장음표시 사용
71쪽
eustodes ei et optimos e caeteris eligeret et peria sectum eos in modum per musicam et gymnasticam
Quo jam deinceps apud eum Socrates progressuin rus, civitati recens natae excolendae philosophiam puteri adhibet, ut per artes, quae pulcri amorem in animo excitant, in primis per musicam, artium omnium longe principem, hune ipsum pulcri amorem in custodibus excitet adjicitque gymnasticam musicae, vindicibus civitatis, ut armis eam naviter propugnent, si quid aliud, necessariam. Nobis quidem illa hoc loco non nova accident. Exposita
jam magnam partem Sunt, quum in ipsa versareamur philosophia pulcri; veruntamen reminisci eorum, quae tum de artibus maximeque de musica accepimus, hie non ingratum fuerit et vero quae tum unice de singularibus hominibus excolendis diximus, nunc in universam civitatem applicaturi sumus eritque nobis vis attendenda praecipue, quam ad mores civium integro servandos artes habere in civitate Oporteat. De artium in civitate, ad ipsam excolendam recte,
Nam musicae quidem Plato hanc tribuit in rempublicam vim et auctoritatem, ut pronunciare haud vereretur: εἶδος γαρ καινον μουσικῆς μεταβαλλειν ευ λτέον, ως ἐν ολ κινδυνεώοντα ουδαμου γαρ
72쪽
κπουσαι μουσικῆ τρωοι ἄνευ πολιτικων νοκων των μεγkων ne novam inducamus musicae speciem, cavendum , quippe vertitur in eo rerum summa: nusquam enim musicae modi mutantur, quin mutentur simul leges civitatis gravissimae. Q Quod placitum Platonis, utpote a moribus nostris et politicis institutis alienum plane et abhorrenS, multorum et mentem advertit recentiore aetate et vero studium excitavit vehementer, ut probabiliter id ex antiquitatis ratione explicarent. Nobis expli- eari idem placitum lacillime posse videtur, si quidem ipsum ei Platonem interpretem adhibuerimus. Nam musicae nomine Socrates apud illum omnem complectitur Oesin poesin autem ad res sacras, ad hymnos, quibus Dii celebrantur, ad fabulas antiquas, quae hymnis caeterisque carminibus continentur, quarumque vis magna est cum ad excolendum tum etiam ad corrumpendum puerorum animum: ad haec igitur, quae tantam vim in
utramque partem ad mores formandos habent, refert maxime. Quodsi moribus unice, de ejusdem Sententia, stat civitas, quantum Iscere ad eam commovendam evertendamque iiijuscemodi mus,cae corruptio debeat, intelligimus sponte. Sed ipsum audiamus Socratem.
Indole igitur verissimi custodis descripta definutaque, talis igitur, ait, custos nobis esto. Quem vero in modum edticandi illi erunt et instituendia Quae
73쪽
Quae sane disquisitio conseret magnopere ad illud, quod Spectamus , perspiciendum, qua ratione in civitate justitia et injustitia oriantur. Ille frater Glauconis , vero , inquit, et, me quidem judice, maxime illuc conseret. Cui Socrates, per Iovem igitur, mi Adimante, non desistendum nobis erit. etiamsi longior futura disquisitio sit. - Minime Vero. - Age igitur, quemadmodum in fabulis otium agentes confabulantesque, oratione hos homines instituamus. - Sic decet. - Quae igitur erit disciplina Haud facile melior reperiatur illa,
quae a longo inde tempore reperta est: est autem, quod ad corpus attinet gymnastica, quod ad animum, musica. - Est sane. - Nonne a musici prius quam a gymnastica disciplina ducenda Certe. - Musicam dicens, nonne sermones intelligis item - Intelligo. - Sermonum autem duplex genus est, alterum verum , falsum vero alterum. - Est ita. Instituendum utroque est; prius autem falso. Id non intelligo. - Tu vero non intelligis, pueris nos primum fabulas narrare hae autem, ut universe dicam, falsae sunt insunt tamen etiam vera prius autem fabulis ad pueros, quam gymnasiis utimur. - Est, ut dicis. - Hoc ergo volebam, cum dicerem, tractandam prius esse musicam, quam gymnasticanti, Recte. - Ουκουν οἶσθα, τι αρχη παντος
εργου μ ιτον, αλλως τε καὶ νεν καὶ αυέ τφουνήμαλις γαρ τότε Ἀτλαττεται καὶ ἐνδυεται τυπος ο ἄν τις βουλητα ενσ-ηνασθαι ἐάαςω An nescis, in
74쪽
in unaquaque re principium omnium esse maxumum, praesertim juveni et tenero cuique maxime enim tum fingitur induiturque forma, quam quis unicuique imprimere velit. - omnino. - aciis lene igitur sinemus, quaslibet fabulas a quibuscunque fictas audire pueros, animisque imbibere opiniones ut plurimum contrarias illis, quas, cum adoleverint, habere illos debere existimamus Nullo id modo sinemus. - Primum igitur , ut videtur sabularum auctoribus imperandum est, et, si quam fabulam bonam fecerint, adsciscendum, in contra malam, rejiciendum esta tum
etiam, quas adsciverimus, per nutrices et matres pueris narrandas curabimuS, καὶ πλαττειν τας υ χαις αυτων si μυδεις πολυ μαλλον ἡ τα αύματα
si χερῶν, ut psorum animos fabulis multo magis informent, quam corpora manibus in isdictis longam deinceps Socrates de fabulis cum Hesiodeis, tum Homericis disquisitionem subjecit,
illas ejiciens maxime quae moribus sanisque de divina natura opinionibus noceant denique τυπους indicat, ad quos poetarum exigere carmina jubet, ut, quae conveniunt illis, admittantur, quae non conveniunt, repudientur. Tam late iccirco musica, de sententia Platonis, per totam civitatem
75쪽
mutata usi eae ratione, ipsa πmutari ac fommoverie ivitatem.
Nec vero nune dubitaverimus magnopere, qui I Plato voluerit, quum tantam, quantam diximus, musicae in civitatem vim et Icacitatem tribueret. Respexit sabulas sacras et populares, quibus sic puerorum animi, ut manibus eorum corpora, lino gebantur Tragoediam respexit et eomoediam, musica spectacula, sed quae, ut ipsae fabulae, ad sacra referebantur proxime, eoque magis Specta lium animos movebant, quo plenius mores varios linitando exprimebant. Sed praeterea et ver potissimum ipsius vim musicae respexit quae una artiunt omnium maxime ad εὐαρμοςta quandam et ευρ ruta hominem componit, caeterisque artibus, ut idem essiciant veluti exemplum praebet. Praeclaras Platonis hac de re sententia supra attulimus hic vero nobis Tatum philosophi, quod omnium gravissimum est, attendendum in primis videtur. Est illud hujusmodi. - υλακτήριον,
76쪽
παντα καὶ δημοσω ἀνατρεμ. Arx igitur ad mores propugnandos bonos se condenda custodibus nostris est, in musica. Nam legum negligentia morumque pravitas clam et facile surrepit sensim paulatimque in res familiares se insinuans in mores serpit et stυdii, ex his deinceps ad mutua commercia procedit, magis magisquo ingrave cens, tum pervenit hinc ad leges et respublicas magna cum petulantis et lascivis, donec tandem privatim tibiic*De omnia pervertat. QDe grmnasticaci Ct o di m educationi recte
Tali igitur cum musicae tum caeterarum artium studio vigebit civitas, quam condere coepimus, eoque magis et vigebit et perfecta moribus erit, quo diligentius custodes nostros, quos praeire caeteris civibus decet, sic instituerimus. Sed musicae accedat gymnastica oportet. Hac enim a teneris per totam deinceps vitam exercitandi erunt. Id autem, ait Socrates, ita se habet quodammodo, ut opinor animadverte et tua ἐμοὶ μεν γαρου et D Rop. IV. 424. D. Totum hune locum de musicae in ivitatem vi plene explicuit en ex disp. rimusice ad excOL Ominam, praesertim p. 54 et Ioa.
77쪽
ἀρετῆ ψυχην αγαθηο ποιεῖ , αλλα ουναντAν,αγαθὴ ἡ αυτῆς αρετη σωμα παρέχειν ως Idντε βελ- τιςον mihi enim non videtur quod bene sa habeteorpus, hoc sud virtute animum escere bonum, sed
contra , bonus animus sua ips6 virtute corpus, quoad
ejus feri potest, optimum reddit ibi vero quid videtur Idem sane ac tibi. H - Ergo rite
cum musica temperanda gymnastica erit, nec vero ita existimandum, ut vulgo existimant, quasi altera harum artium corpus, altera animum solummodo spectet. Videtur utraque animi in primis caussi tractanda esse. - Quo pacto An non vides, qua sint mentis conditione, qui multam per totam vitam gymnasticae operam dederunt, nullam vero musicae, tum etiam illi, qui contra fecerunt Qua de re dicis De rudi duraque eorum conditione ac de caeterorum mollitie. Novi equidem, eos, qui sola utuntur gymnastica, agrestiores, qui autem una duntaxat musica, molliores, quam decet, fieri. - Atqui iracunda illa naturae vis ferocitatem gignat quae recte exculta, sortis sit, nimis autem intensa, ferox et dura evadat. - Sic mihi videtur. - Quid verori mansuetudinem non habeat philosopha animi natura quae nimis remissa, mollior, quam decet, erit, recte autem exculta, mansueta ac modesta Est ut dicis. - Dicebamus autem, custodibus nostris
78쪽
utramque naturam inesse debere. - Dixi urus Nonne congruere inter se et concinere oportet
Quidni Animus ejus, in quo haec consonant. temperans est et sortis omnino. - us vero animus, in quo dissonant, timidus et agrestis Et maxime quidem. - Ergo quicunque musicam Sinit per aures, tanquam infundibula, in animum suum infundere, quas modo diximus, suaves, molles ac flebiles harmonias, atque aetatem suam in cantibus animum delinientibus consumit, is primum quidem, si quid iracundum habebat, tam . quam ferrum, emollit atque utile ex inutili duro. que essicit, idem vero, ubi non cessat, sed mulcere ac delinire pergit, animum tandem totum liquefacit ac resolvit, donec vim omnem et iram sustulerit et veluti nervos exsciderit animi, eumque, ut apud Homerum est, μαλθακὸν , ἰχ την mollem pugnatorem effecerit. Si est omnino. - Quodsi quis contra , musica et philosophia neglecta gymnasticae sese totum tradit, primum is firmum corporis habitum consecutus, animi viribus ac magnitudine invalescit, fortiorque quam fuerat evadit idem vero, ubi nil aliud agitatque ab omni plane alienus musica est, nonne, si quod fuerat in ejus animo discendi studium, vi id sust destituetur setque surdum a coecum, quippe cum nullam degustet disciplinam nec ullius sit disquisitionis aut ratiocinationis particeps, hebescant i II. XVII. s. 588.
79쪽
cant vero sensus , non excitentur, colantur, pu
gentur. - Sic plane. - ratione igitur talis homo omnique cultu, qui musicae debetur, abhorrebit, nulla in sermonibus persuasione utetur, sed vi et agresti immanitate, ferae cujusdam instar, ad omnia agitabitur, inque inscitia et ruditate sine concinnitate ac gratia vivet. - omnino. Ad haec igitur duo, ut apparet, artes duas reindiderim deum aliquem hominibus tribuisse, musi- eam et gymnastieam, ad iracundam nempe hominis et philosopham naturam, non ad animum et cor. pus, nisi per opportunitatem aliquam; sed ad
illud , ut consonarent inter se, quatenus deceat, intensa atque remissa. - Sic apparet. - ὸναρα μουσικη γυμινατικο κεραννυντα καὶ μετριωροτατα ν ψυχῆ πρρσφέροντα , τουτον ὀρθότατ ανl φαῖμεν εινα τελεως μιουσικωτατον κα ευαρμοτότατον,
μαλλον ἡ τὸν ας ρδας α μαι ξυνιςαν- τα - ικοτως γ , ω Σωκρατες Eum igitur, qui pulcerrime cum musica Imnasticam temperat atque optime utramque animo adhibet, reo tissime hunc perfectum musicum sibique ipsum con, einentem dicamus, multo rone magis, quam si quis hordas scit temperare. - Et merito quidem, Socrates. HQuo magis ita adumbranda Platonis civitate progredimur, eo patet nobis dilucidius, arcte ejus politicam cum morum doctrina conjunctam esse. Quae
80쪽
Quae communis fuit universae antiquitatis sententia. at vero,
Quid eges sine morigus Uanae prosciunt ii
Sed cernimus ita simul totam philosophi de pulcro, de hono ac de artibus philosophiam tantum abesse, ut theoretica sit uniceque philosophis relinquenda, ut ad res civitatis gravissimas, ad ipsam firmandam legum auctoritatem valeat. Quod dicto recte expressit Xenocrates. Nam, ut apud Ciceronem est, cum quaereretur ex eo quid
assequerentur ejus discipuli, respondisse fertur, ut id sua sponte facerent, quod coguntur facere legibus. Sed illuc spectat Platonis potissimum περὶ του τος, de vero, de disciplinisae de mundo νοητῆ philosophia. Explicuimus
eam, postquam de artibus, inprimisque de musica dixeramus satis, vidimusque referri eam prOprie ad recte excolendum erudiendumque homi . nem. Hic antem patebit nobis, destinatam eandem ab auctore maxime esse ad acuendum informandumque eorum ingenium, qui rei publicae, quam finxit, gubernaculo essent adhibendi. Quod ubi ex ipsa philosophi doctrine expoSuerimus, haud mirabimur sane, sic de reipublicae rectoribus pronunciasse Platonem, ut finem futurum malorum in civitatibus negaret, anteaquam vel philosophi ea regerent, vel qui nune eas regunt, philosophi