Methodi Cartesianæ consideratio theologica. By Jacobus Revius

91쪽

Methodicaret anat liud dicam auderet Annon ex sua cogi tatione suam existentiam, me sitia existentia eris lentiam Dei potuit colligere, rerum universitare salva salvis alii demonstrationibus per quas idem eum citur

Progrediendum est ad modum quo ex hoc suo principio reliqua, ac primo existentiam Dei et uat. Et potuisset quidem hic regia via incedere, ut videlicet ab ellistentia sua, quam ab alio esse negare non potest, tandem ad illudia eveniret quod a se est qui modus demonstrandi ita perspicuus est ac solidus, ut ipse in eum incidat, Meditat. 3. p. rum; seqq. miteritu, inquit, quaerere Iibet, an ego ipse habens illam ide

am Dei videlice: e se possem si tale eni

nullum existeret Nempe, a quo essem Cama scilicet , vel a parentibiis , vel ab aliis suibuslibet Deo in m perfectis Uc. At quis a me essem, nec dubitarem, nec optarem, nec omnino quicquam mihi deesset c. atque ita ipsemet et essem quod cum non ita se habere os en isti eis ex hoc ipso, inquit, evidentissime cognosco, me ab ali.

quo ente a me diverso pendere forte tiero illud ens non es Deus, sumque vel a parentibus productus, vel ab aliis causis Deo minus

perfeciis. id refutans potes, inquit de illa rursus quaeri an sit a se, o Z ab alia nam si ase,s et eae dictis, ista et ipsam Deum esse

92쪽

Con ideratio. sc si autem si ab alia rursus eodem mo- de hac altera quaeretur an sit a se vel abba, donec tandem ad causam ultimam si

veniatur, quae erit Deus Satis enim spem

ium est, NULLUM HIC DARI POSSE PROGRESSUM IN INFINITUM. Haec considerans aucto primarum obiectionum p. p. Illa demum ipsa via est, inquit, quam S. Thomas ingreditur quam vocat viam a causalitate causa j cientis, eamque desumsit ex Philosopho nise quod fui de causis idearum non sint sus

citi. Et forte opus no erat quidni enim stricte rectaque incedam' Cogito ergo sum,

imo ipsa mens es cogitatio sinu illa aut mi a mens es cogitatio aut a se ipsa est, et ab alio is hoc illud porro a quo Si a se est,

ergo Deus est. c. Hic se consiticium sentiens Carte Imrimitabile commentum excogitavit nam ne rationem processus in infinitum, non

ad eriem causarum in sese, sed ad intellectus nostiis imbecillitatem retulit, per quam infinitum pervadere non possimus . p. ID iri per istam causarum successionem, inquit, non videbar alio posse detienire, quam ad imperfectionem me intcllectus adinoscendam quod nempe non postlim comprehendere quomodo in ita tales causae sebi mutuo ab aeterno ita successerint, nulls fuerit prima Nam certe , e et quod suu - pra

93쪽

go Methodi Cartesimae non possim comprehendere NON SEC DTVR ALIQUAM PRIMAM ESSE DELERE . ut neque ex eo quod non possim etiam comprehendere infinitari divisiones inquantitate finita sequitur aliquam dari ultimam, ita ut ulterim dividi non possit, sed tantum sequitur, intellectum meum, qui edfinitus, non capere infinitum. Itaque ma lui uti pro fundamento me rationis, existentia mei ipsius, EA NULLA CAI SARUM SERIE DEPENDET mihique iam nota est, ut nihil notius esse possii uc. quod plane aliud est, quam ex eo, quod undeam mea patre genitum esse,patrem etiam ria avo esse constrarem, es quia in parentum parentes inquirendo non possem progredi in infinitum. ideo AD FINEM SC ERENDO FACIENDUM STATUERE aliquam esse causam primam. Quod ad auctoritatem Thomae rati

stotelis attinet, eam modeste hic deprecatur, locum hunc invidiosum causatus , rogans ut liceat sibi de aliis taceres atque eorum tantum quae ipse scripserit ratiorum reddere. At Episti ad Vo et polo apertius nientem suam denudat Cluam dis enim quu inquiens putans refutare theismum, rationes asserat qua ad hoc NON SUFFACIANT, imperitia tantum , non ideo flatim Athe mi es accusandus. Quin etiam pro scio cus Atheorum refutatio sit Q cillimal

94쪽

Consideratio. St illima, non omnes qui contra Atheos IN- FELICITER certarunt habendi sunt imis feriti. Vide Gregorium de Valantia theo litum solidissimum, celeberrimum, illai refuta OMNIA ARGUMENTA embivansus est D. Thomas ad existentiam Dei probandam es INVALIDA esse uendit. idemque etiam alii graves Et theologa fecerunta adeo ut ab isti qui vesro more lo-

quuntur dici possit de D. Thama Iun

quis unquam aliud, ab omni Athei Upicione quam maxime fuit remoti urejus aro umenta contra Atheos pensi ius injec ag examinata ELUMBI U FICULNEA deprehendita eademque comparatio de t lo

absit tamen invidia diso APTIUSQUAM DE ME. quia mea argumenta nunquam fuerunt ita refutata. Hoc prosecto est palirnodiam canere Etamen id agnoscere nolle Fixit ex eo quod existat ipse Edeam Dei habeat ho eritimum sive adsit sive absit non mutat vim demonstrationis Evi DENTISSIMUM esse se ab aliquo ente a se diverso pend re illud vero ens esse Deum, quia Aetis A PER Tu sit nullum hic dari progressum in infinitum. Nunc ex hoc suo

95쪽

8a Methodi Carte nato ait NON E ei aliquam causam primantiella debere, re egationem progressus in inlitarium confert cum eo quod comprehen cere non positi inmutas, divisiones inquantitate sinit , unde NON SEqvATvR dari ultumam nillil ergo aliud hic demon- ravit Carresius quam imperfectionem siri intellectus, existentiam autem Dei nullo modo poterant enim infinita causae aeter

no ita sibi successisse verba ipsius aiat ut

nulla fuerit prima, id es, ut NULLUS FUERIT DEUS. Imo, ut argumentum ab exilientia sui psius, quod tame fundamen, tum ita a rati anis vocat, prorsias inutile red-Gat, ait eam A NULLA SENIE CA

SARVM DEPENDERE, Atque tam notum esse m nulla notior esse possit sic ne sat patentes suos usque ad A lamum , apstam denique Deum scio quod regestarus sit, se considerare se ipsiam hic ut rem

cogitantem, i u mentem tantummodo,

quae eam causarum seriem non habeat esto, at habet tamen causam, Deum videlicet, atqiue ideo ab illius existentia immediatus progressiis est ad existentiam cauta primae atque etiam unicae, de invictam perstat argumentum hoc in via Tholmae. Quod ait ea istentiam siuam sibi tam

totam tale ae nulla notior esse possit, nihil ad rem facit, neque enim indes qui tut rere a independentem esse, aut ab

96쪽

Consideratio. 'tantum ad imbecillitatem sui intelle

a , Is , quasi eae nilii

finita esse possint, atque ita nullus iaetas est eamque confert cum quantitate in

riti lumni, i sibili, quae tamen infinitas

non possit mente nostra pertransita, pror

Quia possibili , sicut lunt an potentia tan- dualis est illa divino continui ita

his infinita syncategorem an

subordinatas infinit 's

revera esset prima. v. quae de hac re dispiniat sua teχDisp. Metapli. 2'. sino. nseu ad o inclusam. a venianisas ad argumenta nomaepto existentia Dei, quae omnia reficit at neve solus insanire videatur, Gr tectus, neve o sibi socium

hui, ogum solidissimum et O imum voca evmev I

r si itasse e valida ostendiue ait.

si vivetet valentia, laudes quas ra i litates attesus assicribit, non impet-rrent, a minus tam atrocem iniuriam vi OMMA Ihoma argumen Pro M Q

97쪽

8. Methodi Cartesque

tia Dei refutet, ut contra ea omnia contra adversiariorum cavillationes defendat. v. eius Dis . . Quaest . . puncta I et . . per totum. Verum est .eo videtur respicere Cattesius L quod proposito argumento

contra omnes rationes simul respondear: Concedo, nullam arum rationum , aut o

mnes musi probare per se, quod primum

illud movens fit etiam unum numero, infinitum, immateriale Sc caterum ex hoc

non sequitur aliud attende Carte si quam non probari se rationibus si ID SIT DEUS, seu qualus natura Dei, prout nostro modo imperfecI potes etiam a nobis cognosci, in sequentibus quaestionibus videbimus MINIME autem inde sequitur , non probari his rationibm DEUMES E eo modo probationis qui SUFFICIAT attende iterum arte si qui rationes Thomae ad hoc negas vFFic ERE ad fatisfaciendum quastioni AN EST, de qua tantum hic agimm . Et ratio est, quia ut huic quactioni AN EST satis a per se, Diu es probari veritatem illorum conceptuum, quos impers.cta es confuse solemu in

mente formare, cum rei nomen audimus, ita scilicet, ut conuet ex probatione, eos conceptus non esse commentitios, sed aliquod ens omnino esse in rerum natura quod illis respondeat. Probare vero conceptis alios

98쪽

Consideratio. 8smus, cujusmodinam it ea res pertinet auquasionem SI ID SIT, non aulam ad quasionem AZA SIT. Alias ista dua quae lio

nes minime distinguerentur. In proposito igitur, cum Dei nomen audimus, communiter solemus concipere imperfecte confuse vel primam causam, vel primum movens, vel alia quae rationes D. Thoma coum cludunt. Quamobrem rationes ejusmodi,

qua scilicet probant esse aliquod primum

movens e ciens , c. etsi non probent NVID O E CALE illudfit scit, immateriale, in itum, unum numero sc SATIS tame probant DEUM ESSE Illa enim alia probare, pertinet ad quaestionem de natur, quidditate disinati es probantur etiam non admodum difficulter, confiituta jam veritate retina entitatis , juxta quaestionem AN EST. Atque hinc fit quod D. Thomas, non nisi os expeditam hanc quasionem AN EST, disputat de unitate, simplicitate, aeternitate , qu adiperfectionibi didinis, ut videbimu , in seqq- quasionibu . Suocirca, cum C etanus hic negat, probari per se his rationibus D. Thoma Deum esse, eo quod non probatur illis Dei unitas es infinitas, concedit tantum, id probari per accidens , ut scilicet ejusmodi rationes concludu ut esse quadam praedicata, qua in re veritate soli Deo conoeniunt nora

99쪽

gs Methodi artesiana AN EST D SUID EST. Mem de Car- suos Theologos ei animus est insectati saltem vetum de iis dicat vel si sine libre

philosophati vult, abstineat a citandis au- Tribus quos non inspexit. Denique considerent Domini Sorbonistae, an non naso eos suspenderit Cattestas, cum dicetet praefat. Meditat quod de repetit Epist ad

inter magnos illos viros non numerat Car

tesius, eg argumenta ejus omnia pro m- validis non debent traduci v* ipsc

mas sua argumenta non satis intellii . eligat nod volet Cartesius Lasserti num sua tum absurditatem videbit.

te sua invenit rerum multarum idem . ter eas, ideam Dei qum miri ce explicat. I. per imaginem simili Hiram . te rem cogitatam, ut est objective tu intellectis 3 per mi bet cogitatio talis Ni cu l. accenset vela clim

100쪽

Considerasto. 8

timorem . . collectionem per argumen ta . . idquei ratione vincitur. p. facultatem idem eliciendi. . notiones, conceptus, udicia. c. dicit se habere ideam intelle cim infiniti ideam arbitrii sui, cujus libertatem libertati oluntatis itinae aequat infiniti numeri angeli, composi tam ex dea Deio hominum ipsius deesmque Nihili Examinantur haec es tum secutionum improprietas , tum multiplex contradictio si falsitas i iis casig,

REjecta communi via demonstrandi

existentiam Dei ex effectis , videamus ambages, per quas cognita jam sua eristentia, ad existentiam Dei enitatur Cartesius eae sunt , ideo quas in mente tua invenit de quibus in Principiis pag ita orditur: Cum autem mens, quas inam notit, de alii omnibu relu adhuc du-ῖitat, undi tuaque circumspicit, ut cognitionem suam ulterii extendat primo quidem inveni apudse multarum rerum idem,qum quamdiu tantum contemptatur, nihilque ipsi simile extra se esse irmat aut negat, falli non potet F. Invenit etiam comm tinta quasdam notiones ex his varias demonstrationes componit, ad quae suetam D a