenset Hip
pocrates, quod morbi iungi in seni- Sentet a. bus evadunt incurabiles, quibus anal vportione dium morbum explicat Sap. in Ecclesia-MUsides Me cap. 6., quando innuit. Est is aliud
malum, quod vidi sub θlo, Θ qntiam
frequens apud Bomines . Vir. cui dedis Deus diuitias, is substantiam , is honorem , is nihil aliud deest anima sup ex omnibus, qua desiderat, nec tribuit ei po-
restatem Deus, ut eomedat ex eo, sed ho mo exstraneus morabit illud. Hoc vani-rus , iis maona miseria est. Si gentierit
quispiam centum liberos , is vixeris mul- ros annos, ct plures dies aratis habuerit, ct anima illius non uratur bonis substan-ria sua : de hoe ego pronuntio quod melior Cui diu. Mosit abortivus. Frustra enim venit, Orit Hipp. pergis ad tenebras , edi obliuione delebitur
magna nomen eius . Est autem adnotandum η P Lee. Hipp. non sine artifieio apposuisse adverbium, magna ex parte, ne scilicet existimemus senes sie affectos esse absque curatione deserendos , praedicta etenim particula indieat aliquos admittere curationem . Cui respondet. quod habetur in Ecclesiastico cap. 8. Non spernax
278쪽
Bominem in sua senectute, etenim G n bissenoscunt .
A P H. X L. Raucedines, ct grauedines in valdefendus coctionem non admittunt. emadmodum in nostris animaduertimus commentarijs, in prae-Ienti aphorismo euidentem rationem tradit eius , quod in praecedenti dictum fuerat. Causa etenim, propter quam morbi longi , qui contingunt senibus, illos plerumque comitantur usque ad mortem , est, quoniam humores crudi morbos longos progignentes, indigent concoctione, quae natiuo calore perficitur ν iam vero alde senes tali calore sdit destituti. Consimili artificio utitur Sapiens, postquam eleuim cap. in antecedenti aphorismo citato reeensuit habitualem aegritudinem aliquibus senibus contingentem, huius rationem tradercvolens inquit id prouenire, quoniam sunt recto rationis usu destituti s subditetenim. Non vidit solem , neque eun
uis distantiam boni , ct mali, eιiam si duobus millibus annis vixerit, ct non fuserit perfruirus bonis. Nonne ad unum I eum properant omnia. Omnis labor hominis in ore eius, sed anima eius non im
plebitur bonis . Quid habet amplius se piens a stulto λ θ quid pauper, nisi ιν pergarit e,ubi est vita . Est autem ani
maduertoidum non sin2 ratione appo-
T1 eor poris qu1 ut animi morbi longi iuvalde s
nibus curatione non admittunt.
Cur Hip. vs fuerit adverbio valde.
279쪽
iuisse in aphorismo adverbium valds , ut scilicet indicaret decrepitos, qui ses
tuagesimum annum pertranseunt ό alio- qain sententia non esset omnino vera . Cur autem aliqui octuagesimum a iani , atque etiam centesimum aliquando pex transeant, in nostris animaduertnnu Scommentari js. Maiorem facit discultatem apparens in sacris libris contradi -- chios capite enim sexto Geneseos sic
eontiadi habetur. Eruntque dies illius centum octio sol. viginti annorum. Capite vero I 8. EC-uitur. clesiastici dicitur. Numerus dierum vi tra hominum, ut multum centum anni .
Breuiorem vitae, periodum proposuit David, quando inquit. Visa hnminas septuaginta anni , in potentatibus Οιyuaginta. Valesius opere de sacra philosophia, ut hanc litem dirimeret, animai in
uertit annum centesimum vigesimum esse ultimum clymateri cum . centesimi vero annum esse& ipsum clymatericii,
quemadmodum octuagesimus, atque sepinagesimus. Verum, pt hanc admi tamus do tissimi viri contemplationem, hoc certissimum est , contradictionem non ruisse adhuc solutam,cum dicat Ecclesiasticiis ut multΗm emtum anni Nos Respondemus terminum constitutum aD. O. M. Geneseos loco citato esse terminum, quem pertransire sit serE impossibile. Quando vero inquit Sirachius in mutiam centum anni, id non
in pronunciauit, quoniam existimauerit hunc annorum numerum non pollepartransiri, cum & nos nostro hoc auq
280쪽
aliquos dignouerimus praedictum numerum pertransiuisse s sed signifieare voluit, id raro admodu n contingere, at que, quando contingit,esse vitam magis neci, quam Vita: propinquam, quod etiam Dauidis locus manifesu declarat. ruando etenim inquit, amplius auremabor,o dolor, significauit posse quidem produci vitam post octuagesimum, miseram tamen, atque aerumnis plenam .
A P H. XLI. Gui frequenter, ac fortiter absque causa manissa, exolvuntur, ue r
DE scribit hie Hipp. desperatum casum, in quo scilicet sit spetandus repentinus interitus, quoniam tres ha bet pessimas conditiones, sint vero ste quenIer, fortiter, is ab ua mans a ieausa. Cui analogum est, quod proponit Sap. prouerb.cap. iquando inquit. Cum irruerit repemina ealamitas, cti ην- . uritus, quasi te assas ingrueris, quan ido veneriς super vos tribulatio, is angu i ab umc inuocabunt me, is non exaudiam, mane eonsurgenae,ct non inuenient,
eo quod exosam habuerint discipliuam is timorem Domini non fusceperint. Est in quam sententιa non parum analoga I. quoniam, quod inquit Hipp. derepenu moriuntur, expressit Sap. iisdem sere verbis, repentina calamitas. Θ interitus, quod inquit Hipp. frequenter, ac forti