Initia philosophiae platonicae Philosophia justi. Platonis de rebus divinis effata. Epilogus. 1836

발행: 1836년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

voea et Polemarchum et caeteros . . num sorte iser, i, namus, ubinam sit tandem justitia i ubinamque inis

justitiar, quid inter utramque discriminis sit et utram assequi is debeat, qui beatus futurus sit sive lateat seu non lateat omnes eos atque homines. Tum Glauco, nihil, inquit, dicis tu enim ipse investigandi negotium suscepisti quippe cum impium foret non succurrere justitiae, quoad ejus fieri possit, quatiemque tandem ratione. . Rectemones et sic faciendum Omnino vos autem me

adjuvare oportet. - Nos ero ita agemus. Spero autem lare, ut sic illud inveniamus. Nempe arbitror, civitatem, si recte notas fuerit innis stituta, persectum in modum bonam futuram. - Necesse est. - Constat igitur futuram eam sapiem

ιem, fortem, emperantem et justam. Constat.

Nonne si quid illorum in ea repererimus, id quod reliquum est illud erit, quod nondum fuerit repertum Quidni Ut autem in omnibus,

quae quatuor numero Sunt, Si unum quaereremus, si illud continuo reperissemus, sussideret:

quodsi tria reperissemus primum hoc ipso cognosceretur illud, quod quaereremus: non enim aliud esset, nisi id, quod restaret. - Probe Ioaqueris. - De his igitur, quae quatuor numero sunt, nonne par est nobis ratione quaerendum y Vero. - Atqui primum mihi in istis videtur saripientia elucere

102쪽

Hic autem, mirum sibi quid apparere, ait Socrates. Sapiens, inquit, mihi esse videtur, quam condidimus, civitas; nam bene consulta est, nonne - Εst omnino. Etenim haec ipsa consulendi facultas scientia quaedam est: non enim

inscitia, sed scientia, homines bene consulunt. Perspicuum. - Multae vero et variae in civitate scientiae simi. - Sunt. - Num propter fabrorum scientiam sapiens et bene consulta civitas appellandas Nullo modo propter istam, sed artis labrilis perita. - Non ergo sapiens appellanda

est civitas ex eo, quod, qua ratione quam optime opera lignea perficiantur, bene consultet Non certe. - An non forte propter scientiam fructuum e terra producendorum, Sed agriculturae perita. - Sic opinor. - Quid vero estne aliqua scientia in civitate modo a nobis condita penes cives quosdam, qua non de re aliqua privata in civitate deliberatur, sed de universa civitate, qua ratione et ipsa erga semet ipsam et alias civitates optime sese gerat Est nimirum. - Quae nam haec et in quibus D Ipsa est custodiendi peritia et in his est principibus, quos modo e sectos custodes appellavimus. - Propter hanc ergo scientiam quo nomine civitatem nuncupaS - Ευ- βουλον καὶ τω ἔντι σος ' bene consultam e revera

savi

103쪽

sapientem. - Utrum plures in ivitate fabros aerarios, quam vero hosce custodes , esse putas Multo certe plures aerarios labros. - Nonne et caeterorum, qui a scientia, qua valent, nomen habent illi paucissimi erunt Paucissimi sane. Tρ σμικροτατε αρα ἔθνει καὶ μέρει ἐαυτῆς καὶ τῆ

a ε' κατα φυσιν laiσθεῖσα πόλις καὶ τουτο- ως ἔοικε, ψωει tabi Q γIγνεται l γένος, - προσήιαι ταυτης - :r ison μυλαγχανειν Θ μονο δεῖ - ἄλλων ἐπωμων, σοφIαν καλεῖσθαι. Ergo minima quadam gent suiρω porte, et scientis, quae in praeside et principe parte inest, tota sapienserit secundum naturam civitas instituta atque id, ut videtur, natur paucissimum est rarissimumque genu , cui convenit esse hujus scientiae particeps quam solam e caeteris omnibus decet sapientiam appellare

Ubinam fortitudo in ei vitate pHoc igitur sic pergit deinceps Socrates, unum quatuor illis est, quod nescio quomodo invenimus cum ipsum, tum quo loco in civitate repositum sit sortitudo autem, quid ipsa sit, tum qua in parte civitatis adsit, qua civitas sortis dicenda sit, non admodum inventu dissicile est. - Quonam

104쪽

paeto Quisnam ad aliud quidquam respiciens,

civitatem vel ignavam vel fortem nominet, quam ad eam partem , quae pro ipsa pii gnat ac militat Τ Nullus certe ad aliam. - Non enim caeteri in illstalii, cum vel ignavi vel fortes sint, vi sua essicient ut ignava vel fortis sit. - Non sane. - Fortis igitur parte sui civitas erit, quod in est vim ejus

modi habet, quae perpetuo servat de rebus terribilibus opinionem, illas eas esse et tales, qua et quales in institutione legislator constituit nonne hanc fortitudinem vocas Non satis, quod dixisti. percepi dic iterum. - Conservationem quandam fortitudinem esse dico. - Quam conservationem Τ Opinionis videlicet, lege per educationem conceptae, qua judicatur, quae terribilia sint et qualia. In omnibus autem eam conservationem esse dixi, ut rata Semper et ubique servetur, sive quis dolo. ribus seu voluptatibus aut cupiditatibus aut timoribus assiciatur, nec ullo pacto quis propter haec ab ea dimoveatur Id autem ut recte intelligatur, Socratem hi Plato inducit eximia quadam longeque celebratissima imagine utentem. Cui autem simile id esse arbitrer . si vis tibi aperiam. - Cupio equidem. - Fullones, novisti, ubi tingere volunt lanas, ut sint purpureae, primum eligunt, quae natura sint quam maxime albae deinde praeparant eas haud mediocri studio et opera, ut ipsum deinceps susci

105쪽

Quidquid hoc modo tinctum est, indelebile manet, et, quam tumuis illud laves, sive aqua, sive additis etiam abstergendi remediis, os ille tolli

nullo modo potest. Quae vero non rite praeparata sunt, facile his color tollitur et informia fiunt. Tale quid sacere nos studuisse pro viri. bus cogita, quum custodes eligebamus, eosque et musica et gymnastici erudiebamus atque existima, nihil nos aliud excogitasse, quam ut optime leges, tamquam colorem imbiberent quo magis indet bilis eorum esset de rebus terribilibus deque caeteris omnibus opinio, neque tincturam eorum abolere possent purgationes istae ad diluendum vehementissimae, voluptas scilicet, omni nitri acrimonia et calcis ad expurgandum acrior dolor item, metus ac cupiditas, omni alia purgatione ad abstergendum potentiora. Την τοιαυτηνναμιιν καὶ σωτηρίαν λα παντὸς δολ ὀρθῆ τε καὶ

γραιαί δεινων πέρι καὶ μη ανδ ρ et αν εγωγε καλωκα estiμαι. Hanc utique vim, rectaclegitimaequeosinionis conservatricem de terribilibus eorumque contrariis, forιitudinem voco equidem atque assero.

106쪽

- 99 Ubinam item in ei vitate temper antia

Reperta in hunc modum cum sapientia in civitate tum fortitudine, duo, ait Socrates, restant in civitate consideranda, temperantia, et, cujus gratia haec omnia perquirimus, justitia. - Pro sus. Invenire jam continuo justitiam possimus, ut ne quid in investiganda temperantia laboremus quidem neque id scio , neque velim nobis prius justitiam innotescere, quam temperantiam consideraverimus quare si mihi gratum vis facere, prius hoc, quam illud investigato. Volo equidem si recte ita facio. - Considera igitur. - Ecce, considero, et hinc quidem spectanti concentus et harmoniae magis, quam Superiora, similis videtur. - Quo pacto - ω που - η σωφροσυνη i, καὶ Πονων τινων καὶ ἐπιθυ

τες, H υκ οἶδ' οντινα τρόπον καὶ ἰλλα Ἀττα τοροαῖτα σπερ - αυπῆ λεγεται Cultus es aliquis temperantia et a voluptatibus quibusdam ac υρμditatibus abstinentia, ut junt, dicentes scilicet aliquem esse se ipso superiorem, nescio quo modo, atque alia etiam quaedam, tamquam rei vestigia dicuntur. maxime omnium. - Respice igitur.

lx Secutus i liis sum Staithanmii emendati iam. Volgo φασι κρειττω cista αὐτου φαίνονται. οὐκ

107쪽

quam modo condidimus, civitatem invenies in illa alterum eorum dices eam recte appellari se ipsa sit periorem, si quidem, si melius in ea pejori imperat, temperans dicenda est et se ipsa superior. - Ego vero respicio illuc ac vera loqueris. - Enimvero vilissimas quasque et nullius non generis cupiditates voluptates dolore 3que in pueris quis maxime et mulieribus servisque reperjet, tum etiam in eorum, qui ingenui dicuntur, vilioribus quibusque omnino. - Simplices vero et moderatas, quae ratiocinatione ipsaque mente et recta opinione ducuntur, in paucis eorum reperies, in illis duntaxat, qui optime nati, optime instituti sunt. - Vera haec sunt. - Nonne haec ita se habere in civitate nostra vides, imperarique vulgi et vilium hominum cupiditates cupiditatibus ac prudentiat paucorum modestorumque virorum ideo equidem. - Si qua igitur civitas potentior sit cupiditatibus ac voluptatibus ipsaque semet ipsa haec ita appellanda est omnino. - Nonne item propter haec omnia temperans - Maxime. - Et vero, si ulla in alia civitate tam regentibus, quam iis qui reguntur, eadem opinio inest, quibus deserre potissimum et Graee legitur D πασι κάλσα ἄν τις ευροι και γυναιξὶ - Quod durius die tum in foeminas videtur. Seripsit, ni illor, Plato, uti vertimus, ἐν παισι μαλ. Rae o ne ita apud Platonem junguntur, uti mox 455. D.

108쪽

mum imperium deceat, in hae lud instres ade rit - Et maxime quidem. - Quibus igitur i.

vibus inesse temperantiam dices, si quidem ita se habeant, iis, qui regunt, an vero, qui reguntur Utrisque - Cernis igitur, quam apte vaticinati simus, harmoniae cuidam esse similem temperantiam urnam Quia non prouti sapientia et fortitudo, quae partibus insunt civi. tatis atque ita eam cum sapientem tum fortem es5ciunt, non ita haec eam temperantem reddit sed per eam totam Singulasque ejus partes, tamquam chordas, diffusa, efficit, ut in idem debiliores homines, sortioresque et medii prudentia , potentia, multitudine, pecuniis item et quavis alia reconcinant: λε ρωτα αν φαῖμεν, ταυτην την ὁμονοιαν , τὰς νοη νην iναι, χεθονώ τε καὶ ἀμεIνονος κατα φυσιν ξυμφωνIαν, ὁπότερον δε αρχειν καὶ ἐν πΩει καὶ ἐν ενὶ κας:δ' uapropter rectissiam possimus hunc concentum temperantiam appellare, deterioris e metioris secundum naturam consensionem, utrum regnare oporteat, cum in civitate, tum in uno quoque homine. - Sic

item mihi videtur. QTum Socrates, esto igitur. inquit, tria jam nobis in civitate comperta sunt, ut ex his apparet; reliquum autem negotium illud, quo praeterea virtutis particeps sit civitas, quodnam erit Iustitiam esse, patet, ni fallor. - Patet . a Hae

109쪽

Ηle autem ille cum adolescentibus, pari cum ipso invenienda justitiae ardore ductus, rei quasi venationem instituit. Audiamus eum porro. Ubinam tandem in civitate

justitia latet pErgo oportet nos, ait, Glauco, tamquam e natores quosdam, circumcirca cespites ponere, circumspicientes, ne qua ex parte justitia subterfugiat atque evaneScens lateat nos. Patet enim, hic eam esse vide igitur et conspicari annitere, si forte tu prius, quam ego eam cernas mihique indices. Utinam vero possem l Tu autem me potius ut mite uteris, qui et sequar te et quae monstraveris conspicere possim. - Sequere igitur, precatus

mecum. - Faciam: tu modo duc quaeSO.

Dissicilis sane mihi hic locus videtur et umbrosus: est plane obscurus et imperscrutabilis; verumtamen progrediendum. - Progrediendum omnino. Iolio o Glauco, vestigium videmur quoddam tenere, nec effugiet nos illud, quod quaerimus. - Bene moneta Enim ver Stultum plane negotium hoc

nostrum. - Quid istud - Jam pridem nobis ab ipso principio, o bone, quod quaerimus, ante pedes volvitur, nec conspeximus illud eramus vero non minus ridiculi, quam qui in manibus quid habentes, quaerunt subinde quod habent: si nos in illud quidem non attendimus, sed pro-eu in alia omnia mentem convertimus quo facile

nos Diyiligo by Orale

110쪽

nos latuit. - Quo modo istud - cc modo: videmur mihi dicentes illud jam pridem et audien . tes, haudquaquam animadvertisse, id nos quodammodo dicere Hic Glauco, μακρὸν inquit, το προοψιιον

ἐπιθυμουντι κουσαι. Longum sane prooemium idire cupienti. Tum Socrates, quid ipsi videatur justitia esse, accuratius exponit. Audi, inquit, num quid dicam quod enim ab initio statuimus

unumquemqlle agere Oportere, illud est, ut mihi videtur vel hujus species quaedam, justitia. Statuimus autem, et saepius, si memineris, diXimus, unumquemque decere unum quid actitare eorum, quae civitati conducunt, ad quod ipsius natura esset aptissima. - Diximus procul dubio. - At qui suum agere nec quod aliis agendum est af sectare, justitiam esse, et hoc cum ab aliis multis audivimus, tum ipsi diXimus Saepenumero. Diximus. - Hoc utique videtur, amice, cum sit, justitia quodammodo SSe, sua agere. Scisne autem, unde illud conjiciam 8 - Nequaquam sed

dic, quaeSO. - Δοκεῖ μοι το πολοιπον ἐν τῆ πόλιιων Dκέμμεθα, σωφροσυνης καὶ ανδρείας καὶ φρονΘεως, τουτο uim et σιν ἐκεινοις την δυναμειν παρέσχεν ωστε ἐγγενέσθαι καὶ ἐγγενοαενα γε σωπηρίαν παρέχειν,

Ita αν ἐνη. Videtur mihi quod reliquum est in civitate, praeter illa, quae consideravimus, temperantiam, fortitudinem . sapientiam, hoc ess/, quod

SEARCH

MENU NAVIGATION