D. Stanislai Hosii S.R.E. cardinalis maioris. poeniten. & episcopi Varmiensis Vita. Auctore Stanislao Rescio ..

발행: 1587년

분량: 450페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

D.Stani'ai.Hοι- , stolida .Romana Ecclesi omneque salutis suae firmamentum in huius unius pretii dio colloc bat, nec saluunt esse quenquam posse iudica- . bat, nisi quod illa doceret fideliter firmiterque retineret. Suscitato vero ab inseris Luthero, qui primus hoc in elici saeculo nostro, cum in lupae prius cuiusdam gremio, quam illi uxore vosare visum est, metuent metumque deposuistit, do diri nam Eccpesce Catholicae ausus fuit superbissima praesumptione reprobare,& soprias atque reprobatas dudum haereses,sub sca raoque sepultas,pro puro puto verbo Dei in lucem hominum producere. Visum est Excel lentie tuae, quod gratissima quedam lux oculis suis affulserit. 'amobrem quam tenebat Ecclesiae dod trinam tanquam nimis & ortu & vihtute antiquam & ob letam , longoque situ squalictem repudiauit, necessc spem salutis in

illius obseruatione collocadam iudicauit;eam vero quam e latebris Lutherus extraxerat, mri .ribu numeris, & partibus absolutam recta in Caelii iti spornn vnn d Sti uel l sic enim Ceona anice loqliebatiir quasi diceret,ocreatum &l etasatum ducere, es eque per omnia Euange-io Christi & Apostolicae doctrinae consenta. neam, totiusque salutis humanae arcem in ea so axes e constituendam . Venit postea Osiander qui Lutheri de Iustificatione dogma, si iuxta Philippi interpretationem accipiatur, damna uit, & sibi soli huius articuli intelligentiam arrogare

72쪽

Cardinalis. vita. rogare non dubitauit, eaniq; ab onanibtrs tanquam Dei verbum & ipsi ilinium Euangelium Christi recipi adorarique voluit, quam etiam Vitembergensis pseudapostoli, cum suo Brentio approbaram & cum Euangelio consentire censuerant. V vitem bergentes autem ministri, Philippus, Pomeranus, Forsterus, damnarunt, omnibusque sententijs reprobarunt,&editis contra Osiandruin libellis, omnibus maledictorum notis, & sententiam, & eius auel rem, prosciderunt. Vocant enim Osiandrum haereticum Antichristum, Iudaeum, nigrum diabolum, draconem, hominem nefarium, consceleratum,hoste Christi, quod in eius cubiculo scriptitare diabolus visus est et, et quod alii duo in specie canum quocunq; se verteret cum sequerentur. Vicissim autem Ossander Scholae Vitembergensi,& praecipue Philippo tyrannidem obi jcit , quod discipulos suos iuramento interposito adigant id pro verbo Dei recipere, quod iplis videretur, de aliquo scriptura loco;

ic monet etiam parentes diligenter, ut etia atque etiam secum deliberent, num suos filios Vitembergam mittere debeant, ut ibi Magistri vel Doctores efficiatur. Cogutur enim,inquit, ab iurare verba Dei, & iurare in verba Philippi Iurat enim quilibet quod de grauioribus rebus ad fide pertinentibus, nil velit statuere, nisi de sententia seniorum consellionis Augustanet,

ii si c rur riu dicit scriptura, qua si tequi po

tius

73쪽

tius voluerit, erit periurij reus. Ita secreta fit 'quaedam conspiratio , . quae magis hominumquam Dei verba respicit, atq; ideo Christianet Reipub. non parum adsert detrimenti. Philippi verbum plus apud eos ponderis habet qua Dei verbii in Sex, ait Osiander, de triginta scripturaru loca produxi, quibus habitare Deum in nobis ostendi creditum n si est. Simul ut Philippus paruam schaedam scripsit, qua testatus est rem ita se habere, statim creditum est.Vox est audita de caeso patris de Christo dicentis: Hic est filius meus dilectus in quo mihi bene

complacui,hunc audite. Hunc, inquit, audite, non Philippum, non alios homi des, qui tibi os obturant, & volunt ut secundum eorum con ifilium non autem secudum scripturas pronuncies. Sic Osiander ferre non potuit,ut homines

ad eonsess. Augustanam quod Philippi verbuest, alligaretur potius, qua ad Dei verbii; Z patietur Excelletia tua se ad Oli adri verbii quod Dei verbum non citi alligariὸ Qtiin potius postea quam Osiandri iudicio tantum tribuit, &eum in intimis atque delit sis habet, consilium

eius sequi deberet, & Dei voci qui filium fuit,

non Philippii, no Lutherum, non Osiandru audire iubet, obtemperaret. Loquutus est olin Deus in Prophetis, loquutus est in silio, loquitur & nunc in Ecclesia. Hanc igitur iuxta

Christi & Pauli consilium audiat, & iuxta Osandri sui consilium,nec Plulippo, nec Con' fessioni

74쪽

Cardinalis vita.

sessioni Augustanae, nec ipsi quoque Ossandro

fide ullam ad iugat, cuni ipse quoque sit homo sciit Philippus& Lutherus erroribus muli1S &infirmitatibus obnoxius . Non vult sibi Osiander a magistris & prsceptoribus suis os obturari, non iecundum eoru consiliit,sed secudum scripturas de fidei articulis vult pro nunc sare; cur sibi Excellentia tua ab Osandro patieturos obturari, ut de fidei articulis id approbet, quod dicit fasiander, id r probet, quod dicit scriptura' Nonne haec ipsistima est idololatria, hominis verbu pro Dei verbo recipere, Nab eo discedere nefas esse existimareὸ Nam si hominum sententias sequi voluerit, nullo umquam certo gradu consistet, sed in dies in peius proficiet , dum per omnes impietatis gradus eo perueniat ut dicat in corde sito; Non est Deus. Superbia enim, ait scriptura,eorum qui oderiit Dominum ascendit semper. Nil itaque ad salutem tutius,quam istorum qui se nouos recentesque Deos faciunt, quos non coluerunt patres nostri, quocunque tandem illi nomine vocentur, sententias reprobare & Ecclesiae Catholicae cui promissus & missus est. Spiritus sa eius, qua columna veritatis vocat Apostolus, in qua ipsa quoq; Excericti a tua nata N. educ λta esset, quam a suis maioribus, auis, attauis, prouauis, abavis, custoditam csse non ignotaret, adhaerere. Hic de alia id generis multa, qui spiritus sanctus causam suam agenti sugge .ebati

75쪽

qui tibi cautus & priuiens videbatur, vi verit His vidius, cuna gratias pro anticissima ad- Dionitione egi:let, nil aliud respondit quam

hoc. uantuin video tu velles me facere Papi fraui. Hostus a tutem Ego, inquit, profiteor moolfe Christ ianum, postea Papistam,deinde Regi si natus effem in ditione tua, no cru- tWicam prosteri me dii cistam .Libenter enim atro semper legit timam potestatem, cuinae 1 ubi editi in Deus elati voluit. Summum Pontiri cena meum,& totius Ecclesiae caput, quin &Regem ac Dominum meum, agnosco ChristuDeum &Saluatorem meimi: nunquid propterea non est agnoscendus Rex meus & Domi

uus meus Sigis inundus ini od si vero non detrahitur supremo Regi meo, dc Domino Iesu Christo, si Regem ex Dominum meum esse dicam Sigismundum Augustum; certe nil detralutati eidem, si summum etiam Pontificem in corris, pastorem meum & Ecclcsiae totius caput, sub illo capite, agri olcam Christi vicari ii,

utrique successorem Rom. Pontificem. Proinde me non offendi , verum etiam laudi ducere, ii quis me vocet primum Christianum, demde Papistam, postea Registam. Caeterum Lui saeristam , Caluinistam, Osiandristam vocarin e nolle, quod non videam, quo iure illi subie utis e se debeam, qui nulla fuit in potestate cost: tutus, ta Cathedram suam contra eius cathedram

76쪽

drainconstituit, cui scio dii tu esse pasee ouςs meas, cui claues Regni cstorii datas esse in iliadem illis scripturis lego, in quibus lego, quod ventuti essent Pseudoprophetet pellibus ovium cooperti,& ostensuri, Ecce hic est Christus, ecce illic:quales istos Lutheros,Philippos, Osian- dros,&alios statiles istis esse persuasum habeo. Et credat, ait Excell. tua, qti d apud istos qui

Papistae nome columeliosum putat, no minus est contun cliosiim, Caeselistae.& Registat no- .men. Nihil enim aliud quam euersam volunt omnem legit timam potestatem, ut ruant sursum deorsum omnia . Et hoc est Euangelium quod profitctur. Porro quibus tu usus est Germanica verba haec fuerunt;Ich bin ein Christ, ein Papist, ein Regist, allet mei ner obri heijtdςrmici, Coti via derv vorsentiativill ich tre uniadsehorsam teisten aber da belluit michCpit futidas ich sollein Lutetist,ein Caluinistis ein S tanist sein . Id est Ego sum, Christianu , sum Papista, sum Regista: potestati meae, cuinte Deus subieetum est voluit, omnem fidem& obedientiam praestabo. Caeterum hoc a moquam longissine absit, ut Luterista Caluinistέ, siue Satanista sim et vocer. Debitam fidem subiectionem erga sublimiore potestatem t statam omnibus facere cum primis id ad laudem & gloriam, amplum di illustre fore iudico , nec ulla res maiori mihi est abominationi, quam yel a Luthero, vel a Caluino, vel ab alio

, E quoppiam

77쪽

quoppiam eiusdem farinae nomen ducere, &eorum alicuius verbum , Dei verbi, & Euan- .gelij appellatione dignari,cum ruilla possiit es-1h maior quam haec idololatria. Procul hoc I nobis absit, o Christe,ut ab homine potius qua

abs te velimus habere cognomentum, tanqua si essemus mortui alicuius haeretici monumentum. Quis enim Lutherum, Caluinum, Phili pum, quis Osiandrum, quis tot tam multos, ta varios tam contrarios spiritus phanaticos, ad phaedicandum misit λ quis nobis ut 1llis dicto audi entes essemus imperauit ' nisi forte Deus venter, Deus huius leculi, Princeps tenebrarii.

Sessi Christum a Deo, Petrum a Christo misesum esse: scio illi ligandi, soluendique potestatem datam esse: scio illi dietum esse, Non deficiet fides tua: scio Romae sedisse, quod a Christo didicerat docuisse, succes rem accepisse, α

illam eandem Petri doctrinam, per manus suc cedentium sibi Episcoporum ad nos usque illibatam peruenisse. Ad hanc itaque Petri Cathedram, quam unitatis Cathedram vocare Augustinus, & in ea Dominum posuisse doetrinaveritatis affirmat,redeundum: ab illis pestilentiae cathedris, quas Lutherus V vitembergae. Caluinus Geneute, Osiander Regio monti, alij alibi per summam audaciam erexerunt, velis quod aiunt, remisque recedendum esse . Vnus Deus,ait Paulus , una fides, unum Baptisma.

Quidquid extra unam fidem est, non fides sed

78쪽

Cardinalir. vita . . 67i erfidia est. Posteaquam ab una fide discessi iniest,tot fides esse coeperunt,quot volutates.Ad hoc autem esse coeperuiat,ait B. Athanasius, ut ne vita sit. Nil itaque soret melius, qua eo re

dire unde dis essum est,ad unam Sanctam, C tholicani, Romanam, Ecclesiam. Audiuit haec omnia dux valde patienter, sed obduratum fuit cor hominis, ne crederet veritati, quae res incredibili dolore animum de omnium salute sollia citi Episcopi affigebat. Sed impletum est illud Prophetae; Si tu an nunclaueris impio,& ille nofuerit comi ersus, ipse quidem in iniquitate sua orietur,tu autem animam tuam liberasti.

AG ε 3 A τ interim in Poloni a S. Sedis Apostolici Nuntium,vir pietatis & do

ctrins laudibus cumulatus, Aloysius Lypomanus Episcopus Veronensis, qui tantum hoc iii iuuanda religione Hosj studium, tantam vitiinnocentiam, magnopere sufficiebat,illiusque potissimum, quod eum Deo charum Esse cognouerat, v coluetudine & conlilio utebatur Eodem autem tempore venerat quoque

Germania Petrus Paulus Vergerius, Christi &eius Vicarij Romani Potificis nobilissimus perduellis, & humani diuinique iuris Legirupa, ut Athanasii verbis utamur. Dedicauerat is Magistri sui Breuiij libru Serenissimo Poloniae Regi E a con

79쪽

contra virum optimum; & cruditionis laude praestantissimum,Petrum a Solo,scriptum, iucuius Praefatione Nuntium .Apostolicum haereticis consilijs omnibus summa fide ac vigilaria occurrentem, omnibus maledictorii notis,& calumnijs, multo etiam maiore impudentia quam olim Auxentius Haereticus Ambrosiuni

illum sani illimum Episcopum Iacerabat , ac ad disputationem de fidei capitibus in eo libro

contentis, homo ut lenissime dica,bipedu onantu nequissimus,Regia Maiestate iudice inter

bilitate uniuersa ad desectione a religione,vehemetisssima oratione incedebat. Que librii &quet ex illi iis lectione secutura videbatur incomoda,ctam Hosus accepisset, ipse quoque ad

parandam tempestiue medicinam se accinxit: ac pene prius etiam omnibus eius argumentis

respondit, quam illa pestis Brentiana, per multorum manus peruagari potuisset, qui & ipse Iiber Hosij doctillimorum virorum sententijs approbatus , magnos in Ecclesia Dei fructus peperit, de quo sic alicubi scripsit vir dodiis simus & omnibus pietatis artibus instruetissimus, strenuus Ecclesiae Dei cotra omnes inferorum portas propugnator, & utilissimus Iesu Christi seruus Petrus Canisius, S. Societatis Iesus Theologus. Habet, ait ille, artas quoquς nostra Cluilio gratia suum Hosium,ac quato rectius causa religionis haberet, quantoque

80쪽

Cardinalis,ma c commodius & impietas disjci, & pietas orbi restitui posset, si multos id genus Hosios hac

tetas serret, nimirum qui in pascendo seruad que grege Dominico,qui in arcendis lupis, δρin conuertendis haereticis, non dissimili vigilantia parique doctrina,copia grauitate, sinceritate,&fide praeitare, seq; muros pro domo Dei aduersus Philistaeos istos opponere possent N

AD omnia fere terrarum Prussiae Comitia proficiscebatur, non tam ut negotiis sarcularibus interesset, sed ut ne quid detrimenti religio Christiana acciperet prouideret. Quocunque autem veniebat, quodcunque loquebatur,de Deo, de relisione , sicut de Bernardo quoque memoratur,ulere non poterat,& ag re quae Dei sunt, non cessabat: quo Eelo, quo studio qua contentione, qua diligentia, in ijs Ecclesiasticis eius Actis & gestis videre quisq; potest, in quibus ea quae in Comitijs Tortinensibus,Elbingens bus,Marieburgensibus, Grandentinis, quae priuatim etiam cum suis Braunia bergensibus, tractauit de religione, in eumque finem conscripsit, ut sanetae 1edi Apostoli cetemorbos hominum aperirci, atque ad salutaria adhibenda remedia vias & rationes ostende ret:tum ut Serenissimus quoque Poloniae Reri

SEARCH

MENU NAVIGATION