장음표시 사용
111쪽
probari potest ; tum ex illo apud Τheologos
recepto Axiomate ex S. DionTsio accepto, Qua disperguntur in inferioribus, coadunantur insuperioribus I tum quia creata substantia his affecta accidentibus se longe inferioris ordinis esse, quam Deum clarius agnoscit , dum ea aquae Deus per idem litatem habet , ipsamet
fer distinctionem obtinet. Quamobrem in
eneficij ratione, licet non fortasse in ratione doni in eo enim illius, cui consertur utilitas, in hoc ipsius doni praestatia spectatur)maius quid fuit eam condere creaturam , Ut nihil enicere, vel nouum in se recipere essectum sormalem queat, nisi aliquo distincto ente adiuta . Quintd , quo pei sectior est ars, eo plura ad opus adhibere solet instrumeta, eaq; dissimilia, si dissimile est opus: ergo etiam natura , euius ars aemula est, ad diuem sos, nouosq; effectus, nouas causast, easq; distinctas requiret. Sexto, Ad aliqua facilius inicienda multa animalibus Deus tribuli imo a quoq; instrumenta quaedam ad promptius opera absoluenda eonficere solet: est ergo etia
inari valde probabile Deum flatuisse, ut ex stant
112쪽
existini illa, de quibus controuersia est an de-xur,eotia, ad sesu edas facilius dissicultates,quq in Philolophim; veritatis inqu sitione offerui.
Terti), Axjoma illud :n aliquo sensu verum esse; non esse scilicet ad eumdem formalem effectum multiplicerii ponendam entitatem, si una tussicit. v. g. si unica Paternitatis fCrma ad Petrum , qui unicum genuia filium , denominandum Patrem sussicit, congruum est, ut duplex inon concedatur. In licae sensu llocutus Videtur Aristoteles, dum primo Phasicoram tria elle tantum subitantialis mutationis principia allerit, idell, Materiam, sormam,
Addidit ad liqcT-oeab ipsis et aduersariis
posla argumentu desti mi ide suadens; eia bigitem in inter c*teros,qui lepimine illud Principiuvlurpat , ab entium phy sicorum tu perflui a te ad intentionalium entium supei stultatem nolicere nobis arguere docet d. 7. P . nu. lI8. quia icilicet intentionalia entia ad lubitantiae vitaliter operantis perfectἰonem requiruntur. Sed etiam physicorum entium multitudo msubstantia perscctionem arguit, tum ex mU-
113쪽
suos actus , erit ille binarij conceptus. Qui hanc amplectuntur sententiam Ρhilosophi absoluti appellari poterunt: sicuti hic terminuS, Homo, Absolutus dicitur , quia Animal
S Rationale, Corpus & Animam in Recto
importat cum e contra haec vox Coena, quae connotativus terminus est, in recto comestionem , in obliquo vespertinum tempus importet. H me quatuor Distinctionum genera apud Philosophos vulgata eruuntur ; aliqua unim Reatiter distinguuntur: &hoc dupliciteri vel Realitersimpliciter, vel Realiter secundum quid, siue modaliter: Alia distinguuntur Formaliter, sed a parte rei, seu nemine εogitante, sed vel sor- malitate sem per i nexi stente, vel de nouo adueniente: Alia distingui foγχώι ea dicuntur,
siue per Intellectum, ita vi nisi hic esset, nulla daretur in Deo, vel gradibus Metaphysicis , ac similibus distinctio a parte rei, cum tamen Formalistae velint, etiamsi intellectus impli-Caret. in Petro adhuc rationem substantiae di- sinc a esle a ratione corporis,&c. Attededum est igitur, in disputationibus praesertim , di
114쪽
ligenter, in quonam sensu vox ista inter caeteras , formaliter , sumatur et nam aliquando sumitur, Drout opponi t Vr realiter, siue prout Opponitur entitati quae sit realis vel sitimplici-rer, vel lecundum quid : aliquὸndo vero prout opponitur illi, quod eti a parte rei, vel sit so malitas, velentitas realis , si uς simpliciter, siue secundum quid. Alia distingui dicuntur,.
tanquam connotatum, siue tanquam term jnus,
vel quid minus principaliter te hahens .. tI4. Monuit , inter principia a pleri qe Philosophis & Nominal; bu maxime Ir
quentuti me usurp ta esse hoc, Non sunt entia sine necessitate multiplicanda. Probare v.R. V' lentes , rem nullam de nouo produci, vaeu- flere in Petro, dum generat Paulum , sic δ gumentantur . Potest Petrus ex eo tantumquo Paul isset ab ipsogenitus, denominari Pater et ergo frustra alia Paternitatis forma aditur, Conin
quentjam proe*nt ex hoς Principio , nou sol multiplicMnda, Sc. S dummodo no' neces sario aliquid superadditum dati evmeant, opinionem suam huiusnaocli entia reprobant m
115쪽
eteteris probabiliorem . Quoniam vero in lhuius Axiomatis intelligentia , ac explicatione multae innituntur philosophicae: con- sclusiones, ideo Asseruit. Primo, huiusnaodi lprincipium non esse clarissime verum, si de te omnimoda intell)gatur,n cessitate , idest, inullum ens admittendu esse, ni stari stomnano ieuidens: nam hac rat One explicatum negant Primo philosophi reales, ac formales,qui cum realitates, ac formalitates suas a multis inge niosis viris non admitti l ciant, adeoq; ex mo- nito 3: non euidenter etiam ipsi agnoscant il- llas admittendas esse, a sila tamen non recedui , sententia. Secundo in nonnullis quaestioni-hus aliqui aperte illud non recipiunt, ut inter '
distinctionem dati non euidens esse fatentur Tertio no videtur in eorum sentetia admitti, qui pro terminorum multitudine multipliceo relationes inuexerunt, &ita in Petro,qui
116쪽
qui tres genuit filios , tres paternitatis formas, reponunt;: verum etiam nec in communiori sententia putante, dum Petrus Paulum g nerat, non tantum dari nouam in Petro Paternitatis formam, verum etiam in Paulo genito dari aliam, a qua filius dicatur a cum tamen satis esse ad eas denominationes videatur unica forma, neq; enim fieri posse videtur, ut Petrus Pater dicatur, &eo ipso Paulus geni tus Filius etiam appellari iure no possit. Quar to illud ita Metaphysice explicatum non asmittunt qui infinitas partes actu distinctas in continuo esse scribunt, & qui ubi, & Durationes, quas esse entitates modales conceduntacuilibet entitati, quae in composito resdeat , liberaliter superaddunt.' Quinto neqoli qui intellectum Agentem ,& Passibilem, imo Speculatiuum ,& Practicum distinguunt, quora
non paucos Suar.lib. .de Anima c. s. recenseta
In quo nullam esse repugnantiam Arri a d. 3.de Animammam asserit; et addit, mult plices etiam intelledius dari posse, quorum axter sit ad assentiendum , ad dissentiendum a ter , ac similiter multiplices voluntates G qu,
117쪽
quibus altera sit ad amandum, altera ad odia habendum. Sexto neque illi , qui in materia substantiali unicam potentiam ab ea distinctam reponunt accidentium recepti uam, vi q. 2I .s. 6. Auersa vel plures admittunt pro quolibet accidentium Praedicamento , ut multi 'homstae, quos idem Auersa refert; neq; ij, qui in e aciem materia potentiam sorinae substantialis receptiuam ab eius ubstantia dist: n-ctam , tanquam proprietatem ab ea necessario e manantem concedunt; vel unicam , ut Themistius , e gibertus, Venetus , Tartaretus ,
contarenus , Rag eius , alijq; apud leumde im uersam paci. 6. quam sententiam ut valde probabilem Toletus, ac Tererius quoq; admittunt , vel plures realiter pro pluralitate fommarum distinctas , ut Ian us I. P f q. as. S concedere videtur e guerr. IZ. Metaph. Com. Io. sed clarissime illi fauet Scores mss. dist. Α'.q, 3. approbanS modum dicendi , quod a princ pis creationis in principio potentialι sunt dιntinctae potentia tot, quot sunt forma receptibiles , noutantum illinct pecje , sed numero non praci d
118쪽
illarum potentiarum desinit se adueniente suo actu proprio, nec illa redit , o tamen eadem: forema potes redire , quia ad illam non erat tantum unica potentia, sed alia , ct alia seeundum quod erat alias , ct alias inducibilis in idem principium potentiale. Videtur etiam fauere huic sente tiae S.I homas I .Pissi. I s. dicens, potentiam materiae esse unam subiecto, sed plures rati ne et esse autem plures rarione distinctionem realem iuxta Aristotelicam phrasim signjfica,
re videtur, quam maxime D. ΤuomaS aemulatur; sic enim a.de anima te. χχ. parteS anima
esse ratione distinctae dicuntur esse; quae ver ba in D. Th.ac Thomistarii se tetia animε ρο- tentias esse realiter distinctas indicant. His autem Philosophis omni hus his adhqrentibus sententijs eas videri perspicuas, quis credat PSecundo , Axioma illud sic explicatum videri posse falsum quoque. Primo , quia nulla est repugnantia, cur Deus materiam condere noPotuisset, quae se ipsa quanta esset λ& tamen quantitas ex sententia Ρhilosophorum , ac Theologorum communiori est accides a m
119쪽
pora materia, & forma substantiali carentia ellarmare non potuisset Praeterea quid impulit Deum , ut tot fossilium , metallorum
herbarum,animaliuq; species coderet λ an nounica herba, in se caeteraru virtute recludes , satis erat λ &si haec tam multa, variaq: ad ipsius ornatum tantum Odo Deus munificentisi si me terrarum orbi elargitus est, an non vero sim ite est, multa etiam substantiae acs eius o natum dumtaxat liberaliter concessisse λ Qualiatas certe esse e scidens ornatiuum, ac perfectisu, sub Ilantia a multis dicitur. Secundo,eo nob aiorem arbitramur esse ciuitate, quo plurium ciuium, artiumque frequentia celebratur ;& illi inter principes, caeteris paribus , princi patum deserimus, qui plures piae alijs suis o temperates legibus habet: imo Deus ad hanc extrinsecam gloriam, quae ex su bdi torum tum ha habetur, comparandam , innumerabilem Angelorum, aliarumq; creaturarum multit dinem euocauit ad lucem. Hinc Aristoteles
quoque . de Part. Animal. c. Io. docet, quia
homo prudentissimus est , ideo datas esse illi manu. . qui enim prudentissimus est pluribusia instr
120쪽
ro instrumentis uti potest, manus autem non vis detur esse unum instrumentum , sed multa. Ergo caeteris paribus eo nobilior quoque erit subitantia , quo pluribus exornata erit accidentibus suae tamen naturae congruis. Certhexperimur lubitantia, quo praestantior est, eo plura ad sui efformationem , atq; conseruationem exigere. Tertio, quia illud non frustra ponitur, ut habet D. Th. q. 7Ae Potent.a. s. quod conuenientem in natura sinem habet: si ergo aliqua recens forma ad nouum effectum formalem, quem cognoscimus, a nobis p nitur, frustia non erit ; imo cum ex a. Metapb. te. I 6. O I. Eth.c. R. non esse ubiq; perlpicuas rationes, sed latis esse probabiliter philos phari habeamus, si nouus erit effectus forma lis , iure optimo noua causa poterit quoq, ad mitti . inarto, in Diuina essentia nihil praeter Personalitates distinctum est , nullaq; denominatio de nouo in Deo habetur ex aliquo in ipsam et Diuina natura intrinsece recepto , ergo omnes physicas denominationes, quas creaturae entitas sortietur, ab aliquo intrins