장음표시 사용
231쪽
quum quasi in cena agentes et altercalutes videamus. Ergo a se quodammodo aliena secit, quae illis dicenda dare et potuit et revera dedit.
2 Quod, si unum introduxisset, fieri aut
nunquam, aut non bene potuisset, ut ille gravioribus aculeis pungeret obtrectatores Virgilii, id si cillime erat praeparatum. Iam ipsi per rixam se Petierunt contumeliosis verbis ergo facillini id ad
alios, quos odio habebat, poterat traduci et ni,nus ossendit, quod quasi obiter pupugit et per ali0s. 3 Quum in carmine amoebaeo contini
possint, quae sunt maxime diverSa, quum ibi Senientiae proserantur, quae saepe nullo modo emhaerent, non solun ad Bavi et aevi putida Dpita acriter vellicanda et depectenda illas pastorum Personas convertere potuit, sed licuit etiam, POLlioni fautori studiorum, meritas solvere gratias, ex simul, dum pessimos istos poetas insectabatur, huius Poetae Musas laudibus exornare, ideoque plui ibi nominibus eius benevolentiam confirmare ac tueri Quae quuΠ ita essen Virgilius nunc ad amoebaeum carmen, quod omnia in se reciperet inpii
n e quae vellet promere, accessit conscriben'
dum Introduxit autem duos pastores,antum , Menalcam puerum, qui patris gregeni pascit, ex Damoetam, Aegonis cuiusdam servum, qui eandem Neaeram amat, cuius amore enalcas captus egConventulit in pascuo compulsis forte gregibuβΜenalcas, asperioris animi puer et ad rixam facilis, inerePat Damoetani, quodammodo ei iratus, quod servus erat eius, qui sibi erat aemulus tu Neaerδη
232쪽
Ilaiac igitur Eclogam ΙΙ iam composuerat Vi gilius sub aestatem ai. 712. Sed paullo post ad aliam sese accingere debebat, quum instarent ineunte mense Iulio seriae maxima solennitate celebrandae, quas Triumviri in honorem Iulii Caesaris decre-
Iam o. 710. non ita multo post necem ULCaosaris Octavianus ludos solennes instituerat in honorent Veneris genitricis, quum ab hac gerius suum ut Caesar repeteret. Illis diebus mense Quinctili stella crinita apparuit. Populus sibi persuasit, animam esse Divi Iulii eumque inter Deos
receptum esse Octavianus statuari Caesetu is cum
stella super caput in Veneris templis posuit cum
titulo Καίσαρι In ilisis Quinctilis, quo Caer,arnatus fuerat, Iulius dictus. O. 712 Kal. Ianuar. Triuniviri iure iurando Se et alios obstrinxerunt, omnia Caesaris acta sese rata habituros. Octavianus se Octavianum Caesarem Divi filium nominavit. In Pompa Circensi eius imaginem cum imaginibus Deomam et matris Veneris circumferri tu sum. Sacellum ei tanquam heroi in eo loco ori, quo cremat si ierat, exstrui coeptum, ac si quis reus illuc se reciperet, ne ab ara Divi Iulii abruperetur, vetitum Sancitum denique diris poenis et exsecrationibus, ut omnes natalem IuL Caesaris diem hilares et laureati celebrarent. Natus fuit In Id. Quinctil. i. 654. Sed in eundem diem ludi Apollinares inciderunt. Quum autem libris Sibyllinis vetitum Sr,ct, ne cuiquam de Praeter
233쪽
Apollinem eo die sacra serent, natalitia Caesaris pridie agenda esse, decretum est, L . IV. Non. Iul. Quae si quis negligeret, sacer et devotus Iovi et caesari heroi ultoribus habebatur. Haec sacra natalitia in regione Transpadan s. Gallia Cisal pina laetius acta, piam alibi primum quod bello Mutinensi finito, quo illa regio turbata , laetior spes m fli Omm temporum assulgebat tum quod Caesar diu praesierat illi provinciae, incolasque artis nominibus sibi obstrictos reddiderat Faverat
ipse illis, ut qui ab iis diligeretur; ideoque o.
705. Dictator nutibus ius civitatis dederat. Dio Cas a XLL: τοις Γαλάταις, τοῖς ἐντος τῶν Mav
vitatis ἰτε κα αριας αιτων, aο. 700 απέλοπιν. Denique etiam poenae propositae, si essent, qui detrectarent, adegerunt. Em Virgilius, inter illos, Populares suos livens, aut ad haec ipsa concelebranda, aut non ita multo post, hac opportamitate excitatUS, Carmen composuit. Ipse Caesari bene velle debebat, ut unus ex iis, qui ius civitatis ab illo acceperant; tum quod Caesaris revera erant tantae virtutes, ut, si Prisca reipublicae s Ima renianere amplius iam non posset, hoc moderatore Romani felices suissent suturi deinde OnSilii quoque erat, Triumviris significare, talem sibi esse melitem; denique accessit sine dubio Pollionis amice ho
tantis admonitio, qui favit poetae ideoque Voluit ut his periculosissimis temporibus vitae ac salutis
' Vide, quae acripsi ad Ecd. V 66. Uri Diuilia πιν Corale
234쪽
esset cerius. Idcirco Virgilius, ut se poetam esse significaret, sub finem cari iiiiis Tibri itionem eorum carminum inseruit, quae paullo ante ediderat Λ ver Virgilius quodam quasi involucro ista omnia velavit primuin, ne nimis offenderet nova rerum oretiae osores et suci mos antiquorum temporum laudatores tum ortassis etiam, quod
ipse noluit palam laudes Caesaris celebrare deni-ipio quod hoc aptissi Inum erat ad colorem poeticum carmini conciliandum, quod aut se idum, aut minus elegans facillime fieri posset, quum originem suam tempori potius, quam ingenio de
Propterea, ut poeta bucolicus, sub Daphnidispersona Caesarem induxit Daphnis heros inter antiquissimos Pastores aevo fabuloso. Ergo argumentum aptum. Ita temperabat, ut 1 dolorem de Daphnidis obitu exprimeret; quam carminis Pa tem quodammodo alienam alii tribuit pastori: a laetitiam de Daphnide heroe inter divos recepto. Hoc ei pastori retinuit, cuius persona latens ipse sua sensa volebat SignisIcare. Ceteram non singula quaevis ad amussim e igenda ita ut leones Afri sint seri populi Africae, aut similia. Sed ut in quavis imagine quaedam adduntur ad ex aridum non necessaria, sed tamen utilia, ut delectent, ita in hac imagine totum eius qui eam exhibuit, consilium spectare in bemus; nam qui singula quaevis per metaphoram dicta 'sumserit, in maximas incidet ineptias.
235쪽
Sed non ita multo post novis turbis Onqua sata est respublica A tonitas et Octavianus u liciunt in Graeciam. Exeunte auctumno pugnauu ad
Philippos. Pereunt eruenta caede clarissimi viri; spes restituendae reipublicae et Triumvirorum amovendorum penitus sere deleta. Exercitus Ca si et Bruti, utroque duce mortuo, partim solutus se confert ad Sext. Pompeium, partim auctoribus et suasoribus essala et Bibulo se dedit Antonis. Antonius in Asiam abit et Sγriam, ut illarin te rarum res componat et pecuniam cogati Oct vianus in proelio Philippensi victus per triduunt in
palude delituerat. Inde Dium iam antea assecla
esset valeli line, in gravem morbum incidit Dia
aegrotat Brundusii, adeo ut Romae iam mortuus haberetur. Post proelium Philippense Oct vianus et Antonius emeritos milites et e suis et Cassii Brutique copiis, qui transierant ad ipso nsigna, omnes dimiserunt, eosque in Italiam redire
Iampridem ad utinam O. 711., ut sibi obstrictos redderent militum animos, Appian IV, 30 octodecim urbium Appian V, 22. iu fertili simis Italiae regionibus sitarum agros veteram dinvidendos promiserunt, magnamque pecuniae vim insuper spoponderunt singulis. Ergo ut haec mi litibus divideret Octavianus, et ut Lepidum, ne quid is moliretur, observaret, et contra S. Pompeium ageret, in Italiam in 13. ineunte rediii. Virgil ao aet. 29.
236쪽
Hinc iam reduces e Graecia 'eterani per varias Italiae regiones tumultum agebant Ii his turbis Musas Virgilii per auctumitum l. 12. et hiemem subsequentem conticuisse, non potest mirum videri. Aggressus est Caesar octavianus divisionem agrorunt, Opus invidiae Plenusia. Erant XXVIII legionibus coloniae assignandae Appian. 6.) Quum non sufficerent octo decini illarum urbium, quae iam antea militibus destinatae fuerant, posse siones et agri, aliae insuper urbes in hunc censum adscriptae sunt revera dividebantur IJ XIV. atque in universa Italia Appian V, 224. In Gallia Ci alpina Cremonenses aut Omnino adversati suerant Octaviano et e Cassii Brutique partibus suerant Serv. ad Ecl. IX, 28. aut On miserant octaviano
auxilium Pomp. Sab ad Ecl. IX, 290 ergo monensium agri distributi. Sed ne sic quidem suffecit Appian V, 13.3; et milites cum sastu et petulantia vicitior in agros invadet alit, et phara, quam
quae erant adscripta, rapiebant, optima quaeque sibi sumentos. Neque Octavianus impedivit summo enim studio dividendos agros susceperat et suis et Antonii voteranis ut sibi obstrictos redderet; Dio Cass. L, 6 et Appian V, 40. . Itaque ΜοDiuanorum quoque agri, Cremonensibus vicini, a militihu occupati, non propter culpam civium, sed propier vicinitatem Serv. prooem ad Fcl. IX, 28. Donat Vit 3 36. 94. , quum Cremonensium agri militibus Romanis illuc missis non si cerent. Huic illud Virgil. Ecl. IX, 28. Mantua vae miserae nuinium vicina Cremonae In lais antuanorum agris Vinci a
237쪽
etiam Virgiliani iere, testibus Donati a Serv. pliir locis Sidola Apollin praefat. Paneg T. Ilai riano dicti, Martiat UL M. Virgilius
Iugera perdiderat miserae vicina Cremonae. Dati quidem, sive sumti, laudio s. Clodio milite veterano. Sed Asinius Pollio, quocum iam vidimus coniunctioriem intercessisse Virgilio, etiamnum illi provinciae Transpadanae praeerati Et quamquam Octavianus militiinis plurimam ii ululgere licentiam, tamen resistere studebant eorum petullatiliae Pollio Lucius Aialonius et Fulvia Quum enim Octavianus administraret dixisionem agrorum, ut ipse solus quasi suo nomine haec praemia militibus distribuere videretur, neque Ver t. II Suo, quam Antonii nomine id quorsum spectaret, senti ni PS et Lucius Antonius et Fulvia aegre lutermit Pollioni, utpote fido M. Antonii amico eiusdemque legato, patrono Virgilii, maxime hoc agendum erat, ne per nimiam licentiam militum Octaviani praeri- Perentur poetae dilecti possessiones, quae uti omnes antuanorum ultra praescriptos et conce sos militibus fines orant sitae ad montium radices prope numen incium omni igitur, qua pollebat, auctoritate Pollio eo est nisus ut Claudius iste restitueret sua Virgilio. Quod ut eo certius tutius que enici posset, auctor suisse videtur poetae, ut Romam et ad ipsum Octavianum abiret, ad quem confluebant eiecti. Quibus quidem precibus prae sentibus tigilius hoc essecit, ut suos agro re Ciperet lavisse imi non solam Pollionem, sed Maecenatem quoque , admollum S I robalail . Certum id quidem de Maecenate est seq. o. quo
238쪽
videbimus agros Virgilio denuo fuisse aliquamdiu
ereptos. Sed de altera illa ereptione, in qua statuenda longius etiam, quam in ceteris, recedo a recentiorum interpretum opinionibus de vita Vi gilii, ac tempore et ordine Eclogarum, videbimus postea. Ergo aecenas Virgilium, ut poetam, videtur coInnaendasse. Accessit sine dubio Alfeni Vari et Cornelii Galli commendatio. Uterque olim eorundem magistrorum disciplina tina Virgilio usus fuerat. Neque vero eo anno, ut ossius vult P. 14. Varus et G illus iam praeerant illi provinciae, sed Romae versabantur. Utut est, hoc certum est, ab octaviano Virgilium agros recepisse. Hoc singulare beneficium in communi civium vicinorum calamitate celebrandum erat Virgilio. Factum hoc per Ecl. L ita tamen, ut civium Suor m sortem lugeret, et, si fieri posset, etiamnum illis Oeta. ianum redderet mitiorem.
cio. 713. U. C. sec. Varr. Servilio et Luc. AntoIIi COSS.
Virg. et M. Postquam ad Philippos extremo auctumno ai. 712. Pugnatum suerat, Antonius in Asiam abiit, ut pecunias cogeret et Parinos oppugnaret Oct vianus Italiam petiit eo consilio, ut Lepidum observaret, Sext. Pompeium ab Italia arceret, denique nailiti laus in utroque exercitu et riumvirorum et Britti Cassiique veteranis agros divideret dudum
239쪽
ML Ianuar. Luc. Antonius Consulatum iniit et trisunPliari egit, inini iam per Fulviam riumviri uxorem, feminam graVem et imperiosam, liceret. Rediit octavianus I OSl Iuam ex gravi mo bo convaluerat. Urgebat toto hoc anno Per mu- versam Italiam sames, muni frumenta arcereni Ponipeius et in Ionio mari Domitius AhPIIobarbi . Mense Februario Octavianus repudiat Claudiam, Fufiiii liliam. Post hoc reptuli uni ius iasi Lucius
et Fulvia, qui antea tranquilli fuerant et amico in
Octavianum animo. ense Martio Octaviantis Galliam Cisalphiam sui iuris vult declarare in fraudem Antonii. Eodem mense divisionem agrorum Pgreditur, primum quidem non XV In illarum modo urbium, quae O.711. des uatae sierant, sed adiectis aliis per totam Italiani Dio CasS IUL, 6. T. CDPC SOntium modo, sed senatorum etiam et aliorum sine ullo discrimi tu . Hulla spoliatis templis rapuit alia mutuo, ut aiebat, sumsit Oppian V, 13.14. 23 40. . Hinc grave odium Romam turbae expulsorum Onnuebaiat, iuvenes, senes, mulieresque cum hilantibus, et in foro otio templa conquerebantur ei labantque, se nilai conuulsisse clamantes, elli autem agris, ut bello devictos. Condoluit populus
universu nomae fani etiam pressus APPiai V, 120. Octavianus quamquam vehementer a poliatorum conviciis laesus, tulit tamen contari Delias ingratiam exercitus, quum ista divisione militum animos sibi obstringi, re vellet Appian V. 13.): Dios revera sibi etiam conciliavit. De vehementi autem civiuin odio cis Dio Cass. XXXVII, 6. . . Sit ton octam c. 13. muri adeo male audi at a ci-
240쪽
itius Luc. Ii tonitu et Fulvia tum Propter repudiatam ab Octaviano Claudiam, tum, ne milites soli
tortius eorum favore privaretur, primum dissem ivolebant divisionem agroruni iti Aialonii adventum. Quod quum per festitiautem militum cupiditatem et Octaviani studium illos beneficiis ac muneribus sibi coiiciliandi fieri non posse intelligerent postulaverunt, ut Octavianus ne solus divideret, sed suis ipse Fidem Olus in ilitii us Antoniani autem exercitus veteranos Antonii amicis in colonias de
Π quamquam tu itus, coactus tamen Propter Λnioni Triumviri gloriam militarem et favorem apud milites, concessit idosiisve Luc. Antonius aliique ex Antonianis designati diviserunt agros et colonias deduxerunt. Sed isti, quasi reparantes damnum, atque ut maiorem etiam, quam Octavianus, Antonio sibique ipsis gratiam alii lite conciliarent, malo lini etiam veteranis concessere licentiam Appian.V, 14 Illiae aliud lanientantium et conquerentium genus apud Octavialium de Antonianorum di sione, iniquiora haec esse dicentium ipsis proscriptionibus. Quibus etsi opem ferre studuit octavianus, non omnino tamen potuit. Iam quidem octavianus, liliani ideret et totain taliam turbari et in stos
sibi reddi omnium animos, quippe quum aliorum
agro ipse eripere deberet, ut suis militibus divideret, aliorum ab Antonianis immunes Servare non posset, et nihilominus cunctos milites sibi soli ob stringi nori Posse praeterea vero intelligeret, non