장음표시 사용
241쪽
Ceterum deorumeris ipsis eorumque natura supra in peem, Ilai Peapite dictum est P. I cap. 6, ubi simul monuimus, 3oraitimis affectandos sed ii iis semper ideariun rationem habet dam esse.
XXVI d danda inani voca si 'idem, multo moin plurum, repetitione, praesertim crebra.
Repetitio Octibuli inanis est , quae fit in mainri perspiaeuitate et gravitate v. c. homo , qui alios a nare non polosi, aliorum amorem exspectare tan potes injucundunt est ob inanem repetitionem verbi Fores stravius erit: qui alios amara nequit, aliosiis amorem exspectare non potis vel qui alios avιare non potes, aliorum λ ιον em moestare nequis tuli alia variatione in nralis. - At repetitio, si gravis est, placet. V. c. vid. Met. I, 23 nec prosunt domino, quae prosunx Omnibus, artes est enim oppositio. Sic pater es quomodo, tris animum exuere potes ' rectius hic patris quam genitoris. . Sed, ut ista repetitio inanis displicet, ita malais displiccti, si crebra est; v. e. si quis dicat: Nou fratri pia liber placere, res, quι non r=ιtelligere eum potest, a m αι quidem legere potes. - Excusanda tamen ista repέtitio inanis est, si alma vocabulum non Xstat, v. c. dicere dictatorem, epistolam reddere, pisolam Arabe e , egere bibere, flare etc., ubi Variatio diffieissima est et plerumque assectati quid continet. V. α Cie. το est crebro repetiit Verr. IIII, a Quid tibi est'
praes es resis est. Proure Sopatri usu. suis e hic 'qui ad saluam adstrictus est. suid ' ut est 'osis s. Sed
quid, quaeso, vocabuli ἀ- es substituere dehuit ac potuit' ut taceam istam repetitionem ad gravitatem dicendi reserri posse. Excusatur etiam ista repetitio, si vocabulum non statim repetitur sed interjectis pluribus verbis, praesertim In
materia tenui ae vulgari v. c. Non potes ille liber fragri rust placere, quia sententia i quae illo continentur omelii gere su
potes melius quidem foret nequit, at tamen tolerabile sis
quoque non potest. Ceterum, ipsos prisco in ista repetitione inani negligem te fuisse et peccasse innumeris eorum locis ostendi po sat , . . Cic. Orat. I Me autern qui Isocratem non ali-gu Ir, una cum SI crare et cum Platone errare patiamur ubi polterius tιm abesse poterat. - Ιbid. cap. 9 in Solet autem quaerι, totone in ambitu verborum numeri tenenctitant, an in ramis ι rtibus atque in extremis ubi in tei repetib tur, Osti ei Hrm alte abesse poterat, salva sententia.
242쪽
σnius ambisus ete, ubi pro posteriori id dicere debebat hoc. Est igitur negligentia. - Nec longe post Id autem bona Elyciplina exercitaeis, qui et multa Armserint et, quaecunque --iam me scri pio dicerent, fimilia scriptorum fecerint, non erit, fracillimum ubi est scri serint, scWipto, scriptorum. At
vi aliter dicere potetat. - Ad Div. V ep. I S. IS, 16 ex cisurpavit eni/n Nilii est enim te labet enim te. suem enim nostruncete. - Ibid. g. I, 22, 23, 24 ter reque et quater enim legitur Neque enim tu is es , qui, quid sis, nescias etc. Neque autem ego sum ita demens etc. Neque enim Alexari r ille gratiae causa ab Apelle etc. Ne minus enimes Spartiates Agesilaus ille perhibendus te. Unus enim Xenophontis libellus etc. Est negligentia poterat nam quoque Ponere. - Ad Div. VI p. I quatuor priores periodi perois incipiunt: a Eis ea perturbati est omnium rerum et:
h Nam etfi, quocunque in loco quisquis es et e auare
et multarum rerum etc. d iis enim cum magna etc. Ciceronem vitium negligentiae hic commisisse nenio sanus iam' et poterat enim quamquam, licet etc., quoque dicere.
Oblitus Ergo sui est paululum. Et injucundum est hane crebram repetitionem legere. Sed quis non interdum peccet p Ad Div. X ep. I in Permagni interest, quo tibi haec tempore inpistola reddita si utrum eum Jollieitudinis aliquid haberes, an cum ab omni molastia vacuus esses. Itaque ei prae. cepi, quem ad te misi, ut tempus observaret epistolae tibi redis dendae. Nam, quemadmodum coram, qui ad nos intempestiva
adeunt, moles saepe sunt, Iis epistolae offfendunt nou loco
redditae ubi reddita, reddendae, redditae. Sed non aliud aptum Ioerbum habuit. Hinc excusandus. - Sic Liv. I, 3 Irsepultus in eo colle, qui nunc est ars Romanae urbis, cogno , mencioli fecit hic est osse, colli. Gro novi patri haec rein petitio non laeet malitque ipse coli omissum esse. At Primum, si omnes scriptores accurate ubique loqui debent, et nil redundantiae concedatur, quid non corrigenduna
sit Sie enim et Livius I, 33 perperam dixisset in his e his eoncepit animo eam amplitudinem Iovis templi, quae zgna uisum hominumque rege, quae romano imperio, quae Uus etiam loci majestare esset Captivam pecuniam in aedificatio- nem ejus templi seposuit. Hic etiam non opus suisset templi repotero. Deinde in priore Livii loco, colle, quod Gro, novius abesse cupit, salva perspicuitato abeue non potest.. eredibilo ost Livium, scriptorem tam accuratum et apertum, poners in . sine lubstantivo, si velle, ut lectores e
243쪽
tur, olli ad τα in eo trahant in in altero loe repetitiore si perspicuitati consentanea erat. Aliud frigidus Criticus cogitat, 'aliud scriptor, servido et occupat materia apte conjungenda ingenio scribens. Add. Liv. I, 4 Inteium Servio Tullio jubere populum dirit auiientem esse. Eum jura νedditurum, obiturumque alia regis munia esse. Ingrata est haec repetitio verbi esse, et omitti poterat: plura exempla hujus repetitionis habet hi Gronovius. - Si et Caesar, isque in primis v. c. B. Gall. I, 6 extr. Omnitas rebus ad profectionem comparatis Lem dicunt, qua die ad ripam Rhodani omnes conveniant. Is dbes erat a. d. V Kal. Apr. etc. Hi vocabulum te crebro repetitur. Ibid. cap. 49 ultra eum locum, quo in loco Germani consederant, circiter pas. sus quingentos ab his, astris idoneum locum delegit, acieque tr*lici in structa ad eum locum venit. Haec repetitio voca- buli loci tam crebra est inanis et ingrata poterat Caesar dicere: ubra eum locum, in quo Germani consederant, circiarer passus quingentos ab his, caseris idoneum locum delegit, acieque triplici instructa ad eum venit. Ite his omisisset. Sed
celeritate scribendi abreptus non attendit ad ea, quae supervacanea essent. Sie B. G. V si Caesar consuli equites cedere seque in Ura recipere jubet simul, ex omnibus parsibus eastra alitore vallo muniri , ortasque obstrui, atque in his administrandis rebus quam maxime concursari et cum simulatione timoris agi jubet ubi jubet repetitur, quae tamen repetitio post tot interjecta verba tolerari potest. - Caesar omnino, ut vere est scriptor elegantissimus h. e. optima quaeque verba ad ideas exprimendas eligit, resque quam diligentissamesae brevissime describit, sic in verborum repetitione valde neglligens est; quae neglligentia non nisi ex ipsius cupiditate res celerrime literis mandandi orta est. Hactenus ei ignosci debet. Negligentiae hujus specimen insigne dedit Beli. Gall. I, 3 Ad eas res conficiendas bieninxium sibi satis esse duxerunt, in tertium annum profectionem lege confirmant. Ad eas res eonficiendas Orgetorix deligituretc. Hic quatuor adeo verba Ad eas res conficiendas parvo spatio interjecto repetuntur. Sed, qui Caesaris celeritatem scribendi cogitat, quae non singula accurate perpendit, ei nec illud mirum videbitur. Quidquid igitur est, repetitiones istas indicare negligentiam haud dubium est sed negligentiam non suavem esse posse aeque manifestima est. Nostrum igitur, qui non timus Caesares, est illam cavere. Sed Col. Ernes ejusmodi repetitiones vocabulorum
inanes ad gratam negligentiam refert, in prolusione quadam
244쪽
de illa seripta, ut adeo bion tam vituperandae pvini mdandae videantur. sed, ut pauca hae de re di amus, prinium omnis negligentia scribentis et dicentis indicat omtemtum te rum et auditorum, atque ita quandam re gantiam. Deinde Implicitas, quae est orationis quaedam rimis eritisse , h. e. fuga, sis artoli, non contundem da est eum illa se dii grata negligentia. Verum quidem est, placere scriptorem et oratorem, qui magis ad res, quas naitat, quam ad verborum euram respieiat sed in verbis debet tamen quoque esse quaedam diligentia, sed non in parens, sed talis, ut verbum quodlibet se sponte obtulisse videatur. Et haec est illa simplieitas, Impli venustas. At haec Iimplicitas, haec Ampli venustas majorem saepe curamae diligentiam postulat, quam omne artificium apparens. Latet autem vere iii is a simplicitat artificium quoddam et majus, at tectum ars tegistur arte, I lic loquar. matrona sit iplicitate oritatus gati dens non ahat ei diligentiam : imo haec adest, sed te et E Ae piosecto vellem Cicero nul quan vocabulo gratae seu non ingratae negligentiae ulus esset sic enim item cultorum ejus et ad hunc Et ad alios
seriptores, qui interdum vere, non jucundo negligentes suere, defendendos istud voeabulum uscuparet f. ita Orat a prope n. ubi etiam do ista negligentia ait: νο negligeriter tractandabunt sed quaedam etiam negligen-ria est diligens et Ergo Cicero nobiseuin facit. Tum L Ernesti iliter exempla gratae negligentiae, illam commendat, non modo repetitiones inanes sed etiam necessarias gravesque numerat. Exempla ejus sunt i mom. Odius T. Ioci, ubi quinque versibus quinquies τήκεσθαι et κἀν . i. e. liquescere oecuriit. At ipse Ernesti concedit, hoc omnium aptissimum fuisse. Narratur ibi. Utrissem ἀο- minis incogniti et mendie persona insitum, ad Penelopen
e rasse e narrasse, se vidisse et cognovisse liqssem his uerbis
auditis e Perretinae oculis lacrymas fluxisse , et i crus corpus liquefactum esse , quemadmodum nix soleat liquescere in altis monιibus , quando eam Eurus liquefaciat et epis rus defundata dei ieiat. Egregis Eseriptio et similitudo Decebat lique in comparando Penelopes animo omniOt eum nive liquescente voeabulum liquescemi Ietinere, ut similitudo magis appareret et vim suam in animis lectorum exsereret Magnam artem in conservatione hujus verbi agnosco. Si quis tamen simplicitatem naturae mas is hic agnoscat, inuri epugnabo Ars enim tum demul magna est, eum
245쪽
Div. XI ep. I in. . quem supra jam attuli sui in minis sententiis plenis et per se absolutis ter occurrit vocabulum e sem de epistola primu reddita, deinde reddestiae, Undem reddiso. At primum est verbum proprium in istare deinde aliquot versus intercedunt inter singulas repetι- tione , ut talis repetitio, praesertini in epistola et in invulgari, valde excusanda sit. An vero aliquam gratiam h heat, dubito. Si Oeero aliud vocabulum habuisset, haud dubie posuisset. - tertius loeus est Cici Mil. II Infidiar
fastiis esse eonsat et id es, quod senatur contra rempublican factum judicavit. Ab utro factae Ant, incertum estis cia Moigitur latum est ut quaereretur Hic Epetitur factas, fac- sum, factae At haec repetitio gravitati servit, nec est in -γis Senatus decreverat, eaedem Clodii se tura rempuhli-
eam lactam esse. Cicero callidus istud decretum hi ita Explicat, tanquam non ipsa caedes sed insidia fae a suit contra rempublicam, ut, si insidiae Clodio tribui possint.: Milo liberetur Thesis igitur Ciceronis demonitranda nunest haee ab utro facitae sint fidiae Z Vocabulum factae retineto debebat, ut ipsa vocabula decreti retinere videretur. ria igitur hic dicit Cicero a Iactum ipsum . E. e mento
senatus sedae Clodsi, e mente Ciceronis insidiae conitaIit,
hyfacta esse Eas Ontra rempublicam quoque e sat, quia sonatus ita iudicavit; E, de facii vero auctore adhuc quaeri
m , hic ineertus en, seu . uiro insidiae famesnt, incemuo si Cicero alia voeabula sumsisset, gravitati causae suae offecisset sis P. II in ea. - quartus locus est aeta a V so supra allatus mi est recipere in , simile te a post quatuor versus ira ore sed haec ρο- titio Vsi in post quatuor vorsus eui non tolerabilis videtur' Quis enim Caeseris celaritatem haud novit Sed tamen estriegligentia an grata vix putem Mihi saltem ea, quin excusatiori indigent, non placetit supra illustii a neo gentiae Caesariana' specimina dedimus. - quintus laesi. est Lis XXX, 33, qui si esse habet; nam oculis eonspici defet, si negligentiae Livii. veniam dare cupis Hannibal ador rem prinum euphantos instruxit deinde anxiliasurum Gallarumque, Baleari s risque admixtis: in securia Mese Caritaginienses Afrosque et Macedonum legionem in
He inde interuasi Mictis sidiariam ei minatio μm ma, pum Bruttii plerique eranx, vi a necessitate plures quam δεβvoluntate decedentem ex Italia secuti instruxit. Hie post quin
quo versus repetitur is seu is at axerat utissimum m
246쪽
inum verbum, b in tanto intervallo. sextus locis et ait II, 32 Eafrequentior fama est, quam, cujus Piso au ror est, in Aventinum secessionem factam esse. Repetitur esset tam modie irate I allo est e Igo negligentia: at quomo , do Livius diter voluit An se quam quam Picto tradui hoe multo injucundius fuit set Sed non ornnia ad vilum iE. canda sunt m 'Ehus minutis seplanitis locus est Lil mI, 3, ubi Canulejus acerrime disputans contra patres Oaltero consul e plebe eligendo S poplιlo romano liberum D fragato datur, ut, quibus velit, tonsiulatum manctit, et non
praeciditur spes alabdo quoque Heniι summo honore L e. eonsulatu erit, ansendi pro adipiycendι Gummi honoris, stare urbs hae non poterit Salse et acerbe dictum. Repet, tu hic summi honoris at hoc fit ob gravitatem, quia de summo nonor i. e. consulatu quaestio est haec est prima-xia dea. Poterat quidem dicere vel si dignus erit vel
apiscenia ejus at quanto fortior est repetitios' - octavus locus est Liv. XXXII, II. Aristaenus praetor Achaeorum, hanc gentem Romanis lungi cupiens, post alia multa, quae hoc suaderent, tandem ait: Nolite, quia ultro Romani peetin amicitiam, id quod optandum vobis ac Iumma ope pet nidum erat , fastidise post allata deinde argumenta, et Miterjectis duodecim non igitur paucis vertibus repetit eandem sententiam his verbis : Nolite, β, quod omnibus u ris patendum erat, ultro serturi si lire. mane repetitionem nam erat Ernesti ibidem inter inanes repetitiones. Ata de oe gravi sermo est quae ut repete petur digna Aristaeno vide hatur ergo ad gravitatem dicendi pertinet; b se petitio fit aliis verbis e post duodecim demum versus. 9 nono locus est ibid. ap. a Dymaei ac Megalopolitanin quidam Argivorum prius, quam decretum fieret conssurrexe
runt a reliquerunt toncilium i neque Hrante ullo neque ii
probante. Deinde causae memorantur tandem post septem vel octo versus pergit Livius Ob haec i. e. ob causas memoratas eoncilio, quod inelinaverat ad ro in anam Iocietatem jubenis dam, excesserunt; veniaque u hullus ece*ionis fuit et magnis et raeentibus obligatis beneficiis . Hanc repetita Oncm , quam tamen longe aliis verbis fit, numerat Cel. Ernellius etian
inter repetitiones inanes. An ita plane nihil repeti debet, sed singulae ideae semel tant a proferendae sunt Ejusmodi repetitiones aliis vocabulis factae saepe perspicuitati serviunt et sie non modo oratores, sed et historici, poetae et Haec sunt loca ab Emestio laudata. Quae deinde Vir
247쪽
eta I in Cap. 3 De suavitate disendi
v. e. planiore ore ita dicit, infra n. 3 et 3 memermirantur.
XX II Vitanda repetitione ejusdem syllabae, praesertim crebra Et, quo propior sibi est ista repetitio, eo iniucundior est
V. e. monet et hortatur, ubi et bis st: at ad illam te. vel a ad Adolphum veniamus eici, ubi ad te est quae repetitio eo plus injucunditatis habet. Nolim diceres: Utinam ille tibi non modo polliceatur, sed et det malim sed e iam det. olim dicere per perbreve tempus sed e tempus
perbreve. Nolim dicere cum cum patre locutus essem, sed ubi cum patre locutus eram etc. - Peccarunt hic prisci interdum, . . Cic. ad Div. IIII p. 3 6 3 sed multo etiam magis monente et denuntiante te; ubi te repetitur continuo Ad Div. XII ep. 26 6. Ur eos, cum cum senatore res est, Romamrejeceris; nam etiamti seribas quum cum pro cum cum tamen eadem sui priscis pronuntiatio. Quint. 26 in Au ante
quam postulasti cte. Sic saeptilime Cicero dixit qui quia et: At hic concursus syllabae ejusdem, si non creber est, ii pubelira vel gravi idea compensatur, sacile excusatur Et vix a legente et audiente animadvertitur. Si crebrius es, sen. titur insuavitas. Magis injucundum in pluribus vocabulis continuo se excipientibus. V. c. Cie. Divin. II, 6 extrimisus es in somnis amicae esse amictus amiculo qui locus ab Emestio refertur ad gratam neSligenti m mi M
XXX Vitanda eadem terminatione plurium voeab Drum, quae, quo crebrior, eo insuavior est.
Est duplex repetitur vel una syllaba vel duae. I Repetitio justii terminationis in una syllaba v. e. pulchram illam sententiam quod injucundum est injucundius vero, cum dicitur: pulchram illam magnamque sentemriam nunquam quisquam protulit. Huc pertinet illud poetae p. Auct ad Herenn. IIII, Ia uuidquam quisquam eui- . quam quod conveniat, neget. Tale quid vitandum est. At peccarunt hic pristorum optimi quique v. e. Cic. Verr. V, 36 prope fila Unam illam Ohim noctem etc., ubi am ter apparet et ibid. paulo ante tum flagitiosa illa convivia, ubi tria vocabula in a delinunt Philipp. II, 4 quantam jam Proferam. Verr. II, 3 extv privato illo judicio transacto
248쪽
19 Prope In. Hae autem esse penitus in media pάilosophia retrus atque abduta Ad Div. VI p. 6 3 aoniam exr os multos laros viros nomisisse quod in primis injucundum est ossi I, eto in foret animus re inmini diui ι resurormn e qui laeus ab Ernestio l. e. laindatur, ubi emisio direpetitio inter mera gratae negligentiae reseretur, et Gr noxius ad Uv. XXXI, a citatur, cujus exempla tamen obgaria ne valde notabilia sunt Ovid. Metia, a μο-- ω, e Me νψmnis πιε. r. Et sic plura reperiantur a. mie. Mane repetitionem injucundam esse ac negligentiam piandam indicare, quis non sentiat verrum ista exempla, item non commendanda sint, tamen videntur excusanda. u enim tale quid non excidat rem aeriter meditanii ZAt major est injucunditas, quando duae pysteriores sysua, et in dubii tigri ocabulis repetuntur de qua re statim. . Re peritis ejusdem terminationis incit Mus syllatis seu reperitis duarum Adabarum in iactus vel pluralis Adiora γω quae valde injucunda est a in vocabulis junctis, v. αν- duabus, quod tamen vix animadvertitur hinc iri
eundus est versus Ciceronis: fortunatam natam me om- Romam. Huc pertinet illud in primis p. Aue ad Η renn VII, II lintes, plorantes, lacrymantes, obtestantes, quod aures valde offendit. Se I, 8 prope in plenior ore:
quem locum Ernest l. e. asser et ad gratam negligentiam resert Phil. II, 28 quod natum , constrium etc., quod valdo injugunduna b interjectis aliiquo vel his v. c. injucundum non erat scrundiam quod injucundum est. Din membrorum, praecipue brevium , sine v. c. Olim dicere: tiam, quam te se e amavi mos ni istet avnet sibi viam ad felicia satra monstrati τὸ avi toties repetitum aures ostiunditi Hue pertinet illud: hae omnia vidi inflammari, Priamo vivitam evitari, ovis aram sanguine turpari. Si tamen et Cie Vere V, 7 in Ovem posteaqua ηι inanem locum semderunt , et praetorem commodeto ex eo luco Ura senseruis.
satim in ullo meru in portum Uum Fenn re coeFerum δubi repetitio τῆ erum injucunda est
XXXI Vitando nimis roncus ejusdem Merari
V. e. Si si ubi quateris reperitur Gesoratia atidieque facior, in misi em, ubi uter est sicari in aoppressus. Sis miti id mi indicare Cici Vere V, 36 extri
249쪽
xat Areo pravo visere aisse ubi tria, aures offendunt. Sed haec singula, modo egregii idei compensentur, facile excusantur. - Idem de tribus istis locis judicandum, minorininia c. Bradat et ad gratam negligentiam resert. Sunt haec: primuin iaci ad Div. XI ep. a Sin tres esse insularer, sal, quia, quine δε re carae N Ienserine, libere heura suare, uino in senatum venire non m t ubi qui quia quae notiua
Hum. Deinde Cie Quintici med qui, quia, -- ἀ- nunquu es, id -- - 4st, a perarauam vinia em, - quia quod oeeurrit. Et tandem Nat Deor. I, et seu, non pii /via, quem M o minui a Feste Hiqua 'senserino uouvi ut ibi quoi quia quem Hum. At in his stribus Deis nihil vide negligentiae neque gratae neque immatae. Aruseium connexionis, de quo si io, ita postulit sat ac, si singulas repetitiones tanto vitio vertere volumus, quis scriptor me non peccasse dicendus sit nam se ne sesennidem dici possit, it quemquem, quisquis, ii quaeque, a
Mos, ente entem ontiniandum etc. . Videndum tant M. ne nimis crebro sat ac cavendum ne lectori auditorivo vi-- e mur de indus uia ejusmodi inanes repetitiones seelah. Qui enim de indusui hoe facit, videtur aliquid in eo quam xere sibique valde placere, quod est signum arrogantiam quae Meuectoribus ite auditoribus unquam placet. Iuro Ritur displicet versus illius poetae ala Aure ad Here m. uti, iam vim, ut sis , - - inam et Mili': Onviavnim nimium vertitur in vitium. XXXII Vitando aspero vocabulorum comvrsu, u
D hae re magis hie loquor, ne quid deesse videam.
quan quod in rostia tempora valde aderi existimem. Laevis vocabulor um Oncurius dieitIU', II and 'el prius an voealerii exit et posterius eo risonant in ei pit vel priu Conosonante torminatur ae posterius incipit vocali: v. e. Nemo dei et a stat aere de rebus istis. Asper eontra est quarido hinae vel consonantes vel voeales se exeipiunt, . . ego ita ad patrem nostru in vel nullus is debet latuere te. Et, quo plures onsonthntos in tali eonjunctione concurrunti eo asperior est conjut1nio v. c. namnecι es, hi tres pus aerio. tiuum, trans fluvium, hi quatuor; υβ strepιrum, πνοπι fruere, ubi qualique eonjunguntur consonalites. At
I hoe nemo observavit nee observare quisquam potest,
250쪽
Nam laevis ista struthim voeabuloni haee suo ordino pe, ravitatem aliamve causam iis debito privaret et mi meis
tanti res et sententias earumque justam explicationem aevoeabula justa te tempus suppetat ad laevem istam vocabulorum conjunctionem Dbservandam 8 Et laaud dubie ista dilis entia foret ingratissima et maxime putida. Exempla dabimus ex ipso Cicerone, praeceptore istius rei, o quiabus videbimus' accidisse, quod vulgo hominibus aedidere solet, ut, quae Praeceperim et commendarint, ipsi nor agant, et, ut iacilius sit praecipere quam facere orat Ι, as Graeculo otioso et loquaci et fortasse docto atque emaesto incieap. 3 ex rebus penixus perspectis planeque cognitis ete. En 'laevem scilicet structuram Et sic millies etiam in or tionibus, v. e. in Philippica illa secunda cap. 28 exti: binium, quod natum, conflatum, susceptim ete cap. 29 in bellassum propter rimitrarem tuam rum propter libidines defuistia
gustaras eiullam sanguinem vel potius exsorbuerar etc. ac pauoso post persecutus trucida . uiri rebus nimis, talibus gestis, quid fui causae, mi in mi in Cainserem non sequerere, eum praesertim i mr tota, νεν Et se ubique. -- Et, quam parum Romani illi laevitati conjunctioius studere voluerint, docent ipsa eorum vominili tum simpliciα tum composita v. e. π, δε--rium,fructuum, artium .stino, infructur, ρηgregavin Hirruxit, 'angressus, m anseris. vel stanseribo, transtrix tui me in laia, μ' pro uiua, si em, i is praepos ante consonantem etc.
a Iline carer ipse siti ipsius conscius, qui eiusmodi
concursin tantopere damnarat, alibi eum adeo laudat, immens de submmo et Attico oratore dicit Orat , he enim ille tanquam ut tu concurs vocalium mine quisti m ei H indicet non ingratam negligentiam de re tam
ni magis quam de verbis laborantis. At bonus Clario sibi non e stat via cap. 4 , oi inter alia ait Nam, uicini erruiu oeulus, si animui in dicendo respisset, quid sequatur,
ne extremorum verborum cum insequentibus primis oncursus aut hiuleas voces e ciat aut asseras. 4uod quidem latina tinua se observat, nemo ur tam rusticus sit, quin vocales no. si eos gere. Dicit ergo hie, neminem tam rusti eum Else, qui non vitet concursum Vocalium duarum. Recepit tamen Emesti hoc loco qui vocales et pro quin vocales cet. Sed res hae in lingua latina sic se forsan habuit, ut in vernacula, et forsan in omnibus linguis se habet, ut in loquendo