장음표시 사용
181쪽
D.Stamsai.HοιῆXerunt. Vt enim in seminibus causa est albori de stirpium, sic omnium bellorum & motuum in Ecclesia Dei, semina, Lutherus de Caluinus extiterunt. Dolemus, aiebat, pacem Ecclesiae lupiam,' nitatem scissam; rupit, scidit Luthe ius. Dolemus Patribus honorem ereptum, eripuit Lutherus. Dolemus infima summis paria faeta turbauit miselait Lutherus. Dulemus Ec- .esesias dirutas,prophanatas,Monasteria vasta . ta, ciuitates euersas, villas oppida exusta, diruit, vastauit, euertit, exussit Lutherus. Dolomus bella ciuilia suscitata, suscitauit Lutherus. Desideramus Rossenses,Moros, Cariusianos, Tettones,Storeos, aliosq; clarissimos & admirabiles Christianae religionis defensores, myquoq; nobis eripuit Lutherus. Auctoritas Ecclesiastici ordinis afflicta est, afflixit Lutherus. Omnia deniq; qt ae postea vidimus quid autumali non vidimus, aut quod signum impietatis ab illo praetermisim vidimus . accepta reseicinus Lutlacro & Caluino,qui tantorum causa bellorum, causa pestis, atque cxiiij fuerunt di haec tamen busta religionis, in Regno tot randa aliquis putabit Θ Prius cum undis sana ina, prius denique omnia redibunt in gratiam, quam haereticis, quamdiu volent esse haeretici, cum Ecclesia Dei conueniet. Cum enim haeretici omnibus sint erroribus amici, non possunt non esse nisi solis non err latibus inimici Qua- iiii autem in Episcoportina quoque ordine nori' . , dcessent,
182쪽
: Ca=Analis Ῥha. I I i. Jhenni, quibus uisum erat expedire, ut si non omnes simul, alique tamen haereticorum sectae ex omni Regis Imperio pellerentur, quod fa- .cilior esset futura de altera parte,hΘc est, de Luitheristis & Caluinistis statuendi decerne dique ratio, diminuto seetariorum numero , tame ipsi quoque in Hosj Cardinalis sententia abie-
.runt, cum in ea re multum etiam laboraret, in
il lis ipsis Comitijs Illustrissimus Dominus Car
.dinalis Ioan. Franc. Conanaen donuS,Legatus inpostolicus: cumque obtineri non posset, ut publico senatusconsulto omnibus poenis &insortii nijs Regni statutis compraehensis, omnes in uniuersum adiudicarentiir, qui cum Ec--clesia Catholica Romana in fidei doctrina noeoncordant, saltem hoc summo Calliolicorum conatu persectum est, ut exteriai ministri, cu- iuscunque tandem se ae essent, velliti saces
Belli & sabella seditionuni, & audacissimoru hominum nutricular, qui se se uel Duces uel ministros seditionis ubique praeberent, homi res sine fide sine spe, sine charitare, sine re, sine
sidcisne sortunis, ore,lingua, manu vita omni inquinati, qui nouas quasdam nouarum religionu sedes, nouos Luhos, Lu Irs hos, Brogos, olas, immo maximas Ni euolas, taquam INC qes contra veterem religionem constituere nodubitabant. Hi inquam, tales omnium n ten-ojs intra certum tempus e Regni finibus, atque ex oculis uniuer e patriae, excedere iube
183쪽
' B Stani tui.Ποιῆrentur. Quam rena cum indigne serrent Luttieristae & Caluin istae, quod eodem plane a C tholicis, quo Trideistae & Anabaptistae loco haberentur , & aeque digni poenis omnibus, quam illi, immo etiam grauioribus, quam illi infortunijs obnoxij censerentur , propterea quod ipsi Ecclesiam Catholicam uniuersam,
a uictoritate, antiquitate, consensione robora tam primi omnium commouissent , ac deseruissent: illi vero Lutheraros nuper natos, qui suum ut vocant Euangelium,non ita pride sub scamno eruissent, reliquissent, deponendas eiast mutuas istas contentiones existimauerunt, ac dem eunda inter utranque partem conco dia rationes inire, quam perpetuis odijs cau- iam Catholicorum meliorem,suam vero detς-riorem facere maluerimi, nouisque consilijs,M. artibus armati 'ad futura Regni comitia Petri- couiam venire decreuerunt: & interim etiam Conuenticulum inter se secerunt, ex quo ma gis etiam auersis,& a concordia, & abinuicem animis & studijs , cum utraque pars alterami haereseos condemnaret, discesserunt; quamuis
lonoe aliud libris, de hoc ipso Colloquio suo
editis commenti sunt, ut suorum animos confirmarent , & Catholicorum uoluntates retaris darent. Verumtamen cum non ignoraret mores haereticorum Hosius, qui capitibus ab inuicem dissidentes, caudas nihilominus conne- sicut illae Sampsonis vulpeculae haberenta
184쪽
Cardinalis is . I 3 in quibus ignem & flammam , ad euersionem ,
Ecclesae repositam circumferrent, ad illa ipsa . Comitia Petrico utensia,itan qua ad commune incendiu restinguendum accurrit, cuius presentiam Catholici omnes lanima gratulatione, retici autem initiso prorsus & repugnanti ani- mo exceperunt: quibus eo grauior erat ad uidendum, quo magis erant vijs eorum, viet illius contrariae, hocque etiam maiore ut, & impetu
persequendum & oppugnandum susceperunt, religionem uniuersam pppressiam & euersam
exirtimantes, si Hosium opprimerent ac euerterent. Nihil enim omnino tantis in Ecclςsiam
Dei sceleribus designatis, adhuc se fecisse arbitrabantur, busta illa religionum omniti, quan diu Abrahamicus quoque senex Hosius eorumalitiam expertus non esset, de quo opprimcdo modo non totidem verbis, quibus olim Α-
thanasius, contra Magnum illum Christi Con. se rem Holium Cordubensem, apud Constantium Imperatorem, Arrianos usos esse me-inorat. Omnia quidem a nobis facta sunt: pro-sigauinius in cxilium Romanum Pontificem extorres fecimus plurimos Sacerdotes r omnia. loca terroribus impleuimus: sed tamen pro nithilo sunt tanta nostra opera, neque quicquam
prosecimus, quandiu reliquus est pater Papi starum Hosius. Quandiu enim ille in Regno erit nostris consilijs semper obsistet. Potest
185쪽
ει caeteros omncs contra nos inducere.verba
enim eius tanquam boum stimuli sunt. Hid Princeps est Episcoporum. Hic Synodotum di
Conciliorum moderator. Hic Orthodoxorum.
Decretorum auehor.Si quid diciet, ubique audi eur; si quid scribit ubiq; legitur,& Lutheri Cata
ii inique sectatores, ubi lue pro haereticis tradacit. Illo itaque itante haeretis nostra cadere cogitur. Quamobrem illum ante omnia perseia quamur, neque illi ob auistoritatem, dignitatem, existimationem, Ob, annos, parcendum paremus,si quidem haeresis nostra non curat seniorum caniciem, qui omnia quae Patrum lana violare consuevimus. Consilium itaque de Hosio ex Regno Poloniae exturbando inierunt se idque etiam in consessu Nunciorum, qui ex singulis Regni Prouincijs, quas Palatinatus vocant, a Nobilitate deputati, ad Comitia Regni generalia veniunt, in deliberationem vocave-xilnt, clamitantes; Non esse Cardinales in Po- Ionia necessarios, in qua exploratorum ossicia tantum obeunt,& ad externos Principes, atq;
in Urbent omnia Regni studia & consilia diligentissime perscribunt; & Regem in eos qui
Romano Pontifici nuncium remiserunt , alliduis stimulis & susurrationibus incendunt.Taetiam periculum esse dicebant, ne tempore Inter regni Regnum occuparet, aut aliquem ar bitratu suo luperinduceret, propterea quod in ereationes ardilialium creator creaturisduis di
186쪽
Cardinalis,tae a secre soleat, Eris similis Regibus. Regni quoq;
Statutum quoddam proferebant, in quo prohibetur , ne quis dignitatem Cardinatatus petat, aut quouis modo impetret. In hoc igitur erant, ut aut exterminaretur ex Regno Hosius, aut abieeto bireto siue pileo rubeo, in Episcopi Variniensis loco,& ordine acquiesceret. Verum frustra iacitur rete ante oculos penato tu Postquam semel mortis metum ex animo suo eiecit Hosius, nullius deinceps rei metus ingredi in illum potuit, deque patria potius, ac de fortunis etiam omnibus, quam de recta sentciitia dimoueri maluit. Tantum enim abest,ut alicuius periculi tempestatisque 'aetu, de contensione sua haereticos persequendi quidquam re mitteret, ut aperte quoque profiteretur, si quo
casu contingeret, ut ex patria sua exterminaretur , se non in aliam partem id accepturum es
te, quam quod sibi singulari quadam miscri. cordia, prospect una Deus voluerit, ut ibi potius esset, ubi Pelopidarum istorum, nec uom pudiret, taec faeta videret; nec oculis suis patris suae charisiimae cineres , & ruinas aspiceret, re eadem ipse quoque mole obrueretur. Quod ad stationem attinet, in qua Deus inuitum repugnantem collocare voluit, eam se nunquiesse sponte sua deserturum: de si maior aliquavis ingrueret, in selicitatis suae no minima pa te id quoque positurum dicebat, ac illis etiam Gratias aduriun, quorum opera vitam esset
187쪽
immortalem ac beatiorem consecutit, . Quod ad ambitum attinet, te causanr non esse dictu-nim aiebat, quominus Regni statutum execti. tioni mandaretur, sit doceri posset, quod uia quam Cardinatatus dignitatem ambiverit, aesi non potius ipse docere posset, quod olim a Paulo III. Pontifice ultro oblata recusauerit, atque deinceps etiam a Pio IIII. ad absenteni delatam, non ni si iussus,& resvgnans, cum in virtute Sanctae obedientiae cogeretur, Imperatore Ferdinando quotidie urgeretur, post longam tergiversationem ad extremum receperit. Quamuis non deerant vicissim C tholici Senatores, qui pro sature dc dignitate, tam laudati Cardinalis, extrema quoqi e tentare se paratos ostendebant : cum intelligerent etiam si sententia oninita, ex ingrata patria Hosius pelleretur, omnes Urbes de Prouincias eo pulsum ex patria ad se vocaturas esse; ex quibus vir Illustrillimus & peruetusta familia natus Stant gaus BarZius Palatituis inacc. idem contra Cardinalem S bigneum , maximum illum Reipus. nostrae aduocatum, & Eccletiae acerrimum defensore ira, ante Io . annos, attentatua nonnullis fuisse ostendit. Omnia tame aduersariorum consilia, opera & studio Casicli. tum Cracc: disiecta dissipataque cocidisse. Quod illo tepore secerat in causa Sbignei, Castellanus,
sibi quoque in caula Hosse iacere, deliberatiani esse. Sic illa Haereticolum consilia in spongia, quod
188쪽
cardilaallio ita, . y77 quod aiunt incubuerunt, cum in sua ipsorum
viscera, infesta arma conuertassent. Orta enim
suit inter Trinitarios, & sacramentarios grauis S acerba disputatio , de opinionum Veritate, quorum utraque pars suam doetrinam, Christi doctrinam,suas opiniones, Christi voces, et purum putum verbum Dei iactitabat, cumque non posset inter eos conuenire. pertae si contentionum , ad Hosij tande iudicium reserendam utriusque partis sententiam, eiusque decretis, standum esse censuerunt, quod tamen postea minime praestiterunt: cum tamen Hosius nullum finem faceret omnibus ostendendi, quod lutheristae, Caluiniste, Trideistae,Anabaptisti, sicut ille sic et iste,omnesChristum negauerui, omnes ab utero Ecclesiae, omnes a vero aberra uerunt,etia si altera pars, de sanctissima Trianitate recte, atque cum Ecclesia sentire vide
cramentarijs uirum nobilem, et ueteri gratia ac necessitudine, dum adhuc esset Catholicus,sta coniunctissimum, ut illum de errore quo versabatur,in spiritu lenitatis erudiret. Cetterum ille adduci nunquam potuit, ut prilia' tim vellet cum Holio colloqui,quod sciret noesia de re secum, quam de religionis negotijs hi actum
189쪽
aetum iri,plurimosque ab illo a luce Euagelii,
ut vocabat, ad Papatu reuocatos este, eiusnaodi colloquijs meminisset . Itaque maluit, sicut ait Tcrtullianus, ab Hosio non audire, quod auditum non posset damnare. Idem etiam in Nicolao Reyo, qui tum in lingua nostra Polo nica, eloquentiae laudem assecutus videbatur,& ingenio quoque abundare putabattir,ad Ecelefiam & ossicium reuocando, studium adhibuit; cuni quo semotis arbitris pcr unam saepe& alteram horam sermonem bellae longum ha buit. Cupiebat autem ipse quoque Rex, histatis blasphem ijs, & immortalibus odijs finemiadem aliquem in Regno suo ponere, ac si quς possent iniri costituen is unitatis rationes, Episcoporum sententias perquirebat: nec deerant qui in amplissimo Regni consessu Senatorum 1ementias, de unitatis es concordis ratione,i ter Catholicos & hqreticos incunda perquirendas esse censuerunt , nisi Hostus intercestis set, qui rogatus sententiana respondit; ini octcum animo suo diligentissime reputauerit,uias Sc rationes omnes, quibus possit inter dissiden res de religione' pax & concordia stabiliri, nullum reperire potuisse magis fallitarc consilium, quam quod in sim ii causa, cumide, qui nunc,olim esset rerum status, a Sanctissimis ci
etillimis Episcopis Athanasio & Augustino,
vine I 2Co. sere annos datum esse legerat. Volunt, it Augustinus, una hibere linguam, Ve-- , t niant
190쪽
niant ad Ecclesiam, ubi etiam ita diuersitate linguarum carnis, una est shagua cordis. Excipientur ab illa non minui, alacriter,& benigne, quam prodigus ille salius a patre suo fuerat exceptus'. Tum ut etiam dicant & faciant, quod suadet Athanasius:Surgite,abeamus ad Patres nostros,& dicamus illis: Anathemate detesta-naur Luthersi Caluinum , & omnem aliam hae resina: agnoscimus autem S.Oecumenicam Tri dentinam synodum, eique dicto volumus esse audi cntes. Praeter hanc se nullam aliam concordiae ratione inter Christianos & haereticos, vel
tigisse,vel excogitare potuisse. Nam & in scrupturis legimus, quod cum Agar ancilla a facie Sarae dominae suae fugeret, sicut isti nunc a faeie Ecclesiae Dei fugiunt, Angelus Domini pacis& vlaitatis amator, cum ea in vasta litudine, inuenisset,& pacem inter cam & Saram facere vellet; Reuertere, ait, ad dominam tuam, & humiliare sub manu illius. Sic & vos si pace amet tis,facere debetis. Reitertimini unde fugistis,ad dominam vestrami, unam sanctam Catholica, Apostolicam,Ecclesiam .Reuertimini & humuli amini, alioquin in deserto & in solitudine pe/ribitis. Qiiod autetia huius diuisionis re distatisionis, culpa omnis in Episcoporum negligentiam a quibusdam conferatur, quod errantes non doceant: culpam eorum potius esse ostendebat, qui nec doceti, nec moneri volunt, sibiaque scripturarum i melligentiam arrogant, sibi