장음표시 사용
101쪽
η, Sympliciteγ, & Secundum astid admittunt in
diueriistamen questionibus: ex gr. Paternitatem esse entitatem realem simpliciter , Vnt Onem vero , qua corpus S an Ima nectuntur, esse
Modum asserunt. Connotatista vero puri quae vox adcitur , cum etiam caeteri , qui aliquid intrinlec importari volutus, aliquid extrinsecum admittaut nullam realitatem', vel irin malitatem intrinsecam admittunt, sed per alia quod ex irin te cum de nouo additum omnes denominationes haber I docent : tradiit enim,eX eo tantum, quod Petrus geueret, & Paulus
sit genitus , ab que ullo alio superaddito Ρ trum cenominari Patrem e mo potest quidem Petrus letolo dici Pater, ubi autem est Paulus, tunc dicitur Pater, sicuti eo quoque ablato, tollitur formaliter in Petro talis denominatio. Eli maxime inter caeteros docenti, Vδ P
trus dicatur ubflantia , Cmpus, Sc. non haberi ex aliquo ab ipsa Petri entitate dillincto, sed ab iplom et intellectu Petrum concipiente sub ratione substrum, siue entis per sesubsistentis,
gentis: L adere ab illis Metaphysici gradus
102쪽
formaliter, siue per intellectum distinguidi
Cuntur .' quod idem potiori iure de Diuinis attributis affirmant. rid Connotatillas accedunt
recentiores m. nnulli, qui putant Paternitatem v. g. nihil aliud ei se prorsus realiterquam& Ρetrum generantem, S Paulum genitum et ab ijs vero discrepant, quatenus assirmantaeque principaliter , & in recto utrumo; importari , quod Nominales non concedere in lent docentes relationem Paternitatis esse in Petro v. g. totam secundum essentialia, & secundum quod intrinsece, & principaliter di- cit; secundum vero terminationem, S extrinsecum , & quod minus principaliter impoditat , esse in termino, siue ter inum v. g. Ρaulum genitum esse illud , ad quod necessario concipi debeat tanquam ordinem habens r ' latio patet nitatis, quae est in Ρetro : nam si . aeque, & In recto concipiatur Petrus Genitor, Paulus Genitus, erit potius binarii conce-- Ptus , non vero relationis, cum tamen exco-- muni sensu alius sit hinarij, alius relationis: Conceptus neq; enim dum visivam potentiam cogi Olco ad colorem referri, vel colorem eta' id, ad
103쪽
id, ad quod terminatur potentia visiva per suos actus , erit ille binarij conceptus. Qui hanc amplectuntur sententiam Ρhilosophi Absoluti appellari poterunt: sicuti hic terminuS , Homo , Absolutus dicitur , quia Aiumal s& Rationale, Corpus & Animam in Recto
importate cum e contra haec vox Coena, quae connotativus terminus est, in recto comestionem , in obliquo vespertinum tempus imposetet.Hinc quatuor Distinctionum genera apud Philosophos vulgata eruuntur ; aliqua enim Realiter distinguuntur: &hoc duplici ter; vel Realiter simpliciter, vel Realiter secundum quid, siue modaliter: Alia distinguuntur Formaliter , sed a parte rei, seu nemine εogitante, sed vel sor- malitate semper in existente, vel de nouo adueniente: Alia distingui for=Miser dicuntur, siue per intellectum, ita ut nisi hic esset, nulla daretur in Deo, vel gradibus Metaphysicis .ae similibus distinctio a parte rei, cum tamen Formalistae velint, etiamsi intellectus impli-Caret. in Petro adhuc rationem substantiae di-
sinis a elie a ratione corporis,&c. A llededum in igitur, in disputationibus praesertim , diligen
104쪽
ligenter, in quonam sensu vox ista inter calaxetas, formaliter, sumatur et nam aliquando sumitur, Drout opponitur realiter, siue prout opponitur entitati quae sit realis vel siimpliciteri vel lecundum qu lo : aliqu3ndo vero prout opponitur illi, quod est a parte rei, vel sit so malitas , velentitas realis , siue simpliciter, siue secundum quid. Alla distingui dicuntur, .
tanquam convoratum, siue tanquam term jous,
vel quid minus principaliter te habens. I 4. Monuit , inter principia a pleri qe Philolophis , & Nominal; bu maximE Ir
quentus me usurpata esse hoc, P ou sunt entis sine necesstate multiplicanaa. Probare v. R.V9 lentes, rem nullam de nouo produci, v exlnere in Petro, dum generat Paulum , sic δνgumentantur . Potest Petrus ex eo tantum quo Paulussit ab ipsogenitus, denominarι Pater et ergo
frustra glia Paternitatis forma additur. Colist . quentiam prQbδnte hos Principio , non lot, multiplicanda , Sc. & dummodo no' nes sesario aliquid superadditum dati eui ncant, opinionem suam huiusmodi entia reprobantem
105쪽
eceteris probabiliorem . Quoniam vero in
huius Axiomatis intelligentia , ac explicatione multae innituntur Philosophicae . conclusiones, ideo Asseruit. Primo, huiusmodi principium non esIe clarissime verum, si de omnimoda intelligatur n cessitate , idest, nullum ens admittendu esse, nisi id sit omnino euidens; nam hac rat One explicatum negant Primo Philosophi reales, ac formales,qui cum realitates , ac formalitates suas a multis ingeniosis viris non admuti sciant, adeoq; ex mo- nito 3: non euidenter etiam ipsi agnoscant illas admittendas esse , a sua tamen non recedul sententia. Secundo in nonnullis qυ aestionibus aliqui aperte illud non recipiunt, ut inter c teras in potentiarum ab anima distinctione,
quam cum alijs concedunt , Toletus 2 de Anse
distinctionem dati non euidens esse fatentur Tertio no videtur in eorum sentetia admitti, qui pro terminorum multitudine multipliceo relationes inuexerunt , &ita in Petro,qui
106쪽
qui tres genuit filios, tres paternitatis sermas
Teponunti': verum etiam nec in communiori sententia putante, dum Petrus Paulum g nerat, non tantum dari nouam in Petro Paternitatis formam, verum etiam in Paulo genito dari aliam, a qua si lius dicatur; cum tamen satis esse ad eas denominationes videatur
unica serma ; neq; enim fieri posse videtur, ut Petrus Pater dicatur, &eo ipso Paulus geni tus Filius etiam appellari iure no possit. Quar to illud ita Metaphysice explicatum non asmittunt qui infinitas partes actu distinctas in continuo esse scribunt, & qui Vbi, & Duro Ones, quas esse entitates modales concedunt,6 cuilibet entitati, quae in composito reflcleat, ibi aliter superaddunt. Quinto neq; illi,qua ciuellectum Agentem ,& Passibilem, imo Speculatiuum,& Practicum distinguunt, quora
non paucos Suar.tib .de Anima recensetis
In quo nullam esse repugnantiam Arriagadis summa maIq. asserit; & addit, mult plices et am intellect ias dari posse, quorum ab ter iit ad a ssentien dum , ad dissemiendum a ter , ac similiter multiplices voluntates, ex
107쪽
quibus altera sit ad amandum, altera ad odio habendum. Sexto neque illi , qui in materia substantiali unicam potentiam ab ea distinctam reponunt accidentium recepti uam; vi q. Σ I. s. 6. Auersa; vel plures admittunt pro quo. libet accidentium Praedicamento , ut multi 1hom. sis , quos idem refert; neq; ij, qui in e aciem materia potentiam formae substantialis receptiuam ab eius lubilantia distinctam , tanquam proprietatem ab ea necessario em mantem concedunt; vel unicam , ut Themistius , bertas , Venetus , Tartaretus ,
contarenus, Rag eius , alis; apud leumdem uersam p2O. 6. quam lectent jam ut valde probabilem Toletus, ac Tererius quoq; adaa i t-tunt ; vel plures realiter pro pluralitate fommarum distinctas , ut Iandunus I. P sq. Σy. S concedere videtur e guerr. Ia. Metaph. com I o. sed clarissime illi fauet Scotus in A. dist. qῖ.s, 3. approbanS modum dicendi , quod a principio creationis in principio potentiati sunt distinctae potentia tot, quot sani forma receptibiles , non tantum distinctaespecje , sed numerol, non praci P
108쪽
ιllarum potentiarum desinit esse adveniente fa iactu proprio , nec illa redit , o tamen eadem: omma potes redire , quia ad illam non erat tantum unica potentia , sed alia, ct alia seeundam quod erat alias, oe alias inducibilis in idem principium potentiale . Videtur etiam fauere huic sentei xae S.Thomas I .Ph L I s. dicens, potentiam materiae esse unam subiecto, sed plures rati ne et eis autem plures ratione distinctionem
realem iuxta Artitotelicam phrasim signjfica
re videtur, quam maxime D. ΤuOmas aem latur; sic enim a.de anima te.*2. parteS anima
esse ratione distinctae dicuntur esse; quae ver ha in D. Th.ac Thom istarii se tetia animi potentias esse real iter distinctas indicant. His
autem Philosophis omnibus his adhqrentibus sententijseas videri perspicuas , quis credar PSecundo, Axioma illud sic explicatum videri posse falsum quoque. Primo , quia nulla est
repugnantia, cur Deus materiam condere noPotuisset, quae se ipsa quanta esset λ& tamen quantitas ex sententia Philosophorum , ac Theologorum communiori est accides a m te distinctum; cur quoque sublunaria col-- . G a puta
109쪽
mora materia , & forma substantiali carenti, efformare non potuisset λ Praeterea quid impulit Deum , ut tot fossilium , metallorum
herbarum,animaliuq; species coderet λ an novat ca herba, in se caeteraru 'virtute recludes , satis erat λ& si haec tam multa, variaqJad ipsus ornatum tantum Odo Deus munificent i Ds me terrarum orbi elargitus est, an non verosm ile est, multa etiam substantiae acl eius o natum dumtaxat liberaliter concessisse λ Qualitas certe esse e scidera ornatiuum , ac pmrfectitiui subnantia a multis dicitur. Secundo, eo nobi- liorem arbitramur esse ciuitate, quo plurium ciuium, artiumque frequentia celebratur ;Scilli inter principes, caeteris paribus , principatum deserimus, qui plures piae ali js sulso temperates legibus habet: imo Deus ad hanc eXtrinsecam gloriam, quae ex subditorum tu ha habetur, comparandam , innumerabilem Angelorum, aliarumq; creaturarum multit clinem euocauit ad lucem . Hinc Aristoteles
quoque . de Part. Animal. c. Io. docet, quia
homo prudentissimus est , ideo datas esse illi manus , qui enim prudentissimus est pi uribus
110쪽
ror instrumentis uti potest, manus autem non vi detur esse unum instrumentum , sed multa. Ergo caeteris paribus eo nobilior quoque erit substantia , quo pluribus exornata erit accidentibus suae tamen naturae congruis. Certε experimur substantia, quo praestantior est, eo plura ad sui efformationem , atq; conseruationem exigere. Tertio , quia illud non frustra ponitur, ut habet D. Th. q. 7. de Potent.a. s. quod conuenientem in natura sinem habet: si ergo aliqua recens forma ad nouum effectum formalem , quem cognoscimus , a nobis p nitur, frustra non erit ἱ imo cum ex 2.3letaph. te. I 6. O I. Eth.c. R. non esse ubiq; peripicuas rationes, sed latis esse probabiliter philos phari habeamus, si nouus eru effectus forma lis , iure optimo noua causa poterit quoq, ad mltij. Quarto, in Diuma essentia nihil praeter Personalitates distinctum est, nullaq; denominatio de novom Deo habetur ex aliquo in ipsa met Diuina natura intrinlece recepto , ergo omnes physicas denominationes, quas creaturae entitas sortietur, ab aliquo intrins