장음표시 사용
131쪽
Iro D.Stam'ai Hostii cordibus nostris , per Spiritum suum sanetum. Quod cum erit factum illius benignitate, magis implere Ius ditiinum, quam disputare de eo volemus. Modo ne desit nobis verbii
illud abbreviatum Dilige, quod est manifestisi limi Iuris diuini, praesto statim erit residentia
personalis, nec quaeremus quo iure teneamur,
ted siue per se siue per Prophetas, siue per Apostolos, siue per Ecclesiam Deus id praeceperit
libenter acquiescemus. Delicata nimis est lige, di molesta obedientia, cum praecipitur aliquid, quirere, quo Inre. Disputare hoc est, quemadmodum praeclare quidam dixit ex Patribus,Inaetu cordis, non inauditu auris obedpe, Ius diuinum est. Qui vos audit me audit, Qui vos spernit me spernit. Ius diuinum est. Si non audierit Ecclesiam , sit tibi tanquam Ethnicus αPublicanus. Itaque mihi quidem contra ius diuinum peccare, ac Ethnicus & Publicanus es.se videtur, quisquis matrem Ecclesiam praecipientem non audit, etiam si forte non reperiatur expresse in scripturis, quod illa praecipita
Namsi non audi edas nobis nisi scripturas, nec praeter illas recipiendum esse quidquam put Nerimus,lis licorum hoc est axioma, a quo dc aures & animi piorum omnium semper debent abhorrere. Quam autem ad me misit Epistola Greg. Nazan. legi lubens. Brentius in tuo scripto,contra Petrum a Solo, profert locum huc eae Nazianzeno, quo probare conatur frustra Conci
132쪽
Concilia congregari r quod nihil aliud prauerinanes contentiones in illis videre liceat. Sed mihi videntur haec Nazian reni verba, non de Synodis generalibus, sed de Prouincialibus quibusdain intelligi debere; quae fere fuerunt instar Colloquiorum, qualia sit perioribus annis in Germania vidimus, nec frudium ullum adferebant. Nam certum est rego. Nazian. non interfuisse modo , verum etiam praefuisse propemodum Concilio Constantinopolitano primo , in quo multa sunt salubria constituta: quodqueSymboluna recitatur in Ecclesia post lectum Euangelium, in illo Concilio creditur fuisse conscriptum. Haereticorum itaque con uenticula, quae crebratum fuerunt fugere se velle scribit Naχianz. non quod Synodos legitimas declinaret. Vbi de rebus controuersis agitur, fieri non potest, quin exoriatur aliqua eontentio, & est illud verissi trium, quod a Philosopho scriptum legimus, Opposita iuxta seposita magis elucescunt. Fit enim illustrior veritas, cum opponitur illi falsitas . Itaque nulluputo fuisse Concilium, in quo disputatum in utramque partem non fuerit de rebus, quae voeabantur in questionem.
C A P v T IX. QVod in etiam tempore cum reprethende audiret Legatorum S. Concilij dilli
133쪽
322 D.Stamsai Hosi gentiam, quod subinde referrent ad Romanu Pontifice de causis grauioribus, vanas eorum querimonias civ S generis responso resutauit. De eo quod subinde refertur, ad S. D. N. de cariss grauioribus, scio quod a Vergerio imilia scripta sunt, cuius nuper pleraque opuscula vulgari lingua in lucem prodierunt, quorum unum singulatim, contra me scriptum est: sed ego dixi& ostendi nonnullis, vetus hoc esse, & cx ipsius Clitisti mandato institutum, ut de causis gra uioribus ad S. Sedem Apostolicam reserretur; tum autem etiam aduersarijs nostris, non ita
illitatum id esset ac exhibui nonnullis librum Hesu iij in quo scribit, Quo tempore Conses.so Augustana scribebatur, quod per omne te pus id Corburgi fuerat Lutherus, ut de vicino loco deliberationes,de religione, atque ipsam scriptionem articulorum legeret, atque rege ret, atque adiuuaret. Crebris ad hunc datis litteris Philippus se petijt erudiri de grauissimis controuerlijs . Haec Hesulius homo Luthera nuta Exhibui & alium librum scholasticorum V vitem bergensitim, in quo scribunt, quod cum de 'ncordia agerent, inter Philippum Hesu- sum, Illyricus sue dignitatis esse iudicarii cor sistere Cos iiij, de inde decreta V vitem bergensium mittere, sicut alite aliquot, Vt Ioquitur,au nos, sertur Romanum Pontifice misisse Trident' m. Exhibui & tertium libellum, cuiusdam uia ii Catholici , qui non leni tamen suum non
134쪽
Caν inalis illa. pressit, qui inscribitair, Religionis,&Regis Christianissimi defensio contra Caluinum: in quo scribit . QPod anno superiori, cum habita fuisse prope Lutetiam Symblea, lac ut ipsi vocant, BeZa de rebus omnibus ad Caluinum reis serebat : Caluinus autem e suo tripode reddebat oracula , quibus illum in singulas horas quid agendum, quibus occurrendum esset, monebat. Et abest Genetia, non minus fortasse Lutetia, quam Tridento Roma. Quare si licet hae, reticis ad eum referre, si qua de re controuei, titur, quem superiorem agnoscunt, quanto magis licere debet id catholicis, nobis praesertim legatis S ministris. S. D. N. cum iussione Domini statuerunt Apostoli, scut scribit Anaci tus, ut de grauioribus fidei praeserti in causis ad 5.Sedem Apostolicam ruferreturὸ ,
PO R R o de Calicis usti, de quo tantas eo tentiones hac tempestate excitata' vid mus & ingemiicimus: cii mei us)vsu Laicis Caesarea Matellas concedendum &alij nonnulli Germaniae Principes, magna contentione a Patribus S. Concili, post ut rent, quid senseris ac etiam secerit Hosius, in aliquot Epistolis aper tissime explicat. Nam ad Regem Doloniae scri- bens his verbis utitur. Magna contentione pe-utus est a Patribus calicis usui, rex Orgior s Caesari
135쪽
Caesareae Maieitatis, de quo cum sentent e d1- essent, fuere Patres in sex partes diuisi. Naali j concedendu esse dixerui: alij cum essent in eadem sententia, non a Concilio tamen, sed a Pontifice concedi debere': alij negarunt et alij quamuis negarent, ad Pontifice tamen remit Tunt: alii cum neutram in partem quid qua defi
nirent, concedendus est et nec ne, totam cau
sam ad Pontificis arbitrium reiecerunt: alij d liberandum amplius, 3 negocium hoc in aliud tempus reijciendum esse censuerunt. Qui tan topere calicem petiuerunt,spem fecerunt fore,
ut i illi ex his qui segregauerunt semetipsos ad Ecclesiae gremium redirent, quod si certum esset, minus foret in impetrando negocij. Qui
vero negarunt lus maxime causis addueti sunt; quod negarent eos vere re ex animo, ad Eces
sae gremiis reuerti, qui praescribere vellent Episcopis potius, qua in praescriptis parere. Nam qui legitimus est Ecclesiae filius, pro earieta te, qua parentem suam sanetissimarn prosequitur,accipit ab ea conditiones potius, quam Veei praescribat. Certe quem vere peccatoru suorum penitet, accipit leges non dat, nec eorum quidquam faceret reculat, quae praescribit is; thcuius gratiam redire cupit. Qiiamobrem cuiusdam in errore tuendo, perseueralitiae signum esse dicebant, quod non aliter quam sub ea coditione, si Calix esset permissus ad Ecclesiae gremi una se redituros nonnulli ostenderunt. Nequa
136쪽
CerudinaIis.Yita. ' ras Neque posse dici eos ab omni errore liberos esse, qui hoc peterent Nam aut eos persuasum habere, quod aliter salvi esse non possent, nisi sumant utramque specie, quasi praecepto Dei
ad eam sumendam astringantur ; aut non credere, quod Christus iit aeque integer, sub una
specie atque sub utraque. Cum autem utrumque affirmare sit haeresis, calicem eiusmodi co- cedere, nil aliud at firmare, quam haeresim approbare: maximc cum certo constat, non alios
quam haereticos calice uti, ita ut usus illius, ct
iusdam ab Ecclesia Dei dii celsionis symbolum
esse uideatur. Quamobrem fieri non posse, ut ex animo redeant ad Ecclesiam, qui sibi nihilominus tesseram hanc, atque symbolum permitti uoliant;qtiod est hoc tempore proprium haereticorum.Si credunt totum esse Christum sub altera specie,si credunt nullum este Christi madatum de utraque specie sumenda, necesse id de necestitate salutis ; quorsum petunt utramque speciemΘSi uero non credunt horum alterum , quid aliud, quam condemnant sanctos maiores tuos , quin&Ecclesiam uniuersam, grauitsimi cuiusdam erroris uel impietatis, quq cu interdixerit usum calicis laicis, aeterna salute liberos suos priuauerit. Sic autem sentire de matre sua Ecclesia, non est legitimae prolis, uerum seminis adulterae. Itaque res eo perducta est, ut causa tota ad S. sedein Apostolicam remitteretur,penes quam potestas ςii quidquid magis
137쪽
11s n. taxumi Πο si magis expedire christians charitati duxeritatae
se re statuere.Ego uero ii quam non dubiam spe ira Ostendi uiderem, extinctas iri haereses omnes in Regnis ac terri S Maiestatis trestrae, modo calix permittatur, existimarein non ita magno negocio id impetraturum esse, quamlibet multa dicta sit ni a multis In contrariam sententiam. Sed si perstare nihilominus in suis erroribus debent haeretici,non uideo quid causae sit quamobrem de calice magnopere laboretur. in etiam expedire cum quibus da iudico, ut hac sit quasi tessera, comunio alterius speciei,' qua dignoscuntur ab haereticis Catholicit ut quemadmodum illi non aliam ob causam sibi calicem iturpant, quam ut suam aduersus matrem Ecclesiam rebellionem, declarent; sic hi Inopterea sunt unius tantum speciei usu coni tenes , ut se legitimos illitta & obedientes esta Si de nonstrent. Et in Epistola ad Othone Cardinalem Augustanum his uerbis utitur; Merunt apud me nonnulli Episcopi qui mea de concedendo calice sententiam expiscari cu- ebantanter eos etiam , qui est Alchsitatensi
Episcopo a sitffragiis, quid sibi dicendum esset, consilium Gi a me dari postulauit. Respondi 'ae illi,&alijs, ut dicerent , quod illis illorum
emiscientia dicta rete cumque de successii ex ine quaererent, si calicis usus esset permissus,mma ego putarem futurum, ut statim omnes
qui scgregauerunt semetipsos ad Ecesesiae gre
138쪽
Cardinalis 'ita I 27 Inhim redirent, fateor me non uni respondisse: si certo persuasum id haberem, quod per concessionem hanc omnes Christo lucrifacere liceret, qui ctique sunt ab illo,& corpore illius Ecclesia separati, me modis omnibus laboratu. rum, ut calicis usus permitteretur. Quoniam vero ea de re vehemcnter dubito, hon inesta. tuere satis posse, utrum expediat nec ne. Et scripsit quidam haereticus Eptinus ad SerenissimuRegem meum, quod ego in libello De expresso Dei verbo scripserim, uerbum Dei, Bibite ex hoc omnes ii de laicis , & non tantum de
Apostolis intelligatur) non Dei, sed Diaboli
verbum esse, & Calicis ustina vocaverim Sattianismum:ac mox his verbis usus sim. Equidem non lucrina inficias, calicis usum in Oecumenico Concilio laicis permitti redic posse . Itaque detestatur meam impietatem, & blasphemiam, qui fuerim ausus assirmare, quod Ueeu me aicum Concilium possit ex Sathani ianio,& ex verbo Diaboli, Dei verbum facere,&iustis de causis Sathanismum concedere dc eonfirmare. Ego vero sicut superiora illa non agnosco, nec reperiri scio in libello meo,ita scripta, quem admia una ab isto haeretico recitatur, sic quod fuerit haec mea sententia & sit etiamnunc, posse concedere Cocilium Calicis usum,
non inuitus fateor . Talis fuit Hosj de Calice
Laicis concedendo sententia. Ac prodierat tum
fere Sylvani cuiusdam haeretici libellus, in quo
139쪽
I28 D. Stan flai. Hosti in ea se suisse sententia aliquando confitetur. Si calix concessus est ci, laiciis, quod facile componi hoc religionis dilli diu pollit inter Christum
di Lutheru: sed nuc se diuersum Sctile. Oportera re potum Papatum euerti, in primis autem Missam diabolo pro strena donari, omnesque Missarios sacerdotes in tertici; ex quibus etiam ier. bis, qui fruetus ex concelso Calice esset expectandus ostendebat. CAPvT XI.
RO G A τ v s etiam saepe suit per litteras
a magno illo regni Pol maiae Cancellario loanne i cyielgi, ut m Concilio laboraret, quo concederetur facuJtas toti Regno Polo-.niae, quod oloi pro uetatibus non abundar, ut ouorum fallein de lacticiniorum usu uti possent, singulis ferijs sextis, & Quadragesima litepore . Cui vicissim ita respodit vir abstineti q& ieiuni; amantillimus Hotius. Quod scribis
suturum , ut magnam ex eo jaucem consequar, ii persect una opera mea fuerit, ut ouandi potestas Polonis notiris, in Quadragesima co- cederethir, a Pontifice, vel ab iito S. Concilio;sitam eiiem valde laudis auidus , M 3 ex rebus, quam ex hac conciliare mihi mallem. Mirum est aurem, quod cum sexcentis prope iam annis semper oliuatum fuerit apud nos & non ouatum in Quadragestina, nunquam animaduersum
140쪽
Cardinallv. bita. ras uersum est,aliquid homines ex eo,per tot secula detrimenti accepisse,praeterquam hoc tem-ipore. In solitudine degentes, Patres illi saneti/herbis tantummodo vivebant, cum ne panem quidem quo vescerentur haberent, & aquae, potu contenti erant, nihilominus rari fuerunt, hoc vitae genis amplexi, qui non attigerint a num centesimum, nonnunquam etiam superauerint: quod sanctorum Patrum historiae abunde testantur.Posteaquam vero, quo tempore
praeparatio quaedam fit, ad Christi passionem, ,
mortem recolendam, eo coeptum est ovari,
quinetiam triumphari , coplures videre licuit in ipso aetatis flore, lucis huius usura spoliatos: quibus illud quod Israelitico quondam populo contigit, qui cum petijssent carnes, dedit illis Dominus carnes,adhuc autem erant carnes,
in dentibus illorum, & ecce furor Donuni concitatus in populum, percussit eu plaga magna.r Mihi veteres mores retinendi viderentur. Quas autem profert scripturas ad confirmandam p . titionis suae aequitatem, eas me si minus intelleixisse, legisse tamen sciat,fortassis aute de intelligere:scd non ita, sicut intelligunt ij, quibus in hil placet, quod Ecclesiae moribus est recepti iLecta semper haec fuerunt in Ecclesia, & quai to sanior fuit harum scripturarum ilitellectus, tanto diligentius obseruatum erat hoc cihorudiscrime quo nunc utitur Ecclesia. Nunquam