장음표시 사용
291쪽
prudentia sua nae modum. Qiasi velit med ii inquendam modum expetendum ede ini r diuitias ' atque paupertates,iri xta illud unlgatissimim.Neque diuitias, nequa paupertatem dederis mihi, sed sanis veru si tum tribue necessaria. Quod si pereo melius teris, quando mediocritas ad unguem seruari non possit, utrum sit melius d nectere ad diuitias, quam ad pauperra quam ad tem, respondebit Christuς Dominus, he PaupeIta habetur cap. a. . actuum Apostolorum, quod , Beatius es dare, quam accipere, quae sententia videbitur prima DiffeQ- fronte Hippocrati nestro aduersari, vel statem etes saltem sententiae , qu*m illi analogam P Mob esse pronunclauimus. Verum si accura- consideres, non aduersatur, quoniam Hippocrates supponit in aphorismo , il- Ios, qui natura sunt admodum crasstici istius interire, quam qui graciles, quonianullam sui habentes custodiam cum tamen bona sua illis suspecta esse debe.
- xentP Redius illabuntur in mortem repentinam, quam qui graciles; secus si bi prospiciant, poterunt, proba institu-
ta victus ratione , ad meliorem habitumo i desueli; nam quemadmodum in o stris animaduertimus c5mentariis eriplo morbi eomitialis indicauit aphoris. mo iubsequenti, posse quemlibet modi hum habitualem ad meliorem statum
deduci, mutatione maximὸ aetatis, &temporum,& locorum, & victuum quoque . Quem aphorismum ad verba Sernatoris trasserentes,videbimus, illa mi voluisse. Beatius esse dare, quam acciperes
292쪽
pere, quoniam supponit illum , qui dat, esse diuit ijs onustum, atque consequelarier posse illarum portionem largien, do indigentibus, talem deponere Larci nam, quae fiat cum conferentia , atque
A P H. XL V. ιcumque iuvenes morbo comitiali
Ialorant , mutatione maxime aetatis, ct temporis, oe locorum,s viactuum quoque taberantur. Ε x morbus comitialis conuulfio quω 'dam, in qua non modo contorque tur ocali, Verum etiam tota facies; cui
perniciosissimo affectui proportione reespondet, quod habet Echlesiasticus eap. 34. , quando inquit. Nequam est oemtus lividi, ct auertens faciem suam , ct
despiciens animam suam . IUMiabilis sextus evidi in purae iniquitatis,non sat ria biIur, donec consumat, arefaciens ani mam suam : oculus malus adanaia. Et quemadmodum epilepticus, seu comitialis non sanatur i js validissimis prae di js, quae alijs magnis morbis opem serre consuenerunt, subdit Sirachius . Et non satiabitur pane indigens. Et quem admodum ex Hippocrate epipleptici fiunt melancholici; non secus subdit Siraehius et Et in resina erissuper mensam suam. Est autem animaduerten- idum, quod quemadmodum Daemon lpotest melancholicos maximὶ agitare , '' . ipso
293쪽
rudens ua ponae modum. Qia si velit med i m quendam modum expetendum ede int et diuitias atque paupertates,m xta illud unlgatissimum.Neque diuinis,
neque paupertarem dederis mihi, sed ranis Vetu si tum tribue necessaria. Quod si pereon--Hius teris, quando mediocritas ad unguemo, .ddi seruari non possit, utrum sit melius deis uitii, nectere ad diuitias, quam ad pauperra-
quam ad tem, respondebit Christus Dominus, hi PaupeIta habetur cap. io. Quum Apostolorum, quod , Beatius es dare, quam accipere, quae sententia videbitur prima DigeuI- fronte Hippocrati nestro aduersari, vel statem etes saltem sententiae, quam illi analogam
eo MN . esse pronunclauimus. Verum si accura- - tὸ consideres, non aduersatur, quoniam
Hippocrate s supponit in aphorismo , illos, qui natura sunt admodum crassi,ciistius interire, quam qui graciles, quonianullam sui habentes custodiam c cum tamen bona sua illis suspecta esse debe. xent2 facilius illabuntur in mortem repentinam, quam qui graciles; secus si Ebi prospiciant, poterunt, proba instit is ta victus ratione , ad meliorem habitum
o . 1 dedueis; nam quemadmodum in no- stris animaduertimus c5mentarijs exε-plo morbi comitialis indicauit aphoris. ' ano sebsequenti, posse quemlibet mor- hum habitualem ad meliorem statiim
deduci, mutatione maximε aetatis, &temporum,& locorum, & victuum qu que . Quem aphorismum ad verba Seruatoris trasserentes,videbimus, illa mi voluisse. Beatius esse dare, quam accis perex
294쪽
pere, quoniam supponit illum , qui dat, esse diuiti js onustum, atque consequela ter posse illarum portionem largiendo indigentibus, talem deponere sarci
nam, quae fiat cum conferentia, atque tolerantia.
Quicumque iuuenes morbo comit lablisorant , mutatione maxime aetatis, ct temporis, re locorum ' vi- Dum quoque liberantur. Ε x morbus comitialis conuulfici qu
dam,in qua non modo contOIquertur oculi, verum etiam tota facies s cui
perniciosissimo affectui proportione reespondet, quod habet Ecclesiasticus eap. 34. , quando inquit. Nequam est oemtus lividi, ct auertensfaciem suam , ct deosciens animam suam . InsatiabiIιν oeulus eviri in parae iniquitatis,non se ita bitur, donec eonsumat, arefaciens ani mam suam : Oculus malus ad mala. Et quemadmodum epilepticus, seu comitialis non sanatur i js validissimis praeta dijs, quae alijs magnis morbis opem sex re consuenerunt, subdit Sirachius . Et non satiabitur paneueindigens. Et quem admodum ex Hippocrate epipleptici fiunt melancholicis non secias subdit Sirachius et Et in triflitia eri ver mensam suam. Est autem animaduertendum, quod quemadmodum Daemon potest melancholicos maxim E agitare , ' . ipso
295쪽
ipso melancholico humore, tamquam instrumento, utendo , ut sectione sex- '. ta demonstrabimus , non secus potest excitare epilepsiam, fiunt etenim me.
nilnisi hincholici etiam epileptici id, quod
magi qui non ignorarunt antiquissimi , qui ante ea Hipp. Hippocratis tempora id ipsum indiearunt, si quidem idem dictator libello de
morbo lacro de epilepsia verba faeiens, haec habet ; Caeterum qua primi hunc morbum facrum ρνonunciarunt , sales mihi fuisse videntur , quales etiam nunc
sunt magi, ct expiarores, is circulatores , qui se vehementer pios smbulabana, amplius qui eire 3 hi itaque eonsis,
a que mentis inopes , pratexentes diui. Marem , eum nthri haberen , quod exhibitum prodesset, τι ne manifesta feret
storam ignorantia , facram esse hanc affectionem AronMπὸ runst, ct rationibus idoneis eo lectis , curationem constitue νώni sibi 'sis securam , expiamenta offerentes,ct in antamenta. Quibus veria his quamuis Hipp. reijciat remedia , quibus huic morbo obstitere studebant. non tamen negat hunc amemam a Ddimone excitari posse . Iam vero a D mone agitabatur ille, de quo fit men-Fpilepti- tio cap. 9. Umi Marci, quando inquit. v. de auiaeνώur eum, is cum vidisseι eum,
296쪽
S Z.LLAuct.Georg. Moral. I 89- Α P H. XLVI. Duobus doloribus simul non eundem locum infestantibus , vehementιor alterum obscurat. HVic analoga sententiam Sirachius
pronunciauit cap. 3 i. quando inquit . Cogitatus Arascientia aver v.hina' fensum , cν infirmitas grauis sebra m tiar do faeis animam . Est autem animaduer tot tam tendum , quemadmodum in nostris an uri . diximus commentariss , praesentem a- qμ' ςψν phorismum posse intelligi non minus notεα de doloribus ad animum attinentibus, seurat. quam de illis, qui soli corpori tribuun- Animitur, adeo scilicet ut maior animi do. dolor nior minorem obscuret , utriusque in men dolor sedatur etiam laetitia, sic etenim Sirachius cap. 3 I. Exuleario an ma , ct corporis vinum moderatὸ pota
rum, fanitas est anima , ct corpori μώrius potus. Uinum multum porarum irrisationem, is iram , ct ruiuas
multas faeis, amaritudo Mutis oma vinum multum pota sum. Ebrietasiani
mositas , -- pruden eis Ufensio, minoraus tarsu
297쪽
19o Ench. Med.Ethic.σneol. A P H. XI. VII. Dum pus conficitur, dolores, ac febres
accidunt magis, quam Vso iam - eonfecto.
EX hoe aphorismo colligitur, non
omnem dolorem esse malum , sed u0 η' - aliquando dueniente dolore denuncia-doloi., ri ipsam naturam quodammodo vincerire, atque domare causam morbosam ;mali. si quidem huiusmodi suppuratio non sinit materiam longo temporis spacio fieri tebellem,atque insuperabilem,ut qualis praecipue est scirrosa, est etia talis suppuratio bona tanqua signum , quoniam
demonstrat materiam non esse malignas haec etenim nulla ratione potest domati ab ipsa natura, alioquin morborum meis dicatrice. Plurima habentur in sacris ii tetis,quae demonstrat D. O.M. muli 3ties nobis dolores, atque molestias in serre, ut latentia,atque stabulantia in nobis vitia excernantur, quibus excretis cessant dolores, atque labores ἱ haec autem sunt vatijs sentςntijs expiessa, quemadmodum in no- gressu operis vi debimus,
298쪽
Sin. Auct.Georae, Morri. I9 IAPH. XL VIII. In omni corporis motu, ubi laborare
caeperit , quines statim lassiturinem
aufert. SI lassitudo non prouenetit eX interis no apparatu morboso, sed ex labore extera , illam statini auferre poterit da du quies, praecipuὸ quae fit in somno, quod plea spoanimaduerterat Sapa Ecclesiastes cap. 1., nς 'quando inquit. Dulcis est somnus ope V
. ranti, siue parum,sive multum comedaret nusaturitas autem diuitis non sinis eum a prouenit dormire. Sirachius vero in cap. 3 I. indi- ea labo iscat quietem, quae aufert lassitudinem ex labore,& illa na, quae non aufert,quando zi ibi in uuit . Laborauis diues in congregatisne analor, 'substantia, in requie sua replebitur ιν nis suis . Laborauis pauper in diminutione victus , cir in sine inops M. Videbitur
tamen alicui hunc aphorismum adaier. . sari i)s, quae habentur in Ecclesiastimi; , sic etenim habetur ea p. 3I. In omnibus operibus tuis esto velox, is omnis in m tas non occurrae tibi. Videtur inquam aduersari, quoniam in praesenti aph rismo Hipp. damnat n miam defatig tionem. Uerum respondemus nullam esse contrarietatem, quoniam Sirachius
per velocem non intelligit praecipitem in laboribus, sed illum , qui non sit pi uitur ger, quemadmodum aphorismo s. huius sectionis demonstratum est. APH.
299쪽
Qui eonsueti solitosiabores , etsi fue-
rint imbecilles , ene1, non comsuet fortibus , atque rvuenibus f oliva ferunt.
EX hoe aphoris no elieitur consii
itido 1 lx Rudo praecipue longa fuerit, quod
te . oz prius admonuerat Sap. proueIb. in . , uis. quando inquit. Proverbium est. Ada. Iescens iux a viam suam , etiam cum δε-nueris, non recedet ab ea. Maxime vero adhuc aphorismum explicandum confert, quod hahetur libro Iudith cap. 8., . in quo narratur Manassem eius vi- eum ex diutina mcira sub sole interijsse , quod ramen ipsis metatibus Mande n n euenit , quoniam scilicet erant so exε. inueti. Sic etenim habetur . Vir eius plo de- fuit 'Manasses , qui mortuus est in dimmostra- ώαι messis hordeacea , instabat enim δεόμ/ per alligantes manipulos iu c myo , ervenit sussnper capur eius , ct mortuus est.quem locum ad aliud institutum alibi proponimus .
300쪽
, etsi deteriora δεηt, insuetis minus. -Iestare solent. OPorut guur ad
muis quae longo tempore consueta sitnt,etsi deteriora sunt, in stetis minus molestare soleant; iubet tamen Hippocrates Vt paulatim tibis Σὰ deuitentur. Q immo admonet Sap. ne in prauis in illis assuescamus ι die etenim habetur assuelaeis prouerb.et 2. Noli esse amieus homini ira dum. cundo,neque ambuleι cum viro furios,ne fori discas semitas eius, ct sumas scandalum anima tua . Caeterum quema modum ex his colligitur consuetudines bonas esse retinendas ; non secus habe.tur prou. 22. Ne transgrediaris terminos anΦiquos, quos posuerunt patres ιui, & c. 27. Sicuti avis transmigran ς de ni suo, sic mir qui derelinquit Deum suum. Amicum suum,ct Amicumpatris tui ne dim Ieris. Causa vero propter quam,quae lon cu go tempore consueta sunt,etsi deteriora, la eon. insuetis minus molestare soleat,est quo ta sineniam carnes ex praedictis alimentis nu minus tritae,atque efformatae fuerunt 3 iam vero quodlibet nutritur a sirmi, quod etiahabetur in Ecclesiastico cap. I 3. Omnae
animal diligitMisimita, sic is omnis εο-- proximum sibi.Omnis caro a/similem .