Initia philosophiae platonicae Philosophia justi. Platonis de rebus divinis effata. Epilogus. 1836

발행: 1836년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

essent facii. Sed nobis, ut Ordine procedamus, primum de rectoribus civitatis, quemadmodum eliis gendi instituendique sint, agendum videtur. De rectoribus ei vita ιι s. Eligendi e custodibtis sunt, ipsique erunt in primis custodes λὶ delectum autem facere accurate oportet. Nam haud fuit Plato ex illorum genere philosophorum, qui paria esse natura hominum ingenia statuerent, diversitatem autem ex diversa institutionis ratione ducerent. Rem adeo Socratem vetere quadam traditione illustrantem cit Persuadere custodibus illud, ait, debemus, quod a Phoenicibus accepimus, nostram inStitutionem nihil esse, ipsos vero reapse aliquando sub terra fuisse informatos, indeque deinde dotia /' bus quosque suis in lucem prodiisse. Estis

igitur, sic eos sumus allocuturi, Omnes fratres inter vos, quippe terram communem habentes ma- trem, quam communibus studiis viribusque e. sendetis; sed Deus, qui vos finxit, quotquot UeStrum ad imperandum apti essent futuri, aurum in eorum generatione admiscuit quapropter honoratissimi sunt illis autem, qui ad opitulandum custodiendumque, argentum ferrum denique atque

aes agricolis et opificibus. Nos igitur, quippe

82쪽

Cognati omnes, plerique generabitis, qui vobis

sint similes eveniet autem quandoque, ut X aureo nascatur argenteus et ex argenteo Similiter aureus, caeteraque pariter in hunc modum. Quamobrem

principibus et primum et maxime Deus praecipit, ut nullius rei majorem curam custodiamque suscipiant, quam natorum, ut dighoscant, quid ex quatuor his illorum animis sit immixtum et siquis ex ipsis nascatur χαλγως vel ποσIDρος,

nullo pacto misereantur, sed suum cuique tribuentes, ad pisces vel agricolas dimittant rursusque, si ex hisce nascatur aliquis et χρυσος vel παργγρος, extollant eum honore, hunc ad auxiliarios, illum ad custodes et principes referentes, quasi vetus sit oraculum, τότε ἡ πολιν λαφθαρῆναι.

ἄταν αυτην ὁ σίδηρος si ὁ χαλκὸς φυλαξη' tum rem i

publicam perituram, cum ipsam vel aes vel ferrum gubernabit. Eligere igitur e custodibus ac summis ornare in republica honoribus decet, qui natura habent recte ejus regundae facultatem hi autem quo magis indole ingenioque praestant, eo magis et musica excolendi et vero gravioribus disciplinis erudiendi sunt. Nam mediocria ingenia nec obsunt magnopere nec prosunt civitatibus magna solum tam perdere eas, quam Servare et illustrare solent. Id autem negligitur fere in civitatibus nostris, inde. que repetendae potissimum sunt gravissimae, qui

83쪽

- 76 bus laborant, calamitates. Finge populum in civitatibus nostris gubernatoris instar, qui sit magnitudine et robore corporis prae caeteris eminens, subsurdus vero et Oculis hebetior ne mente ad res nauticas cognoscendas melior nautas autem inter se de gubernatione certantes , quorum unusquisque putet, se dignum imperio esse, quam quam nec artem didicerit unquam nec praecepto.

rem ostendere possit, nec tempus quo didicerit, dicat adeo, disci artem non posse, quique hoc statuerit, ferro aggrediatur: tales finge nautas ad gubernatorem illum confluere, obsecrare obnixeque contendere, ut ipsis gubernacula tradat subinde adeo, ubi non persuaserint ipsi, sed alii hos illos vel perimere, vel e navi dicere, ac postremum, bono illo navis principe per mandragoram vel vinum occupat vinctoque gubernationem navis arripere, praesentibus rebus uti, vino et epulis indulgere atque ita gubernare, ut hujusmodi homines gubernaturos, verosimile est: omnes praeterea eum laudare, eum nautam et gubernatorem Vocare, eum, quae ad navem Spectant, callere,

quicunque ad navis usurpandum principatum, vel persuasione vel vi opitulari ipsis possit, qui vero id non possit, tamquam inutilem vituperare veri

autem gubernatoris ossicium ne suspicantes quidem, necesse illi esse, ut rationem habeat anni, tempeStatum, coeli, Strorum, ventorum, Omniumque, quae ad artem pertinent, si gubernator quis navis re vera futurus est ut vero gubernet, sive

84쪽

volentibus quibusdam, sive invitis, hujus ipsius

artem nullam putantes accipi posse simul et gubernatoriam facultatem Τοιουτων ἡ περὶ τα ναυς γιγνοώλουν, τώ ς α οὐ κυβερνητικὸν in πρ αντῶν ἔντι μιετεωροσκοπον τε καὶ ιαδολώσχην καὶ χρπον seu καλεῖσθαι ἰπο των ἐν ταῖς ουτ κατεσκευασμia ναις ναυσὶ πλωτήρων Haec si in navi ita sese habeans, nonne verum gubernatorem censes ab

illis, qui talibus vehuntur naribus, inanem et curiostim rerum sublimium inspectorem, naviquo inutilem vocitari Talis hodie conditio est civitatum nostrarum. Quid caussa ess dicamus, ut pessime fere regantur civi ι ases st

Quodsi perversae hujus miseraeque conditionis

nostrae caussam exquirimus, exprimuntur eadem hacce gubernatoris et nautarum imagine. Spe nuntur si qui adsunt rerum politicarum periti qui Ver earum prorsus sunt ignari, contendunt secum invicem de imperio, proque populo, qui legitimus habetur quamvis ineptissimus gubernator, res student administrare. Quae cum ita sint, detrectant imperium optimi quique et sapientissimi viri. O γαρ ἔχει φυσιν κυβερνην ναυτων δεισθα αρ- χεσθαι et αυτου δευδε τούς σογυς ἐπὶ τα των a D Rop. VI 488. A. - E.

85쪽

πλουσιος ἐάν τε πένης καμνη, ἀναγκαῖον εἶναι ἐπὶ ἰατρων θυρας ἰέναι καὶ παντα τὸν emista δεόμενον, - τας του ἀρχεῖν δυναμένου ου τὸν ἄρχοντα λαιτων ἀρχομένων ἀρχισθα, ο αν τὸ ληδε- τὶ

γιος Non enim naIurae consentaneiam est, ut gubernator nauιas oret, sua se gubernasion

committant, vel sapientes ad divisum fores acre dant. Sic reapse natur comparatum est, ut rivo dives sive pauper adversa valetudine utaιur, cessario is fores medicorum petat, Omnesque, gubernatione indigent, mos adeant hominum g bernandi peritorum, non gubernatores, s quidem

adicujus sint pretii, inferiores rogent ut gubernare sibi liceat. Qui si eos, qui his temporibus respublicas administrant, cum iis comparaveris nautis,

quos modo commemorabamus, tum etiam, si illos, qui ab his appellantur inutiles ac rerum vanarum speculatores, veris gubernatoribus contuleris, non aberrabis. H Fit autem ita, ut Vera, quaeque

his unice malis mederi possit, philosophia male audiat. Nam primum, germani philosophi, tamquam inutile rejiciuntur, tum vero, si qua praeclara exstiterit in juvenibus ad philosophiam indoles corrumpitur illa, anteaquam ad maturitatem pervenerit. Sic enim sese res habet. Πάντος σπέρματος πέρι ἡ φυτου, εἴτε γεων εἴτε τὶν se κεν τι τὸ κη τυχὸν τροφῆ. ης προσήκει

86쪽

καςω, αμ ρας τόπου, σ*- έρωμενkερον , τοσουτω μιόνων ἐνδε των πρεποντων αγαθλγαρκακον ἐναντιωτερον η αγαθῆ. Scimus enim omne semen ac germen sive plantarum sive animalium, quod non fuerit eam nutritionem, eam temo pestatem, eam regionem adeptum, qua ipsi mtur conveniat, quo validius tu, eo pluribus indigere eommodis bono namque malum contrarium magis, quam non bono. - Quidni Est igitur, ut arbitror, rationi consentaneum, optima nat ram, si alieno nutriatur alimento, deteriorem evadere, quam pravam. - Est utique. mac igitur ratione dicimus, Adimante, animos praestantissima indole praeditos, si male fuerint educati, pessimos fieri. 'H σιει τα μεγαλα ἀχκήματα καὶ την κρα- την πονηρIαν ἐκ φαυλῆς, ἀλλ' ου ἐκ νεανικῆς φυσεως

λων ουτε ἀγαθων ουτ κακων Bis ποτε εσεσθαι An vero putas, marima scelera, et extremam

nequitiam ab ignava potιus indole, quam generosa, per educationem corrupta, procedere imbecillem vero naturam ingentium vel bonorum via malorum quandoque caussam forest aud sane, sed prorsus prout dicis. - Philosophi igitur, quam adumbravimus, natura, si quidem disciplinam ipsi

convenientem nacta fuerit, necesse est, arbitror, eam semper proficiendo ad omnem se virtutem

explicare; sin vero in perversam inciderit, tamquam in alienam regionem, disciplinam, ad contraria omnia delabitur nisi sorte Deorum aliquis

87쪽

eam adjuverit. Existimasti autem tu, quemad modum vulgus hominum, verum esse, quod dicunt, adolescentes quosdam a sophistis corrumpi,

corruptores vero eorum Sophistas quosdam esse privatos, ac non eos potius, qui ita loquuntur, maximos esse sophistas, maximamque esse eoru

dem institutionis vim , quippe qui juvenes ac Mniores, foeminas ac viros tales insormant, quales esse eos velint Quando id potissimum Quando frequentes multi vel in concionibus vel judiciis vel theatris vel castris vel alio quodam

hominum coetu considentes, eorum, quae dicta factave sunt, alia vituperant, alia laudant, et ad utraque ingenti cum tumultu acrius efferuntur, explodentes applaudentesque Summo strepitu et clamore, ut saxa circumcirca et loca in quibus adsunt, resonantia duplo majorem edant tumultum, quam qui laudant ac vituperant. Ille juvenem quo esse animo existimes vel qualem huic publicae disciplinae privatam disciplinam obsistere posse, quin tali vituperatione ac laudatione obruta, illuc labatur quo fluctus serta ut eadem, atque illi, pulcra et turpia censeat, iisdemque, quihus illi, studeat et talis omnino fiat Necesse

id omnino est, O Socrates. - Nondum vero maximam diximus necessitatem. ' Quamnam

Quam facto adjungunt, cum verbis persuadere institutores isti nequeant. in vero nescis, istos, si quis ipsis non obtemperat, infamia eum et mulcta et morte plectere Stuumopere. - Quem igitur Disilia πιν Ooste

88쪽

tur alium sophistam putas aut quales alios priva.

tos sermones adversari istis et resistere posse 2 Nullum. - Nullum sane quin et reniti illis summa stultitia est. με γὰρ γνεται, υτ γε- γονεν, ουδὲ - μὴ γένηται ιλλοιον ος πρὸ ἀρε- την παρὰ την τουτων παιtiis πεπαaευμένον ἀνθρώ πειον , -αῖρε θεῖον μέντοι , κατὰ τὴν παροιμιIαν ἐωθω λόγου. Nam indoles juxta issorum disci. plinam formata, nec fit nec facta est tinquam, nec feri omnino potest ad virtutem alius modi, humana quidem, o amice, nam divinam quidem, ut prove hi dicitur, excipio. Certo enim cito, quaecunque generosa indoles in tali civitatum condi. tione servetur ac qualis esse debet, talis fiat, divino hanc fato integram servari. maud aliter mihi videtur. Istud vero praeterea tibi videri debet. - Quidnam Unumquemque eorum,

ti Ferri haec lectio et loci interpretatio potest. Quod si de diseipuli cujusdam mea conjectura legamus - οὐδὲ οἶs

potes ad irtutem Perfecta, vim demum habeat, quam desideramus, emtum hocce solemne. Exquisiti sua et

89쪽

qui privatim accepta mercede homines docent, quos quidem sophistas atque aemulos suos vocant, nihil aliud docere, quam multitudinis opiniones, quas profert, ubi congregata est, easdemque unice sapientiam appellare. Veluti, si quis θρωματος μεγαλου καὶ ἰσχυρού, ammati cujusdam vasti a robusti iras ac cupiditates singulas obse vaverit, quaque ratione adire illud deceat, quaeOntrectare, item, quando vel ferocius sit vel mitius et quibus de caussis tale fiat voces item quas in singulis quisque usurpat, quibus praeterea vocibus aliorum efferetur vel mitigetur postquam vero ob diuturnam consuetudinem percepit singula, peritiam hujusmodi sapientiam vocet, et, quasi

artem inde confecerit, ad docendum accedat, ignorans revera quae potissimum harum opinionum

cupiditatumque honesta sit ac turpis, bona ac mala, justa atque injusta nomine vero singula ad ingentis bestiae illius opinionem, bona, quibus delectatur illa, mala, quibus offenditur nec aliam prorsus ullam de his afferat rationem, sed quae necessaria sunt, justa nuncupet et honesta quo vero boni ipsius ac necessarii natura differat neque ipse perspexerit unquam, neque aliis possit ostendere: - si quis, inquam, ita se habeat, nonne per Iovem absurdus praeceptor esse tibi videbitur M:hi vero. - Differre vero tibi ab hoc ille videtur, qui multorum variorumque hominum in unum convenientium iram et libidines callere, sapuntiam esse ducit, sive in pictura,

90쪽

sive in mustea, sive in administrandae reipublieae

disciplina tu Do misera philosophias

, conditions.

Haud mirum iccirco est, ipsam philosophiam .

quae eadem optima est παιδεία, non solum negligi prorsus, sed calumniam etiam suscipere. Cum enim corrumpantur continuo, qui naturae bonitate ac praestantia ornare eam et tueri debebant, sola relinquitur. Illam autem, tamquam Ognatis. Θ bam alli aggressi ejus nomine indigni dedecorantae calumniis exponunt, ut dicantur philosophi lι- ουδενω ἀγα&υ. οἱ δὲ πολλοὶ πολλων-- αξιοι Heri partim nulla re boni, plerique mutiis risus malis dum Dρωντε γαρ αλλο ανθρωπlσκοι κενην την χωρα ταυτην γιγνοώνην καλων δὲ ὀνοματων καὶ προσχηματων αες . σπε οἱ των EIπ- εἰ τα ρα , αποχδρασκοντεe. τριενοι καὶ ρυτοι ἐκ των τεχνων ἐκπλβωσιν ευ την φιλοσορίαν. οι α κοωφματοι τε τυγχανωσι περὶ τὸ υτων τεχνίον Conspicati enim omunculi sedem ann

De Rep. I. 49. D. - 495. D. a Sic acribendum censeo, eum ἀγαι. in vulgati desideretur, auctoritatem secutus Ciceronia, qui huc videtne respexisse a Rep. I. c. I. cum ita dicunt, accedere ad rem publicam plerumquae homine n II re bona dignos, cum quibua eo arari sordidum, configere autem, mutatitudine praesertim ineltata, miserum et periculorum ait.

SEARCH

MENU NAVIGATION