Michaelis Attaliotae historia, Volume 50

211쪽

HISTORIA. 191

τουπίσω φυγὴν τε των itaneo αυτου κεκμηκοτων και τῶν

ἐναντιων τῆ ἀπονοστησε θυρσος λαβειν υναμένων, μάχην καθ' ἔαυτον συρραξαι διεγνωκεν ως ει προέγνων οἱ πολέ/ιιοι την τῶν ἰδιων κατακοπην, ἐν φόβε καὶ κυδοιμι γεγονοτες 5 μικρου ἐδέησαν αυτο την φυγὴν προλαβεῖν, εἰ μη τινες τῶν Φραγγων των Inπων καταβαντες ἐχινυχαγώγουν αντους, τῆ&t. 207 v. κἀκεῖσε σχολαιεν οδ παρασυροντες. κατανοήσαντες δὲ τού-

10δρας τῆς v/ιης ἐπιστηριχαντος, ἀντέσχον ριὸν οἱ Ουρκοι,

εnεσον δὲ καὐτοτε τουτων συχνοί περικυκλώσαντες δε ολίγου οντας τους ἀριφὶ τον 'Pουσέλιον τοσουτοι καὶ τηλικου- τοι et πλῆθος οντες ο Πορκοι, βέλεσι συχνοταrοις αυτους κατετιτρωσκον τοῖς κηβολοις τοξοις ἀεὶ κεχρημένοι. καὶ 15 τοῖς ἴππους ε τουτων συμφανως κατασφαττοντες, καὶ διαπολλῶν χειρων κα βελων τουτους ἐν κυκλιν περισχοντες αδιεξοδειτεν κα παναλκεῖ, πεζους τῆ των ιππων σφαγῆ κατε- στοσαντο. καὶ ουτω πολλο με των Φραπων μετα Πυρ- κων πλειονων τηνικαυτα θανόντες κατέπεσον, ἔλω δε ζωγρι

20 ο τε Καῖσαρ α ὁ Ῥουσέλιος. οἱ δ' noλειφθέντες των Φραγ- γων εἰς τὰ τῆς Μεταβολῆς φρουριον συμφυγοντες, ενθα Περὴ γων' τοι Ῥουσελιου ἐτιγχανε de ἀκριβειας noιουντο την τουτον φυλακὴν καὶ συντήρησιν. οἱ δὲ Πυρκοι το Ῥουσέλιον ἐν ποδοκακα βαλοντες ἰσχυροτατη ἀσφαλῶς σννετήρον

pugnam ipse conserere statuit sed hostes, eum sensissent suorum eladem, timore et trepidatione pleni, non multum abfueriint, quin ipsi fugam eligerent, nisi nonnulli Franci equis descendentes animam agerent, eos huc illuc pigro pede trahentes animadvertentes igitur hos esse confectos torpore, restiterunt ad id Ruselio autem cum suis hastas his vehementi cum impetu obtrudente, sustinuerunt quidem Turca eum, sed ceciderunt etiam tunc horum multi cingentes Ruselii comites, qui pauci erant, tot talesque multitudine Turcae iaculis frequentibus eos vulnerabant, arcubus eminus semper usi, et equos deinde passim trucidantes et multis manibus et iaculis hos circulo circumdantes egressum non dante validoque pedites equorum caede reddiderunt atque ita multi Franci cum Turcis pluribus tum morietites ceciderunt: aptusque est vivus et Caesar et Ruselius, relicti autem Franci in castellum Metabole confugientes, ubi uxor Ruselii versabatur, accurate xercebant eius pracs dium et custodiam Tureae autem Ruselium in compedes coniicientes firmissimas tuto custodiebant, sed caesarem honore assicientes vinculis solutum habebant et

212쪽

192 MICHAELIS ATTALIOTAE

τὀν δὲ Καίσαρα δια τιμῆς γοντες ἄνετον ειχον καὶ τοῖς οἰκείοις ἀμφίοις ἐπίτιμον. suo δ' ουν ἀμφοτέρους χρυσινων

ἱκανῶν ανταλλάττεσθαι διεμηνυον.

κρατουντι, ἐκκλησιάσας ουτος ἐπὶ παλατιο πάση τῆ γερουσίροεκπυστον κα φανερον ἐποίησε το συμβάν. του δὲ τιμήματος των ἔαλωκοτων ἐπιζητουμένου ἄρα τῶν Πυρκων, σπευδεν ὁ βασιλευς δι' εζωνησεως τουτους χειρώσασθαι. ἐπικατιλαβεγα καὶ ὁ τα πρωτα φέρων παρα , Καίσαρι ως παιδείας λογων αἰ-ολυπειριας ἀντεχοριενος, Βασίλειος πρωτοσβέστης 10 Μαλέσης, ἐλευθερωθεῖς μὲν ἐκ των πονρκων τι/ιῆς δρας προ καιρον, προσληφθεὰ δὲ τω Καίσαρι στρατηγεν του ρ- λέμου ναγχος Ἀποδεδειγμένεν, συμ)ουλευων τε βασιλεῖ ταχέως πρίασθαι τουτους, να μὴ Ῥὶ Πυρκοι, eo εστι βεβου- λευριένον αυτοῖς, βασιλέα Ῥωμαίων τον Καίσαρα προχειρί- 1οσωνται, καὶ δια τουτο μεγάλης ἀφελείας παρα τῶν ληιαλκῶν πολεων κα κωμῶν καὶ δυναστῶν ἀμυντ ἐπιτευξωνται τοντο γαρ, φησίν, ἐμεμαθήκει μελετῶντας αυτους. ἴτω δὲ συμβουλευσας καλῶς ουδὲν τῆς τοιαυτης ἀπώνατο συμβουλῆς ε μῆ καὶ μαλλον ἀδίκως περορίαν κατεκρίθη αὐδήμευσιν, moti τα του δεινον κα πονηρου πολεμητορος. έδραν - και βαρυτάλαντον χρυσίου ποσοτητα συστήσας ο βασιλευων τους ἐξωνησομένους αυτους ἀπέστειλεν. ἐπε δὲ η του Ῥουσελιον 12. προώσφως .

proprio pallio honoratum tamen utrumque accommodatis pecunias redimi posse significabant.

cum horum fuga et captivitas imperatori nuntiata esset, Oncione convocata hic in palatio omni senatui manifestum et clarum reddidit factum atque cum census captivorum quaereretur ex Turcis, studebat rex redemtione hos subigere assecutus enim id erat qui primas agebat apud caesarem utpote eruditione orationum et experientia praeditus, Basilius Maleses protovestiarius qui quidem liberatus Turearum honore pleno mature et praelatus caesari duci belli nuper ereat suadebat regi ut celeriter hos emeret, ne Turcae, ut erat ab iis statutum, regem Graecorum Caesarem sacerent et hanc ob rem magnam utilitatem a Graecis urbibus et pagis et dominis sine pugna compararent hoc enim, ut aiebat, audiverat eos studere quamquam

autem ita suaserat pulchre nihil profuit ei tale consilium, nisi etiam magis iniuste exilii damnatus est et publicationis, qualia fieri solenta violento et difficili bellatore plenam ergo et gravem pecuniRomultitudinem postquam comparavit rex, eos qui redemturi illos es en dimisit. cum autem uxor Ruselii, quae in castello Metabolo libenter

213쪽

γυνη τε καστριν τῆς Μεταβολῆς ἐμφιλοχωρουσα, καὶ πλου-

του κανως χουσα, προεξωνήσατο τον διον ανδρα καὶ ἀμφοτέρων τῶν χθρῶν ἐλυτρωσατο , τουτου μὲν οἱ πεμφθέντες ἐκ βασιλέως ἀπέτυχον, τον δὲ Καισαρα μονον ζωνησά--5μενοι ἐπανῆγον εἰς τὴν βασιλίδα των πολεων ἐν δ τῆ Προποντιδι γενομένων αυτων ευλαβηθεις ὁ Καῖσαρ σως, να μὴ ως ἀποστατος καταγνωσθῆ καὶ ποπτος τὸ ἀπο τονδε τυροι 208 r. χάνη καὶ 1υεριεσκεμμένος ἡ καὶ ἀποβλητος , ουκ κρινε μετακοσ/ιικῆς τῆς περιβολῆ ς επιστῆναι τῆ ἀνε ινιεν κα βασιλεr 10 ἄλλα ην κοσμικὴν ἀποβαλομενος τρίχα, μεταθέμενος εἰς τους ριοναχους, οντως ἐν υτελε τῆ σχῆμα. τοῖς βασιλείοις ἐγέμιξεν. ποτε καὶ τοῖς υσυνήτοις ἀνδρασι θάμβ' ἐπ ει καiεκnληξις ' περ γαρ των φρονουντων κα et τοιαυτα μὴ διακρινοντων λογος ου Miς. 15 'En ει ιν θάμβος τοῖς πως οἱ Ῥωμαίων ἀρχηγοῖ μετατοσαυτης περιέφανεια κα λαμπροτητος κατα τῶν μοφυλων ἐπιστρατευοντες, ουτως ἀτίμως καὶ γοερῶς καὶ μετα τοιαυ- της υτελείας καὶ δυσθυμιας πεποί νται τὴν ἐπάνοδον, ἀντιτου ρi τελουμένου τοῖς πάλαι 'Pωμαίοις λαμπρου καὶ στε- 20 φανηφορον θριάμβου καταγέλαστον καταγοντες α πανευτελέστατον θέατρον, τὸν ἡτταν ου τῶν συστρατιωτων μονον ἀλλά κα την αυτων κακοπάθειαν κα σκληροτυχίαν μνη- ρως θριαμβειοντες. et τουτου γένοις αν διαδηλοτερον λ 10. ποβαλλόμενος c. 15. αὐτοις an or προειρημένοις 'versabatur, et divitiarum satis habebat, antea iam redemisset suum virum et utrisque inimicis solvisset, hunc quidem, qui missi erant a rege, non sunt nacti, caesarem autem solum redemerunt et reduxerunt in urbem capitalem cumque in Propontide essent, Veritus caesar, ne sorte tanquam apostata damnaretur et suspectus postea fieret et vitatus et deiectus, nolebat cum amictu insigni adstare cognato et

regi, sed insigni deposito crine transgressus ad monachos ita in sorma vili regiam subiit quando etiam prudentibus viris stupor obibat et perturbatio nam de imprudentibus et qui talia non diiudicant, nullus est

sermo.

obibat ergo stupor his, quod Graecorum duces cum tanto splendore et candore contra cognatos bellantes , tam turpiter et misere et tali cum vilitate et animi abiectione retro ierunt pro ante peracto a priscis Graecis splendido et Oronat triumpho ridiculum deducentes et vilissimum spectaculum, de clade non collegarum militarium solum sed etiam de sua fortuna et calamitate dura misere triumphantes. quid hac re potest esse clarius mentis alienatae documentum ' quamobrem etiam admiratio me incessit, quomodo Graecorum reges, cum

214쪽

βλαβείας ποδειγμα , θεν κα θαυ/aάζειν μοι πεισι πως οἱ Ῥωμαίων βασιλεῖς τους εἰδοτας εχοντες πολλῶν ἱστοριων καὶ πράξεων ἐπιγνώσεις καὶ τυχα λαμπρα κα ταπεινας γινομένας ἐξ α&ιῶν προφανεστατων , ων με ἐκ θειον ὀλου τοῖς ci ρτανομένοις σφοδρως παναπτομένου, ων δε no βουλευ-5ματαον γλισχρων κα ἀγεννων καὶ νοικειων τοῖς πραγμασιν,οωδένα λογον αυτων nεποιηνται, ου δ' ἀξιουσι τὰς αἰτιας ιανθάνειν ἐζ ων τὰ τοιαυτα δυστυχήματα si 'Pωμαίων γεμ νὰ προσπίπτουσιν Ἀλλ' ἐζω πάσης βουλῆς θεοφιλοις κα θεραπείας του θείου καὶ τῆς των πατρίων νομων ἐπανορθώσεως 10 καθιστάμενοι, ἀβουλως κα προπετῶς εἰς πολέμον μεγάλους καὶ κινδυνους, μὴ προτερον τον θεὸν λεωσάμενοι, τὰς 'Pωμαῖκὰς δυνάμιεις εἰσάγουσι, καὶ πάσχοντες κακως καληττωμενοι πηνῶς αἰσθησιν υ λαμβάνουσι τῆς ἐκ si θείου νεμέσεως ἀλλ' οἱ πάλαι 'Pωμαῖοι Ουχ ουτω ποιουντες, τὰς φοβερας ἐκείνας οπα μάχας καὶ στρατηγίας κατωρθουν, ἀλλἀ καίπερ τὸν ἐκ του θεοι λόγου αὐτῆς ἐκ τῆς αρρήτου καὶ περφνους παρκώσεως αυτοι κα κατὰ τονδε τον κοσμον συναναστροφῆς νομοθεσίαν μηκέτι λαβοντες ἐπ το σέβειν τὰ θεῖα κα αρετῆς ἀντιποιεῖσθαι κα τους τῆς ἀγαθοεργίας νομους καλευσεβείας mκα καθαροτητος ἐκθυμως τηρεῖν ,ομως si φυσικῆ μεγαλοφροσυνη προς τὰς τουτων παρατηρήσεις νουνεχῶς ἐπαιδευ-

18. νομοθεσίας c. habeant eos qui calleant cognitionem multarum historiarum et rerum et fortunas splendidas et humiles, ortas causis manifestissimis partim ira divina peccatis vehementer addita partim consiliis minutis et ignobilibus et ad res non aptis, nullam rationem eorum habuerint neque studeant causas cognoscere, quibus talia mala Graecorum imperio accidant, sed extra omne consilium de acceptum et cultum numinis divini et restitutionem legum patriarum versati, imprudenter et incautius in bella magna et periculη, non antea deo placatis , Graecos exercitus ducant et male affecti et victi crudeliter, non animadvertant divinam ultionem sed prisci Romani non sic agentes, terribilos illas et pugnas et expeditiones feliciter agebant : at quamquam verbi divini, mrstic et supra naturam modo incamati et in hoc mundo versati legem non acceperant ad colenda divina et virtutem petendam et leges beneficientiae et pietatis et integritatis studiose observandas, tamen naturali magnanimitate ad harum rerum observationem prudenter educabantur atque si quando accidit Romae sive cladis infortunium 'i e ut signum non austum appareret, multam instituebant interrog-

215쪽

ειτε σημεῖον ου ἀγαθον πεφάνη, πολλην ἐποιοῖντο την ρευναν κα τὴν ζήτησιν, μη που τι τῶν δεοντων και αρμοζοντων παρελειφθη , η παρθένος ἐκ τῶν φυλαττουσῶν το ἀθάνατον πυρ την παρθενιαν κλάπη, ἡ παρανομιας ἐπράχθη νείδισμια,5 και ὀλος ἐντευθεν θεῖος τοῖς Ῥωμαιοις ἐπαπειλεr κα διερευνώμενον πολλάκις ευρισκον τας των ἀτοπινκατων αἰτιας καὶ διορ υμενοι ταυτας, καὐτο θεῖον ζευμενισασθαι πλη

τους πολέμους ἐχωρουν, κα κατωρθουν αυτους, ἐπὶ μεγάλοις 10 τροπαίοις τὰς νίκας ἐπαιροντες. ἐπεὶ καὶ τοντο τοῖς στρατηγοῖς διὰ noοδῆς καὶ φροντίδος ἐγινετο, το καθαρμον ποιεῖσθαι τῶ στρατια παντος ἀδικημιατος α ρυπάσματος - μετὰ τὸ καθῆραι ταυτην τὸ προκινδυνευειν τῆς πατριδος ἄμειναν ανα διελογίζοντο. τοῖς Gm νυν Ῥωμαίοις ουδὲ τουτων διὰ

15 φροντιδος ωτίν , ἀλλ' οἱ μεν ἀρχηγο τοττων κα βασιλεῖς προφάσει δημοσιακῆς ἀφελείας τα χείριστα κα θεηπισῆ καὶ

παρανομα διαnραττονται , ο δε του στρατου προηγουμενος

μ' προσανέχων τήν πολέμεν, μηδε si πατρίδι νέμειν τὰ σια

προαιρουμενος, κα την ἐκ τῆς νίκης δοξαν περιφρονων, προς 20 το κερδαίνειν λον αυτον επιτείνει, καὶ τὴν στρατηγίαν ἐρι- Πορίαν κερδους, ου ευπραγίαν το ἰδίου θνους ιδ ευδοξιαν πεποίηται τὰ δε λοιπον πλῆθος, ἐκ τῶν γεμονων τὰς ἀφορμὰς -μβάνον, τὰς Ἀδικας καθέκτους . . . κα ἀναι-

tionem inquisitionemque ne quid necessarii et apti negligeretur, sive virgo ex iis, quae custodiebant aeternum ignem, virginitate privata fuit, sive legum neglectarum acta erat ignominia et ira inde Romanis divina minabatur et quaerentes saepenumero 'eniebant inrquitatum causas et corrigentes eas atque se numen divinum laeasse persuasum habentes cum tali apparatu et animo in bella ibant et eliciter gerebant ea, magnis tropaeis victorias tollentes quandoquidem etiam hoc ducibus studio et curae fuit, ut expiationem instituerent exercitui omnis iniuriae et contaminationis et expiato hoc propugnare pro patria melius esse ducebant hodiemis autem Romanis nihil horum curae est sed duces quidem horum regesque specie publicae utilitatis pessima et de invisa et illegitima perficiunt exercitus autem imperator non intendens animum bello neque patriae tribuere ius satius ducens et gloriam vietoriae negligens ad lucrum se totum advertit et imperium mercaturum lucri, non fortunam sui populi neque gloriam reddiderunt reliqua autem multitudo, a ducibus copia acta, iniurias indomitas committit et impudenti impetu cognatos male et erudeliter persequitur, rapiens et evineens quae his sunt propria. et hostium

216쪽

πύκτοις ὁρμαῖς τους ὁμοφυλον κακῶς καὶ ἀπανθρώπως με - τιρχον ι αρπάζοντες α βιαζομενοι τὰ τουτοις προσοντα, καὐτὰ τῶν πολεμιων δρῶντες ἐν τῆ ἐδι κατοικιρ ut χώρα, καὶ μηδεμιας κακοποιίας ἡ λαφυραγωγίας παραχωρονντες τοῖς λεγομένοις πολεμιως. ἀφ' ων αἱ παλαμναιότατοι --5τοις ἄρα παρὰ τῶν μογενῶν ἐπιφέρονται, ως τῆς ἡττης αυ-

τῶν νεσιν παρεχομένης πάσαις ταῖς των 'Pωμαίων κώμαις κα χώραις κα πολεσι τοιουτων πραζεων δρωμένων. καὶ πάλιν τεθαυμακα, τινι θαρρουντες οἱ τῶν Ῥωμαίων προεστῶτες προς ἀντιπαρατάξεις κα πολέμους, ἐν οἷς ἀγωνοθέτης ἄρ- θρεπῆς καθιστηκεν ο θεος, τους ἀμφ αυτον ἐξοπλιζουσιν. ἡ πάντως οἰηκενοι λησειν τον ἀνυστακτον ὀφθαλμὰν καὶ κλι ναιτην νίκην, ως τινος οἰκοδεσnοτου μ' ἐπαγρυπνουντος τοῖς ἰδίοις οσιδιον λανθάνουσι δε υ μονον τῶν ἐπὶ ταῖς μάχαις ελπιδων ἀποτυγχάνοντες , ἀλλὰ καὶ τον βίον δοσκλεως ibκαταστρέφοντες καὶ τοῖς ἐξ ἀδικια συμποριζομένοις προσαποβάλλοντες α τα ἐκ δικαιων πορων τῆ δημοσί περιερχεμεν πωγε ουν ἐν πολλοῖς συνεκστρατευσάμενος, κἀν τοῖς βασιλείοις συνεχῶς συναναστρεφομενος, ουδέπω εγνων ἐν πάσι βqυλην θειναρέσκουσαν, οι δ' ἐni στρατιωτικοῖς ἡ πολιτικοῖς πράγμασι σκέ- 20

νεως προβωνουσης ἡ διαγνώσεως υλάβειαν προεπιμιχθεῖσαντο μή πώς ποτε παράνομον τι συναναφαινεται τῆ βοτλῆ καὶ θερ ἀποτρο ιον ἀλλὰ το πῶν εἰς το κέρδος του βουλευ- ματος καταντῆ, ἀνίερα βεβηλῶνται, κἄν ἄνθρωποι βλάπτω-

more se gerens in sua sede et terra neque ullam vexationem vel direptionem relinquens hostibus qui dicuntur: unde maxime dirae his preces a cognatis imponuntur, quippe clade eorum remissionem praehente omnibus Graecorum pagis et terris et urbibus talium lacinorum. atque rursus miratus sum , quo tandem laeti Graecorum principes ad acies et bella , in quibus brabeuta incorruptus existit deus , suos instruant, profecto omnino pinantes , Ore ut lateant oculum sempervigilem et surripiant Victoriam tanquam patrifamilias non invigilanti rebus rem lamiliarem nescii autem non solum spem pugnarum e dunt sed etiam vitam ingloriose finiunt et praeter ea quae iniustitia traduntur, Vel ea amittunt, quae iustis reditibus rei publicae influunt. equidem igitur, qui multarum expeditionum particeps suerim et in Tegia continuo sim versatus, nondum cognovi in omnibus voluntatem de gratam neque in rebus militaribus vel civilibus cogitatione prο- cedente aut cognitione cautionem admixtam, ne quando iniusti quid in

Milio appareret et quod deo esset invisum sed omnia ad lucrum

217쪽

ται ' κἀκεῖνο προέχουσιν is τοῖς βασιλείοις εἰς τος προφα- σεις του ἀδικον κα θεομισους κέρδους, ἐκ πονηριας συλλέγοντες. ἀλλ' ο δ' ἐν ολλοῖς τουτων ο θεος γειται του προβουλευματος, καὶ μνήμη τουτου συνανακέκραται διη ταυτον

5 τὸν των γινομένων ἐν τοῖς Ῥωμαίοις καταστροφὴν ἐς αυτην ἀναφέρω τὴν ἐκ του θειου νέμεσιν κα την ἐκ τῆς ἀδεκάστου s. v s r.

γνώμης ἀποφασιν, τι τοῖς μεσι τιμῶσθαι το δικαιον λέγεται, α συντηρεῖσθαι τα πατρια νομειρια τουτοις ἀπαρεγχε ρητα, α πῶσαν τὴν Ἀντυχιον ἐκ του δημουργου καταπια-

consilii spectant sive sacra profanantur sive homines Violantur illud- quo obtinent in regia ad praetexta iniusti et deo invisi lucri, improbitate ea colligentes: sed neque in multis horum deus praeest consilio memoriaque huius admista est propterea rerum gestarum apud Graecos exitum ipsi divinae tribu ultioni et iudicio incorruptae sententiae tquia paganis coli iustitia dicitur, et observari patrios mors his fixum est et omnem felicitatem a mundi fabricatore iis evenire semper declarant, quales communes omnibus hominibus sunt virtutes et ab omni requiruntur cultu vera hamque et integra fides nostrum christianorum, quando Virtutibus excidimus, damnatio magis est et iudicium, sicut etiam divinae mandatorum legi videtur, quae ait sciens Voluntatem domini ipsius neque perficiens valde castigabitur. Neve quis mihi exprobret talem rerum nostrarum insectationem: neque enim probro horum omnino et dedecori mentitus ea scripsi, sed vituperationi male actorum, si quando sorte pudori et metus numinis divini invadat imperatores et duces et ipsos subiectos, et versi ad meliora priorem clementiam auxiliumque nanciscantur et miseras eorri-

218쪽

ται τυχας περιέσχον γὰρ ἡμῶς μνες μνάτου, κατά τε nasci εώαν καὶ τῆν σπέραν τῶν Γοτθικῶν καὶ ρειαρωτάτων ἐπικρατησάντων ἐθνῶν, και κατατροφησάντων τῆς μῶν εὐηθείας ἡ μεDimo, ibo γε ἀληθέστερον εἰπεῖν, θεοβλαβείας καὶ μανίας, ἔτι κα ἀλλήλων λυττωντες και κρατως τοῖς sομοφυλοι μαχομενοι κα θανάτου καταφρονουντες, ἐν τοῖς ἀλλο νολοις πολέμοις δειλοὶ - ἀνάλκιδες κα ne πολέμου νῶτα διδουντες φαινόμεθα. υλλα ταυτα μὲν ἱκανὰ πρὸς ἄνδρας πολλὰ κα ἐξ ἐλίγων δυνώμένους νοεῖν καὶ προνοεῖν os συμφέροντος. i0

νων ἀναριθμήτων ἀνθρώnων si δω αἰχμαλωτιζομένων, χνδευτέριν ἐτίθετο ὁ δέ γε 'Poυσέλιος, εἰ καὶ οι Ουρκοι διεσπασμένοι προς πάντα τὰ Ῥωμαικὰ τυγχανον θέματα, ἄλλ' 20οντος ἄρας ἐκ του τῆς Μεταβολῆς φρουρίου μετὰ τῶν πο- λειφθέντων Φράγγων στρατιωτῶν αὐτῆς συνευνον καὶ τῶν τέκνων κω τῶν παρχοντων αυτ δι μισης τῆς χωρος τρι-gant ortunas tenuerant enim nos dolores mortis, in omni oriente atque Occidente Gothicis et scelestissimis dominantibus populis, et luxuriantibus nostra simplicitate sive negligentia sive id quod verius est nomen, mentis abalienatione et insania, quia contra nos invicem furentes et impotenter cum cognatis pugnantes et mortem contemnentes, tamen in alienis bellis ignavi et infirmi et ante bellum terga dantes apparemus. Sed haec sufficiunt viris multa et pauca Valentibus, ut cogitent et prospiciant utilitati cum autem caesar ingressus esset et adstitisset regi, manebat tranquillitas regiae, et visus est dominus iam perpetrasse omnia, nisi quod ei non cessit ut nuselium in manus reciperet et defenderet. Turcarum enim contra Graecos expeditionem et trucidari tantum genus christianorum et vastari pagos et terras et funditus desertum orientem adspici, cum hic trucidarentur innumerabi-Ies homines, illic captivi fierent, inferiore loco ponebat sed Ruselius quidem, licet Turcae dispersi essent per omnes Graecorum provincias, ipse certe prosectus a Metabole castello cum relictis Francis

219쪽

στως ἐβάδιζε, a τὸ θέμα τῶν Ἀρμενιακῶν καταλαβών τως

προτέροις αιτο καστροις κα αυθις ἀποκατέστη, καλουτως ἐκδρομα κατα τῶν Ουρκων ποιουμενος ἀπειρξεν αυτους του

τι τοιουτον θέματι προσβάλλειν κα πολεμικοῖς περιβαλλειν 5 κακοῖς ὁ δε βασιλευς θυμομαχῶν κἄτ αιτο δ υποβολῆς του

προρρηθέντος ευνουχου του Νικηφορον, προηρεῖτο μαλλον τοὐς Τουρκους τα 'Pωμαίων χειν καῖ γειν πραγματα ητον ατῖνον τουτον ἐν ὲν τοπιν χωρεῖσθοα καἰ ἀπείργειντας ἐκείνων ἐπιδρομας διὰ τουτο κα πολλα μηχανὰς και 10 συνθήματα καὶ ποσχέσεις τοῖς Πυρκοις δοις, εἰ τουτον ποιήoοιντ αυτευποχείριον, ἐξαπέστειλε των ἐν περοχαῖς ἀυαγμάτων να στρατιώτην ριὸν οντα, ἐον δὲ την λικίαν καὶ φρονήσεως καὶ ἀνδρια οὐδενος ἀποδέοντα Ἀλέξιον προεδρον τον Κομνηνοπι ος ἐν μάστει τῆς Ἀμασειας γενομε- 15νος ἐκαραδοκει τὸ μέλλον ὁ δὲ Ῥουσέλιος φιλίας κα συν-

νῆλθε τουτοις πολλάκις ἐέγιλωμένος στρατιωτων. ἐν μι- δὸσυνδειnγος τουτοις παρχων ἐπιβουλὴν πέστη δεινὴν ' οἱ γαρ Πυρκοι ἄσαν φιλίαν προδιδοντες χρημάτων, κατέσχον 20 αυτον κα δεσμώτην ἀπέδειζαν, παραγγελμα νομιιμο εχοντες το του 'Pωμαίους πατα κα σφάττειν κα προδιδονα καὶ

μὴ δεδιέναι ορκον, σον το κατ' αυτους κα ο μεν κατείχετο

δεσμώτης ἄττοῖς, ὁ δὲ προεδρος πιέξιος ἐπραγματενετ Ma

militibus et uxore et liberis et suis, mediam per terram intrepidus procedebat, et provincia Armeniaca recepta priora castra rursus reliquit atque sic incursiones contra Turcas faciens arcuit eos, ne talem provinciam aggrederentur et bellicis circumdarent malis sed rex pugna contra eum consilio antea commemorati dicephori malebat Turcas Graecorum terram tenere rerumque potiri quam Latinum hunc in uno loco recipi et arcere illorum impetus propterea etiam multa artificia et pacta et promissa Turcis dedit, si hunc redderent sibi obnoxium, et misit dignitatum maximarum quendam, militem quidem, iuVenem autem aetate et intelligentia atque sortitudine nemine inseriorem Alexiumcomnenum praesidem qui quidem, postquam Amasiam urbem advenit, suturum exspectabat. Ruselius autem postquam amicitiam et pacta cum Turcarum imperatore iunxit, saepe venit ad hos, nudatus militibus et aliquando autem cum apud eos epularetur insidias subiit diras Turca eniin, qui omnem amicitiain prodidissent pecuniis, ceperunt eum et .viticium reddiderunt, mandatum usitatum habentes, ut Graecos deciperent i trucidarent et proderent neque vererentur iusiurandum, quantum ad eos pertinebat atque hic quidem retinebatur captivus iis,

220쪽

δώρων τὴν τουτου κατασχεσιν καὶ ἀπολη νιν, ἐν τῆ μισον του βασιλέως οἰομένου εἰρηνευειν τα πράγματα ' se γὰρ των Πορκων ἀπηνῆ ἐπικράτειαν εἰς ουδὲ ἐλογιῆετο δι' ἀναλγησίαν καὶ μῶσος το προ ' μὰιους, ω εοικεν.Τνέ κα δικάζοντα πολλάκις, ως εἰωθεν, σομβάτους οδιλας αα ἀπροσφυῆ βασιλεr, καὶ ἀνευHγως καταδικάζοντα τους ἀνθρώπους ποθήκαις των συνηγορουντων τοῖς χείροσι, φομαι καταλαμβάνουσαι, τοὐς Ουρκους λέγουσαι περ χαλκηδονα α μυσοπολιν κατατρέχειν, ἄρτι πρωτον τῆ τοιαυτηπλησιοχωριν ἐπιφοιτήσαντας γῆ, χυδεμίαν ταραχον ἐνεποίουν 10 καὶ συγχυσιν, ἀλλ' eo. ἀλλοτριας χώρας - ἄσχουσης ντος

παρ' ἄντου φέρων Νικηφορος - λογοθέτης οὐ δρομον, την εἰς τον βασιλέα ευνοιαν πολλαχοθεν ἐπισεμνυνειν εαυτή σοφιζήμενος, πραττε μὲν σα τουτου βουλομένε ἐνῆν , ἀπετει- 15χίζε δὲ τῆς του βασιλέως ἀγάπης την τε μητέρα καὶ τους ομαίμονας κω τους λοιπους συγγενεῖς ς βασιλειωντα δηθεν καὶ το συνοῖσον αυτω μὴ θέλοντας , καὶ τι αυτος μονος τοσυμφέρον αυτ διασπουδάζων καθέστηκε δι δν κα μεγαλα παρα τον βααιλεῖ δυνηθεὶς auro p ἐν το ῶν διεξάγων τῆς 20 βασιλείας, καὐτ βασιλε ἐπιτρέπων τω πραχθησομενον, καὶ τὰς τιμὰς κα προνοίας οἷς Ἀβουλετο χ ιζομενος διὰ λημ-

νουσι α praeses autem Alexius agitabat donis huius retentionem et captivit tem dum rex putat res esse pacatas. Turcarum enim crudelem dominationem nihili faciebat impatientia et odio Graecorum, ut Videtur. Inter quae cum eum diiudicantem saepe, ut solebat, lites non aptas neque accommodatas regi, et imprudenter damnantem homines consili peioribus auxiliantium, sam assequeretur, dicens, Turcas circRChalcedonem et chrysopolin percursiones acere, tum primum tam Vicinae inhiantes terrae, nullam turbam haec ei iniiciebant et confusionem sed quasi aliena terra vexaretur, ipse impatiens manebat qui quidem cum talem se praeberet, Nicephorus, qui timas ab eo reserret logotheta stadii bonum erga regem animum plerumque iactare cathens, agebat quidem, quaecunque ex illius animo erant excludebat autem a regis amore matrem et consanguineos et ceteros cognatos ut Tegnare scilicet cupientes meque quod ei profuturum esset volentes, et quasi ipse solus utile ei pararet exstitit quamobrem etiam multum apud regem Valens ipse erat, qui omnia perficeret regni et regi tra deret quae essent agenda et honores et administrationes, quibus Vellet, donans reditibus non parvis erat enim praeter cetera vitia etiam