장음표시 사용
261쪽
tandi v. c. bernare seuera ete. At hoc non est emplicare sed vertere. Locus potest saepe recte verti, nec recte explicari, et contra Saepissime in loco en ilicando discipulo oritur dissicultas ind' quod rem no minis,ligit v. c. nescit, quid si inrisi quid sit prora, carin
Funu gubernaculum, quid elavus gubernaculi nescit, utrum prisci in appellenda nave proram an puppim adverterint litori nescit eas artes, e quibus innumera
vocabula in sermonem latinorum vulgarem translata sunt; nescit ritus priscorum, res gestas eorumet Quin modo is verba ipsa intelligat nam non semper c Histextus hoc declarare potest. Iam si ne ipse quidem magister reii intelligit, quomodo vertam explicare potest Et hoc saepe accidere et saepe a coeco coecuni
duci non mirum est. Hine sit, ut mitti magistri in ediplicanda phrasi appellera puppim sitori dican puppim
Pro tota nave politam, et ut clavum gubemaculi per ρο- hernaculiιm sum explicent, omninoque duo substitntiva pro uno posita saepe dicant, quia alterum non m-telligunt Magister debet vocabulum saepe per des, nitionem, non modo nominat , ut vocant, sed in primis reacim, explicare Ego titeor, me multa loca
priscorum non satis intelligere, quia res ipla non satis intelligo. Et credo ii omnes omnino artes, etiam ses lularias, recte intelligerem, me multo plura loca e ratius intellecturum. Nam omnes ritus priscos, in
quos Arsia respiritu in loco dissicili mi, a nobis imtellectum iri, nulla spes est quod idem de historia
prisca dicendum. - Errant igitur, si qui putant, linguae latinae accurata cognitio e nos post eo pervenire, ut res a pristas traditas plane intelligamus. Moveroum ante sit nota necesse est, quam posita linguam accurato intelligere. Loquor hic de rebus dissicilioribbus, quas prisci ipsi non explicarunt. Sic res se habet in nostra lingua, sic se habet in omnibus linguis. d e
plicabit vero eum; singula verba e t docebit sinino
262쪽
propria an tropica et an tropus se aptus et pulcher, ubi propria vis vocabulorum, ut pei se patet, explicablatur: nam sine ejus cognitione non nisi nugae exsistini: Mari homonymis docebit, quaenam significatio conteri
tui isti conveniat, et cur ubi interdum videre disci pullam jubebit, an ceterae significationes locum habeant, et cur non habere postini Addet quoquή saepe, utriam vocabulum hoc vel illud necessarium si rit, et fur an omitti potuerit: iti an egregia sententia cum eo coniuna sit an sententia per id sectio Aa,
st. at an saepe occiirrat vel omniim vel st fgnificatione. Hoc in primis est necessisium nam nillil est, quod noli occurrat apud priscos, at raro et ratiora Dre inter vitia numerantur. Nec exicon hie sum
est. Undo discipulus discet nonne a magistro Hio
debet esse optimum exicon. IL an verbum venas. joclivum conveniat substantivo. Neque enim omnia vel ad)ectiva vel verba cum substantivis conjungi pos- sunt; v. c. pud munus, radum aeram quae com jungi nequeunt g ostendet etiam connexionem, i cabulorum enuntiationum et sententiarum absolui,
Tum, . . per duplex et, neque, qui etc. Dperiodos Ciceronis interdum resolvet, docebitque, cur enunti tiones insertae sint vel inseri debuerint i nuineros
oratorios notabit. M in vertendis scriptoribus priscis curabit, ut sngula verba, quoad quidem fieri possin
primantur. Verso sensum universum immens non est verso. Singula quae recte explicata et versa sunt, imitari statim discipulum iubebit, ut ubdeat, an rem intellecti sint m omninoque singulamquenter et diversa ratione repetenda curabit et e. Haec et plura magister peritus et fid sis aget, me discipulus totam formam stili Ciceroniani perspiciat et imitari discat.' At non lassicit bona scriptorum notasse debent et riti in iis occurrentia, sive ipsorum sive librariorum
263쪽
mih eominis sint, Migendi anilii verti, --
discipuloriam mens in errorem inducatur ac pro virtutiobus habeat, sed, ut caveat. Vitia sunt duplicia alia in rebus s. id etsi alia in verbis. Utriusque generis e cinii
pia sunt in pristis pauca notabimus.
a Cicero Rose. m. st et 2 repugnantia dicer isse genus priori enim loco ait Roscium Romae fuisse, at non diu 1hi mansisse posteriori plane negat Roscium Romae fuisse. Verba sunt eap. 7: Neis eos noverat Rocrus , qui Romam multι annis non venit, neque unquam plus triduo fuit et cap. 29 Roscio - objicient , et illam Aeariorum mubitudinem; huic crimini ιι tabunt fore qui non m Romae non fuit, id on σι Πιο , quι Romae ageretur, nesciret, propterea quod rur assiduus fuit. Debebat dicere: qu non Milo Romae non tinnis is tempore, quo pater occisus est fuit cet. In ead. Iatione cap. sCicern nem nimis copiose ac fere pueriliter de parricidii atrocitate et poena dixisse, eatidemque rem, augendi causa, nimis saepe verbis inanibus, licet ornate concinneque effictis, enuntias ala hodie in consesse est Paucula tantum de isto loco celeberrimo dieani. Posteaquam Cicero dixerat, Mores mavsse, ut, qui parentes ne .casset, in oleum insutus in flumen dejiceretur, exes mat o singi, em se puniuim mmme vi uin hinie , --m ex rerum mi iura si e ex mundo sustulisse et rei ruisse, cui repente eo sim, Alim, quam erramque ais merum Male Oileo insutus tamen in mundo mane ς' Quisam deinde ingeniose imminis ritur, cur primum non seris objecerint, deinde cur non nudos in flumen
dejecerint. Noruerunt, inquit, feri empus ficere, ne bestiis quin, quae ratuum μι- μὰ tam sevistum
hominem bilios ni immanio ibin urerentur. Quomodo bestiae pameida attingenia Ern in clave explicat devo-- - , quod non opus est, imo illud stravius Sinim immani hos fieri possunt Pergit non Ae nudos in flummo deficere, ne eum iniri essen in viso, - - νομιο fine M. Tandem ait Da vivunt, Hon possior, ut vi
rare animam δε eoelo non queant it, moriuntur, ut Eoo ν ossa terra non tangar ita jactantur fluctibus, ut nu--m
abhiantur: ita Viriatumr, - - αι saxa quirim mortui
264쪽
eonquiescam. Quam argute quam speciose a si animam, h. e. spiritum, de coelo diicere nequCunt, quom do viveresi ossunt nonne hoc et repugnantia loqui terra quide m ossa eorum non potest taIaderct a culeum tangit, in quo corpus est. Sic nec apud nos corpora humatoIum terra tangit, quia loculo im Sarge inclusa
jacent. At quis hoc pro magna miseria habet Imo miserum habetur, si corpus in loculo humetur atqri ita terra illud tangat. Sic nec magna miseria Elti qua nido cO pora illorunt 1 uestibus non abluuntur etc. - UOIHei. I
gat judices, ut Fontejum propter Fontejae sororis, quae Vestalis erat, lacrymas absolvant. Id his exprimit verbis: Prostieite, ne ille insis aeremit in noctu visio nidae labo με in vigiliisque servarus, sacerdotis vestrae lacrynsis exst-tus esse Garuri' Grave inne argumen tum Sic Arsan ites. Ius iter Vestalium damiuiri potuit, si ista vis uerm. Tum timenda sit. Vere III, 8 ait Tisae res usuae ejusmodi sint, ur ias non ratio O. e. nullai aecepta oec numie , nivi ars, neque vir, sed rei incerti ae venti sempestatesque, moderemur . Quid ars sapientia et labor nihil prosint agricolae Cicero intem debuisset addere saepe saepi e vel etiam pleruinque. - Maniurio Pom-yejum, pationiam suum, nimis hyperbolice hisce laudat verbis qui saepius eum sis conflixit, quam quisquam cum immico mi einem Privatgegnery certa in v. Q in foro, in curia , plura bella TD, quam rein nerunt, plures prometrias eonfecit, quam alii eoncupiuerunt, cujus adolescen-ria missipencis i. e. Feldaugen, Mi Hiensteii,sed triumpH est eruditasti magnum adulatorem An crediabile est, Pompeium plura bella gessisse, quam alii legerint
Intra paucos dies multa bella legere, at non gerere, licet. Ut uno verbo dicam, omnia nimis aucta sunt. Nareeli. extr. posteaquam latis adulatori di xpiat 1 Caesaris vita consister rempuhlicam, addit: si inlidiae, quas Camsar timer dicebatur hujus vitae vere parentur que Nisum, A cupiat, Fitular posse rei piauicae credamus Quia magis adulatorie et simul impie dici potest ' Et Cicero tamen alibi dixit, potentia divina omnia gubemari, Et remis publieam sola deorum ope cor tra Catilinarios de Issam et Iervatam esse. Nec post Caesaris caedem quisquam audivit Cieeronem dicere rempublieam periisse. -- Contra historiam peeeas videtur Cicero Dejot. 7, ubi dixit, Λ talum fuisse liberalem erga P. Africanum. Pro Attala com, stat legi debere atitarum Idutu ad desinidendum'
265쪽
nium ciceronem malunt librarios De isse et Attali nn pro Antiocho postiisse. Alii Ciceronem ipsum erroris a ossint. Et quidni Cicero errare potuerit Nemo moret
lium est, qui non interdum memoria labatur.
b Viroilius conlandit Scylla Eclog. VII, ibi biam, quam Phorei nominare debebat. Ac mora in Othologia, quam ipsi maximam partem excogit
mini, peceasse non mirum est. - Narratio de Palinuro, quem Somnus deus in mare dejecerat Aen. V emta , et pudeinde in ore ab Aenea conspicitur, nummos, mto, omni dissicultate carebit Aeneas ibi ita illum umatitur Aem VI, 3 I 2πι ---ἀ---sub aequore me ς' - namque -- Loeun respωψ Ἀη-- - sit A eo fine re p/mo iliolamem mesque ea nebar vent-- Amsnnos. Ille contra Neqore Piacti cortinas Eni mem. ἀρ--quore mers etc., ubi deinceps narrat, se re, HG, Gnaeulis et tres noctes diesque vectum aquis, tandem quarto die adnasse Italiae, sed crudelitatem lac larim experrum esse et Hic non ego cum Servio haereo in verbis nec me δε- - aequore mos K. e. milli dor. Hii, ut neri fluctibus, sed in eo, quod Palinurus A neae de ruis Apollinis oraculo conquerenti dicere audet: Neque te Phoebi conina fefellis Nam utique sesellerati' Non enim sitis erat, eum venire in Italiam debebat et iam ineo nis venire. Et, qui tres dis noctesque maris undis sertur, vestibus gravatus, an eum credibiles Est xi,' vum manere posse Nihil hae de re iam nius: non b. deo, domodo Palinurus oraculo Phosii fidem Merih mi Menum exedit sophistice magis quam vere respondum videtur Palinurus. Nam, incolumem resero quoque ad voturum fines infimos Et se Aeneas ipse retulit . nisi dicamus Phoebi oraculum sella fuisse, ipsumque praedixisse, Palinurum in pisnto incolumem fores, et ad fines
Ausonios venturum: iud, virum incolumis en ve Huius osset nec ne non addidisse. Tali modo respondisset evelD tus oraculo. Attamen semper haec duo sunt miricis indineam intellexis oraculum de ineoli itate in adii iret in Italiam: Palinurum tres noe es diesque vivum manere iotuisse. Deinde sui oblitus videtur poeta Aen. VI, 44s,' ubi Eriphylen in lugentibus ainyis ponit, in quibus tamen
os esse dixerat v. 442 ust durus amor crudeli tabe peris edι , clim tamen illai Gn duro amore per j sed a filis γcisa uerit, neque ita jure campos illos teneat, nil die, campos lugentes non tanem misere antantes sed plures
266쪽
plures infeliees heroinas complexos esse, et Poetam hoc dieere oblitum, nec satis subtiliter locutum. s. cel. Hem. exe 3 Quod tandem poeta Aeneam lih. VI extri per
portam eburneam h. e. eam, unde falsa somnia mortalibus. immittiIntur, orco emittit, eruditi omnes eum damnant, quia lic indicare videtur omnia, quae in illo libro egregie et cumma agnae eloquentiae ac doctrina laude traduderit, nihil aliud suisse quam somnium. Exeusa eum ilL Meynius ita, ut crimine negligentiae non liberet. Ait, poetam istud posui ac parum memorem, quid inde sequeretur, aut hoc sum ante ea, quae Maro aliquando emem
dare voluisset. Ac sane, cum scimus, qum imperfectum Maro opus Aeneidos reliquerit, hi eo judicando haud M. anis acres censores esse des emus.
e λα-ν, ut omnino ingenii opia, ira Dunte in deseriptione rerum pereasse tralaticium. , emorabo an tum duo lynotissimam illam saviam deviaressi Metam. m 4 -- sto. Narcissus, adolescens egregiae formae, eum in limpido sente, ad queri bibendi gratia procubum etat, seriem suam vidisset, repente, quia non suam sed
alius hominis esse opinabatur, amore hujus faciei atque ita sui ipsius vehemente arsi. Hactenus bono nam credibila est, aliquem tali modo per imprudentiam sua ipsiussis a capi et ardere amore posse Et totus locus est lon- se suavissimus. At postea adolescens sensito esse ipsum erius amore flagraret et hic desinere poeta debebat, quia naturae humanae conveniens est, aliquem, si ς' rem suum senserit, talem amor abiicere. At poeta, us sit, ingenium suum coercere non poterati Narcissus pergit sui amore ardere, et sic tandem periit inquo florem sui
n0minis mutatus est. Haud dubio poeta hoc secit ut acu Qetas sententiolas asseri e posset v. c. favnnas iudeoque se
roque roger anne rogem qito cuvio, necum es inopem me copia fecit illi: ct Omnia pulcherrima forent , Od re
ipsa verisimilis ellet. a Malcyone et XI, O marito, qui ipsa inscia, naufragio perierat, per somnum viso, ita domi secum loquitur: tine absens pereo, jactor nunc fu tibus absens et sine me, me pontus habet. Dicere volebat rmaritus me absente perit, naritus fluctibus jactatur me absente, pontus maritum sine me habu Pro marito ponit sei lapsam. Haud dubie istud est ingeniolius et acutius dictum.
. at non vere Nana, licet interdum pro 'ei hi dicantur con
juges in duae dimidiae partes unius corporia, tame hoc
267쪽
in eogitatione sola, non in re, consistit. Et uxor non ubi, que pro viri nomine si nominare potest.
Ejusmodi igitur vitia itualia et supra passim notavi cin, priseis obvia discipulis indicari diligenter debent, ut eorum
mens acuatur attentioisique mature assuefiat, ac scriptores priscos, non propter eorum nomen e samam, nec Pro'
ter vocabula bene sonantia, sed ob sententia veras epulchras admirari discatia Vitui μι-- ves duras locutiones speciminis ' sit, jiciemus . . a in Oceram. Vor. IIII cap. 3s Bid Me rara Susiu est clarius, quam omnes Segesanas mi trinas et virgines omi is etc. r. hoc ineptum est, quia jam sequitur quam omnes etc. Eadem tamen redimdantia est ad Attie IIII ep. 8 2 id enim miserius, quam eum fieri non pin,
et Divin. I, 39 cxu quid vero Me tu ius quam quod idem nullam sense etc. In his locis νο hoe delendum videtur.
Agrar. II, 3 me Neque enim ulla modo facere pos- , minos , popularii debet esse Iim pro sem. Et sic
recep Ernesti. abid. cap. 3s Exhae copia res--πι- rerum inuentia Campanorum primum illa natas x a Mogontia, quae a majoribus nostris alterum C pua em-- postulavit; uinde ea luxuries etc. Verba prinium siti nara juni debent hoc ordine legi illa nataμπι primum a ' gantia etc. Nihil manifestius esse puta, oris. Nihil monuit Emem.--Muren et Ex quo nimn nouisse nobis hau se habenda aut eum merita multitudiis aut in aliques me ii restium cetc. Pro cum videtur leg dum oram.
-uiete. An hie redundat in igitur vitium, gligen riae, nisi a legere velimus Emini non pro nonne dediti Flacci et in igno ror, qui mota linquam meduco ire resipassis curarur quin tria Graecorum genera finivere ubi notes, qui post ignorationi pro tria Graeco-6- severa esse sic tamen o quin etiani post iugare est Liv. XX, 36 in negare non posse, quin rectius sit et post. AVcio, CaesR G I, 4 uo abes suspicio, quin ipsis mortem οὐ veris. Mom. o med. Quois nou fuit h. e. ii Sedulius Romae illo die non sint , pud te audacini, qui in diui uomen inrideriit in ducti ei in omittendum
268쪽
ves, post ii excidis putanti minivis recte seissis in νῆά,-- Se diri ne illa posueris, tanquaan is ea in primi siseri s jusserit Leses in aes incisas esse,
tum est. Ernesthalio psu non contentus, vulgatam prae
fert in Clo. οὐκ iuriis, o et intelligit rim, ut sensus st: quod ejus nomine segem Ar scribi curateris. At
primum durum est legem intelligere, cum hoc vocabulum non praecesserit ac siilipliciter incidere se non dici potest. Deinde dubito, an Latini dicant et dicere possint an nomen
ejus pro nomine uiu, licet vernacule dicamus i. e. aufeines
Nathei lugeo, urgen quod Ernem exempli causa affert. Ae totus locus docet, Sedusium satile, qui legem seruerit, non qui seripserit sequitur, es in autem is primus seisieme et paulo post Ii Sedusii centum se inde re p. bere dis rin, etc. Ad Div. II ep. 9 6 6 mobrem, quaeram .
- a me ornamenta in te prosciscentur, - omnes iamsi metu, a me habitam esse rationem ruae majorumque tuorum auri. ratis Si quaecunque osse omnia, sensus facilis fore rum semper est omnia, quae 'ine, ut non habet, unde pendeat Loeus est vel vitiosus vel mancus Editores nonnulli ad sensum perficiendum ante ut inserunt elaborabo, quod in nullo codice reperitur: de eo igitur monendi sunt discipuli pleriamque utentes editionibus levioribus. ne credant, elaborabo certo profectum ess a Cicerone. Ad Div. VI ep. 6 . a peccatum est contra suavitatem e extereos mulior elaros viros nominarem ut supra P. II sect 4 n. XXX monitum. - Ad Div. VI ep. 3 6 6 quam quemvis au eorum, qua ducesserint aberi dimicant , alteri lictorem timent ubi haud dubie me nihriinitastes respondens verbis aut eorun , qu discessis'int, hii dilui Cortius contia dicat Editores Iopter sensum addiderunt, aut eorum, qui manserint haec igitur Uerba non certo esse a Ciceronis manu, admonendi runt discipuli. Ibid. ep.
legitur: quidem, cum haec scribebis, aliquid jam actum purisam i non quo, sed quod di cilis erat corimura Sie Codd. habent, sed sine sentu hine editores ad sensum complendum ita dederimi non quo ego cerro sciam Emeae
riendum, quoquo modo res se H erre, vox certio ei cere. Aut debem esse: faciendium, ut vos ceratoresfacerem, aut potius insem es -- vos certiores facere omisso, faciem , quod manu aliena investim videtur. Certe usum
est fui iam fauo est seruerisimi cortio adeo elabim
269쪽
tiam videri potuisse miror : quamquam hi vir, quidquid rari et duri reperisset, id inter eleganti as reseri. Et mep. tis saepe exemplis defendere solitus est'. - Cicero habet quotlue quaedan rariora, . . absque proflue v. c. Inveni. I, 36 in absque a probatione ubi Ernesti pro absque, quod ei vi latinum videbatur, ne edidit et Atti c. I I9ilvabsque argumento ubi sitio miror, Ernesti nil moliuit
it ad placinicianu cisos V KL III, 8, pro quo usitatius plo
Ceterum hine patet, quam necessaria sit studioso latinitatis ars critica, quamque errent, qui putent, hanc non esse rem adolescentum. Sine ea saepe nesciremus, utrum
vocabula a Cicerone profecti, a librariis ves typogra Dis est , explicarentus. b In Ne ore multa vitia vel dura vel saltem singulana deprehenduntur quae nisi a magistio diligenter indicatitur, nunquam tiro certam latinitatis deam nanciscitur, praesertim cum hie scriptor sere primus sit, qui latinitam ibidiosis expli*u i soleat. Nonnulla, patetim ab editoribus
iam notata memolabimus: In praelati Nuda Lacedae atram es nobilis vidua, quae non ad scenam ea mercei
ducta mare sensu vitiosa esse sensuque carere notum est. Nam primum ad scenam ire vix significam potest como etiam agere, actorem esse actores enim non ad seram se in seratim eunt seu prodeunt. Et ipse Nepos paulo post scenam prodire. Deinde incredibile est, duas nobiles h. e. stirpe generosa ortas in scenam prodiisse mercede redacti Nec quisquam demonstravit, hoe unquam factum e φHinc Barin pro semim legit sinam, Gela et Pleusinge .oenam. At neutrum explicrum sitis potest. Venit in aliquando in mentem legere quae Mn a linam eat inrede conductam, ut Nepos ficat, matroiias post maritorum mortem non puduisse ad lenam ire, dii que ad libidines explendam consuetudine virorum uti Milti extri civibus animum cressurum, cum viderem,
eoru π virnι te no des rari debebat esse ει uis et statim: et hostes fore tardiores, s animad ver erem, deri me pro metis aduertissem. sed sic saepe epol Themist tam angusto mari ininixis, ut musti in navium explicari non potueri pro posset sed sie stes s Nepos et alii. abid. rosa, inuis e--Qui dicε Io Fud regem uerba fecisse, quam hi poterani, sita in Persi .rum nam Debebat esse possem pro poteram et eo'
270쪽
erant neu, et in In hoc natura, od Mere possit,
odem experta rectilis possi. - am 8 . aim malue, quae einegae ixerami codestis es. Ut taceam omniaque quae injucunde dictum, pro dixerunt debebat esse dis mant Ibid. vi unum ab iis perivit, ut in pericu sis inseriberent me. Vocabulum Wriculo est crure Criticini Sunt, qui mutent in Austro, cimpo, risu lo parisul eici Mi istinent periculo et explicant Commentariis ossicis, quos Fremedi m vulgo vocant, quia Ciceronem eo. III, 79 putant pericula magistratuum ita dixisse. At hoe est eroes obscuro lacum obscurum illustraui: ac praeterea dis versas est valde utriuscue loci contextus nani in Cicer
me dicuntur tabulae publicaeli. e. Promeon mcui sistratuum fribarum fidei committi, ubi serim, si iocus sibos, aperis in proprie distim respici potuit, quod in
Nepote laeum non habet si Nepos scripsisset olumita, ut Plutarinus de eadem re loquens ait, vel simile quid, nihil dissimitatis esset. --Ases si a xantum affuit ab ius liniis, ur e miseratus , pro commiseraretur, at sic et alii. Eum I mir praefuit alterae equitum legioni ete sie M. et edicio pro alteri et sic Caesar B. G. V armosis legis aberae gioni silmis uenire em, ut Oude . e des remit. Sic et Colum V, II 6 Io. - Εum 6 in. Ad hune lympias cum literas moisse tu Asam edit
subaem, utrum reveritum Macedoniam venire et eas res
Mevaret: huis id primum sudis etc. Hie uirum ponitur non sequente an at non lemel ita Cicero. , Ibid. 3 orari Antigonus autem Eumenem mortisum propinquis οὐ HisHum tradidit. Hi militari hones funere eo mirantexoro exercitu humaverum, ossaque ejus in Canais ociam ad . Utrem deportanda curarunt: Quomodo Eumenem --are et deinde ejus ossa in Cappadociam dryortare potum
xunt 8 inc nonnulli pro humarunt leg eremaverunt alii Amnarunt explicarunt per comoerint, quia forsan vid runt sepelire pro cremare mortuos dici. At humare est non nisi huario tegere docet hoc etymologia et usus priscorum. Credit quidem Cel Ernesti in clave Cic. h. v. tu gna re p. epol dictum est pro cremare, si tus loco Cita Legg. II, II. At Cicero ibi tantum dicit, sua ietate omnes sepultos i. e. crematos nam sepelire est cremare dici humatos h. e. humo tectoi quia scilicet Ossa post crema
tionem humo te nixa atque ita huma litui. Non vero hinc sequitur, humare esse cremare mani esse et dici fas IrΘ