장음표시 사용
241쪽
οἶνὸquar. Mihi vero legem pom, nunc inscalam voluntatem in aetervmn von resumemti. Patebat omnibus mirifica ejus in Fordinandiim fratrem observantia: quamvis enim intime ei frater consuesceret, & candidi isime, sit aviilime eo uteretur; ac magnam vicissim libertatem suaderet fraterna dilcctio; uniis tamen fuit, qui ilia in publicis, qua privatis congrcsibus, exemplo ibo docuit, quae reverentia deceret ministrum; quae obuervantia servum : ille se exhibenti occurrit primus; primus quid postulanti praesto fuit; primus lavantiministravit. Dubitabant quibus Aulae puncta non siint ignota an post Ferdinandi funera idem obsequii genus serenistimo Nepoti suo Leopoldo Caesari praestiturus esset. At ille: fiam, nec omittam constitutos mihi a D Iuperiores pro debito venerari: & ipso facto dubium si istulit.
Lydius virtutis est dolor: quia acceptus erat DΕΟ, necesse erat, ni ten-NXXlRtasio probaret eum. Et huic Virtuti non deerant aemuli, a quihus per cuni το ' culos appetitus tanta tulit, ut obstupeficerent haud pauci cor aegritudine non 'i' ' consuintum: ut auctoritati, ut existimationi detraherent, fidelitatem ejus conati sunt in suspicionem vocare; id non e facto ejus aliquo, quod minime poterant , std indὶ educebant; quod tanta potentia, tam constante esset amora militum, tam impenso civium assectu; queis rebus pronum cssct fidem corrumpi. Non ignorabat haec Archidux, aded tamen ab ultione abfuit, ut eos ipsos, quos eiusmodi molitionum artifices este cognoverat, non moao officiis omnibus benevolentiae acciperet, sed etiam ubi laude dignum gentilent, primus ipse apud Caesarem, apud Regem amplissimis literis commendaret: ut demum re ipsi, qui oderant, testarentur, non potuisse materiam patiendi praebere tantam, quam magnus ille animus non subigeret. Comperta res erat
orbe toto Leopoldus vindictae nescius; illud perpetuo profiteri solitus, se injurias vel contemnere, vel DEo examinandas remittere. In animae sitae t stamento sic scripsit: ex sincero erga DEum amore remisto osseugas omnes a quo iamque quacunque ratione mihi illatas, aut inferendas, usque tam integre, tanuque
animi affectu, qua ito desidero mea mihi delicia a Clement silmo DEO remitti.
Morbos tulit acerbissimos, ischiadem, podagram, calculum, colicam, Moctorum.
cephalalgiam, dolores & nauseam stomachi, febres; non singulis hisce, seu veluti collatis signis oppugnatus; de istis tamen in Testamento animae sic stet tuerat: decernos istime, quoscunque divinae M smi sive tu vitae decursu, seu
in meta ultima mihi placueris morbos, dolores, σ cruciatus immittere, eos cum Diri vina gratia aequo'patienti animo tolerare. Absit a me quoquam illorum aculeo, aut gravitate ad vel minimam tu lignationem, aut querimoviam commoveri. Quod animi propositum ne in ipsis morborum aestu excideret animo, sibi ab eo, quem arcanorum animae conscium habebat, saepius praelegi postultavit. Hinc cum suscipiendis doloribus vix esset in co: pore locus, animus tamen feren
dis pluribus sufficiebat. In manu, inquit, Des sumus: expectabo, quid ultra morborum mihi immittere placuerit, σ libenter, cos.rmando me ejus voluntati, suscipiam. Ita ingens animus in humana infirmitate, divina semper constantia subsistebat; neque ad ea, quae nos dolorum lenimenta existimamus , ad gemitus, ad lamenta, ad vota sanitatis intempestiva descendit; nullam animi dolentis significationem edidit, quod eos, qui a quotidianis ei obsequiis fuerunt, aded in stuporem dedit, ut nonnemo, qui modos dolorum cognitos habuit, hoc ei mortuo elogium scriberet: Mortuus es nostersanctus Princeps, cui mores ,scut una; cujus paI entia sine exemplo. Alius tot pariter dolorum, &cruciatuum conscius adjecit: Humanum cst de doloribus queri: ipse, cum
tantis premeretur, ut ambigeres, an serre posset, sic tulit, ut dubitares, an dolores sustineret, patientiae non exemplum, sed simulacrum. Levamentum ejus primum erant cruciatus Servatoris, quos meditatione
volvebat quotidiana, & in ipso morborum furore sibi praelegi mandabat. De. Inde aspiratio, qua identidem orabat: da patientiam Domine, Cr pacem servo
tuo, ne perdam coronam an e meae in coelo: tu enim dixisti: m patientia vestra XXXV. Insidebitis animas vestras. Postremd perennis illa, per omnemque Vitam Consominio exercita cum Divina voluntate consormatio, quam ab expertis limo Doctore
R. P. Hini a Germania sacra Tom. I. B b b b b Parente
242쪽
Parente Feminando haustam, promovebat in se cumprimis meditatione status Ecclesiastici, cujus vinculo obstristium se ad vitam E divinae voluntatis alutis lidegendam omnino statuebat; illud in omnibus, quae evenirent, usurpare solitus: μου DEI v nas : sicut Domino placuis, ita factum es. Su nomen Domini benedictum Catharrus in aurem delapsius facultatem audiendi propε omnem
ademerat: operam incassum consiumpserant Medici: tangebat omnes commiseratio optimi Principis: at ille: non licet,ajebat, audire verba hominum; sic
bis NM tanto attentius loquentis DEI sermonem excipere. Autre velim,si velit DEUS; nolim, si nolis. Fiat fauetistima voluntas DEI. AIque ut iam artem, voluntatem meam cum Divina conjundendi ad istam perfectius, ex nunc decerno, ubi tempus cir occasio tuleris, ab alio mundi strepitu submotus, per cetica Sancti qua- iii exercitia disiplinam issere. Nullam enim in perpetuo rerum humanarum turbine quietem reperio, nis is sua animi mei cum Divina Toluntare cong ratione. Sic animo comparatus, & haec, & alia, quae sectis acciderent, belli praecipuε adversos cassis fortiter tulit; ad Lipsiam, ad Ienicoviam in Bohemia, deinde ad Lendium in Belgio, rursum ad Rheteliam profligatus, χlemne suum qu verbis ad milites, qua literis repetebat: DEus Dominus est, qui elices aeque, ac infelices eventus distensu: utros dederis, prono animo accipiendi sint. Alias Atrebati obsidione depulsus, cum Rector Collegii Duaceni consolatum accederet, paucis reposuit; in manu DEI sumus; cujus providentiae legibus gubernamur. Acquiesco 1imvissimae DBl praetuentiae, cujus nMu didici non adver)os mistis, quam secundos casus exosculari. Religiosis etiam viris hac in arte praecepta dedit: erat cuiusdam ordinis
coenobita, qui nescio qua mentis aegritudine pulsatus, ira in Protectorem religionis, aut metu, ne redigeretur in ordinem, detrectaverat venire ad Capitulum , iat vocant, generale : ad hunc, iat apparet, familiariter cognitum exaravit epistolam sub initium anni i ε 3. qua eidem pro xenio transmittit praecepta religiosis lima de tolerandis tribulationibus, & resignatione persecta inprovidentiam DEI: dum, inquit, devotionis causa ammifumum meum Thomam
vi Kempis volvo, in hoc Caput incido, quod descriptum, θ' his acri mu mnii loco
transmitto. Paternitas vestra, quae pridem heroico animo blanditias mundi re, cit, scio intelliget, bo res, ae dignitates mundi esse meram amis fumum, purimisque nibit; seque limpidiore nunquam animi voluptate potirum, quam quando staminae promidentiae gubernandum ex integro remisit: cur ergo nunc tanta agitatur imquietudine, θ' auimi turbatione λ doceam exempla Ducis nos,i IVS , qua sequaces debeamus esse constantia ad mundi assulius reprimendos. Equidem crediderim Paternitatem vestram aliud non desiderare, quam ut is se voluntas DG assimiliatur. Nori dubito repositurum Iacile mibi esse baecspecutiri; aliter senDrumin eius
loco construereri Fauor evenire id posse; quo tamen sum animo, nunquam credam eventurum. Gisquis enim fleta M Proetidentiae totum in Me toto consistit totum commistit, nec injurias, nec pericula, nec molestas parietur,se semper iv hoc toto, totus conquiescet. Neque dubitet Paternitas vestra, miri quoque liberum campum Mylι aperirem graviores causas interni senius, θ' culmi inquinandi suIpetere. Νovit enim, chm Caesaris nomine exercitibus praeessem, quae mei fuerit apud vnnes Hymatior nunc vero quam a paucis suspicior ab iis ipsis in rerum mearum bon tamque promotione pendeo, quibus antea imperabam. Id tamen non admodum pensibano, postquam me Divinae regendum voluntati transsiriis, O cum patiente Bb dixi: Dominus dedit bonores, dignitates,inopes Domin s abstulit si nomen Domisi benedictum. Non ignorat praeterea Paternitas vestra, quae totius mundisama Deris, me Belgii gubernationem obtenturum. yam quis eb desinietur, Paternitatem vestram non latet. Nonnes in honoris puncto argutarer, ct mihi gravioris Frausis materia praeberetur 3 se uois Divinae Providentiae gubernatio, cui me ex integro confienavi, avimum mihi suamifuma tranquillitate componit. Hi ue intelligat, an otio a speculatione scribam, an dura experientia. Concludo, or brevem in
timem subjuneo, qua semper a sium a tacharistia me totum Divinae voluntati infundor Dominus meus, , DEUS meus f quid mihi es in coelo, cerate, quid volui super terram p D me, quid me vis facerer pcratum cor meum. Ego Duus Ixu
243쪽
Ofilius atmillae tuae: far mibi secundum verbum risum,inbeneplacitum tuum: tuus jum ego; fae de me, qrid vis in aeternum. Dilectus meus md6-ego illi, qui pa-kιturi inter lilia; fur, ut me totum amore amoris tui impendam, sicuti te amore a muris mei impendere deuatus es. Sum totus xuus, scut tu istus meus esse voluistiis, aeternum, iamen. IMAM Hlectissimo meo Patri N. fiat s fiat s Viennae 3. D-
Sed vim illam animi in Divinam voluntatem inanaersi silpremus praeci- XXXVI.
pue morbus explicuit. Diidumanitaneum alticulum sic comparaverat; diem Conparatio omnem auspicatus tmqtiam ante solem occubiturus, noctem ut artei uitatis
initium. Ne per diem recordatio mortis excideret, cssigiem ejus corollae M 'U' 'rian e appendit: haec actionum omnium lima, praestitim sacrarum, cujusmodi erant ex o mologeses, Missi rum Sacrificia, reiectiones Eucharisticae. con tritiones cordiS; praeterea consilia rerum graviorum, quae singula sic obibat, tanquani vitae sit prema; quove demum in tempore se morti in omnem casium accingeret, anno I 639. id est, annis ante obitum duobus & viginti, talibus se decretis di contestationibus DEO devinxit, queis in ultimo vitae halitu ani mam suam DEO consecratam esse constituit; quaSque ad modum voluntatis ultimae Lesamemum aviniae appellavit. Recitat eas vitae Scriptor; nos proli xitatis causa lectorem remittimus ad memoriam illorum actuum heroicorum, quorum excmpla varia per decursium recitavimus: eorum enim veluti sestem his in tabulis complexus est. Ut autem artem illam securε, sincteque moriendi, cujus vivis nullum est experimentum, persecte comprehenderet, quosis quos de ea commentarios habere potuit, accurata lectione pervolvit: De quentiores ipse de bene moriendi scientia meditationes instituit, quatum fiuctus fuere asili rationes quotidianae, quas familiari suo libello inseruit: ὀ item inmitialismi satutum est omnibus bominibus semel mori. 5 iarum incertami qud hora non putatis, filius hominis veniet.
3 momentum, a quo pendet aeternitas fItaque ut recte praeparatus ad illum diem, horam, & momentum ita viuveret, ut nunquam non & sscurus mori posset, aftiis sublimiorum virtutum fidei, spei, charitatis, voluntatis suae cum Divina coniunctionis, sibi pene horarios reddidit, ut ossient in promptu, cum forent necessarii. Etiam inter arma quid animo volveret, ostendit epistola ad Comitem quendam cubiculathun suum Northemio anno 164I. die trigesima Octobris scripta in haec ver-ha: Mi Michiel, haec animo volve semper: quis sit, si prerogabitur ιibi vivendi
rempus ad vesperum, aut quil morte D moriturus Z tamara cuncta jumus, umbra,
vanitas, ct Renae imago,'verbo ut assolvam, nihil. Sicut statutum is hominibus mori, ita salutum es judicari. Evitare non potes Iupremi Fud cis sententiam. Dicandus es, σ in quo metu te demum is evita, in eo vel condemnaberis, velfatvaberis. Sis flensio inter arma; tu Me diligeneter rumina. Ad illud igitur momentum dudum comparatus de tempore, & genere mortis ita pactus cum DEo fuerat, ut quod ipse Testamento suo inseruit, ante omnia se in Divinae Majestatis manus cum persectissima voluntatis suae abdicatione reponeret, seque promptissimum offerret ad quodcunque mortis genus, per quod Majestati ejus placuerit animam suam ab hoc corpore resolvere ; precatus demisissimἡ, ut illud sit, quod divinae ejus Majestati maxi-mh placuerit, veni, inquiebat, atque eo rem re, eo momento, quo erit pro fluvIvia tua gloria. Ita ille in DEI sinum abjectus illam modo exceptionem saepenumero faciebat, uiti liceret pro fide, pro DEO quam acerbissimo martyrii genere, atque alio quovis tormento, quo DEI amorem probaret, defiangi. Igitur anno 166o. dum Provincias cum Caesare obit, Lasaci in Carnio. XXXVILIia graviore morbo dejectus est; & sitit ille fatalis, nec unquam depellendus Morbus is omnino. Recruduit certε anno MDC. LXI. VIII. Octobris Ebersto i, cum capitis, calculique tormento gravi, quo ad extrema deductus, ope, ut credi,tur, Sancti Francisci Xaverit, quam implorarat, mali se remittentis aliquas quasi naitiis inducias est; extremum tamen impetum, DEO decretum scialicet, non evasit; quem ut si istinuerit ille sortiter, & christianε, priusquam
R. P. Haigia Germania sacra Tom. I. B b b b b a explie
244쪽
explico, operae pretium censeo, ut eXponam, qui se habuerit peroratione , ae perpetua pietatis exercitia, agendo cum DEO toto morbi sui, atque adeo mo tis supremo tempore.
Sacrificio Divino intersuit quotidie, Dominicis etiam, festisque diebus
geminato; ejus audiendi cura evigilanti semper prima fuit. Divinum ossicium, si per atrocissimos morbi dolores persolvere non posset, pensabat Ro-sario Virginis. Sacras, quibus assueverat, preces bene longas, praesertim matutinas & vespertinas, donec potuit, quotidie inse legit; dum ultra non potuit pronuntiare illas voce sua, a Confessario sibi praelectis ipse non annuere tantum solitus, sed etiam fractis licet vocibus respondere. Quin & indies, ad horas etiam plures, auscultare solitus, quae recitari volebat sibi ex libro quo-- piam illorum, qui negotia tractant animae ac spiritus iungendi principio tuo; ostendebatque per illos velut accrescere , vel inter sensus morbi acutissimos, robur aliquod sibi, vimque vivendi. Suum animae testamentum, cuius ante memini, quoties quod volebat sibi praelectum audiret, inardescebat animo, scilicet effusus in D Eum totus per actus plane heroicos , quibus illud constat, sensiosque virtutis. Ad sanctissimum Eucharistiae Sacramentum quot Dominicis accedere,
quod assueverat vivens & valens, nec morbi, nec mortis tempore praetermi
sit unquam & quidem decente vestium cultu, quamdiu moveri lecto potuit, ct de genu: ea causa sitim tape acerbissimam a media nocte ad auroram usisque sustinere se fassus, & libenter; ut ne arceretur, humano potu refocillatu a Divino sonte vitae. Et quidem ea, quae nonam Iulii antecessit, nocte cum arderet insolente, & non toleranda prorsus siti, sustinuit tamen eam constanter , professus medico suo candide, non prohibendum fuisse se a hibendo humana ulla vi, vel ratione, sed facile, ac libenter prohibitum sitisse divina. Sic comparatus animo, eo demum redactus est infirmitatis, fatiscente toto corpore, ut ali iam ultra, nisi lacte caprino vel asinino, non posset; quo potu cium virium accederet aut nihil, aut parum, pro extendenda utcunque vita tam cari capitis solliciti Medici, censuere spem esse producendae eius, si ab ubere mulieris lactantis lac vividum ipse sugeret: sed ad hoc remedium tam insolens cohorruit scilicet verecundus omnino, castissim hisque Princeps, &abominatus est, non obscure significans, non esse sibi vitam, imb nec valetudinem omnem tanti, ut ejus causa ad illa sese, statui suo Ecclesiastico, & vel
maxime integritati tam adversa, demitteret.
Itaque ad diem tertiam Novembris plane prostrato, praeter symptomata varia, dilucultatemqtie respirandi ex angustiis suppressi pectoris, copiostis, nec ille salubris, sed fatalis sudor accessit: ex quibus chim si ibsequente die laboraret etiam gravius, Lacro viatico ad ingrediendum iter aeternitatis, sua ipse sponte communiri, & confirmari ad luctam ultimam oleo sancto petiit, ct impetravit, ea pietate suscepto, quae Christianum Principem, & talem decet. Mox Caesari Nepoti suo tenere lachrymanti supremum dixit vale, acturus cum solo deinceps JESU suo, cujus e cruce pendentis emgiem a die illo appensam collo suo non ipsa in morte reliquit. Quibus ille verbis, quibus oculis, reosculis salutarit identidem appretas arcte suo pectori amores hi, me suos negat, qui praesens adfuit semper, conscientiae testis intimus, vel oratione ulli complecti posse se, vel sine sensu pietatis intimo cogitare. Et suere illi assectus animae sanctae, tum praecipue vehementes, cum iterum itertimque in sibi praelecti Testamenti sui sacra verba, quorum ante memini, ct decreta tuis raret. Aiebat aliquando: Bibam, Domine, usque ad fundum calicem, quem mi uisti mihi: fiat voluntas tua. Alias sic imagini Crucifixi DEI intentus, Domine, si adhuc obsequio gloriae tuae,&saluti animae meae utilis est vita mea, non recuso a vespera quietis redire ad Iaborem, S sudoremt verumtamen non sicut ego volo, sed sicut tu. Cum acerbitas dolorum saeviret crudelitis, Pater, inquiebat, mi, exosculor, & adoro manum, qua me flagellas, non ero tibi refrigarius filius: quoniam ecce in omnia tua flagella paratus iamr vi ga tua, dc baculus tuus, ipsa me consolantur: apprehende disciplinam, & osseu-
245쪽
Iare filium tuum. Sic animo hinc inhaerentem DEO silo ; luctantem inde
cum corpore in mortem prono, dies ipsos quindecim a IV. ad XIX. Novem bris per intervalla intcndens, remittensque sese morbus renuiti Breviore inde halitu ad supremum agonem monente, ad Crucifixum conversiis collecta, Ut potuit, voce: DEus meus mortuus est volens, & libens: eamus i cnos, & moriamur cum illo, eadem qua ipse quoad fieri potest) promptitudine voluiitatis. O Pater inclino caput meum sub beneplacito tuo. Tu scis, quid mihi opus sit, qui omnia momenta mea dinumerasti. In manus tuas commendo tempus, & momentum mortis meae. Tuum est mandare, meum
inclinato capite obedire. Inde donata ab Nuncio Apostolico Carolo Ca. XXXVIurassia venia Pontificia, sub quintam matutinam diei vigesimae Novembris Anno 166 a. Angelus migravit de carne, cium in ea vixillet annis 48. mensibus decem, diebus tredecim, sibi ac DEO satis, sed communi volo ae ilesiderio parum, quod ingens sui apud omnes reliquit. Elogia, praedicationesque virtutum & viventi, & mortuo tributae prope Elo. . sunt sine numero: summi Pontifices quantum eum fecerint, verbis, &literis, & facto ipso declaraverunt, dum Ecclesias Germanicas in ea tem p
rum procella conservandas ad eum velut mmmunem portum tanto numero
contulerunt; Urbanus Octavus adolescenti undecenni commendat Episcopatum Passaviensem ob praeclarae, inquit, tucklis tuae ad Catholicae Reli iis defci -- rem propense argumenta, adiaque insignia animi,=ingenii ornamenta: mox aliis literis ob praeclaras, inquit, virtutes, quae vel in ista aetate in Ie elucent, ac pieta tem ior religionis zelum. Idem Ecclesiam Argentinensem etiam in spiri tuatibus ei regendam committens; consideratis, inquit, minutum virtutum donis, q/ιitas
largiter altissimus Iersinam tuam tu ista adhuc juvenili aetate cumulate insignivit. Rursum postea, dum eum anno l638. Episcopum Olomucensem confirmat: Confideratis, inquit, grandium virtutum meritis. quibus largiter Altissimus pers nam tuam multipliciter insignivit. Innocentius X. in eo laudat Dectatum per omnia Calbolicae Religionis cultum, ejusque servandae, ac tuendae accuratum ac flκι- tum zelum. Idem innocentius aliis subinde literis studium itidem eius in extirpanda Jansenti secta dilaudans: Inter consitationes, inquit, quibus ob miserisor- , diam suam benedictus DEM Pontificatus nostri tempore nos impertiri dignatus est, ea prosecto 1isit, chm fraternitaris me zelum illum vidimus. Alexander Vll. literis ad eum semel, itersimque datis solenni apposito de eXimiis virtutibus eius, egregiaque opera in depellenda ab ovibus haeresum contagione sibi redditum testimonium significat. A domesticis & externis Angeli nomen perenne obistinuit : Belgium vix attigit, conclamabatur Ductus. Ipsi religionis hostes quem sensum de se gererent, Leopoldus exploravit tum, quum Etlenburgi in Mis-nia divertens ab adstantibus urbis primoribus, quibuS incognitus erat, quae- . oreret, quid passim de Leopoldo sentiretur: reposuere una vocer ab omnibusaeistimari optimum, pium,sauctumque Principem. Batavi nomen dedere undiosior perhumani. Legatus Venetus ad suos de statu aulae Caesareae referens, P cirem vocat eximiae pietatu,qprudentiae, experientiae, fortitudinis, ac magnanimitatis. Excellentissimus Historiographus Comes Franciscus Christophorus. Κeventilli erus, Eques aurei velleris, ab arcanis Caesaris consiliis in suis Annalibus Ferdinandeis haec de Leopoldo tum adhuc vivente literis mandavit: Πι- mori Domini, er omnibus pariter virtutibus ὰ puero deditus, probitati vero, quam a Parentibus suis haereditario qua si jure obtinuit, ita addimu erat, ut etiam in ad Iescente nullum vitii, Otiositatis, aut malitiae appareret vestigium. Hiire accidit, ut
smulari Mis, conficientiaeque puritate, inde so quoque studio, ac praematuro judicio concreditos sibi Epistolatus administraverit. Sinnutare semper parentis solatium extitit, Eropterea, quod etiam in ea avibus causis, Ilae publicae, sive arcanae essent, prompsimis eum sibi obsequiis studeret devincire. Haec ille ; sed nemo pene fuit
eius aetatis scriptorum, qui mentioni Leopoldi praeconium virtutum non adiaiiceret. Quod quum eo superstite frequentes fecissent, tum e vivis sublato se P ruptum est multis, praecipue familiaribus eius, ac domesticis silentium, quo per modestiam Principis sua omnia studiosE prementis, res ejus admirandas
246쪽
eatenus eloqui vetabantur. Ex horum ocularis testimoniis certatim, ac ce turiatim collatis conscripta est Leopoldi vita ab auctore, cujus sententiam sere in omnibus, saepe & verba deprompsimus; queis consentanea sunt ea, quibus viri Principes, ac Episcopi praecipue Belgae, audita eius morte sensum prodiadere suum. Leopoldus Imperator, quum obitum praematurum Patrui gravissime serret, literis ad Hispaniarum Regem, aliosque Principes datis: unum in boc, inquit, marere me solinur, quod eundem ob peculiarem suum m promovendum Divini 'dominis gloriam,/Religionis incrementum, nec non in Reipub. Catholicae bonum semper exercitum zelum aeternam visam ac beati Iudinem adeptumese omino confidam. Electorum Principum nemo non indoluit, de sublato Germaniae vindice, ac religionis assertore ς Moguntinus praecipue, qui ingemiscens, Principem, aiebat, fuisse, qui felicissimo in se nexu conjunxeris virtutes duas perrar) associabiles, pietatem cy Jortitudinem. Andreas Archiepiscopus Mechliniensis in literis anno l664. die i8. Julii datis inter alias eius laudes, laxit, inquit, toti Belgio, praeluxit Ecclesiae uniuersae ad omnem probitatem, oe vim tutem, tanquam salutare aliquod or lucidissimum sidus. Timebat nihil, nisi Dtam a neque curabat, nisi ea, quae DEI sunt. Denique ct in castris militi,inin iga judici, or in habitu sicro Praesuli, er in aula Da domesticis omnibus, demum ubicumque vjus est, dux ct auctor 1uit ad virtutem omnem, non tam auctoritate, qua Ualebaι , quam exempla, quo volebat omnibus omnia fera. Franciscus Episcopus Tornacensis in literis scriptis anno I 663. die T. Icat Dec. observari, ait, in Leo-polri Guillelmo Principe solidam virtutem, pinatemque vere Auserracam, jummam rerum diminarum curam. Negotia assimarum salutem sectamia, tanquam DEI causam, solicite amplectebaIur. Carolus Praesul Gandentis, obiis ergo, inquit, Serenissimus, optunusque Princeps: omnes in eo magnam jacturam, Ied Ecclesia mammam fecit. suis enim norma non tantum cirsiani Principis, 1ed
etiam sanctissim Praesulis. Ambrosiius Episcopus Antverpiensi' Norma, inquit, visae Dis Principibus tarisiavis ,sacris Praesulibus virtutis regula; exercitati Imporatoribus exemplar fortitudinis: quidquid c magnum, θ' rarum est in singulis, in
se uno complexus. Bellorum, quae pro DEO, , tro mino sua multa gem, cura pene perpetua, solicitudines Epistopales non injregit: Claro suo sis adsuis etiam alibper tilla distractus, quasi apud istum tu otio ueheret. Νunquam fractus adversis,
imo ne mutatus quidem; Christiane patientis animi, quin etiamsereni vultus tenore Perpetuo, quem nec morborum crebra acerbitas, nec mase asseclorum adversa sudis, nec cagus demum ullus detorsis unquam a mensura aequi σ bonis quia Omma in
permistentis, cr divonentis DEI Abi semper placita, o semper aureanda voluntate
collocabat. Eugenius Albertus Episcopus Rurae mundentis in lais anno l663. Kalendis ita scripsit: Tanim erat virtutum heroicarum uigor, ut non namhs bono rificum ab Ad bariis, quam ab iis, quibus erat in amoribus, extorqueret eloqium. Audisi ego non Iemel, crum in iis locis versa rer, in quibus d resurum nationum, pamnumque quam plurimi promisiπὸ ac libere degebam, etiam a iis, qui tum Belgio bellum momebant, Domita Belgis Gubernatoris, atque adeὸ hostis siui, laudes pleno
ore decantari, aestimari prudentiam, virtutem amari; eίmque caeteris Prive pibus, ac
belli Ducibus, quod imitari glori sem putabant, exemplum proponi. Nec mIrum;
eum apud omnes myim piissimi Praesulis, optimi Priscipis,1ὸrti simi Imperatoris. O
quod raro etiamnum in hac visa moriali degentibus contingit, viri omnibus numeris persecti, atque adeo Sancti cognomen, ct Gudem Deris adeptus. Ab hac tam incontaminata vivendi ratione, recthque factorum conficientia, tanta inerri animo ιν amquillisas, ut vitae, necisque securus, nulla, quibus non raro se objiciebas, pericula Drmidare videretur. Ex eodem sinu promebat tam admirmida in tanto Principe modesta, tam suma omni loco, ac tempore qsabilitas, tam grata omnibus comitas gut, cum victricia per Belgium arma circumferret, obsi Arum plerumque civium prauanimos expugnaveris tam benigni jamd nominis, quam eorum arces, aut oppida --mara manu in suam potestatem redigeret militaris indu ia. se est . Sed manum aliquando de tabula. Compositum est religiosissimi Principis corpus Viennae sblenni Austriacorum mausoleo apud Patres Capucinos; parentatum a Nepote Augustissimo die undecima Decembris cenotaphio ma-ν - gnifico Dissiliaco by Coos r
247쪽
gnifico depictis, & seperscriptis virtutum elogiis; cujusmodi & tumulo ejus,
auctore eodem Nicolao Avancino, incisa sunt, quorum Omnium vicem exisplere possit illa Sapientissimi Regum sententia:
Timenti Dominum bene erit in extremis, & in die defunctionis
Cineris amantissimi sui Praestitis ostenti im fuerat conflagratio civitatis Pas XXXIX. seviensis, quae eodem anno I 662. die 27. 3Iprilis, ferit quinta post Dominicam secundam a Pa2hate universa pene redacta est in hiistum: erupit flamma '' in Xenodochio S. Ioannis inter horam primam, & secundam pomeridianam, mox adjuta vento totam late civitatem, usque ad locum vulgb Orib dictum, orientem versus cum Templis, ac domibus intra trium horarum spatium consumpsit ita funditus, ut reliqui nihil relinqueret. Dolenda maxime ruina Basilicae Cathedralis, cujus moles antiqui,& solidi operis visenda cum primis, penitus tum quidem combusta: scd muris igni fatiscentibus, palild post, nempe die octava Corporis Christi etiam sornix corruit. Ex civitate flamma serpsit ad pontem Oeni, quo absumto ad molas vicinas: inde urbem Oenanam pene ultra dimidium depopulata, mox coenobium Capucinorum cum templo cremavit, & per gradus ad montem divae Auxiliatricis progressa, sacram aediculam cum adjunt is habitaculis redegit in cineres : sacra tamen imago cum thesauro incolumis conservata. Decanus cum Capitulo Cathedrali res divinas, sicut & coetus Consiliorum omnes, in Templo & Monasterio Franciscanorum faciebant: parochia S. Pauli translata ad Ecclesiam S. Spiritus : haec enim templa duo de omnibus intacta permansierant. Sensit continuo Clementissi- mesei, mi Pastoris opem amicta civitas: nam excitandae suis e cineribus Ecclesiae, ac Leop. in rivi urbi triginta sex millia parati aeris donavit: pene totidem debitorum millia amicto populo remisit. Multa praeterea per tempus sui Regiminis in Ecclesiae suae commodum impendia fecit: expuncta nomina ter centum millium ab Antecessore relicta: iupra mille ducentos aureos quotannis ad chori ornatum de suis impensa: Iiberalitate annua in Religiosos, vidu as, egenos, numerata supra septem florentim millia: iuventuti pro palma literaria decertanti praemia quotannis proposivit. Collegii Iesiuitici Passaviensis nccesstates annua fere bene licentia levavit ; aedi sacrae consummandae multum aeris, & materiae contulit: addidit suburbanum Τustulum: de aliis quoque ejusdem ordinis domiciliis, Domo maximi Professorum, ut vocamus , quam optime meritus : quin & novom Sociorum Collegium urbe sua natali Neo stadii condidit, transscripta nobilissima penu libraria. Quae tamen omnia minimὶ aequabant studii im illud, quo universum ordinem perpetuo complexus est, labores promovit, resque ejus commodas juxtὶ, & incommodas perinde duxit, Ut siuas. Ex eadem familia conscientiae suae moderatores habebat: Martinum Becanum, deinde Ioannem Schegam, quo per annos septemdecim usus est, viro, cujus primo congressu, cit ipse praedicabat, adeb captus cst, ut neminem aliorum, quos experiundi causa Societas obtulerat, prae illo deligendum putaret. Modestia viri & gravitate, praeterea singulari demissione animi cum prudentia, & experientia rerum spiritualium mirificὰ delectatus: eum ab latere dimisit nunquam, belli praesertim, ut ali s diximus: tum in Belgio secum habuit: ubi compellatione audiebant pari: hic sanctus Archi lux: ille sincerus& sanctus Religiosus: multa florenum millia per eum Princeps aegris, egenis, Religiosis distribuit: ejus institimi venerationem Virginis Immaculatae in Belgis instituit, ejtisque defendendae juratum institutum in Acadetnias Belgicas omnes induxit.
Suffraganei Passisienses siub Leopoldo suerunt XL. I. Ioannes Prenner S. Theologiae Doctor, Episcopus Symbliensis, Episcopo Leopoldo a Consiliis: consecravit Abbatem Seittensteiensem Gasparem Plautium anno 16 Io. festo S. Mathaei. Beneficus in Congregationes
248쪽
na EPISCOPUS PATAVIENSIS LXU Leop. II. Archid.
II. Ioannes Bartholomaeus Κobaldi Epistopus Lampsacenus of cialis nuper Pasiaviensis infra Masum: qui expiavit Ecclesiam majorem Maurbacentem; item septem altaria ibidem consecravit: demum anno is o. duas aras ad latera templi nostri; alteram Sanctis Ignatio & Xaverior alteram S. Annae,& Magdalenae. III. Nicolaus Aliprandus de Tomasis, qui jam anno Ig4I. erat electus Sunfraganeus,& Ossicialis, quem annuae nostrae reserunt, insignem orationem eo
anno dixisse in laudem S. Ignatii in aede nostra Pallaviensi. IV. Udatricus Grapeius Episcopus Lampsacenus, qui anno I 647. Ordines in Ecclesia nostra Pataviensi administravit: anno sequenti Ecclesiam Styrensis Collegii consecravit in honorem S. Michaelis Archangeli. Anno Isset Ecclesiam nostram Traunkirchensem. Anno Isss. Sacellum S. Xaverit in aede nostra Passavii die8. Decembris. U. Martinus Geiger ossicialis infra Anasum, consecratus in Episicopum Lampsacenum in Domo Prosessorum Societatis IESU anno triduo post Kalendas Augusti. Obiit circa annum i 669. Administrator Ecclesiae Passaviensis suit primum Marquardus Schwendius Decanus Passau. auctor aedis prodigiosae B. Virginis Auxiliatricis. Deinde Hector Schad, idem quoque Decanus Passaviensis, qui anno Is o. Comitiis Ratisbonensibus nomine Episcopi Passaviensis intersuit, vir admodum probus, sacris commentationibus, & animarum lucris deditus, qui valetudinis ex gravi pleuritide restitutae anno Issa. reum sese apud Indorum Apostolum stitit.
De quibus id in laudem suffecerit, qudd ab Leopoldo delecti sunt, Vic
riorum & Magistratuum sacrorum aded religioso arbitro, ac censore.
lictori , Memorabile sub Leopoldo Guillelmo, quod, cum hactenus sub ipsis,
iii de raem- ejiisque patruo decessore toleratum fuisset exercitium exemtionis 1 Passivien-' agitatum, moveri denuo coepta lis est anno I6ss. canaque in Rotam Romanam, ut ajunt, introducta die quinta Maji, uti refertur in siummario SalEburgens, ubi recitatur Commissio super id prete sentata Carolo Cerro sacri Palatii A ditori sic: licti, inquit, Arctiepiscopo Salisburgensi comprim exercitium Metropolitanae jurisdictionis in Epistopatu Passa viensi, ejusque Episcopum, tanquam sust ganeum, ct in possesionem, i quasi talis iurisdictionis ab auri quo reperiatur, ibi
ominus modernus Epistopus p sviensis praetendere cepit, D ejus uisiopatum non esse Archiepscopo Salumrgens Ibbjectum,sed imo exemini: cum autem Orator cupiat, judicialiter de prae satis cognosti, praeterea supplicat Sanctitati vestrae, quatevus dignetur cogam, er causas alicui Sacri Palatii vesri Auditori committere σα cujus commissionis vigore pro parte Arniepistopi Salisburgensis requi tus idem Caroluae cirrus mandat eundem inmisium Distopum Passaviensem Apostolica auctoritate entari cte. Datum Romamno die bisupra. Subsicriptum Ocellius Notarius. Haec ibi: sed lis tum quidem in apertum non erupit, resque in ambiguo relicta, ut in loco dicetur.
249쪽
FΕrdinando Tertio Imperatore, & Maria Leopoldina Leopoldi oeniponistant filia progenitus, Leopoldi Caesaris frater ex patre, natus Viennae anno 164'. vier. Augusti sancto Donato Martyri sacra, hora matutina; Cujus exortum secutus eodem die occasus Augustae matris sub vesperium, tristia haetis, ut atalet, miscente sortuna. Annus erat .primus conclusia ΟΩ nabrugae pace; idemque initium excisi sunditus in provinciis Austriacis Lu-eheranismi; Leopoldo Guillelmo ditiones Belgicas in annum tertium guber
Adeo praemature surrepta matre, etiam Ferdinandiam IV. fratrem, R manorum Regem, anno aetatis quinto amisit; deinde & patrem annum agens octavum: ab eo postremis vocibus commendatus est Leopoldo Guillelmo patruo , qui indE patrem ejus egit ed potissmum, ut a teneris pietati, ac divino cultui afuefactum Ecclesiarum suarum bono formaret. Et respondebat indoles ad omnem probitatem, & innocentiam suapte genio propensae ingenium α mores pientissimi patrui hausisse visus a natura. Capi unich rebus Deum, ac divina spectantibus; eius argumenti colloquia in deliciis habere. Enitebat ardor vescentis Angelorum pane, atque in ipsis vultus, ac corporis Angelico prorsus habitu lucebat affectus interior, qui spectantibus liquidae voluptatis sensum ingereret. Deiparae Virgini primulos amoriim suorum fiores devoverat: id pietatis genus velut in gloria ducere, atque omnibus occasionibus praeseserre. Inde fiduciam sibi sumpsit Sodalitas Parthenia Collegii Viennensis stib titulo Purificatae Virginis congresata; ut ei septimum tunc annum agenti Rectoris Mariani clavum, cum aliis id genus insignibus pompa theatrica ad hoc instructa, deferret anno Issό. Rursus ad annum sequentem reserunt ejusdem Collegii memoriae: Festo S. Xaverit finitis in templo Divinis Principes Austriacos adiisse ad imaginem Divae Virginis, cui in Collegii gradibus expositae cultus adhiberi paucis ante fiberat coeptus annis, ubi Serenissimus Archidux Carolus Iosephus octo tum annos natus ea alacritate, & gaudio gestire visus est, ut non madiendo, sed subsiliendo ad DEI Matrem ire videretur. Pariter ad annum Is s 8. chimidem Archi dux ad Collegium veninset, ab statua modδ dicta non recessiisse, donec oratione pro hac aetate bene longa de genibus Reginam coeli salutasset; consinuasseque eo etiam anno Principis Mariani munus, ac delata praesemirae ejus insignia non libentem modo, ac laetum recepisse, sed verbis etiam mirificε benignis usium adversus eos, qui deserebant: quae si cui forsitan minus h gravitate historiae videantur narrata, illud certὶ gravissimum, licet, intelligat, quae fuerit semper Austriacorum Principum ad eam pietatem, quam orbis veneratur, ac diligit, instutuendorum ratio; h qua non exempla modδ Sanctimoniae Catholicae, sed in
rem quoque publicam bona tanta manaverunt.
Anno Iss'. die et . Decembris traditus est curae Iosephi Comitis de Rabatta; adjuncto literarum praeceptore Godestido Aloysio Kinner de Lo-Wenthurn iuris & Theologiae Doctori, qui deinde Principem suum oratione sinebri deflevit, nobisque suppeditavit argumentum eorum, quae scribimus. Is in Principo seo praedicat igneam, & in sublime semper aspirantem ingenii
vim: memoriam ad miraculum capacem, vigentemque; judicium acre, maturum, ac prudens; tum ad artium, & scientiarum mysteria perdiscenda tantum ardorem, ac sitiin, ut fatigari, & exhauriri citius Magistrorum diligentiam, quam capacissimae ejus mentis desiderium expleri potuisse crederet rhine in brevi illa, inquit, aetatula, qua vixit, eas jam disciplinas comprehenderat tenellus Princeps, quae viris alioqui aetate, prudentiaque provectis negotium consilevere facessere. Erat in eo peritia latinae linguae ad admiratiomem multorum: ussis item sermonis Italici expeditus e incredibilis histori mam amor, eariamque memoria: praeterea Arithmeticae, Sphaerae coelestis,
250쪽
Eli itiit in Successorem Ecu. rassaν.
Geographiae, Steganographiae mira cognitio ; artis denique, quae urbium muniendarum rationem continet, studium supra modum eximium. Haec ille qui de moribus & instituto vitae haec inter aliae Adolescet item tui tellum, aetate debilem, viribus invalidum, sacro Missae Sacrificio semper de genibus nisi gravis admodum infirmitas impediret interesse consuevisse ; noc alio, ait, situ a me unquam observatus fuit; α quidem intersuit tota mente in DEum, & preces conversa. Sacrosancto Epulo frequentius amabat accumbere, idque tam intimo pietatis sensu, tam tenero mentis atrami, tam Angelica totius corporis compositione, ut haec in Principe meo clementissimo pietas, quas propria non poterat, lacrymas mihi non semel elicuerit. Inter pia de rebus, quae DEum spectant, colloquia adeo plerumque tenerrimos inter affectus gaudium animi velut in flammas eri ipit, ut iis tamquam coelesti quod rura pabulo videretur pasci. Iam vero, quis dignὸ, ait, explicet Angelicam illam conficientiae mentisque puritatem, quae candidum innocentissimi Principis animum adeo sibi devinxerat, ut certus sim, non pro Symbolo in quo saepe ostentatio partes suas habet sed pro clypeo incorruptae puritatis usurpare potuisse illud: malo mori, quam faedari. Nunipiam enarrare sumciam, quanta animi aversione, quove horrore detestatus sit omne peccatum, quod mortem animae conciliare didicerat. Adhuc animo in hae rent inconsolabiles pene gemitus, & lacrymae, quas ante altare tuum prostratus uberrime profudit ea sol im causa, quod ἡ quibusdam verbis inter familiares iocos prolatis suspicari coeperat, se in peccatum gravius incidisse. Pollicebatur haec indoles summa quaeque, aliis coronam Polonicam, gubernationem aliis Belgicam, aliis aliud ominantibus, quorum ut fundamentum iaceret Leopoldus Guillelmus, cum spem sibi vitae morbis indomitis inclinari videret, cum anno I 662. vitae sitae postremo Teutonicorum ordini commendatum, in Comitiis Equitum Vicnnae coactis Coadjutorem magni Magisterii renunciavit, ornavitque solennibus ejus dignitatis Insignibus. Praeia terea Cathedralium Passaviensium studia dudum ante praeparata isthue adduxit, ut eodem anno I 662. die I 3. Aprilis Carolus Iosephus annum agens aetatis quartum decimum postillaretiar in Successorem; nominato interim, qui Ecclesiam Vicario nomine gereret, Hectore Schad Capituli Decano.
Concordata, quae inter Reverendis limum & Serenis
sinum Principem Dominum Dominum Carolum Archiducem
Austriae, ut tuturum Episcopum, & Venerabile Capitulum Cathedralis Ecclesiae Passaviensis tempore sitae postulationis conclusia Asubscripta silere. 13. Aprilis I 662.
EAdem concordata, quae sub prioribus Serenissimis Archiducibuς LeopoIdo& Leopoldo Guillelmo Episcopis Passaviensibus placita & conclusa suerunt, modo quoque robur sium obtineant, & futuro Episcopo ac Succetare observentur, moderatis iis, quae his subsequuntur. I. Et in primis quidem suturus Successior & Episcopus ante vigesimum annum Regimini se nullo modo immisceat, habita circa aetatem ratificatione Sedis Apostolicae; sed interea per suos ossiciales Administratorem, Praesidem Camerae & Consitarium Canonicos, Episcopatus quoad temporalia gubernetur, qui Omnem operam ed intendant, ut eo usque Episcopatus debitis tam propriis, quam Capitulo assiumptis exoneretur, qui tamen Capitulo tanquam supremo Administratore in rebus arduis & majoris indaginis dependeant. II. Clim Ecclesia sponsa Episcopi ex munere & ossicio suo dignas DEO Iaudes persolvere, ossicia divina obire, atque horas Canonicas in choro de cantare stipendio plurium per inartim debeat, pro quorum sistentatione hacteniis ex redditibus Camerae pro Choralistis 3 14. q. s. Io. vf. pro resormatione chori Is . f. persoluti fuerunt, una cum decimis in Mernpach.
Quia verb collectio praedictorun decimarum, Capitulo satis dissicilis & molesta