D. Stanislai Hosii S.R.E. cardinalis maioris. poeniten. & episcopi Varmiensis Vita. Auctore Stanislao Rescio ..

121쪽

cio D. ManipaLIIoisicipuum do, trinae Christianae caput, de Christi

Eorporis in Eucharistia praesentia, diuersum abibila sentiat,& cum Caluino consentiat: noli nes ius foret, ut de hac ipsa Confessione quid iii reeipi possit, quid non,huic Oecumeni Tridetino cocilio potestas iudicandi potius

permitteretur, quam ut unius hominis arbitrio toties mutata, ta latam ipsis etiam Lutheranis

ambigendi materiam praeberet. Cupit id in Sa ilia fieri FIacens.Cur autem non ibi potiust ubi totus est . 3gregatus orbis Christianus Scilicet Saxonica fides condenda, & non Cath EEi potius flobis est Minenda Θ Certe ex 'vsi1 magis, es ex dignitate etiam seret Principitri istarum , ut eorum iudicio controuersias- istas disceptandas permitterent, quos V le tinns hidicibus agnos umbi& dominus eorum C sereri Maiestas , & quotquot sunt' per orbu risianum orthodoxi Reges ad Principes, quam ut vel Flacco; HGallo, se, uel mu sine eiusdem farinae, subiiceretur neq. dubitare di bEt quin Patres hos habituri sim imitto aequiores iudices , quam illos nescio quos .ssisset hinnoti magis cognoscendi, quam ignoscendi romeus: idque tolerabilioribus multo conditioni bus, quam quos preceptoribus suisi proponit Flaccus. Et cum in symbolonos credere Pr fiteamur omnes , sanctam Ecclesiam Camolmeam, nonne magis velle deberent Catholicam aliqu am consessioneni habere uti Pruicipes, quam

122쪽

III quam vel Saxonicam,vel Augustanam:cum de . his quae ad Calliolicam aliquam consessioneni pertinent,nil extra Concilium Oecunaenicum, quod Catholicam EccIesiam repraesentat, statui fas sit;& quod in angulo aliquo costituitura paucis,id Catholicii dici nequeat. Omnia sibi de nobis recte polliceri possunt, quae de Pambus sui amantissinnis, nec aliud quidquani praeter salutem ipsoru ui sitientibus . C A P v T II. I s ille rationibus & multis alijs huius:

generis persuadere Germaniae Principiabus conabatur , ut se Concilij Oecumenici au--ctoritati subijcerent: idque vere Oecumenicutae,script a eleganti epistola, ad Stantilau oris.ctoui uin Roxolanum, alterum illum Poloniae nosti Demostheia ena,sole clarioribus rationi' . bus,demonstrauit. Sed cum in sententia nihilominus periisterent, de salutaria remedia refut rent, rogatus a quibusdam,hanc causam anter

militionis adferebat. Isti ministri qui noui cuiusdam Euangelij sunt authores, videntur causae suae prorsus dissidere, quandoquidem ex Iatibulis in lucem prodire no audet. Nam qui male agit, odit luce, qui bene agit venit in lu- m,ivt inanii estentur opera eius. Miru est au- m quod metuunt exemplum Ioannis Flussis un nouam suam doctri

lanam

123쪽

Iianam eonfirmare parati esse deberent .sie enim

Apostoli fas itarunt, eum nouam Christi doctrinam propagarent. Adeone sunt autem stupidi , ut non intelligant alia nunc esse tempora quam tum suerunt,quando de IoanneHuscquod ille meritus erat, supplicium sumptum estp Nam in uno tantum Regno pauci quidam desecerant. Nun:c diuersa est ratio. Etiamsi nullas haberent Salui eondiustus litteras, tuto tamen huc cis venire liceret. Qii id enim lucrisaceret Sacrum Concilium si unum aliquem ex Germania vel Polonia venientem haereticum

supplicio curaret afficiendumλ amobre vel sensus ipse communis poterat illos docere , quod etiam absque saluo conduetu ullo , sine aliquo discri itine, versari hic eis liceret: nisi forte facinus aliquod capitale comitterent, quod nec apud ipsos haereticos impune cuiquam liceret. Sed verum est illud; Qui male agit odie

lucem. Conscientia mille testes. Nec eri maius tormentum ullum, quam ipse sibi male comscius animus .Et in alia quadam epistola ad Regem Polonia se scribit; Scio non deesse, qui, quae pie,saneteque, sunt a Pontifice acta & cogitata,ea in deteriorem partem rapiant, & est

proh dolor nimis verum. Nam cum ij qui se a Christo,& ab eis eorpore segregarunt, nil minus cupiant, quam Concilium, omnes vias rarationes quaerunt, quibus inuidiam Ponti fiet constare, dc in eum culpam omnem conserate queant.

124쪽

Cardinalis. Oha Ii queant. Verum hoc scias Maiesta vestra quod nulla de loco Concilii fuit controuersia. Naquamuis diuersa: Ciuitates erant propositae in

quibus Concilium celebraretur, omnes tamen

qui sunt Christiani Rege, di Principes, in eo tandem aquieuertant,ut haberetur Tridenti potius quam alibi. Qui vero sunt Lutherani nullus illis,locus placuit. Nam sicut Marcolphus vel Esopus olim, nullam dicitur arborem in sylvis reperire potuisse, in qua suspendi vellet: sic isti cum sibi conscij sint, se. veterum haereticorum dogmata renouasse, qus pridem ab Ecclesia damnata sunt, nec illa ulla ratione tueri posse, nil magis horrent, quam nomen Conci iij. Et scripsit Brentius in eo libro, quem Maie- . stati vestrae dicare, veritus non est, ille bipedan equissimus,Petrus & Paulus Vergerius,quod nullum ferre possit doctrinae suae iudicem , nisi

iudicem vivorum,dc mortuorum Christum. Quid autem aliud cuperent sicarij, parricidae, di quotquot sunt criminis alicuius condemnaeti' Quamobrem de loco nulla est inter haereticos controuersia . Nam Haereticis nullus neque locus, neque ratio congregandi Concubprobatur.

C A p v T VII. DE residentia quoque Episcoporu in suis

125쪽

a nonnullis est: vi in S. Concilij disputaretur, Num ea est et Iuris diuini:quod ita futurum pretarent,ut Episcopi tanto essene in pascedo grege sibi commisso vigilantiorcs, ac in suis Eccleiijs perpetuo resideret,ia decrctum esset, quod Iure diuino ad residendum in siit, Ecclesias, & Episcopalibus astringeretur. Veru losius facie dum id potius,& rei pia praestandiim csse, non disputandum, quo id Itire faceremus, expcdire, respondebat: qua etiam de re ad 4 cidium Caesaris Ferdinandi Cancellarium in hanc sentetiam scripsisse legimus. Mec una quoque fuit adium,ut vellem disputari, quo iure Pastore, in Ecclesijs suis residcre tenerentur. inlaesi ut crinonnullis, quem finem tibi propositum haberent in hac disputatione. Producebant illud cx Euangelio; Forte verebutiar filium meis. Quid autem, inquam Θ An in eodem Euangelio non legistri, Malos illos quos male Deus perdidit, dixisse cum videretur filium, Hic est haeres, venite occidamus eum p Videte itaque quod qui sernos trucidarunt, idem etiam de filio 1 ccci ut, ac vel inde cognoscerc potestis, quod qui non audit Deum per ministros suos, per Ecclesia iustam praecipientem, non audiet eum etiam per filium mandatcm . Fingamus autem nusquam

praecepi sic Dcum,ut residerent in Ecesesias suis Episcopi, sed Ecclesiae tantum p rsceptuni esse. num ideo non parebunt pastores, quoniam Ec

126쪽

Curdinalis ra. tr ssi quis non audierit Ecclesiam sit tibi tanquam Ethnicus & diiblicanus . Itaque diuino iure teneri pastores ad rendentiam persuasum habeo, etiam si nihil de ea in scripturis teperiat ir, sed Ecclesiae tantum praecepitim sit, quam qui non audierit ; eum tanquam Ethnicum &Publicanum haberi Christus voluit. In dubitari iuris Diuini esse; Dilige, Non concupisces, Diligite inimicos vestros, nemo dubitat: num ideo praestantiir haec ab omnibus, quia iuris di nini esse sciuntur λ Utinam vel a paucis fallein prastarentur. iniam ob rem non scire, sed facere, Ius diuinum ad salutem prodest. Scienti vere bonum, S: non facienti peccatum est illi , Sciebat Eua diuinum esse praeceptum, non esse comedendum de ligno vetitot num propterea, quia sciuit, statim fecit Θ prastiterat eam nesciuisse. Verum illi aliam post ca causam profer bant, quamobrem displitari de residentia cuperent; quod si decretum esset, eam esse Iurisdia uini, praeci ii iam iri viam dispensationibus dicebant. Ego vero, ut maxime verum sit, inquam, residentiam esse Iuris diuini, quod negaui nunquam,tamen perpetuam residentiam

ense Iuris Divini velum non est , cum dicat ipsa veritas r Si v os persecuti fuerint in una Ciuitate,sugite in aliam. Ex quibus verbis colligere licet, casum dari, quo liceat non residere. Nec solum hunc esse casum, verum ti alios multos . Sie ut hoc ipsis tempore multi Pa

li a stores

127쪽

lum non peccant, quod absunt ab illis, & in Concilio praeiente, adsunt, veruin etiam sine magno peccato vocati ad Concilium in Eccles, tuis residere non possent. Itaque posse, dchoe& in alijs multis casibus Pontificem vel dispensare, vel interpretari, ut abesse aliquan-ψι, ab Ecclesia sua liceat, nec eos finem istum quem optant,esse consecuttiros. Cum praesertini audiuerim Patres dicentes , esse quoddam Ius diuinum dependens, eile aliud indepcndens tesse absolutum, esse positiuum, esse quod

versetur circa essentiam rei, esse quod vertetur circa materiam contingentem, elle ius diuinumediatum, esse de immediatum. Certum autem

esse, quod residentia sit iuris diuini mediati, dependetis,politivi,& quod versetur circa materiam contingentem, qualia Iura dispelasari posse,illi ipsi Patres affirmarunt, qui de residentia nam sit Iuris Divini,disputari cupiebat.

Et in alia Epistola Diuino illi, & obstupendo viro aueium Ambrosium diceres Cardinali

Borrhoinaeo scribens, his verbis utitur. Dixc-xat hic quidam, Vari)s in Concilijs multos fuisse Canones iancitos csitra Usurarios, nec pro- sedi una tamen quicquam fuisse. Postea decre- tu fuisse in quodam concilio,Ιuie diuino usuras prohiberi , & statim homines cognouisse, quod esset mortale peccatum, vi uram percipe-Ie.Silio Ginquam intulistet, quod statim vitia a rari,

128쪽

Cardinalis. Uti. ix Trarij este desierunt, ad rem aliquid dixisse videaretur. Sed sicut postea quam Iure di irino usuras prohiberi declaratum est, non propterea desierunt esse usurarij, ac fortasse pili res nunc sunt, quam filerunt antea; eadem ratione induci potest, postquam declaratum fuerit, esse Iuris diali ini residentiam, non propterea facturos episcopos, ut resideat. Deus ipse praecepit Euae, ne coin ederet de ligno sci Eliae boni & mali; num propterea non gustauitὸ imo vero magis accensa videtur illius cupiditas hoc interdieto,quatri refraenata. Quamobrem qui non audierunt Deum per Ecclesiam residere iubentem,liab re me persuasum, quod ijdem illi, non sunt a dituri, eundem etiam ipsum per se loquentem.

C A P v T VIII. QV rebant etiam ex Hosio nonnulli, mim

Episcopi a Deo, vel, ut tum loqueban, tur, diuino Iure essetit in Ecclesia instituti: quiabus in quadam Epistola ita se respondisse meminit: Qtiod Episcopi sint diuino Iure instituti certum est, nec ullam de eo nobis essse pugna, cum haereticis, sed hoc illos negare, quod qui lint a Pontifice Romano itistituti,sint iure cli uino instituti, neque eos pro legitimis Episco pis agnoscere: quod etiam sibi obiectum a Beleta fulsi e, anno supeΗori dixit Illustrissimus Dominus Cardinalis Lotharingus, eos scilicci quia Romano Pontifice instituuntur, non es le a

129쪽

a Is D. Stam lai.Horii Christo institutos , sed csse laruas Papales ,ra sis,undias, oleatas. Verum nos istaci edere, certum qi eid esse, quod qui vocantur aut astarnuntur, in partem sollicitudinis a Potifice Romano, vel quibus prouidetur a Pontifice, quod

hi & non alij sunt legitimi Episcopi:quod hi demon alij sint diuino Iure instituti. Potifex enim diuino Iure, quod habet 1 Cluisto, constituit Episcopos, & qui costituuntur ab illo s uni diuino Iure constituti. Quod autem ad vocati nem attinet, certum est id quoque , Episcopos , a Deo vocari:sed hanc a Deo vocationem harbere se quoque gloriantur haeretici, Caluinus Beza, Bul ingerus, Petrus Martyr, Brentius &alis,omnes gloriantur a Deo se vocatos. Quoniam autem illi non sunt a Potifice vocati, ideo non sunt Catholici Episcopi; nec aliud mediscrimen scire inter Catholicos Episcopos , Shaereticos superintendentes, nisi quod illi non agnoscunt se vocatos a Pon ifice, sed a sol Deo, nos Vero ' ocatos quidem a Deo nos escte gloriamur, sed ut certum sit nos esse legitime vocatos, legitime id factum esse, per Pontificu Christi in terris Vicarium praedicamus. Mihi valde placuit cuiusdam Hybe inici Episcopi sententia, qui cum rite legitimc consecratus esset Episcopus, Romani Politicis auctoritate, di quidam Minister haereticus ab Elisabetatu Angliae Regina missus ellet in Dioecesim cius,

130쪽

Cardisalis ira. II 'quoque Vocatum a Deo diceret, per capitella Anglicanae Ecclesiae: Episcopum produxisse litteras Apostolicas vocationi, suae testes,atque his pro duetis probasse, quod ipse per Christu in & eius Vicarium legitime vocatus esset, non autem ille alius, qui postea fuit inde pulsus . Si quis ex me quoque qil aerat, quo iure sim Ua mientis Episcopus, dicam dc ego vocatum me esse a Deo, sed huius a Deo vocationis testes producam litteras Apostolicas, non in caelo, ted in V rbe Roma scriptas, & hoc iure diuin quod Vicario suo Petri legitimo luccessis ri,Potifici Romano Deus concellit, Episcopum me esse Varmiensem demonstrabo r alioquin si d

acerimus omnes a Deo nos esse vocatos, nec

perquem a Deo simus Vocati, ostenderimus, nullus itis aliquod certum habebit, nec erit nota qua discerni possint a Catholicis haeretici. ii amobrem si soli sunt a Christo v c cati, &instituti, a quo qui non sunt instituti, non a Christo sed ab aduersatio Christi sunt instituti. Neque vero quia constituit Episcopos Pontis sex idco nou constituit Christus. Dixit Paulus Tito,ut constitueret per ciuitates Presbyterosanum ideo non constituit eos Christusλ in havere sunt demum a Christo instituti, qui sun per Vicarium eius Pontificem Romanu cons. tuti.In Epistola quoque ad Cardinalem Tri dent. his verbis utitur : Spe, est in Deo, quod diuinum, hoς charitalcorini uni det iis H q. ςcς-