Philosophia rationalis sive logica, methodo scientifica pertractata et ad usum scientiarum atque vitae aptata

발행: 1740년

분량: 925페이지

출처: archive.org

분류: 철학

341쪽

3I Part. I. Sect IV cap. II De Figuris

auror Principiorum philosephiae naturalis mathemticorum non es amror Apronomiae Britannicae. Joannes Nemrisu es Autor pronomia Britannicae. Ergo Ioannes enitanus non est Autor Principiorum philosephiae natiι-ralis mathematicorum. II.

Autor Astronomiae ph scae in geometricae fuit Professor Saviliantu in Academia Oxoviensi. Jacobus Gregoriit non fuit Professor Savilianus in Academia Oxoniensi. Ergo Iacobus Gregorius non es Autor pronomisistificis geom

trica.

In his vero propositiones majores aequivalent universalibus ad tormam universalium ita reducuntur quicunque est Autor Principiorum philosephiae naturalis mathematicoruntius non es Autor Apronomia Br tantiis em quicunque fuit Autor Apronomiae phrasicae s geometrica, is Di Professor in Academia Oxoniensi. His in syllogismis substitutis, proprii habebunt formam in modo 'sin atque Baraco. Obiter noto, cum conclusiones singulares in argumentando aequipolleant particularibus, in secunda autem figura nonnisi duo snt modi syllogismo rum particularium,f Τιρω nempe atque Barocoss. 383. vonNisiduos es- seposse modo bllogismorum propriorum in seimda Agura. Et eodem prorsus modo patet, nec plures, quam duos esse modos stlosissiorum propriorum in prima Rura.

mpruris filo mi proprii secundae Ararae ad primam eodem modo redum rum ad pri iis , quo ceteri v.S, Iogismi proprii modo allat, not.F.3 6. in figura prima sunt

hujus sormae:

Autor Astronomiae Britannicae non es Autor incipiorumphilosephiana turalis mathematicorum. Iamnes Nemtonus es Autor pronomiae Britannicae. Ergo Famios emptonus non es Autor principiorum philosophiae nimralis mathematicorum. γ II sim Disitire by Ooste

342쪽

sui uon fuit Professor pronomiae Savilianus in eademia Oxoniensi, non est Auror pronomia physice, geometricae. Jacobis Gregorius non fuit Professor pronomiae Savilianus in Academia Oxoviensi. Ergo Iacobus Gregorius um es sutor Apronomiaph Dasicometri

3 388. Quoniam syllogismi prima figura non si in nisi applica SVLogismistio Dicti de omni nullo 3. 66. Ueqq. , istud autem Di cm ctum per se evidens est, propterea quod intellectus concipere V δ' ε' nequit idem limul esse Sion esse F 3 6 3 7 adeoque quivis in prima figura syllogisinus suam secum fert evidentiam: syllogista contra secundae figura pendent a corollario Dicti de omni & nullo 3 38s. , adeoque evidentiam suam mutuantura figura prima; ideo misgi i secundae figurae minus evidenressum syllogismis primC.

Nemo negabit, evidemiam majorem habere quod per se evidens est, quam quod evidentiam mutuatur a demonstratione.

Si uia iam si atque etiam vel omnes, vel Puod Aliquot ni rim fuerit , substituta in L llogismo primae figurae propositio Gm t xi ve posteriori in locum prioris figogislatis Darii figurae tertiae. f Hypothesin non sumi impossibilem Deile probatur. Sit enim

cnvetus ipsius A, e gr. denotet cibostvivem , A vero hominem doctum; cum genus coinpetat omni speciei una species nonnisi tiatdam generis constituit, consequenter de genere partu eulariter praedicabitur, cum c contrario genus de omni specie'

predicetur Igitur in hoc casu generali θυο um Ces HS0mne A es , vel in casu particulari, qui sub eodem contin tur, Quidam homines sunt docti Omnis doctus es homo. Eodem modo sese res habet, si praedicatum A, quod tribuitur quibusdam sub genere, vel specie C contentis, convenit soli generi vel speciei , veluti si dicas: uiri fomo es Rex, ubi patet simul, quod omnis Rex si homo Regis enim nomet , prout hic sumitur, non convenit nisi cuidam homini. Enim-

343쪽

vero si de subjecto particulariter praedicetur modus aliquis, modo isto instructa nonnisi partem siubjecti constituunt, atque adeo ipsum nonnisi particulariter de his enunciari potest. Si adeo Quoddam fuerit A, vicissim nonnisi Quoddam A erit C veluti in casu particulari, Puidam divites sunt avari & vicissimst,idum a essent divites. Non distinctius hic persequi libet

omnem casuum arietatem, cum nobis ostendisse fissiciat

quod hypothesis assumta non sit impossibilis. Jam omnis syllogismus, qui habet pramussam particularem, ipse quoque particularis est 3 36O. 3 a.), adeoque si primae figura fuerit vel in modo Darii, vel Feris f. 373. consequenter sub his generalibus continetur 3 38O.).

M A AB Nisum A est B. ΓυMdum C es MPm C es A. Erra Goddam C es B. Ergo Puoddam si non es B. Quodsi jam substituas pro praemissa particulari seu nunoris Mum C est A vel jllam: Omne A es , vel hanc uiariis Aest C prodibunt syllogismi: I. III. Omne A est. Nullum A est. Omne mes C. Omne R es C. Ergo uuoddam C est B. Ergo uis ismae non sau. IV. M A est B. Nutam A est. Γω - Λ est C. Quoddam Aes C. Ergo uoddam dies B. Ergo uti dum Cno est B. In his cum sit idem subjectum Ain utraque premissa, terminus medius bis ponitur loco subjectiis. 336. , adeoque syllogisimisimi in tertia figura 3. 344.). Quoniam vero ex hypotri si Miam coeris , etiam mve A es c vel Pu dum es C in prima autem figura ex eo, quod O. Asi BNst Gi Asequaturi, Quoddam Cesset S ex eo, quod . AMB&n

344쪽

d modis Syllogismorum. I9

easu, quo, si uoddam Ces A. etiam omne A est C, vel βωλdum Aest C, positispraemissis: Omne AsBAE Osee vel Puoddam sς, poni quoque debere conclusionem, Quoddam Ces Bovicissim sitis praemissis, Nullum A es Bis mine vel suo iam a s C, poni quoque debere conclusionem svodrimi non s B. g. 49o. Habem igitur hic quatuor modos tertiae figurae, quo Nomina,

num primus majoremis minorem habet universaliter affirmam tem conclusionem particulariter assirmantem secundus majorem universaliter amrmantem , minoremis conclusonem particulariter assirmantem tertius majorem universaliter negantem , minorem universaliter assirmantem, conclusionem particulariter negantem; quartus denique majorem universat, ter negantem, minorem particulariter assirmantem, conci fonem particulariter negantem. Distinguuntur iidem perinde

ae modi primae 3 373 374. 4 secundae figurae 3 383. nomi

tibus essentialis significatus dicitur nempe primus eorum Da rapti, cundusiatisi, tertius Felapion, quartus Ferisin.

Habent quoque hic nomina eundem usum, quem in figura prima I. 37s. quod ut appareat, exempla sequentia apponimus. I. III. DA O vere doctus est virtuosus. π N. vere doctus invidet alteri r M. vere doctus est homo doctrinamt Ergo Quidam homo est vir. I Ap . vere doctus est homo. tuosus ton Ergo Quidam homo non in- seu Quidam homines sunt vir videt .alteri doctrinam. tuos seu Quid ii homines non invident alteri doctrinam. II. IV.

DA . pius Deum amat FE N pius proximum odit. ita quidam pii sunt homines. rI Quidam pii sunt homines. Ergo Quidam homines Deum Ergo Quidam homines pro-

amant. ximum non oderunt.

Primus & see ducarquipollent sequentibus in modo Darii, teritus ero& quartus sequentibus in modo Ferio.

345쪽

set Part. I. Dct. IV. op. II De Figuris

Ι. III. DA . vere doctus est virtuo N vere doctus invidet alterisus doctrinam. HI Q homines sunt vere docti. I Quidam homines sunt vel docti E. Qi homines sunt virtuosi. O Quidam homines non invi, dent alteri doctrin II. V. DA . pius Deum amar. S. N. pius proximum odit. xl Q homines sunt pii. I Quidam homines sunt pii. I E. Quidam homines Deum o Quidam homines proximum

amant non oderunt.

f. 39Ι. Fumlamcn Puodsi de quibusdam in i matur vel negatur B, idem tum stili etiam B de quibusdam sub Ceontentis a i mari vel negari potest, inti σμα id om ira is matur. Quoniam C de nini A praedicati ri/φαμ iue erit id vel auributum, vel essentiale, vel quidpiam, quod' per modum attributi inest 3. 237. . dam cum subjectum propositionis universialis sit vel genus, vel species 3. 2 2. δε non minus per attributa f. i. , consequenter ea, quae per modum attributi insunt, quam per essentialia genera rapocles do- terminentur s. o. erit C vel genus quoddam superius aut inserius , vel, ubi essentiale aut attributum commune fuerit,

genus quodpiam s. 43. 46 ), ubi vero attributum proprium fuerit, ipsum speciem A designabit, de qua C praedicatur s. 173. . In casu posteriori per se patet, quaedam ipsius A esso limul quaedam plius C. In priori cum integrum A sub ipso C.

contineatur, etiam quaedam A in eodem contineri debent, consequenter quaedam A erunt simul quaedam C. Quod itaque de quibusdam A affirmatur vel negatur, idem quoque de quibusdam Classirmari, vel negari potest. Quyta omnes denotet subjectum sub tota quadam d terminatione, praedicatum; vel modus est, vel relati, vel quidpiam, quod instar modi inest, adeoque vicem ejus praestat 3 258. . Enimvero quoniam subjectum sub data quadam determinatione sumtum conuituit certam quandam speciem

346쪽

did relationes, quaeque illorum vicem praestant, respectu lit jus determinationis instar attributorum sunt s. 63. . Valent igitur in hoc quoque casae, quae modo demonstrata sunt in al

tero.

Ε. gr. quaedam figurae quadrilaterae sint circulo inscriptibiles. Iam vero constat, omnes figuras quadrilaro as habe re summam angulorum quatuor recti aequalem. Inde igitur sequitur, quod suaedam figurae habentes simmani angulorum quatuor rectis aequalem circulo inscript bise, t. Hic de omni subjecto tanquam specie praedicatur attributum proprium,quo ipse haec figurarum species designatur & per quod, si ita vilium uerit, definiri potestis. 7s.J. Quamobrem quaedam figurae quadrilaterae quaedam figurae habentes Rimmam angulorum quatuor rectis aequalem sunt revera idem subjectum bis positum. Similiter si assirmes quosdam divites esse avaros, cum conster. mines Hostes esse homines, hoc ipse simul pater, quosdam homines esse omisi. Quidam enim divites continentur tanquam pars sub integra speete , sub omnibus divitibus. Quamobrem cum vicissim omnes divites sint veluti pars totius generis humani ejus etiam pars erunt quidam divites , atque adeo quidam divites inuidam homines hie revera eadem individua denotantes sunt denuo idem subjectum sub diverso nomine bis positum. I 392.

U C; Pooddam Cnon esse B quos duos argumentandi modos rum. ob terminum medium A f. 336. bis loco subjecti positum esse in tertia figura patet F. 344. .

Sunt duo hi modi tertiae figura nonnis distincta applicatio theo. rematis modo demonstrati β. 39i. , quemadmodum syllogismi primae figurae Dicti de omni nullo 3 38o. .

f. 393 Duo hi modi tertia figurae sortiti sunt perinde ac ceteri Soram mmi f 39αo nomina significatus essentialis. Nimirum Distimis di na.

citur modus, in quo major est particulariter assirmans minor univcrsaliter affirmans, conclusio particulariter assirmans cardo vero modus, in quo major particulariter negans , minor universaliter assirmans S conclusio particulariter negans. Topi Lusta sa Habent

347쪽

a Pan. I. Recy. IV op. II. De Moris

Habem nomina eundem usum, quem nomina anteriorum f. 39o. quod ut appareat, exempla sequentia apponimus. DI Quidam docti sunt invidia o Quidam docti non siint pru-A Omnes docti sunt homi dentes nes. Ar omnes dom sunt homines. Is Ergo quidam homines sunt o Ergo Quidam homines non invidi sunt prudentes. Ceterum hine apparet, in his modis syllogismorum tertiae figuraemedium terminum non continere rationem , unde intelligitur cur praedicatum conveniat subjecto , quemadmodum in ceteris neque enim ideo homines quidam non sunt prudentes vel invidi sunt,qui, docti, alias enim de omni docto desectus prudentia vel invidia prae dicari posset, id quod tamen ipsi experientiae repugnat.

ς gui Quoniam propositiones propriae universalibus aequipol, Agurae term iere possunt 3 335.), in tertia autem figura major atquei, propri nor idem habent subjectumis 3 Α.); si una praemissarum simmitur ut univcrsialis , etiam altera ut universalis simi debeti Erunt itaque Osrmativi diligisimi proprii tertiis urae in misDarapti G negari propra in nodo Felapton.

E. gr. Syllogum proprii in tertia figura sunt sequentes. III Isaaetu erutonita est inventor me Aristotesta non habuit dummam

thodi fluxionum rerum cognitionem.

Maazus Minomu est autor Prim Aristoteles sui magni nominisPhrcipiorum Philosophiae na losophus turalis mathematicorum. Ergo Quidam magni nominista,Ergo Autor Prmcipiorum est in lotophus non habuit distin ventor methodi fluxionum itim rerum eognitionem.

II. IV. Barrat pius, allistas, Memronus Faussaberus, Reple ι, Hugerivi, SQ Mathesin praeclaris in Leduitius oce non fuere Pro ventis ditarunt festores. Barromius , allisus erutovus au berare, TepIms. Hugenius,&e fuere Prose res M, esinitius &c.praeclara inrufa rheseos thesi invenerunt.

Ergo Quidam Prose res Ma Ergo Quidam, qui praeclara in δ' theseos Mathesin praeclaris thes invenerunt, non fuere invenus duarum Prosessores. s. 39S-Dj9jligo b Corale

348쪽

s 395. Patet ex dictis 3 389 39a in tertia gura minorem sem Regutis . per se ossismatiuam O conclusonem semper particularem. Et id gi=-um eadem singulare habet, quod majorparticulari es possis s. 39a. rtis siginqua in prima atque secunda semper universalis s. 366 382.

Exempla ante proposita mi g. 39o. 393. regulas illustrant.

Θl smi tertia Agurae in modis Disamis atque Bocardo Morasim equi lent sigimis primae in Darii I Ferio. Syllogisinus in rumin Do modo Discimis generalis hic est s. 392. LPuoddam Aps B. Sed - - δε omne ies C. Ergo Puoddam C est B. Enimvero, Puod dic dum Asta etiam omne A, quod B est, est ν id quod nemo in iam Hisdubium vocare potest. Iam vero porro si omne i quod est B, est C, patet etiam si viam C esse A , isti est B. Quodsi ergo hae propositiones, Omne A, quod B es, est B Ssuoddam C est A , quod est y substituantur pro aequipollentibus voLiam est B& Omne Aest C prodibit syllogismus : Omne A,

Bd B est, est B. Gud Puoddam Cestra, quod est B. Ergo

Puoddam est B, quem esse in modo Darii patet 3 372.373.). Similiter Syllogisinus in Boeordo generalis est Puoddam H non est B. Sed omne is C. Ergo uoddam non est B. Enimvero siluoddam non si denuo patet, Nullum A, quod non est B, esse B Quamobrem si hic quoque praemissis Puοddum d non est BAE Omne Aesic substituas alteras Nullim , quod non est B, est BAE Quoddam C est , quod non est ' prodibit Syllogisinus. tillam , quod non est, est B. Sed Quod somsi est A, quod non est B. Ergo Puoddam C non est B, quem esse in modo Ferio patetis 37a 373-)Idem adhue evidentius patet in sellogismis specialibus. Nimibrum in modo Disamir ωBocardo ita argumentamur: L II. Dis Quidam divites sunt avarta Boe Quidam divites non sunt avari /MOmnes divites sunt homines. Ar omnes divites sunt homines. Iaargo Quidam homines sunt O Ergo Quidam homines non

avari sunt avari.

349쪽

Reducti vero ad primam figuram ita sonant: I. II. DA Omnis dives avarus est ava FE Nullus dives qui non est ava

rus rus, est avarus,

r quidam homines sunt divi r quidam homines sunt divites.

tes avari qui non sunt avari. E.Quidam homines sunt avari. Ergo Q.homines non sunt avari. Cum hic in syllogismo amrmativo medius terminus sit esse divitem avarum; in negativo esse divitem, qui non es avarus evidens est, in hoc quoque casu, quemadmodum in syllogismis ceteris omnibus, medium terminum esse rationem, cur praedicarum conveniat suo subjecto. Est adeo in mod sDisamis&Bocardo cryps aliqua, cum medius terminus esse videatur, qui non est fg.393.). Non igitur mirum, quod in reducendis hyogismis inligami,4 Bocard ad primam figuram adeo se rorqueant Logici nee sumto medio termino apparente4 retenta conclusione prima figura prodeat syllogisinus, cui vis consequentia inesti

9 397. quid rure Quoniam syllogisitsi tertia sigurae a syllogusinis primae incisis in νει Darii & Ferio non differunt, nisi in eo, quod vel alterutra, vel si mi utraque praemissa externa specie differat a praemissis syllogismo-RO rum in prima, iisdem tamen aequivaleatis. 389 396 λ; Syβο-

Apparet adeo, non opus esse, ut peculiaris pro iis figura condatur. Valent hic eadem, quae eandem ob rationem de figura secunda annotavimus not. f. 38 ., g. 398-

ΘΩgi m Quia omnis propositio propria conveni potest β. si ),rum proprio minore in f Eogismi proprii conversa prodit sigisemui propriui

rum tertias in rimariuro. gμ in apri I ge Syllogismi proprii in tertia figura exempli loco . 'mum Ndu propositi ita se habent in prima:

I. II. Isaaras Nemonus est inventor me Barrmius, massius, Nemrona &α thodi fluxionum. Mathesin praeelaris inventis di-Αutor Principiorum philosophiae arun naturalis mathematicorum est II atheseosΡrofessores fueres in Maatur Newtonus. olpius Nasi ur, Ne remus δαErgo Autor prineipiorum est in Ergo Quidam Matheseos Profesumtor methodi fluxionum foresMathesin praecuris invenus ditarunt iu

350쪽

III. IV. sist,tehi non habuit distinctam Fauthaberiιs, Replerus , Hugenius, reruru cognitionem. Iadnitius Se non fuere Pro,

quidam magni nominis phi sestares.losophus fuit Aristoteles Quidam,qui praeclara inMathesi ii, Ergo quidam magni nominis veneruiar,fuere Faussaberiιὶς philosophus non habuit di uerus Iugentur, Lesinitius d c. stinctam rerum cognitio Ergo Quidam, qui praeclara in Ma

nem thesi invenerunt, non fuere Professores.

f. 399- ΘΩgimi terti e guraesunt minus evidente filogi is pri s siet nim Demonstratum jam estis. 388. , syllogismos primaei tertiae figura

tur et suam secum ferre evidentiam. Enimvero vis consequenta cur minusti in figura tertia vel pendet ab aequipollentia cum syllogismis vid ηις ομprimae gurae 3 389 0, vel nuitur principio per se non mani qe essest, s 39i ' per reduc stionem ad primam figuram nova ratione institutam demum patet f. 396. , consequenter in utroque casu syllogi sint tertiae figurae evidentiam suam mutuas tu a prima. Syllogismi igitur tertiae figurae sunt minus evidentes syllogismi primae.

Equidem non ignoro,Pachinium Jungium, Virum magni nominis, qui suo tempore unanimi omnium intelligentium consensu Demonstrator optimus habebatur, in Logica Hamburgens lib. . c. Io. s. i8. monere, quod in secuna tertia figura saepe naturali praedicatione eoncludatur auodpraeternaturali in prima colligitur hesimvero rationem praedicationum praeterna turalium, quas vocat, ipse allega reducti pes eonsuetas syllogismorum tertiae & secundae figurae ad primam. Cum vero istis reductionibus non sit opus sed a nobis aliae suerint ostens s . 384.389. Sisi. 398. quibus insolita istae praedieationes evitantur 4 quas ex parte agnoscit ipse Iungius e. ra. g. I . non obstat nobis ungiana rario, nec Viri eteroquin perspicieissim judietum. Dabimus Oeeulatam fidem Jungis syllogismum in Camestres e let. 4xia ita reducir admodum Criarent communi more, ut praeterm tathesin seu praemissarum transpositionem utatur duplici eonversione simplici quam vocant scholastici. ara enim argumentatur.

SEARCH

MENU NAVIGATION